ျပတ္ျပတ္သားသားဆုံးျဖတ္ရမဲ့အခ်ိန္....

အစုိးရသစ္တစ္ရပ္ေပၚထြက္ခဲ့ၿပီ။ ဒီအစိုးရသစ္ကေတာ့ အားလုံးသိတဲ့အတုိင္း အ၀တ္အစားေျပာင္းလဲတာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ လူေတြက ဒီလူေတြပဲ။ Night Club သြားရင္ေဘာင္းဘီ၀တ္တယ္။ မဂၤလာေဆာင္သြားရင္ ပုဆုိးနဲ႔တုိက္ပုံ၀တ္တယ္။ အခ်ိန္နဲ႔ေနရာေပၚမႈတည္ၿပီး အ၀တ္အစားေျပာင္းတယ္။ အခုအစုိးရသစ္လည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ ဒါကိုလူတုိင္းသိတယ္။ အထင္ႀကီးစရာမရွိ။ အေျပာင္းအလဲတစ္စုံတစ္ရာမရွိ။ ဒါက နအဖစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြအတြက္ အေျပာင္းအလဲမရွိတဲ့ပုံ။ သုိ႔ေသာ္ အတုိက္အခံေတာ့အေျပာင္းအလဲရွိတယ္။

ဘာအေျပာင္းအလဲလဲ?

"ဦးညဏ္၀င္းကေတာ့ အရွိကုိအရွိတုိင္းအသိအမွတ္ျပဳတယ္" တဲ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က "အစုိးရသစ္နဲ႔ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးဖုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္" တဲ့။ ျပည္ပအတုိက္အခံကေတာ့ "၂၀၀၈-ဖြဲ႔စည္းပုံနဲ႔အစုိးရသစ္ကုိ တုိက္ဖ်က္ရမယ္" တဲ့။ အေမရိကန္အေျခစုိက္ ၈၈-ေက်ာင္းသားေဟာင္းတစ္စုက " ျမန္မာျပည္ကုိ အေမရိကန္ဦးေဆာင္တဲ့ တပ္ေတြ၀င္သင့္ၿပီ" တဲ့။ ရန္ကုန္က ႏုိင္ငံေရးမလုပ္၊ နားမလည္တဲ့ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းက " အစုိးရေျပာင္းသြားၿပီ၊ မင္းျပန္လာေတာ့" တဲ့ ။ ဒါကေတာ့ သူတုိ႔အားလုံးက အစုိးရသစ္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ သေဘာထား၊ အျမင္ေတြေပါ့။

အဓိကအတုိက္အခံ NLD ေသသြားၿပီ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ အရမ္းအလုပ္ရႈပ္တယ္။ မနားရဘူး။ ဟုိသံရုံးလာလုိက္၊ ေတြ႔လုိုက္။ ဒီသံရုံးလာလိုက္ ေတြ႔လုိက္။ ဟုိမီဒီယာလာလိုက္ ပြားလုိက္။ အာ,လိုက္။ သာေရးနာေရးသြားလုိက္။ Video မက္ေဆ့ပို႔လုိက္၊ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ အစည္းအေ၀းတက္လုိက္။ ဒါေတြနဲ႔ ေဒၚစုအလုပ္ရႈပ္ေနတယ္။ ဒီပဲယင္းမျဖစ္ခင္တုန္းကလုိ လူထုတရားပြဲေလးမ်ားလုပ္ဖုိ႔ သတိမရေတာ့ဘူးလားမသိ။ ဒီပဲယင္းမွာ အရိုက္ခံရလုိ႔ တအားေၾကာက္သြားလား မသိေတာ့ဘူး။

ဒီလုပ္ငန္းေတြပဲ ဆက္လက္လုပ္ေနအုံးမယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္ေရး ရမလဲမသိ။

တက္ၾကြသတိၱရွိတဲ့ အင္အားစုတစ္ရပ္ ျပည္တြင္းမွာမရွိေတာ့ပါ

ကိုမင္းကိုႏုိင္တုိ႔အဖြဲ႔ရွိတုန္းက ေန႔တုိင္းလုိလုိ လူထုအုံၾကြမႈျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ မီးပြိဳင့္မွာ ေအာ္လုိက္။ စာကပ္လုိက္နဲ႔။ သူတုိ႔လည္း မရွိေကာ လူထုေတြအုံၾကြလာေအာင္ ဘယ္သူမွ တကယ့္လက္ေတြ႔မလုပ္ေတာ့သလုိပါလား။

NLD နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိသာ လူထုအုံၾကြမႈျဖစ္လာေအာင္သာ အၿမဲတမ္းတုိက္တြန္းရ မလုိျဖစ္ ေနၿပီ။ သူတုိ႔မွမလုပ္ရင္ အခုလက္ရွိအေနအထားအရ တက္ၾကြသတၱိရွိတဲ့အင္အားစု တစ္ရပ္မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။

၁၉၉၀-ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္လား။ သနားတယ္။ စကားထဲထည့္ေတာင္မေျပာနဲ ့ေတာ့။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးလား လုံး၀မရ။ လက္ရွိနအဖခင္းထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ေလွ်ာက္ရင္ေလွ်ာက္ မေလွ်ာက္ရင္ ေသဖုိ႔သာျပင္ေတာ့။ ဒီေတာ့ နအဖလမ္းေၾကာင္းအတုိင္းမေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့ NLD နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ေတြ ့ဆုံေဆြးေႏြးေရးေတာင္းဆုိေနရုံသက္သက္နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရလိမ့္မည္မဟုတ္။ မိမိအာဏာရွိရင္ေတာ့ ဒါေတြကို ဖန္တီးယူလုိ႔ရပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္ဖုိ႔အတြက္အာဏာရေအာင္ယူရပါလိမ့္မယ္။ မဟုတ္ေတာ့ NLD ဆိုတဲ့ နာမည္ကေတာ့ စာရြက္ေပၚမွာပဲ က်န္ခဲ့ေတာ့မယ္။

ျပည္ပအတုိက္အခံ

က်က္ေတြအစာေကာက္သလုိ ဟုိတစ္စဒီတစ္စနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈအေကာင္အထည္တခုမွမျမင္ရေသးဘူး။ အားလုံစုၿပီး တခုတည္းေသာ စီမံကိန္း (သုိ႔) မဟာဗ်ဴဟာကုိ အေကာင္အထည္ေဖၚရင္မေကာင္းဘူးလား။ ျပည္ပေန လူထုအုံၾကြမႈ ေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္တယ္ပဲထားအုံး။ ဘယ္ေတာ့မွ လူထုေတြအုံၾကြမွာလဲ။ ၿပီးေတာ့ ကုိယ္က အျပင္မွာ။ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္တကယ့္လက္ေတြ ့ျပည္တြင္းကုိ ၀င္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရင္ေတာ့ တပုိင္းေပါ့။ အေ၀းကေန လုပ္တာေလာက္နဲ႔ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္။

ျပည္ပက အင္အားစုေတြစီမံကိန္းတခု(သုိ႔)မဟာဗ်ဴတခုကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရေတာ့မယ္။ ဥပမာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ အဖြဲ႔ကုိ ႏုိင္ငံတကာခုံရုံးတင္ေရးကိစၥကို ျပည္ပက အင္အားစုအားလုံးသာ စုစုစည္းစည္းနဲ႔ လုပ္ၾကည့္။ မျဖစ္ႏုိင္စရာအေၾကာင္းမရွိ။ အေထာက္အထားစုတဲ့သူကစု၊ သံရုံေတြနဲ႔ကုလသမဂၢအေရွ  ့ေတြမွာေအာ္တဲ့သူကေအာ္၊ ေလာဘီလုပ္တဲ့သူကလုပ္၊ အီေမးပို႔တဲ့သူကပုိ႔...စသျဖင့္။ ဒီလုိမ်ဳိး အားလုံးေသာျပည္ပအတုိက္အခံအင္အားစုအားလုံးက စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ဒီလုိအလုပ္တခုကုိသာေဇာင္းေပးလုပ္ၾကည့္။ ျဖစ္ကိုျဖစ္ရလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္ကာလတခုအထိပဲလုပ္။ မေအာင္ျမင္ေတာ့ ေနာက္စီမံကိန္းေျပာင္းေပါ့။ ဒါက စီမံကိန္းတခုပဲရွိေသးတယ္။ စီမံကိန္းေတြအမ်ားႀကီးရွိႏုိင္တယ္။ ဥပမာ...(၁)  ျပည္ပအတုိက္အခံေတြ တႏွစ္အတြင္းျမန္မာသံရုံးမ်ား ႏွင္ထုတ္ခံရေရး။ (၂) လက္နက္ကုိင္တပ္ေတြ (၆) လအတြင္း ျမ၀တီနဲ႔ သုံးဆူကိုအပုိင္သိမ္းဆည္းထားႏုိင္ေရး။ ဒီလုိလုပ္ငန္းေတြကုိ အားလုံးတစုတစည္းတည္း လုပ္ၾကည့္ဖုိ႔ကုိေျပာေနတာပါ။

အခုျမင္ေနရတဲ့ ျပည္ပအတုိက္အခံလုပ္တဲ့အလုပ္က ျပန္႔က်ဲၿပီးစုစည္းလုိ႔မရတဲ့ မဟာဗ်ဴဟာႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ဥပမာ ဟိုအဖြဲ႔က၊ လူ႔အခြင့္ေရး၊ ဒီအဖြဲ႔က ယူဂ်ီ၊ ဟုိအဖြဲ႔က စစ္တုိက္နဲ႔ဆုိေတာ့ ဘာကုိဦးတည္ၿပီး အျမတ္ယူမွာလဲမသိ။ စစ္အာဏာရွင္ျဖဳတ္ခ်ေရးေတာ့ဟုတ္တာေပါ့။ ဒီစစ္အာဏာရွင္ကလည္း ဘယ္ေတာ့ျပဳတ္ၾကမွာလဲမသိဘူး။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး စီမံကိန္း (Project) ကိုတခုၿပီးမွ တခုလုပ္ရင္ေကာင္းမလားလုိ ့။ တၿပိဳင္တည္းေလဗ်ာ။ ဘာကအေရးႀကီးတာလဲဆုိေတာ့ ကုိယ္ကဘယ္ေနရာမွာေရာက္ေနလဲဆုိတာနဲ႔ ဆုိင္ပါတယ္။ အားလုံး၀ုိင္းစဥ္းစားၾကေပါ့။ Branstorming!!!!!

ဒီေရစီးေၾကာင္းနဲ႔ပဲဒီလုိေမွ်ာရေတာ့မယ္ထင္တယ္

ေနာက္ ငါးႏွစ္ဆုိရင္ ေရြးေကာက္ပြဲတစ္ခုထပ္လာမယ္။ ပါတီေတြအားလုံးထပ္ၿပိဳင္မယ္။ ႀကံ့ဖြံ ့ႀကီးပဲ ႏုိင္မယ္။ သူတုိ႔ပဲအာဏာရမယ္။ ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ လြတ္လပ္ခြင့္မရွိတဲ့ဘ၀ေတြကိုထပ္ၿပီးပုိင္ဆုိင္ၾကရမယ္။ ဒါက အနာဂတ္အတြက္ ႀကိဳတင္ေဟာကိန္းပဲ။ ဒီအစုိးရနဲ႔ဒီလုိမျဖစ္ရင္ ဘယ္လုိျဖစ္အုံးမွာလဲ။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အတိုက္အခံအင္အားစုေတြက လုပ္ငန္းစဥ္ႏွစ္ခုပဲရွိတယ္။ သူတုိ႔ခင္းထားတဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္မွာလား? ကန္႔လန္႔ေလွ်ာက္မွာလား?။

ဘယ္လုိပဲေလွ်ာက္ေလွ်ာက္...က်ေနာ္တုိ႔လုိခ်င္တာက ျပည္တြင္းစစ္မရွိ၊ လြတ္လပ္ဖြံ ့ၿဖိဳးတဲ့တုိင္းျပည္ပဲ။ ဒီေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ ျပတ္သားဖုိ႔လုိအပ္ေနၿပီ။ နအဖနဲ႔ေပါင္းမလား။ ဒီလုိပဲ ဆက္သြားေနအုံးမွာလား။ ဘယ္ေတာ့မွ က်ေနာ္တုိ႔လုိခ်င္တဲ့တုိင္းျပည္ျဖစ္မွာလဲ။ ေနာက္ထပ္ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ထိေစာင့္မွာလား?။ အားလုံးျပတ္ျပတ္သားသား ဆုံးျဖတ္ဖုိ႔လုိအပ္ေနတာေတာ့ေသခ်ာတယ္။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ ကုိယ့္မွာအား,မရွိရင္ ဘာမွလုပ္လို႔မရ။ ေျပာပါမ်ားရင္ ဒီေကာင္အရႈးလုိ႔ သတ္မွတ္ခံရတာပဲ ရပါလိမ့္မယ္။

က်ေနာ္ကေတာ့ အထက္ကေျပာတဲ့ နအဖစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ႏုိင္ငံတကာစစ္ခုံရုံးတင္ေရးကိစၥကုိ ပုိၿပီးစိတ္၀င္စားတယ္ဗ်ာ။ သမုိင္းတေလွ်ာက္မွာ တခါေလာက္ေတာ့ သူတုိ႔လည္ပင္းႀကိဳးဂြင္းစြပ္တာကို ျမင္ခ်င္တယ္။ သက္ေသခံမဲ့ ဗုိလ္မႈး ဦးေအာင္လင္းထြတ္လည္း အဆင္သင့္ရွိေနၿပီပဲ။

ကဲ...ျပည္ပက ရဲေဘာ္တုိ႔ ၀ုိင္းၿပီးအာ,ၾကပါစုိ....။