ဘုန္းေက်ာ္ Group ဖြင့္ၿပီ...

Google Groups
Subscribe to phone_kyaw
Email:
Visit this group

2/27/12

လဥတစ္လုံးပဲရွိေသာ သမၼတႀကီးသို ့ အိပ္ဖြင့္ေပးစာ

ယခုတစ္ေလာ အေရြ ့ဟုေခၚေသာ လိပ္လုိသြားနည္း ႏွင့္ မေျပာင္းလဲႏုိင္တဲ့အေျပာင္းအလဲ
ဟုေခၚေသာ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္တစ္ခုေပၚေပါက္ေနသည္။

က်ေနာ္သည္ အစုိးရကုိယ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အတိုက္အခံမဟုတ္ေသာ အတုိက္အခံကိုေသာ္လည္းေကာင္း မ်က္စိ ဆံပင္ေမႊးဆူးေနေသာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဟု လူႀကီးမင္းတုိ ့ေမးျမန္းေကာင္း ေမးျမန္းႏုိင္ပါသည္။ က်ေနာ္ရွင္းပါအုံးမည္။

အစုိးရဟုေခၚေသာ အစုိးရသည္ အစုိးရျဖစ္ေအာင္က်ဳိးစားေန၏။ သုိ ့ေသာ္ အစုိးရလုပ္တက္သည့္အရည္အခ်င္း သူတုိ ့မွာမရွိေၾကာင္းက်ေနာ္ေတြ ့ေနပါၿပီ။ အစုိးရတုိင္းသည္ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိး ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္လွ်င္ အစုိးရမဟုတ္ပါ။

အတုိက္အခံသည္ အာဏာဟုေခၚေသာ ေနရာရေအာင္က်ဳိးစားႏုိင္မွ ပြင့္လင္းႏုိင္မွ အတိုက္အခံျဖစ္သည္။ ဘုန္းႀကီးစကားေတြႏွင့္အတိုက္အခံသည္ လုံးလုံးမွ လူျမင္မေကာင္းပါ။

အစုိးရသည္ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ က်ဳိးစားေနေသာ္ျငားလည္း မေအာင္ျမင္ေသးပါ။ဆင္းရဲမႈ ့ကုိ တိုက္ဖ်က္ေနပါသည္ဟုေျပာေနေသာ္ျငာလည္း ငါးေထာင္တန္ဖုန္းေတာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ျခင္းမရွိေသးပါ။ ထုိ ့ေၾကာင့္ အစုိးရသည္ အရည္အခ်င္းရွိေသာ အစုိးရမျဖစ္ေသးပါဟု က်ေနာ္တထစ္ခ်ေျပာဆုိခ်င္ပါသည္။

အစိုးရႏွင့္အတိုက္အခံက က်ေနာ္ဘုန္းေက်ာ္အား နည္းလမ္းေပးပါဟုေျပာလွ်င္ ဗဟုအဖြဲ ့လုိ စကားလုံးေတြႀကီးၿပီး အလုပ္မျဖစ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ဳိးက်ေနာ္မေပးခ်င္ပါ။ ဗကပလုိလည္း ဓားမ မရွိပဲ ထင္းမခုတ္ခ်င္ပါ။

ဦးသုေ၀ႏွင့္အေပါင္းအပါေတြေျပာသလုိ ျဖည္းျဖည္းလည္း က်ေနာ္မညွစ္ခ်င္ေတာ့ပါ။ တေန ့ေတာ့ ထြက္လာမွာပါကြာ ဆုိၿပီးညွစ္ေနေပါင္းလည္း မ်ားေသာေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးဗိုက္ခြဲၿပီး ေမြးရတဲ့ သာဓကေတြ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ အထင္အရွားရွိေနပါသည္။

လက္နက္ကိုင္ၿပီးမွ်စ္ခ်ဳိးစားေသာ အဆင့္လည္း က်ေနာ္သေဘာမေတြ ့ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ က်ေနာ္သည္ အာပီေဂ် ၅-ကိုထမ္းၿပီး ဖင္မွ ခ်ီးထြက္သည့္အထိ မြန္ျပည္နယ္ထဲတြင္ ပတ္ေျပးခဲ့ဘူးေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္

ႏုိင္ငံေရးသည္ သူ ့အေမလင္ႏွင့္ စပယ္လင္ေရာထားေသာ ဟင္းေပါင္းမဟုတ္။ ဘုန္းႀကီးမ်ား စား၍မကုန္ေသာေၾကာင့္ စုေပါင္းၿပီးခ်က္ထားေသာဟင္းေပါင္းသည္ စားေကာင္းေသာ္လည္း အခန္ ့မသင့္လွ်င္ ခ်ီးပမ္းတက္ပါသည္။

ယေန ့ကာလသည္ မေန ့ကလုိ မဟုတ္။ ဒါကိုခေလးေတာင္သိသည္။ ခေလးသည္ ခေလးအေတြးႏွင့္ေတြးေသာေၾကာင့္ရွင္းသည္။ မရွင္းတာက လူႀကီးေတြဟု က်ေနာ္ေခါင္းထဲတြင္ ပီေကႏွင့္ ကပ္ထားသလုိ အင္မတန္စြဲၿမဲေနသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အိမ္မွာထုိင္းၿပီး ဟိုလူႏွင့္ေတြ ့ဒီလူႏွင့္ေတြ ့ၿပီး ပ်င္းပ်င္းရွိလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ဟုိသြားဒီသြားလုပ္၊ ေတာ္ကီေတြမ်ားၿပီး မဲဆြယ္ေၾကာင္း လူႀကီးၿပီး ဟုိဟာမႀကီးေသာ ခင္ဗ်ားတုိ ့သိၾကပါလိ့မ္မည္။ ထုိ ့အတူ က်န္းမာေရးမေကာင္းေသာ္လည္း အုပ္ေပ်ာ္လုပ္တက္ေသာ ကိုမင္းကုိႏိုင္ႏွင့္ ရုပ္ရည္အရမ္းေခ်ာေသာ ကိုကိုႀကီးတုိ ့တစ္စုသည္လည္း အန္တီစုလုိ ပြား၏။ လႊတ္၏။ တနည္းဆုိေသာ္ စည္းရုံး၏။ ၄၈-ေနရာသည္ ပါလီမန္ဟုေခၚေသာ အာဏာရွင္အိမ္ေရွ ့ေနရာအား ယခုေလာက္ အီးအရမ္းပါခ်င္သည့္အခ်ိန္ အိမ္သာကို အသဲအသန္ေျပးေသာ လူလုိ လုပ္စရာမလုိဟု ေအာင္ဆန္းသူရိယလွေသာင္းေက်ာင္းတြင္ ဆယ္တန္းႏွစ္ခါက်ခဲ့ဘူးေသာ ႏုိင္ငံေရးေလ့လာသူ ဘုန္းေက်ာ္မွ ေျပာခ်င္သည္။

ဦးသန္းေရႊႏွင့္အဘြားႀကိဳင္သည္ က်ေနာ့္အမ်ဳိးျဖစ္သည္။ အဘြားႀကိဳင္သည္ သိပ္ၿပီး က်ပ္မျပည့္ဟု မထင္ပါေလႏွင့္။ က်ပ္မျပည့္သည့္အဘုိးႀကီးမွာ ဦးသိန္းေရႊဟုေခၚေသာ လဥတစ္လုံးပဲရွိသည့္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျဖစ္သည္။ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသည္ အရမ္းေၾကာက္တက္၏။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္သည္ထင္လဲဟု ေျပာရလွ်င္ ညဖက္တစ္ေယာက္တည္း အိမ္သာသို ့မသြားရဲေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္တက္ေၾကာင္း ဦးသန္းေရႊ၏ ပီေအျဖစ္သူ ဦးသိန္းစိန္မွ ေျပာဘူးသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ အေၾကာက္ေျပေစရန္ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ထင္သလုိ ဒီမိုကေရစီေပးေနပါသည္။ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ဒီမုိကေရစီဟုေခၚသည္။ ယူေက ဒီမုိကေရစီသည္ ဟန္းဂရီးဂ်က္စားၿပီး အ-၀လြန္သည့္ေရာဂါရႏုိင္သည္ဟု ဦးသိန္းေရႊႏွင့္ အေပါင္းအပါတုိ ့မွ ျပည္သူ ကုိ ေစတနာထားပုံရပါသည္။

ဦးေအာင္လင္းထြတ္သည္ သူ ့ပေထြးဦးခင္ညြန္ ့အားကာကြယ္ႏုိင္ရန္ အေမရိကန္တြင္ ဆူရွီးစားၿပီး အီးအီးေပါက္ျပေနသည္။ မယုံပါေလႏွင့္။ သူသည္ လူေတာ့ ဖမ္းသည္။ သူ ့ကိုဖမ္းမွာေတာ့ အေသေၾကာက္သည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ဦးသိန္းေရႊသည္ တႏုိင္ငံလုံး မုဒိမ္းက်င့္ဖုိ ့အမိန္ ့ေပးသည္ဟု ရႊီးေနေၾကာင္း ဆယ္တန္းႏွစ္ခါက်ဘူးသည့္ ဘုန္းေက်ာ္ျမင္သည္။ က်ေနာ္မယုံပါ။ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြသည္ ေယာက်္ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေပါက္လွ်င္တည့္တည့္ေပါက္သည္၊ မုိးေပၚကို ဘယ္ေတာ့မွ ေထာင္ၿပီးမေပါက္ပါ။

ယေန ့ကာလတြင္ အခ်ိန္ကုန္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ႏုိင္ေတာ့မည္မဟုတ္ဟု ထင္မိေနသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ယခုစာအား နိဂုံးခ်ဳပ္ရမည္ဆုိလွ်င္ ဆင္းရဲမႈကို တိုက္ဖ်က္ခ်င္သလား။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရခ်င္သလား။ ဒီႏွစ္ခုကို အဓိကလုိခ်င္ရင္ ဆီမီနာေတြလုပ္ၿပီး ေလထဲမွာတုိက္ေဆာက္မေနနဲ ့သင့္ေတာ့ပါ။ ျပည္ပကမီဒီယာေတြကို ေခၚၿပီး ေအာကားရိုက္မေနသင့္ေတာ့ပါ။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြလႊတ္ၿပီး ေဖ့ဘြစ္မွာ တင္ဖုိ ့မက်ဳိးသင့္ေတာ့ပါ။

တစ္ခုပဲ အႀကံေပးခ်င္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ အာဏာရွိလာေအာင္သာ လုပ္ေပးပါဟု အရက္မႈးၿပီးဘေလာ့ဂ္ေရးတက္ေသာ အဆဲသန္ေသာ က်ေနာ္ ဘုန္းေက်ာ္မွ ေျပာခ်င္ပါေၾကာင္း၊ လဥမပါေသာ သမၼတႀကီး သိပါေစ။

2/21/12

ၾသစီဆင္

Freshness ကုိ လတ္ဆက္မႈလို ့ဘာသာျပန္မယ္။ အသီးအရြက္ သားငါးစတဲ့ စားစရာေတြနဲ ့ပက္သက္ရင္ လတ္ဆတ္မွ လူတုိင္းစားခ်င္တယ္။ မလတ္ရင္ အသီးအရြက္မေျပာနဲ ့ မလတ္တဲ့သူကုိ ဘဲ ေတာင္မၾကည္ဘူးလုိ ့က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ပဲ လူေတြသေဘာၾကတယ္။

ညက တီဗြီ ၾကည့္ရင္း ကုိဇာဂနာ ဘန္ေကာက္ေရာက္တဲ့ေလသံအတုိင္းေျပာရရင္ ေရွာ့ျဖစ္သြားတယ္လုိ ့ေျပာခ်င္တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ က်ေနာ္စားေနတဲ့ ပန္းသီးက အပင္ကခူးၿပီးကတည္းေရတြက္ရင္ ကိုးလေလာက္ရွိၿပီလုိ ့သုေတသနျပဳသူေတြက ေျပာတယ္။ လိေမၼာ္သီးက သုံးလ။ စျပစ္သီးက သုံးပတ္။ က်ေနာ္စားေနတဲ့ ငါးခူက ေျခာက္လ။ အားပါးပါး။ သူတုိ ့ေတြ ေရခဲ့သေတၱာထဲမွာ ေနတဲ့သက္တမ္းက ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ၾကာလွပါတယ္။

တီဗြီသတင္းေထာက္က စတုိးဆုိင္ႀကီးေတြကုိ ေမးခြန္းထုတ္တယ္။

“ခင္ဗ်ားတုိ ့ဆုိင္က ဖရက္တာ ဟုတ္လုိ ့လား”

“က်ေနာ္တုိ ့ဆုိင္က အသီးအရြက္ေတြမွန္သမွ် စုိက္ခင္းကေန တုိက္ရုိက္လာပါတယ္။ အခုျမင္ေတြ ့ေနရတာေတြက စုိက္ခင္းက ခူးၿပီးမွ တင္ထားတဲ့ဟာေတြပါ”

ဒါနဲ ့တီဗြီသတင္းေထာက္က သူတုိ့ဆုိင္က အသီးအရြက္ သားငါးေတြကုိဝယ္ၿပီး ဓာတ္ခြဲခန္းကုိ ပုိ ့ပါေလေတာ့တယ္။ ႏုတ္ခမ္းေမြးနဲ ့အသက္ငါးဆယ္ေလာက္ရွိတဲ့ ပညာရွင္ အေျခာက္ႀကီးက စစ္ေဆးတယ္။ အေျခာက္နဲ ့တူလုိ ့အေျခာက္လုိ ့ေျပာတာပါ။ ဟုတ္လား မဟုတ္လားေတာ့ က်ေနာ္လည္းဘယ္သိမလဲ။ ထားေတာ့…လုိရင္းဆက္မယ္။

စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ ဖရက္ခ်္ လား မဖရက္ခ်္လား ေပါ္ပါေလေတာ့တယ္။ ဒီမွာတင္ ဆုိင္ရွင္ေတြ နာမည္အႀကီးအက်ယ္ပ်က္ၿပီ။ ဆုိင္နာမည္က Coles and Woolworth လုိ ့ေခါ္တယ္။ ဒီဆုိင္ေတြက ႏုိင္ငံတကာမွာ ရွိတယ္။ သူတုိ ့ဆုိင္က ပစၥည္းေတြက ႏုိင္ငံေပါင္းစုံကလာတယ္။ ဆုိေတာ့ လမ္းခရီးမွာဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲမသိဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္စားတ့ဲပန္းသီး ကုိးလေလက္ၾကာမွ က်ေနာ္စားရတာ ျဖစ္မယ္။ အရသာကေတာ့ မေျပာပါနဲ ့ေတာ့။ မေကာင္းဘူးလုိ ့ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။

အသားငါးေတြလည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ ႏွစ္ေပါင္းရာနဲ ့ခ်ီမလားမသိဘူး။ ရြဲ ့ၿပီးေျပာတာပါ။ ဒီေလာက္ေတာ့ မရွိေလာက္ပါဘူး။ ၾသစီမွာေနရေတာ့ ဗမာျပည္မွာတုန္းက ဘဝကုိ တမ္းတမိတယ္။ မုိးတြင္းဆုိရင္ အိမ္နားက ဂဏန္းေတြဖမ္းတယ္။ ငါးေတြေထာင္တယ္။ ငါးရွဥ့္ေတြကုိ ဖမ္းတယ္။ လတ္လတ္ဆက္ဆက္ဆုိေတာ့ စားလုိ ့ေကာင္းမွေကာင္း။ ငါးဇင္းရုိင္းဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ ့အိမ္ေပါ္က ခေလးေတြ ခ်ီးပါခ်တာနဲ ့ပလုံပလုံနဲ ့ေနေနတာပဲ။ ငါးမွ်ားတံနဲ ့မွ်ား။ သရက္သီးေလးနဲ ့ခ်က္စားတာမ်ားဗ်ာ သရည္ေတာင္လည္တယ္။ ကုိးလ တႏွစ္ေလာက္ သက္တမ္းရွိတဲ့ ပန္းသီးမစားရဘူး။ ေျခာက္လေလာက္ေရခဲ့ေသတၱာထဲမွာ ထည့္ၿပီး စားဖုိ ့ေနေနသာသာ အိမ္မွာ ေသတၱာဆုိလုိ ့ က်ေနာ့္အေဖစစ္တပ္ကေပးတဲ့ သံေသတၱာပဲရွိတယ္။

စားစရာမွန္သမွ်ေဒါ္လာနဲ ့မေပးရမဲ့အကုန္လုံးလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္စားရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗမာေတြ ဉာဏ္ရည္ေကာင္းတာျဖစ္မယ္။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲဆုိရင္ ဦးသိန္းစိန္ရဲ ့ေျပာင္ေနတဲ့ေခါင္းကုိပဲၾကည့္ေတာ့။ အခုေတာ့ဗ်ာ…ၾသစီမွာေနၿပီး လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္က ေရႊထက္ေတာင္ရွားတယ္လုိ ့ဆုိၿပီး တင္စားရေတာ့မယ္ထင္ပဗ်ာ။
ဒါ့ေၾကာင့္ ေၾသာ္စီက အျဖဴေတြ လူေကာင္းေတြႀကီးၿပီး ဝ တုတ္ေနတာျဖစ္မယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္မွ မစားရတာ။

က်ေနာ္က သူတုိ ့ကို ၾသစီဆင္လုိ ့နာမည္ေပးတယ္။ ၾသစီမွာ ဗမာျပည္လုိ ဆင္မွ မရွိတာ။ အရမ္းဝေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ ့က ၾသစီဆင္လုိ ့ေျပာရင္ အေတာ္စိတ္ဆုိးသားဗ်။ ပိန္တယ္လုိ ့ေျပာရင္ သေဘာက်သလားမေမးနဲ ့။ မၾကလည္းေနပါေစ။ ေနာက္ထပ္ၿပီး စိတ္ဆုိးေအာင္ ဒီလုိေျပာတယ္။ အုံးေႏွာက္ကလည္းက က်က္အုံးေႏွာက္လုိ ့။ အလုပ္လုပ္ေတာ့ လိပ္လုိလုိ ့ေျပာေတာ့ သူတုိ ့က်ေနာ့္ကုိ ဘာေျပာတယ္ထင္လဲ။

Fuck Off တဲ့ဗ်ာ။

2/20/12

ျမန္မာႏုိင္ငံက အင္တာေနရွင္နယ္ဟုိက္စကူးဆုိတာက ၾကပ္မျပည့္တဲ့မိဘေတြရဲ ့ခေလးေတြကုိ ထားတာပါ။

ခေလးေတြ သုံးေယာက္လုံးကုိ ႏုိင္ငံျခားမွာေမြးခဲ့ရတယ္။ ႏွစ္ေယာက္က ၾသစေတ်းလ်မွာ ေမြးတယ္။ အႀကီးဆုံးတစ္ေယာက္ကုိ ထုိင္းႏုိင္ငံ မဲ့ေဆာက္ၿမိဳ ့က ေဆးရုံႀကီးမွာေမြးတယ္။ ေက်ာင္းထားရမဲ့အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းအပ္တယ္ဆုိပါစုိ ့။


ပထမဆုံး ခေလးကုိ မႈႀကိဳထားပါတယ္။ ဗမာလုိဆုိရင္ သူငယ္တန္းေလးလုိ ့ေခၚမလား။ ႏုိင္ငံတကာအဆင့္မွီ မႈႀကိဳေက်ာင္း။ ဘုိလုိေျပာတဲ့ေက်ာင္း။ ဒီေက်ာင္းမွာ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံ ႐ွိတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာဆုိရင္ ႏုိင္ငံတကာအဆင့္မီေက်ာင္းလုိ ့ေခၚတဲ့ အင္တာေနရွင္နယ္ စကူးေပါ့။ ကဲ...ၾသစေတ်းလ်က အင္တာေနရွင္နယ္ မႈႀကိဳေက်ာင္းမွာ သင္တဲ့သင္ခန္းစာေတြကလည္း ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းေတြလုိ သင္တာမဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာၿပီ။ အကအခုန္၊ ပုံဆြဲ စတာေတြအျပင္ ခေလးရဲ ့ဉာဏ္ရည္ျမင့္လာေအာင္သင္ေပးတဲ့သင္ခန္းစာေတြလည္းပါတယ္။ ပထမတစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေတာ့ ခေလးကေက်ာင္းသြားရတာကုိ မႀကိဳက္ဘူး။ ေနာက္ပုိင္း ခေလးက ေပ်ာ္ယုံတင္မကဘူး ၊ ခဲ ပါခဲေစတယ္လုိ ့ေတာင္ ေျပာရမလုိပဲ။ ဒီေက်ာင္းက အစုိးရစရိတ္နဲ ့လည္ပတ္ေနတဲ့ေက်ာင္းျဖစ္ပါတယ္။

မႈႀကိဳေအာင္ေတာ့ သူငယ္တန္းတက္ရၿပီ။ ေက်ာင္းခ်င္းခ်ိတ္ၿပီး လုပ္လုိက္တာ ကုိယ္ေတာင္ မသိလုပ္ရဘူး။ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္မွာ ခေလးက သူငယ္တန္းတက္ဖုိ ့အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ငယ္ငယ္တန္းကလုိ အေမက ေက်ာင္းကုိလုိက္ပုိ ့ၿပီး ေက်ာင္းအပ္ခ၊ စာအုပ္ေၾကး၊ မိဘဆရာအသင္းေၾကး၊ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးေဘာေဆးဖုိ ့အတြက္ အရက္ဖုိးေတြကိုေပးၿပီးမွ ေက်ာင္းတက္လုိ ့ရတယ္။ အခု က်ေနာ့္သား မႈႀကိဳေကာ သူငယ္တန္းေကာ တက္တာ ေဒၚလာ ငါးဆယ္ပဲ ကုန္တယ္။ တစ္ႏွစ္ကုိ ၂၅-ေဒၚလာပဲ ကုန္တယ္။ ကဲ....ဘယ္ေလာက္ရွင္းလိုက္တဲ့ ေက်ာင္းေတြလဲ။

Private School လုိ ့ေခၚတဲ့ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းလည္းရွိတယ္။ သုံးလတစ္ခါကုိ ေဒၚလာ ႏွစ္ရာေလာက္ေတာ့ေပးရတယ္။ က်ေနာ္ေတာ့ မထားခ်င္ဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အစုိးရေက်ာင္းရွိရဲ ့သားနဲ ့ ေငြကုန္ခံၿပီး ဒီေက်ာင္းကို ထားစရာလုိလုိ ့လား။ တခ်ဴိ ့ေတြကေတာ့ ေျပာတယ္။ အစုိးရေက်ာင္းက အသင္အျပည့ံတယ္။ စည္းကမ္းမရွိဘူးလုိ ့ ဆုိတယ္။ ဒါဆုိရင္ လက္ရွိၾသစေတ်းလ်အစုိးရဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဂ်ဴလီယာဆုိရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။ သူလည္း အစုိးရေက်ာင္းထြက္ပဲ။ ဒါ့အျပင္ လက္ရွိ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ပညာရွင္ေတြလည္းတစ္ပုံႀကီး။ သူတုိ ့လည္းအစုိးရေက်ာင္းဆင္းေတြပဲ။

ျမန္မာျပည္က ပုိက္ဆံရွိတဲ့ လူေတြ သူတုိ ့ခေလးေတြကုိ အင္တာေနရွင္နယ္စကူးထားတယ္။ ေစ်းကလည္း ၾသစေတ်းလ်ထက္ေတာင္ အဆမတန္ႀကီးေသးတယ္။ ဒီေက်ာင္းေတြဆီမွာ ခေလးေတြကုိ ထားမွ ခေလးရဲ ့ပညာေရးတုိးတက္တာမွမဟုတ္တာ။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ျမန္မာျပည္က အင္တာေနရွင္နယ္ဟုိက္စကူးကေန ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ၾသစီမွာ ေက်ာင္းလာတက္တယ္။ က်ေနာ္တက္တဲ့တကၠသုိလ္မွာ သူလာတက္တယ္။ သူက ေငြအမ်ားႀကီးကုန္တဲ့ အင္တာေနရွင္နယ္ စကူးကေန ဆယ္တန္းေအာင္တယ္။ က်ေနာ္က ေငြအနည္းအက်င္းေလာက္ကုန္တဲ့ ေပါေခ်ာင္ေကာင္းလုိ ့ေခၚလုိ ့ရတဲ့ မဂၤလာဒုံက ေအာင္ဆန္းသူရိယလွေသာင္းေက်ာင္းကေန ဆယ္တန္းကုိ ႏွစ္ခါက်တယ္။ က်ေနာ္လည္းၾသစီမွာ သူနဲ ့တန္းတူေက်ာင္းတက္ႏုိင္တဲ့အရည္အခ်င္းေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ေငြအမ်ားႀကီးကုန္မွ ပညာတက္တာမဟုတ္ပါဘူး။ အဂၤလိပ္စာတက္တာမဟုတ္ပါဘူး။

ၾသစီက ျမန္မာေတြမွာ အယူအဆတစ္ခုရွိတယ္။ ဒါကေတာ့ သူတုိ ့ခေလးေတြကုိ ပိုက္ဆံေပးရတဲ့ ပရုိက္ဗိတ္ေက်ာင္းမွာ ထားမွ ခေလးက ပုိလုိ ့အဆင့္ျမင့္တယ္လုိ ့ေျပာတယ္။ ေနပါအုံး...ခင္ဗ်ားတုိ ့အလုပ္က ဝင္ေငြေကာင္းတဲ့အလုပ္မုိ ့လုိ ့လားဆုိေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူး။ စက္ရုံမွာလုပ္ၾကတဲ့လူေတြ။ ဒါနဲ ့မ်ားေငြမေပးရတဲ့အစုိးေက်ာင္းမွာ မထားၾကတာ အရမ္းအံ့ၾသတယ္။ အစုိးရေက်ာင္းနဲ ့ပရိုက္ဗိတ္စကူးေတြမွာသင္တဲ့ သင္ရုိးညြန္းတမ္းက အတူတူပဲ။ သင္တဲ့ပုံစံေတြလည္းမကြာဘူး။ ဒါနဲ ့မ်ား ရႈးၾကေလတယ္။ မေယာင္ရဆီလူ ကုိယ ့္ -ီး ကုိယ္ေျမြမွတ္လုိ ့ထခုန္သလုိပဲ။

က်ေနာ္ေတာ့ ေငြကုန္တဲ့ ပရုိက္ဗိတ္စကူးကုိ အထင္ကုိမႀကီးဘူး။ သူတုိ ့ေက်ာင္းထားမွ က်ေနာ့္ခေလးပညာတက္တာမွမဟုတ္တာ။ အဓိက အေရးႀကီးတာက မိဘပဲ။ လမ္းညြန္မႈေကာင္းဖုိ ့အေရးႀကီးဆုံးပဲ။

ျမန္မာပညာရွင္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ သူတုိ ့အားလုံးက ေစ်းႀကီးႀကီးေပးရတဲ့ ပရိုတ္ဗိတ္ေက်ာင္းက ဆင္းလာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေတာႀကုိအုံၾကားက ဗြက္ေတြအေပခံၿပီး သင္ရတဲ့ ေက်ာင္းက ဆင္းလာတ့ဲသူေတြမ်ားပါတယ္။ ဥပမာ ကုလသမဂၢအေထြအေထြ အတြင္းေရးမႈးခ်ဴပ္လုပ္ဘူးတဲ့ ပန္တေနာ္သားျဖစ္တဲ့ ေတာသားႀကီးဦးသန္ ့ကုိပဲ ေလ့လာေလ့ၾကည့္ပါ။ အခုေခတ္လုိ တစ္လကုိ ေဒါ္လာ သုံးရာေပးရတဲ့ အင္တာေနရွင္နယ္စကူးက ေလးတန္းမေအာင္ခဲ့ေပမဲ့ သူဘယ္ေလာက္ေတာ္ေၾကာင္း သိပါလိမ့္မယ္။

ဆုိေတာ့ဗ်ာ....ျမန္မာႏုိင္ငံက အင္တာေနရွင္နယ္ဟုိက္စကူးဆုိတာက ၾကပ္မျပည့္တဲ့မိဘေတြရဲ ့ခေလးေတြကုိ ထားတာပါ။

2/19/12

ခင္ဗ်ားတုိ ့အုပ္စုကုိ ခင္ဗ်ားတုိ ့ပဲ ကုိယ္စားျပဳပါ။ က်န္တဲ့လူေတြကုိ ဆြဲမထည့္ပါနဲ ့။

ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းက ျပည္ပအေျခစုိက္အဖြဲ ့အစည္းေတြကုိ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးတာနဲ ့ပက္သက္ၿပီး လူ ့ေဘာင္သစ္ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီကလည္း ႏုိင္ငံတကာမွာေရာက္ေနတဲ့ သူ ့ပါတီဝင္ေတြကို အႀကံညာဏ္ေတြေပးပါဆုိၿပီး စာပုိ ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ ့ပက္သက္ၿပီး ရင္းႏွီးတဲ့ လူေတြကေျပာတယ္။


" ဘုန္းေက်ာ္ မင္းလည္းအႀကံေပးေပါ့ကြာ"

" က်ေနာ္က ပါတီဝင္မွ မဟုတ္တာ ဘာလုိ ့ေပးရမွာလဲ။ က်ေနာ္ရဲ ့တန္ဖုိးရွိတဲ့အႀကံညာဏ္ေတြေပးေတာ့ေကာ သူတုိ ့က ဘယ္ႏွစ္ခါအသိအမွတ္ျပဳၿပီး သုံးလုိ ့လဲ။

အႀကံလည္းမေပးဘူး၊ မႀကံတာလည္း မေပးခ်င္ဘူးဗ်ာ။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ကိုေအာင္မိုးေဇာ္ေဘာကို မေနတဲ့လူေတြနဲ ့ကင္းကင္းပဲ ေနခ်င္တယ္"

က်ေနာ့္ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီစကားကုိေျပာတာလဲဆုိေတာ့ သူတုိ ့ေခါင္းေဆာင္မႈ ့ကို လုံးဝအယုံအၾကည္မရွိလုိ ့ပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ဝဝ၇-ခုႏွစ္ကတည္းက လူ ့ေဘာင္သစ္ဒီမုိကရက္တက္တစ္ပါတီကေန တရားဝင္ထြက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ မေရာင္ဆီလူးၿပီး ေနရာတကာ လိုက္ၿပီးခ်ဳပ္ခ်ယ္ခ်င္၊ မရွိမဲ့ ရွိမဲ့ အာဏာေတြကို ျပခ်င္ေနတဲ့ လူ ့ေဘာင္သစ္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီကုိ လုံးဝသေဘာမၾကလုိ ့ပဲ။

သူတုိ ့ခင္ဗ်ာ- အန္ဒီဒီက ေဒါက္တာႏုိင္ေအာင္နဲ ့မခင္ဥမၼာကို ထိ ရင္ ဆက္ဆက္ထိမခံႏုိင္ဘူး။ သူ ့အေမ့လင္နဲ ့မိေထြးမ်ား ထင္ေနလားမသိဘူး။

အခုၾကည့္ ကိုႏုိင္ေအာင္ရဲ ့သမုိင္းေၾကာင္းကုိ လွန္ၾကည့္။ ၿပီးေတာ့ မခင္ဥမၼာရဲ ့သမုိင္းေၾကာင္းကုိ ျပန္ၾကည့္။ ေကာင္းလုိ ့လား။ ဒီလုိမေကာင္းတဲ့လူေတြကို ဆရာတင္ထားတဲ့ ကိုေအာင္မုိးေဇာ္ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ ့။ လူသုံးေလးဦးပဲ ရွိပါတယ္။ မမ်ားပါဘူး။ ယေန ့အထိ ဘာညီလာခံမွ မလုပ္ပဲ တစ္သက္လုံး ပါတီဥကၠဌလုပ္ၿပီး ခ်င္းမုိင္မွာ အဂၤလိပ္မ အဘြားႀကီး ဂ်က္ကီရဲ ့ဗိုက္ကုိပြတ္ၿပီး ခ်ဴစားေနတယ္လုိ ့ပဲေျပာခ်င္ေတာ့တယ္။

ဒါေတာ့ ထားေတာ့။ က်ေနာ္နဲ ့မဆုိင္ဘူး။

ယေန ့အခ်ိန္အထိ လူ ့ေဘာင္သစ္ပါတီမွာ အနစ္နာခံ စြန္ ့လႊတ္ခဲ့တဲ့လူေတြရွိတယ္။ အားလုံးႏုိင္ငံျခားကုိေရာက္ကုန္ၿပီ။ ဒီလူေတြကုိ ဘယ္ႏွစ္ခါမ်ား အသိအမွတ္ျပဳ၊ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာခဲ့လဲ။ ကုိသံခဲကမွ ဟုတ္အုံးမယ္။ ႏုိင္ငံျခားေရာက္သြားၿပီး ဒီေကာင္ေတြ ငါတုိ ့ကုိေဆာ္ေတာ့မယ္ ၊ ငါတုိ ့ကုိ ဘာမွျပန္မေပးဘူး စတဲ့ ခေလးကလားဆန္တဲ့အယူအဆေတြကုိ လက္ကုိင္ထားတုန္းပဲ။

အခုၾကည့္ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းနဲ ့ေလွႀကဳံစီးတဲ့ အဆင့္ပဲရွိတဲ့ လူ ့ေဘာင္သစ္။ တစ္ခါမွ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ ထုိးေဖာက္ ဦးေဆာင္ခဲ့တာမရွိပဲ ၊ အေရးေတာ္ပုံႀကီးထဲမွာ မုိးရြာတုန္းေရခံတဲ့အဆင့္ ၊ ေလွႀကဳံလိုက္တဲ့အဆင့္ပဲ ျဖစ္္ေနၿပီ။

အၿမဲတန္းလုိလုိ က်ေနာ္တုိ ့ႏုိင္ငံျခားမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ပါတီဝင္ေတြကို ဘယ္ႏွစ္ခါမ်ား သူတုိ ့ဘာလုပ္ေနလဲဆုိတာ အဆက္အသြယ္လုပ္ခဲ့လဲ။ လုိအပ္မွ သတိရတဲ့ ပုံစံေတြခ်ည္းပဲ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ ့ေနာ္ေဝမွာတင္ လူ ့ေဘာင္သစ္ေတြနဲတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီလူေတြအားလုံးက နယ္စပ္က ဗဟုိဦးေဆာင္ေကာ္မတီကုိ အယုံအၾကည္ရွိလားဆုိတာကုိလည္း စမ္းစစ္ၾကည့္ပါအုံး။ ၿပီးမွ သူတုိ ့ဆီက အႀကံညာဏ္ေတာင္းပါ။

တစ္ခုေတာ့ အဓိကေျပာခ်င္တယ္။ ဒါကေတာ့ အႀကံေတြေတာင္းခဲ့ပါတယ္၊ သူတုိ ့လည္းသေဘာတူပါတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ ့ဒီလုိ ဆုံးျဖတ္တာပါ။ က်ေနာ္တုိ ့အေနာက္မွာ ပါတီဝင္ေပါင္းသိန္းေက်ာ္ရွိေနပါတယ္စတဲ့စကားလုိ၊ ဒုတိယအင္အားအႀကီးဆုံးပါတီျဖစ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ စကားလုိ၊ အီစီကလီေျပာဖုိ ့ေတာ့ မက်ူိးစားပါနဲ ့။

သိတယ္မွတ္လား။ အေျခအေနေတြေျပာင္းကုန္ၿပီ။ ေဒါ္စုေတာင္ ပါတီသစ္နဲ ့ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေနၿပီ။ ဦးေဆာင္မႈအသစ္လည္းေျပာင္းေနၿပီ။ ဒါေတြသေဘာေပါက္ဖို ့လုိၿပီ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုေအာင္မုိးေဇာ္၊ ကုိေငြလင္း၊ ကုိတုိးတုိးထြန္းနဲ ့အားလုံးေသာ နယ္စပ္က လူ ့ေဘာင္သစ္ ဗဟုိဦးေဆာင္ေကာ္မတီကို ေျပာခ်င္တာက မလိမ္ပါနဲ ့။ အရွိကုိအရွိတုိင္းေျပာပါ။ ခင္ဗ်ားတုိ ့အုပ္စုကုိ ခင္ဗ်ားတုိ ့ပဲ ကုိယ္စားျပဳပါ။ က်န္တဲ့လူေတြကုိ ဆြဲမထည့္ပါနဲ ့။



2/18/12

ဘုန္းေက်ာ္ ငမႈး

ဘုန္းေက်ာ္ ငမႈး
သူမ်ားထက္လည္း မထူး
အရႈးတစ္ေကာင္ မႈးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ ့
ဆဲဆုိ စာေရး
ဟာသေတြလည္းေတြး
ႏုိင္ငံေရးလည္းေဘးေျပာ
အေမးအေငါလည္းထူ
အူတူတူနဲ ့ လူတစ္ေယာက္ေပါ့။
ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ေလွ်ာက္
ဘယ္ပဲေရာက္ေရာက္
ယုံၾကည္တာကုိ လုပ္
ယုံၾကည္တာကုိေျပာ
သူမ်ားေယာင္တုိင္လည္း မေယာင္
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္လည္း မဟုတ္
အမိႈက္ရႈပ္ေတြနဲ ့လည္း မတြဲ
ရဲရဲႀကီးေပါ့ဗ်ာ။
ကုိယ္ျဖစ္ကုိယ္ခံ
ကုိယ္မွန္တယ္ထင္တာကိုလုပ္တယ္
ကုိယ္စံစရာရွိရင္ ကုိယ္စံမယ္။
ဒါနဲ ့မ်ားဗ်ာ-
ကုိယ့္ထမင္းကုိယ္ရွာစား
ဘယ္ဟာမွ အလကားမရတဲ့ေခတ္မွာ
ဘယ္သူ ့" ေဘာ "ကုိမ်ား
အေမာဆုိ ့ခံ ၿပီး
အခမဲ့ "မ" ေပးရအုံးမွာလဲ။


 

2/15/12

္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏အိမ္ သေဘၤာေဆးသုတ္သင့္ေနၿပီ




ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ခင္ဗ်ား-

အ၀တ္အစားအသစ္ေတြကုိ ေမာ္ဒယ္ေတြရႈံးေလာက္ေအာင္ ၀တ္ၿပီး ဟုိလူနဲ ့ေတြ ့ဒီလူနဲ ့ေတြ ့၊ ၿပီးရင္ ခရီးထြက္တာ ေကာင္းပါတယ္။ တက္ၾကြလွပ သစ္လြင္ ဆန္းသစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အႀကီး (ခ) အေဒၚက အေတာ္ေလးကုိ ငယ္ရြယ္ ႏုပ်ဳိလွပါတယ္။

က်ေနာ္အႀကံေပးခ်င္တာက ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အႀကီး အိမ္ကုိလည္း ေဆးေလးဘာေလးသုတ္ၿပီး လွပဆန္းသစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေစခ်င္ပါတယ္။ မီဒီယာမွာေတြ ့တုိင္း အိမ္ႀကီးက အုိေဟာင္းေနၿပီး စိတ္ထဲမွာ မလန္းပါဘူး။

ဒီလုိအေျခအေနကုိ ျမန္မာလုိ ေခၚရင္ မ်က္ႏွာမွာ သနခါးနဲ ့ ေပါင္မွာေတာ့ ေသးစီးေၾကာင္းနဲ ့ဆုိသလုိျဖစ္ေနလုိ ့ပါ အေဒၚ။

ႏုိင္ငံတကာက လူေတြက ကဲ့ရဲ ့ေနၾကလုိ ပါ အန္တီရယ္။

ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဒါေလးကုိလည္း ျပင္ေပးပါလုိ ့အႀကံျပဳပါတယ္။

မွတ္ခ်ယ္။ ။ http://www.dulux.in/index.jsp
အန္တီ ့အိမ္အတြက္ ဒီေဆးကို သုံးၾကည့္ပါ အန္တီ။

2/14/12

ခ်စ္သူမ်ားေန ့အမွတ္တရ

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀-ႏွစ္ေလာက္က က်ေနာ္နဲ ့က်ေနာ့္ဇနီး ဒီလုိအခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူဆီက အေျဖေတာင္းလာခဲ့တာ ၾကာၿပီ။ သူကလည္း ဒီလုိေန ့ၾကမွ အေျဖေပးမယ္လုိ ့ေျပာထားေတာ့ ရင္ခုန္စြာနဲ ့ခ်စ္သူမ်ားေန ့ကို တန္ဖုိထားမိပါတယ္။

သမီးရည္စားမျဖစ္ခင္ ခ်စ္သူအတြက္ ခ်စ္သူမ်ားေန ့အမွတ္တရအျဖစ္ ႏွင္းဆီပန္းေလး တစ္ပြင့္ေပးရင္ေကာင္းမလား။ ဘာမ်ားလက္ေဆာင္ေပးရင္ေကာင္းမလား။ စဥ္းစားရင္းနဲ ့ရင္ေတြခုန္၊ ၾကည္ႏူးရတာကိုက အရသာတစ္ခုပဲ။

ခ်ိန္ထားတဲ့ေန ့ေရာက္ေတာ့ ၀ယ္စရာ ပုိက္ဆံမရွိလုိ ့အိမ္ေဘးက ႏွင္းဆီပန္းေလးကုိ ခ်ဳိးၿပီး အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေပးလုိက္တယ္။ ခ်စ္သူလည္းေပ်ာ္၊ ကိုယ္လည္း ၾကည္ႏႈးေပါ့ဗ်ာ။ ပန္းတပြင့္ကုိ အရင္းတည္ၿပီး ခ်စ္လားဆုိတဲ့ အေျဖကို ေတာင္းပါေလေတာ့တယ္။

"ခ်စ္လားဟင္"

အင္းလဲမလုပ္ အဲလည္းမလုပ္နဲ ့။ ေခါင္းေတာ့ၿငိမ္ျ့ပတယ္။ ဒါဆုိရင္ သူမ ငါ့ကိုယ္ခ်စ္ၿပီဆုိတာ တပ္အပ္သိၿပီ။ ဒီလုိသိဖုိ ့အတြက္ တကၠသုိလ္ေတြမွာသြားၿပီး ဘက္ခ်လာဘြဲယူစရာလည္းမလုိဘူး။ သူမ်ားေတြကုိ Capacity Building လုပ္ၿပီး အရည္အခ်င္းျမွင့္တင္တဲ့သင္တန္းေတြ တက္စရာလည္း မလုိပါဘူး။ လူကဲခတ္တက္ရင္ ရတာပဲ။

ဒါနဲ ့ခ်စ္သူမ်ားေန ့မွာ က်ေနာ္တုိ ့လင္မယားေတြ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အလကားရတဲ့ ပန္းေလးကုိ ခ်စ္သူကနမ္းၿပီး၊ ခ်စ္စကားေတြေျပာရတာကိုယ္က အေတာ္ေလးကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတယ္။ ယေန ့ကာလလုိ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းနဲ ့ခ်စ္စကားေတြေျပာတာထက္ပုိၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတယ္လုိ ့ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ပန္းေလးတပြင့္ဟာ အေတာ္ေလးကုိ တန္ဖုိးရွိပါလား။

ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ ့လင္မယားေတြ ခ်စ္သူမ်ားေန ့ကို အင္မတန္တန္ဖုိးထားပါတယ္။ ႏွစ္တုိင္းနီးပါး ခ်စ္သူမ်ားေန ့မွာ တစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ေယာက္ အမွတ္တရပစၥည္းတခုခု၀ယ္ေပးေနၾကပါ။

သားႀကီးကုိေမြးတုန္းက မိန္းမကုိ ေနာက္ဆုံးေပၚတီဗြီတစ္လုံးနဲ ့ေစ်းအေပါစား စိန္လက္စြပ္တစ္ကြင္း၀ယ္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူခင္ဗ်ာ အရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္ေနရွာတယ္။ ဒါကုိ ၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္ပီတိေတြျဖစ္လိုက္ရတာ။ အရမ္းေပ်ာ္လုိက္ရတာ မေမးပါနဲ ့။ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္လည္းဆုိရင္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ ျမစ္ဆုံဆည္ကို ဆက္ၿပီးမလုပ္ေတာ့ပါဘူးလုိ ့ေျပာတဲ့ေန ့ထက္ပိုၿပီး ေပ်ာ္ပါတယ္။

ဒီလုိနဲ ့သုံးေလးႏွစ္ၾကာေတာ့ သမီးေလး ေနာက္တစ္ေယာက္ ရလာပါတယ္။ ခ်စ္သူမ်ားေန ့ေရာက္တုိင္း သမီးေလးေကာ ခ်စ္ဇနီးအတြက္ေကာ အမွတ္တရ ပစၥည္းေလး၀ယ္ေပးျဖစ္တယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ေနာက္ဆုံးေပၚတယ္လီဖုန္းေလးတစ္လုံးေပါ့။ အုိင္ဖုန္းလုိ ့ေခၚပါတယ္။

"ေမာင့္ကို...မ..ခ်စ္လုိက္တာ အရမ္းပဲ"

"ေမာင္တုိ ့ခ်စ္သူမ်ားေန ့မွာ အခ်စ္ေတြရခဲ့ၾကတာပဲဆုိေတာ့ ဒီေန ့ကို ဘယ္လုိ ေမ့ႏုိင္မွာလဲ...မ...ရယ္"

ေနာက္ဆုံးသမီးေလးတစ္ေယာက္ေမြးၿပီး ယေန ့လုိ ၂၀၁၂-လည္းေရာက္ေရာ က်ေနာ္တုိ ့လင္မယားျဖစ္တဲ့သက္တမ္း ၁၀-ႏွစ္နီးပါးရွိေနပါၿပီ။

ဒီႏွစ္ခ်စ္သူမ်ားေန ့မွာေတာ့ မိန္းမက မုိးမလင္းခင္ကတည္းက က်ေနာ့္ကိုေမးပါတယ္။

"ဒီေန ့....နင္...ငါ့ကုိ ဘာေပးမွာလဲ"

က်ေနာ္က-

"နင့္လင္က သူေဌးမုိ ့လုိ နင္ ဒီလုိစကားေျပာေနတာလား"


ကိုမုိးသီးဇြန္နဲ ့ကုိႏုိင္ေအာင္တုိ ့ ဟာ တုိင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးတယ္

သူတုိ ့ႏွစ္ဦး

ကိုမုိးသီးဇြန္နဲ ့ကိုႏုိင္ေအာင္တုိ ့ရဲ ့သမုိင္းဟာ အေတာ္ေလးကုိ ႀကီးျမတ္လွတယ္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ျဖစ္ၾကတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေတြလည္းျဖစ္ၾ
ကတယ္။ ပညာအရည္အခ်င္း၊ သတိၱ၊ အနစ္အနာခံ၊ စြန္ ့လႊတ္စြန္ ့စားတဲ့ စိတ္လည္းရွိတယ္။ ယေန ့မွာဆုိရင္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္လည္း ငယ္ရြယ္ေသးေတာ့ တုိင္းျပည္အတြက္အေရးႀကီးတယ္။ ျပည္သူလူထုက သူတုိ ့ေတြတုိင္းျပည္ထဲကို ျပန္လာဖုိ ့ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္။ ျပည္သူေတြတင္မကဘူး လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အားကုိးတႀကီးနဲ ့ျပန္လာဖုိ ့ေဆာ္ေအာေနၾကတာကုိ ျမင္ေတြ ့ေနရတယ္။

ယေန ့လုိကာလမွာ သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္လုံးတုိင္းျပည္ထဲမွာ ရွိဖုိ ့လုိအပ္တယ္ဆုိၿပီး ေက်ာင္းသားေတြက ေတာင္းဆုိေနၾကၿပီ။

သူတုိ ့ျပန္လာမွ ျပသနာေတြေျပလည္မယ္လုိ ့ဆုိၿပီး အျပင္ကလူေတြကလည္း ေျပာၾကတယ္။ တေန ့မွာ ကိုမုိးသီးနဲ ့ကိုႏုိင္ေအာင္အေၾကာင္းကုိ ျပည္တြင္းက ၈၈-ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္နဲ ့ဂ်ီေတာ့မွ စကားေျပာျဖစ္တယ္။

"သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္ျပန္လာသင့္ၿပီဗ်ာ"

"ေနပါအုံး ဘာျဖစ္လုိ ့ျပန္လာေစခ်င္တာလဲ"

"ေအာ္..ခင္ဗ်ားကလည္း ည့ံပါ့ဗ်ာ။ သူတုိ ့ကတုိင္းျပည္အတြက္ အရမ္းကို အေရးႀကီးတဲ့လူေတြေလ"

"ဘာအတြက္အေရးႀကီးတာလဲ"

"သူတုိ ့ျပန္လာမွ ေျမာက္ပုိင္းလူသတ္မႈ ့နဲ ့ကိုေဌးႏုိင္ကုိ သတ္တဲ့အမႈေတြကို တရားစြဲလုိ ့ရမွာဗ်။ သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္က အဓိကတရားခံေတြဆုိေတာ့ တုိင္းျပည္အတြက္အရမ္းအေရး မႀကီးဘူးလား"

"ဟာ...က်ေနာ္ ထင္ေနတာက တုိင္းျပည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ သူတုိ ့လည္းတဖက္တလမ္းက ပါ၀င္ေစခ်င္မွတ္ေနတာ။ ခင္ဗ်ား အေရးႀကီးတာႀကီးကလည္း တလြဲဗ်ာ...ဟားးးးး..ဟားးးး"

တိုက္ဆုိင္မႈေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါ


ဗဟုအဖြဲ ့ႏွင့္ေဒါက္တာမ်ဳိးညြန္ ့တုိ ့အား စီးပြားေရးဆုိင္ရာေဟာေျပာပြဲတြင္ေတြ ့ရ

ဗဟုအဖြဲ ့ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ လုပ္မဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ကုိေအာင္သူၿငိမ္းက ေအာက္ပါအတုိင္းေျပာခဲ့တယ္။ သူေျပာတာနဲ ့ အီးယူကေပးမဲ ့အလွဴေငြေဒၚလာသန္းႏွစ္ရာေပးရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ ့က အေတာ္တူေနတာေတြ ့ရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္အခုလုိ စုစည္းေပးတာပါ။

“မူဝါဒနဲ႔ ပါတ္သက္တဲ့ သုေတသန၊ မူဝါဒေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တိုက္တြန္း၊ စည္း႐ံုး ေျပာဆိုတာေပါ့။ အရည္အေသြး
ျမႇင့္တင္ေရး သင္တန္းေတြေပါ့။ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ ဒီကိစၥေတြ တိုးၿပီးေတာ့ လုပ္လို႔ရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္”

“ေဒသႏၲရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေပါ့။ အထူးသျဖင့္ အေပၚမွာ ေျပာင္းတာ တပိုင္းေပါ့၊ ေအာက္ေျခမွာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က အားေကာင္းလာဖို႔ လုိတာေပါ့။ ေအာက္ေျခစနစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြကစလို႔ ပိုၿပီးေတာ့ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ေအာင္လို႔ အဲဒီလို သင္တန္းေတြ ေပးဖို႔ရွိပါတယ္” ဟု မဇၩိမကို ေျပာသည္။

------------------

ဘီဘီစီ ၁၃-၂-၁-၂၀၁၂ ေန ့ညပုိင္း အစီအစဥ္မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္

ဥေရာပသမဂၢရဲ ့ဖြံ ့ၿဖိဳးေရးဆုိင္ရာ၀န္ႀကီးက ဒီလုိေျပာတယ္။

၁) ေဒၚလာသန္းႏွစ္ရာကို ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး နဲ ့လူမႈဖြံ ့ၿဖိဳးေရးလုပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ ကူညီမယ္။

ရန္ကုန္မွာေရာက္ေနတဲ့ ဘီဘီစီသတင္းေထာက္ကေျပာတာကုိလည္း သတိထားၾကည့္ပါ။

အီးယူက အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆုိင္ရာ ၀န္ထမ္းေတြကို Capacity Building သင္တန္းေတြေပးခ်င္ပါတယ္။ ေဒၚလာသန္းႏွစ္ရာကို ေပးတဲ့အခါမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလက္တြဲလုပ္လာတဲ့ ယုံၾကည္ရတဲ့ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ ့အစည္းေတြကေနတဆင့္ေပးသြားမွာပါ။

သုံးသပ္ခ်က္-

ဗဟု နဲ ့ ဦးဟန္ေညာင္ေရႊတုိ ့အပါအ၀င္ အျခားအဖြဲ ့အစည္းေတြဘာ့ေၾကာင့္ ျပည္ပကေန ျပည္တြင္းကို ၀င္ၾကလဲဆုိတာကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္။ ေငြမရရင္ ဘယ္အဖြဲ ့အစည္းမွ ျပည္တြင္းမွာ ၀င္ၿပီးလုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။

၀င္သင့္ပါတယ္

ဒီေနရာမွာ မေကာင္းျမင္တဲ့ အျမင္ကိုကုိင္ၿပီး တင္ျပေနတာမဟုတ္ပါ။ ျဖစ္ေနတာကို ေျပာေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ လုပ္တာက ပုိၿပီးထိေရာက္ႏုိင္တယ္။

အစုိးရ၀န္ထမ္းေတြကို သင္တန္းေပးတာေကာင္းပါတယ္။ သင္တန္းပဲေပးၿပီး က်န္တဲ့ ရုပ္၀တၱဳပစၥည္းနဲ ့ စား၀တ္ေနေရး ေျပလည္ေစႏုိင္မဲ့ မတ္လုံးေတြကုိ မေပးႏုိင္ဘူးဆုိရင္ သင္တန္းေပးလည္း ခဏပဲ ခံပါမယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အရိုးစြဲေနတဲ့ အက်င့္စရုိက္ေတြကို တစ္ရက္ႏွစ္ရက္သင္တန္း (သို ့) ရက္တုိသင္တန္းနဲ ့အလုပ္မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါကုိ ေဆးမီးတုိနဲ ့ကုစားတယ္လုိ ့ေခၚႏုိင္တယ္။

အစုိးရရဲ ့ယႏၱယားတစ္ခုလုံးကို မႈ၀ါဒအသစ္ေတြ လူသစ္ေတြနဲ ့အစားထုိးႏုိင္ရင္ေတာ့ အလုပ္ျဖစ္မယ္လုိ ့ထင္တာပဲ။ အေတြးအေခၚေဟာင္း အက်င့္ေဟာင္းေတြရွိေနသမွ်ကာလပတ္လုံး က်ေနာ္ေတာ့ မထင္ေရးခ် မထင္ပါ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗဟုကေပးတဲ့သင္တန္းေတြကေတာ့ ေရနစ္တုန္း ေကာက္ရိုးေလးတမွ်င္ကိုေတြ ့သလုိပါ။ ဆက္လုပ္ပါ။ ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္လုိ ့အီးယူကေကာ အျခားဒုိနာေတြကပါ ရံပုံေငြေတြကို မေပးေတာ့ဘူးဆုိရင္ ျပည္ပကုိေတာ့ ျပန္မထြက္လာဖုိ ့အေရးႀကီးပါတယ္။

2/13/12

က်ေနာ့္ဆရာႀကီး ေရွ ့တန္းမွာ ေနရာမရပါလား


စီးပြားေရးပညာရွင္ေဒါက္တာမ်ဳိးညြန္ ့အား စီးပြားေရးဆုိင္ရာေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ယခုလုိ ေရွ ့တန္းတြင္ ေတြ ့ရွိရသည္။
The Voice

ABSDF ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ကုိေမာင္ေအးအေၾကာင္း

"က်ဳပ္တုိ ့တုိင္းျပည္ ျခင္ ကိုက္တယ္ဗ်ာ။ လမ္းေဘးေတြမွာလည္း ညစ္ပတ္ေပရည္ေနတယ္။ အရမ္းနံတယ္"

ကိုေမာင္ေအးက ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ ၁၆-ႏွစ္ေလာက္ ေနၿပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို အလည္သြားခဲ့တယ္။ သမၼတႀကီးက ျပန္လာပါဆုိလုိ ့သူလည္း ျပန္သြားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ျပန္တဲ့အေတြ ့အႀကဳံကုိ သူက က်ေနာ့္ကုိ ေျပာျပေနတာပါ။ သူက ဆက္ၿပီး...ေနရာတကာ ေငြေပးမွ အလုပ္ျဖစ္တယ္ဗ်ာ...ဆုိၿပီးစိတ္ပ်က္တဲ့ေလသံနဲ ့လည္းေျပာရွာတယ္။

ၾသစေတ်းလ်ကုိ ကုိေမာင္ေအးလာဖုိ ့အတြက္ နယ္စပ္က ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ သုံးႏွစ္ေလာက္ ေနခဲ့ရတယ္။ ရန္ကုန္က ပါလာတဲ့ ေငြေလးေတြနဲ ့မိသားစု ၿခိဳးၿခံေခၽြတာၿပီး စားတယ္။ စခန္းကေပးတဲ့ ရိကၡာေလးေတြနဲ ့ဆုိေတာ့ လုံေလာက္တယ္။

ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံေရာက္ေတာ့ အဂၤလိပ္စာမတက္တဲ့ ကိုယ္္ေမာင္ေအးကုိ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သန္ ့ရွင္းေရးအလုပ္တစ္ခုရေအာင္ ဖန္တီးေပးတယ္။ ရန္ကုန္မွာ စက္ရုံအလုပ္သမားအျဖစ္လုပ္ဖူးတဲ့ ကိုေမာင္ေအးဟာ သန္ ့ရွင္းေရးလည္း လုပ္ႏုိင္တယ္။ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ညစ္ပတ္ေပရည္ေနတဲ့ ဘ၀မွာလည္း သူေနဘူးေတာ့ သန္ ့ရွင္းေရးအလုပ္ကို သူလုပ္ရေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္။

သူက ႏုိင္ငံေရးလည္း စိတ္၀င္စားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံေရးေတာ့ မလုပ္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ ့လည္းဆုိေတာ့ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရင္ ေထာင္က်မွာဆုိးလုိ ့ဆုိၿပီး သူရဲ ့ယုံၾကည္ခ်က္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရွာတယ္။

"လက္ရွိႏုိင္ငံေရးက မဆုိးပါဘူး။ အစိုးရ ေကာင္းလာၿပီ"

"ေနပါအုံး ဘာေကာင္းတာလဲ"

"အစုိးရ ေကာင္းေနၿပီေလ။ ခင္ဗ်ား မသိဘူးလား"

က်ေနာ္ပဲ ညံ့လုိ ့လားမသိဘူး။ ကုိေမာင္ေအးက ျပန္ၿပီးေတာင္ေမးခြန္းထုတ္ေသးေတာ့ သူကပဲ ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီးအထာနဲ ့။ မ်က္ႏွာေပးကလည္း ၾသစေတ်းလ်ကို ေရာက္ခါစ မ်က္ႏွာေပးမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ခပ္တင္းတင္း ခပ္မာမာ၊ ဘယ္သူမွ လူမထင္ေတာ့ထဲ မ်က္ႏွာေပးျဖစ္သြားတဲ့ ကိုေမာင္ေအး။ ဒုကၡသည္ စခန္းထဲမွာ ေနတုန္းက လူတုိင္းကုိ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ ့ဖားယားၿပီး ေတာင္းစားခဲ့တဲ့ ကုိေမာင္ေအးတစ္ေယာက္ အခုၾကေတာ့ ဒီလုိစကားေတြ ေျပာထြက္တာ အံ့ၾသေနမိတယ္။

သူရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ေစ်းအႀကီးဆုံးေဟာ္တယ္မွာ တည္းတဲ့အေတြ ့အႀကဳံကို ေျပာျပေသးတယ္။

"ဟုိတယ္ဆားဗစ္ေတြကလည္း ညံ့တယ္ဗ်ာ။ ဆက္ဆံေရးလည္း မေကာင္းဘူး။ အခန္းထဲက အဲယားကြန္းကလည္း နားကုိညီးေနတာပဲ။ က်ေနာ့္အိမ္ေလာက္ေတာင္ မေကာင္းဘူးဗ်ာ"

ရန္ကုန္မွာေနတုန္းက သူ ့ရဲ ့အိမ္အေၾကာင္းကုိ မိတ္ေဆြတစ္ခ်ဳိ ့ေျပာျပတယ္။ ဓနိမုိး၊ ထရံကာနဲ ့သစ္သားျပားေတြခင္းထားတဲ့ အိမ္မွာ ကိုေမာင္ေအးတုိ ့မိသားစုေနတယ္။ တစ္လကို ၀င္ေငြေလးငါးေသာင္းေလာက္ေတာ့ သူ ့၀င္ေငြရွိတယ္။ မိန္းမက အိမ္ေရွ ့မွာ ကြမ္းယာေရာင္းတယ္။ သူေနတဲ့ ရပ္ကြက္ကလည္း အေျခခံလူတန္းစားေတြေနတဲ့ ရပ္ကြက္ဆုိေတာ့ အၿမဲလုိလုိ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္။ ေရေျမာင္းေတြမွာ ျခင္ေတြကလည္း ပလူကုိပ်ံလုိ ့။ ဒုကၡသည္စခန္းထဲက အိမ္နဲ ့သိတ္ၿပီးမကြာ။ အဲယားကြန္းနဲ ့တစ္ခါမွမေနဘူးတဲ့ ကုိေမာင္ေအး။ ၾသစေတ်းလ်ေရာက္မွ အဲယားကြန္း၊ ေရခဲေသတၱာ၊ တီဗြီကို ေတြ ့ဘူး၊ သုံးဘူးတဲ့ ကုိေမာင္ေအး။ အခုေတာ့ ရန္ကုန္ကဟုိတယ္ႀကီးမွာ တည္းၿပီး အဲယားကြန္းမေကာင္းဘူး၊ ဆားဗစ္ညံ့တယ္ဆုိတဲ့ စကားကိုေတာင္ ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇးရွင္းနဲ ့အညီ၊ လက္ရွိႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲနဲ ့အညီ ေခတ္မွီစြာ သူေျပာေနတာကေတာ့ အ့ံၾသစရာမေကာင္းဘူးလား။

နယ္စပ္က ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ ေနတုန္းက ေတာ္လွန္ေရးသမား၊ သူပုန္ေတြက အရမ္းေကာင္းတယ္။ ကူညီတယ္။ သစၥာရွိတယ္ဆုိၿပီး ပါးစပ္က တဖြဖြေျပာဘူးတဲ့ ကုိေမာင္ေအးတစ္ေယာက္ အခုဆုိရင္ ေက်ာင္းသားသူပုန္ေတြဟာ အလကားပါကြာ။ ေလပဲရွိတယ္ဆုိၿပီး ေျပာျပန္ၿပီ။ တယ္လည္းတက္ႏုိင္တဲ့လူ။

အခုဆုိရင္ ဂ်ီေတာ့လည္း ကုိေမာင္ေအးသုံးေနၿပီ။ ေဖ့ဘြတ္စ္ေပၚမွာလည္း သူ ့ကုိေတြ ့ေနရတယ္။ တစ္ခါတေလ ကြန္ျပဴတာပ်က္ေနရင္ က်ေနာ့္ဆီကုိ လွမ္းၿပီးဖုန္းဆက္တယ္။ သနားစရာေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာနဲ ့ဖားယားၿပီး သူ ့ကြန္ျပဴတာ ပ်က္ေနတာကုိ ျပင္ေစခ်င္ေအာင္ေျပာရွာတယ္။ သူ ့မိန္းမက ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တုိက္တယ္။ သူတုိ ့လုိခ်င္ရင္ သူတုိ ့ေပးတဲ့ ဆားဗစ္ကေတာ့ မဆုိးပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း ျပင္ေပးတယ္။ သူ ့အင္တာနက္ရေအာင္က်ေနာ္ပဲ ဖုန္းဆက္ၿပီး လုပ္ေပးတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေပးလုိ ့ကုိေမာင္ေအးဆီက ပုိက္ဆံမရပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း မလုိခ်င္ဘူး။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ကူညီရတာပဲ။

ပညာအရည္အခ်င္းက သုံးေလးတန္းေလာက္ပဲ ေနဘူးတဲ့ ကုိေမာင္တုိ ့ဇနီးေမာင္ႏွံဟာ အခုဆုိရင္ ေနာက္ဆုံးေပၚကားအသစ္ႀကီးကို စီးၿပီး ေတာက္ပသစ္လြင္ေနတဲ့ အ၀တ္အစားေတြနဲ ့ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါၿပီ။ ရန္ကုန္က သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိဘေတြကို ဂ်ီေတာ့နဲ ့ေျပာဆုိဆက္သြယ္ႏုိင္တဲ့အထိေတာင္ ကုိေမာင္ေအးတုိ ့ဇနီးေမာင္ႏွံေခတ္မွီေနပါၿပီ။

Samsung Galaxy SII လုိ ့ေခၚတဲ့ ေနာက္ဆုံးေပၚ တယ္လီဖုန္းကို ကုိင္ၿပီး၊ သိန္းရာေက်ာ္လႊဲေပးလုိက္ၿပီဆုိတဲ့ စကားကုိေတာင္ သူတုိ ့ေျပာႏုိင္ၿပီ။

"ႏုိင္ငံေရးက အလကားပါဗ်ာ။ ဒီေကာင္ေတြ အုတ္ေပ်ာ္လုပ္တဲ့ဟာကုိမ်ား ခင္ဗ်ားမုိ ့လုိ ့၀ါသနာပါတယ္"

"ဒါကေတာ့ဗ်ာ ကိုယ့္တုိင္းျပည္အေရးဆုိေတာ့ လုပ္ရမွာေပါ့"

"ေျမာက္ပုိင္းက လူသတ္ပြဲကို ခင္ဗ်ား ဖတ္မိလား"

ဘီယာေသာက္ေနရင္းနဲ ့သူ ့အျမင္ကို သိခ်င္လုိ ့ေမးမိတယ္။ သူက-

"ဖတ္ရတယ္။ မုိးသီးနဲ ့ႏုိင္ေအာင္ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြ အာဏာရႈးေတြပါဗ်ာ။ သူတုိ ့ေၾကာင့္ ေသရတာ"

" အဲလိုလည္း မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး"

"ခင္ဗ်ားတုိ ့ႏုိင္ငံေရးက ရႈပ္ပါတယ္" ကုိေမာင္ေအးက စိတ္ပ်က္တဲ့ေလသံနဲ ့ေျပာတယ္။

ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ ျမန္မာေတြစုေပါင္းၿပီး ကထိန္၊ စတိတ္ရႈိး စတဲ့ပြဲေလးေတြကို တစ္ခါတေလ လုပ္ၾကတယ္။ သူက ဒီလုိပြဲေတာ္ေတြမွာေတာ့ သူ ့အရည္အခ်င္းကို ထုတ္ျပေလ့ရွိတယ္။ အဓိက ဦးေဆာင္တဲ့လူလုိ ့လည္းေျပာလုိ ့ရတယ္။ ကိုေမာင္ေအးရဲ ့ေရာဂါက မိုက္ကုိင္ခ်င္တဲ့ေရာဂါ။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူက နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ဆရာႀကီးလုပ္ရမွာ ေက်နပ္တယ္။ ဗမာစာေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္မေရးတက္ေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကြန္းစတီက်ဴးရွင္းကိုလည္း သူဆြဲတယ္။ သူေရးတယ္။ တခါတေလၾကရင္ ႏုိင္ငံေရးစတိတ္မန္ ့ေတြေတာင္ သူေရးတယ္။ အသက္ကလည္းႀကီးေတာ့ လူငယ္ေတြက သူ ့ကုိ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံတယ္။သူက သူ ့ရြယ္တူ လူႀကီးေတြနဲ ့မေပါင္းဘူး။ ပညာတက္တဲ့လူေတြနဲ ့လည္း သူမေပါင္းဘူး။ အဓိေပါင္းတာက လူငယ္ေတြနဲ ့ဆုိေတာ့ သူ ့ရႊီးသမွ် ျဖစ္တာေပါ့။

ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ အမ်ဳိးေတြ အေဆြေတြကို ဘယ္လုိမ်ဳိးမ်ားေခၚလုိက္မသိဘူး။ အခုဆုိရင္ သူ ့အမ်ဳိးေတြက ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ နည္းတာမဟုတ္ဘူး။ ရြာတစ္ရြာေတာင္ တည္လုိ ့ရေနၿပီ။

အခုဆုိရင္ ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရးတုိက္ပြဲမွာ ေသတဲ့သူ၊ ဒုကၡတျဖစ္တဲ့သူ၊ ေထာင္က်တဲ့သူ၊ ဘ၀ပ်က္တဲ့သူေတြရွိလည္း ကုိေမာင္ေအးကေတာ့ ေအးေဆးေဆးပါပဲ။ ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း လက္မွတ္ေတြထုိးၾကနဲ ့။ ျပန္ၿပီးတည့္ၾကနဲ ့။ ဘယ္သူဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီၾကားထဲကေန အျမတ္ထြက္တဲ့ကိုေမာင္ေအးလုိ ့ေျပာလုိ ့ရေနၿပီ။ ႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္ ကိုေမာင္ေအး စင္ေပၚမွာေရာက္ေနပါၿပီ။

ကုိေမာင္ေအးအၿမဲေျပာေနၾကစကားတစ္ခုရွိတယ္။ ဒါက "ငါ ABSDF ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တာ၀န္ယူတဲ့အခ်ိန္တုန္းကေပါ့ကြာ..." ဆုိၿပီး လူစိမ္းေတြေရွ ့မွာ ဟန္ပါပါနဲ ့ေျပာေလ့ရွိတယ္။

တစ္ခါတေလ က်ေနာ္ မႈးလာရင္ က်ေနာ့္ မိန္းမကုိဒီလုိေျပာတယ္။

"ငါ့အိမ္ကို ဒီလုိေကာင္မ်ဳိးေတြ မလာေစနဲ ့"

2/10/12

ကုိေအာင္ႏုိင္ဦးႏွင့္ ကုိေအာင္သူၿငိမ္း (ျပည္ေတာ္ျပန္ဓာတ္ပုံမ်ား)


ကုိေအာင္ႏုိင္ဦး


ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္က အထြက္
၂၄-ႏွစ္အတြင္းမွာ ပထမဆုံးမိသားစုေတြနဲ ့ဆုံဆည္းတဲ့ ကိုေအာင္သူၿငိမ္း
ကိုေအာင္ႏုိင္ဦးဖခင္ ဦးခင္ေမာင္
ကုိေဇာ္ဦးလည္း မ်က္ရည္၀ဲတဲ့အထိျဖစ္ခဲ့ပါတယ္
မိသားစုႏွင့္အတူ ကိုဂ်ီးရဲ ့၀မ္းသာမႈ
အင္တာဗ်ဴးေတြကလည္း ပတ္ပတ္လည္။ က်ေနာ္တုိ ့ျပန္လာၾကည့္တာပါလို ့ေျပာတဲ့ ကုိေအာင္ႏုိင္ဦး။
ကိုေအာင္ႏုိင္ဦး အေဖ ဦးခင္ေမာင္ နဲ ့ေတြ ့ေတာ့...မ်က္ရည္ေတြစုိ ့လုိ ့....
၀မ္းသာလုိ ့မ်က္ရည္ေတာင္လည္တဲ့သူ နဲ ့အင္တာဗ်ဴး
ကုိေအာင္ႏုိင္ဦးအေမနဲ ့ညီမ

မိဘရင္ခြင္က ေအးျမလွတယ္။

ရင္ထဲကလႈိက္ကနဲ ေနရေလာက္ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတယ္လုိ ့ေျပာလုိ ့ရတယ္။

က်ေနာ္တုိ ့တေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မိဘရင္ခြင္ထဲကို ျပန္မေရာက္ႏုိင္ေပမဲ့လည္း အၿမဲလုိလုိ မိဘ၊ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရမိတယ္။ လြမ္းဆြတ္မိတယ္။ မ်က္ရည္က်မိတယ္။

တစ္ခါတေလၾကရင္ ေျပာမျပတက္ေလာင္ေအာင္ ၀မ္းနည္းခဲ့ရတဲ့ရက္ေတြကို ျပည္ပမွာ ခါးခါးသီးသီးႀကဳံခဲ့ရတယ္။

ကုိယ့္တုိင္းျပည္နဲ ့ကုိယ့္လူမ်ဳိးရွိရဲ ့သားနဲ ့ တုိင္းျပည္မဲ့တဲ့လူေတြျဖစ္ခဲ့ရတယ္။

ဒါေတြရဲ ့တရားခံကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးပဲလုိ ့ နိဂုံးခ်ဳပ္မိတယ္။ ႏုိင္ငံေရးေကာင္းတယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ ့ မိဘရင္ခြင္ထဲမွာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးလုံၿခဳံစိတ္ခ်စြာ ေနႏုိင္တယ္။ မေကာင္းဘူးဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ ့ေတြရဲ ့ဘ၀ဟာ အဓိပါယ္မဲ့ခဲ့ရတယ္။

ဒါေတြကို ယေန ့မွာ မျမင္ခ်င္မေတြ ့ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။

အခုလုိ ေျပာင္းလဲေပးခဲ့တဲ့လူတုိင္းကုိ အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္မိပါေၾကာင္း က်ေနာ္ ေမာင္ဘုန္းေက်ာ္က ကုိယ္တုိင္ျပည္ေတာ္မျပန္ႏုိင္ေပမဲ့ သူမ်ားေတြေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကုိၾကည့္ၿပီး ၀မ္းသာလုိ ့မ်က္ရည္စုိ ့ခဲ့ရပါၿပီ။

အားလုံးေသာ ျမန္မာျပည္သားတုိင္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

ပုံအခ်ဳိ ့အား The Voice မွ ကူးယူသည္။ ပုံအနည္းစုအား ကိုေအာင္ႏုိင္ဦး၏ ညီေလး ကိုလွဘုန္းႏုိင္မွ ေပးသည္။

2/8/12

မေယာင္ရာ ဆီမလူးၾကနဲ ့

ရုပ္ရွင္အကယ္ဒမီေပးပြဲကို တီဗြီကေနတုိက္ရုိက္ထုတ္လႊင့္တာကုိၾကည့္ရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ အေရာင္အေသြးစုံလင္လွတဲ့ အီစီကလီမေလးေတြေရာ၊ ပညာရွင္ေတြေရာ၊ ရုပ္ရွင္မင္းသားမဟုတ္တဲ့ ဝန္ႀကီးေတြေကာ အားလုံးကုိ စုံလင္စြာ ေတြ ့ရတယ္။ ၾကည္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ နိဂုံးခ်ဳပ္ၾကည့္တယ္။


ငါ့အတြက္ ဘာမ်ား ရလဲ။ ဒီလုိမ်ဴိးအကယ္ဒမီေပးပြဲကုိ ၾကည့္တဲ့ အတြက္ ဗဟုသုတရလား၊ ပညာရလား၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈရလား၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရလား စသျဖင့္...ဘာမ်ားရလဲလုိ ့ေတြးမိေနတယ္။

စိတ္ထဲမွာေတာ့ မင္းသမီးေခ်ာေခ်ာေလးေတြကုိ ၾကည့္ရတာေတာ့ မဆုိးဘူးလုိ ့ေျပာခ်င္တယ္။ ဒါေတာ့ ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခဏပဲ ခံတယ္။ ရတဲ့ဟာက ေပ်ာက္သြားတယ္။

ဒီလုိမ်ဴိး အရည္မရ အဖတ္မရ အကယ္ဒမီးေပးပြဲကိုေတာင္ တီဗြီမွာတိုက္ရုိက္လႊင္တယ္ဆုိရင္ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ေဆြးေႏြးေနတာကုိ တုိက္ရိုက္မလႊင့္တာလဲ။ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေတြမွာေတာ့ တုိက္ရိုက္လႊင္တာတင္မကဘူး စိတ္ဝင္စားတဲ့ျပည္သူကေတာင္ စိတ္ပါရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ သြားၿပီး နားေထာင္လုိ ့ရတယ္။ ဥပမာ အေမရိကန္၊ ၾသစီ နဲ ့ ယူေကကုိ ၾကည့္ပါ။

တျခားတုိက္ရုိက္လႊင္သင့္တဲ့ အရာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဥပမာဗ်ာ မီးေလာင္တာ၊ ေရးႀကီးတာ၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလက္မွတ္ထုိးတာ...စသျဖင့္ ဒီလုိမ်ဴိး ႏုိင္ငံနဲ ့လူမ်ဴိးအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ သတင္းေတြကို မလႊင့္သင့္ဘူးလား။ အကယ္ဒမီပြဲကပဲ အေရးႀကီးဆုံးလား။ ဝန္ႀကီးေတြ ဖြန္္ေၾကာင္ဖုိ ့ အကယ္ဒမီေပးပြဲတက္တာလား။

လက္ရွိအစုိးက တကယ္တမ္း မႈ ေတြေျပာင္းေနပါတယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္ေျပာတဲ့အရာေတြလည္း ေျပာင္းသင့္ေနၿပီ။ ဒု-သမၼတက မင္းသားလား။ သူ ့မိန္းမ မင္းသမီးလား။ ေနာက္ၿပီး ဦးေက်ာ္ဆန္းက ဟာသမင္းသားလား။ မဆီမဆုိင္ ကုိယ့္ေနရာနဲ ့ကိုယ္မေနပဲ မေယာင္ရာဆီလူးၿပီး ဝင္ပါေနတာကို မ်က္စိေနာက္လုိ ့ပါဗ်ာ။ တျခားႏုိင္ငံက အကယ္ဒမီေပးပြဲေတြမွာ ဝန္ႀကီးလည္းမေတြ ့ဘူး။ သမၼတလည္းမေတြ ့ဘူး။ ဝန္ေလးလည္း မေတြ ့ဘူး။ သူတုိ ့ကုိေတြ့တဲ့ေနရာက တကယ္ဒုကၡေတြ ့ေနရတဲ ့ေနရာေတြမွာ ကူညီေပးေနတာကိုပဲ ေတြ ့တယ္။ ဒါ့ေပမဲ့ ျမန္မာျပည္ကေတာ့ သူမ်ားထက္ထူးၿပီး နဖူးမွာ ဟုိဟာတက္ေပါက္ေနသလုိပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒါေတြလည္းေျပာင္းေတာ့။

အကယ္ဒမီေပးပြဲကိုေတာင္ တီဗြီကေန တုိက္ရုိက္ေငြကုန္ခံၿပီး လႊင့္တယ္ဆုိရင္ တုိင္းျပည္အတြက္ အေရႀကီးတဲ့သတင္း၊ ျပည္သူေတြဗဟုသုတနဲ ့ အက်ဴိးရွိေစမဲ့ သတင္းေတြကိုလည္း တိုက္ရုိက္လႊင့္ပါ။ ေနရာတကာ ဝန္ႀကီးေတြ မင္းသားမလုပ္ခ်င္ပါနဲ ့။ မ်က္စိေနာက္လုိ ့ပါ။

2/7/12

ေရွာက္သီးေဆးျပားသည္မ်ား

ခုတေလာ ေရွာက္သီးေဆးျပားေရာင္းတဲ့ သူေတြ လက္ေတာင္မလည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေအာင္ေအာင္၊ သန္းသန္း၊ ေဆြေဆြနဲ ့ညိဳညိဳတုိ ့အုပ္စုကေတာ့ ဒီႏွစ္မွာ စီးပြားေရးအရတြက္ေျခကုိက္ေနတယ္။ သူတုိ ့ရဲ ့အဆုိ၊ အက နဲ ့ႏြဲ ့ဟန္ေတြကုိ ကာစတန္မာေတြက သေဘာၾကတယ္။ ေရွာက္သီးေဆးျပားကလည္း ၂ဝ၁၁-ခုႏွစ္ ဦးသိန္းစိန္ ကုမၼဏီက ထုတ္တာဆုိေတာ့ ဦးသန္းေရႊရဲ ့လက္ယာနဲ ့မတူ။ တမူထူးေနတယ္။ အရသာရွိတယ္။ မရွိတာက အလုံးစုံေရာဂါမေပ်ာက္ဘူးဆုိၿပီး ကာစတန္မာေတြက မွတ္ခ်က္ေပးၾကတယ္။


ေအာင္ေအာင္၊ သန္းသန္း၊ ေဆြေဆြနဲ ့ညိဳညိဳတုိ ့အုပ္စုက ရပ္ကြက္တုိင္းကုိလွည့္ၿပီးေရာင္းတယ္။ ကရင္မရပ္ကြက္၊ မြန္မရပ္ကြက္ေတြမွာေတာ့ အေရာင္းရဆုံး။ ဒါေပမဲ့ ထူးျခားတာက ကခ်င္မရပ္ကြက္မွာေတာ့ သူတုိ ့ေရွာက္သီးေဆးျပားကို ဘယ္သူမွ မႀကိဳက္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ ့လဲဆုိေတာ့ ကခ်င္ေတြစားခ်င္တာက ေရွာက္သီးေဆးျပားမွ မဟုတ္တာ။ သူတုိ ့က ေခါင္ရည္ေသာက္ၿပီး ဓားႀကီးနဲ ့ကခုန္ခ်င္ေနတာေလ။

အသက္ႀကီးၿပီး ပြစိပြစိႏုိင္တဲ့ အဘြားႀကီးတစ္ေယာက္ကလည္း သူတုိ ့ေရွာက္သီးေဆးျပားကုိ ဝယ္မစားခ်င္ဘူး။ အဘြားႀကီးက ဒီလုိေျပာတယ္။ နင္တုိ ့ေရွာက္သီးေဆးျပားက ငါငယ္ငယ္တုန္းက စားတဲ့ ေရွာက္သီးေဆးျပားကိုမမွီဘူးတဲ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ ငယ္ငယ္တုန္းေရွာက္သီးေဆးျပားမ်ဴိးလုပ္ၿပီးေရာင္းရင္ ဝယ္စားမယ္လုိ ့ဆုိၿပီး ေအာင္ေအာင္တုိ ့အုပ္စုကုိ အေဝးကေန လွမ္းေျပာေနတယ္။ အဘြားႀကီးလမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္ေတာ့လုိ ့ အိပ္ရာထဲမွာလဲေနၿပီ။ သူ ့ကုိေတာ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီလုိ ့မွတ္ပါ။



ဆက္ရန္-

2/5/12

ျပင္သစ္သမၼတေတာင္အရႈံးေပးရတဲ့ မင္းတုန္းမင္း

တစ္ကျပန္စမယ္


တခါတုန္းက မင္းတုန္းမင္းနဲ႔ ျပင္သစ္သမၼတတို႔ ေတြ႔ဆံုပြဲ လုပ္ၾကပါသတဲ့။ ျပင္သစ္သမၼတကလဲ ျမန္မာျပည္ကို ၾကည့္ျပီး အထင္ေသးစြာနဲ႔ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္လို တိုးတက္ေနေၾကာင္း ၾကြားေလးတဲ့ အခါ မင္းတုန္းမင္းၾကီးလဲ ေခါင္းငံုေနရပါေရာလား။ ေနာက္ ေယာက္်ားေတြဆိုေတာ့ သိတဲ့ အတိုင္း ေျပာတဲ့ စကားေတြက မိန္းမကိစၥေရာက္သြားတာေပါ့။ ျပင္သစ္သမၼတက သူက တစ္ေန႔ကို ေမာင္းမ ၁၀ေယာက္နဲ႔ ပံုမွန္ေနေၾကာင္း ကာမာအစြမ္းအလြန္ၾကီးေၾကာင္းေျပာပါ သတဲ့။ ထို အခါ မင္းတုန္းမင္းက အားက်မခံ သူက တေန႔ အေယာက္၂၀ခန္႔နဲ႔ ေနေၾကာင္း ျပန္ေျပာပါသတဲ့။ ထိုအခါ ျပင္သစ္သမၼတက မယံုသလို မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ဒီေလာက္ အစြမ္းၾကီးေနေအာင္ ဘာေတြမ်ားစားသလဲ မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲလို ေျပာတယ္တဲ့။ ထိုအခါ မင္းတုန္းမင္းၾကီးက စာကေလးအသဲအျမစ္စားေၾကာင္း ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိေလာက္ေနႏိုင္ေနတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ျပင္သစ္သမၼတကလဲ မယံုတာနဲ႔ မင္းတုန္းမင္းၾကီးကို စိန္ေခၚပါတယ္ တေန႔တည္း သူေမာင္းမ ၂၅ေယာက္နဲ႔ေနျပမယ္ ႏိုင္ရင္ ဘာေပးမလဲ ေမးတဲ့ အခါ မင္းတုန္းမင္းၾကီးက ဘာမွ ေပးစရာမလုိပါဘူး သူဆို အေယာက္၅၀ေလာက္အထိဆက္တိုက္ ေနႏိုင္ေၾကာင္းေျပာတဲ့ အခါ ျပင္သစ္သမၼတကလဲ အျမင္ကပ္တာနဲ႔ ဒါဆို သူတို႔ ျပင္သစ္ျပည္ကိုလာပါ မိန္းမ အေယာက္ ၅၀နဲ႔ အိပ္ျပပါ အကယ္၍ အိပ္ႏုိင္ခဲ့လွ်င္ ျပင္သစ္မွာ ရွိသတဲ့ မိန္းမေတြထဲက ၾကိဳက္တဲ့ မိန္းကေလး အေယာက္ ၅၀ေခၚသြားပါ အကယ္၍ မအိပ္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ ျမန္မာ မိန္းကေလး အေယာက္ ၅၀ သူျပန္ယူမယ္လို႔ ေျပာတဲ့ အခါ မင္းတုန္းမင္းၾကီးက ကတိတည္ပါေစ ကၽြႏု္ပ္ ေနာက္လ လာခဲ့ပါ့မယ္လို ဆိုသတဲ့။ ဒီလုိနဲ႔ ေနာက္လေရာက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ပဲရစ္ျမိဳ႕ရွိ ကြင္းျပင္ၾကီးမွာ တဲၾကီးထိုးျပီး မိန္းမ ၅၀က အျပင္မွာတန္းစီေနပါသတဲ့ ေဘးမွာေတာ့ ဂ်ဴရီလူၾကီးမင္းမ်ားနဲ႔တကြ ျမန္မာျပည္မွ တာဝန္ရွိသူတခ်ိဳ႕က ဒိုင္အျဖစ္ လုပ္ေဆာင္ေပးေနပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္နဲ႔ မင္းတုန္းမင္းၾကီးက ကာမဆံဆက္ပါသတဲ့။ ဒီလုိနဲ႔ ၂၅ေယာက္ ေျမာက္မွာ ဒိုင္လူၾကီးေတြ လူေရတြက္တာမွားလို႔ ျငင္းခုန္ေနၾကပါယ္။ ထိုအခါ မင္းတုန္းမင္းၾကီးက သဘက္ေလးပတ္လာျပီး ေဒါနဲ႔ ေမာနဲ႔ ထြက္လာပါတယ္ ဘာျဖစ္တာလဲ ဒီမွာ အရွိန္ပ်က္တယ္လို႔ေျပာေတာ့ ဒိုင္လူၾကီးေတြက ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးနဲ႔ေျပာပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ လူေရတာ မွားသြားလို႔ပါ ဘုရား။ ခြင့္လႊတ္ပါ ဘုရားလို႔ေျပာတဲ့အခါမွာ.........

မင္းတုန္းမင္းၾကီးက မိန္႔ေတာ္မူလိုက္ပါသတဲ့ "တစ္ကျပန္စမယ္ ဒီတခါ မမွားေစနဲ႔.............."

အတန္းမွာ ေျပာျပခဲ့တဲ့ ဟာသေလးပါ။ ဟာသလို႔ပဲ ျမင္ေပးပါ။ (စာကေလးအသည္းအျမစ္သည္ တကယ္စား၍ ရပါသည္။ ဤကား စကားခ်ပ္တည္း)

From U Kyaw Than

2/3/12

အဆင္မေျပရင္ ျပန္ခ်ပါ။

၂ဝဝ၈-အေျခခ့ ဥပေဒကုိ ျပင္ၾကမယ္ဆုိၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲ ဝင္ၾကမယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ ျပင္ၿပီးမွာလဲ။ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေပါင္း ၅ဝ-၁ဝဝ လား။ ဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွ အတိအက် မသိဘူး။


သူတုိ ့က မတရား အာဏာယူထားတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ငါတုိ ့မႀကိဳက္ဘူး၊ အသိအမွတ္မျပဳဘူး။ ဒီလုိခံစားခ်က္မ်ဴိးလည္း ရွိတယ္။ ဒါလည္းမွန္တာပဲ။

လႊတ္ေတာ္ထဲကေန တျဖည္းျဖည္းခ်င္း တုိးၿပီး ေတာင္းသြားရင္ တေန ့မွာ ျဖစ္လာမယ္။ ဒါလည္းမွန္တာပဲ။

လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲ၊ လူထုတိုက္ပြဲေပါင္းစပ္ၿပီး ၿဖိဳခ်လုိက္ရင္ အာဏာရွင္စနစ္ ျပဳတ္က်ၿပီး အရပ္သားအစုိးရ အာဏာရလာမယ္။ ဒါလည္းမွန္တာပဲ။

အစုိးရ၊ အတိုက္အခံ၊ တုိင္းရင္းသားသူပုန္ေတြ ေတြ ့ဆုံေဆြးေႏြးေရးလုပ္ရင္ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းႏုိင္တယ္။ ေတြ ့ဆုံၾကပါ။ ဒါလည္းမွန္တာပဲ။

မွန္တာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။

တစ္ခုမွ လက္ေတြ ့သိပၸံနည္းက် အေျဖထုတ္တာ မဟုတ္ပဲ သန္ရာသန္ရာ ေျပာေန ေတြးေနၾကတယ္။ ဒီအေျခအေနက ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဒီေနရာမွာ ၾကားညပ္ေနတာက ျပည္သူ။ ဟုိလူ ့က တမ်ဴိးဆုိရင္ သူတုိ ့လည္း တမ်ဴိးျဖစ္ရျပန္ၿပီ။ ဟုိေခါင္းေဆာင္က ေျပာရင္ ဟုိေခါင္းေဆာင္အေနာက္ကို လုိက္ရျပန္ၿပီ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျပည္သူလူထုက အရႈးကုိလင္လုပ္ရသလုိပဲ။ လင္တင္မဟုတ္ဘူး ထမင္းပါ ငတ္ရေသးတယ္။

ဆုိေတာ့ ဒီေနရာမွာ လူတုိင္းက အေတြးမ်ဴိးစုံ လမ္းစဥ္နဲ ့ယူဆခ်က္မ်ဴိးစုံ ရွိေနတယ္။ ဘယ္လမ္းကိုေရြးမွာလဲ။ ျပတ္ျပတ္သားသား မ်က္စိမွိတ္ၿပီး အထက္က နည္းလမ္းတစ္ခုခုကုိ ေထာက္ခံၾကဖို ့လုိၿပီ။ လက္တြဲလုပ္ၾကဖုိ ့လုိၿပီ။ တကယ္လုိ ့ မလုပ္ဘူးဆုိရင္ အသံစုံၿပီး နားေထာင္မေကာင္းတဲ့ တီးဝုိင္းလုိျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ဆုိလုိခ်က္ကေတာ့ ျပည္သူေတြအတြက္ ဘာမွ အက်ဴိးမရွိပဲ ပဋိပကၡထဲမွာ ဝဲလည္ဝဲလည္နဲ ့ျဖစ္ၿပီး အေၾကြးက ေဒါ္လာသန္းတစ္ေသာင္းတင္မကဘူး သန္းတသိန္းအထိျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ဒိထက္ပုိၿပီး ငတ္လာႏုိင္တယ္။ ဒါဆုိရင္ေတာ့ ျမန္မာေတြဟာ လူနဲ ့မတူေတာ့ပဲ တိရဆၧန္ရုပ္ေပါက္တဲ့လူေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ အခုလည္း ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ အီသီရုိးပီးယားက လူေတြကေတာင္ ျမန္မာေတြထက္ နည္းနည္းဝေသးသလားလုိ ့ပါ။

ခင္ဗ်ားတုိ ့ေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္လုိခ်င္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးစနစ္က အဂၤလန္ႏုိင္ငံ နဲ ့ ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံက ႏုိင္ငံေရးစနစ္မ်ဴိးကုိ ဗမာျပည္မွာ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ေနာင္လည္း ဒီလုိျဖစ္လာေအာင္ လုပ္သြားအုံးမယ္။ က်ဴိးစားသြားခ်င္တယ္လုိ ့ေျပာတာပါ။

အခုအေနအထားအရ ျမန္မာျပည္လႊတ္ေတာ္နဲ ့အဂၤလန္ပါလီမန္ကိုယွဥ္ရင္ ဆီနဲ ့ေရ၊ မုိးနဲ ့ေျမႀကီးပဲ။

ႏွစ္ေပါင္း ၅ဝ-ေက်ာ္အတြင္းမွာ တိုက္ခဲ့တာ၊ ေအာ္ခဲ့တာ၊ ေသခဲ့တာ၊ ေထာင္က်ခဲ့တာေတြရဲ ့တန္ဖိုးက နည္းတာမဟုတ္ဘူး။ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ အရာျဖစ္ခဲ့လားဆုိေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အထူးသျဖင့္ စကားလုံးတစ္လုံးတည္းေျပာမယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ခဲ့လားဆုိေတာ့ မႏုိင္ခဲ့ဘူး။

ဒီေတာ့ သူလည္းမႏုိင္ ကုိယ္လည္းမႏုိင္ သေရျဖစ္တဲ့ပြဲမွာ ဘာလုပ္သင့္သလဲဆုိတာကုိ လူႀကီးမင္းတုိ ့အားလုံးသေဘာေပါက္မယ္ထင္တယ္။

ဆုိေတာ့ သတိၲရွိရွိ လက္တြဲလုပ္ၾကပါ။ အဆင္မေျပရင္ ျပန္ခ်ပါ။ အဆင္ေျပရင္ ဆက္ေပါင္းေပါ့ဗ်ာ။ ဒါဆုိရင္ ၾကားက ေျမဇာပင္က အရင္ကထက္ပုိၿပီး သက္သာႏုိင္တယ္။ အကုန္အက်နဲႏုိင္တယ္။

View My Stats