ဥကၠဌ ကုိေအာင္မုိးေဇာ္ကုိ ႏွစ္ခါပဲ ျမင္ဘူးတယ္။ စံခလပူရီမွာတစ္ခါ၊ မဲ့ေဆာက္မွာ တစ္ခါ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုိက္ကပူပူ၊ ပါးေဖာင္းေဖာင္း အရပ္က ဟစ္တလာေလာက္ပဲ ရွိတဲ့ က်ေနာ့္ ဥကၠဌကုိ ရွိခုိးမတက္ အရမ္းေလးစားခဲ့ဘူးတယ္။ တကယ္ေတာ္တဲ့လူလုိ႔ သတ္မွတ္ခဲ့မိတယ္။ အခုေတာ့ သူဦးေဆာင္ေနတဲ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ကုိ လက္ရွိႏုိင္ငံေရးကာလမွာ ဘုန္းေက်ာ္ရဲ ့က်ယ္ျပန္႔မႀကီးက်ယ္ေသာ အုံးေႏွာက္ကုိသုံးၿပီး ေ၀ဖန္ပါအုံးမယ္။ သည္းခံၿပီးဖတ္ပါေလ။ အားေနလုိ႔ပဲ ဆုိပါရေစ။
လူ ့ေဘာင္သစ္ဟာ ေတာထဲကုိ လူအေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္မျပည့္ပဲနဲ႔ ေရႊ ့ခဲ့တယ္။ ဌာနခ်ဳပ္ဆုိပါေတာ့။ အားလုံးက ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အရြယ္လူငယ္ေတြခ်ည္းပဲ။ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတြအမ်ားစုေပါ့။ ၂၀၀၁-ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ကုိမုိးသီးဇြန္၊ ကိုေအာင္သူၿငိမ္း၊ ကို၀င္းႏုိင္ဦးတို႔ ဦးေဆာင္တဲ့ ABSDF နဲ႔ လူ ့ေဘာင္သစ္ေပါင္းစည္းခဲ့တယ္ေပါ့။ သိပ္မၾကာဘူး သူတုိ႔ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ေဘာ,ပဲလုိ႔မေျပာယုံတမယ္ပဲ။ လူ႔ေဘာင္သစ္ဟာ လူ႔ေဘာင္သစ္မဟုတ္ဘူး။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ ့လက္ေ၀ခံျဖစ္တယ္လုိ႔ သူတုိ႔ေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ဒါကေတာ့ ဟုတ္မဟုတ္ လက္ေတြ႔ျမင္ရေနတာပဲ။ က်ေနာ္လည္းဒီအတုိင္းပဲ ယူဆပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ၂၀၀၄-ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ဦးေငြလင္း၊ ကိုယဥ္ေထြး၊ မရီ၊ ကိုတုိးတုိးထြန္းတုိ႔ အဖြဲ႔နဲ႔ ထပ္ၿပီးလူ႔ေဘာင္သစ္ကိုေရာက္လာၾကတယ္။ သူတုိ႔က ျပည္တြင္းကေန လာၾကတယ္ေပါ့။ အဲ...အနည္းစုေလာက္ပဲ ပါတီဌာနခ်ဳပ္မွာ က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။ အမ်ားစုက ႏုိင္ငံျခားမွာ ေရာက္ကုန္ၾကၿပီ။ ထားေတာ့ ဒါက ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္း။
အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး ကိုေဇာ္ႏုိင္ဦး ရွိစဥ္ကာလေပါ့။ အားလုံးနဲ႔တစ္စုတစ္စည္းတည္းျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းခဲ့တယ္္လုိ႔ ယူဆတဲ့အတြက္ အထူးႀကိဳဆုိခဲ့တယ္။ အားေပးခဲ့တယ္။ လုိက္ပါခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ပုိင္းကြဲသြားၾကေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ သေဘာထားေတြကြဲသလုိခံစားၾကရျပန္တယ္။ ဒါကလည္း လူနည္းစုျဖစ္တဲ့ ထိပ္ပုိင္းလူသုံးေလးဦးက ခ်ယ္လွယ္တယ္လုိ႔ အခုမွ သေဘာေပါက္တယ္။
အခုေတာ့ ျပည္ပကေန နဲနဲေလာက္ေတာ့ ေျပာခြင့္ျပဳပါ။ အဓိက ပါတီရဲ ့ႏုိင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ လႈပ္ရွားမႈအေၾကာင္းပဲေပါ့။
လူ႔ေဘာင္သစ္ဟာ ဒုတိယအင္အားအႀကီးဆုံးျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ပဲ သိရတယ္။ အခုေတာ့ ဒုတိယအင္အားအေသးဆုံးပါတီလုိ႔ဆုိၿပီး ေ၀ဖန္တာခံေနရၿပီ။ အဓိကတာ၀န္ရွိတဲ့သူေတြျဖစ္တဲ့ ဥကၠဌ ကိုေအာင္မုိးေဇာ္၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး ကိုခင္ေမာင္တင့္၊ တြဲဖက္အတြင္းေရးမႈး ကိုေငြလင္းတုိ ့အေနနဲ႔ ပါတီကုိ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကေန ေဖာက္ထြက္သင့္ၿပီလုိ႔ ယူဆလုိ႔ အခုလိုေရးလုိက္တာပါ။ ဒါက ကုိေငြလင္းက ေဒၚစုကုိ ေဖာက္ထြက္ဆုိလုိ႔ က်ေနာ္ကလည္း ကိုေငြလင္းနဲ႔အဖြဲ႔လည္း ေဖာက္ထြက္ပါ။
ဘယ္လုိေဖာက္ထြက္ရမလဲဆုိေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ လက္ရွိပါတီဟာ က်ေနာ္ေလ့လာရသေလာက္ ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ ဦးေဆာင္မႈမေပးႏုိင္ေသးပါဘူး။ သူမ်ားေျပာတဲ့ အတုိင္းလိုက္ေနတဲ့အဖြဲ႔ငယ္ေလးပဲလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါကုိ ေဖာက္ထြက္ေစခ်င္ပါတယ္။ ကုိေအာင္မုိးေဇာ္ဟာ ပါတီဥကၠဌသာေျပာတယ္... ဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့မဲ့ေဆာက္မွာ ပုံမွန္ရုံးတက္တာလည္းမရွိဘူး။ ခ်င္းမုိင္မွာပဲ ထမင္းခ်က္စားလုိက္၊ ပါတီပြဲေပးလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့တယ္။ ဟုိသြားအာလိုက္၊ ဒီသြားအာလိုက္နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့တယ္။ ကုိခင္ေမာင္တင့္လည္း တူေမာင္ညိဳကိစၥနဲ႔ပဲ အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့တယ္။ ကိုေငြလင္းလည္း ေဂၚလီလုံးေလာက္ရွိတဲ့ မဲ့ေဆာက္ပတ္၀န္းက်င္က စင္ေပၚမွာ တက္ၿပီးပြားတာေလာက္ပဲ ေတြ႔ဘူးတယ္။ ဆုိေတာ့ဗ်ာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိၾကည့္ရတာ ပ်င္းစရာအရမ္းေကာင္းတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ လူစုၿပီး ထမင္းခ်က္စားတဲ့အဆင့္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ေနလုိ႔ အခုလိုေရးတာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံျခားကို ပါတီရဲ ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ အားလုံးနီးပါထြက္ခဲ့တယ္။ ယေန႔အခ်ိန္အထိပါတီဌာနခ်ဳပ္က ျပည္ပေရာက္ရဲေဘာ္ေတြကုိ ပုံမွန္ဆက္သြယ္တာ၊ သတင္းအခ်က္အလက္ဖလွယ္ေပးတာ မေတြ႔ခဲ့ဘူး။ ပါတီဌာနခ်ဳပ္ဘာလုပ္လဲဆုိတာကုိ ၀က္ဆုိက္ေပၚတက္ၾကည့္ေတာ့လည္း သရဲေျခာက္ေတာ့မဲ့အတုိင္းပဲ။ ေျခာက္ကပ္ေနၿပီ။
ပါတီဌာနခ်ဳပ္ဟာ ဒီအတုိင္းဆက္သြားရင္ေတာ့ သိတဲ့အတုိင္း ျပည္သူ႔ျပည္ခ်စ္ပါတီလုိျဖစ္ေတာ့မယ္။ အာလုံး လုံးပါးပါးၿပီး ကုန္သြားေတာ့မယ္။ ပါတီဌာနခြဲေတြျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္၊ မေလးရွား၊ ဂ်ပန္၊ ေနာ္ေ၀တုိ႔ဟာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ သူမ်ားေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ ဆီနဲ႔ေရပဲ။ အားလုံးက အဖုိးႀကီးလဥလုိ ေပ်ာ့တီးေပ်ာ့ဖက္နဲ႔။ အလုပ္လုပ္တာလည္းမေတြ႔ရဘူး။ ေအာင္ျမင္မႈလည္းမေတြ႔ရဘူး။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ လူ႔ေဘာင္သစ္ဘာလုပ္မွာလဲ။ ထုံးစံအတုိင္း ေဒၚစုေျပာတဲ့ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ေထာက္ခံပါတယ္လုိ႔ ပါးစပ္ကေအာ္ေနမွာလား။
အားလုံးအသက္၀င္လာဖုိ႔၊ တက္ၾကြလာဖုိ႔ဆုိရင္ ခ်င္းမုိင္မွာ တခ်ိန္လုံး မိန္းမဗိုက္ကိုပြတ္ေနလုိ႔မရပါဘူး။ မီးဖုိေခ်ာင္ထဲမွာ ၀က္သားအခ်ဳိခ်က္ၿပီး လာတဲ့မိတ္ေဆြေတြကို ေကၽြးေနလုိ႔မရဘူး။ တူေမာင္ညိဳလုိ မ်က္ႏွာေၾကာေၾကာမာမာနဲ႔ သူမွ အေတြးအေခၚနဲ႔အနစ္နာခံေလတယ္ဆုိၿပီး ဘ၀င္ျမင့္လုိ႔မရဘူး။ ေနာက္ရွိေသးတယ္။ ဦးေငြလင္းလုိ အသံအိေညာင္အိေညာင္နဲ႔ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ ေနလုိ႔မရဘူး။ ဒီအတုိင္းဆက္သြားေနရင္ မဲ့ေဆာက္က ပါတီ၀င္ေတြဟာ ဒုကၡေရာက္ကုန္ေတာ့မယ္။ ဟုိလည္းသြားမရ၊ ဒီလည္းသြားမရနဲ႔။ ႏုိင္ငံေရးမွာလည္း တုိးမေပါက္။
ပါတီရပ္တည္ေနႏုိင္ေအာင္ မဲ့ေဆာက္မွာ က်န္ခဲ့တာကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္တယ္။ သုိ႔ေသာ္ ငါ တုိ႔မွ ငါတုိ႔ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚကိုေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေနခဲ့ပါလုိ ့ျပည္တြင္းျပည္ပက ေဘာ္ဒါေတြကမတုိက္တြန္းခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ကိုယ္ပဲ။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့ အခုအခ်ိန္မွာ ပါတီကုိ လက္ရွိအ၀န္းအ၀ုိင္းကေန ေဖာက္ထြက္ေစခ်င္ၿပီ။
လက္ရွိအစုိးရကုိ ေနာင္လာမဲ့ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ဖုိ႔အတြက္ ကမ္းလွမ္းေစခ်င္တယ္။ အဓိက ဒါပဲ။
ခေလးေတြလည္း ႀကီးလာၿပီ။ ထုိင္းမွာလည္း အိမ္မရွိ၊ ယာမရွိ၊ အလုပ္မရွိနဲ႔ ဘ၀ေတြဟာ မေသခ်ာ မေရရာဘူး။ ႏုိင္ငံျခားထြက္ဖုိ႔လည္း အဆင္မေျပ။ ဆုိေတာ့ ဘာလုပ္မွာလဲ။ ဘယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔လုိခ်င္တဲ့ အတုိင္းအတာကုိေရာက္မွာလဲ။
ျပည္တြင္းကုိ ျပန္ျပန္ရင္လည္း ေငြကမရွိ၊ အိမ္ကမရွိ၊ အလုပ္ကမရွိ။ အသစ္ကေနျပန္စရမွာကုိေၾကာက္လုိ႔ မျပန္ခ်င္တာလားမသိ။ ဘယ္လုိစဥ္းစားၾကလဲမသိေတာ့ဘူး။
က်ေနာ္ကေတာ့ ေအးေဆးပဲဗ်ဳိ ့။ ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံသားအျဖစ္နဲ႔ ကမၻာေတာင္ပတ္လုိ႔ရေနၿပီ။ မဲ့ေဆာက္က လူ႔ေဘာင္သစ္ဌာနခ်ဳပ္က လူေတြ...သတိထားၾကဗ်ဳိ ့။
No comments:
Post a Comment