၁၀-ရက္ေန႔ကစလုိ႔ က်ေနာ္စာမေမးပြဲဆုိသည့္အရာအား ေျဖရအုံးမယ္။ လူေတြရဲ ႔အရည္အခ်င္းကိုတုိင္းတာဟာ စာေမးပြဲနဲ႔မရဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္က်ေနာ္ ေျဖရမယ္။ မေျဖရင္ မေအာင္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ခေလး ေနာက္တစ္ ေယာက္ေမြးအုံးမယ္။ အခုဆုိသုံးေယာက္ရွိၿပီ။ ေနာက္တပတ္ေမြးမယ္လုိ႔ဆရာ၀န္ကေျပာတယ္။
က်ေနာ့္အသက္က ၂၉-ႏွစ္။ အသက္ကငယ္ငယ္ ခေလးကမ်ားမ်ား လုိ႔မထင္နဲ႔။ ရင္းႏွီးေနတာ။ စုေဆာင္းေနတာ။ ေအာ္စီအစုိးရရဲ ႔ ေပၚလစီကုိေထာက္ခံေပးေနတာ။
က်ေနာ့္မွာ ကားေမာင္းသင္ေပးတဲ့ အလုပ္လည္းရွိတယ္။ တပတ္ကုိသုံးရက္။ ေလးရက္က ေက်ာင္းတက္တယ္။ အားရင္ ထုတ္ဖုိ႔ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္လည္းျပင္တယ္။ က်ေနာ့္ကုိအားေပးတဲ့ ဗမာေတြကုိ ခင္တယ္။ အားမေပးတဲ့ ဗမာေတြဟာ အရူးေတြလုိသက္မွတ္တယ္။ အခုဂ်ာနယ္အတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားတယ္။ အယ္ဒီတာကုိလည္း အထင္ႀကီးတယ္။ အားကုိးတယ္။ ေအာ္စီမွာ ျမန္မာဂ်ာနယ္မရွိေသဘူး။ ျ့မန္မာေပါင္း ၅-သိန္းမကရွိတယ္။
က်ေနာ့္မိန္းမကေျပာတယ္ နင္ကရူုးေနတယ္။ ကုိယ္လဲမအားပဲနဲ႔ ေပါက္ကရ လုပ္တယ္တဲ့။ က်ေနာ္ ဂရုမစုိက္။ က်ေနာ္ေနာက္တခုလုပ္အုံးမယ္။ ျမန္မာလက္ဘရည္ဆုိင္တခု မအားတဲ့ၾကားကေနလုပ္အုံးမယ္။ အခုေရးေနရင္း က်ေနာ့္ေဘးမွာ သုံးႏွစ္သားက်ေနာ့္သမီးက အေဖ့ပုခုံးေပၚကုိတက္ေနတယ္ဗ်ာ...။
