ႏွစ္လုံးတည္းနဲ ့ေဘာင္ဘီးက်ပ္တည္ အခ်စ္ရယ္

၀င္ပါေတာ့ အခ်စ္ရယ္။ ကိုယ္ေလ ေနျပည္ေတာ္ႀကီးကေန ေမွ်ာ္ရတာ ေမာလွပါၿပီ။ ဟဲ့...ႏွမေတာ္ နင္ဟာေလ ဖင္ကယားေတာ့၊ အခ်ဥ္ကုလားနဲ ့မွ ေတြ ့ခ်င္သလားဟဲ့လုိ ့ေတာင္ ေျဗာတီးရခ်င္ရဲ ့။

လစ္ဗ်ားျပည္ႀကီးမွာေလ....ဟုိလဒစ္ကုလားႀကီးဖင္ကို ဒုတ္နဲ ့ထုိးရတဲ့အထိ ေအာင္ႏုိင္ဖို ့လည္း ဒုိ ့သူပုန္ေတြက ေစာက္ျဖစ္မရွိဘူးကြဲ ့။ ဒီေတာ့ ႏွစ္လုံးတည္းနဲ ့ေဘာင္ဘီၾကပ္တဲ့ ဘ၀မ်ဴိးကသာလွ်င္ က်ဴပ္တုိ ့ျမန္မာေတြနဲ ့တန္ပဗ်ာ။

ဘဘတုိ ့ဘုိးဘုိးတုိ ့ဘြားဘြားတုိ ့ရဲ ့လုပ္ရပ္ေတြဟာ တခါတေလၾကရင္ ခ်ီးစားတဲ့ငါးဇင္းရိုင္လုိ ေစ်းေကာင္းမရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ စားလုိ ့ေတာ့ေကာင္းပါရဲ ့ဗ်ာ။

ဘာလဲ...ျပည္ပက အတုိက္အခံလား။ သူတုိ ့လည္း အလုပ္မ်ားသားပဲ....ႏွမေတာ္။ လျဖဴကုလားေတြရဲ ့ေပးစာကမ္းစာနဲ ့မွ အသက္ရွင္ရေတာ့ သူတုိ ့လည္ေခ်ာင္းေတြလည္း ရွည္ေနတာေပါ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကယန္းေတြလုိ ေၾကးဂြင္းႀကီး ပတ္ထားေပးဖုိ ့လုိေနတယ္လုိ ့ေမာင္ေမာင္ေျပာတာေပါ့။

ဘယ္သူမွ အားမကိုးပါနဲ ့အခ်စ္ရယ္။ အန္အယ္ဒီလည္း ေလပါပဲ။ ႀကံ့ဖြတ္ႀကီး လဒစ္ပါပဲ။ ဘာ...က်ားျဖဴပါတီနဲ ့ခြဲထြက္ပါတီကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတာလား။

ေတာက္....ဒင္းတုိ ့ေတာင္ ပုဆုိးနဲ ့တိုက္ပုံအသစ္ကို အေပါင္ဆုိင္က ငွားေနရတာကိုမ်ား သြားၿပီး အားကုိးခ်င္ေနေသး။

သူပုန္သူပုန္ထထ ဂလုံဂလုံ ခ်ခ်။ လက္နက္ကိုင္ဖုိ ့ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဂ်ီေတာ့ကေန ေျပာေနတာပါကြာ။

ေရးသူ....အက္ဂပန္နိတ ဘဌန္ဏ Bloody ဘုန္းေက်ာ္

--

Thanks for sending!!!

Phone Kyaw