ဘုန္းေက်ာ္ Group ဖြင့္ၿပီ...

Google Groups
Subscribe to phone_kyaw
Email:
Visit this group

6/23/10

Sick of အခမ္းအနား

ေစ်းသုံးလည္းမႂကြယ္နဲ႔ ေရွးထုံးလည္းမပယ္နဲ႔ဆုိတဲ့ ဆုိရုိးစကားက ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ ႔ေခါင္းထဲမွာ စဲြေနၿပီလားမသိဘူး။ ဒီထြင္ဖန္တီးမႈ ့ဉာဏ္နဲ႔ ပက္သက္လုိ႔ နည္းနည္းေလာက္ အာ, ခြင့္ျပဳပါ။ ေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးအခမ္းအနားမ်ားအေၾကာင္းပါ။ အခုဆုိရင္ ၈၈၈၈ ေလးေန႔အခမ္းအနားကုိ တမၻာလုံးမွာရွိတဲ့ ျမန္မာ့အေရးစိတ္၀င္စားသူေတြ ႂကြတက္သူေတြလုပ္ေတာ့မဲ့အခ်ိန္ စေနပါၿပီ။ ဒီပြဲမတုိင္ခင္ က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္ေနၾကျဖစ္တဲ့ ေရွးထုံးကုိပယ္ရပါလိမ့္မယ္။
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနား အေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဘာေတြလဲၾကည့္ရေအာင္။

၁) လြတ္လပ္ေရးေန႔အခမ္းအနား
၂) ျပည္ေထာင္စုေန႔အခမ္းအနား
၃) အာဇာနည္ေန႔အခမ္းအနား
၄) ၆၂-ခုႏွစ္အာဏာသိမ္းေန႔အခမ္းအနား
၅) ေဒၚစုေမြးေန႔အခမ္းအနား
၆) ရွစ္ေလးလုံးအခမ္းအနား
၇) ဟုိလူေသလုိ႔ လုပ္တဲ့အခမ္းအနား
၈) ဒီလူ႔ကုိ သတိရလုိ႔ လုပ္တဲ့အခမ္းအနား
၉) ဘာအခမ္းအနား၊ ညာအခမ္းအနား

အခမ္းအနားေတြ တပုံႀကီးရွိပါသည္။ အခမ္းအနားကို လုပ္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ အခမ္းအနားတခုလုပ္တုိင္း လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရွးထုံးအတုိင္း လုိက္လုပ္ပါတယ္။ ဥပမာ..သဘာပတိ။ အခမ္းအနားမႈး။ အခမ္းအနားမွာ အာမဲ့လူႀကီးမ်ား..စသျဖင့္ ရွိတက္ၾကပါတယ္။ ေနရာတုိင္းလုိလုိ ဒီလုိအခမ္းအနားလုပ္တာ တူေနပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ တူေနတာပါလဲ။ အခမ္းအနားလုပ္တာဟာ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဘာေတြေအာင္ျမင္လုိ႔ပါလဲ။

အခမ္းအနားလုပ္တာေကာင္းပါတယ္။ မေကာင္းဘူးလို႔ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ အခမ္းအနားလုပ္ေတာ့ မသိတဲ့လူေတြသိတယ္။ သိတဲ့လူေတြ ဒိထက္ပုိ အလြတ္ရတာေပါ့။ အခမ္းအနားလုပ္ေတာ့ Church ေက်ာင္းမွာ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္း လူစုၿပီးတရားနာရသလုိဖီလင္ရွိပါတယ္။ လူစုံေတာ့ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္ တျခားနည္းလမ္းရွာဖုိ႔၊ စဥ္စားၾကေစခ်င္လို႔ပါ။ က်ေနာ္တုိ႔အခမ္းအနားလုပ္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ႏုိင္ငံေရးလုပ္တာပါ။ အတုိက္အခံႏုိင္ငံေရးဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျပဳတ္က်ေရးကုိ
ဦးတည္တုိက္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္တယ္ဆုိတာ လူတုိင္းသိပါတယ္။

ႏုိင္ငံလႈပ္ရွားမႈတခုအေနနဲ႔က်ေနာ္တုိ႔ အခမ္းအနားတခုလုပ္ပါတယ္။ ဥပမာ- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေမြးေန႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘုန္းေမာ္ေလွ်ာသြားလုိ႔လုပ္သည္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရးအလုပ္တခု လုပ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ တခါလာလည္း ဒီအခမ္းအနားမွာ ဒီလူကတက္ပြား။ ေနာက္အခမ္းအနားလည္း ဒီလူပဲတက္ပြား။ အခမ္အနားကိုလာတဲ့သူလည္း တႏွစ္လာလည္း ဒီလူ၊ တႏွစ္လာလည္း ဒီလူ။ ကုလားႀကီးနဲ႔ ခ်စ္တီးႀကီးလုိပဲ။ ၾကာလာေတာ့ အခမ္းအနားလုပ္တာနဲ႔ပက္သက္ၿပီး ပ်င္းလာတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အခမ္းအနားေတြဟာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔လုပ္ၾကတာလဲဆုိတာကုိ ျပန္သုံးသပ္ဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ အခမ္းအနားမွာ လာတဲ့လူေတြကုိ ဒီေန႔ဟာဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္လဲဆုိတာကိုလည္း ရွင္းျပစရာမလုိေတာ့ပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒီလူေတြပဲျဖစ္ေနလုိ႔ပါ။ သိၿပီးသားလူေတြကုိ ဒီအေၾကာင္းပဲထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာေနရင္ က်ေနာ္တုိ႔ေတာ္ေတာ္ေပါရက္ေလတယ္လုိ႔ေျပာႏုိင္ပါတယ္။


ထုိင္းအေျခစိုက္ အတုိက္အခံကုိၾကည့္ပါ။ သူတုိ႔လည္း အခမ္းအနားလုပ္တုိင္း ကစားတာကုိ အထူး၀ါသနာပါတယ္လုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ အခမ္းအနားတခုမွာ ေတြ႔လုိက္တုိင္း ဒီလူေတြပါပဲ။ အစည္းအေ၀းေတြလည္းဒီလူေတြပါပဲ။ လူစုၿပီး အာ,လည္းဒီလူေတြပါပဲ။ ဥပမာ ေဒၚစန္းစန္း၊ ဦးခြန္မား၊ စသျဖင့္ လူေတြကုိ ဓာတ္ပုံေတြထဲမွာ အၿမဲတမ္းေတြ႔ေနရတယ္။ ကုိေအာင္မုိးေဇာ္၊ ေဒါက္တာႏုိင္ေအာင္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၿပီးတာမလာေဘာ၊ ဆရာမစင္သီယာေမာင္၊ မခင္ဥမၼာ စတဲ့လူေတြဟာ အခမ္းအနားမင္းသား၊ မင္းသမီးေတြပါပဲ။ အဖြဲ႔အစည္းကေခါင္းေဆာင္တုိင္းဟာ အခမ္းအနားမင္းသား၊ မင္းသမီးေတြဆုိတာ လူတုိင္းသိပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြကုိ အကယ္ဒမီေပးဖုိ႔အတြက္ ေကာ္မတီတခုေလာက္ဖြဲ႔ထားရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔ပါ။ ဒါက က်ေနာ့္အုိင္ဒီယာ။ အခမ္းနားမွာ ဘယ္သူက ပုိၿပီး အလြမ္းသည္တက္သလဲေပါ့။ ဘယ္သူက ပုိ အာ, တက္သလဲေပါ့။ ဘယ္သူကပုိၿပီး သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းသလဲဆုိတာကုိေရြးခ်င္လုိ႔ပါ။ ဒါက ထုိင္းအေျခစုိက္အတုိက္အခံအျပင္၊ တမၻာလုံးမွာရွိတဲ့ အခမ္းအနားမင္းသား၊ မင္းသမီးေတြကုိလည္းေပးခ်င္လုိ႔ပါ။

အခမ္းအနားလုပ္တဲ့၀ါသနာက ျပည္တြင္းကစတယ္လုိ႔ျမင္ပါတယ္။
ျပည္တြင္းမွာလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြစုၿပီး အိမ္ထဲမွာ မိမိအမ်ဳိး ေလးငါးဆယ္ေလာက္ကုိစုၿပီး အျပင္းေျပ စကားေျပာေနသလုိမ်ဳိးျဖစ္ေနပါၿပီ။

ျပည္တြင္းအျပင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံပဲၾကည့္မလား။ ဒီလုိမ်ဳိးအလားတူ လူေလးငါးဆယ္ေလာက္ကုိစုၿပီး သဘာပတိ၊ အခမ္းအနားမႈးနဲ႔တကြ သုံးေလးေယာက္ေလာက္တက္ၿပီး အာ၊ ပြား၊ အခမ္းအနားၿပီး၊ ထုတ္ျပန္ေၾကျငာခ်က္ထုတ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ ၿပီးဆုံးတာမ်ားပါတယ္။ အခမ္းအနားကုိလာတဲ့လူေတြဟာ လူသစ္ေတြမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ တစ္ႏွစ္လာလည္း ဒီလူပဲ။ ေနာက္ႏွစ္လုပ္လည္းဒီလူပဲ။ ဆုိေတာ့ ကုိယ့္လူအခ်င္းအခ်င္း သိၿပီးသားစကားေတြထပ္ခါထပ္ခါေျပာစရာလုိပါသလား။ က်ေနာ့္အထင္ မလုိေတာ့ပါဘူး။

ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးတက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားလည္း အလားတူပါပဲ။ ေရွးထုံးကုိမပယ္ပါဘူး။ အခမ္းအနားလုပ္တုိင္းကစားပါတယ္။ အခမ္းအနားကုိ တက္သူမ်ားလည္း ဒီလူ ဒီလူ ပါပဲ။ ႏုိင္ငံေရးကုိစိတ္၀င္စားသူမ်ား၊ အသစ္ေရာက္ဒုကၡသည္ ေလးငါးေယာက္ေတာ့လာပါတယ္။ မဲလုိခ်င္တဲ့ၾသစေတ်းလ်အမတ္သုံးေယာက္ေလာက္ကုိ ႏွစ္စဥ္လုိလုိ အခမ္းအနားမွာအၿမဲေတြ႔ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး  ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ လာၿပီးခုန္ခ်တဲ့ လူမ်ားလည္းေတြ႔ပါတယ္။ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္လုိ႔ရေအာင္ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆုိၿပီး အခမ္းအနားမွာ ဓာတ္ပုံလာရုိက္ပါတယ္။ ဒုကၡသည္အျဖစ္ရၿပီးတဲ့အခါမွေတာ့ သူတုိ႔အခမ္းအနားကုိ မလာေတာ့ပါဘူး။ အခမ္းအနားကုိ ဦးေဆာင္လုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားကလည္း တစ္ေယာက္တစ္လွည့္တက္ပြားပါတယ္။ ေျပာၿပီးသြားရင္ ၀ါးတီးဖြင့္ပါတယ္။ ဒါက ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံက အခမ္းအနားျဖစ္ပါတယ္။ တႏွစ္လာလည္း ဒါပဲ။ ေနာက္ႏွစ္လည္း ဒီလုိအေျခအေနမ်ဳိးပါပဲ။ ၾကာလာေတာ့ ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့ ကစားနည္းပါလားလုိ႔ ေကာက္ခ်က္ခ်မိပါတယ္။ 

မေလးရွားႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားလည္း ဒီလုိပါပဲ။ သဘာပတိ၊ အခမ္းအနားမႈး၊ တစ္ေယာက္ေယာက္က တက္ပြား၊ ဓာတ္ပုံရုိက္၊ အမ်ားစုက ဓာတ္ပုံရရင္ ယူအန္ေလွ်ာက္။ ဓာတ္ပုံကုိအင္တာနက္မွာတင္။ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားအျဖစ္တက္ႂကြၾကပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ား၊ အဂၤလန္၊ ေနာ္ေ၀၊ နယူးဇီလန္၊ စတဲ့ ႏုိင္ငံေပါင္းစုံက ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားသည္လည္း အထက္ကေျပာသလုိ ေရွးထုံးကုိမပယ္ပါဘူး။ ဆုိေတာ့ ဒီေနရာမွာေမးခြန္းေလးတခုေတာ့ ေမးရပါေတာ့မယ္။ ျမန္မာေတြ သူမ်ားဆီက ေကာ္ပီလုပ္တာ ၀ါသနာပါလားလုိ႔ပါ။ တီတြင္ဖန္တီးမႈညဏ္မရွိေတာ့ပါလား။

က်ေနာ္တုိ႔ျပည္ပႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ လႈပ္ရွားသူေတြအေနနဲ႔ အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနားေတြလုပ္မဲ့အစား အျခားနည္းလမ္းတခုခုကုိ စဥ္စားသင့္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံ Perth မွာ စစ္အစုိးရနဲ႔ေပါင္းၿပီး ႀကီးပြားေနတဲ့ ျမန္မာလူတန္းစား၊ အျဖဴလူတန္းစားေတြရွိပါတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြရွိပါတယ္။ စစ္အစုိးရအရာရွိႀကီးမ်ားရဲ ႔သားေတြသမီးေတြ၊ အမ်ဳိးေတြေက်ာင္းတက္ေနတာေတြ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိ က်ေနာ္တုိ႔စည္းရုံးလုိ႔မရႏုိင္ဘူးလား။ စည္းရုံးလုိ႔မရႏုိင္ဘူးဆုိရင္ တုိက္ခုိက္ဖုိ႔နည္းလမ္းပဲရွိေတာ့ပါတယ္။ တုိက္ခုိက္တယ္ဆိုတာက ပါးစပ္နဲ႔တုိက္ခုိက္တာပါ။ လက္နဲ႔မဟုတ္ပါဘူး။ လူသိေအာင္လုပ္ေပးယုံပါ။ ဒီလုိလုပ္ငန္းစဥ္ေတြက စစ္အစုိးရရဲ ႔ ရင္ဘတ္ထဲကုိ လုံး၀ထိပါတယ္။ ဒါက ၈၈၈၈ အခမ္းအနားမွာ သမရုိးၾက အာ၊စား၊ ႂကြားေရးထက္ ပုိၿပီးထိေရာက္တယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ ဒီလုိမ်ဳိးရည္ရြယ္ခ်က္ခ်က္ရွိရွိ အုပ္စုနဲ႔ လႈပ္ရွားၾကည့္ပါ။ အခမ္းအနားၿပီးတဲ့အတဲ့အခါ စတိတ္မန္႔ထုတ္တာထက္ထိေရာက္ပါတယ္။


ေနာက္ၿပီး ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြၿပီးေတာ့ တျခားႏုိင္ငံသားေတြရဲ ႔ ေကာင္စစ္၀န္ရုံးေတြရွိပါတယ္။ ဒါက Perth မွာ ျမန္မာသံရုံးမရွိလုိ႔ပါ။ ဥပမာ တရုတ္ေကာင္စစ္၀င္ရုံးေပါ့။ တရုတ္က ျမန္မာစစ္အစုိးနဲ႔ -င္-ိုး-င္ခံ လုပ္ၿပီး ေပါင္းစားေနတယ္ဆုိကုိ လူတုိင္းသိပါတယ္။ သူတုိ႔ကိုလည္းက်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံေရးအခမ္းအနားထဲမွာ ထည့္လုိ႔ရပါတယ္။

ဒါ့အျပင္တျခားနည္းလမ္းေတြရွိအုံးမွာပါတယ္။ စစ္အစုိးရရဲ ႔ရင္ဘတ္တည့္တည့္ကုိ ထိႏုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးအခမ္းအနားေတြကုိ လုိခ်င္ပါၿပီ။ ဒါက က်ေနာ္တို႔လုပ္ေနၾက အခမ္းအနားထက္စာရင္ပုိလုိ႔ေတာင္ ထိေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ဒီေန႔ကစၿပီး လုပ္ေနၾကေရွးထုံးအခမ္းအနားကုိ ပယ္လုိက္ပါၿပီ။ စစ္အစုိးရေတာင္ ခ်ိတ္ထမိန္၀တ္ၿပီး ၂၁၁၀ ေမာ္ဒယ္ပြဲနဲ႔ မဲေရြးေနၿပီပဲဗ်ာ။

က်ေနာ္တုိ႔လုိပဲ ထုိင္း၊ စကၤာပူ၊ ဂ်ပန္၊ မေလးရွား၊ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္၊ စတဲ့ႏုိင္ငံေတြမွာလည္း မိမိေဒသနဲ႔ကိုက္ညီတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအခမ္းအနားသစ္ကုိ ေဖာ္ေဆာင္လုိ႔ရပါတယ္။

သမရုိးက်၊ ျဖစ္ေနတဲ့ ဆႏၵျပပြဲ၊ အခမ္းအနား၊ ညီလာခံေတြကုိ လုပ္တာမေကာင္းဘူးလုိ႔ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒိထက္ထိေရာက္ႏုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ ့ေတြကုိ ေတြ႔ခ်င္လုိ႔ပါ။ ဘုိလုိေျပာရင္ အခမ္းအနားေတြကုိ Sick of ျဖစ္ေနလုိ႔ပါခင္ဗ်ား။ ဘယ္သူကုိမွ ပုတ္ခတ္တာမဟုတ္ေၾကာင္း၀န္ခံပါတယ္။

View My Stats