ဘုန္းေက်ာ္ Group ဖြင့္ၿပီ...

Google Groups
Subscribe to phone_kyaw
Email:
Visit this group

5/27/10

ဘုန္းငုိေတာင္ (သူပုန္ဘ၀-အပုိင္း-၉)

၂၀၀၂-ခုႏွစ္မွာ PDF က စစ္သင္တန္းလုပ္တယ္။ သင္တန္းဆရာ ကိုၿငိမ္း၊ လက္ေထာက္နည္းျပႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သင္တန္းသား အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ကုိ သင္တယ္။ လက္ေထာက္နည္းျပႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ကုိမင္းထက္၊ ကုိေက်ာ္ထြန္း (ပအုိ႔တုိင္းရင္းသား) တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔အားလုံးက နအဖတပ္က တစ္ၾကပ္၊ တစ္ၾကပ္ႀကီးတာ၀န္နဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးသမား(တနည္း) သူပုန္ေတြနဲ႔လာၿပီးပူးေပါင္းခဲ့တဲ့လူေတြေပါ့။ စစ္သင္တန္းကုိတက္ဖုိ႔ လူေဘာင္သစ္(ေတာင္ပိုင္း)က ကြန္မန္ဒုိေတြျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္၊ ေက်ာ္စြာ၀င္း၊ ငယ္ေထြး၊ ကုိရန္ေက်ာ္တုိ႔တက္ၾကတယ္။ သင္တန္းက သုံးလၾကာတယ္။ PDF ကရဲေဘာ္ေတြဆုိတာကလည္း၊ လူ႔ေဘာင္သစ္ကရဲေဘာ္ေတြလုိ...အတူတူေန၊ အတူစား၊ ေသာက္၊ ညီရင္း အစ္ကုိလုိေနၾကတယ္။ ရန္ျဖစ္တာမရွိသေလာက္ပဲ။

သင္တန္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုရားသုံးဆူၿမိဳ ႔က နအဖ တပ္ရင္းေတြေနာက္တန္းျပန္၊ ေနာက္တန္းကတပ္ရင္းေတြက ဘုရားသုံးဆူၿမိဳ ႔ကုိတက္ေပါ့။ ဘုရားသုံးဆူကတပ္ရင္း ဆင္းမယ္ဆုိတဲ့ သတင္းကုိ ABSDF တပ္ရင္း-၁ က ၾကားျဖတ္ဖမ္းတဲ့ ကုိျခေသ့ၤက ရတယ္။ သူရေတာ့ KNU နဲ႔အျခားမဟာမိတ္ေတြကုိ ႀကိဳတင္သတင္းေပးတယ္။ ျပင္ဆင္ၾကေပါ့။

ဘုရားသုံးဆူကဆင္းရင္ ဒီေကာင္ေတြ ေတာေတာ့တုိးမွာမဟုတ္ဘူး။ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္းဆင္းမယ္ဆုိတာကုိ သူပုန္ေတြသိတယ္။ အဲဒိလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ရြာေလးရြာေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒိရြာေလးရြာနားမွာ က်ေနာ္တုိ႔ အင္အားေတြျဖစ္တဲ့ လူ႔ေဘာင္သစ္(ေတာင္ပုိင္း)၊ ABSDF ရင္းတစ္၊ PDF၊ KNU၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၊ ရခုိင္တပ္ ေတြအခိုင္အမွာ ရွိတယ္။ ရန္သူက ဘုရားသုံးဆူကဆင္းၿပီဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔ေတြျပင္ၾကၿပီ။

လူ႔ေဘာင္သစ္(ေတာင္ပိုင္း)က PDF နဲ႔တြဲေတာ့၊ PDF က တပ္မႈး ကုိမင္းထက္စီမံခန္႔ခြဲတာကုိ လုိက္နာရတယ္။ အာလုံးေပ်ာက္ၾကားပစ္ဖုိ႔အတြက္ အဖြဲ႔ေလးဖြဲ႔ခြဲတယ္။ လုိအပ္တဲ့ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား၊ ငရုပ္၊ ၾကက္သြန္ကုိ ထုပ္ပုိးတယ္။ ပုခတ္၊ ေစာင္၊ မုိးကာကို ထည့္တယ္။ အဆင္သင့္ျပင္ၿပီးဆုိေတာ့ ကုိယ္တာ၀န္က်ရာ အဖြဲ႔နဲ႔လိုက္တယ္။

ပထမဦးဆုံးတပ္ဖြဲ႔ကေတာ့ ဗုိလ္ေရႊ (KNU) နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္က ထိပ္ဆုံးအဖြဲ႔။ သူတုိ႔အလုပ္က ေသနတ္နဲ႔မပစ္ပဲ…ေရွ ႔ထြက္မုိင္းနဲ႔ ခြဲေရး။ သူတုိ႔ၿပီးရင္ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔။ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔ကုိ ဦးေဆာင္တာက KNU က တပ္ၾကပ္ႀကီး။ ေတာင္ယာလုပ္ေနတဲ့ တပ္ၾကပ္ႀကီးက ရန္သူသတင္းသံၾကားမွ တဲေအာက္က ေသနတ္ကို ပြတ္တုိက္၊ စကားေျပာစက္ကုိယူ၊ ပုဆုိးကုိစလြဲသုိင္းၿပီး ေကာက္ကာငင္ခါလုိက္တယ္။ သူက က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔ရဲ ႔တပ္စိပ္မႈး။ PDF က ထား၀ယ္သား အ,ထစ္ တစ္ေယာက္၊ က်ေနာ္၊ ရခုိင္အဖြဲ႔က ႏွစ္ေယာက္ပါတယ္။ က်ေနာ္က RPG-5 ကုိ ထမ္းတယ္။ က်န္တဲ့လူက ေအေက ၄၇ နဲ႔ M16 ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လူ႔ေဘာင္သစ္ေသနတ္ေတြအားလုံးက PDF ကေသနတ္ေတြခ်ည္းပဲ။

က်ေနာ္ေတာ့အဖြဲ႔ၿပီးေတာ့ ABSDF တပ္ရင္း-၁ က ေနာက္ရြာတခုမွာ ေစာင့္တယ္။ လာရင္တြယ္ဖုိ႔အတြက္ ေပ်ာက္ၾကားပစ္ေရးတာ၀န္ၾကတယ္။ တစ္ဖြဲ႔မွာ ေလးငါးေယာက္ပါတယ္။ သူတုိ႔အဖြဲ႔ၿပီးေတာ့ PDF က ေလးေယာက္ပါ ကိုမင္းထက္တို႔အဖြဲ႔ ေစာင့္တယ္။ အဲဒိအဖြဲ႔မွာ ပါတီက ငယ္ေထြးကတာ၀န္ၾကတယ္။ ဆုိေတာ့ ရြာေလးရြာၾကားမွာ သူပုန္ေပ်ာက္ၾကားအဖြဲ႔ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲဆုိတာ သိေလာက္ၿပီ။

မုိးကလည္းရြာ။ ျခင္ကလည္းကိုက္၊ ေန႔မအိပ္၊ ညမအိပ္ေစာင့္ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ေပါ့။ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုလုံးကလည္းေျခာက္ကပ္ေနၿပီ၊ ရြာသားေတြလည္းမရွိေတာ့ဘူး။ ပုန္းေနၾကၿပီ။ ရန္သူက ေပၚတာဆြဲမွာစုိးလုိ႔။

ေနာက္ေန႔မနက္မုိးလင္းေတာ့ KNU ကဗုိလ္ေရႊတုိ႔အဖြဲ ႔ ေရွ ႔ထြက္မုိင္းႏွစ္လုံးနဲ႔ ခ်လိုက္တာ ရန္သူႏွစ္ေကာင္ကားကနဲ။ ဒဏ္ရာကေတာ့မေျပာနဲ႔။ ေရွ ႔ထြက္မုိင္းပါဆုိေနမွ... ေဗ်ာက္အုိးမွ မဟုတ္တာေနာ္။ ဒီမွာတင္ သူတုိ႔အေနာက္က ၊ ေစာင့္ေနတဲ့က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔ေတြ အရမ္းေပ်ာ္ၿပီ။ ေဟ့..ဗုိလ္ေရႊ..ေခြးဘယ္ႏွစ္ေကာင္ေသၿပီလဲဟ…လုိ႔ စက္နဲ႔လွမ္းေမးၾကတယ္။ ဗုိလ္ေရႊနဲ႔အဖြဲ႔ကုိ ဂုဏ္ျပဳၾကတယ္။ ဗုိလ္ေရႊတုိ႔တာ၀န္ေၾကၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔အလွည့္။

ေရွ ႔ထြက္မိုင္းထိတဲ့ငနဲေတြ.. ရြာထဲမွာ တစ္ရက္နဲ႔တစ္ညေလာက္နားၾကတယ္။ မထြက္ရဲေတာ့ဘူး။ အဲဒိရြာကလည္း မြန္သစ္ပါတီကရြာ။ မြန္နဲ႔က အပစ္ရပ္ဆုိေတာ့ ဒီေကာင္ေတြစိတ္ေအးမဲ့ပုံပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔မွာကရင္ရြာသူႀကီးတစ္ေယာက္ပါတယ္။ သူကသူေတာပစ္တဲ့ တစ္လုံးထုိးေသနတ္ကုိလြဲၿပီး ေပ်ာက္ၾကားပစ္တာကိုက်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ အုတ္ေပ်ာ္ လိုက္တယ္။ အခုေတာ့သူက ဒီေကဘီေအထဲမွာေရာက္ေနၿပီ။

ဗုိလ္ေရႊတုိ႔အဖြဲ႔ကေရွ ႔ထြက္မုိင္းနဲ႔တီးလုိက္တဲ့ ငနဲေတြကုိ လမ္းေဘးမွာဘဲျမဳပ္ခဲ့တယ္။ ရြာထဲကထြက္လာမဲ့ရန္သူကုိ ထုိင္ေစာင့္ရတာ အရမ္းရင္ခုန္တယ္၊ တခါမွ မေတြ႔ဘူးဘူးဆုိေတ့ာ။ ေတာင္ကုန္းေပၚမွ ေစာင့္ေနတုန္းရွိ ေသးတယ္…မြန္ျပည္သစ္ပါတီကရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ ခရီးသြားရင္းေတြ႔သြားတယ္။ဒီမွာတင္ကရင္တပ္စိတ္မႈးက…ေဟ့..ငါတုိ႔ေတာ့မလုံၿခဳံဘူးကြ…ဆုိၿပီးေနရာေျပာင္းတယ္။ ေနာက္ေန႔ေန႔မနက္မုိးလင္းခါနီးမွာ ေသနတ္သံေတြ၊ လက္နက္ႀကီးပစ္သံေတြ က်ေနာ္တုိ႔ေနရာေဟာင္းျဖစ္တဲ့ေတာင္ကုန္းတစ္၀ုိက္မွာေပါက္ကြဲေနၿပီ။ ဒီမွာတင္က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံးသေဘာေပါက္ၿပီ။ အဲဒိေနရာမွာ ဆက္ေနလုိ႔ကေနေတာ့ ေအာ္စီမွာေတာင္ ဘာဘီက်ဴ စားႏုိင္အုံးမွာမဟုတ္ဘူး။

ေနာက္ေန႔မနက္မုိးလင္းေတာ့ ေနရာတေနရာထပ္ေျပာင္းတယ္။ ဘာရမလဲ ဒီဂြင္ကက်ေနာ္တုိ႔ဂြင္ဆုိေတာ့..ဘယ္ေနရာမွာလမ္းရွိလဲ၊ ၿခဳံရွိလဲဆုိတာ သိတယ္။ တျခားေနရာမွာျပန္ေစာင့္ေပါ့။ ကံေကာင္းတာလား၊ ကံဆုိးတာလားေတာ့မသိဘူး။ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ေစာင့္တာနဲ႔ ရန္သူအသံၾကားေနရၿပီ။ ဒီမွာတင္ ရြာထဲကေနထြက္လာတဲ့ ရန္သူကုိ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔တီးပါေလရာ။ ေရွ ႔ဆုံးပြိဳင့္က ရဲေဘာ္ေလးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔တပ္စိတ္မႈး KNU တစ္ၾကပ္ႀကီး M16 နဲ႔တစ္ခ်က္ပဲပစ္တယ္။ ႏွမေစာင္း ကားကနဲပဲ။ လက္ေမာင္းကေန ႏွလုံးကုိေဖာက္၀င္ပဲ။ တခါတည္းေသ။ ဒီေကာင္လဲသြားေတာ့ အေနာက္ကရဲေဘာ္ေတြက ရဲျမင့္ေအာင္ထိသြားၿပီ....ဆုိၿပီေအာ္တယ္။ ေၾသာ္...ေသတဲ့ေကာင္နာမည္က ရဲျမင့္ေအာင္ကုိး။

ဒီမွာတင္ က်န္တဲ့ေလးေယာက္အတြဲလုိက္ပစ္တယ္။ PDF က အ,ထစ္(ထား၀ယ္သား) က အပိုင္ေဆာ္တယ္။ သူကလည္း တုိက္ပြဲအေတြ႔အႀကဳံရင့္ေနၿပီဆုိေတာ့။ ေဟ့…ကုိဘုန္းေက်ာ္ က်ေနာ့္အေနာက္မွာေန…ခင္ဗ်ား RPG နဲ႔မပစ္နဲ႔အုံးေပါ့။ လွမ္းၿပီးသတိေပးတယ္။ ရန္သူဘက္ကလည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းေအာင္ကုိ ျပန္ပစ္တယ္။ ဘယ္ကုိေျပးရမွန္းေတာင္မသိဘူ။ KNU က တပ္ၾကပ္ႀကီးက ေဟ့ေကာင္..မင္းဘာလုိ႔မပစ္တာလဲကြလုိ႔ေမးတယ္။ ဒီမွာတင္က်ေနာ္ရဲ ႔အလွည့္ေရာက္ၿပီ…။

တခါမွ RPG ပစ္တာမသင္ခဲ့ရဘူး။ ဘယ္လုိပစ္ရမလဲ။ ထုိင္ပစ္ရင္ေကာင္းမလား။ မက္တပ္ရပ္ပစ္ရင္ေကာင္းမလား။ မတ္တပ္ရပ္ ပစ္ရင္လည္း မသာဘယ္ေစ်း လဲျဖစ္အုံးမယ္။ မလန္းႏုိင္ဘဲ၊ ကားသြားႏုိင္တယ္။ ထုိင္ပစ္ေတာ့လည္း အဆင္မေျပ။ ထုိင္ပစ္ရင္...ဟုိ…ေခြးမသားေတြကုိမျမင္ရဘူး။ ဒီေတာ့ထုိင္လည္း၊ မထုိင္၊ မတ္တပ္လည္းမရပ္ဘူး။ ဒူးေထာက္ၿပီးပစ္တယ္။ ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ RPG ရဲ ႔ပုိ႔ယမ္းက မုိးစုိေနေတာ့ မထြက္ဘူး။ ေနာက္တခါထပ္ပစ္တယ္။ မရဘူး။ ဟာ…သြားၿပီ။ အားလုံးက ေျပးဖုိ႔စတင္ေနၿပီ။ ဘာရမလဲ က်ေနာ္အသားကုန္ေျပးၿပီ။ က်ေနာ္ေျပးေတာ့ KNU က တစ္ၾကပ္ႀကီးက ဟေရာင္…မေျပးနဲ႔..ငါ့ကုိေပး..ငါ့ကိုေပး…ဆုိၿပီးလွမ္းေျပာေသးတယ္။က်ေနာ္ကျပန္ေျပာတယ္…မထြက္ဘူးဗ်…လုိ႔။ ေနာက္ဆုံးက်ေနာ္တုိ႔ေပ်ာက္ၾကားအဖြဲ႔ ေတာင္ေပၚကိုတက္ေပးၾကတယ္။ အေနာက္က ရန္သူက အေသးေကာ၊ အႀကီးေကာ ထုလိုက္တာေစာက္ရမ္းပဲ။ က်ည္ဆံေပါတာကုိး။

ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ခဏနားတယ္။ ရန္သူကေတာ့ပစ္ေနတုန္း။ ခဏနားၿပီးျပန္ထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေသနတ္သံတစ္ခ်က္နီးနီးေလးၾကားတယ္။ ဟာ…ဒုကၡပဲ။ ရန္သူက ငါတုိ႔နားမွာေရာက္ေနၿပီဆုိၿပီး ေတာင္ေပၚကေန ဒေရာေသာပါးေျပးဆင္းၾကျပန္ေရာ။ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔အုတ္ေပ်ာ္ ေပ်ာက္ၾကားပစ္ဖုိ႔လုိက္လာတဲ့ ရြာသူႀကီးရဲ ႔ေသနတ္ကျဖစ္ေနတာကုိး။ သူ႔ေသနတ္ရဲ ႔ခလုတ္ကို သစ္ကိုင္းနဲ႔ၿငိသြားတာကုိ မသိလုိက္ဘူး။

ေတာင္ေပၚကဆင္းၿပီး ABSDF တပ္ရင္း (၁) ရွိတဲ့ လွ်ိဳထဲကိုအေရာက္သြားတယ္။ ဗုိလ္ေရႊတုိ႔အဖြဲ႔လည္းေရာက္ေနတယ္။ ဒီမွာတင္ပဲ အေမာေျဖႏုိင္တယ္။ ဗုိလ္ေရႊကေမးတယ္။ မင္းတုိ႔ RPG ကြဲသံလည္းမၾကားပါလားတဲ့။ ဒီမွာတင္ သူတို႔မယုံလုိ႔ က်ေနာ့္ RPG-5 ကုိဖြင့္ၾကည့္ေတာ့..က်ည္ရိုက္ထားတဲ့အရာကုိေတြ႔တယ္။ ဒါမွယုံသြားေတာ့တယ္။

ဒီစခန္းမွာ မလုံၿခဳံဘူး၊ ျပန္ထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ လူကပန္းေနၿပီ။ လမ္းလည္းမေလွ်ာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ေတာင္ကုန္းစတက္တာနဲ႔ လူကေမာေနၿပီ။ RPG နဲ႔အသီးေတြကုိထမ္းၿပီးေတာင္ေပၚမွာေျပးရတာဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းလဲဆုိတာ စဥ္စားၾကည့္။ လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္ေတာ့ က်ေနာ့္ကုိထားခဲ့ ပါဗ်ာလုိ႔…ေနာက္မွလုိက္လာမယ္။ မေလွ်ာက္ႏုိင္ ေတာ့ဘူးဆုိၿပီးေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသေဖာ္ေသဖတ္ေတြဆုိေတာ့ လုံး၀မထားခဲ့ဘူး။ တစ္ေယာက္တလွည့္ RPG ကုိထမ္းတယ္။ က်ေနာ့္ကိုေစာင့္ေခၚတယ္။

ရန္သူက ေနာက္ရြာတခုမွ စီမံကိန္းခ်ေနၿပီ။ သူ႔လူေတြကုိအေသမခံေတာ့ဘူး။ ဘုရားသုံးဆူက ဆင္းခါစပဲရွိေသးတယ္၊ သုံးေလာင္းေပးလုိက္ရၿပီ။ ဒဏ္ရာေတာ့ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲမသိဘူး။ ရန္သူက ဗ်ဴဟာအသစ္နဲ႔ စီမံျပန္တယ္။ ရြာလည္မွာ ၈၂ ကုိေထာင္ၿပီး ရြာပတ္လည္ကုိထုပါေလရာ။ ေတြ႔ရာျမင္ရာကုိ G4 နဲ႔ျပစ္တယ္။ ရြာသားေတြကုိ ရြာျပင္ကုိလုံး၀ေပးမထြက္ဘူး။ သူတုိ႔နဲ႔အတူေန။ အရာရွိေတြရဲ ႔ပုခုံးေပၚက အဆင့္ေတြကုိျဖဳတ္ၿပီ။ ရဲေဘာ္ဆုိၿပီးအေယာင္ေဆာင္လုပ္တယ္။ ေသမွာေတာ့ေၾကာက္သား။ သုံးဆူက အျပန္မွာ အိတ္ေဖာင္းလာခဲ့တဲ့လူေတြ၊ လမ္းမွာပဲ ဒုကၡေရာက္ေနၿပီ။

ေနာက္ဆုံးေတာ့….ရန္သူက…ေသသြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေလးကုိ ရြာထိပ္လမ္းေဘးမွာ တြင္းတိမ္တိမ္ေလးတူး၊ အမိန္႔ျပန္တမ္းကုိ ျဖစ္သလုိေရးၿပီး ျမဳပ္လုိက္တယ္။ သူ႔ရဲ ႔ေက်ာပုိးအိတ္ေတာ့မေတြ႔ဘူး။ ထားခဲ့ရမွာ ႏွေမွ်ာလုိ႔ထင္တယ္။ သူတုိ႔ထြက္ေတာ့ ရြာသားေတြကေျပာတယ္။ ဒီလူေသကိုဖယ္ေပးေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႔ ျပန္တူးၿပီး၊ လူေသကုိ ျပန္ေရႊ ႔ေပးရေသးတယ္။ ဒီေကာင္ေတြ ေသတဲ့အထိေတာင္ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဒုကၡေပးတုန္း။

ေနာက္ဆုံးအဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ကိုမင္းထက္တုိ႔အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ရန္သူ, လည္သြားၿပီ။ ရြာက ေကာင္မေလးေတြကုိေခၚ၊ အရာရွိေတြေဘးကေနကာၿပီး ေခၚသြားၾကတယ္။ ဒါကို....ကုိမင္းထက္နဲ႔ရဲေဘာ္ေတြေတြ႔ေတာ့ ဘယ္လုိ႔မွပစ္မရဘူး။ သူတို႔ကမွ ကံဆုိးတာ။ ရန္သူကုိျမင္ေနရၿပီ။ ရုပ္ရွင္ထဲကလုိပဲ။ ေကာင္မေလးေတြကုိေတြ႔ေတာ့ ေဒါသမထြက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ရန္ခုန္တာေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားပုံရတယ္။ 

ေနာက္ဆုံး က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ေအာင္ျမင္မႈကိုဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ရြာေတြက၀က္တစ္ေကာင္ေပးတယ္။ ၀က္သားေပၚစားၾကေပါ့။ 

ရန္သူ႔သတင္းေအးေတာ့…ဒီေတာင္ကုိထား၀ယ္သား အ,ထစ္ကနာမည္ေပးတယ္။ ဘုန္းငိုေတာင္တဲ့။



5/24/10

Motion passed in the western Australian Parliament - Burma Rights

Dear Friends,


I’m delighted to inform you that the Western Australian Legislative Assembly passed unanimously my motion in support of human rights in Burma.

This will be a difficult year for all of us as the Burmese military seek international legitimacy for their sham election. It’s important that we continually remind people of the true situation in Burma.



Yours sincerely,

John Hyde





JOHN HYDE MLA

Member for Perth

Shadow Minister for Culture and the Arts;

Heritage; Multicultural Interests and Citizenship

P: 9227 8040

F: 9227 8060If there are images in this attachment, they will not be displayed. Download the original attachment


PARLIAMENT OF WESTERN AUSTRALIA
LEGISLATIVE ASSEMBLY - Wednesday, 19 May 2010
BURMA — HUMAN RIGHTS VIOLATIONS

Motion

MR J.N. HYDE (Perth) [6.30 pm]: I move —

(1) That this house notes that the 5 March 2010 report of the UN Special Rapporteur on the

Situation of Human Rights in Myanmar documents “a pattern of gross and systematic violation
of human rights which has been in place for many years and still continues”.

(2) That this house welcomes the Australian government’s indication that it would support

investigating possible options for a UN commission of inquiry.

(3) That this house —

(a) reiterates its support for human rights and democracy in Burma;

(b) calls for the release of each of the 2 100 political prisoners in Burma;

(c) condemns the 2008 constitution as anti-democratic; and

(d) calls on all governments to refuse to accept the results of the Burmese elections
scheduled to be held later this year unless all political prisoners are unconditionally
released and a new democratic constitution is introduced that would permit the full
participation of all political parties and individuals and would respect the will of the
Burmese people.
I thank members on both sides of the house for agreeing to give us exactly 29 minutes to debate this motion.
Why is the Parliament of Western Australia debating a motion on human rights in Burma? There are a number of valid reasons for that. As parliamentarians elected democratically in a true democracy, we have a commitment to human rights. We also have an obligation to foster human rights elsewhere. We have a particular obligation to foster human rights in Burma for a couple of very important reasons. Firstly, traditionally, the majority of Burmese who have migrated to Australia have ended up in Western Australia. Secondly, if we look at the whole
issue of refugees and the concept of boat people over the past 30 years, we have to be dinkum and ask: what is the desperation that drives people to leave their homeland, which is a place of comfort with their own language and religion? If we have the ability to lessen the pain, desperation and persecution of people in their homeland, we will make inroads into the issue of refugees.
I thank members of the house, particularly the bipartisan group the Parliamentary Friends of Burma. We came to some agreement that we would attempt to pass this motion this evening. Unfortunately, the member for Morley has fallen ill. He was probably going to be the lead speaker for the government, but I understand that the member for Riverton will speak on behalf of the member for Morley and other government members who have a commitment to the Burmese community in Perth and to Burmese human rights.
The member for Girrawheen and I were very fortunate some six years ago to be the first western
parliamentarians to be permitted to visit the Burmese refugee camps on the Thai border. As we discovered, some 150 000 Burmese people are in refugee camps. In many ways, this is the forgotten story of refugees in the world today. The Burmese junta is so sinister, devastating and cruel that the story of the degradation of the Burmese people has not been able to come to light. I pay credit to federal governments of both persuasions after the member for Girrawheen and I were able to visit Mae Sot and go into the camps. We encouraged the then federal

Liberal Minister for Immigration and Multicultural and Indigenous Affairs, Hon Amanda Vanstone, to visit. She visited and immediately increased the Burmese refugee intake into Australia, and that has made a considerable difference. We continue to accept a large number of Burmese refugees, because we have a duty in terms of human rights and compassion. We also have a duty in terms of multicultural Western Australia. I think that all members of this place have had exposure to the many Burmese groups in Western Australia. We know that members of the Burmese community have become incredible citizens in this state. I pay credit to groups such as Tribal Refugee Welfare of WA, which a number of members will join with next month to commemorate the birthday of Aung San Suu Kyi, the leader of the democracy movement in Burma who is still under house arrest;people such as Keith and Connie Allmark and their daughter Debbie; and Nancy Hudson-Rodd, Lily Pinto and others who have campaigned tirelessly for the rights of the Burmese people. We also have the Burmese Association of Western Australia. I attended its forty-fifth anniversary some weeks back. It is an amazing group that has helped refugees and migrants who have come to Australia. Because of their Burmese origins, they have taken it upon themselves to help other Burmese.

The persecution of Burmese has occurred across the 100 language and ethnic groups within Burma. The majority group, the Burmans, formed the basis of many of the early refugees and migrants who came here in the early 1960s. Today among the 100 groups of ethnically diverse Burmese, we have predominant groups such as the Christian groups of the Karen, Shan, Mon, Rohingya, Chin, Kayah, Karenni and Arakan who have sought refuge in Australia. Other groups such as the Anglo–Burmese Society, the Emmanuel Burmese Baptist Church, the Ethnic Communities Council and many other advocates have worked tirelessly on behalf of Burmese refugees.

We had a very moving occasion some three years ago when we met Daw San San, who was one of the Burmese members of Parliament elected at the 1990 democratic election—the only democratic election held in Burma— when Aung San Suu Kyi’s party won a resounding victory. A number of the people who were elected to Parliament never had the opportunity to meet in Parliament. Daw San San, a woman of 80 years of age now, who was democratically elected but was never able to sit in Parliament in Burma, was able to come into the Parliament of Western Australia. The then Speaker allowed a photo to be taken, and that photo figured prominently in The West Australian. It was a very moving occasion for those of us involved.

I commend this motion to members, even though I have spoken briefly as the lead speaker. Hopefully, I will get the opportunity, after each speaker has been allowed five minutes to speak, to close at one minute to seven so that we get the chance to put this motion. A very similar motion was passed unanimously in the New South Wales Parliament two weeks ago. I commend the motion to members. I thank those members of the Parliamentary Friends of Burma, such as the member for Swan Hills, who have come to functions. The Parliament has shown its support for what is perhaps a smaller multicultural group in Western Australia, but a very important one.

MS A.J.G. MacTIERNAN (Armadale) [6.37 pm]: There are people who might query why we in the state Parliament of Western Australia are raising this issue of human rights and the situation of the Burmese people.
There are a number of reasons for that. Firstly, we have a longstanding and growing Burmese community in our state. Secondly, along with the member for Perth and the previous member for Perth, I have had a great deal of contact with that community. I think I have been attending functions for almost 20 years.

I first became aware of the situation of the Burmese when I visited Burma some 34 years ago in 1976 and found a very beautiful country, but clearly a country that was under an oppressive regime, although the regime in Burma at that stage was nowhere near as oppressive as it is today. The great tragedy of Burma is that it was in fact a very rich country. It abounded, and still does abound, in resources, but it is a country that has been driven by its brutal and corrupt regime into a state of poverty. At the end of the Second World War it was the rice bowl of Asia, and now it is a country where almost half of its 50 million people live in extreme poverty—not just poverty but extreme poverty. Its child mortality rate is one of the highest in the world. The decades of military rule and oppression have indeed eroded civil society and the civil institutions. Of course, we know that this regime has managed to continue because it has the support of China and India, which is a most unfortunate situation.

I think there is a fundamental reason that we need to raise this issue today. I am reminded of when members of the African National Congress came many years ago, after they had received their independence and their liberation and when South Africa became a free country. The members of the ANC said very clearly that in those darkest days it was the acts of international solidarity that kept them going. It is absolutely critical that each and every one of us does what we can to ensure that the Burmese community and the people of Burma understand

that they are not forgotten and that we will continue to support their case for freedom and their ability to live in peace and enjoy what is really, and should be, a very, very beautiful country.

MS M.M. QUIRK (Girrawheen) [6.41 pm]: We are at a turning point in the history of Burma. This motion reflects that it is time to take action. The situation in Burma has come under public scrutiny in recent years because of, for example, Aung San Suu Kyi’s house arrest for more than a decade; in 2007, the so-called saffron revolution when the military rounded up monks, nuns, students and other innocent civilians and arrested them;cyclone Nargis and the great devastation that ensued and the diversion of humanitarian aid and the singleminded herding of those people facing the devastation of that cyclone to vote in a referendum; the large number of political prisoners—more than 2 000; and a mounting collection of reports from independent observers and the United Nations all condemning the military regime and identifying sustained human rights abuses. There are hundreds of thousands of refugees in camps in the region, including on the Thai–Burma border.

Why is it, as the member for Armadale sees it, important for a state Parliament to move this motion? I think there are two reasons. First, as Kofi Annan aptly said in his Nobel Prize acceptance speech — Today’s real borders are not between nations, but between powerful and powerless, free and fettered, privileged and humiliated. Today, no walls can separate humanitarian or human rights crises in one part of the world from national security crises in another.

Secondly, with more refugees fleeing from Burma and arriving in Western Australia we are hearing more and more personal accounts of the abuses occurring in that country. We owe it to some of our newer Western Australians to publicise the awful events occurring under the military regime. We owe it to our friends. The member for Perth has listed those people who have provided great advocacy and support to refugees coming to Western Australia.

There are many United Nations reports. They were summarised by the International Human Rights Clinic at Harvard Law School, which was presided over by prominent jurists, in its report “Crimes in Burma” of May 2009. That report concluded —For many years, the world has watched with horror as the human rights nightmare in Burma hasunfolded under military rule. The struggle for democracy of Nobel Peace Prize Laureate Daw Aung SanSuu Kyi and other political prisoners since 1988 has captured the imagination of people around the world. The strength of Buddhist monks and their Saffron Revolution in 2007 brought Burma to the international community’s attention yet again.

But a lesser known story—one just as appalling in terms of human rights—has been occurring in Burma over the past decade and a half: epidemic levels of forced labor in the 1990s, the recruitment of tens of thousands of child soldiers, widespread sexual violence, extrajudicial killings and torture, and more than a million displaced persons. One statistic may stand out above all others, however: the destruction, displacement, or damage of over 3,000 ethnic nationality villages over the past twelve years, many burned to the ground. This is comparable to the number of villages estimated to have been destroyed or damaged in Darfur.

It is very important this year that we make ourselves heard about the inequities and the human rights abuses in Burma, because this year the junta is purporting to hold a democratic election. It is very important that we publicise that certainly all appearances suggest that it will not be democratic. It is very important that we have change in Burma. For decades the international community has condemned these abuses. Burma has become the international pariah. It is consistently ranked as one of the most corrupt countries in the world, a global centre for the narcotics trade and money laundering and a major source for trafficking in persons. Death and disability from malaria, landmine injuries and malnutrition are widespread. The regime restricts access to international aid and censors, imprisons its citizens and persecutes ethnic minorities. As the member for Armadale said, the absolute shame of all this is that Burma has rich resources. It has been described as the rice bowl of Asia and is highly prospective in mineral and oil wealth. With a democratic regime the potential is enormous.

As I conclude I want to pay tribute to the internationally recognised Dr Cynthia Maung, who runs the Mae Tao Clinic in Mae Sot on the Thai–Burma border, which has been operating for 20 years. The clinic provides medical care to refugees, orphans and ethnic minorities fleeing persecution in Burma. It sees over 90 000 patients annually. It is staffed by volunteers and medics from all over the world. The clinic copes with everything from minor maladies to malaria, tuberculosis, HIV/AIDS, pneumonia, mental illness and the many young women raped by Burmese soldiers. On Saturday I will be attending a Tribal Refugee Welfare of WA function to raise money for the clinic.

I certainly commend the motion to the house. I think the last word should go to Aung San Suu Kyi herself — We will surely get to a destination if we join hands.

DR M.D. NAHAN (Riverton) [6.47 pm]: I stand to support this motion, in part standing in for the member for Morley, who is ill and is not here today and would want to support this. Again, as did the member for Armadale, as a state politician I approached with some reluctance getting involved in complex international issues, not only because of our area of expertise and responsibility, but also because of the delicacy of the issue. Nonetheless, as the member for Armadale said, there are valid reasons for making comments on this issue. In particular, there are a large number of refugees from Burma who now call Western Australia home. This is an issue of burning concern to them, with some strong validity. The second issue is the nature of the regime and junta in Burma. It is particularly callous and inconsiderate of its own people. Nothing shows this more than the cyclone that occurred in May 2008 when more than 140 000 people were killed or missing. The United Nations, non-government organisations and other people around the world gave immediate offers of aid, which were largely refused.

Eventually, due to international outrage, when the aid was allowed into the country it was restricted and too late, and many tens of thousands of people died needlessly. It showed the nature of the regime.

The concern here is that of course back in 1990, due to international pressure, the regime did allow a fair and open election to some great extent. When the election turned against the regime and the National League for Democracy led by Aung San Suu Kyi got more than 85 per cent of the vote, she was not allowed to take over and she has spent 14 of the past 16 years under house arrest. Since then the regime has accumulated more than 2 000 political prisoners. The central point is that the regime is not only not considering moving towards democracy, but also inconsiderate of the torture and wellbeing of its own people. Therefore, it is for people from outside to assist in putting pressure where they can on the junta for it to recognise that it has to be part of humanity. The issue now is that the Burmese regime has called another election for this year. It is purposely designed to be rigged to prevent the National League for Democracy from gaining hold and to prevent Aung San Suu Kyi from winning another election. It is also meant to lock in the power of the regime where 200 seats of the Parliament are specifically restricted to military people. The election is also in a very diverse country of more than 130 ethnic communities and is designed to sustain control not only of the military, but also of the central government over the regions. Therefore, it is important for us to say that this should not be allowed. I might add, though, that this is not a new regime. The policies since independence of the Burmese government have been basically isolationism, or militarism, and of restricting trade and openness to outside forces. I think it will be a longstanding battle but one that we have to express and participate in.

I would like to end with a statement from Aung San Suu Kyi. When she was asked, after 16 years of house arrest or imprisonment whether she had hope, she said, “I do not hope; I persevere” That is what we must do. I therefore stand in support of this motion.

MR W.J. JOHNSTON (Cannington) [6.51 pm]: I too rise in support of this motion. This is, in my view, a very important motion for the Western Australian Parliament to endorse. To understand the scale of the issues in Burma, it is probably worth noting that out of 231 countries Burma rates as number 208 for gross domestic product per capita on the US Central Intelligence Agency’s The World Factbook. Members can therefore see that we are talking about one of the poorest and most disadvantaged communities in the world. It is run, as other members have noted, by a brutal military dictatorship.
Several members interjected.

The SPEAKER: Members!

Mr W.J. JOHNSTON: It needs to be noted that the regime itself estimates that more than 138 000 people were killed by cyclone Nargis in May 2008. Of course the actual death toll was probably higher. In my community of Cannington, I need to note the work particularly of the Karen Welfare Association led by Lily Pinto, and indeed the work of organisations like the Boogurlarri Community House run by Maria Cavil, who are working with arrivals from Burma to assist them in integrating into the community. The Burmese people form an important

part of the Cannington community. Indeed, my research officer, Ron Sao, is a Burmese refugee and one of my part-time electorate officers, Fran Laine, is an Anglo–Burmese person. The Burmese people are regarded as hardworking people who are keen to integrate and to assist the Australian community and we are enriched by their joining our community. But of course they are running from a regime that is very brutal and is the worst of the worst in the world. It is tragic that the Burmese regime receives support from the Chinese government. That is one of the great disappointments. It is interesting to note comments made in the Economist magazine of 6 May 2010 when it was looking at people’s uprisings, including the 2007 uprising in Burma; it reads —The final lesson from looking at the history of these popular uprisings is that they only succeed if the security forces allow them to. That is not to say that they must enjoy the army’s support. But they can be stopped if soldiers are prepared to slaughter enough of their own people. Mercifully few regimes have that kind of determination. Deng Xiaoping’s was one. Myanmar’s junta, now with the blood of monks on its hand, may be another.

I think that really sums up the whole situation in Burma. It is because the regime is prepared to kill its own citizens, regardless of any other issue, as it did in cyclone Nargis and as it did in the September 2007 uprising, that it can so brutally hold on to power. It needs to be condemned by Parliaments, including by the Western Australian Parliament.

MR G.M. CASTRILLI (Bunbury — Minister for Citizenship and Multicultural Interests) [6.55 pm]: I rise to support the motion. The only part of the member for Perth’s motion that I question is the latter half of part (3), which “calls on all governments”. I do not support that part of the motion. However, I support the sentiments of what the member for Perth is trying to do. I say that only because, as a state Parliament, I do not think we have much influence over other governments around the place, and we cannot really tell them what to do; they probably would not listen to us anyway. However, I certainly support the efforts of the commonwealth government and I certainly support the sentiments expressed in the motion.

The member for Perth has moved a motion on a very important issue. It has been a great cause for concern for successive governments. Despite the fact that as a general rule, as I said, matters of foreign policy fall within the jurisdiction of the commonwealth government, it is clearly an issue for all Australians, not only for the people of Western Australia. We are fortunate to have just over 5 000 Burmese people in Australia. According to the 2006 census, Western Australia has about 45 per cent of all Burmese people living in Australia. Therefore, we, as a state, more than any other state, take an interest in what is happening in Burma in trying to see that democratic principles are enforced in that country.

There is not much time for what we are trying to do with this motion this evening. I just say that Australia has been responding increasingly to the levels of suppression by the military junta through targeted sanctions against the regime, including trade restrictions, bans on financial transactions and the like, increasing humanitarian programs, which I think the member for Perth alluded to earlier, and assisting those fleeing from Burma. Of course, those members of the Burmese community who migrated to Australia in the early 1960s have been able to sponsor and bring relatives to Australia through the reunion program. That is something that we certainly support.

In February 2008 the military junta announced that it would hold a constitutional referendum in May 2008 and an election in 2010. Of course, when cyclone Nargis struck on 2 and 3 May 2008, it was a real tragedy. The death toll was put at more than 100 000, with more than 55 000 people missing. However, the junta still went ahead with that constitutional referendum and did not really worry about the situation in which the Burmese people found themselves. The result of that constitutional referendum was adopted, which was a real sham. I certainly support the Australian government in its efforts and what it is trying to do in influencing the outcomes—like others are doing throughout the world. I certainly understand that the Australian government endorses the call by the UN Secretary General, Ban Ki-moon, for the international community to get up and support those efforts. I certainly support all those efforts.

MR J.N. HYDE (Perth) [6.58 pm] —in reply: I thank all members for their contributions to the debate on this motion and for their cooperation to enable us to put it to the vote. I acknowledge that the member for Balcatta and other members wished to speak to this motion but, because of time constraints, have not been able to do so.

Question put and passed.

5/21/10

၉၀ အထိမ္းအမွတ္

ဖိတ္ၾကားစာ


“၂၀၁၀-ေရြးေကာက္ပြဲအား ရတဲ့နည္းနဲ႔တုိက္ဖ်က္ၾက”
“NLD သည္ျပည္သူ႔အစုိးရျဖစ္သည္”


Burma Campaign Australia က ဦးေဆာင္ၿပီး ဆႏၵျပပြဲတခုအား လာမည့္ ေမလအတြင္းမွာ ဆစ္ဒနီ၊ မဲဘုန္း၊ ကန္ဘာရာ ႏွင့္ Perth ၿမိဳ ႔တုိ႔တြင္တၿပိဳင္တည္းျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ဆႏၵျပပြဲ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္သည္။

၁) စစ္အစုိးရမွျပဳလုပ္မည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ လုံး၀လက္မခံပါ။
ထုိေရြးေကာက္ပြဲသည္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တည္ၿမဲေရးအတြက္ ျပဳလုပ္သည့္ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္သည္။

၂) ၁၉၉၀-ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကုိ ယေန႔အထိေထာက္ခံသည္။
၁၉၉၀-ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရသည့္ NLD သာလွ်င္တရား၀င္ျပည္သူ႔အစုိးရျဖစ္သည္။

ယင္းႏုိင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္သည္ က်ေနာ္တုိ႔ Perth ၿမိဳ ႔ရွိ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ား၊ ျမန္မာျပည္သူမ်ားရဲ ႔ သေဘာထားအစစ္အမွန္ျဖစ္သည္။ ထုိသေဘာထားမ်ားအား ၾသစေတ်းလ်ျပည္သူမ်ား၊ ၾသစေတ်းလ်ရွိ သတင္းဌာနမ်ား ႏွင့္ တကမၻာလုံးရွိျမန္မာျပည္သူမ်ား သိရွိေစရန္ရည္ရြယ္၍ယခုကဲ့သုိ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ရျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ Perth ၿမိဳ ႔ေရာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ အုပ္တခ်ပ္သဲတပြင့္၊ က်ရာအခန္းကေန စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အကုန္အစင္ပ်က္သုဥ္းေရး တုိက္ပြဲမွာပါ၀င္က်ဖုိ႔တုိက္တြန္းပါသည္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ဆႏၵ ျပပြဲကုိ ေအာက္ပါအတိုင္းျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။

Place: In front of Wesley Church at the corner of Hay St and William St
Time: Saturday 22nd of May.
Time: 12.00PM to 3.00 PM

ဆက္သြယ္ရန္-
ေဒါက္တာမ်ဳိးညြန္႔
ဖုန္း- 9310 1777

ဘုန္းေက်ာ္
ဖုန္း- 0430429667

ပိေတာက္
ဖုန္း- 0403893248


ဒီပြဲမွာ Green ပါတီက အထက္လြတ္ေတာ္အမတ္ Senator Scott Ludlum လာၿပီးပြားေပးမယ္။ သူက လႊတ္ေတာ္အမတ္မျဖစ္ခင္ကတည္းက ေဒါက္တာမ်ဳိးညြန္႔တုိ႔နဲ႔အတူတြဲၿပီး ျမန္မာ့အေရးကုိ အာေပးခဲ့တာ။ ေတာ္ေတာ္အားတက္သေရာလုပ္တဲ့လူပါ။ သူ႔ရည္စားက မဲ့ေဆာက္ကလူ႔ေဘာင္သစ္ရုံးမွာ သုံးလေတာင္ အဂၤလိပ္စာသင္ေပးခဲ့တယ္။ အမ်ဳိးသမီးတာ၀န္ခံမသႏၱာကုိေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ နာမည္ေတာ့ေမ့ေနတယ္။ သူမကလည္း ျမန္မာ့အေရးကုိ ၀င္ၿပီးအာတဲ့သူေတြထဲမွာပါတယ္။ သူ႔တုိ႔ေၾကာင့္ ေအာ္စီပါလီမန္မွာ ျမန္မာ့အေရးကုိ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ အာၾကတာေပါ့။ Green ပါတီကုိမဲ့ထည့္ၾကပါ...။



စေကာ့..က ပါလီမန္မွာ အင္တာနက္၀န္ႀကီးေမးခြန္းေမးေနတဲ့ပုံ...

20100522 Rally Flyer - A5 Single - Copy

zinအရွိတရားကုိ သတိထား အသိတရားေကာင္းေတြေမြး

က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားသည္ အုပ္ခ်ဴပ္သူလူတန္းစား စစ္အုပ္စုမ်ား၏ ဖိႏွိပ္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေၾကာင့္ေမြးရပ္ဌာေနအမိတုိင္းျပည္မွတျခားနုိင္ငံအသီးသီးသုိ႔အသက္ရွင္ရပ္တည္ေနထုိင္နုိင္ရန္ အတြက္္အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနၾကရသူမ်ားဘ၀အာမခံခ်က္ျမင့္မားဖုိ႔အတြက္ပညာရွာေက်ာင္းတက္သူမ်ား စနစ္တခုမွ စနစ္တခုသုိ႔ေျပာင္းခ်င္သူမ်ား အသီးသီး ေရာက္ရွိၾကပါတယ္။


ထုိသုိ႔အထဲတြင္နယ္စပ္ေဒသအသီးသီးမွကုလသမဂၢရဲ႔လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈအကူညီျဖင့္တတိယနုိင္ငံသုိ႔ေျပာင္းေရြ႔ေနထုိင္ရသူ အမ်ားဆုံးျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ေသာသူမ်ားမွာ မိမိသြားေရာက္ေနထုိင္လုိေသာ နုိင္ငံသုိ႔ နုိင္ငံေရးခုိလႈံခြင့္ ေတာင္းခံၿပီးေနထုိင္ခြင့္ရသူမ်ားလည္းရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ဆုိလုိခ်င္တာက က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ဘယ္လုိနည္း နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ သူတပါးတုိင္းျပည္သုိ႔ေရာက္လာကတည္းက သူတပါးနဲ႔ မတူတဲ့ ခံစားခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကံဳေတြ႔ရမွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပါ၊ ဒါေတြကုိ အရင္း စစ္လုိက္ရင္ ဒါေတြဟာ အရွိတရားပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ တေတြ အမိတုိင္းျပည္ကုိ တမ္းတလြမ္းဆြတ္ ေန ၾကတာေတြအုပ္ခ်ဴပ္သူ စစ္အုပ္စုကုိမေက်နပ္ ေနရုံနဲ႔မၿပီးပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ တကယ္တမ္းတုိင္းျပည္ ေကာင္းစားေစခ်င္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္ ကုိယ္နုိင္ တဲ့ဖက္က ကုိယ္တာ၀န္ယူတက္တဲ့စိတ္ေမြးဖုိ႔ သာအေရးႀကီးပါတယ္။ တတိယနုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာ ျပည္သားေတြအေၾကာင္းၾကားခဲ့ရေတြ႔ခဲ့ရတာေတြေျပာျပခ်င္ပါတယ္။


တခ်ိန္တုန္းကေတာ္လွန္ေရးမွာေခါင္းေဆာင္လုပ္ခဲ့တယ္အေမရိကားေရာက္ေတာ့ဆူရွီဆုိင္ပုိင္ရွင္ေတြျဖစ္လာတယ္သူတုိ႔ထက္ေနာက္မွေရာက္လာတဲ့နယ္စပ္ကရဲေဘာ္ေတြျမန္မာျပည္သားေတြကုိအလုပ္ေပးၿပီးလုပ္အားခမေပးဘဲ့လုပ္ေနတာေတြလဲၾကားခဲ့ရတယ္။တခ်ိဳ႔ေတြဆုိရင္အလုပ္တူတူလုပ္ေနသူကုိသူတက္ထားတဲ့ပညာရပ္ကုိျပန္ၿပီးမသင္ၾကားေပးဘူးလုပ္ကုိင္ခြင့္မေပးတဲ့အျပင့္မသိမသာဟန္႔တားတဲ့ပုံစံမ်ိဳးလုပ္တာလဲေတြ႔ဘူးတယ္။တခ်ိဳ႔က ကုိယ့္မိသားစုအေရးထက္ က်န္တဲ့အေရးဟာ အလဲကားဘဲ့တဲ့ ကုိယ့္မိသားစုကိစၥကို အရင္ဦးစားေပး ရမယ္တဲ့ တခ်ိဳ႔ဆုိရင္ ကုိယ္တက္ေနတဲ့ေက်ာင္း အေျခေနဘယ္လုိေလွ်ာက္ရသလဲ ဘယ္လုိဆက္သြယ္ရ သလဲဆုိတာလူကုိယ္တုိင္ေမးတာေတာင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေရွာင္လြဲၿပီးလုပ္ေနတဲ့ လူေတြလဲ ေတြ႔ဘူးတယ္။ တခ်ိဳ႔ေတြဆုိရင္သူမ်ားရဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာကိုမငဲ့ညာမေထာက္ထားဘဲ ေ၀ဖန္အျပစ္တင္ ရႈံ႔ခ်ေနၾကတာေတြ အင္တာနက္ကေနတမ်ိဳး စာတုိက္ကေနတမ်ိဳး ျဖန္႔ေ၀ေနၾကတာေတြလဲရွိပါတယ္။


အမ်ားစုက ျမန္မာျပည္သားအခ်င္းခ်င္း ေ၀းေ၀းမွာ ေနေနခ်င္ၾကတဲ့လူေတြကလဲ မနည္းပါဘူး။ သူတုိ႔ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိေျပာရသလဲလုပ္ရသလဲသူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ အရွိတရားကုိသတိမထား မိလုိ႔ပါ၊ က်ေနာ္ အထက္မွာေျပာျပခဲ့သလုိက်ေနာ္တုိ႔တတိယနုိင္ငံမွာေရာက္ေနၾကတဲ့ျမန္မာနုိင္ငံသားေတြအမ်ားဆုံးကလူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈနဲ႔ေရာက္လာၾကတယ္။ ကုိယ့္နဲ႔ ေသြးမေတာ္သားမစပ္တဲ့ လူေတြက ကူညီ လုိ႔ ကုိယ့္ရဲ႔အသက္ရွင္ရပ္တည္ ေနထုိင္နုိင္ခဲ့တယ္။ဒီအကူညီမႈေၾကာင့္ ျမန္မာနုိင္ငံသားအမ်ားႀကီး ေျပာင္းလဲသြားတယ္ တုိးတက္သြားတယ္ ဘ၀အာမခံခ်က္ရွိသြားၾကတယ္။ ဒီအရွိတရားကုိ သတိ ထားမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႔တေျမတည္းေန တေရတည္းေသာက္ၿပီး အတူတူေနထုိင္ခဲ့တဲ့ အမိ ျမန္မာျပည္သားေတြအတြက္ ဘာေၾကာင့္ အကူညီေတြက်ေနာ္တို႔မေပးစြမ္းနုိင္ရသလဲ။အလားတူ ျပည္တြင္းမွျမန္မာျပည္သားေတြအေပၚမွာ ေရာ ကုိယ္တက္နုိင္တဲ့ဖက္က ကူညီေပးဖုိ႔ မလုိအပ္ဘူး လား။က်ေနာ္တုိ႔ဒီလုိလုပ္ေပးေနျခင္းျဖစ္က်ေနာ္တုိ႔တုိင္းျပည္ေကာင္းစားဖုိ႔အတြက္တဖက္တလမ္းက ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ေနတယ္လုိ႔က်ေနာ္ယူဆပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ တတိယနုိင္ငံအသီးသီးရဲ႔ စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒအတုိင္း ေနထိုင္ေနခဲ့ရင္ တခ်ိန္မွာ ကုိယ္ေနထုိင္တဲ့နုိင္ငံရဲ႔ နုိင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ဆုိတဲ့ အခြင့္ေရးကုိရရွိမွာျဖစ္တယ္ဆုိတာ အားလုံးသိၾကပါတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ထက္ အေရွ႔ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက ေရာက္ရွိေနထုိင္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္သားမ်ားဆုိရင္ ေရာက္ရွိေနထုိင္ေနတဲ့ နုိင္ငံရဲ႔ နုိင္ငံသားျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ္က်ေနာ္တုိ႔က သူ႔နုိင္ငံသားအျဖစ္ေရာက္ရွိသြားေပမဲ့လည္း က်ေနာ္တုိ႔ ရဲ႔မ်ိဳးရုိးဗီဇကေတာ့ျမန္မာနုိင္ငံသားဆုိတဲ့အရွိတရားကေတာ့ပ်က္ျပယ္သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ဒီအရွိတရားေတြကုိ သတိထားဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္ သတိမထားေတာ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ဘာညာ ဆုိတဲ့ ေမာက္မာမႈေတြ မြမ္းၾကပ္ေနမႈေၾကာင့္ညီညြတ္မႈေတြပ်က္သုဥ္းေနၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။


တခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာဆုိရင္ ျမန္မာနုိင္ငံသားအခ်င္းခ်င္းအလုပ္ထဲကုိျမန္မာနုိင္ငံသားမ်ားမ၀င္လာေအာင္ လုပ္ေနၾကတာလဲရွိပါတယ္။က်ေနာ္တုိ႔ကအရွိတရားကုိေတြးမိရင္``ငါတုိ႔ကသူတပါးရဲ႔အကူညီ ေၾကာင့္ဘ၀ အာမခံခ်က္အသင့္တင့္ရထားတယ္ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ရင္လဲ အလုပ္သမားအခြင့္ အေရးအရ ေထာက္ပံ့ ေၾကးရမယ္။က်ေနာ္အျမင္ကေတာ့လူတစ္ေယာက္အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္သြားရင္ ဘယ္လုိခံစားရ သလဲအဲဒီရဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲဘာေတြျဖစ္လာနုိင္သလဲဆုိတဲ့အေတြးေတြခ်ဲ႔ထြင္လာခဲ့မိတယ္``။


တတိယနုိင္ငံေရာက္က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာျပည္သားေတြဟာခံစားခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေန႔စဥ္ႀကံဳ ေတြ႔ေနေနရတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ အိပ္ယာက ထ အိပ္ယာ၀င္ အစားစား ေန႔စဥ္ စိတ္ဆုိးစရာ စိတ္ညစ္စရာေတြႀကဳံေတြ႔လာခဲ့ရင္မိသားစုဘ၀ဘယ္လုိသာယာေတာ့မွာလဲ တစ္ ေယာက္တည္း ေနေနရင္လည္း မြမ္းၾကပ္မႈေတြနဲ႔ျပည့္ၾကပ္ေနမယ္ဆုိတာ တကယ္ခံစားခဲ့ဖူး သူတုိင္းသိပါတယ္။ ဥပမာ ကေလးတစ္ေယာက္ သူဗုိက္ဆာလုိ႔မိဘကုိ ေတာင္းဆုိတာ မိဘက လုပ္ကုိင္ေပးဖုိ႔မတက္နုိင္ဘူး ဆုိရင္ အဲဒီကေလးက အိမ္မွာခုိးစားရင္ခုိးစား မခုိးစားရရင္ ပတ္၀န္း က်င္မွာခုိးစားဖုိ႔သူအတြက္ လမ္းေၾကာင္း ဖြင့္ေပးသလုိမ်ိဳးျဖစ္သြားတက္ပါတယ္ အဲဒီလုိမ်ိဳး အလုပ္ လုပ္ခ်င္တဲ့ ပညာရွာခ်င္တဲ့လူတစ္ေယာက္က အလုပ္လက္မဲ့ ပညာမဲ့ ျဖစ္သြားရင္ သူရဲ႔ထြက္ေပါက္ ဘာျဖစ္နုိင္သလဲ အနီးဆုံး မိသားစုအတြင္း ထုိမွတဆင့္ ပါတ္၀န္းက်င္ ေနာက္ဆုံး မိမိကုိယ္ကုိ သတ္ေသတဲ့အျဖစ္မ်ိဳး ေရာက္ရွိတက္ၾကပါတယ္။


ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ ကုိယ့္ထဲက အခြင့္ေရးကုိတျခားသူမ်ားသုိ႔လဲမွ် ေ၀ေပးနုိင္ဖုိ႔လုိအပ္ ပါတယ္။က်ေနာ္တုိ႔တေတြကုိယ့္ရဲ႔အရွိတရားေတြကုိသတိထားေကာင္းမွန္းမသိျဖစ္ေနၾကေသာေၾကာင့္က်ေနာ္တုိ႔အခ်င္းခ်င္းစည္းလုံးညီညြတ္မႈပ်က္ျပားေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္တုိ႔တေတြကုိယ့္သိတဲ့အသိကုိယ္တက္တဲ့အတက္ပညာ ကုိယ္တက္နုိင္တဲ့ ဘက္ကေန တကယ္တမ္းဒုကၡေရာက္ေနၾကသူေတြအတြက္ အရွိတရားကုိ သတိထားၿပီး အသိတရားေကာင္းေတြေမြးျမဴက်င့္ႀကံ ကူညီေပးနုိင္ၾကပါေစ။


ေလးစားစြာျဖင့္

ေအာင္ေကာင္းထက္



Type your summary here. Type the rest of your post here.

5/20/10

ဘာေၾကာင့္ေရခမ္းတာလဲ

မီဒီယာႀကီးေတြ ဒီတစ္ခါေတာ့ ပညာရွင္စစ္စစ္ႀကီးေတြကုိ အင္တာဗ်ဴးဖုိ႔ေမ့ေနၾကၿပီ။ ဘာ့ေၾကာင့္ျမန္မာျပည္မွာ မုိးေခါင္ေရရွား၊ ေရခမ္းေနတာလဲဆုိတာကုိ တကယ့္ပညာရွင္ႀကီးေတြကုိ အက်ဳိးအေၾကာင္းေတာ့ ေမးသင့္တယ္။ ဒါမွ ျပည္သူေတြလည္းအက်ိဳးရွိ၊ ေရွရွည္ကာကြယ္ဖုိ႔လည္းရတယ္။ အင္တာဗ်ဴးတဲ့အခါမွာ ဗ်ဴးတဲ့ေကာင္ကလည္း ကုိယ္က်ြမ္းက်င္တဲ့လုိင္းမွ ၀င္ဗ်ဴးတာေကာင္းတယ္။ နကမ္းတစ္လုံးမွနားမလည္တဲ့သူ ေမးရင္ အင္ဒက္အင္တာဗ်ဴးကုိ ရမွာမဟုတ္ဘူး။
ျမန္မာေတြထဲကသဘာ၀သိပၸံပညာရွင္ႀကီးေတြ၊ သုေတသနပညာရွင္ႀကီးေတြကုိ ေမးၾကျမန္းၾကရင္ သိတ္ေကာင္းမွာ။ ဒီေန႔အထိ ဘယ္မီဒီယာမွ ဒီလုိမလုပ္ေသးဘူး။

ထုိင္းအေျခစုိက္ႏုိင္ငံေရးေလ့လာသူ၊ ပညာရွင္ေတြေတာ့ ဒီကိစၥနဲ႔လားလားမွ်မဆုိင္ဘူးေနာ္...။ ေပါက္ကရျဖစ္မွာစုိးရိမ္လုိ႔။

5/19/10

ကုိထူးခ်စ္ကုိ ေမွ်ာက္ေပးျခင္း...

ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔အာေနတဲ့ ဆရာခ်စ္....

က်ေနာ္...ကုိထူးခ်စ္နဲ႔စေတြ႔တုံးက စံခလပူရီက သူတုိ႔ရုံးမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ေတာင္ပုိင္းေဒသ-၂ ရုံးကုိ ဖြဲ႔ဖုိ႔အတြက္ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ ကုိေအာင္ေက်ာ္စုိး၊ က်ေနာ္၊ ေက်ာ္စြာတုိ႔ စံခကုိစေရာက္တယ္။ PDF က အဲဒိေဒသမွာတာ၀န္ခံ၊ နယ္ေျမရွင္ ျဖစ္ေတာ့ သူတုိ႔ပဲအစအစအရာရာ ရုံးျဖစ္ေျမာက္ေရးကုိတာ၀န္ယူတယ္။ ဦးေက်ာ္ထက္ကဦးေဆာင္ေပါ့။ ဆရာခ်စ္က ေဒသခံေထာက္လွမ္းနဲ႔ ဆက္ဆံရေတာ့ သူကထဲထဲ၀င္၀င္လုပ္ႏုိင္တယ္။ ဟုိသတင္းေပး၊ ဒီသတင္းယူေပါ့။ GHRE ကုိစၿပီးတည္ေထာင္စဥ္ကာလ။ တစ္ေန႔ က်ေနာ္တုိ႔ သူတုိ႔ရုံးကုိအလည္သြားရင္းနဲ႔ သူနဲ႔စေတြ႔တယ္။ သူက ႏုိင္ငံျခားေရးတာ၀န္ခံ။ သူက ရုိးသားပြင့္လင္းတယ္၊ ေဂၚဆန္တယ္၊ မႀကိဳက္ရင္ က်ေနာ့္ကုိ -ီး၊ -ခ်ီးဆဲေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔စရုိက္ခ်င္းတူတယ္။ ဒါနဲ႔သူ႔ကုိခင္သြားတယ္။

စံခမွာေနစဥ္ကာလမွာ က်ေနာ္နဲ႔ဆရာခ်စ္ အတူတြဲၿပီး ဟုိဆုိင္၊ ဒီဆုိင္မွာသြားၿပီးခ်တယ္။ သူက က်ေနာ့္ကုိ အၿမဲတမ္းေျမေတာင္ေျမာက္ေပးတယ္။ အခ်ိန္ဇယားနဲ႔စာလုပ္၊ စာေရး၊ စာသင္လုပ္ေပါ့။ သူလည္းလုပ္တယ္။ က်ေနာ္ရုိးရိုးသားေျပာရင္ သူ႔ကုိ အတုခုိးတယ္။ ေဘာ္လီေဘာပုတ္တာလည္းေကာင္းတယ္။ သူနဲ႔တခါလုိက္ၿပီး ေဘာ္လီေဘာ ပုတ္ေတာ့ သူေျပာတာမခံႏုိင္လုိ႔ သူနဲ႔အတူမလုိက္ေတာ့ဘူး။

ကုိထူးခ်စ္ကုိ PDF က ဦးေက်ာ္ထက္ ထုတ္ပစ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ဟာသူထြက္တာပါ။ က်ေနာ္ေရးတာမွားေနတယ္လုိ႔ ကိုေအာင္ထူးက ေထာက္ျပေတာ့ျပင္လုိက္ပါတယ္(စကားခ်ပ္) ။ ကုိၿငိမ္းနဲ႔ ကိုထူးခ်စ္ကြဲၿပီး ကုိစုိးဟန္ရုံးအေနာက္မွာ အလြမ္းသည္တာေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းဘူး။ အဲဒိမတုိင္ခင္ PDF စခန္းမွာ ကုိထူးခ်စ္နဲ႔ ကုိၿငိမ္း စစ္ေရး၊ ႏုိင္ငံေရးကိစၥလာၿပီးလုပ္တယ္။ က်ေနာ္က လုံၿခဳံေရးယူေပးတယ္။ ေတာထဲမွာလမ္းေလွ်ာက္ရင္း စကားေျပာၾကေတာ့...ကုိၿငိမ္းေသရင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးဗ်။ ေနာက္ဆံတင္းတာလည္းမရွိဘူး။ ကုိထူးခ်စ္မွာ ခေလးႏွစ္ေယာက္ရွိေတာ့ သူကအေရးႀကီးတယ္လုိ႔...ေျပာခဲ့ဘူးတယ္။ သူတုိ႔ေတာ့မွတ္မိမွာမဟုတ္ဘူး။

ကုိထူးခ်စ္နဲ႔က်ေနာ္တတြဲတြဲလုပ္တာကုိ ကုိေအာင္ေက်ာ္စုိးကေျပာတယ္။ မႀကိဳက္ဘူး။ မေပါင္းနဲ႔ေပါ့။ က်ေနာ္သေဘာမတူ။ ကုိထူးခ်စ္ဒီေလာက္ အလုပ္လုပ္ႏုိင္တယ္။ တက္ၾကြတယ္။ ထုိင္းစကား၊ စာ၊ ဘုိလုိရတယ္။ အကြက္ျမင္တယ္။ အဲတုံးက Australia ကေပးတဲ့ CM III ကုိသူေျဖေနတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေနာ္လည္းလုပ္တယ္။ သူ႔ကုိ က်ေနာ္အားက်လို႔။ ေနာက္ဆုံး ဆရာခ်စ္ကုိ ကုိေအာင္ေက်ာ္စုိးနဲ႔ တျခားလူေတြက ၾကည့္မရေတာ့ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘာမွေစာဒကမတက္မိဘူး။

က်ေနာ္နဲ႔ကိုထူးခ်စ္ေတြ႔တုံးက သုံးစရာမရွိလုိ႔ သူ႔ဆီက မုန္႔ဘုိးေတာင္းဘူးတယ္။ က်ေနာ့္ကုိ ပိုက္ဆံႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေခ်းပါဗ်ာလုိ႔။ သူကေျပာတယ္..မင္းဘယ္တုံးက ျပန္ဆပ္မွာမုိ႔လုိ႔ဒီလုိေျပာတာလဲတဲ့...ဆဲဆဲဆုိဆုိနဲ႔ အၿမဲတမ္း ေပးတယ္။ ဦးေက်ာ္ထက္လည္းဒီအတုိင္းပဲ...။ လူ႔ေဘာင္သစ္ကမဟုတ္ေပမဲ့ အၿမဲတမ္းမုန္႔ဘုိးေပးတယ္။ ဒီလုိမ်ဳိးခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။

ေနာက္ၿပီး...ဆရာခ်စ္က ဟင္းခ်က္ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ မုန္႔ဟင္းခါးႀကိဳက္တယ္။ အမဲႏွပ္၊ တုိ႔စရာ၊ ငပိေကာင္းေကာင္းႀကိဳက္တယ္။ က်ေနာ္နဲ႔တူတယ္။ က်ေနာ္လည္းမုန္႔ဟင္းေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ေတာ့ စံခမွာ မုိးလင္းတာနဲ႔ ဆုိင္ကယ္ေမာင္းမတက္တဲ့ ဆရာကိုေအာင္ေက်ာ္စုိးကလာႏုိးၿပီး။ ၿပီးရင္ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ကုလားမခ်က္တဲ့မုန္႔တီမေကာင္းတေကာင္းကုိစားၾကတယ္။ ဒီေလာက္ထိေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ။ မဲ့ေဆာက္မွာဆရာခ်စ္နဲ႔ျပန္ေတြ႔ေတာ့ မုန္႔တီသြားစားၾကေသးတယ္။ အဲတုံးက သူ႔ရဲ ႔လုပ္ငန္းက အခုေလာက္ထိမေအာင္ျမင္ေသးဘူး။

မဲ့ေဆာက္ကအျပန္မွာ သူျပင္သစ္ႏုိင္ငံမွာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔အေၾကာင္းသြားၿပီးအာတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈ၊ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ေပါ့။ သူႏုိင္ငံျခားေရာက္ေတာ့ တခါမွ အဆက္အသြယ္မရတဲ့အေမနဲ႔ ညီက ဖုန္းဆက္လာတယ္။ အဲတုံးက သူတုိ႔က က်ဳိင္းတုံးမွာ။ အေဖလည္းေသခါနီးၿပီ။ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနၿပီ။ က်ေနာ့္မွာလည္းေငြကမႈးလုိ႔ရႈစရာေတာင္မရွိဘူး။ ဒါနဲ႔ ဆရာခ်စ္.. က်ေနာ့္ကုိ ပိုက္ဆံ ၇၀၀၀ ေခ်းပါဗ်ာလုိ႔ေျပာတယ္။ တခါတည္းထုတ္ေပးတယ္။ ျပန္လည္းမေတာင္ဘူး။ ျပင္သစ္မွာေကာင္းစားေနၿပီဆုိေတာ့။ ဒီလုိမ်ဳိးေက်းဇူးရွိေတာ့...က်ေနာ္သူ႔ကုိတအားေက်းဇူးတင္တယ္။ မိန္းမရေတာ့လည္းသူပဲလက္မွတ္ထုိးတယ္။ လူႀကီးလုပ္ေပးတယ္။

အခုဆရာခ်စ္ ဒီလုိမ်ဳိးေအာင္ျမင္ေနေတာ့ က်ေနာ္၀မ္းသာတယ္။ အရင္တုံးက GHRE နဲ႔ပက္သက္ၿပီးအထုတ္ခံရတဲ့ ဆရာခ်စ္...ဒီေန႔မွာႏုိင္ငံတကာက အသိအမွတ္ျပဳခံေနရၿပီ။ ဒီလုိအရည္အခ်င္းရွိတဲ့လူကုိမွ အထင္မႀကီးရင္ က်ေနာ္ဘယ္သူ႔ကုိအထင္ႀကီးရမလဲ။ အရက္မႈးၿပီး မိသားစုအတြက္လည္းအက်ဳိးမရွိ၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြက္လည္း အားမကုိးရတဲ့လူကုိ အထင္ႀကီးရမလား။

တခါတေလစဥ္းစားတယ္။ ဒီလုိ။ လူေတြနည္းနည္းေအာင္ျမင္လာရင္ အတုိက္အခံေတာ့ရွိတယ္။ မနာလိုတဲ့သူ၊ နာလုိတဲ့သူ၊ က်ေနာ္တုိ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာအၿမဲတမ္းျပည့္ေနတယ္။ က်ေနာ္...ဆရာခ်စ္ကုိ ေျပာတယ္...က်ေနာ္က ကုိထူးခ်စ္ရဲ ႔လူပါလုိ႔..။ က်ေနာ္အၿမဲတမ္းကာကြယ္ေပးမယ္..လုိ႔ေျပာဘူးတယ္။ အားေပးတာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ဆုံးအဆင့္မရရင္ မနာလုိတဲ့လူေတြကုိ -ီးပဲလုိ ဆရာခ်စ္ဆဲဗ်ာလုိ႔...။ ဒီလုိမ်ဳိးေမွ်ာက္ေပးတာ။

လွေသာင္းေက်ာင္း

ဒီပုံက ေအာင္ဆန္းသူရိယလွေသာင္းေက်ာင္း (မဂ္လာဒုံ) Facebook ကေနရတယ္။ သေဘာက်လုိ႔ကူးလာခဲ့တာ။ ဆုိင္းပုဒ္ထဲမွာေတာ့ ဒီလုိေလႀကီးေလက်ယ္ေရးထားတာပဲ။ စာေမးပြဲမွာခုိးခ်တက္ေသာအက်င့္ပ်က္ေက်ာင္းသားမ်ိဳးမရွိ၊ ရွိလားေတာ့မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတာ့ ေပါင္ၾကားထဲမွာေကာ၊ လက္ေမာင္းေအာက္မွာေကာ စာရြက္လိပ္ေတြအမ်ားႀကီးထည့္ၿပီး ေျဖခဲ့ဘူးတယ္။ ဒီေက်ာင္းမွာတက္ခဲ့တဲ့ရဲေဘာ္ေတြအမ်ားစုကအက်င့္ပ်က္တာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ဆရာမေတြေပးတဲ့က်ဴရွင္ကုိမတက္ႏိုင္တဲ့ငမြဲေတြဆုိေတာ့ အက်င့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အသားကုန္ခုိးခ်ရတာေပါ့။

5/18/10

က်ေနာ္ ဥကၠဌ ျဖစ္ၿပီ

က်ေနာ္လည္း ဥကၠဌ တစ္ေယာက္ပါ။ ေစာက္ခ်ဥ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။

5/15/10

လူသားပါစားမဲ့အစုိးရျဖစ္ေတာ့မယ္။

ေရခမ္းေျခာက္ေအာင္ေတာင္လုပ္ႏုိင္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊ တန္ခုိးႀကီးထြားတဲ့ကာလပါလား။ ၀ဋ္ရွိတုံးခံရမွာေပါ့ကြာ။
ေနာင္ဆုိရင္ လူသားပါစားမဲ့ စစ္အစုိးရျဖစ္ေတာ့မယ္။

ဒီေကာင္ေတြလူမဆန္တာကုိသိသိႀကီးႀကီးနဲ႔ သူတုိ႔နဲ႔ေပါင္းဖုိ႔ႀကိဳးစားတဲ့..မုိက္တြင္းနက္မဲ့ေကာင္ေတြလည္းသတိသာထားၾကေတာ့။

ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ ႔ပုိင္ဆုိင္မႈေတြ၊စည္းစိမ္ေတြကုိ ျမန္မာျပည္သူေတြပုိင္တယ္။ မတရားသျဖင့္ရၿပီးခ်မ္းသာတဲ့ပုိင္ဆုိင္မႈေတြကုိ က်ဳပ္တုိ႔ မတရားသျဖင့္ ျပန္ယူျပမယ္။

5/14/10

ဝင္းေယာ္မွာ မိုးေတြသည္းေနၿပီ …. ကိုၿငိမ္း

ေရႊအိမ္စည္ | ၾကာသပေတးေန႔၊ ေမလ ၁၃ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၅ နာရီ ၅၂ မိနစ္

(က)

တန္ခူးေႏြက ပူ၏။ အပူလႈိင္းေၾကာင့္ … တန္ခူးေႏြသည္ ပို၍ပူျပင္းလြန္းေနသည္။ ေနပူျပင္းျပင္းေအာက္တြင္ပင္၊ သူ … က်ေနာ္အိမ္သို႔ ေရာက္လာ၏။ က်ေနာ္က အိမ္တြင္မရွိ …။ သူစတင္တည္ေထာင္ထားခဲ့သည့္ စာၾကည့္တုိက္ေလးတြင္ ေရာက္ေနသည္။ အိမ္ႏွင့္ စာၾကည့္တုိက္က မေဝး ….။ သူ … စာၾကည့္တုိက္သို႔ လုိက္လာ၏။

“အိမ္ေရာက္သြားေသးတယ္ …. ခင္ဗ်ား စာၾကည့္တုိက္မွာဆုိလု႔ိ လိုက္လာတာ ….”

က်ေနာ့္အနားတြင္ ဝင္ထုိင္ရင္း စကားဆုိ၏။ ၿပီးလွ်င္ …. သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းထူထူမဲမဲၾကီးအား စူ၍ ေလပူတခ်က္အား မႈတ္ထုတ္ရင္း … “ပူလိုက္တာ …” ဟု မဟတဟ ညည္း၏။

အပူဒဏ္ေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာက ေခၽြးတို႔ႏွင့္ သီးေန၏။ ၾကိဳးက်ဲက်ဲ … မုတ္ဆိတ္ေမႊး ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္မ်ားတြင္ ေခၽြးဥတုိ႔က တြဲလြဲခို၍ေနသည္။

သူထံမွ ခ်ဥ္စူးစူးအန႔ံ ရ၏။

ခဲျပာေရာင္ညိဳ႕မႈိင္းမႈိင္း ရွပ္အကၤ်ီလက္တိုႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီနက္ျပာေရာင္၏ ေအာက္တြင္ သူ၏ ကိုယ္ခႏၵာသည္ ေသးသြယ္ပိန္လွီလြန္း၍ေနသည္။ ခဲျပာေရာင္ညိဳ႕မႈိင္းမႈိင္း ရွပ္အကၤ် ီက ေဆးလိပ္မီးေပါက္ရာမ်ားႏွင့္ ….။

‘ခင္ဗ်ားကို ကဗ်ာလာေပးတာ …’ ဟု ေျပာရင္း …. သူလြယ္ထားသည့္ ကရင္လြယ္အိတ္အတြင္းသို႔ လက္ႏႈိက္၍ရွာေနသည္။

က်ေနာ္က … ‘ေဟ့လူ … ေခါင္းစဥ္ေရာပါရဲ႕လား’ ဟု ေျပာေတာ့ …၊

သူ … ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္၏။ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ …။ ရယ္ရင္း … ဒီတခါေတာ့ပါတယ္ … ပါတယ္ဟု ေျပာ၏။ စကားသံႏွင့္ ရယ္ေမာသံက လံုးလံုးေထြးေထြး။ သူ … ထိုသို႔ရယ္ၿပီးဆိုလွ်င္ …၊ ေနပူခံဝမ္းစာအား ျပည့္ျပည့္ဝဝ၊ သူ … ရထားၿပီးျဖစ္သည္ကို က်ေနာ္ သိ၏။

လြန္ခဲ့သည့္ ၃ လ ခန္႔က သူ … က်ေနာ္အား ကဗ်ာတပုဒ္ လာေပး၏။ က်ေနာ္ စီစဥ္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ လစဥ္ထုတ္ဂ်ာနယ္အတြက္ ျဖစ္သည္။

ႏွစ္ႏွစ္ကာကာေပါ့
စုန္းစုန္း
အသံုးမက်တဲ့ ႏွင္းဆီ ပန္မိတယ္။

ညေတြကိုမေတြ႔ခ်င္ေတာ့ဘူး
အေရးရယ္ အေၾကာင္းရယ္ ေပါင္းေတာ့မွ
လွမွာေပါ့
အခုေလ…။

အေရွ႕ေလေတြေပါက္ေနတယ္
ဒါေပမဲ့
ရယ္စရာ စကားတလံုးကို
ဖံုးလို႔ ဖိလို႔ထားလိုက္တယ္
ေဆာင္း …။

မင္းလာတာေနာက္က်တယ္
ေပါင္းမသင္ရတဲ့ ျမက္ေတြ
ခပ္ရွည္ရွည္ပဲ လြမ္းၾကမယ္
ေကာင္းကင္က ငွက္ေတြ
ပ်ံသန္းၾကဦးမွာ။ ။

ၿငိမ္းလူ

ကဗ်ာက လွ၏။ သို႔ေသာ္ … ေခါင္းစဥ္က မပါ။ ‘ေဟ့လူ … ခင္ဗ်ာ့ကဗ်ာက ေခါင္းစဥ္လည္း မပါဘူး။ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ …။’

က်ေနာ့္စကားေၾကာင့္ … သူ႔ကဗ်ာအား သူျပန္ၾကည့္၏။ ေခါင္းစဥ္က မပါ ….။ ေနာက္ပိုင္းတြင္မွ သူ႔ကဗ်ာ၏ ေခါင္းစဥ္အား တယ္လီဖုန္းႏွင့္ က်ေနာ့္အား ေျပာ၏။

“သို႔ ….. ဖန္သီက်ဴရင္”

ဤအတြက္ … ခင္ဗ်ာ့ကဗ်ာက ေခါင္းစဥ္ပါရဲ႕လားဟု က်ေနာ့္အေျပာအား သူရယ္ေမာျခင္း ျဖစ္၏။
သူ႔လြယ္အိတ္အတြင္းမွ ကြန္ျပဴတာႏွင့္ ႐ိုက္ထားသည္ ကဗ်ာစာရြက္ ၃ ရြက္အား ထုတ္ေပး၏။

‘ေျပာင္းခင္းထဲကေန (သို႔) ရင့္မည့္ေစေသာ စာမ်က္ႏွာ’

ထားခဲ့ညနဲ႔
သြားမယ့္ည
ေမွာင္တာတူတာပဲလား။

ဖေႏွာင့္မွာ
မႏႈတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဆူးက
ပိုနက္သလား။

သူ၏ ကဗ်ာစာရြက္အား က်ေနာ့္ကို ေပးၿပီး သူအျပင္သို႔ ထြက္သြား၏။ ကဗ်ာအား က်ေနာ္ ဖက္ေနစဥ္မွာပင္၊ သူ … ျပန္ေရာက္လာ၏။ လက္ထဲတြင္က ေနပူခံေပါင္းခံအရည္ႏွင့္ တုတ္ထုိးသီးထားသည့္ မရမ္းကင္တထုပ္ ….။

သူ … တန္ခူးေႏြအား အံတု၍ေန၏။

(ခ)

က်ေနာ္ သူႏွင့္ စတင္သိကၽြမ္းၿပီး တြဲခဲ့ၾကရသည့္ အခ်ိန္ကာလမ်ားစြာက …. ေၾကာပိုးအိတ္တလံုး၊ ေသနတ္တလက္စီႏွင့္ ေနခဲ့ၾကရသည့္ အခ်ိန္မ်ားက မ်ားသည္။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္ စခန္းသစ္၌ သူႏွင့္ က်ေနာ္ စတင္၍ ေတြ႔ဆံုသိကၽြမ္းခဲ့ၾက၏။

ထုိစဥ္က … သူသည္ စစ္အုပ္စု၏ ေရး၊ ထားဝယ္၊ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း ေဖာက္လုပ္ေနသည့္ စီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ‘လွ်ဳိ႕ဝွက္ေအာ္ပေရးရွင္း’ တခုအား ေဆာင္ရြက္ေနသည္။ သူ၏ ‘ေအာ္ပေရးရွင္း’ အား လွ်ဳိ႕ဝွက္ေရးမူအရ က်ေနာ္ မေမး ….။ သူကလည္း မေျပာ …။ သူလိုအပ္သည့္ ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းအခ်ဳိ႕ကိုသာလွ်င္ …. တတ္ႏုိင္သ၍ ဆက္စပ္၍ ရွာေဖြစုေဆာင္းေပးခဲ့၏။

အလုပ္ကိစၥေၾကာင့္ သူသည္ စခန္းသစ္ႏွင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ ထားဝယ္ခ႐ိုင္ခရီးအား ေျခလ်င္လြန္းထိုး၍ သူ အလုပ္မ်ားေနခဲ့၏။

ထုိစဥ္က … သူသည္ ျပည္သူ႔ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ႔ (P.D.F) မွ တပ္ဖဲြ႔ဝင္တပ္မႉးတဦး ျဖစ္ေသာ္လည္း …. မေဟာသဓာဇာတ္ေတာ္လာ ‘သားလုခန္း’ မွ မိခင္ရင္းဘဝႏွင့္ ေနရသည့္ကာလ ….။ (P.D.F) မွန္နန္းေဆာင္၏ အျပင္တြင္ ေရာက္ေနသည့္ အခ်ိန္ …။

(ဂ)

က်ေနာ္က … သူ႔အား ကဗ်ာဆရာတဦးအျဖစ္ႏွင့္ မကၽြမ္းဝင္ … မျမင္မိ။ စစ္သား … လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးသမား တဦးအျဖစ္ႏွင့္သာ ျမင္မိ၏။ သူက … ‘ေဒါင္းအိုးေဝ’ တြင္ ကဗ်ာမ်ား ေရးေနၿပီျဖစ္သည္။ က်ေနာ္က သူ႔ကဗ်ာမ်ားအား ‘ေဒါင္းအိုးေဝ’ တြင္ ရွာၿပီး တခုတ္တရလည္း မဖတ္ျဖစ္ခဲ့ …။ သူကလည္း သူ႔ကဗ်ာ ေဖာ္ျပပါရွိသည့္ ‘ေဒါင္းအိုးေဝ’ စာေစာင္မ်ားအား မွတ္မွတ္ရရ သိမ္းဆည္းမထား …။

စစ္ေအး၍ ရြာအနီးေဆးကိုင္းတဲေလးတတဲ … ထဲတြင္ ေအးေအးလူလူ နားေနႏုိင္ၿပီး၊ စကားေကာင္းၾကသည့္ ဆည္းဆာမ်ားတြင္ က်ေနာ္တို႔ ကဗ်ာအား အျမည္းလုပ္မိၾကသည့္ အခါမ်ားတြင္ သူသည္ … ဆရာေမာင္သာႏုိး၏ ‘ထင္းရႈးပင္ရိပ္’ အား မၾကာ၊ မၾကာ ေကာက္၊ ေကာက္ကိုင္တတ္၏။ ၿပီးလွ်င္ … ‘မာယာေကာ့စကီး’ ၏ ကဗ်ာမ်ားအား တပုဒ္ၿပီး တပုဒ္ သူရြတ္ျပတတ္၏။

ဤတြင္ …. က်ေနာ္တို႔အထဲမွ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွ တပ္မႉးတဦးက …
‘ေဟ့လူ … ခင္ဗ်ား … ႐ုရွားကဗ်ာေတြကလြဲၿပီး တျခားကဗ်ာေတြ အေၾကာင္းလည္း ေျပာအံုးဗ်ာ’ ဟု ေနာက္လွ်င္ …. သူသည္ မေက်မနပ္ႏွင့္ …။

‘ခင္ဗ်ားတုိ႔ က်ေနာ့္ကို ဝိုင္းျမည္းၾကတာေပါ့ေလ’ ဟု မေက်မနပ္ႏွင့္ ေျပာၿပီး …. ကြမ္းသီးဖက္၊ ဖက္ျဖဴလိပ္တိုအား မီးညိႇ၍ တြင္တြင္ဖြာေနတတ္၏။

(ဃ)
၁၉၉၇ ခုႏွစ္ …။
ရန္သူ႔ထုိးစစ္ေၾကာင့္ KNU ဒူးပလာယာခ႐ိုင္၏ အေျခခံေဒသၾကီးတခုလံုး က်ဆံုးခဲ့ရ၏။ KNLA တပ္မဟာ ၆ တပ္ရင္း ၁၆ တပ္ရင္းမႉး ဗိုလ္မႉးသမူဟဲႏွင့္ တပ္ခြဲမႉးအခ်ဳိ႕ ရန္သူ႔ထံ၌ လက္နက္ခ် အညံ့ခံလိုက္ၾက၏။ တပ္မဟာ အထူးတပ္မွ တပ္ခြဲမႉး ဗုိလ္ေလးဝါးသည္လည္း ရန္သူႏွင့္ ေပါင္းလိုက္၏။ KNLA တပ္ရင္း ၁၆ ႏွင့္ ဗိုလ္ေလးဝါး၏ တပ္ခြဲလႈပ္ရွားမႈေဒသက … KNU ဒူးပလာယာခ႐ိုင္၏ ဝင္းေယာ္ႏွင့္ ၾကာအင္းဆိပ္ၾကီး ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္း၌ ျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ … ဝင္းေယာ္ၿမိဳ႕နယ္ ဥကၠ႒ မန္းတင္ၿငိမ္းခ်မ္းႏွင့္ မန္းေအာင္တင္ျမင့္တုိ႔ DKBA ႏွင့္ ပူးေပါင္းလိုက္ၾကျပန္၏။ မန္းေအာင္တင္ျမင့္က KNU ဒူးပလာယာခ႐ိုင္၏ ခ႐ိုင္အလုပ္မႈေဆာင္ အဖဲြ႔ဝင္တဦးျဖစ္ၿပီး ဝင္းေယာ္ႏွင့္ ၾကာအင္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္း စည္း႐ုံးေရး၊ ႏုိင္ငံေရးအရ ၾသဇာရွိခဲ့သည့္သူ ျဖစ္သည္။

လက္နက္ခ် အညံ့ခံမႈမ်ားေၾကာင့္ ဝင္းေယာ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း KNU ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စည္း႐ုံးေရးအေျခအေနသည္ လူထုအတြင္း ယိမ္းယိုင္၍သြား၏။ လူထုက ေဝဝါး၍ေန၏။ စစ္ေရးတြင္လည္း KNLA တပ္ရင္း ၁၆ မွ ေစာသမူႏွင့္ မပါသြားသည့္ ဗိုလ္တင္လႈိင္၏ တပ္ခြဲ ၅ ႏွင့္ ဗိုလ္ေဒါင္းညိဳ၏ တပ္ခြဲ ၃ ႏွစ္ခြဲသာ က်န္ရွိ၏။ တပ္ခြဲဟုသာ ဆိုရသည္။ အင္အားက ၂ဝ မွ်ပင္ မျပည့္ခ်င္ ….။

မဟာမိတ္ဟူ၍က … က်ေနာ္တို႔အဖဲြ႔ႏွင့္ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီတုိ႔သာ ရွိ၏။ က်ေနာ္တို႔ အဖဲြ႔မ်ားကလည္း စစ္ေရးအရ ပံ့ပိုးေပးႏုိင္သည့္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖဲြ႔ဟူ၍ မရွိ …။ ႏုိင္ငံေရးအရ၊ စည္း႐ုံးေရးအရ၊ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးအရသာ ဝင္းေယာ္ၿမိဳ႕နယ္ KNU အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔အား ပ့ံပိုးႏိုင္၏။

ထုိအေျခအေနတြင္ … သူႏွင့္ ျပည္သူ႔ကာကြယ္ေရး တပ္ဖဲြ႔တဖဲြ႔လံုး … လက္နက္အင္အား၊ က်ည္အင္အား အျပည့္အစံုႏွင့္ ဝင္းေယာ္ေဒသအတြင္းသို႔ ဆင္းလာ၏။ ဗုိလ္တင္လႈိင္၊ ဗိုလ္ေဒါင္းညိဳတို႔ႏွင့္တြဲၿပီး စစ္ေရးအရ တိုက္ပြဲမ်ား ဆင္ႏႊဲၿပီး …. အေျခခံေဒသအား ျပန္တည္ေဆာက္ၾက၏။ လူထု၏ ယံုၾကည္မႈအား ျပန္တည္ေဆာက္ၾက၏။

(င)

ေခ်ာင္းႏွစ္ခြႏွင့္ မုဒံု ကားလမ္းအပိုင္းတြင္ စခန္းမႉးဒုရဲအုပ္ ဦးစီးသည့္ ကဒါရဲစခန္း ရွိသည္။ ရဲတပ္သားအင္အား ၁၅ ဦးခန္႔ရွိသည့္ စခန္းျဖစ္သည္။ ကဒါရဲစခန္းက နာမည္ဆိုးႏွင့္ ေက်ာ္ၾကား၏။ ခရီးသည္မ်ားအား အစစ္အေဆးၾကမ္း၏။ အေတာင္းအရမ္းဆိုး၏။ ထုိင္းႏုိင္ငံမွ အလုပ္လုပ္ကိုင္ၿပီး ျပန္ဆင္းလာသည့္ ခရီးသည္မ်ားဟု ယူဆရသူဟု ထင္လွ်င္ …. ကားေပၚမွ ဆြဲခ်ထား၏။ ၿပီးလွ်င္ … နင့္နင့္ပိုးပိုးရမွ ျပန္လႊတ္ေပး၏။ ပိုက္ဆံမပါလွ်င္လည္း … ေရႊေငြ၊ ပစၥည္းမ်ားအား ခၽြတ္၍ယူ၏။

ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကၿပီး ေနရပ္သို႔ ျပန္ၾကသည့္သူမ်ားက … မိုးအခါတြင္ စံခရဘူရီ၊ ဘုရားသံုးဆူမွ ဇမိျမစ္ေၾကာင္းအတုိင္း ေခ်ာင္းႏွစ္ခြသို႔ စုန္ဆင္းၿပီး … ေခ်ာင္းႏွစ္ခြမွ မုဒံုသို႔ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ႏွင့္ တဆင့္ခရီးဆက္ၾကရ၏။ ဤတြင္ …. ကဒါရဲစခန္းသည္ ‘ကတြက္ေပါက္’ မွ ေစာင့္ေနသည့္ ဗ်ဳိင္းပမာ …။

သို႔ႏွင့္ …. လူထုသည္ မခံႏိုင္ေတာ့ …။ ကဒါရဲစခန္းအား တုိက္ခိုက္ပါရန္ ေတာင္လွန္ေရး တပ္သားတုိ႔အား ေတာင္းဆိုလာၾက၏။ ဤတြင္ … ကဒါရဲစခန္းအား တုိက္ခိုက္ရန္ သူ … စီမံေတာ့၏။

ပထမ … ကဒါရဲစခန္းႏွင့္ပတ္သတ္သည့္ သတင္းမ်ားအား စံုစမ္း၏။ အဝင္အထြက္ လႈပ္ရွားမႈအား ေလ့လာ၏။ စစ္ကူလာႏုိင္မည့္ တပ္အေျခအေနအား အကဲျဖတ္၏။ ၿပီးလွ်င္ … စခန္းသိမ္းတိုက္ခိုက္မည့္ တပ္ဖြဲ႔အား ဖဲြ႔စည္း၏။ စခန္းသိမ္းတုိက္ခုိက္မည့္ တပ္ဖဲြ႔၏ ဝင္လမ္း-ဆုတ္လမ္းအား ေရြးခ်ယ္၏။ မိမိဘက္မွ စစ္ကူေပးႏိုင္မည့္ တပ္ဖဲြ႔၏ အင္အားႏွင့္ လႈပ္ရွားနယ္ေျမအား သတ္မွတ္၏။ အားလံုးၿပီးျပည့္စံုသည္ႏွင့္ … သူ၏ ကဒါရဲစခန္းသိမ္းပိုက္ေရး စစ္ဆင္ေရးအား စတင္သည္။

မုိးေရမ်ားေအာက္၌ သူ၏စစ္ေၾကာင္း ခရီးထြက္သြား၏။ ဇမိျမစ္ေရႏွင့္ ဝင္ေယာ္ေခ်ာင္းေရတုိ႔က လွ်ံ၍ေနသည္။ လယ္ကြင္းမ်ားက ေရပင္လယ္ၾကီးအလား …။ ရင္စုိ႔မွ်ရွိသည့္ ေရျပင္အား တေရြ႔ေရြ႔ႏွင့္ျဖတ္၍ ကဒါရဲစခန္းဆီသို႔ ခ်ီၾကရ၏။ ကဒါရဲစခန္းအား သူ၏ ဦးေဆာင္မႈႏွင့္ သိမ္းပိုက္ႏုိင္ခဲ့သည္။

လက္နက္ငယ္မ်ဳိးစံု၊ က်ည္မ်ဳိးစံုအား သိမ္းပိုက္ၿပီး သူတုိ႔ ျပန္ဆုတ္လာခဲ့ၾကသည္။ ကဒါရဲစခန္းမွ သိမ္းယူရရွိခဲ့သည့္ လက္နက္ငယ္မ်ဳိးစံုတြင္ …. ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း အသံုးျပဳခဲ့သည့္ ‘ဘရင္းဂန္း’ ၾကီး တလက္လည္း ပါ၏။

က်ေနာ္တို႔က … ‘ဘရင္းဂန္း’ ၾကီးအား ၾကည့္ၿပီး ….

“ခင္ဗ်ား…ဗ်ာ ရဲေတြကို အႏုိင္က်င့္ၿပီး …. စစ္သမုိင္းျပတုိက္မွာ ထားရမယ့္ …. ေရွ႕ေဟာင္းပစၥည္းၾကီးကို မုိးထဲ၊ ေရထဲ အေလးခံၿပီး ယူလာတယ္” ဟု သူ႔အား ဝိုင္းေနာက္ၾက၏။ သူကား … ေကာက္ညႇင္းနံ႔သင္းသည့္ ေပါင္းခံရည္အား က်ဳိက္ရင္း …

“ခင္ဗ်ားတုိ႔ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြက ေျပာေပါ့ …။ အခုေတာ့ … ျမည္းစရာက … ဘရင္းဂန္းရယ္၊ ေမာင္ၿငိမ္းရယ္ ရသြားၿပီေပါ့…။” ဟု သူ႔ … ႏႈတ္ခမ္းမဲမဲထူထူၾကီးအား လႈပ္၍ ဗလံုးဗေထြးႏွင့္ ေျပာ၏။

ဝင္းေယာ္ေခ်ာင္းေရက … အတီးေထာ္ဒီ … ၏ တဲေျခရင္းအထိ လွ်ံ၍တက္ေနသည္။ ဝင္းေယာ္ေရစီးေအာက္၌ မုိးမခပင္တုိ႔က ယိမ္း၍ေန၏။ ခဏငယ္အတြင္း ေရျပင္ေအာက္သို႔ ျမဳပ္သြားလုိက္ … ခဏငယ္အတြင္း ေရျပင္ေပၚသို႔ ျပန္၍ေပၚလာလုိက္ႏွင့္ ….။ သည္းေနေသာ မိုးက လွ်ပ္ပန္းလွ်ပ္ႏြယ္တို႔ႏွင့္ ဝင္းဝင္းျပက္ျပက္ …။ ေလအေဝွ႔ေၾကာင့္ အတီးေထာ္ဒီတဲအတြင္းသို႔ မုိးေရစက္တုိ႔ တုိးဝင္လာသည္။ တဲၾကမ္းျပင္တခုလံုး စုိစိုရြဲသြား၏။

ဝင္းေယာ္မွာ မုိးေတြ သည္းေနၿပီ … ကိုၿငိမ္း ….။

5/13/10

အပမ္းေျဖဖို႔ပါ...

People Election ဟားဟား...ရီရတယ္..

2 May 2010

The ten leading alliances of Burma’s democracy and ethnic rights movement are calling on Burmese communities and organizations in exile and Burma solidarity groups around the world to hold “People’s Elections” on 27 May to express the people’s desire for a genuine democratic change in Burma.

Twenty-seven May will mark the 20th anniversary of the 1990 elections in which the National League for Democracy (NLD) won 82% of seats. The NLD and other 1990 election winning parties have decided not to contest the elections this year due to the military junta’s unfair election laws and undemocratic preparations for the elections. Despite facing dissolution as legal political entities, these parties have pledged to continue their struggle for democracy through peaceful means.

“The Ten Alliances want to recognise and show our ongoing support to the efforts of the NLD and other democratic forces in Burma over the last 20 years. This Global Day of Action will be a united stand against this year’s elections, as part of our ongoing Campaign Against Burma’s 2010 Military Elections. The international community will join the people of Burma, the NLD, Daw Aung San Suu Kyi and the democracy and ethnic rights movement in rejecting these sham elections”, said U Moe Zaw Oo, Joint General Secretary of the National League for Democracy – Liberated Area (NLD–LA) and coordinator of the Foreign Affairs Coordinating Team (FACT) of the Ten Alliances.

The Ten Alliances have called on the groups to hold events in public places where people can vote for genuine democratic elections in Burma and ask ASEAN and national governments to denounce the 2010 elections and reject the results unless the regime changes course and meets the minimum benchmarks set out by the democracy movement:

1. The release of all political prisoners, including Daw Aung San Suu Kyi

2. Cessation of hostilities against ethnic and democracy groups

3. Inclusive dialogue with key stakeholders from democracy groups and ethnic nationalities, including a review of the 2008 Constitution

The Ten Alliances of Burma’s democracy and ethnic rights movement represent the most broad-based and multi-ethnic cooperation of political and civil society organizations from inside and in exile working for national reconciliation, peace, and freedom in Burma. The Campaign Against Burma’s 2010 Military Elections was launched on 19 March in Bangkok, with the support of over 150 groups from all over the world.

###

For more information, please contact:

Moe Zaw Oo, Joint General Secretary, NLD–LA: +66 (0)877735580

Thwin Linn Aung, Coordinator of FACT: +66 (0)878502354

ဒီမီဒီယာစတိက္မန္႔ကုိဖတ္ၾကည့္ပါ။ ပထမဆုံးစာပုိဒ္မွာ ျပည္တြင္းျပည္ပက အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ လူပုဂၢဳိလ္ေတြကုိ နယ္စပ္အေျခစိုက္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းႀကီး ၁၀ ဖြဲ႔ကဦးေဆာင္ၿပီး People Election လုပ္ဖုိ႔တုိက္တြန္းထားတယ္။ ဒီပြဲကို ေမလ ၂၇-ရက္ေန႔မွာ လုပ္ၾကေပါ့။ ၉၀-ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကုိအသိအမွတ္ျပဳတဲ့အထိမ္းအမွတ္လည္းပါတယ္။

ပထမဦးဆုံးေျပာခ်င္တာက ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္းၾကားထဲမွာ ကြိဳင္ရွာတယ္လုိ႔မထင္ပါနဲ႔။ တခုခုမွားေနသလားလုိ႔ပါ။ People Election ကုိအခုမွေကာက္ကာငင္ကာထလုပ္ရေအာင္ ေနာက္ခံအေျခအေနမ်ား မ်ဳိးမ်ဳိးျမတ္ျမတ္ရွိေလသလားေပါ့။ ကုိယ္ကိုင္တုိင္ၾကေတာ့ ထဲထဲ၀င္၀င္မလုပ္ႏုိင္ၾကပဲ...စတိတ္မန္႔ပဲထုတ္ႏုိင္တာကုိၾကည့္ရင္ ငပ်င္းလုိ႔ပဲထင္မိတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲဆုိတာ နအဖကသာေျပာတာျဖစ္တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကုိလုိက္လုပ္ရေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔က နအဖ ေနာက္ၿမီးဆြဲေတြလား။ ျပည္ပ၊ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ လူထုက အတုိက္အခံကုိ ေထာက္ခံၿပီးသား။ နအဖကုိ ဆန္႔က်င္ၿပီးသား။ People Election လုပ္ဖုိ႔ေျပာတာနဲ႔ နအဖလုပ္တဲ့အေနာက္ကုိ ဘာမွမစဥ္စားပဲလုိက္သလုိပဲ။ ဘယ္သူက ခင္ဗ်ားတုိ႔ေျပာတာကို ဖင္ၾကားညွပ္လုိ႔လဲ။ အခုလည္းအရင္တုံးကအတုိင္းပဲ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ နအဖကတခ်က္ေျပာတာနဲ႔ ဟုိေရာင္ဒီေရာင္လုပ္ခဲ့တာ။ စဥ္းစားၾကပါအုံး။

People Election လုပ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းမဲ့အစား ႏုိင္ငံတကာတပ္ေတြျမန္မာျပည္ကုိ၀င္ၿပီး စစ္အစိုးရကုိ ျဖဳတ္ခ်ေပးဖုိ႔ ေတာင္းတာမွ အႀကိဳးရွိအုံးမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အလုပ္က နအဖကုိ တုိက္ထုတ္ျပစ္ေရးပဲဆုိတာ သိရင္ နအဖလုပ္သလုိလုိက္လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္ေတာ့ People Election လုပ္ဖုိ႔ကိုစိတ္ကိုမ၀င္စားဘူး။ လုပ္ခ်င္တဲ့သူလုပ္ေပါ့ဗ်ာ။ ကန္႔ေတာ့မကြက္ဘူး။ တျခားနည္းလမ္းရွာဖုိ႔ပဲ စိတ္၀င္စားတယ္။ ဒီအီလက္ရွင္ကုိ လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္လည္းမရွိဘူး။ ေအာ္စီမွာ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး People Election ကုိလုပ္ရမလဲ။ လူ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ စုဖုိ႔ေတာင္ဒီေလာက္ခက္ေနတာ။ People Election လုပ္ၿပီး ရလာတဲ့ရလာဒ္ကုိ နအဖက အသိအမွတ္ျပဳရင္ေတာ့ေကာင္းသား။ ဒီေကာင္ေစာက္ဂရုမစိုက္တာသိသိႀကီးနဲ႔ဗ်ာ။ နအဖ ဂရုမစိုက္လည္း ႏုိင္ငံတကာကဂရုစုိက္လာေအာင္ေပါ့ကြ.. လုိ႔ေျပာရင္လည္း..ဒီလုိေျပာခ်င္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ နအဖ ရဲ ႔ရင္ဘတ္တည့္တည့္ကုိထိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ဳိး၊ စိန္ေခၚမႈမ်ဳိးကုိပဲလုပ္ခ်င္တယ္။ ခေလးကလား ေဘးကေနမၾကားတၾကား တုိးတုိးေလးေျပာတာကိုေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး။

ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္း၊ တပ္ေပါင္းစု၊ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔အစည္းေတြ ႏုိင္ငံတကာစစ္တပ္(သုိ႔) အေမရိကန္စစ္တပ္ကုိ ၀င္တုိက္ဖုိ႔ ဘယ္တုံးကမ်ားက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေတာင္းဆုိခဲ့ဘူးသလဲ။ တခါလာလည္း အၾကမ္းမဖတ္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကုိ အရက္၀ုိင္းမလုပ္ခင္မွာဘဲထုိင္ထုတ္ေနတာေတာ့မေကာင္းဘူး။ ရွင္းရွင္းေျပာရင္ အယုံအၾကည္ကိုမရွိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ နယ္စပ္အေျခစုိက္အတုိက္အခံေတြကိုေတြေျပာတာ။

က်ေနာ္အေနနဲ႔ေတာ့ အေမရိကန္စစ္တပ္ ျမန္မာျပည္ကုိ ၀င္တုိက္ပါ။
NLD အပါအ၀င္၊ အတုိက္အခံအဖြဲ႔အစည္းေတြ နအဖကုိ အၾကမ္းဖတ္ပါ။
ပါးစပ္နဲ႔ေျပာလုိ႔မရရင္ေတာ့လက္နဲ႔ခ်သင့္ၿပီ။ ပါးစပ္နဲ႔ေျပာခဲ့တာဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီလဲ။

က်ေနာ္မွတ္မိေသးတယ္။ Vote No၊ No Vote National Reconsilation ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလႊတ္ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈ၊ Signature ကန္ပိမ္း၊ ၉၀-ရလဒ္အထိမ္းအမွတ္၊ ၈၈၈၈-ေလးလုံးအထိမ္းအမွတ္၊ ၆၂-၇၄ အထိမ္းအမွတ္၊ စာအုပ္ထုတ္၊ ဂ်ာနယ္ထုတ္၊ စတိတ္မတ္ထုတ္၊ အစည္းအေ၀းလုပ္၊ Workshop တက္၊ Seminor တက္၊ပြား၊ ေလကုန္၊ ႏုိင္ငံတကာ ေလွ်ာက္ဒုိး၊ ဟုိပြားဒီပြား၊ အရက္ေသာက္၊ ဖာခ် ၿပီးရင္ ေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္ေျပာ၊ ဟုိသင္တန္းတက္၊ ဒီသင္တန္းတက္ အားပါးပါး ေျပာရင္ေတာ့အမ်ားႀကီးပဲ။ NED လည္းေမာၿပီ။ OSI လည္းေထာၿပီ။ ေနာ္ေ၀ဘားမားလည္းေလွ်ာၿပီ။ Euro-Burma လည္းေရာၿပီ။ ဟဲဟဲ...ဟစ္ေဟာ့ တစ္ပုဒ္ေတာင္စပ္လုိက္ခ်င္ေသး။

ဒီေငြေတြကုိ စုထားခဲ့ရင္ေတာ့ အႏုျမဴဗုံးတခုေလာက္ေတာင္၀ယ္လုိ႔ရမယ္ထင္တယ္။ အခုၾကည့္ ေငြဟာေရျဖစ္၊ ေလပစ္တဲ့အထဲမွာပဲကုန္ၿပီ။ သဲထဲကို ေသးေပါက္တာကမွ အရာထင္အုံးမယ္။ အခုကုန္ခဲ့တဲ့ေငြေတြ၊ ေငြေတြ၊ ဘယ္ကုိေရာက္ေနလဲ၊ လိမ္တာေတြလည္းမ်ား၊ ညာတာေတြလည္းမ်ား၊ တကမၻာလုံးကုိလိမ္ေနၾကတဲ့လူလိမ္ႀကီးမ်ား...သီခ်င္းထဲကလုိမ်ားျဖစ္ေနသလားလုိ႔ပါ။

ေငြရွိရင္နယ္စပ္အတုိက္အခံအဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ ေပၚလစီ၀ယ္လုိ႔ရတယ္ဗ်ဳိ ႔။ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈကို ေဒၚလာနဲ႔လုပ္မွရတယ္ဗ်ဳိ ႔။ က်ေနာ္သာထီေပါက္ရင္ေတာ့ NCUB မွာ အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး၀င္လုပ္အုံးမယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။ က်ေနာ္လည္း ဒီပုပ္ထဲက ဒီပဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဒါေတြကုိ မေတြ႔ခ်င္ေတာ့လုိ႔ပါ။ Sick of Proposal Politics and Non-Violence ျဖစ္ေနလုိ႔ပါဗ်ာ။ နားလည္ေပးၾကပါ။

5/11/10


ေဒၚစုေတာ္ေတာ္အုိသြားၿပီ...


က်ေနာ္ ဆလုိင္းကုိကိုဦး(အေမရိက) ေျပာတာကိုလက္ခံတယ္။ ေဒၚစုက မၾကာခင္ House Arrest ကာလမွာတင္ အသက္ထြက္ ႏုိင္တယ္။ ဘယ္ေတာ့လႊတ္မလဲမသိဘူး။ သူက အိမ္ထဲမွာအသက္ႀကီးၿပီးေသမဲ့ ကိန္းျဖစ္ေနၿပီ...။ ဦး၀င္းတင္က ဦးကန္ဘဲနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ဒီလုိေျပာတယ္..နာနာဆက္ဆက္ေလးထုေပးဖုိ႔...ေျပာတယ္..။ ဆုိလုိတာကေတာ့ အေမရိကန္စစ္တပ္က ျမန္မာျပည္ကုိ ၀င္တုိက္ဖုိ႔ေျပာတာပဲဗ်..။ ကဲ..ဦး၀င္တင္က ဒီလုိေျပာၿပီ..က်ေနာ္တုိ႔ဘာလုိ႔မေျပာရဲတာလဲ..။ ေဒၚစုပုံကုိၾကည့္ပါ...ေတာ္ေတာ္အုိသြားၿပီ...တစ္ေယာက္တည္းအေဖာ္မဲ့ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းၿပီး တုိင္းျပည္အတြက္အလုပ္လုပ္္ေနတယ္။ သနားပါတယ္ဗ်ာ..။ လစာမရ၊ ပင္စင္မရ၊ ေအာ္...။

က်ေနာ္တုိ႔အျပင္ကလူေတြ....လူကုိယ္တုိင္ပူေပါင္းပါ၀င္မလုပ္ႏုိင္ရင္ေတာင္ ႏုိင္ငံတကာတပ္ေတြ ျမန္မာျပည္ကုိ ၀င္တုိက္သင့္ၿပီဗ်ာ..၀င္တုိက္ၾကပါ...လုိ႔ေအာ္ၾကေစခ်င္တယ္။ အေမရိကန္စစ္တပ္က ျမန္မာျပည္မွာ၀င္တုိက္မဲ့ရက္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

5/7/10

ခင္ေမာင္ေဆြ၊ သန္းၿငိမ္း၊ သိန္းညြန္႔---ငါ -ုိးမသားေတြ...

ငါ-ုိးမသား ခင္ေမာင္ေဆြ၊ ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္း၊ သိန္းညြန္႔။ မုိက္မုိက္ရုိင္းရုိင္းကုိဆဲတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆဲတာလဲသိလား။ အားအားယားယားဆဲတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ဒီလူေတြကုိယ္ေရးထားတဲ့စာကုိ ေျခေထာက္နဲ႔ဖ်က္တယ္။ သူတုိ႔ပဲ ေရႊဂုံတုိင္ေက်ျငာစာတမ္း ကုိေရးတယ္။ သူတုိ႔ပဲ ေဒၚစုကိုသစၥာခံမယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ တႏုိင္ငံလုံး၊ တကမၻာလုံးသိေအာင္ ေျပာတယ္။

သူတုိ႔က သာမန္ပါတီ၀င္ေတြဆုိရင္ ဒီလုိမ်ဳိးဆဲစရာေတာင္မလုိဘူး။ သူတုိ႔က NLD ရဲ ႔ စီအီးစီ ေတြ။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ။ ဒါ့ေၾကာင့္ဒီလုိမ်ဳိးေျပာတယ္။ ထပ္ၿပီးဆဲတယ္။ -ီးပဲ။ ဒီလုိလူမ်ဳိးေတြေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူတုိ႔ပဲႏုိင္ဦး...-ီးေတာင္မယုံဘူး။ ငါခ်ီး...ေစာက္ေရးမပါတဲ့ အေတြးအေခၚ၊ အေစာကတည္းက စစ္အစုိးရနဲ႔ေပါင္းခ်င္ရင္ -ီးမုိ႔လုိ႔ NLD မွာ စီအီးစီ၀င္လုပ္တာလား။ -ီးမုိ႔လုိ ေရႊဂုံတုိင္ေက်ျငာခ်က္ကို ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရးရတာလဲ။ ဒီလုိလုပ္ခ်င္ရင္ အေစာကတည္းက က်ေနာ္တုိ႔ေရႊးေကာက္ပြဲ၀င္မယ္ဆုိတာကုိ ေရႊဂုံတုိင္ေၾကျငာခ်က္မွာထည့္ေရးေပါ့။

အခုဟာက ဒီသုံးေကာင္နဲ႔အေပါင္းအပါေတြကုိ NLD ရဲ ႔ေခါင္းေဆာင္စာရင္းမွာထည့္တာ အလကားပဲ။ သူတုိ႔ကုိအေနာက္ကေနတြန္းေပးတဲ့လူေတြအထဲမွာ ဘယ္သူေတြပါလဲဆုိတာခန္႔မွန္းၾကည့္လုိ႔ရတယ္။ ခန္႔မွန္းနဲ႔ေတာ့မေရးခ်င္ဘူး။ သူတုိ႔သုံးေကာင္က အခု NLD ရဲ ႔ဦးေဆာင္မႈက လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္လုိ႔၊ အလုပ္မလုပ္ႏုိင္လို႔ဆုိၿပီး ေဘာပဲလုိ႔ေျပာသလုိပဲ။ သူတုိ႔က ငယ္ေသးတာကုိး။ အခုအခ်ိန္က က်ေနာ္တို႔တုိက္ပြဲအတြင္းမွာ အေခ်ာင္သမား၊ အေတြးအေခၚခ်ာသူေတြ၊ ကုိယ္က်ဳိးရွာသမားေတြ၊ သစၥာေဖာက္ေတြကုိ ခြဲထုတ္လုိက္ၿပီ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ မွတ္ေက်ာက္တခုလို႔ေျပာလုိ႔သလုိ၊ ေစာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္ေတြစစ္ထုတ္လုိက္တဲ့ ဇကာတခုပဲ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ ႔စည္းစိမ္ကုိ အကာအကြယ္ေပးမဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ ႔ရာဇ၀တ္မႈေတြကုိ ဖုံးဖုိ႔က်ဳိးစားတဲ့ေရြးေကာက္ပြဲ၊ သူတုိ႔တစ္သက္လုံးအာဏာလုိခ်င္လို႔လုပ္တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲ၊ တုိင္းျပည္နဲ႔ျပည္သူကုိ ဘာမွနားမလည္တဲ့ေကာင္ေတြအုပ္ခ်ဳပ္မဲ့အေျခအေန ျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးေနတာ မသိဘူးလားကြ။ အေ၀းမွာေနတဲ့ေကာင္ေတြေတာင္သိတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔သုံးေကာင္အနီးကပ္ေနၿပီး -င္ခ်ခံေနတာကုိ မသိတာရင္နာတယ္။

သစၥာရွိသူေတြ၊ ဒီမုိကေရစီစစ္ကုိ လုိခ်င္သူေတြဟာ ဒီလုိမ်ဳိးအလုပ္ကုိမလုပ္ၾကဘူး။ ရတဲ့အေပါက္ကေန၀င္ရေလာက္ေအာင္လည္းေအာက္တမ္းမက်သင့္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ေျပာတာ...လူႀကီးေတြလုပ္တဲ့ႏုိင္ငံေရးကုိ လုိက္ရတာ အရႈးကိုလင္လုပ္သလုိပဲ။ ငါ-ုိးမသားေတြ၊ အသက္ႀကီးၿပီးအခ်ိန္မစီးဘူး။ ဒီလုိေကာင္ေတြအာဏာရရင္ ငါတုိ႔ဘ၀ေတြကုိ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး တုိးတက္ေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္မလဲ။ အာဏာေတာင္မရေသးဘူး၊ တုိက္ပြဲအတြင္းမွာေတာင္ ေဖာက္ျပန္ေနၿပီ။ မိန္းမရွိရက္နဲ႔ အငယ္အေႏွာင္းယူတာ၊ သူမ်ားမယားၾကာခုိတာဆုိရင္ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ေသးတယ္။ အခုဟာက တုိင္းျပည္ကုိအုပ္ခ်ဳပ္မဲ့လူတန္းစားက ခ်ီးက်တာေတာ့မေကာင္းဘူး။

ျပည္သူလူထုႀကီးခင္ဗ်ား---

ဒီလုိေခြး၀ဲစားေတြလုပ္မဲ့ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ငါ-ုိးမသားေတြ၀င္ၾကလိမ့္မယ္။ -ီးေတာင္မဲမထည့္ၾကနဲ႔။ ဒီေကာင္ေတြနဲ႔ေ၀းေ၀းေနၾကပါဗ်ာ။ အခုကတည္းကမရုိးသားၾကဘူး။ မည္သည့္ပါတီကုိမွ မဲမေပးၾကနဲ႔။ အလကားေကာင္ေတြ။ စစ္အစုိးရဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာခံႏုိင္မလဲ။ က်ေနာ္တုိ႔လူထုမွာက ဘာမွမက္ေမာစရာမရွိေတာ့ဘူး။ စြန္႔လႊတ္စရာလည္းမရွိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ပုိင္ဆုိင္မႈဆုိလုိ႔ -ီးနဲ႔သြားပဲရွိတယ္။ ဒီေကာင္ေတြ အမွန္တရားေပၚထြန္းတဲ့ေန႔ၾကရင္ သနားစရာေစာက္ခြက္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔မွားပါတယ္ခင္ဗ်ား၊ ေၾကာက္လုိ႔ပါခင္ဗ်ား...စတဲ့ မရင္ငယ္တုံးညွပ္သံနဲ႔ေျပာလာလိုက္မယ္။ မယုံရင္ေစာင့္သာၾကည့္။

5/6/10

ခ်င္းမုိင္

ခ်င္းမုိင္ ခ်က္ႀကီး
လက္သီးမိတာ ဆန္းသလား….။

ခ်င္းမုိင္ လက္ကီး
အသက္ႀကီးၿပီး မုိက္တာဆန္းသလား..။

ခ်င္းမုိင္ လုပ္စား
ေစာက္ၾကြားၾကြား..ေသာက္စားစား
ေယာက်္ားမဟုတ္တာ ဆန္းသလား..။

ခ်င္းမုိင္ ေစာက္ရႈး
မင္းမုိ႔…ေရြးေကာက္ပြဲကုိ
အေ၀းကေတာင္
ေထာက္ခံရတာ ဆန္းသလားကြ…။

ဘုန္းေက်ာ္(လူ႔ေဘာင္ခ်စ္)
ည ၈ နာရီ- ႏွစ္မိနစ္

မွတ္ခ်က္...ဒီကဗ်ာသည္ ခ်င္းမုိင္အေျခစုိက္၊ ကိုေအာင္ႏုိင္ဦး..ကုိေအာင္မ်ဳိးမင္း..ေဒါက္တာႏုိင္ေအာင္..ကုိေအာင္ေဇာ္ ႏွင့္ ခ်င္းမုိင္အေျခစိုက္ လက္ကီးမ်ားကိုဆုိလုိပါသည္။

NLD သည္အစုိးရျဖစ္သည္..

ဖိတ္ၾကားစာ


“၂၀၁၀-ေရြးေကာက္ပြဲအား ရတဲ့နည္းနဲ႔တုိက္ဖ်က္ၾက”
“NLD သည္ျပည္သူ႔အစုိးရျဖစ္သည္”


Burma Campaign Australia က ဦးေဆာင္ၿပီး ဆႏၵျပပြဲတခုအား လာမည့္ ေမလအတြင္းမွာ ဆစ္ဒနီ၊ မဲဘုန္း၊ ကန္ဘာရာ ႏွင့္ Perth ၿမိဳ ႔တုိ႔တြင္တၿပိဳင္တည္းျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ဆႏၵျပပြဲ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္သည္။

၁) စစ္အစုိးရမွျပဳလုပ္မည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ လုံး၀လက္မခံပါ။
ထုိေရြးေကာက္ပြဲသည္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တည္ၿမဲေရးအတြက္ ျပဳလုပ္သည့္ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္သည္။

၂) ၁၉၉၀-ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကုိ ယေန႔အထိေထာက္ခံသည္။
၁၉၉၀-ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရသည့္ NLD သာလွ်င္တရား၀င္ျပည္သူ႔အစုိးရျဖစ္သည္။

ယင္းႏုိင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္သည္ က်ေနာ္တုိ႔ Perth ၿမိဳ ႔ရွိ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ား၊ ျမန္မာျပည္သူမ်ားရဲ ႔ သေဘာထားအစစ္အမွန္ျဖစ္သည္။ ထုိသေဘာထားမ်ားအား ၾသစေတ်းလ်ျပည္သူမ်ား၊ ၾသစေတ်းလ်ရွိ သတင္းဌာနမ်ား ႏွင့္ တကမၻာလုံးရွိျမန္မာျပည္သူမ်ား သိရွိေစရန္ရည္ရြယ္၍ယခုကဲ့သုိ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ရျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ Perth ၿမိဳ ႔ေရာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ အုပ္တခ်ပ္သဲတပြင့္၊ က်ရာအခန္းကေန စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အကုန္အစင္ပ်က္သုဥ္းေရး တုိက္ပြဲမွာပါ၀င္က်ဖုိ႔တုိက္တြန္းပါသည္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ဆႏၵ ျပပြဲကုိ ေအာက္ပါအတိုင္းျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။

Place: In front of Wesley Church at the corner of Hay St and William St
Time: Saturday 22nd of May.
Time: 12.00PM to 3.00 PM

ဆက္သြယ္ရန္-
ေဒါက္တာမ်ဳိးညြန္႔
ဖုန္း- 9310 1777

ဘုန္းေက်ာ္
ဖုန္း- 0430429667

ပိေတာက္
ဖုန္း- 0403893248


ဒီပြဲမွာ Green ပါတီက အထက္လြတ္ေတာ္အမတ္ Senator Scott Ludlum လာၿပီးပြားေပးမယ္။ သူက လႊတ္ေတာ္အမတ္မျဖစ္ခင္ကတည္းက ေဒါက္တာမ်ဳိးညြန္႔တုိ႔နဲ႔အတူတြဲၿပီး ျမန္မာ့အေရးကုိ အာေပးခဲ့တာ။ ေတာ္ေတာ္အားတက္သေရာလုပ္တဲ့လူပါ။ သူ႔ရည္စားက မဲ့ေဆာက္ကလူ႔ေဘာင္သစ္ရုံးမွာ သုံးလေတာင္ အဂၤလိပ္စာသင္ေပးခဲ့တယ္။ အမ်ဳိးသမီးတာ၀န္ခံမသႏၱာကုိေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ နာမည္ေတာ့ေမ့ေနတယ္။ သူမကလည္း ျမန္မာ့အေရးကုိ ၀င္ၿပီးအာတဲ့သူေတြထဲမွာပါတယ္။ သူ႔တုိ႔ေၾကာင့္ ေအာ္စီပါလီမန္မွာ ျမန္မာ့အေရးကုိ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ အာၾကတာေပါ့။ Green ပါတီကုိမဲ့ထည့္ၾကပါ...။



စေကာ့..က ပါလီမန္မွာ အင္တာနက္၀န္ႀကီးေမးခြန္းေမးေနတဲ့ပုံ...

20100522 Rally Flyer - A5 Single - Copy

5/3/10

အလြမ္းစာ

အလြမ္းစာ

ေျပာလုိ ့မွမဆုံးေသး -----
မာနယ္ပေလာကုိလြမ္းတယ္
ထား၀ယ္ခရိုင္ကေလးကုိလြမ္းတယ္
စခန္းသစ္ရြာကေလးကုိလြမ္းတယ္
မယ္တုကြီေခ်ာင္းကေလးကိုလြမ္းတယ္
လြမ္းတယ္ လြမ္းတယ္ လြမ္းတယ္
လြမ္းစရာေတြမ်ားေနတုန္း
အလြမ္းဗုံး ေနာက္တလုံး
(၀ုန္း) ကနဲ ကဲြသြားျပန္ပါပေကာ ----

ခင္ဗ်ားက --
ရဲေဘာ္ေတြကိုခ်စ္တယ္
ေတာ္လွန္ေရးကိုခ်စ္တယ္
ဗုိလ္မွဴးၾကီး စိန္ျမကိုခ်စ္တယ္
ေရးေဘာ္ ေရးဘက္ ေတြကိုခ်စ္တယ္
မိခ်မ္းလြန္ကိုလဲ ခ်စ္ခ့ဲတယ္

က်ေနာ္လိုခ်င္ခ့ဲတာနဲနဲေလးပါဗ်ာ
ဒါေပမ့ဲ -
ဘယ္တုန္းကမွ မရခ့ဲပါဘူးတ့ဲ
ဒဏ္ရာဗလပြနဲ ့
ခင္ဗ်ားဘ၀ တစြန္းတစ
ၾကားခ့ဲရဘူးပါရဲ ့
တခါတုန္းက စခန္းသစ္ညမ်ားမွာ ---

သြားၾက သြားၾက
ခင္းဗ်ားတုိ ့ အကုန္လုံးသြားၾက
လ ကမၻာေရာက္ေအာင္သြားလုိက္ၾက
က်ဳပ္ကေတာ့
ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာပဲ ေနမယ္
ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာပဲ ေသမယ္တ့ဲ
သစၥာ ျမဲသူၾကီးရဲ ့စကား
နမိတ္မ်ားဖတ္ခ့ဲေလသလား ဗ်ာ ---

ေလွခြက္ခ်ည္း က်န္ရင္ေတာင္
အလံေထာင္ေနဦးမ့ဲ ေမာင္ျငိမ္း
မိုက္လို ့ေသာက္တာမဟုတ္
ၾကိဳက္လုိ ့ကို ေသာက္တာတ့ဲ

ဘယ္သူ ့ဆီကမွ
ဘာအခြင့္အေရးမွ မယူခ့ဲတ့ဲ
ေတာေပ်ာ္ၾကီးေရ ---
ျမိဳ ့မွာေနရတာ
အသက္ရွဴရ ၾကပ္သတ့ဲ
န- ၀ - တ ျပီးရင္
ထုိင္းပုလိပ္ကုိအမုန္းဆုံးဆုိတ့ဲလူ
ျမိဳ ့ျပရဲ ့အပူေရာင္ေတြၾကားမွာ
ခုေတာ့လဲ -
ဘယ္သူ ့ကိုမွ ဒုကၡမေပးဘဲ
လမ္းခဲြလို ့သြားခ့ဲပါပေကာ ---

လြမ္းလုိ ့ေကာင္းေနတုန္းပါဘဲ ကိုျငိမ္းေရ ---
က်ဳပ္ကလဲ
လူတုိင္းကုိ လြမ္းေနရတ့ဲေကာင္
အမွတ္ရစရာေလးေတြက ဟုိေရာက္ ဒီေရာက္
ေၾကကဲြပြင့္ၾကီးေတြကလဲ ေတာင္လုိေပါက္
ဟုိအရင္တုန္းကလုိဘဲ
က်ေနာ့္ကဗ်ာ တခြက္ႏွစ္ခြက္ေလာက္
ခင္ဗ်ားထ လုိ ့ေသာက္ၾကည့္ပါဦးလားဗ်ာ -------

အုပ္စိုးႏုိင္

5/1/10


က်ေနာ္တုိ႔ဘယ္ေလာက္ပဲေျပာေျပာဆုိဆုိ..တဦးနဲ႔တဦး စိတ္မနာပဲ က်ေနာ္တုိ႔ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကပီ။ ျဖတ္သန္းေနၾကဆဲ။ က်ေနာ္ခ်စ္တယ္။ အားလုံးကို။ လူေတြေသရင္ ေနာက္ဆုံး ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ပဲေသခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ကိုၿငိမ္း အသုဘကုိ ပုိ႔ေဆာင္တဲ့လူေတြအားလုံး ကုိၿငိမ္းလိုစိတ္ဓာတ္ထားႏုိင္မယ္လုိ႔ယုံၾကည့္ပါတယ္။ ဘ၀ဆုိတာဒါဘဲ။ ဘာမွမဟုတ္ဘူး။ မေသခင္မွာ က်ေနာ္ စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္လည္း ဘယ္ေတာ့ ေသမလဲမသိဘူး။ က်ေနာ္မေသခင္ တုိင္းျပည္ကုိ စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ခ်င္ၿပီ။ ဒါကုိေတြ႔ခ်င္တယ္။

ကုိၿငိမ္းအမွတ္တရ


ဆရာၿငိမ္းနဲ႔လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၁-ခုႏွစ္ေလာက္က မြန္နယ္ထဲက သူတုိ႔စခန္းတခုမွာျဖစ္ပါတယ္။

View My Stats