ျမန္မာျပည္က စစ္အစုိးရေကာ၊ တခ်ဳိ ့ေသာလူေတြကေကာ ဒုကၡသည္ဆုိတဲ့နာမည္ကုိ ၾကားလုိက္တာနဲ ့ အထင္ေသးတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲေတာ့မသိဘူး။ ဒုကၡသည္ဆုိတာ နာမည္အမ်ဴိးမ်ိဴးရွိတယ္။ ဥပမာ...ႏုိင္ငံေရးဒုကၡသည္၊ စီးပြားေရး ဒုကၡသည္၊ လူမူ ့ေရး ဒုကၡသည္။
ပတ္သ္ၿမိဳ႕ကုိေရာက္ေတာ့ ေလဆိပ္မွာ Case Worker နဲ႔ စပြန္စာေပးတဲ့ဆရာမ က ေလဆိပ္မွာလာႀကိဳတယ္။ ျမန္မာျပည္က ပတ္စ္ပုိ႔နဲ႔ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔၊ စီးပြားေရးလုပ္ဖုိ႔၊ ခုန္ခ်ဖုိ႔ ၊ စတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ထြက္လာတဲ့သူကုိ Case Worker ေတြက လာမႀကိဳဘူး။
သူတုိ႔က ေနရာခ်ေပး၊ လုိအပ္တဲ့ အကူအညီေပးတယ္။ ဘာမွ ပူပင္စရာမရွိေအာင္။ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးပဲ။ ဘယ္သူမွ အထင္မေသးဘူး။ အထင္လဲ မႀကီးဘူး။ ေရာက္ေတာ့ ရင္ခုန္တယ္။ ဘ၀အသစ္ကေတာ့ စၿပီဆုိၿပီး စကားေတာင္ မေျပာျဖစ္ဘူး။
Case Worker က ေနရမဲ့အိမ္အထိ လိုက္ပုိ ့တယ္။ ပတ္ၿမိဳ ့ကအႀကီးႀကီးပဲ၊ လူေတြလဲ စည္ကားမွာပဲလုိ ့ထင္ခဲ့တယ္။ တကယ္ေတြ႔ေတာ့ တမ်ဴိး..... ေလဆိပ္ကေန၊ ေနရမဲ့ အိမ္အထိ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ၿခဳံပုတ္ေတြ ခ်ည္းပဲ။ ဘယ္လိုလဲ... ေအာ္စီက ၿခဳံပုတ္ေတြခ်ည္းပဲလားလုိ႔ ဆရာမကုိေမးေတာ့ သူမက “အင္း“တဲ့......
ဆက္ရန္.....
