ကမၻာေပၚမွာ အသက္အႀကီးဆုံးအတိုက္အခံကုိ ျပပါဆုိရင္ ျမန္မာျပည္က NLD ကုိျပရပါလိမ့္မယ္။ အစုိးရက အာဏာရွင္လုပ္ေတာ့ အစုိးရကုိ အားရပါးရ ေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ကိုယ့္ဘက္က မွားေနတဲ့ဟာကုိ ေ၀ဖန္ၿပီဆုိရင္ ဒီေကာင္ အေတာ္ေစာ္ကားတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ ေ၀ဖန္တဲ့အခါမွာ ဒဲ့ဒုိးေ၀ဖန္တာ အေကာင္းဆုံးပဲလုိ႔ က်ေနာ္က သတ္မွတ္တယ္။ ေလဖန္းဒန္းစီးတဲ့ တုန္႔ျပန္ခ်က္ေတြကို တခါတေလၾကားရတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ မင္းက ဘာလုပ္ေနတာလဲ။ မင္းလာလုပ္ပါလားဆုိတဲ့ ေလဖန္းဒန္းစီးတဲ့အရာေတြကုိ ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ အေတြ ့ရအမ်ားဆုံး။
ဒါကုိ က်ေနာ္က က်ပ္မျပည့္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးငေၾကာင္ေတြလုိ႔ သတ္မွတ္တယ္။
အခုေတာ့ ဆက္ၿပီးေ၀ဖန္ပါအုံးမယ္။ အထက္ကေျပာသလုိ NLD ရဲ ့ေခါင္းေဆာင္မႈအပုိင္းကုိ ၾကည့္ပါ။ အသက္အရြယ္ေတြအေတာ္ႀကီးကို အုိမင္းေနၾကၿပီ။ ဒီေလာက္အရြယ္အထိ ဒီလုိလုပ္ငန္းေတြကို အားတက္သေရာလုပ္ေနတာကုိေတာ့ ေလးစားပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အလုပ္မျဖစ္ယုံတင္မကဘူး၊ အားတက္စရာလည္း မရွိဘူး။ အေမရိကန္ သမၼတကိုၾကည့္ပါ။ အဂၤလန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကုိၾကည့္ပါ။ အနည္းဆုံး အိမ္နီးခ်င္းထုိင္းႏုိင္ငံက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကုိ ၾကည့္ပါ။ ရုပ္ရည္နဲ႔ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္က ျမန္မာျပည္က NLD ထက္အမ်ားႀကီးကြာတယ္။
ဘဘဦး၀င္းတင္ကိုၾကည့္ပါ။ ဘဘဦးတင္ဦးကိုၾကည့္ပါ။ ေရေတာင္ ေထာင္းေသာက္ရမဲ့အရြယ္ႀကီးျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီလုိအေနအထားေတြက တစ္ေယာက္တေလဆုိရင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ အခုဟာက NLD ရဲ ့ေခါင္းေဆာင္မႈထဲမွာ ဒီလုိအုိမင္းေနတဲ့လူႀကီးေတြက အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ သူတုိ႔ေတြကုိ နာယကလုိမ်ဳိး၊ အႀကံေပးလုိမ်ဳိးထားလုိ႔ မရဘူးလားမသိ။ ေဒၚစုကပဲ အငယ္ဆုံးလုိမ်ဳိးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ႏွစ္ေပါင္း ၂၀-ေက်ာ္ၾကာတဲ့အထိ အိစိ အိစိျဖစ္ေနတာလုိ႔ သုံးသပ္ႏုိင္တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ လူလတ္ပုိင္းေတြနဲ႔အစားထုိးဖုိ႔လည္း အစီအစဥ္မရွိဘူးထင္တယ္။ ညီလာခံလုပ္ဖုိ႔လည္း အစီအစဥ္မရွိ။ ေခါင္းေဆာင္သစ္ေတြကို အစားထုိးဖုိ႔လည္းမလုပ္။ ဒီအတုိင္းပဲဆက္ၿပီးသြားေနၾကမွလားမသိ။
ႏုိင္ငံေရးမွာ စည္းရုံးေရးသည္ အဓိက။ လူေတြကုိစည္းရုံးတဲ့အခါမွာ လူေတြအားတက္ေအာင္၊ ေသြးၾကြလာေအာင္ ေျပာဆုိစည္းရုံးရတယ္။ အခု NLD က ဦး၀င္းတင္၊ ဦးတင္ဦးစတဲ့လူေတြကိုၾကည့္ရတာ စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြစရာမေၾကာင္းကုိမရွိဘူး။ ေျပာရရင္ေတာ့ မလန္းဘူးေပါ့။ ဦး၀င္းတင္ခင္ဗ်ာ အက်ၤီကလည္း မုိးျပာေရာင္တစ္ထည္ပဲရွိလားမသိ။ ႏုိင္ငံျခားက အတုိက္အခံေတြရဲ ့လူပုံစံကုိ ၾကည့္ရတာ အေတာ္ေကာင္းတယ္။ ငယ္တယ္။ ကၽြတက္တယ္။ မိန္႔ခြန္းေျပာရင္ေတာင္ အသံကို ျမွင့္တင္ၿပီးေျပာတယ္။ ျပတ္သားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ရဲ ့ျပည္ပမီဒီယာမွာအင္တာဗ်ဴးေတြကုိ သတိထားၿပီး နားေထာင္မိတယ္။ဘဘ ဦး၀င္းတင္တုိ႔၊ ဘဘဦးတင္ဦးတုိ႔ ဗ်ဴးတဲ့အသံေတြက အားတက္စရာမရွိ။ အသံက တုန္တုန္နဲ႔။
ေျပာရရင္ေတာ့ NLD ကုိ ညီလာခံေခၚၿပီး ေခါင္းေဆာင္အသစ္ေတြေရြးေစခ်င္တယ္။ ဘဘတုိ႔ရယ္ အသက္ႀကီးၿပီးဆုိေတာ့ တရားေလးဘာေလးထုိင္ၿပီး၊ လုိအပ္မွ အႀကံေပးလုပ္ေပးပါ။ ငယ္ရြယ္တဲ့ လူေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၀န္းရံေစခ်င္တယ္။ ဒါမွ ေဒၚစုအလုပ္လုပ္ရတာ ပုိၿပီးထိေရာက္မွာေပါ့။ စစ္အစုိးရၾကေတာ့ အာဏာကုိ ရာသက္ပန္ယူထားတယ္လုိ႔ဆုိၿပီေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ကိုယ္ၾကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀-ေက်ာ္လည္း အာဏာယူထားတုန္း။ ကိုယ့္မ်က္ႏွာလည္း ကုိယ္ျပန္ၾကည့္ၾကပါအုံးဗ်ာ။
အခု ေဒၚစု ခရီးထြက္မယ္။ ေကာင္းတယ္။ ေဒၚစု ခရီးထြက္သလုိ ဦး၀င္းတင္တို႔ ဦးတင္ဦးတုိ႔ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး လုိက္ႏုိင္ေတာ့မွာလဲ။ အမွန္မွန္ဆုိရင္ အားလုံးတစ္စုတစ္စည္းတည္း အင္နဲ႔အားနဲ႔ စည္းရုံးေရး လုပ္သင့္္တယ္။
အသက္အရြယ္ကိုေထာက္ၿပီး စိတ္သြားတုိင္းကုိယ္မပါဘူးျဖစ္ေနတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ေတာ့မွာလဲဗ်ာ။ NLD အာဏာရရင္ေတာင္ ဘယ္လုိအုပ္ခ်ဳပ္မလဲ။ ျပည္တြင္းထဲမွာ ပိတ္မိေနတဲ့ လူေတြဟာ စာေတြ႔ေရဒီယုိအေတြ႔ေလာက္နဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး စီမံခန္႔ခြဲမလဲ။သူမ်ားႏုိင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြဆုိရင္ ကမၻာပတ္ၿပီး ေလ့လာတယ္။ သင္ယူတယ္။ အသစ္အသစ္ေတြကုိ လက္ခံတယ္။
ငယ္တဲ့အခါၾကေတာ့ လုပ္ႏုိင္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အတုိက္အခံေတြက ေထာင္ထဲမွာ ငပိနဲ႔ညားလုိက္၊ အထုခံလုိက္နဲ႔ ေခါင္းေတြလည္း သိတ္ၿပီးက်ပ္မျပည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ႏွလုံးသားမွာလည္း ဒဏ္ရာေတြ၊ နာက်ဥ္းမႈေတြနဲ႔။ ဒီလုိျဖစ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြအမ်ားႀကီး။ စာရင္းသာမတင္ျပႏုိင္တာ။ ဒီလုိဟာေတြကလည္း ႏုိင္ငံေရးပိတ္ဆုိ ့မႈျဖစ္ေစတဲ့အေၾကာင္းအရာပဲ။ တခါတေလ စစ္အစုိးရကိုခ်ည္း အျပစ္ပုံခ်လုိ႔ မရဘူး။ ကုိယ့္ဘက္က အားနည္းခ်က္ကိုလည္း ၾကည့္သင့္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ႏုိင္ငံျခားကို ပုံမွန္ထြက္ၿပီး ေလ့လာသင့္တယ္။ အျပင္ကေန ၾကည့္ေတာ့ ပုိၿပီးျမင္ရတယ္။ အထဲထဲမွာပဲဆုိေတာ့ ဒါနဲ႔ပဲလုံးလည္ခ်ာလည္လုိက္ေနတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ တစ္ႏွစ္တစ္ခါေလာက္ Holiday ထြက္သင့္တယ္။ စိတ္လန္းကိုယ္လန္းျဖစ္ေအာင္ ၀ုိင္ေလး ဘီယာေလးခ်သင့္တယ္။ စိတ္ထြက္ေပါက္မရွိရင္ စဥ္းစားရတာက်ပ္တယ္။ အေတြးသစ္အျမင္သစ္မထြက္ဘူး...ဘဘတုိ႔ရဲ ့။ အခုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔တုိင္းျပည္က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြက စိတ္ထြက္ေပါက္မရွိေတာ့ ႏွလုံးသားမွာ ဒဏ္ရာ၊ ေခါင္းက ဒဏ္ရာေတြ တေထာႀကီးနဲ႔ျဖစ္ေနၿပီ။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ Night Club ပါ ေသာၾကာေနညတုိင္းသြားသင့္တယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး Dance လုပ္ၾကေပါ့။ မရီနဲ႔ဆရာ။ ဒါေတြက တကယ္လုိအပ္တယ္။
တခ်ဳိ ့ေတြေျပာၾကတယ္။ ရန္သူကိုရန္သူလုိပဲဆက္ဆံရမယ္တဲ့။ ဒီလုိအသုံးအႏႈံးကိုက မွားေနတယ္။ ဘယ္သူနဲ႔မဆုိ တည့္ေအာင္ေပါင္းသင့္တယ္။ နအဖက စစ္ဗုိလ္ေတြလည္း ျမန္မာျပည္သားေတြပဲ။ က်ေနာ့္ရဲ ့စာဖတ္ပရိတ္သက္ေတြထဲမွာ ရုရွက စစ္ဗုိလ္ေတြရွိတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔သူတုိ႔ အျပန္အလွန္စကားေျပာၾကတယ္။ သူတုိ႔လည္း ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲေျပာတယ္။ သူတုိ႔ထင္ျမင္ခ်က္ကုိ သူတုိ႔တင္ျပတယ္။ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္ထင္ျမင္ခ်က္ကို တင္ျပတယ္။ ဖလွယ္တယ္။ ဒီလုိမ်ားမ်ားေျပာမွ ညွိလုိ႔ႏႈိင္းလို႔ ရမယ္လုိ႔ထင္တယ္။ အေပးအယူမရွိပဲနဲ ့ဘယ္အရာမွ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးဆုိရင္ ပိုဆုိးေပါ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ရဲ ့အဓိကျပသနာက နအဖလုိခ်င္တဲ့အရာကုိ မေပးႏုိင္လုိ႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး မရတာပဲ။ ေဒၚစုကိုသာသူတုိ႔ အသိအမွတ္မျပဳရင္ ရွင္းထုတ္လိုက္တာၾကာပီ။ အသိအမွတ္ျပဳလုိ႔ယေန႔အခ်ိန္ထိ အသက္ရွင္ခြင့္ ဆက္ေပးေနတာေပါ့။ အတုိက္အခံရွိမွ နအဖလည္း ႏုိင္ငံေရးကစားလုိ႔ ရမယ္လို႔ စစ္ဗိုလ္တစ္ေယာက္က မွတ္ခ်က္ေပးဘူးတယ္။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ကလည္း သူတုိ႔ဘာလုိခ်င္လဲသိရင္ ေပးကိုေပးႏုိင္ရမယ္။ သူတုိ႔က အာဏာရွိတဲ့အခါၾကေတာ့ ပုိၿပီးမာန္တက္တာေပါ့။ တခါတေလ ေအာက္က်ဳိ ့သင့္ရင္ ေအာက္က်ိဳ ့ရမယ္။ လူ႔ေအာက္က်ဳိ ့လုိ႔ လူပိၿပီးမေသပါဘူး။ အဓိက ေျပလည္ဖုိ ့ပဲ။
တခ်ဳိ ့ေတြ ေျပာေသးတယ္။ နအဖစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြက အုံးေႏွာက္မရွိဘူးတဲ့။ စစ္လည္းမတုိက္ဘူးပဲ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ေနတယ္ဆုိတာလည္းပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ကိုယ့္ဘက္အျခမ္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိလည္းျပန္ၾကည့္ပါအုံး။ သူပုန္ေခါင္းေဆာင္လုပ္ၿပီး ဘယ္ႏွစ္ခါစစ္တုိက္ခဲ့ဘူးလဲ။ အမ်ားစုက ဒီအတုိင္းပဲျဖစ္ေနတာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ထင္တယ္။ကိုယ့္ဘက္အျခမ္းက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးတစ္စုံတစ္ရာ မလုပ္ပဲဘယ္ေတာ့မွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရမွာ မဟုတ္ဘူး။
ေနာက္ၿပီး အထင္ႀကီးစရာ၊ အားက်စရာ၊ မရွိပဲနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရႏုိင္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကုိ သတိထားၿပီး ၾကည့္မိတယ္။ စိတ္ထားေလးေတာ့ ေကာင္းရွာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အထင္ႀကီးစရာမရွိဘူး။ အမ်ားစုကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ျပန္ၾကည့္။ ေငြေရးေၾကးေရး ခ်မ္းသာလား။ ပညာတက္လား။ အားလုံးနီးပါး ငမြဲေတြခ်ည္းပဲ။ လူေတြရဲ ့ထုံးစံက အထင္ႀကီးစရာမရွိပဲနဲ႔ လာၿပီးေပါင္းမွာမဟုတ္ဘူး။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ဘာလုိ႔လူေတြအထင္ႀကီးလဲ။ သူဘာ့ေၾကာင့္ လူေတြက ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ထားၾကလဲ။ ရွင္းေနတာပဲ။ အဓိက ေဒၚစုဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သမီးျဖစ္တယ္။ ဘုိလုိေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္လႊတ္ႏုိင္တယ္။ ပညာတက္တယ္။ အာတာလည္းေကာင္းတယ္။ ေငြလည္းရွိပါတယ္။ ဆုိေတာ့ လူေတြအထင္ႀကီးတယ္။ ေထာင္က်ခံၿပီး အနစ္နာခံပါဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားငေၾကာင္ေတြသတိထားရမွာက ၀ မရွိပဲ ၀ိ မျဖစ္ဘူးဆုိတဲ့ဟာပဲ။ ေလနဲ႔ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။
က်ေနာ့္အလုပ္ထဲမွာ အျဖဴေတြေဒၚစုကို သိတယ္။ လူတုိင္းသိတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ သူ ့ကုိသိလဲဆုိေတာ့ ေဒၚစုရဲ ့ေယာက်္ားက အျဖဴဆုိေတာ့ သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းစာနာတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေဒၚစုႏုိင္ငံတကာမွာ တုိးေပါက္သြားတယ္။ ေဒၚစုသာ ျမန္မာယူၾကည့္။ ဒီေလာက္ထိျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာ။ တခါေလာက္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ကုိေမးခ်င္တယ္။ ေလာေလာဆယ္ ေဒၚစုကို ဘယ္သူထမင္းေကၽြးလဲလုိ႔။ ဘယ္က ေငြရလဲမသိဘူး။
ဂ်ပန္မ တစ္ေယာက္က ေဒၚစုအေၾကာင္းေရးထားတဲ့စာကို ဖတ္ၾကည့္မိတယ္။ အရင္တုန္းက သူတုိ႔အိမ္စီးပြားေရး အဆင္မေျပဘူးလုိ႔ေရးထားတယ္။ ဒါက ႏုိင္ငံျခားမွာေနတုန္းက။ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ခ်က္စားရတယ္။ ကိုယ့္အ၀တ္ကုိ ကုိယ္ေလွ်ာ္၀တ္ရတယ္။ ယုတ္စြအဆုံး ကုိယ့္အိမ္သာကို ကုိယ္ေဆးရတယ္။ ႏုိင္ငံျခားမွာ အေတာ္အေနၾကာခဲ့တယ္လုိ႔ေျပာႏုိင္တယ္။ ႏုိင္ငံျခားက လူေတြကုိေမးၾကည့္။ သူလုိကုိယ္လုိပဲ ဆက္ဆံသေဘာထားတယ္။ ဘူးသီးေက်ာ္ေတာင္ ကုိယ့္ဟာကိုယ္ေက်ာ္စားရတယ္။ စားခ်င္တဲ့ မုန္ ့ဟင္းခါးကို ကိုယ့္ဟာကို ခ်က္စားရတယ္။ အခု ေဒၚစုက ျပည္တြင္းမွာဆုိေတာ့ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ဘာမွလုပ္စရာေတာင္မလုိဘူး။ ဘုရင္လုိ ေနရတဲ့ဘ၀။ ဘယ္ေလာက္ေနခ်င္စရာေကာင္းလဲ။
ေဘးနားမွာ ခုိင္းလို႔ရတဲ့လူေတြနဲ႔ဘာနဲ႔။ အဆင္ကုိေျပလုိ႔။ ဒီလုိအေနအထားမ်ဳိးက သာယာခ်င္စရာ။ က်ေနာ္လည္း ဒါမ်ဳိးျဖစ္ခ်င္လိုက္တာ။ ဆုိလုိခ်င္တာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လူတစ္ဦးပါ။ သာမန္အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးပါ။ ဘာမွ စြပ္ၿပီးအထင္ႀကီးစရာမရွိပါဘူး။ ျမန္မာေတြက နာမည္ႀကီးၿပီဆုိရင္ သိရတာနဲ႔တင္ ဂုဏ္ယူေနတယ္။ လူကုိ လူလုိပဲျမင္ၾကစမ္းပါ။
က်ေနာ္ေတြ႔ဘူးတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပမယ္။ NLD က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြေဒၚစုနဲ႔ဓာတ္ပုံေတြတြဲရိုက္...ၿပီးရင္ ယူအန္ေလွ်ာက္၊ ႏုိင္ငံျခားထြက္ သိတ္ၿပီးအဆင္ေျပၾကတယ္။ အေတာ္ေရာင္းေကာင္းတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။
အခုလဲအေတာ္ပိန္သြားၿပီ။ သူ ့ခင္ဗ်ား သနားဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ အေတာ္အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္ေျပာတာ...အသက္ႀကီးတဲ့ လူေတြမ်ားေတာ့ ဘာမွအလုပ္ကုိ မျဖစ္ဘူး။ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ပင္ပန္းတယ္။ ေဒၚစုသာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျပန္ၾကၾကည့္။ ဘာမွ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ လုပ္ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါက ဘာကိုျပလဲဆုိေတာ့ ဘာမွသုံးစားလုိ႔မရတဲ့ လူေတြလုိ႔ျပတယ္။ ေခါင္းေဆာင္သာမရွိၾကည့္။ သြားၿပီ။ သူမ်ားႏွေခါင္းေပါက္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနၾကတယ္။ အဲဒါ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ NLD လား။
ဆုိေတာ့ အုိမင္းရင့္ေရာ္ေနတဲ့ လူေတြကို အနားယူဖုိ႔တုိက္တြန္းပါတယ္။ အနားမယူခ်င္ရင္ ျဖဳတ္ခ်ၾကပါ။ ႏုိင္ငံေရးမွာေခါင္းေဆာင္ေတြ မလန္းရင္ ငယ္သားေတြလည္း လန္းမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ရင္တုန္းမကဘူး ေနာက္ေတာင္က်ေနပါၿပီလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဒါကုိ က်ေနာ္က က်ပ္မျပည့္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးငေၾကာင္ေတြလုိ႔ သတ္မွတ္တယ္။
အခုေတာ့ ဆက္ၿပီးေ၀ဖန္ပါအုံးမယ္။ အထက္ကေျပာသလုိ NLD ရဲ ့ေခါင္းေဆာင္မႈအပုိင္းကုိ ၾကည့္ပါ။ အသက္အရြယ္ေတြအေတာ္ႀကီးကို အုိမင္းေနၾကၿပီ။ ဒီေလာက္အရြယ္အထိ ဒီလုိလုပ္ငန္းေတြကို အားတက္သေရာလုပ္ေနတာကုိေတာ့ ေလးစားပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အလုပ္မျဖစ္ယုံတင္မကဘူး၊ အားတက္စရာလည္း မရွိဘူး။ အေမရိကန္ သမၼတကိုၾကည့္ပါ။ အဂၤလန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကုိၾကည့္ပါ။ အနည္းဆုံး အိမ္နီးခ်င္းထုိင္းႏုိင္ငံက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကုိ ၾကည့္ပါ။ ရုပ္ရည္နဲ႔ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္က ျမန္မာျပည္က NLD ထက္အမ်ားႀကီးကြာတယ္။
ဘဘဦး၀င္းတင္ကိုၾကည့္ပါ။ ဘဘဦးတင္ဦးကိုၾကည့္ပါ။ ေရေတာင္ ေထာင္းေသာက္ရမဲ့အရြယ္ႀကီးျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီလုိအေနအထားေတြက တစ္ေယာက္တေလဆုိရင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ အခုဟာက NLD ရဲ ့ေခါင္းေဆာင္မႈထဲမွာ ဒီလုိအုိမင္းေနတဲ့လူႀကီးေတြက အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ သူတုိ႔ေတြကုိ နာယကလုိမ်ဳိး၊ အႀကံေပးလုိမ်ဳိးထားလုိ႔ မရဘူးလားမသိ။ ေဒၚစုကပဲ အငယ္ဆုံးလုိမ်ဳိးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ႏွစ္ေပါင္း ၂၀-ေက်ာ္ၾကာတဲ့အထိ အိစိ အိစိျဖစ္ေနတာလုိ႔ သုံးသပ္ႏုိင္တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ လူလတ္ပုိင္းေတြနဲ႔အစားထုိးဖုိ႔လည္း အစီအစဥ္မရွိဘူးထင္တယ္။ ညီလာခံလုပ္ဖုိ႔လည္း အစီအစဥ္မရွိ။ ေခါင္းေဆာင္သစ္ေတြကို အစားထုိးဖုိ႔လည္းမလုပ္။ ဒီအတုိင္းပဲဆက္ၿပီးသြားေနၾကမွလားမသိ။
ႏုိင္ငံေရးမွာ စည္းရုံးေရးသည္ အဓိက။ လူေတြကုိစည္းရုံးတဲ့အခါမွာ လူေတြအားတက္ေအာင္၊ ေသြးၾကြလာေအာင္ ေျပာဆုိစည္းရုံးရတယ္။ အခု NLD က ဦး၀င္းတင္၊ ဦးတင္ဦးစတဲ့လူေတြကိုၾကည့္ရတာ စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြစရာမေၾကာင္းကုိမရွိဘူး။ ေျပာရရင္ေတာ့ မလန္းဘူးေပါ့။ ဦး၀င္းတင္ခင္ဗ်ာ အက်ၤီကလည္း မုိးျပာေရာင္တစ္ထည္ပဲရွိလားမသိ။ ႏုိင္ငံျခားက အတုိက္အခံေတြရဲ ့လူပုံစံကုိ ၾကည့္ရတာ အေတာ္ေကာင္းတယ္။ ငယ္တယ္။ ကၽြတက္တယ္။ မိန္႔ခြန္းေျပာရင္ေတာင္ အသံကို ျမွင့္တင္ၿပီးေျပာတယ္။ ျပတ္သားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ရဲ ့ျပည္ပမီဒီယာမွာအင္တာဗ်ဴးေတြကုိ သတိထားၿပီး နားေထာင္မိတယ္။ဘဘ ဦး၀င္းတင္တုိ႔၊ ဘဘဦးတင္ဦးတုိ႔ ဗ်ဴးတဲ့အသံေတြက အားတက္စရာမရွိ။ အသံက တုန္တုန္နဲ႔။
ေျပာရရင္ေတာ့ NLD ကုိ ညီလာခံေခၚၿပီး ေခါင္းေဆာင္အသစ္ေတြေရြးေစခ်င္တယ္။ ဘဘတုိ႔ရယ္ အသက္ႀကီးၿပီးဆုိေတာ့ တရားေလးဘာေလးထုိင္ၿပီး၊ လုိအပ္မွ အႀကံေပးလုပ္ေပးပါ။ ငယ္ရြယ္တဲ့ လူေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၀န္းရံေစခ်င္တယ္။ ဒါမွ ေဒၚစုအလုပ္လုပ္ရတာ ပုိၿပီးထိေရာက္မွာေပါ့။ စစ္အစုိးရၾကေတာ့ အာဏာကုိ ရာသက္ပန္ယူထားတယ္လုိ႔ဆုိၿပီေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ကိုယ္ၾကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀-ေက်ာ္လည္း အာဏာယူထားတုန္း။ ကိုယ့္မ်က္ႏွာလည္း ကုိယ္ျပန္ၾကည့္ၾကပါအုံးဗ်ာ။
အခု ေဒၚစု ခရီးထြက္မယ္။ ေကာင္းတယ္။ ေဒၚစု ခရီးထြက္သလုိ ဦး၀င္းတင္တို႔ ဦးတင္ဦးတုိ႔ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး လုိက္ႏုိင္ေတာ့မွာလဲ။ အမွန္မွန္ဆုိရင္ အားလုံးတစ္စုတစ္စည္းတည္း အင္နဲ႔အားနဲ႔ စည္းရုံးေရး လုပ္သင့္္တယ္။
အသက္အရြယ္ကိုေထာက္ၿပီး စိတ္သြားတုိင္းကုိယ္မပါဘူးျဖစ္ေနတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ေတာ့မွာလဲဗ်ာ။ NLD အာဏာရရင္ေတာင္ ဘယ္လုိအုပ္ခ်ဳပ္မလဲ။ ျပည္တြင္းထဲမွာ ပိတ္မိေနတဲ့ လူေတြဟာ စာေတြ႔ေရဒီယုိအေတြ႔ေလာက္နဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး စီမံခန္႔ခြဲမလဲ။သူမ်ားႏုိင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြဆုိရင္ ကမၻာပတ္ၿပီး ေလ့လာတယ္။ သင္ယူတယ္။ အသစ္အသစ္ေတြကုိ လက္ခံတယ္။
ငယ္တဲ့အခါၾကေတာ့ လုပ္ႏုိင္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အတုိက္အခံေတြက ေထာင္ထဲမွာ ငပိနဲ႔ညားလုိက္၊ အထုခံလုိက္နဲ႔ ေခါင္းေတြလည္း သိတ္ၿပီးက်ပ္မျပည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ႏွလုံးသားမွာလည္း ဒဏ္ရာေတြ၊ နာက်ဥ္းမႈေတြနဲ႔။ ဒီလုိျဖစ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြအမ်ားႀကီး။ စာရင္းသာမတင္ျပႏုိင္တာ။ ဒီလုိဟာေတြကလည္း ႏုိင္ငံေရးပိတ္ဆုိ ့မႈျဖစ္ေစတဲ့အေၾကာင္းအရာပဲ။ တခါတေလ စစ္အစုိးရကိုခ်ည္း အျပစ္ပုံခ်လုိ႔ မရဘူး။ ကုိယ့္ဘက္က အားနည္းခ်က္ကိုလည္း ၾကည့္သင့္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ႏုိင္ငံျခားကို ပုံမွန္ထြက္ၿပီး ေလ့လာသင့္တယ္။ အျပင္ကေန ၾကည့္ေတာ့ ပုိၿပီးျမင္ရတယ္။ အထဲထဲမွာပဲဆုိေတာ့ ဒါနဲ႔ပဲလုံးလည္ခ်ာလည္လုိက္ေနတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ တစ္ႏွစ္တစ္ခါေလာက္ Holiday ထြက္သင့္တယ္။ စိတ္လန္းကိုယ္လန္းျဖစ္ေအာင္ ၀ုိင္ေလး ဘီယာေလးခ်သင့္တယ္။ စိတ္ထြက္ေပါက္မရွိရင္ စဥ္းစားရတာက်ပ္တယ္။ အေတြးသစ္အျမင္သစ္မထြက္ဘူး...ဘဘတုိ႔ရဲ ့။ အခုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔တုိင္းျပည္က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြက စိတ္ထြက္ေပါက္မရွိေတာ့ ႏွလုံးသားမွာ ဒဏ္ရာ၊ ေခါင္းက ဒဏ္ရာေတြ တေထာႀကီးနဲ႔ျဖစ္ေနၿပီ။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ Night Club ပါ ေသာၾကာေနညတုိင္းသြားသင့္တယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး Dance လုပ္ၾကေပါ့။ မရီနဲ႔ဆရာ။ ဒါေတြက တကယ္လုိအပ္တယ္။
တခ်ဳိ ့ေတြေျပာၾကတယ္။ ရန္သူကိုရန္သူလုိပဲဆက္ဆံရမယ္တဲ့။ ဒီလုိအသုံးအႏႈံးကိုက မွားေနတယ္။ ဘယ္သူနဲ႔မဆုိ တည့္ေအာင္ေပါင္းသင့္တယ္။ နအဖက စစ္ဗုိလ္ေတြလည္း ျမန္မာျပည္သားေတြပဲ။ က်ေနာ့္ရဲ ့စာဖတ္ပရိတ္သက္ေတြထဲမွာ ရုရွက စစ္ဗုိလ္ေတြရွိတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔သူတုိ႔ အျပန္အလွန္စကားေျပာၾကတယ္။ သူတုိ႔လည္း ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲေျပာတယ္။ သူတုိ႔ထင္ျမင္ခ်က္ကုိ သူတုိ႔တင္ျပတယ္။ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္ထင္ျမင္ခ်က္ကို တင္ျပတယ္။ ဖလွယ္တယ္။ ဒီလုိမ်ားမ်ားေျပာမွ ညွိလုိ႔ႏႈိင္းလို႔ ရမယ္လုိ႔ထင္တယ္။ အေပးအယူမရွိပဲနဲ ့ဘယ္အရာမွ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးဆုိရင္ ပိုဆုိးေပါ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ရဲ ့အဓိကျပသနာက နအဖလုိခ်င္တဲ့အရာကုိ မေပးႏုိင္လုိ႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး မရတာပဲ။ ေဒၚစုကိုသာသူတုိ႔ အသိအမွတ္မျပဳရင္ ရွင္းထုတ္လိုက္တာၾကာပီ။ အသိအမွတ္ျပဳလုိ႔ယေန႔အခ်ိန္ထိ အသက္ရွင္ခြင့္ ဆက္ေပးေနတာေပါ့။ အတုိက္အခံရွိမွ နအဖလည္း ႏုိင္ငံေရးကစားလုိ႔ ရမယ္လို႔ စစ္ဗိုလ္တစ္ေယာက္က မွတ္ခ်က္ေပးဘူးတယ္။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ကလည္း သူတုိ႔ဘာလုိခ်င္လဲသိရင္ ေပးကိုေပးႏုိင္ရမယ္။ သူတုိ႔က အာဏာရွိတဲ့အခါၾကေတာ့ ပုိၿပီးမာန္တက္တာေပါ့။ တခါတေလ ေအာက္က်ဳိ ့သင့္ရင္ ေအာက္က်ိဳ ့ရမယ္။ လူ႔ေအာက္က်ဳိ ့လုိ႔ လူပိၿပီးမေသပါဘူး။ အဓိက ေျပလည္ဖုိ ့ပဲ။
တခ်ဳိ ့ေတြ ေျပာေသးတယ္။ နအဖစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြက အုံးေႏွာက္မရွိဘူးတဲ့။ စစ္လည္းမတုိက္ဘူးပဲ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ေနတယ္ဆုိတာလည္းပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ကိုယ့္ဘက္အျခမ္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိလည္းျပန္ၾကည့္ပါအုံး။ သူပုန္ေခါင္းေဆာင္လုပ္ၿပီး ဘယ္ႏွစ္ခါစစ္တုိက္ခဲ့ဘူးလဲ။ အမ်ားစုက ဒီအတုိင္းပဲျဖစ္ေနတာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ထင္တယ္။ကိုယ့္ဘက္အျခမ္းက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးတစ္စုံတစ္ရာ မလုပ္ပဲဘယ္ေတာ့မွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရမွာ မဟုတ္ဘူး။
ေနာက္ၿပီး အထင္ႀကီးစရာ၊ အားက်စရာ၊ မရွိပဲနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရႏုိင္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကုိ သတိထားၿပီး ၾကည့္မိတယ္။ စိတ္ထားေလးေတာ့ ေကာင္းရွာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အထင္ႀကီးစရာမရွိဘူး။ အမ်ားစုကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ျပန္ၾကည့္။ ေငြေရးေၾကးေရး ခ်မ္းသာလား။ ပညာတက္လား။ အားလုံးနီးပါး ငမြဲေတြခ်ည္းပဲ။ လူေတြရဲ ့ထုံးစံက အထင္ႀကီးစရာမရွိပဲနဲ႔ လာၿပီးေပါင္းမွာမဟုတ္ဘူး။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ဘာလုိ႔လူေတြအထင္ႀကီးလဲ။ သူဘာ့ေၾကာင့္ လူေတြက ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ထားၾကလဲ။ ရွင္းေနတာပဲ။ အဓိက ေဒၚစုဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သမီးျဖစ္တယ္။ ဘုိလုိေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္လႊတ္ႏုိင္တယ္။ ပညာတက္တယ္။ အာတာလည္းေကာင္းတယ္။ ေငြလည္းရွိပါတယ္။ ဆုိေတာ့ လူေတြအထင္ႀကီးတယ္။ ေထာင္က်ခံၿပီး အနစ္နာခံပါဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားငေၾကာင္ေတြသတိထားရမွာက ၀ မရွိပဲ ၀ိ မျဖစ္ဘူးဆုိတဲ့ဟာပဲ။ ေလနဲ႔ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။
က်ေနာ့္အလုပ္ထဲမွာ အျဖဴေတြေဒၚစုကို သိတယ္။ လူတုိင္းသိတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ သူ ့ကုိသိလဲဆုိေတာ့ ေဒၚစုရဲ ့ေယာက်္ားက အျဖဴဆုိေတာ့ သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းစာနာတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေဒၚစုႏုိင္ငံတကာမွာ တုိးေပါက္သြားတယ္။ ေဒၚစုသာ ျမန္မာယူၾကည့္။ ဒီေလာက္ထိျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာ။ တခါေလာက္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ကုိေမးခ်င္တယ္။ ေလာေလာဆယ္ ေဒၚစုကို ဘယ္သူထမင္းေကၽြးလဲလုိ႔။ ဘယ္က ေငြရလဲမသိဘူး။
ဂ်ပန္မ တစ္ေယာက္က ေဒၚစုအေၾကာင္းေရးထားတဲ့စာကို ဖတ္ၾကည့္မိတယ္။ အရင္တုန္းက သူတုိ႔အိမ္စီးပြားေရး အဆင္မေျပဘူးလုိ႔ေရးထားတယ္။ ဒါက ႏုိင္ငံျခားမွာေနတုန္းက။ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ခ်က္စားရတယ္။ ကိုယ့္အ၀တ္ကုိ ကုိယ္ေလွ်ာ္၀တ္ရတယ္။ ယုတ္စြအဆုံး ကုိယ့္အိမ္သာကို ကုိယ္ေဆးရတယ္။ ႏုိင္ငံျခားမွာ အေတာ္အေနၾကာခဲ့တယ္လုိ႔ေျပာႏုိင္တယ္။ ႏုိင္ငံျခားက လူေတြကုိေမးၾကည့္။ သူလုိကုိယ္လုိပဲ ဆက္ဆံသေဘာထားတယ္။ ဘူးသီးေက်ာ္ေတာင္ ကုိယ့္ဟာကိုယ္ေက်ာ္စားရတယ္။ စားခ်င္တဲ့ မုန္ ့ဟင္းခါးကို ကိုယ့္ဟာကို ခ်က္စားရတယ္။ အခု ေဒၚစုက ျပည္တြင္းမွာဆုိေတာ့ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ဘာမွလုပ္စရာေတာင္မလုိဘူး။ ဘုရင္လုိ ေနရတဲ့ဘ၀။ ဘယ္ေလာက္ေနခ်င္စရာေကာင္းလဲ။
ေဘးနားမွာ ခုိင္းလို႔ရတဲ့လူေတြနဲ႔ဘာနဲ႔။ အဆင္ကုိေျပလုိ႔။ ဒီလုိအေနအထားမ်ဳိးက သာယာခ်င္စရာ။ က်ေနာ္လည္း ဒါမ်ဳိးျဖစ္ခ်င္လိုက္တာ။ ဆုိလုိခ်င္တာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လူတစ္ဦးပါ။ သာမန္အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးပါ။ ဘာမွ စြပ္ၿပီးအထင္ႀကီးစရာမရွိပါဘူး။ ျမန္မာေတြက နာမည္ႀကီးၿပီဆုိရင္ သိရတာနဲ႔တင္ ဂုဏ္ယူေနတယ္။ လူကုိ လူလုိပဲျမင္ၾကစမ္းပါ။
က်ေနာ္ေတြ႔ဘူးတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပမယ္။ NLD က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြေဒၚစုနဲ႔ဓာတ္ပုံေတြတြဲရိုက္...ၿပီးရင္ ယူအန္ေလွ်ာက္၊ ႏုိင္ငံျခားထြက္ သိတ္ၿပီးအဆင္ေျပၾကတယ္။ အေတာ္ေရာင္းေကာင္းတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။
အခုလဲအေတာ္ပိန္သြားၿပီ။ သူ ့ခင္ဗ်ား သနားဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ အေတာ္အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္ေျပာတာ...အသက္ႀကီးတဲ့ လူေတြမ်ားေတာ့ ဘာမွအလုပ္ကုိ မျဖစ္ဘူး။ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ပင္ပန္းတယ္။ ေဒၚစုသာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျပန္ၾကၾကည့္။ ဘာမွ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ လုပ္ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါက ဘာကိုျပလဲဆုိေတာ့ ဘာမွသုံးစားလုိ႔မရတဲ့ လူေတြလုိ႔ျပတယ္။ ေခါင္းေဆာင္သာမရွိၾကည့္။ သြားၿပီ။ သူမ်ားႏွေခါင္းေပါက္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနၾကတယ္။ အဲဒါ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ NLD လား။
ဆုိေတာ့ အုိမင္းရင့္ေရာ္ေနတဲ့ လူေတြကို အနားယူဖုိ႔တုိက္တြန္းပါတယ္။ အနားမယူခ်င္ရင္ ျဖဳတ္ခ်ၾကပါ။ ႏုိင္ငံေရးမွာေခါင္းေဆာင္ေတြ မလန္းရင္ ငယ္သားေတြလည္း လန္းမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ရင္တုန္းမကဘူး ေနာက္ေတာင္က်ေနပါၿပီလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
