က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ ့မွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေလးေက်ာင္းရွိတယ္။ ဓမၼာရုံတစ္ခုလည္းရွိေသးတယ္။ အရင္တုန္းက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ႏွစ္ေက်ာင္းပဲရွိပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးကတစ္မ်ဳိး၊ လူက တစ္မ်ဳိးနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြအမ်ားႀကီးေပၚလာပါတယ္။ ၿမိဳ ့က ေသးေသးေလးပါ။
ေနာက္ဆုံးေပၚတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြဟာ တစ္ေက်ာင္းနဲ႔တစ္ေက်ာင္း ခဲ နဲ႔ လွမ္းထုေတာင္ မွီႏုိင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ ကြဲတာနဲ႔လူေတြလည္းကြဲပါေတာ့တယ္။ အရင္တုန္းက မရွိအတူရွိအတူေနလာခဲ့တဲ့လူေတြ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိစၥနဲ႔ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ၾကၿပီး မတည့္ၾကျပန္ဘူး။
ျမန္မာကလြဲရင္ အျခားေက်ာင္းေတြဟာ ခန္းနားႀကီးမားေသာ အေဆာက္အဦးႀကီးေတြပါ။ ျမန္မာေက်ာင္း ကေတာ့ ကေဘာက္တိကေဘာက္ျခာ ေက်ာင္းလုိ႔ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာေတြဟာ ခ်မ္းသာတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ေက်ာင္းေသးတာကုိေတာ့ လက္ခံပါတယ္။
ျဖစ္ႏုိင္ရင္ က်ေနာ္က စုစည္းမႈနဲ႔ ညီညြတ္မႈကုိ အရမ္းအလုိရွိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိစၥ ေျပာျဖစ္တယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသုံးေလးေက်ာင္းျဖစ္ေနတာ မေကာင္းဘူးလုိ႔လည္းမေျပာခ်င္ပါ။ ဘုန္းႀကီးလည္း အားလုံးေပါင္းမွာ ေလးပါးေလာက္ရွိပါတယ္။ သုံးေက်ာင္းေပါင္းရင္ေတာင္ ေလးပါးေလာက္ပဲရွိတာကုိ ဒီလိုလုပ္ရင္ မေကာင္းဘူးလားလုိ႔။
အျခားဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို ေရာင္းၿပီးတစ္ေက်ာင္းထဲမွာ ေက်ာင္းႏွင့္တူေသာ ေက်ာင္းအႀကီးတစ္ခုကုိ ေဆာက္လုပ္ၿပီး ဘုန္းႀကီးေတြအခ်င္းခ်င္း သတင္းသုံးရင္ မေကာင္းဘူးလားလုိ႔ အႀကံေပးဘူးပါတယ္။ ဘယ္လူႀကီး ဘယ္ဘုန္းႀကီးကမွ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ ဘာသာေရးလုပ္ၿပီး အတၱေတြႀကီးၾကတယ္။ သာသာနာေတာ္ျပန္႔ပြားေရးလုပ္ဖုိ႔အတြက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေထာင္ထားတာပါ။ ဘုန္းႀကီးေတြ ေငြကုိ မက္ၿပီးၾသစေတ်းလ်မွာ သတင္းသုံးဖုိ႔မဟုတ္ပါ။
က်ေနာ္ မိရုိးဖလာ ဗုဒဘာသာ၀င္တစ္ဦးပါ။ ဘုန္းႀကီးကိုလည္း ရွိခုိးတက္ပါတယ္။ ေလးစားတက္ပါတယ္။ သံဃာဆုိတာကိုလည္း ၾကည္ညိဳပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ခၽြင္းခ်က္ေတာ့ရွိပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးဆုိရင္ ၀ိနည္းနဲ႔ေနတဲ့ဘုန္းႀကီး၊ တန္ခုိးမႀကီးရင္ေတာင္ ဘုန္းႀကီးစာတက္တဲ့ ဘုန္းႀကီးေတြကို ပုိၿပီးၾကည္ညိဳပါတယ္။ ဘုန္းႀကီး၀တ္ၿပီး ေငြရဖုိ႔၊ အစားေခ်ာင္ဖုိ႔အတြက္ သကၤန္းကုိခုတုံးလုပ္တာေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ ့ကဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိသြားၿပီး ဘုန္းႀကီးကုိ ကန္ေတာ့ဖုိ႔ အင္မတန္၀န္ေလးပါသည္။
ခရာဇ္ယာန္ဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူႀကီးတစ္ေယာက္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိ အပ်င္းေျပသြားလည္တယ္။ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ျဖစ္တဲ့သူက ခရစ္ယာန္ကိုးကြယ္တဲ့လူကို ဒီလုိေျပာတယ္။ မင္းငါ့ေက်ာင္းကိုလာၿပီး ငါ့ကုိ ကန္ေတာ့ေပါ့။ ဒီမွာတင္ ဟုိလူက....မင္းလည္း လူ၊ ငါလည္း လူ ဘာလုိ႔ မင္းကုိငါက ရွစ္ခုိးရမွာလဲလုိ႔ေျပာေရာ။ ဒါက က်ေနာ္ေတြ႔ဘူးၾကားဘူးတဲ့ ၿမိဳ ့က ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါ။
က်ေနာ္တုိ အလုပ္လုပ္တဲ့ ၀င္ေငြဟာ တစ္ႏွစ္ကိုမွ ေဒၚလာ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ စုမိရင္ အေတာ္ကံေကာင္းပါ။ ဟုိေပး ဒီေပး၊ ဟုိဟာ၀ယ္ ဒါ၀ယ္နဲ႔ လစာထုတ္တာနဲ႔ကုန္ပါတယ္။ ဒါက လူတို္င္းပါ။ ႏုိင္ငံျခားမွာေနတဲ့လူတုိင္း ေငြကုိအမ်ားႀကီးမစုႏုိင္ပါ။ ေနဘူးတဲ့လူတုိင္းသိပါတယ္။ သူ ့ေငြနဲ႔သူ ့ဟာက ကြက္တိပါ။
သုိ႔ေသာ္ ဘုန္းႀကီးေတြ ေငြအေတာ္စုမိတယ္။ သူတုိ႔မွာ ဘာကုန္က်စရိတ္မွမရွိဘူး။ ဆြမ္းလည္း အခမဲ့။ ေနစရာေက်ာင္းလည္း အခမဲ့။ ေရဖုိးမီးဖုိး အခမဲ့။ အစုိးရကေပးတဲ့ ေထာက္ပ့ံေၾကးလည္းရေသးတယ္။ တကယ္လုိ႔ေက်ာင္းတက္ေနရင္ေပါ့။ ဒါ့အျပင္၊ တရားပြဲသြားရင္ အလွဴေငြ၊ ကထိန္ဆုိရင္လည္း အလွဴေငြရပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ကုိ သုံးေလးေသာင္းေလာက္ သူတုိ႔မွာ ၀င္ေငြရွိပါတယ္။ တရားေဟာေကာင္းရင္ေကာင္းသလုိ ေထာပါတယ္။ မနာလုိလုိ႔ေျပာေနတာမဟုတ္ပါ။ ေက်ာင္းမွာက ဘုန္းႀကီး တစ္ပါးႏွစ္ပါးပဲရွိေတာ့ ေထာပါတယ္။ ဒါေတာင္ ဘုန္းႀကီးေတြဟာ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ျမန္မာ့ကြန္ျမဴနတီ အတြက္ ရည္ဇူးၿပီး တစ္ေက်ာင္းထဲျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ မလုပ္ၾကဘူး။ တခါတေလ စဥ္းစားမိတာက ဘုန္းႀကီးလည္းလူပဲ။ အတၱရွိတယ္။ ေနရာလုၾကတယ္လို႔။
သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းကြဲေတာ့ လူေတြပါလုိက္ကြဲၾကတယ္။ ဘုန္းႀကီး၀တ္တာက ေငြရဖုိ႔မဟုတ္ပါ။ သာသနာအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္သည္ ဒီလုိဘုန္းႀကီးမ်ားကိုု ကန္ေတာ့ဖုိ႔အင္မတန္၀န္ေလးပါတယ္။ က်ေနာ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားဖို႔ အင္မတန္ေၾကာက္ပါတယ္။ သာမညဆရာေတာ္လုိမ်ဳိးဘုန္းႀကီးဆုိရင္ က်ေနာ္အေတာ္ၾကည္ညိဳပါတယ္။ ကန္ေတာ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ တခါတေလ ဘုန္းႀကီးေတြကုိၾကည့္ၿပီး အရမ္းစိတ္ပ်က္တယ္။
ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ သတင္းသုံးတဲ့ဘုန္းႀကီးဟာ အဂၤလိပ္လုိမွ အျခားသူေတြကုိ တရားမေဟာတက္ရင္ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးသာသနာက ျပန္ ့ပြားအုံးမွာလဲ။ အခုုေတာ့ ဘုန္းႀကီးအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လုံး၀ တရားမေဟာတက္ဘူး။ ဘုိလုိေျပာတာပါ။ ဗမာလုိေတာ့ ေဟာပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ၾသစေတ်းလ်လာတာ ဘာလုပ္ဖို႔လဲ။ ေငြ ရဖုိ႔လား။ ဘုန္းႀကီး ၀တ္တာဘာလုပ္ဖုိ႔လဲ။ အစားေခ်ာင္လုိ႔လား။ ဘုန္းႀကီးအားလုံးကုိ မဆုိလုိပါဘူး။ လုပ္တဲ့ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ေျပာေနတာပါ။ ဘာသာတရားကုိလည္ မေစာ္ကားပါဘူး။ က်ေနာ္ စိတ္ရွင္းရွင္းနဲ႔ ကုသုိလ္လုိခ်င္ပါတယ္။
2 comments:
ေျပာရရင္ ကုိယ္ေပါင္ကုိယ္လွန္ေထာင္းသလုိျဖစ္မွာမုိ႕ မေျပာတာေကာင္းပါတယ္။
စကၤာပူမွာလည္းဘာထူးလုိ႕လဲကြာ..ခန္႕မွန္းရသေလာက္ အနည္းဆုံး ၅ေက်ာင္းေလာက္ရွိမယ္။
အဓိကက ဒကာ၊ဒကာမေတြက လုပ္ေနတာ၊ျပဳိင္ေနတာ။
သူ႕ဘုန္းႀကီး ကုိယ္႕ဘုန္းႀကီး ျပဳိ္င္ျပီး ေနရာရေစခ်င္တာ။
စကၤာပူမွာ Blastier ေက်ာင္းကလြဲလုိ႕ ဘယ္ေက်ာင္းမွ မသြားေတာ႕ဘူး။ အိမ္ခန္းကလဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းျဖစ္လုိျဖစ္။ ဒါျပဳိင္ဆိုင္ရမဲ႕ကိစၥမွ မဟုတ္တာ။ တျခားဘာသာျခားေတြ အထင္ေသးစရာျဖစ္တာေပါ႕။
ဟုတ္ပါတယ္ ... ခု ကြန္မန္႔ေပးတဲ့ သူကလဲ ကုလားႏိုင္ငံတစ္ခုမွ မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ဦးဇင္းတပါးပါ ... မေလးရွားတို႔ စကၤာပူတို႔ မေရာက္ဖူးလုိ႔ ေရာက္သြားပါတယ္ .. ေက်ာင္းေတြကို ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းနဲ႔မတူတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႔ရပါတယ္ ..ၿပီးေတာ့ မေလးတုိ႔ စကၤာပူတုိ႔မွာ သာသနာျပဳေနတယ္လို႔ ကိုယ့္ရပ္ကုိယ့္ရြာကို ျပန္ေျပာၾကတယ္ .. အမွန္က လက္ရွိ ကိုယ္ေနတဲ့ႏိုင္ငံက လူေတြကို စည္ရုံးနုိင္ ေဟာေျပာႏိုင္မွ သာသနာ ျပဳတယ္လို႔ ေခၚႏိုင္တာပါ .. စာေရးသူအေနနဲ႔ သာသနာျပဳ ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို သုံးရမွာ အင္မတန္မွ ၀န္ေလးပါတယ္ .. မသုံးပါဘူး .. ဒါေပမဲ့ ဒီေနရာမွာ အျခားေသာ စကားလုံး ရွာမရလို႔ သုံးလိုက္ရတာပါ .. ဆုိလိုတာကေတာ့ ျမန္မာဘုန္းႀကီးေတြဟာ သူမ်ားေတြ ကဲ့ရဲ႕မယ္ဆုိလဲ ကဲ့ရဲ႕စရာပါဘဲ .. မေလးမွာေနၿပီး အဂၤလိပ္လို မေဟာႏိုင္ မေလးစကားက မတတ္ .. ကုိယ့္ႏိုင္ငံသားေတြကိုဘဲ ေဟာႏိုင္ ေျပာႏိုင္လို႔ကေတာ့ မေလးရွားႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဒုကၡသည္ေတြ အလုပ္သမားေတြၾကားမွာ အေခ်ာင္စားေနသလိုျဖစ္ေနတယ္ .. တကယ္တန္း လုပ္မယ္ဆုိရင္ အနဲဆုံး မေလးလူမ်ိဳးေတြ တရုတ္ေတြကို ေျပာေဟာ စည္းရုံး ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ ေနရာရေအာင္ စီးပြားေရးလုပ္ကြက္ေတြ အလုပ္သမားေတြ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးရမွာ .. ခုေတာ့ ဘုန္းေက်ာ္ ေျပာသလိုဘဲ တစ္ေက်ာင္းနဲ႔ တစ္ေက်ာင္း ခဲနဲ႔ ပစ္ရင္ေတာ့ မွီေနတာကို မတဲ့ၾကဘူး .. ေျပာရတာ ရွက္စရာေကာင္းပါတယ္ ... ဘုန္းႀကီးဆုိၿပီး လူေတြရဲ႕ တုိင္ပင္မႈ အႀကံေပးမႈကို နားေထာင္ရမယ္ .. ငါက ေဟာေျပာသူဆုိၿပီး မာနႀကီးေနလု႔ိရတဲ့ အေနထား မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ..ေဟာေတာ့ေဟာေနၾကပါတယ္ သမဂၢါနံ တေပါ သုေခါ .. ညီညြတ္ျခင္းဟာ ခ်မ္းသာျခင္းတဲ့ .. ဘုန္းေက်ာ္ေရ .. ဒကာရဲ႕ စာေတြကို ဖတ္ရတာ အမွန္ေတြမုိ႔ ေန႔တုိင္း ဖတ္ပါတယ္ .. တစ္ခါတေလ မွန္ေသာ္ျငား စကားလုံးေတြက ရုိင္းေနတာ ေတြ႔ရတယ္ .. ခုေတာ့ ကြန္႔မန္႔ေတြ ထဲမွာ ေျပာဆိုဆုံးမတာ ေတြ ဖတ္ရတဲ့ေနာက္ပုိင္း မေတြ႔ေတာ့ပါဘူး .. အဲဒီအတြက္ ဦးဇင္း ၀မ္းသာပါတယ္ ...ဘုန္းေက်ာ္ကို အႀကံေပးခ်င္တယ္ .. ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ တစ္ပါးနဲ႔ တစ္ပါး ဘာလို႔မတည့္ၾကတာလဲလို႔ ေလွ်ာက္ၾကည့္စမ္းပါ ... ၿပီးရင္ ဘေလာ့ေပၚတင္ေပါ့ ..
Post a Comment