ေရးသင့္၊ မေရးသင့္စဥ္းစားၿပီးမွ ေရးလုိက္တယ္။ စိတ္ဆုိးလည္းမတက္ႏုိင္ဘူး။ ရင္ထဲမွာရွိတာကုိ ေျပာမွရေတာ့မယ္။ နယ္စပ္အေျခစုိက္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔က ေခါင္းေဆာင္ေတြတာ၀န္မယူတက္ၾကဘူး။ မယူခ်င္တာလား။ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ ႔ေခါင္းေဆာင္ဆုိတဲ့ေနရာေတာ့လုိခ်င္ၾကတယ္။ ငါ့အဖြဲ႔အစည္းတုိးတက္ေအာင္၊ အဖြဲ႔၀င္ေတြရဲ ႔စား၀တ္ေနေရး၊ သူတုိ႔ခေလးေတြရဲ ႔ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး လုပ္ေပးအတြက္ပ်က္ကြက္ၾကတယ္။
နယ္စပ္မွာ အဖြဲ႔ေတြမ်ားတယ္။ က်ေနာ္သိသေလာက္၊ ကိုယ္နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့အဖြဲ႔ေတြကုိ ေျပာျပမယ္။ ABSDF DPNS NLDLA KNU PDF PPF PLF ALP NDD အဖြဲ႔ေတြရွိတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ေတြက အဖြဲ႔၀င္ေတြအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနယ္စပ္မွာရွိၾကေသးတယ္။ တခ်ဳိ ႔လည္း တတိယႏုိင္ငံထြက္ကုန္ၾကၿပီ။ ျပန္လုပ္တဲ့ခပ္ရွားရွားပဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလုိျဖစ္ရလဲဆုိေတာ့ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အထူးသျဖင့္ အဖြဲ႔အစည္းကုိ စိတ္နာသြားၾကတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးကုိေတာ့ခ်စ္ၾကတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလုိျဖစ္ရလဲဆုိတာကုိရွင္းျပမယ္။
က်ေနာ္ေနခဲ့တဲ့ စံခလပူရီ-ဘုရားသုံးဆူနယ္စပ္၊ မဲ့ေဆာက္ နဲ႔ ဒုကၡသည္ စခန္းေတြမွာရွိေနတဲ့ အဖြဲ႔၀င္ေတြ၊ သူတုိ႔မိသားစုေတြ အရမ္းဒုကၡေရာက္ရတယ္။ ဘုရားသုံးဆူဘက္မွာ ABSDF တပ္ရင္း-၁ အေျခစိုက္တယ္။ ရဲေဘာ္ေတြဟာ ေတာထဲက ရာဘာၿခံေတြမွာရာဘာျခစ္ရတယ္။ စားဖုိ႔အတြက္။ ေနေတာ့လည္း စုတ္ျပတ္သတ္ေနတာပဲ။ အပမ္းေျဖစရာ TV ေတာင္မရွိဘူး။ သူတုိ႔ခေလးေတြ ေက်ာင္းသြားဖုိ႔မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ မိဘနဲ႔အတူ ရာဘာျခစ္ရတယ္။ ေတာထဲကသီးပင္စားပင္ေတြကုိ ရွာစားရတယ္။
အဖြဲ႔အစည္းကလည္း သူတုိ႔စား၀တ္ေနေရးေျပလည္ေအာင္မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ဒီျပသနာေတြရဲ ႔တာ၀န္အရွိဆုံးကေတာ့ လက္ရွိ ABSDF ဗဟုိေကာ္မတီပဲျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ကုိသံခဲမွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ကုိယ္ေခါင္းေဆာင္ေတာ့လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒီျပသာနာေလးေတာင္မေျဖရွင္းႏုိင္ဘူး။ တပ္ရင္း ၁-က ရဲေဘာ္ေတြ ခေလာ့ခနီ ဒုကၡသည္စခန္းမွာျဖစ္ခ်င္တုိင္းျဖစ္။ အလုပ္မရွိ၊ အကိုင္မရွိ၊ စားဖုိ႔ေတာင္အႏုိင္အႏုိင္ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ယူအန္အစီအစဥ္နဲ႔တတိယႏုိင္ငံထြက္ဖုိ႔လုပ္ျပန္ေတာ့လည္း အဆင္မေျပ။ ဒီလုိပဲေခ်ာင္ပိတ္ၿပီးေနရရွာတယ္။ ဘယ္ေလာက္သနားစရာေကာင္းလဲ။
၈၈-ကတည္းက လုပ္လာၾကတဲ့ရဲေဘာ္ေတြ၊အသက္ေတာင္ရင္းၿပီး ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးကိုယ့္ရဲ ႔ခံစားခြင့္က ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖုိးမရွိတဲ့ဘ၀ျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒီလုိျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ABSDF ဗဟုိေကာ္မတီဘဲျဖစ္တယ္။ အရင္တုန္းက ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြျဖစ္တဲ့ ကုိမုိးသီးဇြန္၊ ကုိႏုိင္ေအာင္ဦးေဆာင္ေတြ ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာလည္းလုံး၀တာ၀န္ရွိတယ္။ ဒါက တပ္ရင္း ၁-ဥပမာပဲရွိေသးတယ္။
မဲ့ေဆာက္နဲ႔၊ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာရွိတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြလည္း တပ္ရင္း-၁ နဲ႔ သူမသာကုိယ္အသုဘပဲ။ အနည္းဆုံးေတာ့ တတိယႏုိင္ငံကိုထြက္ႏုိင္ေအာင္ အဖြဲ႔အစည္းကတာ၀န္ခံၿပီးလုပ္ေပးသင့္တာေပါ့။ ေတာ္လွန္ေရးမလုပ္တဲ့ သူေတြေတာင္ တတိယႏုိင္ငံမွာတပုံႀကီးျဖစ္ကုန္ၿပီ။ ကုိယ့္ရဲေဘာ္ေတြ၊ သူတုိ႔ရဲ ႔သားသမီးေတြဟာ ကုိယ့္သားသမီးလုိ၊ သားသမီးခ်င္းကုိယ္ခ်င္းစာၾကေစခ်င္တယ္။
ေနာက္ၿပီး NLD-LA နဲ႔အျခားအဖြဲ႔ကရဲေဘာ္ေတြလည္းအလားတူပဲ။ အဖြဲ႔အစည္းကေခါင္းေဆာင္ေတြေတာ္ေတာ္တာ၀န္မဲ့ၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတုိ႔ေတြတတိယႏုိင္ငံလည္းေရာက္ေရာ မိမိအဖြဲ႔အစည္းကုိ ဘာမွျပန္ၿပီးကူညီမေပးေတာ့ဘူး။ ဒါဟာ အဖြဲ႔အစည္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြတာ၀န္ကင္းမဲ့ခဲ့လုိ႔ လက္စားေခ်ခံရတယ္လုိ႔ျမင္တယ္။ ႏုိ႔ဘုိးဒုကၡသည္စခန္းမွာ NLD-LA ကရဲေဘာ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အသက္ေတာင္အေသခံၿပီးေရွ ႔တန္းမွာတုိက္ပြဲ၀င္လာခဲ့တယ္။ သူေလျဖတ္ေတာ့၊ သူ႔မိန္းမက သူ႔ကုိ သူမ်ားအိမ္မွာလုိက္ၿပီးအ၀တ္ေလွ်ာ္ေၾကြးရရွာတယ္။ ခေလးႏွစ္ေယာက္က ဟုိအပင္တက္ဒီအပင္တက္ၿပီး အိမ္ရဲ ႔စား၀တ္ေနေရးကိုျဖည့္တင္းရတယ္။ အခုသူတုိ႔မိသားစု အေမရိကန္ကုိေရာက္ကုန္ၿပီ။ သူတုိ႔ဘယ္ေတာ့မွ NLD-LA ဆုိတာၾကားခ်င္ေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
မည္သည့္ရဲေဘာ္မဆုိ ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္အေပၚမွာေတာ့ သံေယာဇဥ္နဲ႔တန္ဖိုးထားမႈရွိတယ္။ အလားတူ KNU PDF ALP PLF PPF ရဲေဘာ္ေတြလည္းဒီအတုိင္းပဲ။ အဖြဲ႔အစည္းက ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္မေၾကြးႏုိင္ရွာဘူး။ ခုိင္းစရာရွိရင္ေတာ့ ေခၚခုိင္းတယ္။ ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မပီသတဲ့လူေတြပဲ။ အနည္းဆုံးေတာ့ မိမိအဖြဲ႔၀င္ေတြကုိ တုိးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္းလုပ္ေပးသင့္တာေပါ့။
DPNS လည္းဘာထူးလဲ။ ကန္႔ထဲ၀င္ရင္ေပးတဲ့ေငြက တျပားႏွစ္ပဲ။ မဲ့ေဆာက္က ေခါင္းေဆာင္နဲ႔မိန္းမ၊ သူ႔သားသမီးၾကေတာ့ အလွ်ံအပယ္စားႏုိင္ေသာက္ႏုိင္တယ္။ ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းထားႏုိင္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဖြဲ႔၀င္ေတြႏုိင္ငံျခားအဆင္ေျပတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒီလူေတြကုိေဘာပဲလုိ႔ေျပာၾကတာတရားတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ၿပီး ေသသြားတဲ့လူေတြတပုံႀကီးရွိတယ္။ သူတုိ႔ရဲ ႔က်န္ရစ္သူမိသားစုေတြကေတာ့ သူတုိ႔သားေတြကိုဘယ္ေလာက္ႏွေမ်ာလုိက္မလဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ လုံး၀အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔က်ေနာ္ေျပာတယ္။ အခုလက္ရွိနယ္စပ္မွာတာ၀န္ယူေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ေခါင္းေဆာင္ပဲလုပ္ခ်င္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔တူတဲ့ တန္တဲ့အရည္အခ်င္း၊ အသိစိတ္ဓာတ္ကင္းမဲ့ၾကတယ္။ တာ၀န္ကင္းၾကတယ္။
ခင္ဗ်ားတုိ ့.... ရဲေဘာ္ေတြရဲ ႔ဘ၀ထဲကုိ တစ္ပတ္ေလာက္၀င္ၾကည့္စမ္းပါ။ ရဲေဘာ္ေတြ ရာဘာျခစ္ရသလုိ၊ ပန္းရံလုပ္ရသလုိ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔လုပ္ၾကည့္ပါလား။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ခေလးေတြကုိ ရာဘာျခစ္ခုိင္းမလား။ သူမ်ားအိမ္က ခုိင္းမွ ထမင္းစားရတဲ့ခေလးေတြဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔သားသမီးေတြျဖစ္ၾကည့္ပါလား။ အနည္းဆုံးေတာ့ ကိုယ္ကတာ၀န္မယႏုိင္ရင္ေတာင္ တတိယႏုိင္ငံေတြထြက္ႏုိင္ေအာင္ တာ၀န္ယူၿပီးလုပ္ေပးၾကေပါ့။ အခုေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ...ေခါင္းေရွာင္အဆင့္အတန္းနဲ႔ရပ္ကုန္ၾကပီ။
2 comments:
မွန္လိုက္တာဗ်ာ.. ေတာ္လွန္ေရးဆိုၿပီးတိုက္ပြဲဝင္တိုင္း
တိုက္ပြဲက ေအာင္ျမင္တာမဟုတ္ဘူးဗ်..
လူဆိုတာ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔လိုေသးတယ္..။
ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ.. မျဖစ္ႏိုင္ေသးတဲ့အေျခအေန
တစ္ခုမွာ ျဖစ္ႏိုင္မယ့္ထြက္ေပါက္ေလးေတြကို ငယ္သားေတြအတြက္ စဥ္းစားေပးသင့္ပါတယ္..။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ အျဖစ္သင့္ဆံုးနဲ႔ စဥ္းစားသင့္တာေတြပါ.. ေထာက္ခံပါတယ္..ကိုဘုန္းရာ..။
very good shouting. you should write more n more about such kind of case. it´s very important for the revolution. for example, if u have no clear mind, vision n trust, u can not create your art craft. revolution also like that. no more victory or achievement if there is a dirty n inequality in the revolution. one more important thing is over 90 percent of the opposition want 2 suck n lick 2 white1´s ...... n ......... that´s the weakest point of our society. really slavery minded by themselves.
when i was in teenager, i was ready 4 sacrifice my life 4 the revolution. but not now. cal me sell fish. very sorry 2 say that. anyway, i´m always in the revolution by sprit. i love poor n true revolutionaries.
there r a lot of inequality in the revolution n organizations. who the poor people will give their time, energy n life for mother f...ing leaders?
we have schools run by the revolutionaries on the border. the other are run by the private (the most expensive). all the leaders or somewhat leader´s children go to private school even they ( leaders) are founder or board member of the school run by the revolutionaries. what´s their determination.
btw, i admire ur study in environment but i´m not from that field.
go on,
son of peasants
http://www.youtube.com/user/thesonofpeasants#p/u/3/jQHqjcqqVrk
Post a Comment