ေအာ္စီ၀ုိင္နဲ ့က်ေနာ္

ေနရမဲ့အိမ္ေရာက္ေတာ့။ ဆရာမက ေနရမဲ့ အိမ္ကုိတခမ္းတနားျပင္ေပးထားတယ္။ ေစာင္၊ ေခါင္းအုံး၊ ခုတင္၊ စားစရာ ေရခဲ့ေသတၱာထဲမွာ အျပည့္။ ခေလးငယ္အတြက္ ထုိင္ခုံကအစ ဘာမွလုိေလးေသးမရွိ။ အဲဒိညက ေအာ္စီစံေတာ္ခ်ိန္ ည(၂)နာရီမွာေရာက္ေတာ့ အေတာ့္ကုိေအးတယ္။ သူတုိ ့အေျပာက ေႏြရာသီ ကုိ စ၀င္ေနၿပီေျပာတာပဲ။ အိ္ပ္မေပ်ာ္ပါဘူး...... ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးနဲ ့။

ထုိင္းကေန ေအာ္စီကုိ စေရာက္ခါစ ပုိင္ဆုိင္မူ ့ဆုိလုိ ့ေဒၚလာ (၅၀) ပဲရွိပါတယ္။ ေရာက္ၿပီးတစ္ရက္ ေလာက္ၾကာေတာ့ အရက္ေသာက္ခ်င္တာနဲ ့ ေစ်းေပါတဲ့အရက္လုိက္ရွာတာ မရလုိ ့ Red Label ကုိ ေဒၚလာသုံးဆယ္ေပးၿပီး ၀ယ္ေသာက္ခဲ့ရတယ္။ တခါမွမေသာက္ဘူးလုိ႕ ၀ယ္ေသာက္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ပုိင္း အရက္ကုိမေသာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေအာ္စီ၀ုိင္ ဘက္ကုိလွည့္ျဖစ္သြားတယ္။ ေစ်းအေပၚဆုံး ေလးလုံးပါ ပုံး တစ္ပုံကုိ (၁၅) ေဒၚလာေပးရေတာ့ အရက္ထက္စာရင္ ပုိေစ်းေတာ္တယ္။ မ်ားမ်ားေသာက္ျဖစ္ရင္ ၀မ္းေလွ်ာတယ္။ ေခါင္းအရမ္းကုိက္တယ္။ ၀ုိင္နာ တာက အရက္နာတာထက္ ပုိျပင္းတယ္။ ဒါလည္းမရဘူး ေသာက္တယ္။ အရက္ကေစ်းႀကီးေတာ့ မေသာက္ႏုိင္ဘူး။၀ုိင္ရဲ ့Alchol ရာခုိင္ႏႉံးက ၁၅-ေလာက္ရွိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေအာ္စီ၀ုိင္ကုိ ေတာ္ေတာ္လွန္႕သြားတယ္။
အရက္အေၾကာင္းေရာက္သြားက ေရာက္တုံးေတာ့ Holiday လာသလုိေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေရာက္ၿပီးတစ္ရက္ ေလာက္ပဲ ၾကာတယ္ Appointment ေတြက တေထာႀကီးပဲ။ ဘယ္သြားရမယ္။ ဘာလုပ္ရမယ္။ ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕ရမယ္ စသျဖင့္။
ဆက္ရန္........