အဲဒါ ထုံထုိင္းၿပီး ေကာက္က်စ္တာ

ဦးသန္းေရႊရဲ  ့ဆရာ ဦးခ်စ္လိႈင္

“သူ ဉာဏ္ေကာင္းတယ္၊ ေတာ္တယ္၊ အေနမွန္တယ္၊ ခုိင္းတာအကုန္လုပ္ေတာ့ လူႀကီးႀကိဳက္တယ္။ အားရင္ က်ားပဲထုိးတယ္။ တခါတခါေရြ႕ဖုိ႔အေရး နာရီ၀က္၊ တနာရီေလာက္ ၾကာတယ္” လို႔ ဦးခ်စ္လိႈင္က ေျပာပါတယ္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊရဲ  ့ဆရာ ဦးခ်င္လိႈင္က သူ ့တပည့္ရဲ  ့ေတာ္ပုံေတာ္နည္းကုိ အခုလုိ ခ်ီးက်ဴးေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ပ်က္ေတြဟာ သိတ္ၿပီး ေခါင္းမရွိပါလုိ ့ထင္မိတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ က်ားတကြက္ေရႊ  ့ဖုိ ့ေတာင္ နာရီ၀က္ေလာက္ အခ်ိန္ယူရတယ္ဆုိေတာ့ က်ားကြက္အကုန္လုံးေရႊ  ့ဖုိ ့ဆုိရင္ေတာ့ တစ္ရက္ေလာက္ၾကာမလားပဲ။  ျဖတ္ထုိးဉာဏ္က ေႏွး၊ ထုံထုိင္းေနတဲ့လူမဟုတ္ဘူးဆုိရင္ နာရီ၀က္ေတာင္ ၾကာစရာလုိလုိ ့လား။ မလုိပါဘူး။  ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးခ်စ္္လိႈင္ကုိ လူမွန္ေတြက ဒီလုိေျပာခဲ့တာျဖစ္မယ္။

"မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္က ဗိုလ္ခ်ပ္ေဈးက အိမ္သာေတြမွာ 'မိန္းမသြားရန္'၊ 'ေယာက်္ားသြားရန္' ဆိုင္းဘုတ္ေရးေပးတဲ့ လူနဲ႔ အတူတူပါပဲကြာ" ဟုတည္ၿမဲ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးေဟာင္း သခင္ခ်စ္ေမာင္ကေျပာခဲ့တယ္။

ဦးသန္းေရႊ ရုပ္ကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေတာ့ ေတာ္တဲ့လူညာဏ္ေကာင္းေကာင္းတဲ့လူရဲ  ့ရုပ္ရည္လကၡဏာမေတြ ့ပဲ ေကာက္က်စ္တဲ့ ရုပ္ကုိသာေတြ ့ပါတယ္။ အသက္ႀကီးၿပီး အိပ္ယာထဲမွာေသးေပါက္တတ္တဲ့လူတစ္ဦးလုိ ့ပဲ ထင္တယ္။

သခင္စုိးရဲ  ့တပည့္လုပ္ဘူးတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေဟာင္း ဦးခ်စ္လိႈင္ဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊရဲ  ့ဆရာျဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး (သုိ ့) ဆုိက္၀ါးဆုိတဲ့ ၾကပ္နည္းပညာကုိ ကၽြမ္းက်င္သူတစ္ဦးပါ။ အထူးကၽြမ္းတာမဟုတ္ပါ။ အဲဒိတုန္းက သူဟာ နည္းနည္းေလာက္သိတာကုိ မသိတဲ့လူေတြက ဆရာတင္တယ္လုိ ့သိရတယ္။ ေခတ္ကာလကိုျပန္ၾကည့္ေတာ့ က်ပ္မျပည့္တဲ့ လူေတြဆရာလုပ္တဲ့ေခတ္ျဖစ္္ေနတယ္။

ဒီလုိဆရာတစ္ေယာက္က သူ ့တပည့္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊေတာ္လားမေတာ္လားဆုိတာကုိ သိခ်င္ရင္ လက္ရွိ တုိင္းျပည္ရဲ  ့အေနအထားသာၾကည့္ပါေတာ့လုိ ့ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အရာတစ္ခုရွိတယ္။ ဒါကေတာ့ မိမိတပည့္ကို အားအားယားယား ေမွ်ာက္ပင့္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္နဲ ့အဆင္ေျပေနတဲ့အခ်ိန္ဆုိရင္ အရမ္းကုိ ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ၾကၿပီး ကုိယ္နဲ ့အဆင္မေျပတဲ့ေန ့မ်ားေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ငယ္က်ိဳးငယ္နာကစၿပီး ေဖာ္ၾကေတာ့တာပဲ။ ဒီအထဲမွာ ကြန္ျမဴနစ္က ပုိဆုိးတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတုိ ့က အရက္မေသာက္ေဆးလိပ္မေသာက္ေနတတ္ၿပီး လူေကာင္းဟန္ေဆာင္ေလ့ရွိတယ္။ သူတုိ ့ကုိယ္သူတုိ ့ေတာ့ ေတာ္တယ္လုိ ့ထင္တယ္။ မိန္းမနဲ ့ပက္သက္ရင္ ႏွာဘူးေတာ့ အင္မတန္ထတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ။

အထက္ကေျပာတဲ့ ခ်ီးမြမ္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကို ေလ့လာၾကည့္ ေတာ့ တခ်ိန္က ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ သခင္သန္းထြန္းနဲ ့သခင္စုိးရဲ  ့အျဖစ္ကစလုိ ့ယေန ့ကာလ အန္အယ္ဒီနဲ ့အန္ဒီအက္ဖ္တုိ ့ရဲ  ့အျဖစ္အပ်က္က သက္ေသျပေနတယ္။

ဘာ့ေၾကာင့္အဲဒိလုိ ျဖစ္လဲဆုိေတာ့ မနာလုိစိတ္မ်ားလို ့ပါ။ ျမန္မာလူမ်ိဴးေတြရဲ  ့စိတ္ဓာတ္က မနာလုိစိတ္အင္မတန္မ်ားပါတယ္။ သူမ်ားက ကုိယ့္ထက္သာသြားၿပီဆုိရင္ မနာလုိတက္သလုိ၊ ကိုယ့္အက်ဴိးစီးပြားဆန္ ့က်င္လာၿပီဆုိရင္ ပုိလုိ ့ေတာင္ မနာလုိတဲ့ ဓေလ့လုိ ့ေျပာခ်င္ပါတယ္။

မည္သည့္ ေခါင္းေဆာင္မဆုိ ကုိယ့္အက်ိဳးစီးပြားနဲ ့ေနရာကိုသာ ထိခုိက္လာၿပီးဆုိရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ခ်မ္းသာမေပးပါ။ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကေတာ့ ပုိဆုိးတယ္လုိ ့ေျပာရမွာပဲ။ ဦးသန္းေရႊေလာက္ မုိက္မဲၿပီး အတၱႀကီးတဲ့ ေခါင္းမာသူတစ္ဦးေၾကာင့္ ကုိယ့္ရဲ  ့လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖတ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဦးခင္ညြန္ ့၊ ဦးတင္ဦးနဲ ့အျခားစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြေတာင္ ဘ၀ပ်က္ခဲ့တာကိုပဲၾကည့္ပါ။ ဒါေတာင္ ကုိယ့္ရဲ  ့လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေတြအျဖစ္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလုပ္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ အျခားလူဆုိရင္ေတာ့ ေျပာမေနနဲ ့ေတာ့။

သူ ့ကိုတုိက္တဲ့အတုိက္အခံကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လုပ္ခဲ့လဲလုိ ့သိခ်င္ရင္ ဦး၀င္းတင္ရဲ  ့ပါးစပ္သာ ၿဖဲၾကည့္လုိ ့ပဲေျပာခ်င္ပါတယ္။ အဘုိးႀကီး သြားေတြကၽြတ္တဲ့အထိ အကန္ခံရတာကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့လုိ ့ေထာင္၀တ္စုံကုိေတာင္ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး၀တ္ထားတုန္းပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဘဦး၀င္းတင္ကိုေတာ့ သနားပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဦးသန္းေရႊေၾကာင့္ သူ ့သြားေတြကၽြတ္ၿပီး ယေန ့ဆုိရင္ ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ရင္ေတာင္ ေထာင္းေသာက္ေနရတဲ့ ဘ၀ကုိေရာက္ေနလုိ ့ပါ။

ဦးသန္းေရႊဟာ သူ ့ဆရာဦးခ်စ္လႈိင္ ကြန္ျမဴနစ္ပ်က္ေၾကာင့္ ကြန္ျမဴနစ္ကုိ အင္မတန္မုန္းခဲ့ပါတယ္။ အန္အယ္ဒီက ဦး၀င္းတင္လည္း ကြန္ျမဴနစ္တစ္ဦးဆုိေတာ့ ဦးသန္းေရႊဘယ္ေလာက္ မုန္းမလဲဆုိတာကုိ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အန္အယ္ဒီကုိ ၉၀-ခုႏွစ္မွာ ႏုိင္ခဲ့တာေတာင္ အာဏာလႊဲမေပးခဲ့တာလုိ ့သုံးသပ္လုိ ့ရမလားပဲ။

ဦးသန္းေရႊေသဖုိ ့နီးသလုိ ဦး၀င္တင္လည္း ေသဖုိ ့နီးပါၿပီ။ လူတုိင္းေသရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္တုိင္း ေနာင္တေတာ့ရတတ္ၾကေပမဲ့ သူတုိ ့မွားခဲ့တဲ့အမွားေတြကုိေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ၀န္ခံေလ့မရွိဘူး။ အသက္ႀကီးတဲ့သူေတြက ပုိလုိ ့ဆုိးတယ္လုိ ့က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြက ျပဳျပင္ရလြယ္ေပမဲ့ လူႀကီးေတြ မွားရင္ေတာ့ ျပဳျပင္ဖို ့အင္မတန္ခက္ပါတယ္။

 ဒါ့ေၾကာင္းမွားမွန္းသိသိႀကီးနဲ ့ဦးသန္ေရႊဇြတ္တရြတ္လုပ္ခဲ့တာကုိ သူ ့ရဲ   ့ေနာက္လုိက္ေခါင္းေဆာင္းငယ္ေတြက ငါတုိ ့အဖုိးႀကီးက ဉာဏ္ေကာင္းတယ္လုိ ့ေျပာရင္ေတာ့ ကလိမထုိးပဲ ရီခ်င္ပါတယ္။ က်ားတစ္ကြက္ကို ေရႊ  ့တာေတာင္ နာရီ၀က္ၾကတယ္ဆုိရင္ တုိင္းျပည္တုိးတက္ဖုိ ့အေရးကို ေရႊ  ့ဖုိ ့အတြက္ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲဆုိတာကို စဥ္းစားၾကည့္ပါေတာ့လုိ ့ပဲေျပာခ်င္ပါတယ္။

လက္ရွိစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဦးသန္းေရႊေလာက္ ေကာက္က်စ္မႈ ့မရွိပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဦးသိန္းစိန္နဲ ့အေပါင္းအပါေတြဟာ ဦးသန္းေရႊနဲ ့သူ ့မိသားစုကုိ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်တာမလုပ္ရဲသလုိ လက္နဲ ့ေတာင္မထိခဲ့ပါဘူး။ ဒါကိုၾကည္ရင္ ဦးသန္းေရႊဆုိတဲ့ က်ပ္မျပည္တဲ့အဖုိးႀကီးကုိ ဦးေဌးဦး၊ ဦးေက်ာ္ဆန္းအပါအ၀င္ အစုိးရအဖြဲ ့ထဲက လူႀကီးေတြအားလုံး ဖိန္ ့ဖိန္ ့ေတာင္ နာခံေနရတုန္းပဲျဖစ္သလုိ၊ ဦးသန္းေရႊေလာက္ေတာင္ သတိၱမရွိဘူးလုိ ့ပဲ သတ္မွတ္ခ်င္တယ္။

ယေန ့မွာ အဓိက လုိအပ္ေနတဲ့ အရာကေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္မဟုတ္ပါဘူး။ လစ္ဘရယ္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ စစ္အာဏာရွင္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ လူႀကီးေတြအဘုိႀကီးေတြအခ်င္းခ်င္း မနာလုိတဲ့အေျခအေနလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိကလုိအပ္ေနတာက အေတြးအေခၚသစ္ရွိတဲ့လူေတြ မ်ားဖုိ ့ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေဟာင္းေတြက ေဟာင္းေနတဲ့အတုိင္း သူ ့ေနရာမွာ ေနဖုိ ့လုိတယ္။ အသစ္ေတြကုိ ေနရာေပး ထူေထာင္ေပးဖုိ ့လုိတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့အေဟာင္းေတြထဲမွာ သံသရာလည္ခဲ့တာၾကာေနၿပီ။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ လူႀကီးေတြေနရာယူႀကီးစုိးေနတာကုိ ဖယ္ေပးပါ။ က်ေနာ္တုိ ့လူငယ္ေတြအေတြးအေခၚသစ္နဲ ့ေနရာလုိခ်င္ပါၿပီ။

ဘုန္းေက်ာ္
ၾသစေတ်းလ်