ကင္ ႏွင့္ ေရႊ

ေျမာက္ကုိရီးယားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ကင္ နဲ ့ ျမန္မာျပည္က ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေရႊ တုိ ့ၾကားမွာ ဘာကြာလဲဆုိေတာ့ ကြာတာအမ်ားႀကီးဟု ေျပာခ်င္သည္။

ရထားေပၚမွာ ဇိမ္ယူေနတုန္း ရထားခုန္လုိ ့ႏွလုံးပါ ရပ္သြားတဲ့ ကင္ ဟာ သူ ့တုိင္းသူျပည္သားေတြကုိ ေသနတ္နဲ ့မပစ္ဘူး။

သူ ့ေၾကာင့္ျပည္တြင္းစစ္မရွိဘူး။ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတုိ ့လုိမ်ဳိး ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ေျခေထာက္နဲ ့မကန္ဘူး။ ေခါင္းကုိ မရုိက္ခြဲဘူး။ ႏုိင္ငံသားေတြကုိ ထမင္းငတ္ၿပီး ေသေအာင္လုပ္တာ တစ္ခုပဲရွိတယ္။

ေခါင္းေဆာင္ႀကီးကင္ရုတ္တရက္ေရွာေတာ့ ခေလးလူႀကီးေခြးပါမက်န္ အသံၿဗဲလရမ္းနဲ ့ငုိေကၽြးၾကတယ္။ ဦးသန္းေရႊႀကီး ရုတ္တရက္ေရွာလုိ ့ကေတာ့ ဘယ္သူကမွ ငုိမွာမဟုတ္ဘူး။
ေျမာက္ကုိရီးယားက လက္နက္ေတြကုိ ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္ေတြက ၀ယ္ယူရတဲ့အထိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ကင္တုိ ့သားအဖေတြ အစြမ္းထက္ခဲ့တယ္။

ကြန္ျမဴနစ္ပီပီ ၀တ္စရာမရွိေနပါေစ ယုံၾကည္ခ်က္ကုိေတာ့ ေသတဲ့အထိ ကုိင္စြဲထားတုန္း။

ျမန္မာျပည္က ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ ့တုိင္းျပည္ဟာ ဘာမ်ားထူးထူးျခားျခားတုိးတက္ခဲ့လဲဆုိေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္မွာ လူေပါင္းသုံးသန္းခန္ ့ေသဆုံးရတယ္။

ျပည္ပမွာ အလုပ္သမား ေျခာက္သန္းေလာက္ ကၽြန္ခံရတယ္။ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း ခ် ေနတာကုိေတာင္ မရပ္ႏုိင္ခဲ့ဘူး။

ေျမာက္ကုိးရီးယားအစုိးရေလာက္ေတာင္ ျမန္မာအစုိးရအဆက္ဆက္ေတြ အသုံးမက်ခဲ့ဘူး။ နည္းပညာေကာ တုိးတက္လားဆုိေတာ့ ရွိတာအကုန္ေရာင္းစားတဲ့ ပညာပဲ ရွိေတာ့တယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးသန္းေရႊတုိ ့ေသရင္ ျပည္သူေတြက ငိုဖုိ ့ေနေနသာသာ နာေရးကူညီမႈအသင္းကေတာင္ အခမဲ့ သၿဂိဳလ္ေပးပါ့မလား။