အေဟာင္းထဲမွာ သံသရာလည္ေနေသာ ဦးဖုိးသံေခ်ာင္း ႏွင့္ ဗကပ

က်ေနာ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေလက ဆရာေတာ္ကုိေ၀ဖန္တဲ့သေဘာပဲထားပါ။
အေဟာင္းထဲမွာ သံသရာလည္ေနမဲ့အစား၊ တျခားအသစ္ကေလးမ်ားေျပာင္းေရးၾကည့္ေစခ်င္လို႔ ဒီစာကုိေရးပါတယ္။ လူေဟာင္းလို႔ ၊ စာမ်ားေဟာင္းသြားေလသလား။ လူႀကီးေတြ သတိထားပါ။ လူႀကီးေတြလုပ္လုိ႔ တုိင္းျပည္ပ်က္ခဲ့တာေနာ္။ ဗမာေတြလုပ္လုိ႔။

သူတို႔ေရးတဲ့စာေတြၾကည့္ရေအာင္-

“၁၉၄၈ (မတ္လ) ၁၂ ရက္ေန႔မွာ သတင္းစားတုိက္ သုံးတုိက္ရုိ္ကခ်ဳိးတယ္။ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ဗကပကုိေခ်မႈန္းေရးလုပ္တယ္”

ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ့္ရက္ကုိမေၾကျငာရဲတဲ့နအဖ ေဆာင္းပါးမွ။

ေဟာင္းႀကီးပါလားဗ်ာ။

“တခုက ဘာလဲဆိုေတာ့ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပထစလို႔ေခၚတဲ့ ဦးႏုရဲ႕ပါတီက ၁၅၉ ေနရာရတယ္။ ဖဆ ပလက ၄၁ ေနရာရတယ္။ ဖဆပလရဲ႕ ၄၁ ေနရာဆိုတာ ၅၆ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက ပမညတ ရတာထက္ေတာင္ နည္းေသးတယ္။ အဲေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲ မွာ ဦးႏုကို (ပထစကို) လူထုက မဲေတြပံုေအာေပးခဲ့တာဟာ တည္ၿမဲကို မႀကိဳက္တာသက္သက္မဟုတ္ဘူး။ တည္ၿမဲေနာက္မွာ စစ္တပ္ပါေနတာကို လူထုကသိလို႔ မႀကိဳက္တာျဖစ္တယ္။ ဦးဗေဆြက “ေရြးေကာက္ပြဲ ႏုိင္ရင္လည္း ႏုိင္ရမယ္၊ ႐ႈံးရင္လည္း ႏိုင္ရမယ္” လုိ႔ ေျပာေနတာ။

စစ္တပ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး (ရဲေဘာ္ ဖုိးသံေခ်ာင္း) ဒုတိယပိုင္း စာအုပ္မွ

အလြန္ေကာင္းတဲ့အေဟာင္းႀကီးတမ်ိဳးပဲ။ ဒီျပသာနာေတြနဲ႔ပဲ လည္ေနပုံရတယ္။ စာအလြတ္က်က္ထားတဲ့ပုံလုိမ်ဳိးျဖစ္ေနတယ္။


၁၉၄၈ ခုႏွစ္တုန္းကလို ျပန္ျဖစ္ႏိုင္သလားေဆာင္းပါးမွ

“ဒီအထဲမွာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တုန္းကလို တေၾကာ့ျပန္ျဖစ္မလား ဆိုတဲ့အထိ ေျပာေနၾကတာဟာ စိတ္ဝင္စားစရာပဲ။ သူတို႔ဒီလို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေျပာတယ္ဆိုေတာ့ ဓမၼတာပဲ။ အဲဒီတုန္းက အာဏာရ ဖဆပလ-ဆို႐ွယ္လစ္နဲ႔ ဗကပတို႔ ပါလာေတာ့တယ္”

ဒါလည္းမဲျပာပုဆုိးအေဟာင္းပါပဲ။

“လုပ္ငန္းစဥ္တခု၊ လမ္းစဥ္တရပ္ကို လူထုက လိုက္နာအေကာင္အထည္ေဖာ္တာမလုပ္ရင္ ဒါဟာ လူထုရဲ႕တာဝန္ပဲလို႔ သံုးသပ္တာမ်ိဳးကို အရင္ သခင္စိုးပါးစပ္ကပဲ ၾကားဖူးပါတယ္။ အခု ႏွစ္ေပါင္း (၆ဝ) ေက်ာ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သခင္စိုးနဲ႔ဘာမွမဆိုင္တဲ့ လူတဦး ပါးစပ္ဆီက ၾကားရျပန္ပါတယ္”
ဒါလည္း အသစ္မဟုတ္ဘူး။အေဟာင္းႀကီးပဲ"

လူထုကို ေခါင္းေဆာင္မယ့္သူေတြဟာ လူထုကိုနားလည္ရမယ္ေဆာင္းပါးမွ

“၁၉၅၈-ခုႏွစ္တုံးကတည္ရွိေနတဲ့အေျခခံဥပေဒကုိ မဖ်က္သိမ္းဘူး”

၂၀၁၀ လြန္ကာလမွာေပၚလာမဲ့စစ္အုပ္စုကုိခန္႔မွန္းၾကည့္ခင္း ေဆာင္းပါးမွ

ဒါလည္း အလြန္ေဟာင္းတဲ့ ဟာႀကီးပဲ။

“ဗုိလ္စုိးေမာင္က်ဆုံးတာနဲ႔ပက္သက္ၿပီးေရးတဲ့စာဖတ္ရလုိ႔ခင္ဗ်ားသိေစဖုိ႔ဒီစာကုိေရးလုိက္တယ္”

ဒါလည္းအေဟာင္းေတြအခ်င္းခ်င္းေျပာၾကတဲ့ဟာပဲ။

သခင္တင္ျမသုိ႔စာမွ

အမ်ဳိးေျပာက္မွာစုိးေၾကက္လွပါသည္စာမွ

“စိတ္ခ်လက္ခ်သုံးႏုိင္တဲ့ကုလားအလတ္တန္းစားေတြ၊ ဓနရွင္ေတြ၊ လယ္သမားေတြ”

ဒါလည္း အမွတ္တကယ္အေဟာင္းႀကီးပဲ။

အသစ္ကေလးမ်ားလုပ္ၾကပါအုံးဗ်ာ။။။ ႏုိင္ငံေရးမလုပ္ဘဲ သမုိင္းပညာရွင္ လုပ္ရင္ပုိေအာင္ျမင္ႏုိင္တယ္။ ဒီလုိမ်ဳိးအေဟာင္းေတြေျပာေနရုံနဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး ေရွ ႔ေရာက္ေတာ့မလဲ။