ကုိၿငိမ္းသုိ႔....

29/12/08 ရက္ေန႔မွာ ကုိၿငိမ္းနဲ႔ပက္သက္တာကုိေရးခဲ့ပါတယ္။ အခုဆုိရင္ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါးရွိခဲ့ၿပီ။ ေရးၿပီးေျခာက္လေလာက္ၾကာေတာ့ ကုိၿငိမ္းနဲ႔ မဲ့ေဆာက္မွာေတြ႔တယ္။ မဲ့ေဆာက္က ညေစ်းမွာေတြ႔တယ္။ ေသာက္ၾကစားၾကပြားၾက။ ဒီပြဲမွာ ေက်ာ္စြာ၀င္း(အေမရိက)၊ ထြန္းထြန္း၀င္း (ပီဒီအက္ဖ္)၊ ပီဒီအက္ဖ္က ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္
လည္းပါတယ္။ ေသာက္ရင္းနဲ႔ကုိၿငိမ္းက က်ေနာ့္ကိုေမးတယ္။ မင္းငါ့အေၾကာင္းအင္တာနက္မွာေရးထားတာ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ေျပာလုိ႔ငါဖတ္ရတယ္တဲ့။ မင္းဟာေတြကမွားေနတယ္ကြ...လုိ႔ေျပာတယ္။ က်ေနာ္လည္းသူမ်ားေျပာျပလုိ႔ေရးရတာပါလုိ႔...ေျပာျဖစ္တယ္။ ကုိၿငိမ္းမေသခင္မွာ ကုိၿငိမ္းသိေအာင္ ကုိၿငိမ္းကုိခ်ီးက်ဴးေပးတာပါလုိ႔။ ေသမွ ခ်ီးက်ဴးရင္အလကားပဲဗ်..လို႔ေျပာမိတယ္။ အရက္၀ုိင္းၿပီးေတာ့ ဟုိလည္ဒီလည္နဲ႔ ည ၂-နာရီမွာ က်ေနာ့္ကုိလုိက္ပုိ႔တယ္။ မင္းမႈးေနၿပီတဲ့။ အရမ္းရစ္တယ္ဆုိၿပီး ဆုိင္ကယ္နဲ႔တည္းတဲ့တည္းခုိခန္းကုိလုိက္ပုိ႔တယ္။

ကုိၿငိမ္းကုိစေတြ႔တုံးက ႏုိ႔ဘုိးဒုကၡသည္စခန္းမွာ ၉၉-ခုႏွစ္က။ ၿပီးေတာ့ တပ္မဟာ (၆) ကုိေရွ ႔တန္းဆင္းတယ္။ သူက ဒု-စစ္ေၾကာင္းမႈးပါ။ စစ္ေၾကာင္းမွာပါတဲ့ရဲေဘာ္ေတြအားလုံးရဲ ႔ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကုိခံရတဲ့သူပါ။ လက္ေရတျပင္တည္းစားတဲ့သူပါ။ သူ႔မွာ ပိုင္ဆုိင္မႈဘာမွမရွိပါဘူး။ ျဖစ္သလုိေန၊ ျဖစ္သလုိစား၊ သူမ်ားေတြတတိယႏုိင္ငံသြားဖုိ႔လည္း အစီအစဥ္မရွိပါဘူး။

စစ္သင္တန္းတက္တုံးကလည္း သူက သင္တန္းနည္းျပပါ။ သင္တန္းဆရာက သင္တန္းသားေတြကုိေတာေၾကာင္လည္းပစ္ေၾကြးပါတယ္။ ကာဘုိင္ပစ္တာအရမ္းလက္ေျဖာင့္တယ္။ စစ္တုိက္လည္းေတာ္တယ္။ လူထုစည္းရုံးေရးကုိ ေအာက္ေျခအထိ ဆင္းၿပီးလုပ္ႏုိင္တယ္။ ကဗ်ာေရး၊ စာေရး ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဘက္စုံေတာ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ပါ။ မေကာင္းတာက အရက္အရမ္းေသာက္တယ္။ မႈးရင္ခ်ီးက်တယ္။ ပုိက္ဆံေခ်းၿပီးျပန္မဆက္ဘူး။ အခုက်ေနာ္ေရးတဲ့စာကို ကိုၿငိမ္းတစ္ေယာက္ဖတ္ႏုိင္ဦးမွာမဟုတ္ပါ။ က်ေနာ့္တာ၀န္ေက်ပါတယ္။ သူမေသခင္မွာ က်ေနာ္သူ႔ကုိ ခ်ီးက်ဴးေၾကာင္းေရးထားတဲ့စာကုိ သူဖတ္ခဲ့ရတယ္။ လူေတြကုိ မေသခင္ခ်ီးက်ဴးအားေပးၾကပါ။

အရက္ေၾကာင့္ေသခဲ့လူေတြကိုၾကည့္ပါ။ အားလုံး ၄၅ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေသၾကတယ္။ နီးစပ္တဲ့သူေတြကိုၾကည့္ပါ။

၁) ကိုတင္စုိးေနာင္
၂) ကုိဂုရု
၃) ကုိႏုိင္ထြန္း
၃) ကိုျမင့္ေဇာ္
၄) ကိုၿငိမ္း
၅) ကုိ...
၆) ကုိ....

အားလုံးဟာ တုိက္ပြဲမွာ မေသခဲ့ရဘူး။ အရက္ေၾကာင့္ပဲေသခဲ့ရတယ္။ အခုလက္ရွိနယ္စပ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့လူေတြ၊ ျပည္ပေရာက္ေတြအားလုံး က်ေနာ္အပါအ၀င္ ေစာေစာမေသသင့္ဘဲမေသၾကပါနဲ႔ဗ်ာ...။ ရင္နာလြန္းလုိ႔ပါ။ ဒီစာေရးရင္းနဲ႔ က်ေနာ္ေတာ့ ကိုၿငိမ္းကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ အသားကုန္ေသာက္ၿပီ...။ http://yoma3.org/ ကုိၿငိမ္းအေၾကာင္းသိခ်င္ရင္ ဒီမွာႏွိပ္ပါ။

29/12/08 မွာ ကုိၿငိမ္းဖတ္ခဲ့တဲ့က်ေနာ့္စာ။

အေဖက သားကုိ တုိးတက္တက္ေစခ်င္လုိ႔ ႏုိင္ငံျခားကုိလႊတ္တယ္။ သားကတုိးတက္ခ်င္လုိ႔ အတာခ်ီေက့စ္ ဆြဲၿပီး ႏုိင္ငံျခားကုိလာတယ္။ လာတဲ့ေနရာက ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္တေနရာ။ ေတာ္လွန္ေသာ လူငယ္ေတြဆုံစည္းၿပီး ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာကုိ ကုိယ္လုပ္တဲ့ေနရာ။ ခံစားခြင့္၊ ဘ၀အာမခံခ်က္ စတဲ့ လူေျပာမ်ားေနတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ကုိေက်ာခုိင္း၊ သူတကယ္ယုံၾကည္တဲ့အမွန္တရားေနာက္ကုိ လုိက္ခဲ့သူ။ အေဖက စစ္တပ္က ထိပ္ပုိင္း ေခါင္းေဆာင္။ အေဖယံုၾကည္တာကုိ လက္မခံ။ အမွန္တရားကုိ တူးဆြ ထူးလွတဲ့သူ႔ဘ၀။


တခါတုန္းက ဘုရားသုံးဆူနားက လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမစခန္းတခုမွာ သူက သင္တန္းမႈး။ ညဘက္ ရဲေဘာ္ေတြ အိပ္ေမာၾက ေနခ်ိန္ သူ မအိပ္။ ကာဘုိင္ကုိဆြဲၿပီး မုိးလင္းခ်ိန္ ရဲေဘာ္ေတြစားဖုိ႔ ေတာေၾကာင္ပစ္ထြက္။ ေတာေၾကာင္ ရၿပီး သူ ကုိယ္တုိင္ကုိင္၊ သူကုိယ္တုိင္ခ်က္၊ သူကုိယ္တုိင္ မင္းတစ္တုံးငါတစ္တုံး။ ငါလုပ္လုိ႔ ငါပုိစားမယ္ သူ႔မွာမရွိ။ သူ႔ရင္ထဲမွာ ရွိတာက အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈ။ အခုလည္း အမွန္တရားကုိ ဆက္လက္ ရွာေဖြေနဆဲ။


က်ေနာ္ေတာ့ သူေျပာသလုိ " ၀ီ၀ီမ်ည္တယ္...ဘာလဲ..အဲဒီေကာင္နာမည္....ေမ့ေနလုိ႔။ သူက Bite တယ္ေလ..ေၾသာ္သိၿပီ။ ....Mosquito"