ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံေရာက္ေရႊျမန္မာမ်ားအေၾကာင္း

က်ေနာ္ေနတဲ့ေနရာက Perth ၿမိဳ ႔ဆုိေတာ့ ကုိယ့္ၿမိဳ ႔အေၾကာင္းပဲေရးခ်င္ပါတယ္။ ၿမိဳ ႔ေလးက ကမ္းေျခေဘးမွာတည္ထားတယ္။ ဘယ္ေနရာကုိသြားသြား သဲေသာ္ျပင္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရသလုိပဲ။ တခါမွ ေျမႀကီးေျမသားမေတြ႔ဘူးေသးဘူး။ Perth ၿမိဳ ႔ဆုိတာက ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံတခုလုံးမွာ အဓိက သတၱဳတြင္းလုပ္ငန္းေတြရွိတဲ့ေနရာ။ ၀င္ေငြေကာင္းတယ္။ အလုပ္ေပါတယ္လုိ႔ဆုိႏုိင္တယ္။ အေရွ ႔ေတာင္အာရွိနဲ႔နီးေတာ့ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးေကာင္းတယ္။ မေလးရွားကိုသြားမလား၊ ဘန္ေကာက္ကုိသြားမလား...ခရီးကနီးေတာ့ ေလယ်ာဥ္ခေစ်းမႀကီးဘူး။

သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေနအထား

အပင္ေတြကုိ သတိထားမိတယ္။ Perth ၿမိဳ ႔မွာရွိတဲ့ အပင္ေတြအားလုံးက ထူးျခားတယ္။ အရြက္ေလးေတြက အႀကီးဆုံးတစ္လက္မေတာင္မျပည့္ဘူး။ ေနရာတုိင္း ၿခဳံပုတ္ေတြခ်ည္းပဲ။ ရာသီဥတုေၾကာင့္ ဒီလုိ ထူးျခားတဲ့လကၡဏာ (Unique) ျဖစ္တယ္လုိ႔စာအုပ္ေတြထဲမွာဖတ္ရတယ္။ အေကာင္ေတြကလည္းထူးျခားတယ္။ ဥပမာ Kangaroo ကုိၾကည့္။ ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာပဲရွိတယ္။ ေနရာတုိင္းမွာ ေမာင္ ေမာင္မင္းႀကီးသားေတြက ဘယ္သူ႔ကိုမွ Kangaroo မထင္ဘူး။ လူလည္းမေၾကာက္။ ေသမွာလည္းမေၾကာက္။ ကားေမာင္းတဲ့အခါဆုိရင္ အရမ္းသတိထားရတယ္။ ကားကုိ၀င္တုိက္တယ္။ အမ်ားစုေသတဲ့ေနရာကေတာ့ ေတာ, ဘက္ၾကတဲ့ၿမိဳ ႔ေတြမွာေပါ့။

ေႏြရာသီဆုိရင္တအားပူတယ္။ ေဆာင္းတြင္းဆုိရင္တအားေအးတယ္။ ေရေတာ့မခဲဘူး။ မုိးတြင္းဆုိတာကလည္း မုိးအရမ္းမရြာဘူး။ တခါတေလ မုိးသီးေတြအရမ္းေၾကြတယ္။ ၿပီးခဲ့ႏွစ္လေလာက္က မုိးသီးေၾကြလို႔ ကား, အေတာ္မ်ားမ်ားပ်က္စီးကုန္တယ္။ မုိးသီးတစ္လုံးက ေဂါက္သီးေလာက္ရွိေတာ့ ကားေတြဆုိရင္ ပိန္လိမ္ကုန္တယ္။ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္တယ္လုိ႔ေျပာၾကတာပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ မုိးေခါင္ေရရွားတဲ့အရပ္လုိ႔ေျပာႏုိင္တယ္။ ဥပမာ အဆုိးဆုံးေနရာျဖစ္တဲ့ အေနာက္ေတာင္ဘက္ (South West Australia) မွာပိုၿပီး ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္တယ္။ လြန္ခဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၃၀-ေလာက္ကတည္းက မုိးရြာတာနည္းတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ Elnino တုိ႔ ဘာတုိ႔ေၾကာင့္ေပါ့ဗ်ာ။ ဗမာလုိဆုိရင္ အပူစီးေၾကာင္းရွိတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။

ဒါ့ေၾကာင့္ Perth မွာ ေရအရမ္းရွာပါတယ္။ ေသာက္ေရသုံးေရက ေျမေအာက္ေရကုိ အဓိကထားရတယ္။ သူတုိ႔ေရကလည္း ျမန္မာျပည္ကေရလိုမဟုတ္။ ေစးကပ္ကပ္နဲ႔ ေသာက္လုိ႔မေကာင္းဘူး။ ေရခ်ဳိးရင္ ဂ်ီးတြန္းဖုိ႔မလြယ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ၾသစီမွာရွိတဲ့ျမန္မာေတြအားလုံးနီးပါ ေဂ်းမ်ားတယ္။

ျမန္မာေတြရဲ ႔ဘ၀

ဘယ္ေနရာသြားသြား က်ဳပ္တုိ႔ရဲ ႔လူမ်ဳိးေတြကုိ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ ကရင္ေတြအမ်ားစုထင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာကျပားေတြ။ ခ်င္းေတြလည္းရွိတယ္။ ၉၀% ရာခုိင္ႏႈံးေလာက္က ဒုကၡသည္အျဖစ္နဲ႔ ေရာက္လာၾကတယ္။ ျမန္မာေတြအားလုံးေပါင္းသုံးေသာင္းနီးပါးေလာက္ ခန္႔မွန္းေျခရွိမယ္ထင္တယ္။

ျမန္မာေတြအမ်ားစုက စက္ရုံအလုပ္ရုံေတြမွာ လုပ္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ ႔ျမန္မာေတြ ဆုိင္ဖြင့္တယ္။ တခ်ဳိ ႔ၾကေတာ့ အစုိးရ၀န္ထမ္း။ မနက္မုိးလင္း ၆-နာရီကေန ညေန-မုိးခ်ဳပ္တဲ့အထိ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ျမန္မာတုိင္းမွာ တိုက္တစ္လုံး၊ ကားတစ္စီးေတာ့ ကုိယ္ပုိင္၀ယ္ႏုိင္တယ္။ အေၾကြးနဲ႔ေပါ့။ အမ်ားစုက မိန္းမတစ္စီး၊ ေယာက်္ားတစ္စီးရွိတယ္။ မရွိရင္ ခေလးေက်ာင္းပုိ႔တဲ့အခါ ဒုကၡေရာက္တယ္။ ေယာက်္ားက အလုပ္သြားတဲ့အခါဆုိရင္ ေစ်းသြားေစ်း၀ယ္ ကားမရွိရင္ ဒုကၡေရာက္တယ္။ Bus ကား၊ ရထားက အားကိုးလုိ႔မရ။ ဆုိေတာ့ ျမန္မာေတြတုိင္းမွာ ကုိယ္ပိုင္ကားရွိတယ္။ တခ်ဳိ ႔ဆုိရင္ တစ္အိမ္မွာ ေလးငါးစီးေတာင္ရွိတယ္။ သားတစ္စီး၊ သမီးတစ္စီးေပါ့။

ျမန္မာေတြရဲ ႔အိမ္တုိင္းမွာ TV၊ ေရခဲေသတၱာ၊ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္၊ အင္တာနက္၊ ကြန္ျပဴတာ၊ စတဲ့အရာေတြအကုန္လုံးရွိတယ္။ ျမန္မာျပည္ကစကားနဲ႔ေျပာရရင္ သူေဌးေပါ့။ ေဌးတယ္လုိ႔လည္း ျမန္မာေတြမခံစားရပါဘူး။ အဆင္ေတာ့ေျပၾကပါတယ္။

ျမန္မာေတြအမ်ားစုက ခရာစ္ယာန္ေတြမ်ားတယ္ထင္တယ္။ ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ပိုင္တဲ့ခရာစ္ယန္ဘုရားေက်ာင္းမရွိဘူး။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကေတာ့သုံးေက်ာင္းရွိတယ္။ စုေပါင္း၀ယ္စုေပါင္းလွဴၾကရင္း ၀ယ္ႏုိင္ပါတယ္။ လူေနအိမ္ကုိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလုပ္ထားတာပါ။

စေန၊ တနဂၤေႏြဆုိရင္ ကုိယ္တူရာစုၿပီးေသာက္ၾကစားၾကပြားၾက။ လူငယ္ေတြကေတာ့ ေဘာလုံးကန္၊ Night Club သြား၊ လူႀကီးေတြကေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ ဘုရားေက်ာင္းတက္။ ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ကုိယ့္အိမ္မွာကုိယ့္မိသားစုနဲ႔ေနၿပီး စားလိုက္အိပ္လိုက္လုပ္ၾကတာမ်ားပါတယ္။

ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ဘ၀မဟုတ္ပါ

ၾသစေတ်းလ်ကုိ ျမန္ေတြအထင္ႀကီးလို႔ လူေနမႈအဆင့္ျမင့္လုိ႔ လာၾကတယ္လို႔ယူဆပါတယ္။ လူေနမႈ ႔အဆင့္ေတာ့ျမင့္ပါတယ္။ ခ်မ္းသာတယ္လုိ႔ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာေတြရဲ ႔ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့မရွိေတာ့ လူတုိင္းမေပ်ာ္ၾကဘူး။ ျမန္မာျပည္က ငပိ မစားရေတာ့ တခုခုလုိေနသလုိ။ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္၊ ပဒက္စာမေတြ႔ေတာ့ ထမင္း၀ုိင္းမွာ ဟင္းခ်ဳိမဲ့သလုိ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဟင္းခ်က္စရာေတြအကုန္လုံးနီးပါးက ေရခဲစိမ္ေတြခ်ည္းပဲ။ စိမ္ထားတာက ခဲ, ေတာင္ေနတယ္။ ဘယ္ႏွစ္ခုႏွစ္က ဟာေတြလဲမသိဘူး။ စားရေသာက္ရတာေပါ့ပ်က္ပ်က္။ ဘယ္လုိမွ မခံစားတက္ဘူး။ မေပ်ာ္လည္းေတာ္ရာမွ ေနရဆုိသလုိ ေနၾကရတာေပါ့ဗ်ာ။ မတက္ႏုိင္ဘူး။ Perth ရဲ ႔ရာသီဥတုက ျမန္မာျပည္လုိဆုိေတာ့ ႀကိဳက္တဲ့အပင္စုိက္,ေပါက္တယ္။ ျမန္မာေတြအိမ္တုိင္းမွာ ခ်ဥ္ေပါင္ေတာ့ စုိက္ထားၾကတယ္။ မစိုက္ရင္ ဘယ္မွာ၀ယ္စားမလဲ။ တခ်ဳိ ႔ၾကေတာ့ စုိက္ၿပီးေရာင္းတယ္။ တပုိင္တႏုိင္ေပါ့။

တစ္ႏွစ္တစ္ခါေတာ့ ႏုိင္ငံျခားထြက္ၿပီး အပန္းေျဖၾကပါတယ္။ ဥပမာ ျမန္မာျပည္က သႀကၤန္ကိုျပန္တယ္။ စကၤာပူ၊ မေလးရွား-ထုိင္းကိုအလည္သြားတယ္။ ဒါကိုေတာ့ ျမန္မာေတြလုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ထူးျခားတာခုက ျမန္မာေတြအားလုံး ကုိယ့္တုိင္းျပည္မွာေနခ်င္ၾကတယ္။ ၾသစေတ်းလ်မွာေနတာကို ဂုဏ္မယူၾကဘူး။ ခ်မ္းသာတယ္လို႔လည္း ဖင္ေခါင္းမက်ယ္ဘူး။ ဒါကုိေတာ့ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဓေလ့လုိ႔ေျပာရမလုိျဖစ္ေနၿပီ။