က်ေနာ္သည္ အစုိးရကုိယ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အတိုက္အခံမဟုတ္ေသာ အတုိက္အခံကိုေသာ္လည္းေကာင္း မ်က္စိ ဆံပင္ေမႊးဆူးေနေသာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဟု လူႀကီးမင္းတုိ ့ေမးျမန္းေကာင္း ေမးျမန္းႏုိင္ပါသည္။ က်ေနာ္ရွင္းပါအုံးမည္။
အစုိးရဟုေခၚေသာ အစုိးရသည္ အစုိးရျဖစ္ေအာင္က်ဳိးစားေန၏။ သုိ ့ေသာ္ အစုိးရလုပ္တက္သည့္အရည္အခ်င္း သူတုိ ့မွာမရွိေၾကာင္းက်ေနာ္ေတြ ့ေနပါၿပီ။ အစုိးရတုိင္းသည္ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိး ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္လွ်င္ အစုိးရမဟုတ္ပါ။
အတုိက္အခံသည္ အာဏာဟုေခၚေသာ ေနရာရေအာင္က်ဳိးစားႏုိင္မွ ပြင့္လင္းႏုိင္မွ အတိုက္အခံျဖစ္သည္။ ဘုန္းႀကီးစကားေတြႏွင့္အတိုက္အခံ
အစုိးရသည္ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ က်ဳိးစားေနေသာ္ျငားလည္း မေအာင္ျမင္ေသးပါ။ဆင္းရဲမႈ ့ကုိ တိုက္ဖ်က္ေနပါသည္ဟုေျပာေနေသာ္ျ
အစိုးရႏွင့္အတိုက္အခံက က်ေနာ္ဘုန္းေက်ာ္အား နည္းလမ္းေပးပါဟုေျပာလွ်င္ ဗဟုအဖြဲ ့လုိ စကားလုံးေတြႀကီးၿပီး အလုပ္မျဖစ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ဳိးက်ေနာ္မေပးခ်င္ပါ။ ဗကပလုိလည္း ဓားမ မရွိပဲ ထင္းမခုတ္ခ်င္ပါ။
ဦးသုေ၀ႏွင့္အေပါင္းအပါေတြေျပာ
လက္နက္ကိုင္ၿပီးမွ်စ္ခ်ဳိးစားေ
ႏုိင္ငံေရးသည္ သူ ့အေမလင္ႏွင့္ စပယ္လင္ေရာထားေသာ ဟင္းေပါင္းမဟုတ္။ ဘုန္းႀကီးမ်ား စား၍မကုန္ေသာေၾကာင့္ စုေပါင္းၿပီးခ်က္ထားေသာဟင္းေပါ
ယေန ့ကာလသည္ မေန ့ကလုိ မဟုတ္။ ဒါကိုခေလးေတာင္သိသည္။ ခေလးသည္ ခေလးအေတြးႏွင့္ေတြးေသာေၾကာင့္ရွ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အိမ္မွာထုိင္းၿပီး ဟိုလူႏွင့္ေတြ ့ဒီလူႏွင့္ေတြ ့ၿပီး ပ်င္းပ်င္းရွိလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ဟုိသြားဒီသြားလုပ္၊ ေတာ္ကီေတြမ်ားၿပီး မဲဆြယ္ေၾကာင္း လူႀကီးၿပီး ဟုိဟာမႀကီးေသာ ခင္ဗ်ားတုိ ့သိၾကပါလိ့မ္မည္။ ထုိ ့အတူ က်န္းမာေရးမေကာင္းေသာ္လည္း အုပ္ေပ်ာ္လုပ္တက္ေသာ ကိုမင္းကုိႏိုင္ႏွင့္ ရုပ္ရည္အရမ္းေခ်ာေသာ ကိုကိုႀကီးတုိ ့တစ္စုသည္လည္း အန္တီစုလုိ ပြား၏။ လႊတ္၏။ တနည္းဆုိေသာ္ စည္းရုံး၏။ ၄၈-ေနရာသည္ ပါလီမန္ဟုေခၚေသာ အာဏာရွင္အိမ္ေရွ ့ေနရာအား ယခုေလာက္ အီးအရမ္းပါခ်င္သည့္အခ်ိန္ အိမ္သာကို အသဲအသန္ေျပးေသာ လူလုိ လုပ္စရာမလုိဟု ေအာင္ဆန္းသူရိယလွေသာင္းေက်ာင္း
ဦးသန္းေရႊႏွင့္အဘြားႀကိဳင္သည္ က်ေနာ့္အမ်ဳိးျဖစ္သည္။ အဘြားႀကိဳင္သည္ သိပ္ၿပီး က်ပ္မျပည့္ဟု မထင္ပါေလႏွင့္။ က်ပ္မျပည့္သည့္အဘုိးႀကီးမွာ ဦးသိန္းေရႊဟုေခၚေသာ လဥတစ္လုံးပဲရွိသည့္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျဖစ္သည္။ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသည္ အရမ္းေၾကာက္တက္၏။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္သည္ထင္လဲဟု ေျပာရလွ်င္ ညဖက္တစ္ေယာက္တည္း အိမ္သာသို ့မသြားရဲေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္တက္ေၾကာင္း ဦးသန္းေရႊ၏ ပီေအျဖစ္သူ ဦးသိန္းစိန္မွ ေျပာဘူးသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ အေၾကာက္ေျပေစရန္ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ထင္သလုိ ဒီမိုကေရစီေပးေနပါသည္။ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ဒီမုိကေရစီဟုေခၚသည္။ ယူေက ဒီမုိကေရစီသည္ ဟန္းဂရီးဂ်က္စားၿပီး အ-၀လြန္သည့္ေရာဂါရႏုိင္သည္ဟု ဦးသိန္းေရႊႏွင့္ အေပါင္းအပါတုိ ့မွ ျပည္သူ ကုိ ေစတနာထားပုံရပါသည္။
ဦးေအာင္လင္းထြတ္သည္ သူ ့ပေထြးဦးခင္ညြန္ ့အားကာကြယ္ႏုိင္ရန္ အေမရိကန္တြင္ ဆူရွီးစားၿပီး အီးအီးေပါက္ျပေနသည္။ မယုံပါေလႏွင့္။ သူသည္ လူေတာ့ ဖမ္းသည္။ သူ ့ကိုဖမ္းမွာေတာ့ အေသေၾကာက္သည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ဦးသိန္းေရႊသည္ တႏုိင္ငံလုံး မုဒိမ္းက်င့္ဖုိ ့အမိန္ ့ေပးသည္ဟု ရႊီးေနေၾကာင္း ဆယ္တန္းႏွစ္ခါက်ဘူးသည့္ ဘုန္းေက်ာ္ျမင္သည္။ က်ေနာ္မယုံပါ။ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြသည္ ေယာက်္ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေပါက္လွ်င္တည့္တည့္ေပါက္သည္၊ မုိးေပၚကို ဘယ္ေတာ့မွ ေထာင္ၿပီးမေပါက္ပါ။
ယေန ့ကာလတြင္ အခ်ိန္ကုန္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ႏုိင္ေတာ့မည္မဟုတ္ဟု ထင္မိေနသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ယခုစာအား နိဂုံးခ်ဳပ္ရမည္ဆုိလွ်င္ ဆင္းရဲမႈကို တိုက္ဖ်က္ခ်င္သလား။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရခ်င္သလား။ ဒီႏွစ္ခုကို အဓိကလုိခ်င္ရင္ ဆီမီနာေတြလုပ္ၿပီး ေလထဲမွာတုိက္ေဆာက္မေနနဲ ့သင့္ေတာ့ပါ။ ျပည္ပကမီဒီယာေတြကို ေခၚၿပီး ေအာကားရိုက္မေနသင့္ေတာ့ပါ။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြလႊတ္ၿပီး ေဖ့ဘြစ္မွာ တင္ဖုိ ့မက်ဳိးသင့္ေတာ့ပါ။
တစ္ခုပဲ အႀကံေပးခ်င္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ အာဏာရွိလာေအာင္သာ လုပ္ေပးပါဟု အရက္မႈးၿပီးဘေလာ့ဂ္ေရးတက္ေသာ အဆဲသန္ေသာ က်ေနာ္ ဘုန္းေက်ာ္မွ ေျပာခ်င္ပါေၾကာင္း၊ လဥမပါေသာ သမၼတႀကီး သိပါေစ။
