တေန႔ေတာ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီ ဥကၠဌဟုေခၚေသာ ကုိေအာင္မုိးေဇာ္ကုိ ဖုန္းဆက္ျဖစ္တယ္။ သူက မင္းနဲ႔ငါ ဘာမွ စကားေျပာစရာမရွိဘူးတဲ့။ သိတ္ေကာင္းတဲ့ ဥကၠဌ။ ေတာ္လွန္ေရးသမား။ အမ်ဳိးသားသင့္ျမတ္ေရးအတြက္ လုပ္ေနတဲ့ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္။ ပါတီေခါင္းေဆာင္။
ရန္သူေတာင္ စကားေျပာၿပီး ေျဖရွင္းရမွာမဟုတ္ဘူးလား။ ဘာ့ေၾကာင့္သူက စကားမေျပာခ်င္လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔ကုိ က်ေနာ္က အားရပါးရေ၀ဖန္လို႔ပါ။ သူတုိ႔အထင္ ေစာ္ကားတယ္ေပါ့။ ဘာကုိေစာ္ကားတာလဲမသိ။
သူတုိ႔ေကာင္းေၾကာင္း ခ်ီးက်ဴးတုန္းက အဆီရစ္ေနတဲ့အသံနဲ႔ ငွဲငွဲဆုိၿပီး ၿပဳံးလုိ႔။ ဒီေကာင္ ဘုန္းေက်ာ္းမဆုိးဘူး။ အခု ပါတီရဲ ့ေခါင္းေဆာင္မႈကို အင္တာနက္ကေန ေ၀ဖန္ေတာ့ ဒီေကာင္လူ႔ေဘာင္သစ္က မဟုတ္ဘူးတဲ့။ စကားေျပာစရာမရွိဘူးတဲ့ဗ်ာ။ေကာင္းေရာ။
လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီ၀င္ ဟုတ္မဟုတ္ဆုိတာကုိ စာရြက္နဲ႔ သက္ေသျပလုိ႔ရတာမဟုတ္။ ရင္ထဲမွာ ေခါင္းထဲမွာ ရွိေနရင္ၿပီးတာပဲ။ ေတာ္တာ္ဆုိးတဲ့လူေတြ။ ဘယ္လုိႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မွာလဲ။ က်ေနာ္ကလည္း က်ေနာ္ ပါးစပ္ကလည္း အၿငိမ္မေန။ မႈးလာရင္ ပုိဆုိးတယ္။ လူႀကီးလည္း လူႀကီးမွန္းမသိ။
က်ေနာ္ေတြးမိတာက လူေတြဟာ အေတာ့္ကုိ ကုိယ့္ဘက္ကုိယ္ယက္ၾကတယ္လုိ႔ထင္တယ္။ အတၱႀကီးၾကတယ္။ သူတုိ႔မေကာင္းဘူးလုိ႔ေ၀ဖန္ရင္အနည္းဆုံး မ်က္ႏွာေတာ့မဲ့ၾကတယ္။ ဒါက ထုံးစံ။ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြဆုိရင္ ဒါမ်ဳိးမျဖစ္သင့္ဘူး။ ေျပလည္ရာေျပလည္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာသင့္တယ္။ သူမ်ားဆဲတာကုိ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ေလ့က်င့္သင့္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္သူမ်ားကုိေျပာတာပါ။
တခါက ၾသစေတ်းလ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဂၽြန္ေဟာ၀က္ မဲရႈံးေတာ့ သူက က်ေနာ္တုိ႔ရႈံးပါၿပီ။ ႏုိင္တဲ့သူ ကယ္ဗင္ကုိ ေလးစားပါေၾကာင္း စင္ေပၚကေန ေထာက္ခံသူေတြကုိ ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လူတစ္ေယာက္က သူ႔အေရွ ့ကေန ခင္ဗ်ားေတာ္ၿပီ ဆင္းေတာ့။ အာဏာယူထားတာ ၾကာၿပီ။ ခင္ဗ်ားရႈံးတာ ေကာင္းတယ္...ဆုိၿပီး ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကုိ ဆဲေနတာ...။ ဒီအခ်ိန္မွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဂၽြန္ေဟာ၀က္ဘ္က တခြန္းပဲေျပာတယ္။ Thanks for your support တဲ့။ ဘယ္ေလာက္ ခံႏုိင္ရည္ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားလည္း။ သူ ဒီလုိေျပာေတာ့ အားလုံးက ၀ုိင္းရယ္ၾကတယ္။ အမွန္မွန္က ဂၽြန္ေဟာ၀က္က ရုပ္တည္ႀကီးရြဲ ့လုိက္တာ။ သူ ့ကုိဆဲတဲ့လူလည္း ၿပဳံးစိစိနဲ႔ျဖစ္သြားတယ္။ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈလဲ။
က်ေနာ္တုိ႔ ဗမာေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပက္သက္ရင္ သိတ္ၿပီးမရင့္က်က္ေသးဘူးလုိ႔ထင္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္တဲ့ ႀကီးသူနဲ႔ ငယ္သူဆက္ဆံေရး၊ လူလူခ်င္းဆက္ဆံေရးစတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြဟာ တခါတေလ အပိတ္ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္ေနလားလုိ႔။ ခ်ီးက်ဴးရင္ အရမ္းသေဘာၾကတယ္။ ကဲ့ရဲ ့ရင္ အရမ္းစိတ္ဆုိးၾကတယ္။ ေ၀ဖန္တာကုိလည္း ခံႏုိင္ရည္မရွိၾကဘူး။ အာဏာရွင္ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးက လူတုိင္းမွာရွိေနတုန္းပဲ။ ဒါေတြကုိ ျပင္ႏုိင္ရင္ သိတ္ေကာင္းမယ္။ က်ေနာ္လည္းအတူတူပဲ။
အလုပ္လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ေတြးမိတာ တစ္ခုရွိတယ္။ အဂၤလိပ္ေတြ သုိးသားစားၾကတယ္။ သုိးေမႊးကို အ၀တ္အစားလုပ္၀တ္တယ္။ အဂၤလိပ္ေတြလုိ ဗမာေတြလည္း ႏြားကုိခုိင္းတယ္။ အမဲသားစားတယ္။ ႏြားသေရကုိ လွည္းမွာေတာင္ ခ်ည္လုိက္ေသးတယ္။ အသုံး၀င္လုိက္တဲ့ျဖစ္ခ်င္း။ တိရဆၦန္ကုိ လူက အႏုိင္က်င့္တယ္။ လူေတြက လူသားမစားၾကဘူး။ လူအရည္ခြံကုိ အ၀တ္အစား လုပ္လုိ႔မရဘူး။ လူေတြက လုပ္ခြင့္မေပးဘူး။ ဖမ္းတယ္။ ဆီးတယ္။ ေထာင္ခ်မယ္။ လူကို လူထိရင္ လူကနာတယ္။ သူမ်ားကို ထိေတာ့ ေကာင္းၾကတယ္။ ေတြးေနတာပါ။ ဘယ္ေတာ့မွေတာ့ ျဖစ္လာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူေတြဟာ အေတာ့္ကို ကုိယ့္ဘက္ကုိယ္ယက္ၾကပါတယ္။ ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္းဆုိတဲ့ စကားပုံက အားအားယားယားေပၚလာတာမဟုတ္ပါ။ ကမၻာႀကီးသာ မီးေလာင္ၾကည့္ ကုိယ့္သားသမီးေတာင္ ခ် နင္းၿပီး ကုိယ္လႊတ္ရုန္းႏုိင္တယ္လို႔ ဥပမာေပးပုံရတယ္။ အတၱရွိပုံမ်ား လူပီသပါေပတယ္။
စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံပါတယ္ဆုိတဲ့ မည္သည့္ႏုိ္င္ငံေရးသမား၊ အစုိးရက အႀကီးအကဲဟုေခၚေသာ လူႀကီးမ်ားကုိလည္း အထင္ေတြစြတ္ၿပီး မႀကီးဖုိ႔လုိပါတယ္။ သူတုိ႔လည္း သူတုိ႔အက်ဳိးစီးပြားရွိပါတယ္။ သူတုိ႔အက်ဳိးကသာလွ်င္ အဓိကပါ။ က်န္တာက ဒုတိယလုိက္ပါတယ္။ ဥပမာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုၾကည့္ပါ။ ႏုိ္င္ငံေရးရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းပါတယ္။ စြန္႔လႊတ္ေနပါတယ္။ သူမ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိလုပ္ရလဲဆုိတဲ့ အက်ဳိးစီးပြားကုိ မိမိဘာသာေတြးၾကည့္ပါ။ ေထာင္ထဲက ကုိမင္းကုိႏုိင္တုိ႔အုပ္စု။ နာေရးကူညီမႈအသင္းကုိ ေထာင္တဲ့ ဦးေက်ာ္သူ။ သီတဂူဆရာေတာ္ စတဲ့လူတုိင္းကုိ ေတြးၾကည့္ပါ။ လုိခ်င္တာ တစ္ခု (သုိ ့) အက်ဳိးစီးပြားကို ေမွ်ာ္ကုိးလုိ႔ သူတုိ႔ လုပ္ေနပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ ဘုရားျဖစ္ခ်င္လုိ႔ တရားေလ့က်င့္ပါတယ္။ ထြက္ရေပါက္ ပုဂၢိဳလ္ေတြမျဖစ္ခင္မွာ ဘာလုပ္ရပါသလဲ။ ဆုိလုိခ်င္တာက လူတုိင္းမွာ အတၱရွိပါတယ္။ မိမိအတြက္ အက်ဳိးစီးပြားမရွိပဲ ဘာမွမလုပ္ပါ။
လူတစ္ဦးေပၚ လူတစ္စုေပၚမွာ ဘယ္ေတာ့အႂကြင္းမဲ့မယုံသင့္ပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလုိေျပာလဲဆုိေတာ့ ယုံမိရင္ ကုိယ္ပဲခံရပါတယ္။ အဓိက စနစ္တစ္ခုကုိ ထင္သာျမင္သာရွိေအာင္ က်ဳိးစားဖုိ ့ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးစနစ္၊ စီးပြားေရးစနစ္ေတြကစလုိ႔ ရုတ္စြအဆုံး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ အလွဴေငြကုိလက္ခံၿပီး သုံးစြဲတဲ့စနစ္ေတြကိုပါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကရင္ ဘယ္ေတာ့မွ လူေတြအခ်င္းခ်င္းအထင္လြဲတာ၊ ရန္ျဖစ္တာ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ အဓိက လိမ္လို႔မရတဲ့ စနစ္ေပါ့။ ကြန္ျပဴတာသုံးသင့္ရင္လည္း သုံးရပါတယ္။
က်ေနာ့္စဥ္းစားခ်က္ေတြကုိ တင္ျပေနတာပါ။ မွန္ရင္လည္းမွန္မယ္။ မွားရင္လည္းမွားမယ္။ ေတြးၾကည့္ၾကဖုိ႔ပါ။ က်ေနာ္ ဘယ္သူ ့ကုိမယုံပါဘူး။
ရန္သူေတာင္ စကားေျပာၿပီး ေျဖရွင္းရမွာမဟုတ္ဘူးလား။ ဘာ့ေၾကာင့္သူက စကားမေျပာခ်င္လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔ကုိ က်ေနာ္က အားရပါးရေ၀ဖန္လို႔ပါ။ သူတုိ႔အထင္ ေစာ္ကားတယ္ေပါ့။ ဘာကုိေစာ္ကားတာလဲမသိ။
သူတုိ႔ေကာင္းေၾကာင္း ခ်ီးက်ဴးတုန္းက အဆီရစ္ေနတဲ့အသံနဲ႔ ငွဲငွဲဆုိၿပီး ၿပဳံးလုိ႔။ ဒီေကာင္ ဘုန္းေက်ာ္းမဆုိးဘူး။ အခု ပါတီရဲ ့ေခါင္းေဆာင္မႈကို အင္တာနက္ကေန ေ၀ဖန္ေတာ့ ဒီေကာင္လူ႔ေဘာင္သစ္က မဟုတ္ဘူးတဲ့။ စကားေျပာစရာမရွိဘူးတဲ့ဗ်ာ။ေကာင္းေရာ။
လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီ၀င္ ဟုတ္မဟုတ္ဆုိတာကုိ စာရြက္နဲ႔ သက္ေသျပလုိ႔ရတာမဟုတ္။ ရင္ထဲမွာ ေခါင္းထဲမွာ ရွိေနရင္ၿပီးတာပဲ။ ေတာ္တာ္ဆုိးတဲ့လူေတြ။ ဘယ္လုိႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မွာလဲ။ က်ေနာ္ကလည္း က်ေနာ္ ပါးစပ္ကလည္း အၿငိမ္မေန။ မႈးလာရင္ ပုိဆုိးတယ္။ လူႀကီးလည္း လူႀကီးမွန္းမသိ။
က်ေနာ္ေတြးမိတာက လူေတြဟာ အေတာ့္ကုိ ကုိယ့္ဘက္ကုိယ္ယက္ၾကတယ္လုိ႔ထင္တယ္။ အတၱႀကီးၾကတယ္။ သူတုိ႔မေကာင္းဘူးလုိ႔ေ၀ဖန္ရင္အနည္းဆုံး မ်က္ႏွာေတာ့မဲ့ၾကတယ္။ ဒါက ထုံးစံ။ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြဆုိရင္ ဒါမ်ဳိးမျဖစ္သင့္ဘူး။ ေျပလည္ရာေျပလည္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာသင့္တယ္။ သူမ်ားဆဲတာကုိ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ေလ့က်င့္သင့္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္သူမ်ားကုိေျပာတာပါ။
တခါက ၾသစေတ်းလ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဂၽြန္ေဟာ၀က္ မဲရႈံးေတာ့ သူက က်ေနာ္တုိ႔ရႈံးပါၿပီ။ ႏုိင္တဲ့သူ ကယ္ဗင္ကုိ ေလးစားပါေၾကာင္း စင္ေပၚကေန ေထာက္ခံသူေတြကုိ ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လူတစ္ေယာက္က သူ႔အေရွ ့ကေန ခင္ဗ်ားေတာ္ၿပီ ဆင္းေတာ့။ အာဏာယူထားတာ ၾကာၿပီ။ ခင္ဗ်ားရႈံးတာ ေကာင္းတယ္...ဆုိၿပီး ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကုိ ဆဲေနတာ...။ ဒီအခ်ိန္မွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဂၽြန္ေဟာ၀က္ဘ္က တခြန္းပဲေျပာတယ္။ Thanks for your support တဲ့။ ဘယ္ေလာက္ ခံႏုိင္ရည္ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားလည္း။ သူ ဒီလုိေျပာေတာ့ အားလုံးက ၀ုိင္းရယ္ၾကတယ္။ အမွန္မွန္က ဂၽြန္ေဟာ၀က္က ရုပ္တည္ႀကီးရြဲ ့လုိက္တာ။ သူ ့ကုိဆဲတဲ့လူလည္း ၿပဳံးစိစိနဲ႔ျဖစ္သြားတယ္။ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈလဲ။
က်ေနာ္တုိ႔ ဗမာေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပက္သက္ရင္ သိတ္ၿပီးမရင့္က်က္ေသးဘူးလုိ႔ထင္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္တဲ့ ႀကီးသူနဲ႔ ငယ္သူဆက္ဆံေရး၊ လူလူခ်င္းဆက္ဆံေရးစတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြဟာ တခါတေလ အပိတ္ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္ေနလားလုိ႔။ ခ်ီးက်ဴးရင္ အရမ္းသေဘာၾကတယ္။ ကဲ့ရဲ ့ရင္ အရမ္းစိတ္ဆုိးၾကတယ္။ ေ၀ဖန္တာကုိလည္း ခံႏုိင္ရည္မရွိၾကဘူး။ အာဏာရွင္ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးက လူတုိင္းမွာရွိေနတုန္းပဲ။ ဒါေတြကုိ ျပင္ႏုိင္ရင္ သိတ္ေကာင္းမယ္။ က်ေနာ္လည္းအတူတူပဲ။
အလုပ္လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ေတြးမိတာ တစ္ခုရွိတယ္။ အဂၤလိပ္ေတြ သုိးသားစားၾကတယ္။ သုိးေမႊးကို အ၀တ္အစားလုပ္၀တ္တယ္။ အဂၤလိပ္ေတြလုိ ဗမာေတြလည္း ႏြားကုိခုိင္းတယ္။ အမဲသားစားတယ္။ ႏြားသေရကုိ လွည္းမွာေတာင္ ခ်ည္လုိက္ေသးတယ္။ အသုံး၀င္လုိက္တဲ့ျဖစ္ခ်င္း။ တိရဆၦန္ကုိ လူက အႏုိင္က်င့္တယ္။ လူေတြက လူသားမစားၾကဘူး။ လူအရည္ခြံကုိ အ၀တ္အစား လုပ္လုိ႔မရဘူး။ လူေတြက လုပ္ခြင့္မေပးဘူး။ ဖမ္းတယ္။ ဆီးတယ္။ ေထာင္ခ်မယ္။ လူကို လူထိရင္ လူကနာတယ္။ သူမ်ားကို ထိေတာ့ ေကာင္းၾကတယ္။ ေတြးေနတာပါ။ ဘယ္ေတာ့မွေတာ့ ျဖစ္လာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူေတြဟာ အေတာ့္ကို ကုိယ့္ဘက္ကုိယ္ယက္ၾကပါတယ္။ ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္းဆုိတဲ့ စကားပုံက အားအားယားယားေပၚလာတာမဟုတ္ပါ။ ကမၻာႀကီးသာ မီးေလာင္ၾကည့္ ကုိယ့္သားသမီးေတာင္ ခ် နင္းၿပီး ကုိယ္လႊတ္ရုန္းႏုိင္တယ္လို႔ ဥပမာေပးပုံရတယ္။ အတၱရွိပုံမ်ား လူပီသပါေပတယ္။
စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံပါတယ္ဆုိတဲ့ မည္သည့္ႏုိ္င္ငံေရးသမား၊ အစုိးရက အႀကီးအကဲဟုေခၚေသာ လူႀကီးမ်ားကုိလည္း အထင္ေတြစြတ္ၿပီး မႀကီးဖုိ႔လုိပါတယ္။ သူတုိ႔လည္း သူတုိ႔အက်ဳိးစီးပြားရွိပါတယ္။ သူတုိ႔အက်ဳိးကသာလွ်င္ အဓိကပါ။ က်န္တာက ဒုတိယလုိက္ပါတယ္။ ဥပမာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုၾကည့္ပါ။ ႏုိ္င္ငံေရးရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းပါတယ္။ စြန္႔လႊတ္ေနပါတယ္။ သူမ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိလုပ္ရလဲဆုိတဲ့ အက်ဳိးစီးပြားကုိ မိမိဘာသာေတြးၾကည့္ပါ။ ေထာင္ထဲက ကုိမင္းကုိႏုိင္တုိ႔အုပ္စု။ နာေရးကူညီမႈအသင္းကုိ ေထာင္တဲ့ ဦးေက်ာ္သူ။ သီတဂူဆရာေတာ္ စတဲ့လူတုိင္းကုိ ေတြးၾကည့္ပါ။ လုိခ်င္တာ တစ္ခု (သုိ ့) အက်ဳိးစီးပြားကို ေမွ်ာ္ကုိးလုိ႔ သူတုိ႔ လုပ္ေနပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ ဘုရားျဖစ္ခ်င္လုိ႔ တရားေလ့က်င့္ပါတယ္။ ထြက္ရေပါက္ ပုဂၢိဳလ္ေတြမျဖစ္ခင္မွာ ဘာလုပ္ရပါသလဲ။ ဆုိလုိခ်င္တာက လူတုိင္းမွာ အတၱရွိပါတယ္။ မိမိအတြက္ အက်ဳိးစီးပြားမရွိပဲ ဘာမွမလုပ္ပါ။
လူတစ္ဦးေပၚ လူတစ္စုေပၚမွာ ဘယ္ေတာ့အႂကြင္းမဲ့မယုံသင့္ပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလုိေျပာလဲဆုိေတာ့ ယုံမိရင္ ကုိယ္ပဲခံရပါတယ္။ အဓိက စနစ္တစ္ခုကုိ ထင္သာျမင္သာရွိေအာင္ က်ဳိးစားဖုိ ့ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးစနစ္၊ စီးပြားေရးစနစ္ေတြကစလုိ႔ ရုတ္စြအဆုံး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ အလွဴေငြကုိလက္ခံၿပီး သုံးစြဲတဲ့စနစ္ေတြကိုပါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကရင္ ဘယ္ေတာ့မွ လူေတြအခ်င္းခ်င္းအထင္လြဲတာ၊ ရန္ျဖစ္တာ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ အဓိက လိမ္လို႔မရတဲ့ စနစ္ေပါ့။ ကြန္ျပဴတာသုံးသင့္ရင္လည္း သုံးရပါတယ္။
က်ေနာ့္စဥ္းစားခ်က္ေတြကုိ တင္ျပေနတာပါ။ မွန္ရင္လည္းမွန္မယ္။ မွားရင္လည္းမွားမယ္။ ေတြးၾကည့္ၾကဖုိ႔ပါ။ က်ေနာ္ ဘယ္သူ ့ကုိမယုံပါဘူး။
No comments:
Post a Comment