အသုဘေတြကုိေတြ ့ေတာ့
ငါလည္း အသုဘဘယ္ေတာ့ျဖစ္မလဲလုိ ့..
ကုိယ့္ကိုယ္ေမးခဲ့တယ္။
ငယ္တဲ့အသုဘေတြ
ႀကီးတဲ့အသုဘေတြ
မႀကီးမငယ္အသုဘေတြ
ဒီေလာကႀကီးမွာ ျပည့္ေနတယ္။
တခ်ဳိ ့အသုဘေတြက လွတယ္
တခ်ဳိ ့အသုဘေတြက ရုပ္ဆုိးတယ္
တခ်ဳိ ့အသုဘေတြ ၿပဳံးရႊင္ေနတယ္
ဒါေပမဲ့ အသုဘေတြအာလုံးက ပုပ္ရင္နံတယ္။
ဒီလုိ အသုဘေတြကိုၾကည့္ၿပီး
ျမန္ျမန္နဲ ့လွလွပပ အသုဘျဖစ္ဖုိ ့အတြက္
ဘယ္သူမွ မက်ဳိးစားရင္းနဲ ့ပဲ
လူေတြအသုဘျဖစ္ကုန္ၾကပါလား။
အသုဘေတြကုိ မ်က္ျမင္ေတြ ့မွ
အသုဘေလာင္းလ်ာေတြ ခဏတာေတြေ၀ၾကေပမဲ့
အသုဘမျဖစ္ခင္ကာလမွာ
မျပင္ဆင္ မက်ဳိးစား၊ မရုိးသားၾကဘူး။
အသုဘဘြဲ ့ရတာအခါ
လွဖုိ ့၊ မနံဖုိ ့၊ လူစည္ဖုိ ့ဆုိရင္
အသုဘမျဖစ္ခင္ ခ်င္ခင္ၾကဖို ့ဆုိတဲ့
စကားလုံးသုံးလုံးကုိ
အၿပဳံးမပ်က္ပဲ က်င့္သုံးၾကရင္
အသုဘေတြပုပ္ရင္ ဘယ္နံၾကမလဲ။ ။
1 comment:
ေအး ဂံုးေက်ာ္ ငါ့လီးလိုမပဲ မင္းေသရင္ မင္းမသာရုပ္ႀကီးကို ဘယ္မွာ သၿဂိၤဳလ္မွာလဲကြ ၾသဇီမွာပဲ ျမဳတ္မလား ဇာတိခ်က္ေႂကြ အင္းစိန္ေဖါ့ကန္ေျမမွာပဲျမဳတ္မလား ဒါမွမဟုတ္ ျပာကို ေသာင္းရင္းျမစ္ထဲ ေမ်ာ့ခိုင္းမလား ႀကိဳေတြးထားကြာ မင္းက ေသရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ကၽြတ္မွာမဟုတ္ဘူး AAPP တို႔ လူ႔ေဘာင္သစ္ရံုးတို႔မွာ ၿဗဲသြားသြား ၿဗဲအုန္းမွာမဟုတ္လား ခ်င္းမုိင္ဖက္လွည့္လာၿပီး ငါ့လဲ ခ်ဲနံပတ္ေလးဘာေလး အတိတ္ေပးအုန္းကြာ မင္းအတြက္ အမဲသားအစိမ္းနဲ႔ ဆမ္ထစ္ တျပား ေထာင္ထားေပးပါ့မယ္
Post a Comment