ခ်ဳိက်ဳိးႏြားလား ဒြန္းစ႑ား နဲ႔ ေခတ္သစ္ေလာက္ဖ်ားမ်ား ေလာက္ဖ်ားဆိုလို႔ မြန္ရာဇဝင္လာ ေျမာင္းျမစား ေလာက္ဖ်ားအေၾကာင္း ေျပာမလို႔မဟုတ္ပါ။ သစၥာေဖာက္ေလာက္ေကာင္လို႔ တင္စားခဲ့ရတဲ့ ေလာက္ေတြေတာင္ ၾကားရင္ ၿဖဳံသြား၊ ဖ်ားသြား ေလာက္တဲ့ က်ဳပ္တို႔ ေတာ္လွန္ေရးထဲက ေဖာက္ျပန္ႏိုင္လြန္း၊ စားဝါးႏုိင္လြန္း၊ ကုိယ္မွီခုိရာကုိ ကုိယ္ဖ်က္ဆီးႏုိင္လြန္း တဲ့ ေလာက္ဖ်ားေတြအေၾကာင္း ေျပာမလို႔ပါ။ ဗမာစကားမွာ “ငါးပိနဲ႔ ေလာက္ စိန္နဲ႔ ေက်ာက္”လုိ႔ ဆို႐ိုးစကားတခုရွိတယ္။ အေကာင္းထဲမွာ အဆိုး၊ အဆိုးထဲမွာ အေကာင္းရွိတတ္တာကို ရည္ညြန္းၿပီး ဆိုတာပါ။
အဆိုးနဲ႔အေကာင္း ဒြန္တြဲ ရွိတတ္တဲ့ ေလာကဓမၼ သဘာဝကို ေဖာ္ျပတာလို႔လည္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ငါးပိဆိုတာကေတာ့ ေျမျပန္႔ေန ဗမာတိုင္းရင္းသား အားလုံးအတြက္ အေကာင္းဆုံး ခံတြင္းမိန္ စားဖြယ္ အာဟာရပါပဲ။ အဲဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ ငါးပိထဲမွာ စက္ဆုတ္ရြံရွာ မသတီဖြယ္ရာေလာက္ေတြ ေပါက္ဖြား ကိန္းေအာင္းေနေလ့ရွိတယ္။ ဇီဝေဗဒ သေဘာအရေတာ့ ေလာက္လန္းဆိုတာ အေတာင္ပါ ပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့ ယင္လို ပ်ားလို အင္းဆက္ပိုးမႊားေတြရဲ႕ သေႏၶသားေလာင္းေတြ။ ဒီေလာက္လန္း ေတြဟာ ငါးပိအျပင္ သစ္သီးသစ္ဥတို႔၊ မစင္အညစ္အေၾကး၊ အပုပ္အစပ္မ်ား၊ သတၱဝါ အေသေကာင္ေတြ၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာေတြကတဆင့္ ဝင္ေရာက္ၿပီး သက္ရွင္ေနတဲ့ သတၱဝါေတြရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေတြမွာ မွီခိုႀကီးပြားၾကတယ္။ ဒီေလာက္ေတြရဲ႕ သဘာဝကိုက သူတို႔မွီခိုက်ယ္လည္ရာကို စားေသာက္ဖ်က္ဆီးၿပီး ရွင္သန္ၾကရတယ္။ ေလာက္ေတြဟာ ခိုလႈံရာ အေဆာက္အဦးရဲ႕ အတြင္းက်က် အခ်က္အခ်ာေတြမွာ စြဲမွီတတ္ေတာ့ ေတာ္႐ုံနဲ႔ေတာ့ မထင္သာ မျမင္သာေပဘူး။ ထင္သာျမင္သာျဖစ္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီခႏၶာ၊ အဲဒီသတၱဝါ အေတာ္အေျခအေနဆိုးသြားၿပီ။ ဒီေတာ့ ေလာက္တြယ္ရင္ဘဲ အဲဒီသတၱဝါ ေသမယ္သာ ျပင္ေပေတာ့။ က်ဳပ္တို႔ စစ္အာဏာရွင္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ထူေထာင္ေရး၊ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတဲ့ အပုပ္နံ႔တေထာင္းေထာင္းနဲ႔ ငါးပိအိုးႀကီးလဲ အႏွစ္ (၂၀)ၾကာ အတြင္းႀကိတ္ လႈိက္စားလာခဲ့တာ အခုေတာ့ ကိုယ္မွီခိုရာကိုဖ်က္တဲ့ မသတီစရာ ေလာက္ေကာင္ေတြ ဖုံးဖိမရ ေပၚလာၾကၿပီ။ တခ်ဳိ႕ေလာက္ေကာင္ေတြဆို ေၾကာက္ခမန္းလိလိ အစြယ္ျပဴးျပဴးနဲ႔ အေမႊးေတြေတာင္ ေထာင္ထလို႔။ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ ထိပ္တန္းေနရာေတြမွာ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ မွိန္းေနၿပီး ရသမွ် အခြင့္အေရးေတြကို သုံးစားႀကီးထြားလာၾကတာေပါ့။ ဒီေတာ့ ေတာ္လွန္ေရး ဒီေရ ေရွ႕မေရာက္ ေနာက္ျပန္ေလွ်ာက်တာ အဆန္းတၾကယ္မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္တို႔ကုိယ္ကလည္း ညံ့ပါတယ္။ တံဆိပ္ေကာင္းတာနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ တင္မိတာကိုး။ ကုလားျဖဴစကားလည္းတတ္၊ နာမည္လည္းေက်ာ္ တယ္ဆို တကယ္ေတာ္တယ္ ထင္မိတာပဲ။ ပစၥည္းေကာင္းဖို႔မလို ေၾကာ္ျငာေကာင္းရင္ နာမည္ေက်ာ္ လူႀကိဳက္မ်ားႏုိင္တာ အႏွစ္ (၂၀) ၾကာမွပဲ သိေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္တို႔အျဖစ္က အရပ္ပ်က္ေတြနဲ႔ ဇာတ္ထြက္ခဲ့သလို၊ အခုေတာ့ ျပည္တည္မရ ဇာတ္ပ်က္ခဲ့ၿပီ။ အႏွီပုဂၢဳိလ္အားလုံးဟာ ေတာ္လွန္ေရး ဒီေရျမင့္စဥ္ကေတာ့ မိုးေအာက္ေျမျပင္မွာ သူတို႔အျပင္ မရွိသေလာက္ ရဲရဲေတာက္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြေပ့ါ။ အခုေတာ့ အခ်ိန္ကလည္းၾကာ တဖက္မွာ ကလည္း စစ္ကြ်န္ခေလာက္နဲ႔ အမတ္ေလာက္ေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးေလးေတြလည္း ျမင္လာ၊ တျခားတဖက္မွာလည္း ဗမာျပည္ထဲ ဝင္ခ်င္လြန္းလွျဖစ္ေနတဲ့ အင္ဂ်ီအိုေတြရဲ႕ ေငြထုတ္ေတြကိုလည္း ျမင္လာေတာ့ တခ်ဳိ႕က ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း၊ တခ်ဳိ႕က မသိမသာ၊ တခ်ဳိ႕က ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နဲ႔ စစ္ကြ်န္ေရြးေကာက္ပြဲကို ေထာက္ခံလာၾကၿပီ။ စစ္မိစၦာေတြကို မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးေနၾကၿပီ။ “ခ်ဳိက်ဳိးႏြားလား ဒြန္းစ႑ား”လို စစ္ဖိနပ္ကို လွ်ာနဲ႔ လွ်က္ကုန္ၾကၿပီ။ အဲဒီအထဲက ျပည္တြင္းမွာ လုပ္ေနရတဲ႔လူေတြကေတာ႔ ထားပါေတာ႔။ သူ႔အေျခအေနနဲ႔သူ ကုိယ္လည္းမသိႏုိင္တဲ႔အေျခအေန။ ဒါေပမဲ႔ ေအာ႔ႏွလုံးနာစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ ျပည္ပက ဆရာႀကီးေတြ၊ လူတတ္ေတြနဲ႔ သတင္းသမားတခ်ဳိ႕ပါပဲ။ သူတို႔ခင္ဗ်ာ တေလွ်ာက္လုံး ခံစားလာတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံေလးစီးလိုက္၊ အစည္းအေဝးေလးတက္လိုက္၊ ဝီစကီေလးစုပ္လိုက္၊ ခ်ီးေလးကိုက္လိုက္၊ အလံ႐ႈးသတင္းသမားေတြနဲ႔ ပင္းၿပီး ႏုိင္ငံေရးေဟာကိန္းေတြ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြေပးလိုက္နဲ႔ ယစ္ေနတဲ့ စည္းစိမ္ေလးေတြ လက္လြတ္မခံႏိုင္တာနဲ႔ပဲ အထက္ ဆရာ့ဆရာႀကီးေတြရဲ႕ ေလသံအတိုင္း ဒိီမိုကေရစီ သင္းကြပ္မဲ႔ စစ္ကြ်န္ေရြးေကာက္ပြဲကို ေထာက္ခံအားေပးလာၾကတာပဲ။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မွပဲ လက္ေတြ႔က်တဲ႔ႏုိင္ငံေရးလိုလို အထဲက စစ္ကြ်န္ ကူလီေခါင္း ေမာင္စူးစမ္းတို႔ သခင္တင္ျမ တို႔ရဲ႕ေလကို အျပင္မွာ တာဝန္ခံ ျဖန္႔ၾကတယ္။ အေကာင္ႀကီးမို႔ အထင္အရွားဆုံးက ဟန္ေညာင္ေရႊပါ။ ျပည္တြင္းတုိင္းရင္းသား ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႕က စားဖား အေခ်ာင္သမားလို႔ ထိပ္ဆုံးမွာ စာရင္းတင္ထားပါတယ္။ သြားေလသူ သမတႀကီးကို အားတုံ႕အားနာ ၀ႏၵနာလို႔ ေညာင္ေရႊဆိုတာ ျဖတ္ၿပီး “ဟန္” လို႔ပဲ သုံးခ်င္ပါတယ္။ ဟန္ဆိုတာ ရွစ္ေလးလုံးမတိုင္ခင္ထဲက ျပည္ပေရာက္ၿပီး မိဘဂုဏ္သေရကို အသုံးခ်ၿပီး အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစုံမွာ လႈပ္ရွား လုပ္စားခဲ့သူပါ။ လူျဖဴေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ကြ်မ္းက်င္ၿပီး အရည္အေသြးလည္းရွိလို႔ အမ်ားက ေမွ်ာ္လင့္အားကိုးခဲ့ရသူပါ။ သုိ႔ေသာ္ ေစတနာေကာင္းမေကာင္းကေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္စရာ၊ သံသယျဖစ္စရာ သက္ေသအမ်ားႀကီးပါ။ တဖြဲ႕မေခ်ာင္ တဖြဲ႕ေထာင္နဲ႔ အခုေနာက္ဆုံး ဥေရာပ EBO အဖြဲ႕ပါ။ ဟိုတုန္းကေတာ့ ဗမာျပည္ ျပႆနာ အေျဖရွာဖို႔ဆိုတာ သုံးပြင့္ဆိုင္မွ သုံးပြင့္ဆိုင္၊ သုုံးပြင့္ မဆိုင္ရင္ လူနည္းစုတိုင္းရင္းသားေတြမွာ ဘဝနစ္နာ ဆုံး႐ႈံးရေခ်ရဲ႕လို႔ ျပင္းထန္တဲ့ သေဘာထားေတြနဲ႔ လက္ရွိဗမာျပည္ ျပႆနာဟာ ဖြဲ႕စည္းပုံျပႆနာလို႔ ေျပာခဲ့ၿပီးကာမွ အခုေတာ့ စစ္ကြ်န္ ဖြဲ႕စည္းပုံအတိုင္းလုပ္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ စစ္ကြ်န္ဖြဲ႕စည္းပုံကို အတည္ျပဳမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ပကတိအေျခအေနမွန္လို႔ ျမင္ၿပီးသကာလ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အခြင့္အေရးျဖစ္လို႔ ဝင္ရမည္လို႔ ဆိုလာျပန္ၿပီ။ ဒီေလာက္ ေရွ႕စကား၊ ေနာက္စကား ဖီလာတရားေတြ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ေပၚလာသလဲ။ အခြင့္အေရးေၾကာင့္လား၊ ေနရာေၾကာင့္လား၊ အထက္ဆရာ့ဆရာႀကီးေတြ အမိန္႔ေၾကာင့္လား၊ ဘာေၾကာင့္ ေျပာင္းသြားသလဲ စဥ္းစားရ အေတာ္ခက္လွတယ္။ အခုကုိပဲ ႏုိင္ငံတကာကူေငြေတြနဲ႔ ဟန္တုိ႔ အစီအစဥ္အတုိင္း ရန္ကုန္၊ မႏၱေလးေတြမွာ ေရြးေကာက္ပြဲပညာေပး ေဟာေျပာပြဲေတြ၊ သင္တန္းေတြ စလုပ္ေနျပီ ၾကားရတယ္။ အတြင္းအျပင္က ခ်ဳိက်ဳိးႏြားလား ဒြန္းစ႑ားေတြ ခ်ိတ္ဆက္မိေနၾကျပီ ဆုိတဲ႔သေဘာေပါ႔။ နအဖ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြနဲ႔ေကာ ဘယ္ေလာက္ထိ နားလည္မူယူထားတယ္ ဆုိတာဟာလည္း ဆက္စဥ္းစားရမည္႔ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဟန္ဟာ EBO နာမည္နဲ႔ ဗမာျပည္သူေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႏုိင္ငံတကာ အလွဴရွင္ေတြ႕ရဲ႕ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ယူ႐ိုေငြေတြကို ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ တကိုယ္ေတာ္ ထင္ရာႀကဲခဲ့သူပါ။ အခုေတာ့ အပုပ္နံ႔ တေထာင္းေထာင္းနဲ႔ လူေျပာသူေျပာမ်ားလာလို႔ ဆယ္ႏွစ္စာ အစီရင္ခံစာတခု ထြက္လာပါတယ္။ မဟုတ္မဟတ္ လုပ္ဇာတ္ေတြနဲ႔ စီရင္ထားတဲ့ အစီရင္ခံစာ ထဲမွာေတာင္ မေတာ္မတရား အလြဲသုံးစားမႈေတြ၊ မ႐ိုးသားမႈေတြက ဗူးေပၚသလို ေပၚေနတုံးပဲ။ သူ႔အစီရင္ခံစာအတိုင္းဆိုရင္ ဒီအဖြဲ႕ေပၚေပါက္လာပုံ၊ ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ပုံေတြက ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ႏုိင္လွတယ္။ ၁၉၉၇မွာ ဒီအဖြဲ႕ကို ကေနဒါက အဖြဲ႕ေလးတခုကို အေျခခံဖြဲ႕တယ္ လို႔ဆိုတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ဟန္ဟာ NCGUB လို႔ေခၚတဲ့ နဂုတ္မွာ အႀကံေပးလုပ္ေနၿပီး NCUB နကပ္မွာလည္း လုပ္ေနခ်ိန္ေပါ့။ ဒီလိုအဖြဲ႕အစည္းႀကီးေတြ ရွိေနၿပီးသား၊ သူကိုယ္တိုင္လည္း ပါေနၿပီးသား အေျခအေနမွာ ႏုိင္ငံတကာ အလွဴေငြေတြကို ဗမာျပည္ကိုယ္စားျပဳ လက္ခံအသုံးျပဳမည့္ ဒီ EBO အဖြဲ႕က မထင္မရွား ကေနဒါက အဖြဲ႕ေလးကို အေျခခံဖြဲ႕ထားတယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားရၾကပ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဘယ္လိုဆိုတာ သက္ဆိုင္သူ ကာယကံရွင္ေတြသာ သိႏိုင္ပါတယ္။ အဆုိးဆုံးကေတာ့ အဲဒီအဖြဲ႕ကို ဘယ္သူေတြနဲ႔ ဘယ္လိုဖြဲ႕တယ္ဆိုတာ သိသာရွင္းလင္းျခင္း မရွိတာပဲ။ ဗမာျပည္သူေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ရည္စူးတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ အလွဴရွင္ေတြရဲ႕ ေငြကို လက္ခံသုံးစြဲမည့္ အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ေပၚေပါက္လာပုံ၊ ဖြဲ႕စည္းပုံက ခါးပိုက္ႏႈိက္ ဂိုဏ္းလိုလို ေစာရ ေဖာက္ထြင္းဂိုဏ္းလိုလိုပါပဲ။ အလွဴေငြ ယူ႐ုိသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ျပဳန္းတီးသြားခဲ့ရေပမယ့္ ဗမာျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာ၊ လုပ္္္ႏိုင္ခဲ့တာ ဘာတခုမွ ေလာက္ေလာက္လားလား ျပစရာမရွိပါဘူး။ အေရးေတာ္ပုံနဲ႔ မပတ္သက္တဲ့ ႏႈတ္ပိတ္ေခါင္းညိတ္ေတြကို ဝန္ထမ္းခန္႔၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မတန္တဆ လုပ္ခလစာေတြေပးနဲ႔ ခိုးျခင္း (၂၅) ပါးနဲ႔အညီ ေစာရဇာတ္ထုတ္ခင္းလာလိုက္တာ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာလာေတာ့ မ်ဳိးဖ်က္မိစၦာ နအဖ သန္းေရႊတို႔ရဲ႕ ရာသက္ပန္ စစ္အာဏာရွင္ တည္ၿမဲေရး လုပ္ငန္းေတြကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေထာက္ခံလာတဲ့အထိ အတင့္ရဲလာတယ္။ သူ႔အစီရင္ခံစာထဲက ကုိယ့္အနီးကေဒလီအီးယူ႐ုံးဆိုတာ ၂၀၀၄ ေလာက္ကမွ စဖြင့္တယ္။ ႏုတ္ပိတ္ ေခါင္းညိတ္ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔ဖြဲ႕တယ္။ ABSL စည္း႐ုံးတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဂြင္ထဲက လူပုဂၢိဳလ္အဖြဲ႕အစည္းေတြၾကားမွာ
ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း Kyaw_than2004@yahoo.com
---------------------------------
စာၾကြင္း ။ ။ဘရုတပ္ဆုိတာဂ်ဴးလီးယက္ဆီဇာကပုန္ကန္သူ ျမိဳ႕စားတဦးကုိ တုိက္ခုိက္အႏုိင္ယူ အသက္ကယ္ျပီး ဆီးနိတ္တာအထိ ခ်ီးေျမွာက္ခံခဲ႔ရတဲ႔ သူတေယာက္ပါ။ ဂ်ဴးလီးယက္ဆီဇာက အၾကြင္းမဲ႔ ယုံၾကည္ခံထားရျပီး လုပ္ၾကံမူမွာ ဘရုတပ္ကုိယ္တုိင္ ပါေနတာကုိ သိတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဆီဇာက တအံ႔တၾသနဲ႔ အထက္ပါအတုိင္း ေရရြက္ျပီးေတာ႔ ေသဆုံးသြားခဲ႔ရပါတယ္။ မွတ္ခ်က္ ။ ။ EBO အစီရင္ခံစာအား ရယူလိုသူမ်ားအား မွ်ေဝႏုိင္ပါသည္။ တုိက္႐ိုက္ပို႔ေပးပါမည္။
No comments:
Post a Comment