က်ေနာ့္ဆရာႀကီး ေရွ ့တန္းမွာ ေနရာမရပါလား

စီးပြားေရးပညာရွင္ေဒါက္တာမ်ဳိးညြန္ ့အား စီးပြားေရးဆုိင္ရာေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ယခုလုိ ေရွ ့တန္းတြင္ ေတြ ့ရွိရသည္။
The Voice

ABSDF ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ကုိေမာင္ေအးအေၾကာင္း

"က်ဳပ္တုိ ့တုိင္းျပည္ ျခင္ ကိုက္တယ္ဗ်ာ။ လမ္းေဘးေတြမွာလည္း ညစ္ပတ္ေပရည္ေနတယ္။ အရမ္းနံတယ္"

ကိုေမာင္ေအးက ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ ၁၆-ႏွစ္ေလာက္ ေနၿပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို အလည္သြားခဲ့တယ္။ သမၼတႀကီးက ျပန္လာပါဆုိလုိ ့သူလည္း ျပန္သြားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ျပန္တဲ့အေတြ ့အႀကဳံကုိ သူက က်ေနာ့္ကုိ ေျပာျပေနတာပါ။ သူက ဆက္ၿပီး...ေနရာတကာ ေငြေပးမွ အလုပ္ျဖစ္တယ္ဗ်ာ...ဆုိၿပီးစိတ္ပ်က္တဲ့ေလသံနဲ ့လည္းေျပာရွာတယ္။

ၾသစေတ်းလ်ကုိ ကုိေမာင္ေအးလာဖုိ ့အတြက္ နယ္စပ္က ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ သုံးႏွစ္ေလာက္ ေနခဲ့ရတယ္။ ရန္ကုန္က ပါလာတဲ့ ေငြေလးေတြနဲ ့မိသားစု ၿခိဳးၿခံေခၽြတာၿပီး စားတယ္။ စခန္းကေပးတဲ့ ရိကၡာေလးေတြနဲ ့ဆုိေတာ့ လုံေလာက္တယ္။

ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံေရာက္ေတာ့ အဂၤလိပ္စာမတက္တဲ့ ကိုယ္္ေမာင္ေအးကုိ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သန္ ့ရွင္းေရးအလုပ္တစ္ခုရေအာင္ ဖန္တီးေပးတယ္။ ရန္ကုန္မွာ စက္ရုံအလုပ္သမားအျဖစ္လုပ္ဖူးတဲ့ ကိုေမာင္ေအးဟာ သန္ ့ရွင္းေရးလည္း လုပ္ႏုိင္တယ္။ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ညစ္ပတ္ေပရည္ေနတဲ့ ဘ၀မွာလည္း သူေနဘူးေတာ့ သန္ ့ရွင္းေရးအလုပ္ကို သူလုပ္ရေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္။

သူက ႏုိင္ငံေရးလည္း စိတ္၀င္စားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံေရးေတာ့ မလုပ္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ ့လည္းဆုိေတာ့ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရင္ ေထာင္က်မွာဆုိးလုိ ့ဆုိၿပီး သူရဲ ့ယုံၾကည္ခ်က္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရွာတယ္။

"လက္ရွိႏုိင္ငံေရးက မဆုိးပါဘူး။ အစိုးရ ေကာင္းလာၿပီ"

"ေနပါအုံး ဘာေကာင္းတာလဲ"

"အစုိးရ ေကာင္းေနၿပီေလ။ ခင္ဗ်ား မသိဘူးလား"

က်ေနာ္ပဲ ညံ့လုိ ့လားမသိဘူး။ ကုိေမာင္ေအးက ျပန္ၿပီးေတာင္ေမးခြန္းထုတ္ေသးေတာ့ သူကပဲ ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီးအထာနဲ ့။ မ်က္ႏွာေပးကလည္း ၾသစေတ်းလ်ကို ေရာက္ခါစ မ်က္ႏွာေပးမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ခပ္တင္းတင္း ခပ္မာမာ၊ ဘယ္သူမွ လူမထင္ေတာ့ထဲ မ်က္ႏွာေပးျဖစ္သြားတဲ့ ကိုေမာင္ေအး။ ဒုကၡသည္ စခန္းထဲမွာ ေနတုန္းက လူတုိင္းကုိ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ ့ဖားယားၿပီး ေတာင္းစားခဲ့တဲ့ ကုိေမာင္ေအးတစ္ေယာက္ အခုၾကေတာ့ ဒီလုိစကားေတြ ေျပာထြက္တာ အံ့ၾသေနမိတယ္။

သူရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ေစ်းအႀကီးဆုံးေဟာ္တယ္မွာ တည္းတဲ့အေတြ ့အႀကဳံကို ေျပာျပေသးတယ္။

"ဟုိတယ္ဆားဗစ္ေတြကလည္း ညံ့တယ္ဗ်ာ။ ဆက္ဆံေရးလည္း မေကာင္းဘူး။ အခန္းထဲက အဲယားကြန္းကလည္း နားကုိညီးေနတာပဲ။ က်ေနာ့္အိမ္ေလာက္ေတာင္ မေကာင္းဘူးဗ်ာ"

ရန္ကုန္မွာေနတုန္းက သူ ့ရဲ ့အိမ္အေၾကာင္းကုိ မိတ္ေဆြတစ္ခ်ဳိ ့ေျပာျပတယ္။ ဓနိမုိး၊ ထရံကာနဲ ့သစ္သားျပားေတြခင္းထားတဲ့ အိမ္မွာ ကိုေမာင္ေအးတုိ ့မိသားစုေနတယ္။ တစ္လကို ၀င္ေငြေလးငါးေသာင္းေလာက္ေတာ့ သူ ့၀င္ေငြရွိတယ္။ မိန္းမက အိမ္ေရွ ့မွာ ကြမ္းယာေရာင္းတယ္။ သူေနတဲ့ ရပ္ကြက္ကလည္း အေျခခံလူတန္းစားေတြေနတဲ့ ရပ္ကြက္ဆုိေတာ့ အၿမဲလုိလုိ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္။ ေရေျမာင္းေတြမွာ ျခင္ေတြကလည္း ပလူကုိပ်ံလုိ ့။ ဒုကၡသည္စခန္းထဲက အိမ္နဲ ့သိတ္ၿပီးမကြာ။ အဲယားကြန္းနဲ ့တစ္ခါမွမေနဘူးတဲ့ ကုိေမာင္ေအး။ ၾသစေတ်းလ်ေရာက္မွ အဲယားကြန္း၊ ေရခဲေသတၱာ၊ တီဗြီကို ေတြ ့ဘူး၊ သုံးဘူးတဲ့ ကုိေမာင္ေအး။ အခုေတာ့ ရန္ကုန္ကဟုိတယ္ႀကီးမွာ တည္းၿပီး အဲယားကြန္းမေကာင္းဘူး၊ ဆားဗစ္ညံ့တယ္ဆုိတဲ့ စကားကိုေတာင္ ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇးရွင္းနဲ ့အညီ၊ လက္ရွိႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲနဲ ့အညီ ေခတ္မွီစြာ သူေျပာေနတာကေတာ့ အ့ံၾသစရာမေကာင္းဘူးလား။

နယ္စပ္က ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ ေနတုန္းက ေတာ္လွန္ေရးသမား၊ သူပုန္ေတြက အရမ္းေကာင္းတယ္။ ကူညီတယ္။ သစၥာရွိတယ္ဆုိၿပီး ပါးစပ္က တဖြဖြေျပာဘူးတဲ့ ကုိေမာင္ေအးတစ္ေယာက္ အခုဆုိရင္ ေက်ာင္းသားသူပုန္ေတြဟာ အလကားပါကြာ။ ေလပဲရွိတယ္ဆုိၿပီး ေျပာျပန္ၿပီ။ တယ္လည္းတက္ႏုိင္တဲ့လူ။

အခုဆုိရင္ ဂ်ီေတာ့လည္း ကုိေမာင္ေအးသုံးေနၿပီ။ ေဖ့ဘြတ္စ္ေပၚမွာလည္း သူ ့ကုိေတြ ့ေနရတယ္။ တစ္ခါတေလ ကြန္ျပဴတာပ်က္ေနရင္ က်ေနာ့္ဆီကုိ လွမ္းၿပီးဖုန္းဆက္တယ္။ သနားစရာေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာနဲ ့ဖားယားၿပီး သူ ့ကြန္ျပဴတာ ပ်က္ေနတာကုိ ျပင္ေစခ်င္ေအာင္ေျပာရွာတယ္။ သူ ့မိန္းမက ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တုိက္တယ္။ သူတုိ ့လုိခ်င္ရင္ သူတုိ ့ေပးတဲ့ ဆားဗစ္ကေတာ့ မဆုိးပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း ျပင္ေပးတယ္။ သူ ့အင္တာနက္ရေအာင္က်ေနာ္ပဲ ဖုန္းဆက္ၿပီး လုပ္ေပးတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေပးလုိ ့ကုိေမာင္ေအးဆီက ပုိက္ဆံမရပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း မလုိခ်င္ဘူး။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ကူညီရတာပဲ။

ပညာအရည္အခ်င္းက သုံးေလးတန္းေလာက္ပဲ ေနဘူးတဲ့ ကုိေမာင္တုိ ့ဇနီးေမာင္ႏွံဟာ အခုဆုိရင္ ေနာက္ဆုံးေပၚကားအသစ္ႀကီးကို စီးၿပီး ေတာက္ပသစ္လြင္ေနတဲ့ အ၀တ္အစားေတြနဲ ့ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါၿပီ။ ရန္ကုန္က သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိဘေတြကို ဂ်ီေတာ့နဲ ့ေျပာဆုိဆက္သြယ္ႏုိင္တဲ့အထိေတာင္ ကုိေမာင္ေအးတုိ ့ဇနီးေမာင္ႏွံေခတ္မွီေနပါၿပီ။

Samsung Galaxy SII လုိ ့ေခၚတဲ့ ေနာက္ဆုံးေပၚ တယ္လီဖုန္းကို ကုိင္ၿပီး၊ သိန္းရာေက်ာ္လႊဲေပးလုိက္ၿပီဆုိတဲ့ စကားကုိေတာင္ သူတုိ ့ေျပာႏုိင္ၿပီ။

"ႏုိင္ငံေရးက အလကားပါဗ်ာ။ ဒီေကာင္ေတြ အုတ္ေပ်ာ္လုပ္တဲ့ဟာကုိမ်ား ခင္ဗ်ားမုိ ့လုိ ့၀ါသနာပါတယ္"

"ဒါကေတာ့ဗ်ာ ကိုယ့္တုိင္းျပည္အေရးဆုိေတာ့ လုပ္ရမွာေပါ့"

"ေျမာက္ပုိင္းက လူသတ္ပြဲကို ခင္ဗ်ား ဖတ္မိလား"

ဘီယာေသာက္ေနရင္းနဲ ့သူ ့အျမင္ကို သိခ်င္လုိ ့ေမးမိတယ္။ သူက-

"ဖတ္ရတယ္။ မုိးသီးနဲ ့ႏုိင္ေအာင္ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြ အာဏာရႈးေတြပါဗ်ာ။ သူတုိ ့ေၾကာင့္ ေသရတာ"

" အဲလိုလည္း မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး"

"ခင္ဗ်ားတုိ ့ႏုိင္ငံေရးက ရႈပ္ပါတယ္" ကုိေမာင္ေအးက စိတ္ပ်က္တဲ့ေလသံနဲ ့ေျပာတယ္။

ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ ျမန္မာေတြစုေပါင္းၿပီး ကထိန္၊ စတိတ္ရႈိး စတဲ့ပြဲေလးေတြကို တစ္ခါတေလ လုပ္ၾကတယ္။ သူက ဒီလုိပြဲေတာ္ေတြမွာေတာ့ သူ ့အရည္အခ်င္းကို ထုတ္ျပေလ့ရွိတယ္။ အဓိက ဦးေဆာင္တဲ့လူလုိ ့လည္းေျပာလုိ ့ရတယ္။ ကိုေမာင္ေအးရဲ ့ေရာဂါက မိုက္ကုိင္ခ်င္တဲ့ေရာဂါ။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူက နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ဆရာႀကီးလုပ္ရမွာ ေက်နပ္တယ္။ ဗမာစာေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္မေရးတက္ေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကြန္းစတီက်ဴးရွင္းကိုလည္း သူဆြဲတယ္။ သူေရးတယ္။ တခါတေလၾကရင္ ႏုိင္ငံေရးစတိတ္မန္ ့ေတြေတာင္ သူေရးတယ္။ အသက္ကလည္းႀကီးေတာ့ လူငယ္ေတြက သူ ့ကုိ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံတယ္။သူက သူ ့ရြယ္တူ လူႀကီးေတြနဲ ့မေပါင္းဘူး။ ပညာတက္တဲ့လူေတြနဲ ့လည္း သူမေပါင္းဘူး။ အဓိေပါင္းတာက လူငယ္ေတြနဲ ့ဆုိေတာ့ သူ ့ရႊီးသမွ် ျဖစ္တာေပါ့။

ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ အမ်ဳိးေတြ အေဆြေတြကို ဘယ္လုိမ်ဳိးမ်ားေခၚလုိက္မသိဘူး။ အခုဆုိရင္ သူ ့အမ်ဳိးေတြက ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ နည္းတာမဟုတ္ဘူး။ ရြာတစ္ရြာေတာင္ တည္လုိ ့ရေနၿပီ။

အခုဆုိရင္ ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရးတုိက္ပြဲမွာ ေသတဲ့သူ၊ ဒုကၡတျဖစ္တဲ့သူ၊ ေထာင္က်တဲ့သူ၊ ဘ၀ပ်က္တဲ့သူေတြရွိလည္း ကုိေမာင္ေအးကေတာ့ ေအးေဆးေဆးပါပဲ။ ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း လက္မွတ္ေတြထုိးၾကနဲ ့။ ျပန္ၿပီးတည့္ၾကနဲ ့။ ဘယ္သူဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီၾကားထဲကေန အျမတ္ထြက္တဲ့ကိုေမာင္ေအးလုိ ့ေျပာလုိ ့ရေနၿပီ။ ႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္ ကိုေမာင္ေအး စင္ေပၚမွာေရာက္ေနပါၿပီ။

ကုိေမာင္ေအးအၿမဲေျပာေနၾကစကားတစ္ခုရွိတယ္။ ဒါက "ငါ ABSDF ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တာ၀န္ယူတဲ့အခ်ိန္တုန္းကေပါ့ကြာ..." ဆုိၿပီး လူစိမ္းေတြေရွ ့မွာ ဟန္ပါပါနဲ ့ေျပာေလ့ရွိတယ္။

တစ္ခါတေလ က်ေနာ္ မႈးလာရင္ က်ေနာ့္ မိန္းမကုိဒီလုိေျပာတယ္။

"ငါ့အိမ္ကို ဒီလုိေကာင္မ်ဳိးေတြ မလာေစနဲ ့"