က်ေနာ္...ကုိထူးခ်စ္နဲ႔စေတြ႔တုံးက စံခလပူရီက သူတုိ႔ရုံးမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ေတာင္ပုိင္းေဒသ-၂ ရုံးကုိ ဖြဲ႔ဖုိ႔အတြက္ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ ကုိေအာင္ေက်ာ္စုိး၊ က်ေနာ္၊ ေက်ာ္စြာတုိ႔ စံခကုိစေရာက္တယ္။ PDF က အဲဒိေဒသမွာတာ၀န္ခံ၊ နယ္ေျမရွင္ ျဖစ္ေတာ့ သူတုိ႔ပဲအစအစအရာရာ ရုံးျဖစ္ေျမာက္ေရးကုိတာ၀န္ယူတယ္။ ဦးေက်ာ္ထက္ကဦးေဆာင္ေပါ့။ ဆရာခ်စ္က ေဒသခံေထာက္လွမ္းနဲ႔ ဆက္ဆံရေတာ့ သူကထဲထဲ၀င္၀င္လုပ္ႏုိင္တယ္။ ဟုိသတင္းေပး၊ ဒီသတင္းယူေပါ့။ GHRE ကုိစၿပီးတည္ေထာင္စဥ္ကာလ။ တစ္ေန႔ က်ေနာ္တုိ႔ သူတုိ႔ရုံးကုိအလည္သြားရင္းနဲ႔ သူနဲ႔စေတြ႔တယ္။ သူက ႏုိင္ငံျခားေရးတာ၀န္ခံ။ သူက ရုိးသားပြင့္လင္းတယ္၊ ေဂၚဆန္တယ္၊ မႀကိဳက္ရင္ က်ေနာ့္ကုိ -ီး၊ -ခ်ီးဆဲေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔စရုိက္ခ်င္းတူတယ္။ ဒါနဲ႔သူ႔ကုိခင္သြားတယ္။
စံခမွာေနစဥ္ကာလမွာ က်ေနာ္နဲ႔ဆရာခ်စ္ အတူတြဲၿပီး ဟုိဆုိင္၊ ဒီဆုိင္မွာသြားၿပီးခ်တယ္။ သူက က်ေနာ့္ကုိ အၿမဲတမ္းေျမေတာင္ေျမာက္ေပးတယ္။ အခ်ိန္ဇယားနဲ႔စာလုပ္၊ စာေရး၊ စာသင္လုပ္ေပါ့။ သူလည္းလုပ္တယ္။ က်ေနာ္ရုိးရိုးသားေျပာရင္ သူ႔ကုိ အတုခုိးတယ္။ ေဘာ္လီေဘာပုတ္တာလည္းေကာင္းတယ္။ သူနဲ႔တခါလုိက္ၿပီး ေဘာ္လီေဘာ ပုတ္ေတာ့ သူေျပာတာမခံႏုိင္လုိ႔ သူနဲ႔အတူမလုိက္ေတာ့ဘူး။
ကုိထူးခ်စ္ကုိ PDF က ဦးေက်ာ္ထက္ ထုတ္ပစ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ဟာသူထြက္တာပါ။ က်ေနာ္ေရးတာမွားေနတယ္လုိ႔ ကိုေအာင္ထူးက ေထာက္ျပေတာ့ျပင္လုိက္ပါတယ္(စကားခ်ပ္) ။ ကုိၿငိမ္းနဲ႔ ကိုထူးခ်စ္ကြဲၿပီး ကုိစုိးဟန္ရုံးအေနာက္မွာ အလြမ္းသည္တာေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းဘူး။ အဲဒိမတုိင္ခင္ PDF စခန္းမွာ ကုိထူးခ်စ္နဲ႔ ကုိၿငိမ္း စစ္ေရး၊ ႏုိင္ငံေရးကိစၥလာၿပီးလုပ္တယ္။ က်ေနာ္က လုံၿခဳံေရးယူေပးတယ္။ ေတာထဲမွာလမ္းေလွ်ာက္ရင္း စကားေျပာၾကေတာ့...ကုိၿငိမ္းေသရင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးဗ်။ ေနာက္ဆံတင္းတာလည္းမရွိဘူး။ ကုိထူးခ်စ္မွာ ခေလးႏွစ္ေယာက္ရွိေတာ့ သူကအေရးႀကီးတယ္လုိ႔...ေျပာခဲ့ဘူးတယ္။ သူတုိ႔ေတာ့မွတ္မိမွာမဟုတ္ဘူး။
ကုိထူးခ်စ္နဲ႔က်ေနာ္တတြဲတြဲလုပ္တာကုိ ကုိေအာင္ေက်ာ္စုိးကေျပာတယ္။ မႀကိဳက္ဘူး။ မေပါင္းနဲ႔ေပါ့။ က်ေနာ္သေဘာမတူ။ ကုိထူးခ်စ္ဒီေလာက္ အလုပ္လုပ္ႏုိင္တယ္။ တက္ၾကြတယ္။ ထုိင္းစကား၊ စာ၊ ဘုိလုိရတယ္။ အကြက္ျမင္တယ္။ အဲတုံးက Australia ကေပးတဲ့ CM III ကုိသူေျဖေနတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေနာ္လည္းလုပ္တယ္။ သူ႔ကုိ က်ေနာ္အားက်လို႔။ ေနာက္ဆုံး ဆရာခ်စ္ကုိ ကုိေအာင္ေက်ာ္စုိးနဲ႔ တျခားလူေတြက ၾကည့္မရေတာ့ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘာမွေစာဒကမတက္မိဘူး။
က်ေနာ္နဲ႔ကိုထူးခ်စ္ေတြ႔တုံးက သုံးစရာမရွိလုိ႔ သူ႔ဆီက မုန္႔ဘုိးေတာင္းဘူးတယ္။ က်ေနာ့္ကုိ ပိုက္ဆံႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေခ်းပါဗ်ာလုိ႔။ သူကေျပာတယ္..မင္းဘယ္တုံးက ျပန္ဆပ္မွာမုိ႔လုိ႔ဒီလုိေျပာတာလဲတဲ့...ဆဲဆဲဆုိဆုိနဲ႔ အၿမဲတမ္း ေပးတယ္။ ဦးေက်ာ္ထက္လည္းဒီအတုိင္းပဲ...။ လူ႔ေဘာင္သစ္ကမဟုတ္ေပမဲ့ အၿမဲတမ္းမုန္႔ဘုိးေပးတယ္။ ဒီလုိမ်ဳိးခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။
ေနာက္ၿပီး...ဆရာခ်စ္က ဟင္းခ်က္ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ မုန္႔ဟင္းခါးႀကိဳက္တယ္။ အမဲႏွပ္၊ တုိ႔စရာ၊ ငပိေကာင္းေကာင္းႀကိဳက္တယ္။ က်ေနာ္နဲ႔တူတယ္။ က်ေနာ္လည္းမုန္႔ဟင္းေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ေတာ့ စံခမွာ မုိးလင္းတာနဲ႔ ဆုိင္ကယ္ေမာင္းမတက္တဲ့ ဆရာကိုေအာင္ေက်ာ္စုိးကလာႏုိးၿပီး။ ၿပီးရင္ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ကုလားမခ်က္တဲ့မုန္႔တီမေကာင္းတေကာင္းကုိစားၾကတယ္။ ဒီေလာက္ထိေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ။ မဲ့ေဆာက္မွာဆရာခ်စ္နဲ႔ျပန္ေတြ႔ေတာ့ မုန္႔တီသြားစားၾကေသးတယ္။ အဲတုံးက သူ႔ရဲ ႔လုပ္ငန္းက အခုေလာက္ထိမေအာင္ျမင္ေသးဘူး။
မဲ့ေဆာက္ကအျပန္မွာ သူျပင္သစ္ႏုိင္ငံမွာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔အေၾကာင္းသြားၿပီးအာတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈ၊ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ေပါ့။ သူႏုိင္ငံျခားေရာက္ေတာ့ တခါမွ အဆက္အသြယ္မရတဲ့အေမနဲ႔ ညီက ဖုန္းဆက္လာတယ္။ အဲတုံးက သူတုိ႔က က်ဳိင္းတုံးမွာ။ အေဖလည္းေသခါနီးၿပီ။ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနၿပီ။ က်ေနာ့္မွာလည္းေငြကမႈးလုိ႔ရႈစရာေတာင္မရွိဘူး။ ဒါနဲ႔ ဆရာခ်စ္.. က်ေနာ့္ကုိ ပိုက္ဆံ ၇၀၀၀ ေခ်းပါဗ်ာလုိ႔ေျပာတယ္။ တခါတည္းထုတ္ေပးတယ္။ ျပန္လည္းမေတာင္ဘူး။ ျပင္သစ္မွာေကာင္းစားေနၿပီဆုိေတာ့။ ဒီလုိမ်ဳိးေက်းဇူးရွိေတာ့...က်ေနာ္သူ႔ကုိတအားေက်းဇူးတင္တယ္။ မိန္းမရေတာ့လည္းသူပဲလက္မွတ္ထုိးတယ္။ လူႀကီးလုပ္ေပးတယ္။
အခုဆရာခ်စ္ ဒီလုိမ်ဳိးေအာင္ျမင္ေနေတာ့ က်ေနာ္၀မ္းသာတယ္။ အရင္တုံးက GHRE နဲ႔ပက္သက္ၿပီးအထုတ္ခံရတဲ့ ဆရာခ်စ္...ဒီေန႔မွာႏုိင္ငံတကာက အသိအမွတ္ျပဳခံေနရၿပီ။ ဒီလုိအရည္အခ်င္းရွိတဲ့လူကုိမွ အထင္မႀကီးရင္ က်ေနာ္ဘယ္သူ႔ကုိအထင္ႀကီးရမလဲ။ အရက္မႈးၿပီး မိသားစုအတြက္လည္းအက်ဳိးမရွိ၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္လည္း အားမကုိးရတဲ့လူကုိ အထင္ႀကီးရမလား။
တခါတေလစဥ္းစားတယ္။ ဒီလုိ။ လူေတြနည္းနည္းေအာင္ျမင္လာရင္ အတုိက္အခံေတာ့ရွိတယ္။ မနာလိုတဲ့သူ၊ နာလုိတဲ့သူ၊ က်ေနာ္တုိ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာအၿမဲတမ္းျပည့္ေနတယ္။ က်ေနာ္...ဆရာခ်စ္ကုိ ေျပာတယ္...က်ေနာ္က ကုိထူးခ်စ္ရဲ ႔လူပါလုိ႔..။ က်ေနာ္အၿမဲတမ္းကာကြယ္ေပးမယ္..လုိ႔ေျပာဘူးတယ္။ အားေပးတာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ဆုံးအဆင့္မရရင္ မနာလုိတဲ့လူေတြကုိ -ီးပဲလုိ ဆရာခ်စ္ဆဲဗ်ာလုိ႔...။ ဒီလုိမ်ဳိးေမွ်ာက္ေပးတာ။
