အေနာ္ရထာမင္းတရားႀကီးက အရည္ႀကီးေတြကုိ ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး Buddha နဲ ့အစားထုိးခဲ့တယ္။ ယုိးဒယားအထိ ၀င္တုိက္ၿပီး ကိုလုိနီလုပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ သူယုိးဒယားကုိသြားတုိက္တာက အခုေခတ္လုိ ေကာ္စန္းသြားလုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ ကြတ္တီရုိစားဖုိ ့သြားတာမဟုတ္ဘူး။ သူသြားတာက ယုိးဒယား(ထုိင္း)ေတြကုိ ခုိင္းစားဖုိ ့။ ဒီေလာက္အထိသူေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ သူ ့ေၾကာင့္ ဖင္ယားၿပီးမာနႀကီးတဲ့ မြန္ေတြလည္း ဗမာလက္ေအာက္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ အေနာ္ရထာသည္ ျမန္မာေတြအတြက္ သူရဲေကာင္းျဖစ္သလုိ အျခားသူေတြကလည္း ေလးစားေလာက္ခဲ့တဲ့ ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္ခဲ့တယ္။
ရန္သူ ့လက္နက္ႀကီးထိၿပီးေရွာသြားတဲ့မဟာဗႏၱဳလ နဲ ့ ဦးေအာင္ေဇယ်တုိ ့လည္း ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ထိျမန္မာေတြကို အက်ဳိးျပဳခဲ့လဲဆုိတာကုိ အားလုံးသိမယ္ထင္တယ္။ အခုေခတ္စကားနဲ ့ေျပာရင္ သူတုိ ့ေတြဟာ လုံး၀ကုိ လန္းခဲ့တယ္။ တုိင္းျပည္နဲ ့လူမ်ိဳးအတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြကုိ ဖန္တီးေပးႏုိင္ခဲ့တယ္။
သူတုိ ့အျပင္ ရုပ္စုပ္ခၽြန္းခၽြန္းနဲ ့လူျဖစ္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိလည္းၾကည့္အုံး။ ေစာက္ရမ္းေတာ္တယ္။ ေစာက္ရမ္းလုပ္တယ္။ သတၱိလည္းရွိတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ေစာက္ရမ္းလုပ္လဲဆုိရင္ မြန္ျပည္နယ္ အေပါင္ၿမိဳ ့မွာ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္းက ဂ်ပန္ဓားလွ်ိဳကုိ ဂ်ပန္ဓားနဲ ့ေခါင္းကို ပုိင္းပစ္လုိက္တာမ်ား ဘယ္ေလာက္ လက္ယာေျမာက္လဲ။ ဒီေခတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေလာက္ေတာင္ သတိၱမရွိဘူး။ သူလည္း တုိင္းျပည္အတြက္ လြတ္လပ္ေရးကို အရယူေပးခဲ့တယ္။ သူတစ္ေယာက္တည္းေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေမပဲ့ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ ့ေခါင္းေဆာင္မႈေကာင္းလုိ ့ပါ။
အထက္က ျမန္မာႀကီးေတြဟာ တုိင္းျပည္နဲ ့လူမ်ဳိးအေပၚမွာ တာ၀န္ေက်ခဲ့တယ္။ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ အခုေခတ္ေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ လဒေတြ၊ အရက္သမားငေၾကာင္ေတြ၊ လူအုိႀကီးေတြဟာ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား သူတုိ ့ေလာက္ ကပ္ပစတီမရွိတာလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား သုံးစားမရခဲ့တာလဲဆုိတာကုိ ယေန ့အထိ တြးလုိ ့ကို မရဘူး။
ဦးေန၀င္း၊ ဦးသန္းေရႊ၊ ဦးသိန္းစိန္တုိ ့ကို အေနာ္ရထာ၊ မဟာဗႏၱဳလ၊ ဦးေအာင္ေဇယ်တို ့မ်ားရွိလုိ ့ကေတာ့ ဘာေျပာမလဲေတာ့ မသိဘူး။ အနဲဆုံး ဒီလုိေတာ့ေျပာလိမ့္ထင္တယ္။
မင္းတုိ ့ေကာင္ေတြကြာ ငါ့တုိ ့ခ်ီးကို သုံးခါေလာက္ ကေလာ္ၿပီးစားၾကလုိ ့ေျပာမယ္ထင္တယ္။ အေတာ္သုံးစားလုိ ့မရလုိ ့။
သူမ်ားေတြကုိသာေျပာရတယ္။ ကိုယ္လည္း အသုံးမက်ခဲ့ဘူး။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရွးကျဖစ္ရပ္ေတြကုိၾကည့္ၿပီး ကုိယ့္အလွည့္မွာလည္း မျဖစ္ေအာင္ မမွားေအာင္က်ဳိးစားရအုံးမွာပါ။ တုိင္းျပည္နဲ ့လူမ်ဳိးအတြက္ အလုပ္လုပ္ရအုံးမွာေပါ့။ ဒီလုိလုပ္တဲ့ေနရာမွာ အရည္အခ်င္းမရွိပဲနဲ ့သူမ်ားေတြလုိ ၀င္ၿပီးေနရာမလုိခ်င္ဘူး။ ကုိယ့္ရဲ ့အရည္အခ်င္း၊ ပညာ၊ ေငြ ရွိတဲ့တေန ့မွာ ျပန္ၿပီးလုပ္တာက ပိုလုိ ့ထိေရာက္မယ္ထင္တယ္။
ကုိယ္က (၁၀) တန္းေတာင္မေအာင္၊ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္က ဘာမွသုံးစားလုိ ့မရတဲ့ ပညာ နဲ ့ေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္တခုကို ဘယ္လုိအုပ္ခ်ဳပ္မလဲ။ ဒီလုိလူေတြဟာ လက္ရွိႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ တစ္ပုံႀကီးပါ။ သူတုိ ့သိတာက လူ ့အခြင့္အေရး နဲ ့ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ့ စကားလုံးႏွစ္ခုပဲသိတယ္။ ဒါေတြရဲ ့အႏွစ္သာရနဲ ့လက္ေတြ ့က်င့္ထုံးေတြကို မသိၾကတာမ်ားတယ္။ သူတုိ ့အျပင္ အစုိးရအဖြဲ ့က အသက္ႀကီးဟုိဟာမႀကီးတဲ့ ဦးသိန္းစိန္ေတာင္မသိဘူး။ ဘာတဲ့...အေနာက္တုိင္း ဒီမုိကေရစီဟာ ျမန္မာေတြနဲ ့ေတာ့ အံ၀င္ဂြင္က် ျဖစ္အုံးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္အာဏာရွင္စနစ္က ရွိသင့္တယ္ေပါ့။ ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ ဘယ္တုန္းကမ်ား အေနာက္တုိင္းဒီမုိကေရစီစနစ္အစစ္အမွန္ကုိ က်င့္သုံးခဲ့လုိ ့လဲ။ ဦးႏုတုိ ့ေခတ္တုန္းကေတာင္ တကယ္စစ္မွန္ခဲ့လုိ ့လား။ ကုိယ္ကတခါမွ မလုပ္ဘူးပဲ ဒီစကားေျပာတာကေတာ့ ေစာက္ရႈးမုိ ့လုိ ့ အာဏာမဲ့မွာစုိးလုိ ့ေျပာတာလုိ ့ပဲထင္တယ္။ တခါေလာက္ ဒီလုိစကားမ်ဳိးေျပာတဲ့လူေတြနဲ ့ေတြ ့ၿပီး ေမးလုိက္ခ်င္တယ္။ သူတုိ ့ကပဲ တကယ္သိ၊ တကယ္တက္၊ တကယ္ေစတနာရွိတဲ့ပုံစံျဖစ္ေနတယ္။
ခင္ဗ်ားတုိ ့အခုလုပ္ေနတဲ့ အေရြ ့ေတြဟာ လိပ္လုိသြားတဲ့ အေရြ ့ေတြပါ။ ျပည္သူေတြလုိခ်င္တာက ဒီလုိ အေရြ ့မဟုတ္ဘူး။ ဒါကုိမျပင္ႏုိင္သေရြ ့ေဒၚစုကမလုိ ့ျမတ္စြာဘုရားေရြးေကာက္ပြဲ၀င္လည္း ျပည္သူေတြက ဘယ္ေတာ့မွမယုံဘူး။
က်ေနာ္တုိ ့လုိခ်င္တဲ့အရာက က်ေနာ္တုိ ့ဘ၀ေတြကုိ ခင္ဗ်ားတုိ ့အစုိးရေတြအေနနဲ ့ဘယ္ေလာက္ တိုးတက္ေအာင္လုပ္ေပးခဲ့လဲ၊ လုပ္ေပးႏုိင္လဲဆုိတာကုိ အဓိကလုိခ်င္တယ္။ ပါလီမန္ေတြမွာ ဟုိျဖဳတ္ ဒီျပင္ ကိစၥကုိ ေမွ်ာ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။
စိတ္ေျပာင္းၿပီး အိမ္ခ်င္မႈးတူးနဲ ့ေရြ ့တဲ့အေရြ ့ေလာက္ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။
အခ်ိန္ကာလမရွိ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိ၊ မျပတ္သားတဲ့ အတိုက္အခံရဲ ့ရင္ခုန္သံေတြကုိလည္း မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး။
လူေတြမွမေျပာင္းတဲ့ အစုိးရတစ္ခုဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မႈလည္းမေျပာင္းဘူး။ အရင္လူေတြကုိ ျဖဳတ္ခ်ၿပီး လူသစ္ေတြနဲ ့အစားထုိးတဲ့ တေန ့ဆုိရင္ေတာ့ ရင္ခုန္စရာျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ယေန ့အေျပာင္းအလဲကေတာ့ ႀကိဳဆုိပါတယ္ဆိုတဲ့စကားလုံးကလြဲရင္ ဘုရင္ေနာင့္၊ အေနာ္ရထာ နဲ ့ ရုပ္စုပ္ခၽြန္းခၽြန္းနဲ ့လူျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္ဆန္းလုိမ်ဳိး သူရဲေကာင္းဆုိၿပီး ခ်ီးက်ဴးမွာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ ့လုိျဖစ္ခ်င္ရင္ သူတုိ ့လုိပဲ လုပ္ပါ။
ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ( ၃၀) (၄၀) မွာ ဦးသိန္းစိန္လည္း ေသမွာပဲ။ ေဒၚစုလည္းေသမွာပဲ။ မေသရင္ေတာင္ ငယ္မႈေတာ့ျပန္ၿပီ။ ဒီလုိ အခ်ိန္ၾကမွ က်ေနာ္မွားပါတယ္ က်မေတာင္းပန္ပါတယ္ေျပာရင္ ဘယ္သူကမွ အေလးထားမွာမဟုတ္ဘူး။
က်ေနာ္တုိ ့ဟာ က်ေနာ္တုိ ့ဘ၀ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ ့ကိုယ္တုိင္ဖန္တီးမယ္။ သူမ်ားက လာၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ကန္ ့သတ္တားဆီးတာကို အခ်ိန္ကာလတစ္ခုထိေတာ့ခံမယ္။ သည္းခံစိတ္၊ ခြင့္လႊတ္စိတ္ကုန္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ ့လူငယ္ေတြဟာ ဘယ္လူႀကီးမွ လူမထင္ေတာ့ေၾကာင္းေျပာခ်င္တယ္။ သမုိင္းမွာဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သမုိင္းဟာသမုိင္းပဲ။ ပထ၀ီမဟုတ္ဘူးဆုိတာကိုေတာ့ သေဘာေပါက္ပါ။
အခုလက္ရွိ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနဟာ ဒီပုံစံအတုိင္းသာဆုိရင္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္ေတာင္ အေကာင္းဖက္ကုိ ဦးတည္လိမ့္မွာမဟုတ္ဘူး။ ျပည္တြင္းစစ္လည္းရပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ တုိင္းျပည္စီးပြားေရးလည္း တုိးတက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ ့လူ ့အဖြဲ ့အစည္းရဲ ့စိတ္ဓာတ္ကုိမွမေျပာင္းတာ...။ဘယ္လုိမ်ဳိးတုိးတက္အုံးမွာလဲ။ လူေတြမွာ အေတြးအေခၚနဲ ့စိတ္ဓာတ္မေျပာင္းရင္ အဲဒိလူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းဘူး။ ဒီလုိမေျပာင္းတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြဟာ ဦးသိန္းရဲ ့အစုိးရတဖြဲ ့လုံးမွာ လုံး၀ရွိေနတယ္။
အထက္က ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ ရွိခဲ့တဲ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြဟာ ျပတ္ျပတ္သားသား အသက္အေသခံၿပီး တုိင္းျပည္နဲ ့လူမ်ဳိးအတြက္လုပ္ခဲ့တာပါ။ ဒုိင္ယာေလာ့နဲ ့သြားခဲ့တာမဟုတ္ပါ။ သူတုိ ့ Commitment ကေဒၚစုလုိမဟုတ္သလုိ ဦးသိန္းစိန္လုိေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးမွာရွိတဲ့ စိတ္ပုိင္းျဖတ္မႈလည္း မဟုတ္ပါ။
သူတုိ ့လုပ္ခဲ့တာက ရက္စ္ နဲ ့ ႏုိး ပဲ။ သူတုိ ့ေမးခြန္းကို သူတုိ သိခဲ့တယ္။ ၿပီးရင္ သူတုိ ့မွာ ျပတ္သားတဲ့အေျဖရွိတယ္။ ဒါကေတာ့ တစ္ခုတည္းေသာ အေျဖပဲျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ေျပာခ်င္တယ္။
အခုလက္ရွိသြားေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥ နဲ ့ အေျခခံဥပေဒကိစၥကို ျပင္ရင္ျပင္ မျပင္ရင္ တုိင္းျပည္ဟာ ဖာႏုိင္ငံတင္မကဘူး၊ သူမ်ားမယားၾကာခုိတဲ့တုိင္းျပည္ျဖစ္မွာပဲ။
အစုိးေဘးနားမွာရွိေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအႀကံေပးေတြ၊ စီးပြားေရးအႀကံေပးေတြ၊ အားလုံးေသာ လူေတြဟာ အစုိးရကုိ ဖားေနတဲ့လူေတြပဲ။ ကုိယ့္ပညာကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္မသုံးတက္ရင္ ဘာျဖစ္တက္လဲဆုိတာကုိ ျမန္မာ့သမုိင္းေလ့လာတဲ့လူေတြတုိင္းသိတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ေရြးေကာက္ပြဲကိုလက္ခံတယ္။ အေျခခံဥပေဒကိုသေဘာက်တယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ရွိအစုိးရလက္ထက္မွာရွိတဲ့ အေျခခံဥပေဒ၊ ၂၀၁၀-ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္နဲ ့လက္ရွိအစုိးမွာပါတဲ့လူေတြကုိေတာ့ လုံး၀လက္မခံႏုိင္ဘူး။
က်ေနာ္လုိခ်င္တာက လက္ရွိအစုိးရျပဳတ္က်ေရးပဲ။ ၿပီးရင္ အစုိးရအသစ္တက္ဖုိ ့ပါ။
ဦးသိန္းစိန္အစုိးရဟာ စစ္အစုိးရပါ။ ဘုန္းႀကီးေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အစုိးရတရပ္မဟုတ္ဘူးဆုိတာကိုေတာ့ အားလုံးသေဘာေပါက္ဖုိ ့ေကာင္းၿပီ။
