ဝင္ၿပီ....

Suu Kyi's party decides to enter Myanmar's parliament


Myanmar's pro-democracy leader Aung San Suu Kyi talks to reporters after a party meeting in front of the National League for Democracy (NLD) party's head office in Yangon April 20, 2012.

Credit: Reuters/Soe Zeya Tun

YANGON
Mon Apr 30, 2012 11:19am IST



YANGON (Reuters) - The party of Myanmar opposition leader Aung San Suu Kyi agreed on Monday to end a boycott of parliament and swear an oath to protect the constitution, said party officials, apparently ending a dispute with the government.



Officials in her National League for Democracy party said they could attend from Wednesday.



"As a gesture of respect to the desires of the people and in consideration of the requests made by lawmakers from democratic parties and independent lawmakers, we have decided to attend the parliament," Suu Kyi told reporters after a meeting of party leaders.



"We will go there as soon as possible and take the oath and attend the parliament," she added.



Suu Kyi is to meet U.N. Secretary-General Ban Ki-moon in Yangon on Tuesday, which is also a public holiday. Lawmakers from her NLD party will therefore travel to the capital, Naypyitaw, for the session on Wednesday, officials said.



The NLD had wanted to replace the words "safeguard the constitution" with "respect the constitution" in the oath sworn by new members of parliament.



(Reporting by Aung Hla Tun; Writing by Alan Raybould. Editing by Jason Szep)

ရုိးသားမႈ ့ျခင္း မတူသလားလုိ ့ပါ

Ko Htut Oo Hlaing (DPNS) and Ko Nay Myo Zin (NLD)

“ခင္ဗ်ားရဲ ့စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ဘယ္လုိရပ္တည္ေနလဲ”


သူက-

“က်ေနာ္ ၿမိဳ ့ထဲမွာ အင္တာနက္ဆုိင္ဖြင့္ထားတယ္”

“စားေလာက္လုိ ့လား”

“စားေလာက္ယုံပါပဲ”

ေျခေထာက္ကလည္းေထာ့နဲ ့ေထာ့နဲ ့။ ေထာင္ထဲက ထြက္လာတာမၾကာေသးတဲ့လူ။

သူ ့စီးပြားေရးအေျခအေနနဲ ့ပက္သက္ၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတာကုိ က်ေနာ္တုိ ့အစည္းအေဝးထဲမွာ အတုိင္းသားၾကားေနရတယ္။ ဒီအစည္းအေဝးကုိ ႏုိင္ငံေပါင္းစုံမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ၈၈-ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြနဲ ့ႏုိင္ငံေရးကုိ စိတ္ဝင္စားတဲ့ လူအေတာ္မ်ားမ်ားတက္ၾကပါတယ္။ အင္တာနက္ကေန တက္လုိ ့ရတဲ့ အစည္းအေဝးတစ္ခုပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကမွ က်ေနာ္လည္း စိတ္ဝင္စားတာရယ္၊ အလုပ္အားေနတာေၾကာင့္ပါ တေနကုန္နီးပါး နားေထာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

က်ေနာ္က ဆက္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးကုိ ေထာင္က်ခံ စီးပြားအပ်က္ခံၿပီး လုပ္ေနတဲ့ျပည္တြင္းက ဆင္းရဲတဲ့ လူေတြကုိ လက္ေတြ ့က်က် ကူညီခ်င္လုိ ့ သူ ့ကုိ ဆက္ေမးပါတယ္။

“ဗုိလ္ႀကီးမွာခေလးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲဗ်”

“တစ္ေယာက္တည္းပါ”

သူကဆက္ၿပီး က်ေနာ့္ကုိ ဗုိလ္ႀကီးလုိ ့မေခါ္ပါနဲ ့ဗ်ာလုိ ့ေျပာတာအျပင္ သူ ့ရဲ ့ရပ္တည္ခ်က္ကုိ ယုံၾကည္ခ်က္အျပည့္နဲ ့ဆက္ေျပာပါတယ္။

“က်ေနာ္ေက်ာက္ၾကားမွာ ေပါက္တဲ့ၾကာပဲ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ တကယ္လုိ ့ခင္ဗ်ားတုိ ့ကူညီခ်င္ရင္ အရမ္းကုိ ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ ကူညီေစခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ အဆက္အသြယ္လုပ္ေပးလုိ ့ရပါတယ္”

သူ ့ရဲ ့အခက္အခဲကုိ မေျပာပဲ သူတစ္ပါးအခက္အခဲကုိ စာနာနားလည္ၿပီးကူညီေစခ်င္တဲ့လူပါလားဆုိၿပီး က်ေနာ္ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ အစည္းအေဝးမွာ အန္အယ္ဒီရဲ ့လက္ရွိအခက္အခဲအေျခအေနနဲ ့အနာဂတ္မွာ လူငယ္ေတြနဲ ့ျပဳျပင္အစားထုိးမဲ့ပုံစံကုိလည္း သူက တစ္ခါမွ မေတြ ့ဘူးတဲ့ က်ေနာ္တုိ ့ကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ ့ႏုိင္ငံေရးသမားပီသစြာရွင္းျပေနခဲ့တယ္။ အစည္းအေဝးမွာ တက္ေနတဲ့လူအားလုံးကလည္း စိတ္ဝင္တစားေမးျမန္းၾကရင္း သူ ့ရဲ ့စီးပြားေရးအခက္အခဲေတြကုိ ေမ့သြားခဲ့ၾကတယ္။

ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ အနစ္နာခံၿပီး စြန္ ့လႊတ္ခဲ့တဲ့လူေတြရွိသလုိ ခုတုံးလုပ္ၿပီး ခ်မ္းသာသြားတဲ့လူေတြလည္း ရွိတာကုိ စာဖတ္သူမ်ား သတိထားမိမွာပါ။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ပက ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ ့အစည္းေတြကုိ ဒီကိစၥနဲ ့ပက္သက္ၿပီး အေတာ္ေဝဖန္ၾကတာကုိလည္းေတြ ့ေနရတယ္။

ဒါေပမဲ့ တခ်ဴိ ့ေသာလူေတြကေတာ့ သူတုိ ့နဲ ့မတူပါဘူး။

တေန ့ေတာ့ က်ေနာ္လည္း သႀကၤန္မွာ အလွဴအတန္းေလးလုပ္ခ်င္တာရယ္၊ လူ ့ေဘာင္သစ္လူငယ္ရဲ ့ေစ်းေရာင္းပြဲကို ကူညီခ်င္တာေၾကာင့္ ထုိင္းဘတ္ေငြငါးေထာင္ကုိ သုံးျဖစ္ပါတယ္။ ေစ်းေရာင္းပြဲကေန နန္းႀကီးသုတ္ပြဲေပါင္းတစ္ရာကိုဝယ္ၿပီး ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ေဆးခန္းက လူနာေတြကုိ ေက်ြးခဲ့တယ္။ ဒီေနရာမွာ ေမဘယ္ထူးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း တလက္စတည္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ လူ ့ေဘာင္သစ္က က်ေနာ္ထြက္ထားတာ ၾကာပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ သံေယာဇဥ္က မျပတ္ႏုိင္ေတာ့ က်န္တဲ့ ေငြႏွစ္ေထာင္ကုိ ကုိထြဋ္ဦးလႈိင္ကုိ ကူညီဖုိ ့ႀကိဳးစားခဲ့ပါေသးတယ္။သူနဲ ့ဖုန္းဆက္ၿပီး စကားအေတာ္မ်ားမ်ားေျပာျဖစ္ၾကတယ္။

“ေငြႏွစ္ေထာင္ကုိ ငါ့ကုိမေပးပါနဲ ့ကြာ။ တခါတည္းသာ လွဴလုိက္ပါ”

“ဘာျဖစ္လုိ ့လည္း။ က်ေနာ္ဖားေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္”

ဒီလုိေျပာေတာ့ သူ ့ရဲ ့ရာထူးကုိ သူမ်ားေတြလုိ အားၾကမခံ ၾကြားပါတယ္။

“ငါလည္းဘာေကာင္မွမဟုတ္ဘူး”

သူ ့မွာ ခေလးႏွစ္ေယာက္နဲ ့လစာမရပဲ မဲ့ေဆာက္မွာ ျဖစ္သလုိေနေနတာကို က်ေနာ္သိပါတယ္။ မဲ့ေဆာက္ေစ်းမွာေတြ ့တုန္းက သူ…ေစ်းလာဝယ္ေနတဲ့အခ်ိန္နဲ့တုိးတယ္။ အဝတ္အစားအႏြမ္းေလးကို ဝတ္ၿပီး မိန္းမ နဲ ့ခေလးစားဖုိ ့အတြက္ မုန္ ့လာဝယ္တာလုိ ့သိရတယ္။ သူမ်ားေတြ ကားေတြစီး အုိင္ေပါ့ေတြကုိင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း သူမကုိင္ႏုိင္ပါဘူး။ သူမ်ားေတြဆုိင္ကယ္ပုိင္လည္း သူ ့မွာမရွိပါဘူး။ သူဟာ ပါတီရဲ ့လူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သလုိ ၈၈-ကတည္းက ယေန ့အထိ ေတာ္လွန္ေနတဲ့ႏုိင္ငံေရးသမားျဖစ္ပါတယ္။ အျခားေခါင္းေဆာင္ေတြလုိပဲ သူလည္း လူရာဝင္တဲ့လူတစ္ဦးပါ။ သုိ ့ေသာ္ ျပည္ပက အဖြဲ ့အစည္းေတြထဲက လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ သူ ့မွာ ဘာပုိင္ဆုိင္မႈ ့မွ မရွိသလုိ ဘယ္သူ ့ဆီကမွလည္း လက္ျဖန္ ့ခံၿပီး မေတာင္းခဲ့တဲ့လူတစ္ဦးပါ။

အထက္မွာေျပာခဲ့တဲ့ ကုိေနမ်ဴိးဇင္နဲ ့ကုိထြဋ္တုိ ့လုိ လူမ်ဴိး ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကမွ ဒုနဲ ့ေဒးရွိေနပါတယ္။ က်ေနာ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘာပဲ အလကားေပးေပး ယူမွာပဲ။ သူတုိ ့ကေတာ့ က်ေနာ္နဲ ့မတူဘူး။

“မင္းတုိ ့က ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ။ လူနဲ ့တူေအာင္ေနႏုိင္ေသးတယ္”

က်ေနာ္တုိ ့လည္း ႏိုင္ငံျခားမွာ ေနရေပမဲ့လုံးဝကုိ မေပ်ာ္ေၾကာင္း သူ ့ကုိေျပာေတာ့ ဒီအတုိင္းသူ ့ရဲ ့ ခံစားခ်က္ကုိ ေလးေလးနက္နက္ႀကီး ၾကားရေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။

“ငါတုိ ့တင္မကဘူး။ ငါ့ခေလးပါ ထုိင္းေတြရဲ ့ႏွိမ္တာကုိခံရတယ္။ သူတုိ ့ခေလးေတြနဲ ့ငါ့ခေလး ကစားတာကို သူတုိ ့မိဘေတြကမႀကိဳက္ဘူး။ မကစားေစခ်င္ဘူး”

ဟုတ္ပါတယ္။ ထုိင္းေတြက ဗမာေတြကုိ အေတာ္ႏွိမ္ပါတယ္။ ဒါကုိလည္း အားလုံးသိသိႀကီး နဲ ့ဘဝေပးကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ဆုိၿပီး ထုိင္းေတြနဲ ့တည့္ေအာင္ေပါင္းေနရတဲ့ ဘဝေတြပါ။

မဲ့ေဆာက္မွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ဒီလုိဘဝနဲ ့ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြအမ်ားႀကီးပါ။ အေျပာင္းအလဲကာလမွာ တခ်ဴိ ့ေသာ ေျပာင္းလဲတာ ျမန္ၾကတဲ့ ျပည္ပက ႏုိင္ငံေရးသမားေတြတခ်ဴိ ့ကေတာ့ ရန္ကုန္ကုိ ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္သြားေနၾကေပမဲ့ ကုိထြဋ္တုိ ့လုိ လူမ်ဴိးအတြက္ကေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ဖုိ ့ေလာက္ပဲ ရမယ္ထင္တယ္။ ျပည္တြင္းက ႏုိင္ငံေရသမား၊ နယ္စပ္က သူပုန္၊ တတိယႏုိင္ငံေတြက ေတာ္လွန္သူအေဟာင္းႀကီးေတြဟာ ယေန ့အထိ အေျပာင္းအလဲကို မခံစားရေသးပါဘူး။

ဒါေပမဲ့လည္း သူတုိ ့ယုံၾကည္တဲ့ ပန္းတုိင္ကုိ ဘာအခက္အခဲပဲျဖစ္ေနပါေစ ဆက္ၿပီးေလွ်ာက္မယ္ဆုိတာကုိ ဦထြဋ္နဲ ့ကုိေနမ်ဴိးဇင္တုိ ့လုိ သာမန္ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြရဲ ့အျဖစ္ကုိ ၾကည့္တာနဲ ့တင္ သိသာႏုိင္တယ္။ ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ ေျပာေနစရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ပါဘူး။

တယ္လီဖုန္းအစည္းအေဝးမွာ ျငင္းၾကခုန္ၾကရင္းတစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ ခင္သြားၾကတယ္။ အဓိကေတာ့ ခံစားခ်က္ခ်င္းတူလုိ ့ျဖစ္မယ္။ အားလုံးလူတုိင္း မွတ္ခ်က္ျပဳတာက ယေန ့အထိ စစ္အစုိးရရဲ ့လုပ္ရပ္ေတြဟာ မရုိးဘူးဆုိတာပါပဲ။ သူတုိ ့အျပင္ အစည္းအေဝးမွာ မပါတဲ့ လူ ့ေဘာင္သစ္ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီက ဗဟုိအလုပ္အမႈ ့ေဆာင္ေကာ္မတီဝင္ ကုိထြဋ္ဦးလွဴိင္ကလည္း သူတုိ ့နဲ ့တစ္သားတည္း ျဖစ္ေနတာကုိ သတိထားမိတယ္။

“မင္းကြာ စဥ္းစားၾကည့္။ ေကအန္ယူၾကေတာ့ သမၼတကေတာင္ ထြက္ၿပီးေတြ ့တယ္။ ေအအယ္လ္ပီၾကေတာ့ ဗုိလ္မႈးအဆင့္နဲ့တင္ၿပီးသြားတယ္။ ဒါကုိက မရုိးသားတာကြ”

ေကအန္ယူက အဖြဲ ့အစည္းႀကီးဆုိေတာ့ ေတြ ့မွာေပါ့။ ရခုိင္အဖြဲ ့ကလည္း လူႏွစ္ေယာက္ရွိလုိ ့လဲဆုိၿပီး က်ေနာ္က ကန္ ့လန္ ့လုပ္ေတာ့…..

သူက-

“တကမ္းတမ္းရုိးသားတယ္ဆုိရင္ အဖြဲ ့ႀကီးတာ ငယ္တာနဲ ့မဆုိင္ဘူး။ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ ့အားလုံးကုိ တန္းတူဆက္ဆံသင့္တယ္”

သမၼတရဲ ့လက္ေတာ့ေပးတဲ့အရာကုိ အမွတ္ရေတာ့မွပဲ သူတုိ ့ေျပာတာ တအားမွန္တာပဲလုိ ့နိဂုံးခ်ဴပ္မိေတာ့တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေကအန္ယူလုိ အဖြဲ ့ႀကီးကလြဲရင္ အျခားအဖြဲ ့ေတြကုိ မေပးခဲ့လုိ ့ပါ။ တကယ္တမ္းရုိးသားတယ္ တန္းတူထားတယ္ဆုိရင္ အကုန္လုံးကို လက္ေတာ့ ေပးရမွာေပါ့။ ေနာက္ဆုံးက်ေနာ္သုံးသပ္ခ်က္ကေတာ့ ေကအန္ယူက ထားဝယ္ဆိပ္ကမ္းနဲ ့အျခားစီမံကိန္းေတြ ပိုင္တာဆုိေတာ့ မ်က္ႏွာလုိက္တာပဲ ျဖစ္မယ္လုိ ့။

UK PM. CAMERON, THE LADY AND THE PRESIDENT - သို ့မဟုတ္ - MISSION IMPOSSIBLE II

Oxford Uni

ေတာသားေလးေမာင္လူေအး တင္ျပသည္။

မဂၤလာပါ ပုရိႆတ္တို ့-

က်ေနာ္ ယခုဒီစာကို ေရးေနေသာ အခ်ိန္မွာ ဧၿပီလ -၁၆- ရက္ေန ့ မြန္းလြဲ တစ္နာရီ အခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။ ထံုးတမ္း အစဥ္အလာအရ ႏွစ္ေဟာင္းကို ေက်ာ္ၿပီး ႏွစ္သစ္ဦးသို ့ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီမို ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစဟု ခပ္တိုတုိပဲ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါသည္။

ၿပီးခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးမွာ THE LADY ႏွင့္ THE PRESIDENT ႏွစ္ဦးသာပါတဲ့ MISSION IMPOSSIBLE - ကိုေရးမိပါသည္။ သို ့ေသာ္ယခုအပတ္မွာ တစ္ေယာက္တိုးလာျပန္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ MISSION IMPOSSIBLE II- ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခု အပါတ္ တိုးလာသူကေတာ့ ၿဗိတိသွ် ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ DAVID CAMERON- ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

သူ ့နာမည္ အျပည့္အစံုကေတာ့ -DAVID WILLIAM DONALD CAMERON- ျဖစ္ၿပီး ၿဗိတိသွ် ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြထဲမွာ အသက္အငယ္ဆံုး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ အသက္ -၄၃- ႏွစ္မွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာသူ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဟာ သူ ့မ်ဳိးရိုးဗီဇကလည္း ေခသူမဟုတ္ပါ။ -KING WILLIAM IV- ရဲ့ အဆက္အႏြယ္ဟု ဆိုပါသည္။ OXFORD တကၠသိုလ္မွာ ပညာသင္ခဲ့ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လိုပဲ -PHILOSOPHY, POLITIC, ECONOMIC- ဘာသာရပ္ေတြနဲ ့ ေအာင္ခဲ့သူဟု ဆိုပါသည္။

၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ CAMERON- ၏ ဇနီးသည္မွာ SAMANTHA GWENDOLINE SHEFFIELD- ဆိုသူ ျဖစ္ၿပီး BARONET- ေခၚ မွဴးမတ္အမ်ဳိးအႏြယ္က ဆင္းသက္သူ ဟု သိရသည္။ ၿဗိတိသွ် ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သည္ အမ်ဳိးအႏြယ္ေကာင္း၊ ဥပဓိရုပ္ေကာင္း ပညာတတ္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ္လည္း OXFORD- တကၠသိုလ္ထြက္ ျဖစ္တာရယ္။ -CONSERVATISM- ေခၚ အေျပာင္းအလည္း မလိုလားေသာ ေရွးရိုးစြဲ၀ါဒသမား ျဖစ္တာကိုေတာ့ မႏွစ္မ်ဳိ့မိတာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ၿဗိတိသွ် ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ -DAVID CAMERON- လာမည့္ အစား ဂ်ာမန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ -ANGELA MARKEL- လာရင္ ပိုၿပီး သင့္ေလ်ာ္ပါမယ္လို ့ ယူဆပါတယ္။

အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲဖို ့ရာမွာ -OXFORD- တကၠသိုလ္က ပညာသင္ၾကား ေအာင္ျမင္သူေတြရဲ့ အေတြးအေခၚနဲ ့ မကိုက္ညီလို ့ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ ေဆာင္ရြက္ရာမွာ သမားရိုးက် အေတြးအေခၚ စာအုပ္ႀကီးသမား ေတြရဲ့ အသိပညာနဲ ့ မလံုေလာက္ပါဘူး။ ၿပီးခဲ့ေသာ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ လႈပ္ရွားပံုေတြဟာ သမားရိုးက် စာအုပ္ႀကိး သမားေတြရဲ့ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းအတိုင္း တေသြမတိမ္း လုပ္ေဆာင္သြားတာကို အထင္အရွား ေတြ ့ခဲ့ရပါၿပီ။ “ခရုခုန္ရင္ အိုင္ပ်က္မည္” ဆိုေသာ စကား အတိုင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ဒီမိုကေရစီ ဟူသည္ လူ ့သမိုင္းတြင္ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုး ႏိုင္ငံေရးမူတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္ကို တစ္ကမာၻလံုးက လက္ခံထားၾကသည္။ ထို ့ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ လမ္းသို ့ ေလ်ာက္လွမ္းရာမွာ စနစ္တက် ေလ်ာက္လွမ္းဖို ့ လိုသည္။

မွတ္မိသေလာက္ ထုတ္ေဖၚရလွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားမႈ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ လမ္းအစမွာ ေျခလွမ္းခ်ကထဲက မွားေနလွ်င္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္သလဲ ဆိုတာကေတာ့ ဒီမုိကေရစီကို ျဖတ္လမ္း လုိက္ခ်င္ေသာ အက်င့္ေတြ ေပၚလာမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အေၾကာင္းအခ်က္ကေတာ့ ဧၿပီလ တစ္ရက္ေန ့မွာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္ရန္ အတြက္ ေဖေဖၚ၀ါရီ လဆန္းပိုင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ေကာ့မွဴးၿမိဳ့နယ္ ၀ါးသခၤေက်းရြာမွ ေဒၚသန္းသန္းေလး မိသားစု အိမ္တြင္ အိမ္ေထာင္စု စာရင္း ၀င္သည္ဟု ဆိုသည္။ သို ့ေသာ္ ပံုစံ -၁၀- မရေသးသျဖင့္ ဧၿပီလ တစ္ရက္ေန ့ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မဲေပးႏိုင္ခြင့္ မရေတာ့ဟု သတင္းတစ္ရပ္က ေဖၚျပထားပါသည္။

ဤသည္မွာ ဒီမိုကေရစီ ၾကားျဖတ္နည္းျဖင့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္လုိက္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ေမာ္ဒယ္လ္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ၾကားျဖတ္လမ္းစဥ္ျဖစ္ေပသည္။

ဘာ့ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို ့ေထာက္ျပရသလဲ ဆိုေသာ္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ အစစ္အမွန္တြင္ ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ဟူသည္ ဥပေဒအရ သတ္မွတ္ထားေသာ နယ္ေျမဧရိယာမွ ျပည္သူလူထုအား ကိုယ္စားျပဳသူ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ ျပည္သူ ့ကိုယ္စားျပဳ ၎ကိုယ္စားလွယ္သည္ ထိုရပ္ကြက္ ေဒသ ဧရိယာတြင္ ေနထုိင္သူ အစစ္အမွန္ ျဖစ္ရန္ လုိအပ္ေပသည္။ ၎အျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အိမ္ေထာင္စု စာရင္းေျပာင္းၿပီး မဲအေရြးခံမည္ဆိုလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မဲေပးရန္အတြက္ အိမ္ေထာင္စု စာရင္း ေျပာင္းလာသူေတြေကာ မရွိႏုိင္ေပဘူးလား။ တရားမွ်တေအာင္ စဥ္းစားေ၀ဖန္ သံုးသပ္ၾကေစလိုသည္။

ထိုင္းႏုိင္ငံတြင္ မၾကာေသးမီက ၿပီးဆံုးသြားေသာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရေသာ ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦး ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မတီက ျပန္လည္ စစ္ေဆးေနသည္။ အေၾကာင္းရင္းမွာ ထိုကိုယ္စားလွယ္ အမတ္သည္ ထိုင္းေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒအရ ၀င္ေရာက္ အေရြးခံမည့္ ဧရိယာတြင္ အိမ္ေထာင္စု စာရင္း သြင္းထားသည္မွာ -၅- ႏွစ္ မျပည့္ေသးေသာ ေၾကာင့္ ဟု စြပ္စြဲခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ အကယ္၍သာ ၎ပုဂၢိဳလ္သည္ မဲဆႏၵနယ္ေျမအတြင္း ေနထိုင္သည္ဟု အိမ္ေထာင္စုစာရင္း - မသြင္းထားလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သြင္းထားေသာ္လည္း -၅- ႏွစ္ မျပည့္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မတီထံသို ့ တိုင္ၾကားခ်က္ရွိလွ်င္ ထိုပုဂၢိဳလ္အား ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မတီက အျဖစ္မွန္ စစ္ေဆးမည္ ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းတြင္ မပါျခင္း၊ ပါလွ်င္လည္း -၅- ႏွစ္ မျပည့္ေသးျခင္း ကို စစ္ေဆးေတြ ့ရွိရပါက ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရထားေသာ ရလာဒ္ကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အမတ္ အျဖစ္မွ ရပ္ဆိုင္းပစ္ျခင္း ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ ထို ့ေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မတီက ၎ကိစၥအား ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ ဆိုင္ရာ တရားရံုးေတာ္တြင္ အမႈဖြင့္ အေရးယူခံရမည္ ျဖစ္သည္။ အမႈမွန္ကန္ေၾကာင္း တရားရံုးေတာ္မွ ထပ္မံ စစ္ေဆး ေတြ ့ရွိရပါက ထိုပုဂၢိဳလ္အား ႏိုင္ငံေရး အျပစ္ဒဏ္ႏွင့္ တကြ ေရြးေကာက္ပြဲ စရိတ္ေငြမ်ား ျပန္ေပးရန္ အမိန္ ့ခ်မွတ္ မည္ ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေရး အျပစ္ဒဏ္ဆိုသည္မွာ ခ်မွတ္ထားေသာ -၅- ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ခြင့္ - ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဆႏၵမဲ ေပးခြင့္၊ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မဲဆြယ္တရား ေဟာခြင့္ အစရွိေသာ အခြင့္အေရးမ်ား လုပ္ပိုင္ခြင့္ တားျမစ္ျခင္း ခံရမည္ ျဖစ္သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲစရိတ္ေငြ ဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ စရိတ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပရာတြင္ ကုန္က်သည့္ အေထြေထြ စရိတ္မ်ား ျပန္ေပးရန္ ျဖစ္သည္။

ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အိမ္ေထာင္စု စာရင္းမ်ား အတြင္း လူဦးေရ တိုးလာသည္ဟု NLD မွ ပူညံ ပူညံသံမ်ား ထြက္လာသည္။ ထိုကိစၥအတြက္ အျပစ္ေျပာစရာမလိုေပ။ မိမိတို ့၏ NLD- ဥကၠဌ ကိုယ္တုိင္က ဒီမိုကေရစီကို ျဖတ္လမ္းလုိက္ပံု နမူနာ ျပေနမွေတာ့ အျခားသူေတြလည္း ၎နမူနာအတိုင္း လုိက္လာၾကမည္ ျဖစ္သည္။

မိခင္ ဂဏာန္းမႀကီးက သားသမိးေတြကို လမ္းတည့္တည့္ ေလ်ာက္ဖို ့ ဆံုးမသည္။ သို ့ေသာ္ မိခင္ကိုယ္တုိင္က လမ္းတည့္တည့္ မေလ်ာက္တတ္လွ်င္ အဘယ္သို ့ ရွိမည္နည္း။

ဒီမိုကေရစီ လမ္းစဥ္လုိက္သူ ႏိုင္ငံေရးသမား တုိင္း အဓိက လုိအပ္ေသာ မ႑ိဳင္မွာ ရိုးသား ေျဖာင့္မတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ မရိုးသားေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး ေလာကတြင္ ေရရွည္ရပ္တည္ရန္ ခဲယဥ္းေပသည္။ အေၾကာင္းမွာ လႊတ္ေတာ္ အတြင္း IMPEACHMENT အလုပ္ခံရယံုမက ေထာင္ထဲသို ့ပင္ ေရာက္ႏိုင္ေသာ အေျခအေနရွိေသာ ေၾကာင့္ပါ။

ျပည္သူ ့ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ ့ ပတ္သတ္လို ့ ေထာက္ျပစရာ အကြက္ေတြက နာနတ္သီး အကြက္ေတြေလာက္ပင္ မ်ားလြန္းေနပါတယ္။ အဲ့ဒီ အကြက္ေတြထဲက - လြန္ခဲ့ေသာ ေဖေဖၚ၀ါရီလ -၁၅- ရက္ေန ့က မရမ္းကုန္းျမိဳ့နယ္မွာ ေျပာသြားတဲ့ ေျပာၾကားခ်က္ထဲက အခ်က္တစ္ခုကို ေထာက္ျပရရင္ - က်မတို ့ ႏိုင္ငံရဲ့ အဓိက ျပႆနာႀကီးကေတာ့ ဆင္းရဲမြဲေတမႈပါပဲ၊ ဒီျပႆနာနဲ ့ ပတ္သတ္လို ့ ဘယ္လိုေျဖရွင္းဖို ့ စဥ္းစားထားသလဲ လို ့ ေမးလို ့ရွိရင္ က်မတို ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကူညီခ်င္တဲ့ အဖြဲ ့အစည္းေတြ ႏိုင္ငံေတြနဲ ့ ဒီကိစၥေတြကို က်မတို ့ ေဆြးေႏြးၿပီးပါၿပီ။ က်မတို ့ဘယ္လို ပံုစံနဲ ့ အေကာင္းဆံုး လုပ္မလဲ ဆိုတာကို စတင္ၿပီးေတာ့ က်မတို ့ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။

က်ေနာ္ အေမာင္ေတာသားက ပညာေက်ာ္လူေတာ္ႀကီး မဟုတ္ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ စကားအဆံုးမွာ ဘာကိုရည္ရြယ္ၿပီး ေျပာတယ္ ဆိုတာ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္ သေဘာေပါက္လုိက္ပါတယ္။

ႏုိင္ငံျခားအရင္းရွင္ေတြ ဖိတ္ၾကားၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ၾကိဳက္တာလုပ္ၾကလို ့ “သီးစံုပြင့္စံု ျမိဳင္စံုရြက္ေပါ ဒို ့လည္ေတာကို ေတာေမ်ာက္တစ္အုပ္ ၾကိဳက္သလို လုပ္ဟု ေရစက္မခ် လွဴမွ်မေ၀ လႊဲအပ္ေလသို ့- ရွိေလသို ့တည္း” ပါပဲ။

အခုလည္း ေမ်ာက္ေတြက ျခံစည္းရိုးမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနတာေရာ ျပည္တြင္း၀င္ၿပီး သြားေရတျမားျမား ပ်ဴးတူးျပဲတဲနဲ ့ ဟိုေနရာ ငါယူမယ္ ဒီေနရာ ငါလုပ္မယ္ ဆိုသူေတြ ကလည္း ေန ့ညမစဲပါပဲ။

ထိုင္းႏုိင္ငံမွာဆိုရင္ အလုပ္သမားနဲ ့ အလုပ္ရွင္ေတြ အၾကားျပႆနာက အေျမာက္အျမားပါ။ ဒီျပႆနာေတြ ျဖစ္ရတာကလည္း အလုပ္သမားဖက္က ခိုင္မာတဲ့ အလုပ္သမား သမဂၢမရွိလို ့ပါပဲ။ ရွိတဲ့ အလုပ္သမားသမဂၢ ဦးေဆာင္သူေတြကလည္း အလုပ္သမားေရးရာ ေျဖရွင္းဖို ့ထက္ ႏိုင္ငံေရး ေၾကးစားေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အစိုးရရဲ့ အနိမ့္ဆံုး လုပ္အားခ တစ္ရက္ ဘတ္ -၃၀၀- သတ္မွတ္ထားတာကိုပင္ ထိေရာက္ေအာင္ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။

အရင္းရွင္ဆိုတာ သခ်ၤာဘာသာ ကၽြမ္းတယ္၊ အျမတ္အစြန္းဆိုရင္ ရသေလာက္ယူတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ အတြက္ အခြန္ေဆာင္ဖို ့ဆိုရင္ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ ့ လိမ္တယ္။ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး၊ လူမႈ ဖူလံုေရး ကိစၥေတြဆိုရင္ အခ်ိန္ဆြဲၿပီး ၾကန္ ့ၾကာေအာင္ လုပ္တတ္ၾကတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး ဆိုရင္ ေရွ့မွာ ဟန္ျပလုပ္ၿပီး ေနာက္ကြယ္မွာ ျဖစ္သလုိ ညစ္ပတ္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ လက္ရွိ အေနအထိုင္ အျပဳအမူကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အရင္းရွင္ေတြရဲ့ လွည့္စားခ်က္ ၀ဲဂယက္က လြတ္ေအာင္ မရုန္းႏုိင္ဘူး ဆိုတာ ေဗဒင္ ေမးစရာ မလိုဘူး။ ျမင္ရံုနဲ ့ သိႏိုင္တယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာသြားတဲ့ စကားဟာ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး ေျပာရမယ့္ စကား မဟုတ္ေသးပါဘူး။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ေျပာရမယ့္ စကား ေတြပါ။ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ ့ ႏိုင္ငံရဲ့ ကံက်မၼာဟာ ဦးသိန္းစိန္လက္ထဲမွာပါ။ ယခုေတာ့ အစိုးရဖက္က ေရွ့ေန လုိက္ေပးေနသလိုလုိ - ဒါမွ မဟုတ္ အငွားေျပာေပးေနသလိုလို - သို ့တည္းမဟုတ္ အစိုးရ အဖြဲ ့ထဲ ပူးေပါင္းၿပီး ညႊန္ေပါင္း အစိုးရ ပါတီ ျဖစ္ေတာ့မည့္ ပံု ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ စစ္မွန္တဲ့ အတိုက္အခံပါတီ ဥကၠဌ တစ္ဦးအေနနဲ ့ ေျပာရမယ့္ စကားေတြက - အလုပ္သမား အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြ ထုတ္ျပန္သင့္တဲ့ အေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏံွမႈကို စနစ္တက် လက္ခံဖို ့နဲ ့ ပါတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး ဥပေဒေတြ ၾကိဳတင္ ထုတ္ျပန္ထားဖို ့ အေၾကာင္းေတြ ------ အေၾကာင္းေတြကိုသာ ေျပာသင့္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ ့ ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ အံ့ေအာေလာက္ေအာင္ မ်ားေနပါတယ္။ က်ေနာ့ကို အဆိုးျမင္၀ါဒ သမားလို ့ NLD- ေတြက ေျပာၾကေပလိမ့္မယ္။ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ႏိုင္ငံနဲ ့ လူမ်ဳိး ျပန္လည္ ထူေထာင္ဖို ့ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေကာင္း လုိတယ္၊ မဟုတ္တာ လုပ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေ၀ဖန္ဖို ့ ဟာ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ့ တာ၀န္ဆိုတာ ဒီမိုကေရစီရဲ့ အေျခခံ အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဧၿပီလ -၁၄- ရက္ စေနေန ့ထုတ္ ေန ့စဥ္ သတင္းစာေတြမွာ ၿဗိတိသွ် ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ DAVID CAMERON- ျမန္မာႏိုင္ငံကို သြားေရာက္တဲ့ သတင္း ပါရွိလာပါတယ္။ သတင္းမွာ ဆက္လက္ ေဖၚျပထားတာက ျမန္မာႏိုင္ငံသို ့ မသြားေရာက္မီ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံသို ့ ေရာက္ရွိစဥ္ သတင္းေထာက္ေတြကို ေျပာၾကားရာမွာ - “ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္သို ့ ေျပာင္းလဲေရး ေဆာင္ရြက္ေနတာကို ကမာၻ ့အသိုင္းအ၀န္းက စုေပါင္း အားေပးသင့္တယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ဒီမိုကေရစီ စနစ္သို ့ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေအာင္ ေဆာက္ရြက္ေနၾကတဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို ့ကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ ထိုမွ်မက ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့ျခင္းနဲ ့ ဧၿပီလ တစ္ရက္ေန ့က ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ေအာင္ျမင္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းနဲ ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေရြးခံရၿပီး လႊတ္ေတာ္အမတ္ ျဖစ္လာျခင္းမ်ား အပါအ၀င္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ -DAVID CAMERON- က အမႊမ္းထံု ေျပာသြားပါတယ္။”

၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ CAMERON ေျပာသြားတဲ့ စကားေတြဟာ ေခြး၀မ္းသာေအာင္ အီးနံ ့ေပးတယ္ - ဆိုတဲ့ စကားနဲ ့ တူေနပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္သို ့ေျပာင္းလဲဖို ့ဆိုရာမွာ လႊတ္ေတာ္အတြင္း ျပည္သူလူထု ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ျခင္း မျပဳပဲ စစ္တပ္ထဲက အရာရွိ -၂၅%- ပါေနသမွ် ဒီမိုကေရစီ လို ့ မဆိုႏိုင္ေသာေၾကာင့္ပါ။ ၎ဥပေဒကို ျပင္ဖို ့ဆိုရာမွာ အတိုက္အခံအေနနဲ ့ လံုး၀ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္း မရွိသည့္အျပင္ ၿပီးခဲ့ေသာ မတ္လ -၂၇- ရက္ေန ့က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္က “လက္ရွိဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အျပတ္ကာကြယ္ သြားမယ္လို ့” ေျပာထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

အဲ့ဒီေတာ့ ဥပေဒမျပင္ႏုိင္ရင္ ဒီမိုကေရစီ မျဖစ္ဘူး ဒီမိုကေရစီ မျဖစ္ရင္ တရား၀င္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပဲ ျဖစ္ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ ခပ္ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သမၼတသိန္းစိန္နဲ ့ တပ္မေတာ္ထဲက အျမင့္ဆံုး အာဏာပိုင္ဆိုင္ထားသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္တို ့ တူညီေသာ အာဏာရွိတယ္လို ့ ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သို ့ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္က တစ္ကြက္သာတာက သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ေနရာ တည္ျမဲေရးဟာ စစ္တပ္ရဲ့ ေထာက္ခံမႈ အေပၚမွာ တည္ေနလို ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကို ေကာင္းမြန္ေရလည္စြာ သိထားၿပီး ျဖစ္တဲ့ ၿဗိတိသွ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ -DAVID CAMERON- ဟာ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ စရိုက္ကိုလည္း သိၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ထို ့ေၾကာင့္ ယခုခရီးစဥ္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမုိကေရစီ စနစ္သို ့ ေျပာင္းလဲေရး အတြက္ ဘာမွ အေထာက္အကူ မျဖစ္ပါဘူး။

ေနျပည္ေတာ္မွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ -DAVID CAMERON- တစ္ဦးခ်င္း ေတြ ့ဆံုရာမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ -DAVID CAMERON- ကို အယံုသြင္းႏိုင္ရင္ -EU -၂၇- ႏိုင္ငံက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ သပိတ္ေမွာက္ထားမႈ ရုပ္သိမ္းဖြယ္ ရွိတယ္လို ့ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ၿဗိတိသွ် သံအမတ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူ တစ္ဦးက ေထာက္ျပပါတယ္။

ထို ့ေၾကာင့္ ဆင္ေသတစ္ေကာင္လံုးကို ၾကာရြက္ေလး တရြက္နဲ ့ အုပ္လို ့ မေပ်ာက္ႏိုင္သလို ထင္ရွားလွတဲ့ ျမန္မာ့အေရးအခင္းကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ -DAVID CAMERON- အျမင္မွန္ မျမင္ႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ကမာၻ ့အံ့ဖြယ္ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခု ျဖစ္သြားမွာပါ။ အကယ္၍မ်ား သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ့ စကားကို အဟုတ္မွတ္ ယံုၾကည္မည္ဆိုလွ်င္ ေလာကမွာ အမွန္တရား ေပ်ာက္ၿပီ လို ့သာ သတ္မွတ္ရေတာ့မွာပဲ။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ဧၿပီလ -၅- ရက္ေန ့က ထုတ္ေ၀သြားတဲ့ မတိခၽြန္ဆိုတဲ့ ထုိင္းသတင္းစာႀကီး တစ္ေစာင္မွာ ႏိုင္ငံေရး ရုပ္ေျပာင္ ကာတြန္း တစ္ကြက္ ပါလာလို ့ ထုိင္းမိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က က်ေနာ့ကို ေပးလာပါတယ္။ ကာတြန္းရဲ့ အကြက္ေဒါင့္မွာက ျမန္မာႏိုင္ငံသမၼတ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္လို ့ ေရးထားပါတယ္။ ညာဖက္ေဒါင့္မွာပါ။ ဘယ္ဖက္ေဒါင့္မွာက်ေတာ့ “ေရၾကည္ေလး တစ္စက္နဲ ့ ျမစ္တစ္ေၾကာင္းလံုး ေရကို မၾကည္ေစႏုိင္ဘူး” လို ့ ေရးသား ေဖၚျပထားပါတယ္။ ၎ဘယ္ဖက္ေထာင့္မွာပဲ ကာတြန္းဆရာရဲ့ ဓါတ္ပံုနဲ ့ အမည္ နာမကိုပါ ေဖၚျပထားပါတယ္။ သူ ့နာမည္က အရုဏ္၀ပ္ခ်ရစ၀ပ္ ပါတဲ့။

သူသရုပ္ေဖာ္ ေရးဆြဲထားတဲ့ ပံုက - ျမန္မာဆိုတဲ့ ျမစ္ေရစီးေၾကာင္းႀကီး တစ္ခုမွာ ေရပုတ္ေတြ မဲနက္စြာ စီးဆင္းေနတဲ့ အျပင္ ေခြးေသေကာင္ပုတ္ေတြကလည္း ေမ်ာပါေနၾကပါတယ္။ ျမစ္လည္မွာ ကေတာ့ ေလာင္းထြင္းသစ္သားေလွ တစ္စီးကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တစ္ဦးက ပဲ့ပိုင္းမွာ ထုိင္ၿပီး ေလွာ္ခတ္လာပါတယ္။ ေလွဦးမွာက ထိပ္ေျပာင္ၿပီး မ်က္မွန္တပ္ထားတဲ့ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္က ျမစ္ေရထဲကို NLD - ဆိုတဲ့ ေရၾကည္တစ္စက္ကို ေရျပြန္ေလး တစ္ခုထဲကေန ညွစ္ထုတ္လုိက္ေနတဲ့ ပံုပါ။ ၎ေရျပြန္ေလးမွာ - ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုတဲ့ စာတမ္းေရးၿပီး တြဲထားပါတယ္။ ဒီကာတြန္းရုပ္ေျပာင္ ကို ၾကည့္ၿပီး ရီရမယ့္ အစား ငိုခ်င္စိတ္ေပါက္လာပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ား ၾကည့္ရႈ ့ သံုးသပ္ႏိုင္ရန္ ပူးတြဲ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ စစ္တပ္က ေနာက္ဆုတ္ေပးပါလို ့ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ စစ္တပ္ရဲ့ တာ၀န္ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး တာ၀န္သာ ျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တာ၀န္ကို ျပည္သူ လူထုက ေဆာင္ရြက္ပါလိမ့္မယ္။

ေမတၱာေစတနာျဖင့္

ေတာသားေလး ေမာင္လူေအး

လြတ္လပ္ခြင့္ကုိ မပိတ္ပင္နဲ ့

က်ေနာ္တုိ ့လူမ်ဴိးဟာ အေျပာင္းအလဲကို လက္ခံဖုိ ့အတြက္ အင္မတန္တြန္ ့တုိတယ္လုိ ထင္တယ္။ ယဥ္ေက်းမႈေတြဟာ လြတ္လပ္စြာစီးဆင္းေနတယ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ့ကုိ ကာကြယ္ဖို ့အတြက္ဆုိၿပီး အဝတ္အစားေလး ဝတ္တာေတာင္မလြတ္လပ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေနရာတုိင္းမွာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ့ဆုိၿပီး လုပ္လုိ ့မွ မရတာ။ မၾကည့္ခ်င္ရင္ မၾကည့္နဲ ့ေပါ့။ အခုၾကေတာ့ ၾကည့္လည္း ၾကည့္ေသးတယ္။ အျပစ္လည္းေျပာေသးတယ္။ ဒါေတြကို ပိတ္ပင္ရင္ ပိတ္ပင္တဲ့သူက အရမ္းမွားတယ္။ လူတုိင္းမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ရွိရွိ ဝတ္စားဆင္ယင္ပုိင္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒါကို ပိတ္စရာ တားစရာလုိကို မလုိဘူးလုိ့ထင္တယ္။

က်ေနာ္တုိ ့ႏုိင္ငံမွာ မ်ဴိးေက်ာ့ၿမိဳင္လုိ လူမ်ိဴး ေတြလည္း ရွိသင့္တယ္။ သင္ဇာဝင့္ေက်ာ္လုိလူမ်ဴိးေတြလည္း လိုတယ္။ သူတုိ ့ေဖာ္တာ ခ်ြတ္တာကုိ ပိတ္ပင္တာဟာ အရမ္းမွားတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလုိမ်ဴိးပိတ္ပင္တားဆီးတာမ်ားေတာ့ ေစ်းေကာင္းမရပဲ အေပါစားေတြျဖစ္သြားၾကတာလည္းမနဲဘူး။ ဖာခန္းကုိ တရားဝင္လုိင္စင္နဲ ့ရွိသင့္တယ္။ ဒါမွ က်န္းမာေရးအတြက္ စိစစ္ႏုိင္သလုိ တုိင္းျပည္အတြက္ အခြန္လည္းရတယ္။ ေနာက္ဆုံး တန္ရာတန္ေၾကးရၿပီး ဘယ္သူမွ ေၾကာက္စရာမလုိေအာင္ လုပ္စားႏုိင္တယ္။

အႏုပညာရွင္တုိင္း ေကာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ ့ႀကိဳက္တဲ့ အဝတ္အစားကို ႀကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ ဝတ္ပုိင္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒါကို သတိေပးတာတုိ ့ကန္ ့သတ္တာတုိ ့လုပ္တာကုိက ဘာနဲ ့တူသလဲဆုိရင္ ေနရာတကာ လုိက္ၿပီးခ်ဴပ္ခ်ယ္သလုိျဖစ္ေနတယ္။

သႀကၤန္မွာ ဘာပဲဝတ္ဝတ္ အေရးမႀကီးပါဘူး။ တခ်ဴိ ့ေသာ အႏုပညာရွင္ေတြဟာ အျပာကားေတာင္ ရုိက္ခ်င္ေနတဲ့ပုံပဲ။ ဒါကုိသာ လြတ္လပ္စြာလုပ္ပုိင္ခြင့္ေပးရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလုိက္လဲ။ ဒါဆုိရင္မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အခုၾကေတာ့ တရားဝင္လုိလုိ မဝင္သလုိလုိ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပည့္တန္ဆာေလာကႀကီးေၾကာင့္ အကုန္လုံးပါးနီးပါး နစ္နာၾကရေတာ့တယ္။ ဒါေတြက ခြင့္မျပဳလည္း ရွိေနတာပဲဆုိေတာ့ တားလုိ ့မွမရတာ။

တခ်ဴိ ့ေသာလူႀကီးေတြဟာ ပါးစပ္ကေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ့ ယဥ္ေက်းမႈ ့။ သရုပ္ပ်က္ဝတ္စားတယ္ဆုိၿပီး ေျပာၾကတယ္။ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ အျပာပုံျမင္ရင္ ငန္းငန္းတက္။ ၿပီးေေတာ့ မယားငယ္ကလည္း ထားေသးတယ္။ တုိင္းျပည္တုိင္းမွာ ျပည့္တန္ဆာရွိရသလုိ၊ ဘိန္းခန္းလည္း ရွိတယ္။ ဒါမွ လူေတြရဲ ့စိတ္ထြက္ေပါက္ကုိ ဖြင့္ေပးတယ္လုိ ့ဆုိတယ္။

က်ေနာ္တုိ ့တုိင္းျပည္မွာ အေရးတႀကီးအေျပာင္းအလဲက အဲဒါေတြလည္းပါေနတယ္။ လူေတြဝတ္စားတာ၊ ျပည့္တန္ဆာေတြကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္ခြင့္ေပးတာ၊ အျပာဗြီဒီယုိနဲ ့စာအုပ္စာတမ္းေတြကို ထုတ္ခြင့္ေပးတာေတြကို ခြင့္ျပဳဖုိ ့လုိေနတယ္လုိ ့က်ေနာ္ေတာ့ ထင္တယ္။

သူငယ္ခ်င္းသို ့အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

သူငယ္ခ်င္းေရ-

လူတစ္ေယာက္ရဲ  ့တန္ဖိုးက သူျဖတ္သန္းလာတဲ့ ေခတ္ကုိ ဘယ္ေလာက္ထမ္းႏုိင္တာနဲ ့မဆုိင္ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ရဲ  ့တန္ဖုိးဆုိတာ တစ္လကုိ လစာဘယ္ေလာက္ရတာလဲနဲ ့ဆုိင္တယ္။ ဒါက ပုိၿပီး လက္ေတြ ့ၾကၿပီး တုိင္းတာလုိ ့ရတယ္။ ေခတ္ကို ဘယ္ေလာက္ထမ္းႏုိင္မွဆုိတာ ေလအရမ္းႀကီးေတာ့ တုိင္းတာလုိ ့မရဘူး။ အဲဒါကို တလြဲလုိ ့ေခၚတယ္။ အခုငါေျပာေနတဲ့ အယူအဆက ၾသစေတ်းလ်က အလုပ္သမားလူတန္းစားေတြေျပာေနတဲ့စကားကြ။

ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ကေတာ့ ေပါက္ကရေျပာမွာေပါ့ကြာ။ သူမွ လစာေကာင္းေကာင္းမရဘူးတာ။ ခေလးတစ္ၿပဳံႀကီးနဲ ့တဲစုတ္ေနၿပီး ေပါက္ကရအေတြးေတြေျပာတာျဖစ္မွာေပါ့။ ေဟ့ေကာင္...ဒီစကားေတြကိုအေျပာမ်ားတာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကြ။ ဒီေကာင္ေတြက ဓားမရွိပဲ ထင္းခုတ္ခ်င္ေနတဲ့လူတန္းစားလုိ ့ငါ့အဘုိးကေျပာတယ္။ မင္းလည္းသတိထားအုံး။

ေနအုံး...ေဟ့ေကာင္..ငါတစ္ခုစဥ္းစားမိတယ္။ သူေတာင္းစားဆုိတဲ့စကားနဲ ့ပက္သက္ၿပီးေျပာၾကတယ္ကြာ။ မလုပ္မစားႏုိင္တဲ့သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြ၊ ခေလးသူငယ္ေတြ၊ ႏႈနာ၀ဲစြဲေနတဲ့လူေတြ ခြက္ဆြဲၿပီးေတာင္းစားတာကိုၾကေတာ့ သူေတာင္းစားဆုိၿပီး ႏွိမ္ခ်ေခၚေ၀ၚၾကတယ္။ အဖတ္မလုပ္ခ်င္ဘူး။ အထင္လည္းေသးတယ္။ အခုၾကည့္ကြာ...ဘုန္းႀကီးေတြ သကၤန္း၀တ္ၿပီး သပိတ္လြယ္ၿပီး အိမ္တကာလွည့္ေတာင္းစားတာကုိေတာ့ ဆြမ္းခံတယ္လုိ ့ေခၚတယ္တဲ့။ လွဴၾကပါတန္းၾကပါဆုိတဲ့စကားလည္း သူေတာင္းစားနဲ ့ဘာထူးလုိ ့လဲ။ ဘုန္းႀကီးၾကေတာ့ သူေတာင္းစားမျဖစ္ပဲ၊ ဟိုငတ္ေနတဲ့လူေတြၾကေတာ့ သူေတာင္းစားလုိ ့ေခၚတဲ့လူေတြမေကာင္းဘူးကြာ။ သူတုိ ့ကိုလည္း နာမည္အသစ္ထြင္ေပးရင္ေကာင္းမလားပဲ။ ဥပမာကြာ သူေတာင္းစားလုိ ့မသုံးပဲ၊ အန္ဂ်ီအုိအေသးစားလုိ ့ေခၚရင္ေကာင္းမယ္။

ငါတစ္ခုၾကားဘူးတယ္။ အစုိးရက ျပည္ပအတုိက္အခံေတြကိုေမ်ာက္ျပဆန္ေတာင္းတယ္ဆုိၿပီး ပုတ္ခတ္ၾကတယ္။ အဲဒါေမ်ာက္ျပဆန္ေတာင္းတာမဟုတ္ဘူးကြ။ လူျပၿပီး ေဒၚလာေတာင္းတာ။ ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္းျပၿပီး ေဒၚလာေတာင္းတာ။ သူတုိ ့ေျပာမွပဲ လူေတြက ေမ်ာက္ျဖစ္ရေတာ့တယ္။ ဒီဗမာေတြစကားေျပာရင္ ကပ္သီးကပ္သပ္နဲ ့။ နာေရးကူညီမႈ အသင္းတုိ ့၊ သီတဂူဆရာေတာ္တုိ ့နဲ ့အျခားလူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြလုပ္ေနတဲ့လူေတြကုိၾကေတာ့ ေမ်ာက္ျပဆန္ေတာင္းတယ္လုိ ့မေျပာၾကဘူး။ ငါစဥ္းစားလုိ ့မရဘူးကြာ။ လြဲေနသလားမသိဘူး။

ဒုိ ့ဗမာစကားနဲ ့စာက အေတာ္ရႈပ္တယ္။ ႏွစ္လုံးတည္းနဲ ့ေဘာင္းဘီက်ပ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးမွာလည္း ေလးစားရတာနဲ ့ငါးျပန္ရတာနဲ ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ လစာနဲ ့မခ်မ္းသာပဲ ေပါက္ကရခ်မ္းသာေနတာကိုေတာ့ သူခုိးလုိ ့မေျပာပဲ၊ ဆန္ဂုိေထာင္က စားဖုိ ့မရွိလုိ ့ခုိးတာကိုၾကေတာ့ ငါ့ကို သူခုိးဆုိၿပီး ရုိက္ၾကတယ္ကြာ။ မတရားဘူး။ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းႀကီးက လီးလုိလိုမႈိလုိလိုနဲ ့။ ရုိင္းလုိ ့ေတာ့မဟုတ္ဘူးကြာ။ ဘယ္သူမွ စာေရးရင္ အဆဲေလးမပါၾကလုိ ့။ စြန္ ့ဦးတီထြင္လုပ္ငန္းရွင္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ စြန္ ့ဦးတီထြင္ အဆဲရွင္လုိ ့ပဲ သတ္မွတ္ပါ သူငယ္ခ်င္း။

ေနာက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေရ....မင္းစဥ္းစားၾကည့္ကြာ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရးလုပ္တဲ့လူအခ်ဳိ  ့ကေျပာတယ္။ တစ္ခါလာလည္း ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းေပးတာတဲ့။ သူခ်မ္းသာတာကို ဘုရားသခင္က ဖန္တီးတယ္လုိ ့ေျပာတယ္။ သူဆင္းရဲတာကိုလည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ သူ ့မိန္းမခေလးရတာကို ဘုရားသခင္က လုပ္ေပးတာတဲ့။ ေျပာရရင္ေတာ့ ဘုရားသခင္က သူ ့မိန္းမကို တက္ခ်သလုိပဲ။

ငါတုိ ့နယ္စပ္မွာေနတုန္းကဆုိရင္ ခရစ္ယာန္ေတြက ငတ္ေနတဲ့ခေလးေတြ မိသားစုေတြကုိ လူစုၿပီး ထမင္းေ၀တယ္။ အ၀တ္အစားေပးတယ္။ ၿပီးရင္ ဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ သူတုိ ့ေဟာတာကို နားေထာင္းခုိင္းတယ္။ ဟုိကခေလးေတြ မိသားစုေတြကလည္း ငတ္ေနေတာ့ အၿမဲသြားတယ္။ ၾကာလာေတာ့ သူတုိ ့လည္း အလုိလိုခရာစ္ယာန္ျဖစ္လာၾကတယ္။ ဒါနဲ ့ပက္သက္ၿပီး ငါေတြးမိတာတစ္ခုရွိတယ္။ ငါတုိ ့ဗုဒၵဘာသာ ဘုန္းႀကီးေတြက အလွဴခံသက္သက္ပဲဆုိေတာ့ သူတုိ ့လုိ ဘယ္ျဖစ္လာမလဲ။ ဥပမာ ဘုန္းႀကီးေတြလည္း အဲလုိမ်ဴိးဆြယ္ရင္ ငါတုိ ့ဘာသာေရးလည္း လူမ်ားလာမလားပဲ။ အခုၾကေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတြက သူမ်ားဆီက စားဖုိ ့ေလာက္ပဲ သိသလားမသိဘူး။

ငါ့မိန္းကေတာ့ေျပာတယ္။ ဒါေတြကုိ မေျပာေကာင္းဘူးတဲ့ကြာ။ ငရဲအရမ္းႀကီးတယ္လုိ ့ေျပာတယ္။ ငါလည္း ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ကြာ ငါ့ရင္ထဲမွာျပည့္ေနတဲ့စကားလုံးေတြကုိ ငရဲႀကီးခံၿပီး ေျပာေနတာကို နားလည္ေပးကြာ။

ငါ့အေတြးေတြကုိ မင္းကုိေျပာေနတာပါ။

ဘုန္းေက်ာ္

" ေရြးေကာက္ပြဲစာခ်ိဳး "

အမိျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္ပါသတဲ့
မသိမသာ အမည္ကို လွစ္ပါလို႔
( အိုကြယ္ ) ဒီႏွစ္မွာတဲ့ ႀကံဳရျပန္။

အေနက်ပ္လွေခ်ရဲ႕ဗ်ာတို႔
ေသရပ္သာ တစ္ခါစံခ်င္ေပါ့
တစ္ရြာမက်န္ ေၾကာ္ျငာေတြကမ္းပါလို႔
"ဝဲႀကီး" ပါ "အုတ္ျဖတ္" စခန္းရယ္နဲ႔
ေက်ာက္ႀကီးတစ္ခြင္ ေရႊက်င္လမ္းကုိကြယ္
ျမန္းၾကြဖန္ဖန္။

တရားဓမၼခဏ္ အစဥ္ေရွာင္ကြယ္တဲ့ထံုးလိုပ
ညားျပန္လွ်င္ ေအာင္သြယ္သူကို မုန္းေတာ့မွာလား
ေတာင္ငူနယ္ တစ္နယ္လံုးမွာျဖင့္ ဆူကာညံ
သူသူငါငါ မက်န္ေပဘူးဗ် ဒုကၡမ်ား။

သူ႕ထက္ငါ
လုယက္ကာၿပိဳင္စံယွဥ္ေတာ့
ႏိုင္ငံတြင္ စိတ္ေတြကြဲၾကေပါ့
ဒို႔တေတြပုဆိုးေၾကလို႔ မြဲရခ်ည့္
ေဝခြဲမရ နဂိုရင္းစကားေတြ
ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလားရယ္လို႔
အတင္းၿပိဳင္ကာ ႏႊဲခဲ့ရေပမယ့္
( အမတ္ေလာင္းႀကီးတို႔ေရ .. )
( အမယ္ေလး ၊ ျပည္သူ႔ မ်က္ႏွာဖံုးႀကီးတို႔ေရ )
ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာျဖင့္ ကိုယ့္ထမင္းကုိယ္စားၿပီး
အလကား အမုန္းခံရတဲ့
မင္းတိုင္ပင္ ေရြးေကာက္ပြဲ။

(ေရႊဥေဒါင္းေရးသည္)

ႏွစ္လုံးတည္းနဲ ့ေဘာင္ဘီးက်ပ္တည္ အခ်စ္ရယ္

၀င္ပါေတာ့ အခ်စ္ရယ္။ ကိုယ္ေလ ေနျပည္ေတာ္ႀကီးကေန ေမွ်ာ္ရတာ ေမာလွပါၿပီ။ ဟဲ့...ႏွမေတာ္ နင္ဟာေလ ဖင္ကယားေတာ့၊ အခ်ဥ္ကုလားနဲ ့မွ ေတြ ့ခ်င္သလားဟဲ့လုိ ့ေတာင္ ေျဗာတီးရခ်င္ရဲ ့။

လစ္ဗ်ားျပည္ႀကီးမွာေလ....ဟုိလဒစ္ကုလားႀကီးဖင္ကို ဒုတ္နဲ ့ထုိးရတဲ့အထိ ေအာင္ႏုိင္ဖို ့လည္း ဒုိ ့သူပုန္ေတြက ေစာက္ျဖစ္မရွိဘူးကြဲ ့။ ဒီေတာ့ ႏွစ္လုံးတည္းနဲ ့ေဘာင္ဘီၾကပ္တဲ့ ဘ၀မ်ဴိးကသာလွ်င္ က်ဴပ္တုိ ့ျမန္မာေတြနဲ ့တန္ပဗ်ာ။

ဘဘတုိ ့ဘုိးဘုိးတုိ ့ဘြားဘြားတုိ ့ရဲ ့လုပ္ရပ္ေတြဟာ တခါတေလၾကရင္ ခ်ီးစားတဲ့ငါးဇင္းရိုင္လုိ ေစ်းေကာင္းမရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ စားလုိ ့ေတာ့ေကာင္းပါရဲ ့ဗ်ာ။

ဘာလဲ...ျပည္ပက အတုိက္အခံလား။ သူတုိ ့လည္း အလုပ္မ်ားသားပဲ....ႏွမေတာ္။ လျဖဴကုလားေတြရဲ ့ေပးစာကမ္းစာနဲ ့မွ အသက္ရွင္ရေတာ့ သူတုိ ့လည္ေခ်ာင္းေတြလည္း ရွည္ေနတာေပါ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကယန္းေတြလုိ ေၾကးဂြင္းႀကီး ပတ္ထားေပးဖုိ ့လုိေနတယ္လုိ ့ေမာင္ေမာင္ေျပာတာေပါ့။

ဘယ္သူမွ အားမကိုးပါနဲ ့အခ်စ္ရယ္။ အန္အယ္ဒီလည္း ေလပါပဲ။ ႀကံ့ဖြတ္ႀကီး လဒစ္ပါပဲ။ ဘာ...က်ားျဖဴပါတီနဲ ့ခြဲထြက္ပါတီကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတာလား။

ေတာက္....ဒင္းတုိ ့ေတာင္ ပုဆုိးနဲ ့တိုက္ပုံအသစ္ကို အေပါင္ဆုိင္က ငွားေနရတာကိုမ်ား သြားၿပီး အားကုိးခ်င္ေနေသး။

သူပုန္သူပုန္ထထ ဂလုံဂလုံ ခ်ခ်။ လက္နက္ကိုင္ဖုိ ့ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဂ်ီေတာ့ကေန ေျပာေနတာပါကြာ။

ေရးသူ....အက္ဂပန္နိတ ဘဌန္ဏ Bloody ဘုန္းေက်ာ္

--

Thanks for sending!!!

Phone Kyaw

ဦးေတဇသားမ်ားႏွင့္ ဖုိးလျပည့္အေၾကာင္း

သူတုိ ့အဖြဲ ့ေျပာေနတဲ့စကားေတြက ဘယ္ေတာ့မွ ေဒၚလာ ငါးသန္းေအာက္မရွိဘူး။ သူတုိ ့ရဲ ့ကားေတြကလည္း ေဒၚလာ ေလးငါးသန္းတန္ကားေတြျဖစ္တဲ့ဖရာရီ (Ferrari) ကားေတြဆုိေတာ့ အင္ဂ်င္ပါ၀ါအရမ္းေကာင္းပါတယ္။ သူတုိ ့ေဘးမွာကလည္း စကတ္တုိတုိ နဲ ့အရမ္းကုိလွတဲ့ေကာင္မေလးသုံးေလးေယာက္ကလည္း မႈးယစ္ရီေ၀ေနတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ ့။ အားလုံးလုိလုိက အေနာက္တုိင္းစတုိင္ ျမဴးၾကြတဲ့ေတးသီးခ်င္းေတြနဲ ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္။ အခ်ိန္က ညသန္းေခၚယံ။ ေနရာက မဂၤလာဒုံေလယ်ာဥ္ကြင္း။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူတုိ ့က ဘာလုိ ့ေလယ်ာဥ္ကြင္းကုိလာတာလဲလုိ ့ေမးစရာရွိတယ္။

သူတုိ ့ရဲ ့ကားေတြက ေနာက္ဆုံးေပၚအေကာင္းဆုံးကားေတြျဖစ္ေတာ့ အရမ္းျမန္တယ္။ အဂၤ်င္ပါ၀ါေကာင္းေတာ့ အသံေတြက ဂ်က္ေလယ်ာဥ္အလားပဲ။ ဒီေတာ့ ဒီကားေတြနဲ ့ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ေပၚက ရွိသမွ်လမ္းေတြေပၚမွာ တစ္ခုမွ သူတုိ ့ကားေတြနဲ ့မကိုက္ဘူး။ အဆင္မေျပဘူး။ ကားေမာင္းၿပိဳင္ရင္ လမ္းေကာင္းတာကုိ ရွာေဖြရတယ္။ သူတုိ ့ကားေတြအတြက္ လမ္းေကာင္းတဲ့ေနရာက ရန္ကုန္မဂၤလာဒုံေလယ်ာဥ္ကြင္းတစ္ခုပဲရွိတယ္။ ေလယ်ာဥ္ေျပးလမ္းေပၚမွာ ကားေမာင္းၿပိဳင္တာက အႏၱာရယ္လည္းကင္းတယ္။ ဒ့ါေၾကာင့္မေရြးခ်င္ပဲ ေရြးရတဲ့ေလယ်ာဥ္ကြင္းျဖစ္တယ္လုိ ့သူတုိ ့တစ္စုက က်ေနာ့္ကုိရွင္းျပပါတယ္။

" ခင္ဗ်ားတုိ ့ကုိ ေလယ်ာဥ္ကြင္းရဖုိ ့ဘယ္သူက ခြင့္ျပဳတာလဲဗ်"

"ဒါမ်ားအဆန္းလုပ္လုိ ့။ ေလတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ဆီကုိ ဖုန္းဆက္လုိက္ရင္ၿပီးတာပဲ"

ညသန္းေခါင္ယံမွာ ေလယ်ာဥ္အတက္အဆင္းမရွိေတာ့ဘူးဆုိေတာ့ သူတုိ ့တစ္စုကားေမာင္းၿပိဳင္ၾကပါတယ္။ သူတုိ ့ဆုိတာက သူေဌးႀကီး ဦးေတဇသားမ်ားႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊရဲ ့အခ်စ္ဆုံးေျမးဖုိးလျပည့္တုိ ့ပဲျဖစ္ပါတယ္။ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြျဖစ္တဲ့ ဗလေကာင္းေကာင္း ခပ္မုိက္မုိက္မ်က္ႏွာနဲ ့လူေတြကလည္း သူတုိ ့ေဘးမွာ ရပ္ေနၾကပါတယ္။ အားလုံးရဲ ့ဂ်ိဳင္းေအာက္မွာ ေသနတ္ကုိယ္စီနဲ ့ဆုိေတာ့ ၾကည့္ရတာ အင္မတန္ကုိ အသက္၀င္တယ္။ အားလုံးက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ တရားအားထုတ္ေနတာမဟုတ္ေတာ့ အၿပဳံးကုိယ္စီမရွိၾကပါဘူး။ မ်က္ႏွာတုိင္းက ခပ္တည္တည္နဲ ့။

ေဒၚလာသုံးသန္းေၾကး ကားေမာင္းၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုကို ကမၻာေပၚက အဆင္းရဲဆုံးတုိင္းျပည္မွာ က်င္းပေနတာကို စာဖတ္သူမ်ားအခုမွ သိၾကတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီျဖစ္စဥ္ေတြကလည္း မၾကာခဏျဖစ္တတ္ပါတယ္လုိ ့ဆုိၿပီး သူတုိ ့ေဘးနားက သက္ေတာ္ေစာင့္ႀကီးက ရွင္းျပပါတယ္။

"ေဒၚလာသုံးသန္းကို ဘယ္လုိမ်ဳိးေပးလဲ။ ေငြအိတ္နဲ ့ေပးတာလား။ ခ်က္လက္မွတ္နဲ ့ေပးတာလားဗ်" က်ေနာ္က အရပ္ေျခာက္ေပေလာက္ရွိတဲ့ ဗလေကာင္းေကာင္း သက္ေတာ္ေစာင့္ႀကီးကုိ ဆက္ေမးေတာ့....

"ေငြေပးတာမဟုတ္ဘူးဗ်။ ေလနဲ ့ေပးတာ။ သူတုိ ့အေဖေတြ အဘုိးေတြဆီကုိေျပာလုိက္ရင္ ေဒၚလာသုံးသန္းတန္လုပ္ကြက္ရတယ္။ သုံးသန္းတန္လုပ္ပုိင္ခြင့္ကိုေပးတာ"

ဒီညေကာင္းေမာင္းၿပိဳင္ပြဲၿပီးရင္ က်ေနာ္တုိ ့ ႏုိက္ကလပ္ကိုဆက္သြားမယ္။ အဲဒိမွာ အရက္ေသာက္ၾကမယ္လုိ ့ဆုိၿပီး သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြက ရွင္းျပတယ္။ သက္ေတာ္ေစာင့္က တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး။ အားလုံးရဲ ့အ၀တ္အစားေတြဟာ ဆင္တူေတြခ်ည္းပဲ ၀တ္ထားေတာ့ အင္မတန္ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္။

ေလယ်ာဥ္ကြင္းမွာၿပိဳင္တဲ့ပြဲမွာ ဘယ္သူေတြႏုိင္သြားလဲဆုိတာကုိေတာ့ မသိခ်င္ပါနဲ ့။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္မေျပာခ်င္လုိ ့ပါ။

ပြဲလည္းၿပီးေရာ သူတုိ ့လူစု ႏုိက္ကလပ္ဆီကို ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။

ၾသစေတ်းလ်ကေန ရန္ကုန္ကုိ အလည္လာတဲ့ က်ေနာ္လည္း ႏုိက္ကလပ္တက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေသာက္ေနတဲ့ စားပြဲ၀ုိင္းကုိ VIP ၀ုိင္းလုိ ့ေခၚတယ္။ ေရွ ့ဆုံးတန္းရဲ ့သုံး၀ုိင္းေျမာက္ပြဲမွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း ထုိင္ေသာက္ေနမိတယ္။

က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္။ ဘာလုိ ့လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ့္စားပြဲကလြဲရင္ ဘယ္သူမွ VIP ၀ုိင္းမွာ မထုိင္ႏုိင္ပဲ ရုိးရုိးစားပြဲေတြမွာသာ သူတုိ ့ထုိင္ပါတယ္။ ေဒၚလာနဲ ့ရွင္းရတဲ့ေနရာမုိ ့အင္မတန္ေစ်းႀကီးပါတယ္။ ၾသစေတ်းလ်မွာလည္း ေဒၚလာသုံးတာဆုိေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ မထူးဆန္းပါဘူး။ စားပြဲေပၚမွာ Black Label တစ္လုံးနဲ ့ ခ်ိစ္ကိုက္ၿပီး ရင္သားလွလွ၊ တင္သားလွလွေတြကို ထုိင္ၿပီး ရႈ ့စားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ေရွ ့က ျမင္ကြင္းေတြက ရုတ္တရက္ ပ်ာယာခတ္သြားၾကတာကုိ သတိထားမိတယ္။

ဗလႀကီးႀကီး၊ အရပ္အေမာင္းေကာင္းေကာင္းနဲ ့လူသုံးေယာက္က ေရွ ့ဆုံးတန္းက VIP စားပြဲခုံ ေလးငါးလုံးကုိ တစ္ခုံတည္းျဖစ္ေအာင္စုစည္းလုိက္တယ္။
စားပြဲေပၚမွာ Gold Label သုံးလုံးကို ေဒါင္လုိက္ေထာင္လုိက္ပါတယ္။ တစ္လုံးကို ေဒၚလာႏွစ္ရာေလာက္ပဲတန္တယ္။ က်ေနာ့္ ဘလက္ေလဘယ္က ငါးဆယ္ေက်ာ္ပဲတန္ေတာ့ သူတုိ ့ထက္ေစ်းနည္းတယ္။ သက္ေတာ္ေစာင့္သုံးေယာက္ထဲကႏွစ္ေယာက္က ႏုိက္ကလပ္ထဲမွာ အရက္၀ုိင္းကို ေစာင့္ေနၿပီး သူတုိ ့ဆရာအတြက္ အသင့္ျပင္ထားေပးရတယ္။ က်န္တဲ့တစ္ေယာက္က အျပင္ကိုထြက္ၿပီး ေဒၚလာေလးငါးသန္းတန္တဲ့ ဖရာရီကားနားကို သြားၿပီး အဆင့္ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းပို ့တယ္။ တံခါးဖြင့္ေပးေတာ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ ရုပ္ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ ့ကားေပၚက ဆင္းလားတယ္။ သူ ့ေဘးမွာ သက္ေတာ္ေစာင့္သုံးေလးေယာက္။ ေဘးနားမွာက ခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္မေလးတစ္စု။ Sexy ခပ္က်က် အ၀တ္အစားေတြနဲ ့။ သူတုိ ့လူတစ္စု ႏုိက္ကလပ္ထဲကို ၀င္လာတယ္ၿပီး အဆင္သင့္ျပင္ထားတဲ့ Gold label ၀ုိင္းမွာထုိင္ၿပီး ေပ်ာ္ပါးကခုန္ၾကတာကို သူတုိ ့အေနာက္ကေန ၾကည့္ေနမိတယ္။ အားက်လုိက္တာ။ ကံေကာင္းလုိက္တဲ့ လူငယ္ေတြ။

သက္ေတာ္ေစာင့္တစ္ေယာက္နဲ ့က်ေနာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ သူက ခရာေတးကစားတာ အေလးမတာကုိ ၀ါသနာပါတဲ့လူ။ အရပ္ကလည္းေကာင္း ဗလကလည္းေကာင္းေတာ့ သူ ဒီအလုပ္ကို ရတာထင္တယ္။ သူဒီအလုပ္လုပ္ေနမွန္း က်ေနာ္မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတြ ့ေတြ ့ခ်င္း သူ ့ႏုိက္ကလပ္ထဲမွာ ႏုတ္ဆက္ပါတယ္။

"ေဟ့...ဘဲႀကီး ဘယ္တုန္းက ရန္ကုန္ကုိ ျပန္ေရာက္ေနတာလဲဗ်"

"ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က ေရာက္တာ။ မင္းက ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"

" ဦးေတဇသားေတြကုိ သက္ေတာ္ေစာင့္လုပ္ေနတာ။ ေနာက္မွ စကားေျပာမယ္ဗ်ာ။ အခု အလုပ္မအားေသးလုိ ့"

သူ အလုပ္မ်ားေနေတာ့ က်ေနာ္နဲ ့ေကာင္းေကာင္းစကားမေျပာျဖစ္ပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း ေသာက္စား ကခုန္ၿပီး ေတြ ့တဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ ့က်ေနာ္တည္းခုိတဲ့ ဟုိတည္းကုိ ျပန္လာၿပီး အပန္းေျဖခဲ့ပါေတာ့တယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။ က်ေနာ့္အေတြ ့အႀကဳံမဟုတ္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းရဲ ့အေတြ ့အႀကဳံ အျဖစ္မွန္ကုိ ျပန္လည္ေရးသားထားခ်င္းျဖစ္ပါတယ္။

--

Thanks for sending!!!

Phone Kyaw

မေကာင္းျမင္တဲ့အက်င့္

Tawwat Wat

‎"မင္းေရးတဲ့စာေတြက Negative Sense ေတြမ်ားတယ္။ ဘယ္အရာမဆုိ မေကာင္းျမင္တဲ့စိတ္နဲ ့မၾကည့္နဲ ့ကြာ။ ငါက ေစတနာနဲ ့ေျပာတာပါ"

ဒီလုိမ်ဴိးသူငယ္ခ်င္းက အႀကံေပးလာေတာ့ ဟုတ္ကဲ့လုိ ့ပဲေျပာမိတယ္။ က်ေနာ္လည္း Positive Sense ေလးေတာ့ရွိပါတယ္။ သုိ ့ေသာ္ ေနရာတကာ တခ်ိန္လုံး လူတုိင္း နဲ ့ လုပ္ရပ္တုိင္းကုိ အေကာင္းျမင္ေနရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲတာ တုိးတက္တာ ရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ဒါဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ ့လူ ့အဖြဲ ့အစည္းက တုိင္ကီထဲမွာရွိေနတဲ့ ေရေသလုိ ့ဘယ္ေတာ့မွ သန္ ့ရွင္းမွာမဟုတ္ပဲ ျခင္ေတြေပါက္ၿပီး ေရာဂါေတြမ်ားသထက္မ်ားလာမွာေသခ်ာပါတယ္။

စီးေနတဲ့ ေရဟာအၿမဲတန္းသန္ ့ရွင္းပါတယ္။ တက္ၾကြပါတယ္။ အလွတရားနဲ ့ျပည့္စုံပါတယ္။

က်ေနာ္သည္ သကၤန္း၀တ္ထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးမဟုတ္ပါ။ ေတာထဲမွာေနၿပီး သစ္ဥသစ္ဖုစားတဲ့ ရေသ့ရဟန္းႀကီး ဘုန္းေက်ာ္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္သည္ သာမန္လူထဲက လူတစ္ဦးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူေတြရဲ ့ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာမွန္သမွ်ကုိ ကုိယ့္စိတ္ထဲက ရွိတဲ့အတုိင္းေျပာေန ေရးေနတာပါ။

လူအရမ္းမ်ားတဲ့ လမ္းေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထုိင္ၿပီး ခ်ီးပါေနတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေတြ ့တုိင္း၊ အေကာင္းျမင္တဲ့စိတ္နဲ ့ ဒီလုိေျပာလုိ ့ရပါတယ္။

" သူအီးပါးတာ ရသ ရွိလုိက္တာကြာ။ ေျမၾသဇာေတာင္ရေသးတယ္။ ပြင့္လင္းတာေပါ့ဆုိၿပီး ႀကံႀကံဖန္ဖန္ အေကာင္းျမင္လုိ ့ရပါတယ္"

ဒါေပမဲ့ ဒီလုိေျပာဖုိ ့က်ေနာ့္စိတ္က ခြင့္မျပဳတဲ့အတြက္ Negative Sense နဲ ့ ဒီလုိေျပာမိတာကို အျပစ္ရွိတယ္လုိ ့ေျပာရင္လည္း ခံ ဖုိ ့အသင့္ပါဗ်ာ။

"အသက္ႀကီးၿပီး အခ်ိန္မစီးတဲ့လူႀကီးကြာ လမ္းေပၚမွာ ခ်ီးပါစရာလား"

ဖားတာအရမ္းႀကိဳက္တဲ့လူမ်ဴိး

ဘယ္လူမ်ဴိးလဲလုိ ့ေမးရင္ ျမန္မာလူမ်ဴိးလုိ ့ေျပာမယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ဖားလာခဲ့တာ ယေန ့အထိ ဖားလုိ ့ကုိ မၿပီးေတာ့ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးေလာက၊ ဘာသာေရးေလာက နဲ ့ ေလာကမ်ဴိးစုံမွာ စားေကာင္းေအာင္စြတ္ဖားေနတာကို သတိထားမိလုိ ့ပါ။


ဦးသိန္းစိန္ကုိ ခဏတာ သမၼတလုိ ့ေခၚတယ္။ တစ္သက္လုံး သမၼတလုပ္ဖို ့မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ သူ ့အသက္က ႏွစ္ေပါင္းေလးငါးရာခံတာမွမဟုတ္တာ။ ႀကီးဆုိတဲ့စကားလုံးကိုလည္း ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ အေျခခံဥပေဒထဲမွာ သမၼတႀကီး နဲ ့သမၼတေလး ဆုိၿပီးမေရးထားဘူး။ ဒါနဲ ့သူ ့ကုိသမၼတႀကီးဆုိၿပီးေခၚေနၾကတယ္။ အသက္ႀကီးလုိ ့လားေတာ့မသိဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဖိနပ္စီးေပးရတဲ့လူနဲ ့ထီးမုိးေပးရတဲ့လူနဲ ့ ရႈပ္ရွက္ကိုခတ္ေနတာပဲ။ ဦးသိန္းစိန္က ငါ့ကုိ ခေလးေတြလုိ ဖိနပ္စီးေပးကြာ၊ ထီးေဆာင္းေပးကြာလုိ ့ေျပာလုိ ့လားေတာ့မသိဘူး။ ဒါေတာ့မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ေဘးကေကာင္ေတြက ပုိကုိပုိေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အာဏာရွင္ျဖစ္လာတာလုိ ့ထင္တယ္။

သမၼတႀကီးလုိ ့ေခၚတဲ့ သမၼတအျပင္ လူထုေခါင္းေဆာင္လုိ ့ေခၚတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိလည္း ေနမပူပဲ ထီးေဆာင္းေပးတဲ့လူကလည္း ရွိေသးဗ်ာ။ ပန္းပန္ေပးရတဲ့လူနဲ ့ဘာနဲ ့။ အဖြားႀကီးက ဒါမ်ဴိးေတြလုပ္ေပးပါလုိ ့ ့ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာမွာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ေဘးကလူေတြကုိက ပုိေနတာလုိ ့က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒါကို လူငယ္စကားနဲ ့ေျပာရင္ ေစာက္ပုိေတြလုိ ့ေခၚတယ္။

ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္မျဖစ္ေသးတဲ့ကုိယ္စားေလာင္းေတြကုိ ပုသိမ္ထီးေဆာင္းေပးရတာနဲ ့ဘာနဲ ့။ ဒီလုိျဖစ္ေနတာကုိ က်ေနာ္ၾကည့္မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ ဒါမ်ဴိးမေတြ ့မိပါဘူးဗ်ာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ျမန္မာေတြဟာ ဖားတာေတာ္တယ္။ ဆန္မရွိေပမဲ့ ဖင္ေခါင္းက်ယ္တဲ့လူစားမ်ဴိးလုိ ့ေျပာၾကတာျဖစ္မယ္။ မလုိအပ္ပဲ ထီးေဆာင္းေပးတာမ်ားရင္ မဟာဗႏၶဳလလုိ လက္နက္ႀကီးထိၿပီးေသလိမ့္မယ္။ သူ ့ခင္ဗ်ာ တုိက္ပြဲၾကားမွာ ေရႊထီးႀကီးတကားကားနဲ ့ဆုိေတာ့။ ဟုိကေကာင္ေတြက တစ္ခ်က္ပဲပစ္လုိက္တယ္။ ဗႏၶဳလႀကီး ကားကနဲပဲ။ အခုလည္း မလုိအပ္ပဲ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို ထီးေဆာင္းေပးၾကေပါ့။

ႏုိင္ငံျခားက လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ဝန္ႀကီးေတြကိုေတြ ့ဘူးတယ္။ သူ ့ေဘးနားမွာ လုံၿခဳံေရးအတြက္ ရဲတစ္ေယာက္ပဲပါတယ္။ ထီးေဆာင္းေပးတဲ့ေကာင္လည္းမေတြ ့ဘူး။ ဖိနပ္ကုိင္ေပးတဲ့ေကာင္လည္းမရွိဘူး။ ဝန္ႀကီးနဲ ့အမတ္ေတြကလည္း သူလုိကုိယ္လိုပဲ။ သူတုိ ့ကုိ ဘယ္သူမွလည္း မ်က္ေစ့ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ဂရုစုိက္မေနပါဘူး။ ဒါေတြနဲ ့ယွဥ္ရင္ ျမန္မာေတြဟာ ဖားတာအေတာ္ႀကိဳက္တဲ့လူမ်ဴိးလုိ ့ေျပာရမယ္။ ထီးေဆာင္းေပးခ်င္တဲ့လူကလည္း ေဆာင္းေပးတယ္။ အေဆာင္ခံခ်င္တဲ့လူကလည္း ပါးစပ္ကတိတ္ေနတယ္။ ႏွစ္ဦးလုံးက အလုိတူအလုိပါေတြျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတြကုိ သတိထားၿပီး ျပင္ဖုိ ့လုိပါတယ္။

ေက်ဇူးႀကီးျမတ္လွေသာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား

ဒီလုိစကားလုံးေတြ ့တုိင္း ေရးတဲ့သူ ေျပာတဲ့သူေတာ့မသိဘူး။ အဲဒိလုိလူမ်ဴိးေတြကို အေတာ္အထင္ေသးမိပါတယ္။ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အလကားေန ေလွ်ာက္ၿပီးေမွ်ာက္ပင့္ေပးၾကသလုိျဖစ္ေနတယ္။ လူတုိင္းက ကုိယ့္အလုပ္နဲ ့ကုိယ္ပဲ။ ကုိယ္ႀကိဳက္တာ ဝါသနာပါတာကုိ လုပ္ၾကတဲ့လူေတြခ်ည္းပဲ။ ဘုရင္ေတြကစလုိ ့ယေန ့ကာလ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအဆုံး သူတုိ ့ႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ကို ေရြးၿပီးလုပ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ သူတုိ ့ကို အဓမၼလုပ္အားေပးမခုိင္းပါဘူး။ ဦးသိန္းစိန္ဟာ သမၼတရာထူးကို သေဘာၾကလုိ ့သမၼတလုပ္ပါတယ္။ ေဒၚစုကလည္း လူထုေခါင္းေဆာင္ဆုိတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကုိ သေဘာၾကလုိ ့ ယေန ့အထိ လုပ္ေနတုန္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုမ်ား က်ေနာ္တုိရဲ ့ေက်းဇူးႀကီးျမတ္လွပါေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြပါလုိ ့ေျပာစရာလုိ လုိ ့လား။

ဒီေနရာမွာေမးခြန္းတစ္ခုရွိပါတယ္။ သူတုိ ့ရဲ ့အလုပ္က အရမ္းကို အေရးႀကီးတယ္။ တတုိင္းျပည္လုံးရဲ ့အေရးမုိ ့လုိ ့သူတုိ ့က ပိုၿပီးျမင့္ျမတ္ပါတယ္ဆုိတဲ့အယူတစ္ခုပါ။ ဒီအယူအဆကေတာ့ အင္မတန္ကိုမွ အျမင္က်ဥ္းတဲ့အယူအဆလုိ ့က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လူတုိင္းမွာ အလုပ္ရွိပါတယ္။ မိသားစုတစ္ခုမွာ ဦးေဆာင္ၿပီး ပန္းရံအလုပ္နဲ ့အသက္ေမြးတဲ့လူဟာလည္း တုိင္းျပည္အတြက္ အင္မတန္ကုိအေရးႀကီးပါတယ္။ အလုပ္ခြဲျခားလုပ္ကုိင္မႈ ့တစ္ခုလုိ ့ျမင္ရင္ ဘယ္သူကမွ ပိုၿပီး ျမင့္ျမတ္တယ္ ၊ ေက်းဇူးႀကီးျမတ္လွပါေပတယ္ဆုိတဲ့အယူအဆကုိေတာ့ မထားသင့္ဘူး။

ေနာက္ၿပီးစာေရးဆရာေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေတြရွိပါေသးတယ္။ တခ်ဴိ ့ေသာစာေရးဆရာေတြ စာေပေဟာေျပာပြဲမွာ ေျပာတာေတြ ့ဘူးပါတယ္။ သူတုိ ့က ဆရာေဇာ္ဂ်ီတုိ ့၊ မင္းသုဝဏ္တုိ ့ရဲ ့ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကုိ ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ၾကပါတယ္။ သူတုိ ့ကမွ တကယ့္ကုိ ေက်းဇူးရွိတယ္လုိ ့ဆုိတယ္။ ဒါဆုိရင္အျခားစာေရးဆရာေတြက အသုံးမက်ဘူးလုိ ့ဆုိသလုိပဲ။

ေနာက္တစ္ခါ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ ့ပက္သက္ၿပီးလည္း ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဆုိၿပီးေျပာၾကပါတယ္။ ဒါက တခ်ိဴ ့လူေတြအတြက္မွန္သလုိ တခ်ဴိ ့ေသာလူေတြနဲ ့ဘာမွမဆုိင္ပါဘူး။ ဥပမာ မြတ္စလင္ကုိးကြယ္တဲ့လူေတြဟာ ဒီဘုန္းႀကီးေတြကုိ သူတုိ ့ရဲ ့ေက်းဇူးရွင္လုိ ့သတ္မွတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။

ဗုိလ္ခ်ဴပ္မင္းေအာင္လႈိင္က တပ္မေတာ္္ေန ့မွာ ဗုိလ္္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းနဲ ့ဦးသန္းေရႊဟာ သူတုိ ့ရဲ ့ေက်းဇူးရွင္လုိ ့ဆုိတယ္။ ဦးသန္းေရႊဟာ သူ ့အတြက္ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ေတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ သူ ့ကုိ ရာထူးလႊဲေပးခဲ့တာဆုိေတာ့။ သုိ ့ေသာ္ တျခားလူေတြအတြက္ေတာ့ သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။

က်ေနာ့္ဘဝအတြက္ ေက်းဇူးရွင္ဟာ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း မဟုတ္သလုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ ့က က်ေနာ့္ကုိ ႏုိ ့တုိက္လာတာမွမဟုတ္တာ။ ေနာက္ၿပီး ဦးသိန္းစိန္အပါအဝင္ အစုိးရတစ္ခုလုံးလည္း က်ေနာ္ ေက်းဇူးရွင္မဟုတ္ပါဘူး။

က်ေနာ့္ေက်းဇူးရွင္အစစ္ဟာ က်ေနာ့္အေဖနဲ ့အေမပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ ့က က်ေနာ့္ကုိ ေမြးလာၿပီး အသက္ႀကီးတဲ့အထိရွာေဖြေက်ြးေမြးလာတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အထက္ကေျပာတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးႏွင့္တကြေသာ ေက်းဇူးေတာ္အရွင္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအားလုံးဟာ သူ ့ေနရာနဲ ့သူသာ ေက်းဇူးရွင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးနဲ ့မဆုိင္ပါဘူး။

ဒီလုိစကားလုံးေတြက ဖားတဲ့စကားလုံးလုိ ့ေျပာခ်င္တယ္။

ဘာ့ေၾကာင့္ဖားတာလဲဆုိေတာ့ လုိခ်င္တာတစ္ခုရွိလုိ ့ဖားတာပါ။ ဒါဆုိရင္ မရုိးသားဘူးလုိ ့ဆုိႏုိင္တယ္။ ဆုိေတာ့ ျမန္မာေတြဟာ ဖားတာကို သေဘာၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျမန္မာေတြလူလိမ္လူေကာက္ေတြေပါတာျဖစ္မယ္။ ဘာျဖစ္လုိ ့လဲဆိုေတာ့ ရုိးမွမရုိးသာတာ။ အားလုံးကုိ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဖားတဲ့လူေတြကုိသာ ေျပာေနတာပါ။

က်ေနာ့္အလုပ္ထဲမွာ Supervisor ကစလုိ ့ စီးအီးအုိအထိ သူ ့အလုပ္ကို သူလုပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့က သူတုိ ့ကုိ ႀကီးျမတ္လွပါေသာ ေက်းဇူးေတာ္စီအီးအုိနဲ ့စူပါဗြိဳက္ဇာ ေတြလုိ ့မေျပာပါဘူး။ သူတုိ ့လစာရဖုိ ့သူတုိ ့လုပ္တာဆုိေတာ့။ သူတုိ ့ကုိ ထီးမုိးေပးတာ ဖိနပ္စီးေပးတာ ပန္းပန္ေပးတာလည္း မရွိပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္သူတုိ ့တုိးတက္တာလားမသိဘူးဆုိၿပီးေတြးေနမိပါတယ္။

မုန္တုိင္းထန္ထန္ အေဖက မႈးမႈး

အရက္ႀကိဳက္တက္တဲ့လူတုိင္း မိုးအရမ္းရြာေနတဲ့အခ်ိန္ကုိ သူတုိ ့အရမ္းသေဘာၾကတယ္။ မုန္တုိင္းထန္ေလ ေသာက္ရတာ ပုိ၀င္ေလပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေခါင္းစဥ္ကုိ က်ေနာ္ေရြးရတာပါ။ အေဖက မုန္တုိင္းထန္တာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး အသားကုန္စြပ္ေသာက္ေကာ။ အေမ့ကုိ အေၾကာင္းျပတာက မုန္းတုိင္က်ရင္ သတိၱရွိေအာင္နဲ ့အခ်မ္းေျပေအာင္ ေသာက္တာလုိ ့ဆုိၿပီး ဆင္ေျခေပးတယ္။ ဒါကုိၾကည့္မရတဲ့အေမက ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့-

"နင့္ဆင္ေျခကလည္း ေန ့တုိင္းနီးပါးလုိပဲ။ စိတ္ညစ္လုိ ့ေသာက္ရတာနဲ ့သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ေတြ ့လုိ ့မႈးရတာနဲ ့။ ဆင္ေျခကၿပီးကို မၿပီးေတာ့ဘူး။ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ႀကိဳက္လုိ ေသာက္တာကုိ သတၱိရွိရိွ၀င္ခံစမ္းပါ"

အန္အယ္ဒီက က်မ္းက်ိန္ဖုိ ့အခက္အခဲျဖစ္ေနတာနဲ ့ပက္သက္ၿပီး မုန္တုိင္းက ထန္ထန္ အေဖက မႈးဆုိတဲ့ ဆင္ေျခကုိ သြားၿပီးသတိရတယ္။ တုိင္းျပည္ကႏုႏု မုန္တုိင္းကထန္ထန္ကို ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။

အန္အယ္ဒီ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ခင္ကတည္းက ဒီလုိလုပ္ရမယ္ဆုိတာကုိ မသိဘူးလား။ မသိလုိ ့မေလ့လာထားလုိ ့အခုလုိ ဆင္ေျခထြက္လာတာလုိ ့ က်ေနာ္ေတာ့ထင္ေနမိတယ္။ ဒါဆုိရင္ အေတာ္ညံ့ပါ့လုိ ့ေျပာရမလုိျဖစ္ေနၿပီ။

ဒါက သူတုိ ့ေပးေနတဲ့ဆင္ေျခနဲ ့ပက္သက္ၿပီးေျပာတာပါ။

အေျခခံဥပေဒကိုေလးပဲစားစား ငါးပဲျပန္ျပန္ အေရးမႀကီးဘူး။ ေနာက္တစ္ခုက ကာကြယ္တာ ကြယ္ကာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုံး၀ကုိ အေရးမႀကီးဘူး။ ဘာက အေရးႀကီးတာလဲလုိ ့ေမးရရင္ ကုိယ္လုပ္ထားတဲ့အလုပ္တစ္ခုကုိ ဆက္လုပ္ဖုိ ့ပဲ။

ဒါကို အရိုးမ်ားသေလး ခ်ီးခါးသေလးလုပ္တာကေတာ့ ကေလးေတြစိတ္ေကာက္သလုိျဖစ္ေနတယ္။

ရင့္က်က္တဲ့ႏုိင္ငံေရးပါတီ၊ အေတြ ့အႀကဳံမ်ားတဲ့ႏုိင္ငံေရးပါတီ၊ တုိင္းျပည္ကုိ ဆင္းရဲတြင္းက ကယ္တင္မဲ့ဆုိတဲ့ႏုိ္င္ငံေရးပါတီဟာ ေလးစားတာနဲ ့ကာကြယ္ပါဆုိတဲ့စကားလုံးနဲ ့ ရႈပ္ေနစရာအေၾကာင္းကို မရွိဘူး။ ဒါက စကားလုံးေတြပဲ။ ဒီစကားလုံးနဲ ့တုိင္းျပည္ကုိ မထူေထာင္ႏုိင္ပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရႏုိင္ဘူး။

ဒီေနရာမွာတစ္ခုေတာ့ ျငင္းႏုိင္ပါတယ္။ မင္းက ဘာသိလုိ ့လဲ။ ဒါက က်မ္းက်ိန္ေနတာကြလုိ ့ဆင္ေျခေပးႏုိင္တယ္။ အပ်င္းေျပ သီးခ်င္းဆုိေနတာမဟုတ္ဘူးဆုိၿပီး ေျပာခ်င္ေျပာႏုိင္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။

ဒါဆုိရင္ အေစာႀကီးကတည္းက ဘာလုိ ့ဖင္ယားၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ၾကတာလဲလုိ ့ ျပန္ေမးခ်င္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ အခ်ိန္မရွိဘူး။ ဆက္သာလုပ္ေတာ့။

သုံးေလးငါးခါ အေရးႀကီး တန္ဖိုးအရမ္းတက္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာလည္း ဆင္ေျခေတြေပးၿပီး က်ေနာ့္အေဖလုိ ့မႈးေနခဲ့တဲ့ အန္အယ္ဒီ ၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို ့လုိေနၿပီ။ အသက္ေတြလည္းရလာၿပီ။ ကုိယ့္ဘ၀ကိုယ္လည္း သိေနပါၿပီ။ ဆုိေတာ့ သိတ္ၿပီး ဖင္မယားၾကပါနဲ ့လုိပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ဒါနဲ ့ပက္သက္ၿပီး အႀကံတစ္ခုေပးခ်င္တယ္။ဒါကေတာ့ ႏွစ္သစ္မွာ အေမစုနဲ ့ေပၚလစီမိန္ ့ကာေတြကုိ ပုိၿပီး စိတ္လန္းကိုယ္လန္းနဲ ့အေတြးအေခၚပါ လန္းသြားေအာင္ အတာေရေအးေလး ပတ္ျဖန္းေပးၾကပါအုံးလုိ ့။ ႏုိ ့မုိ ့ဆုိရင္ တခ်ိန္လုံး တုိင္ပတ္ေနလုိ ့။

ပညာတတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ

သည္ေခတ္ႀကီးမွာ ၿပိဳင္ဆိုင္ရမႈက အေတြ႕အႀကံဳ။


တရုတ္ျပည္ ကန္တုန္မွာ ဘဏ္ကိုဝင္တိုက္ေသာဓါးျပေတြက

“အားလုံးမလွဳပ္နဲ႔၊ ပိုက္ဆံကအစိုးရဟာ၊ အသက္က မင္းတို႔ဟာ။ “

ဟု တရားသေဘာဆန္ဆန္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္၊ ဘဏ္ဝန္ထမ္း အားလံုး

ၿငိမ္သက္စြာ ဝမ္းလ်ားေမွာက္လ်က္ ေနၾကကုန္၏။

ထိုအခ်ိန္ ဓါးျပက စားပဲြေပၚ ပက္လက္ေလးလွန္ကါ လွဲေလ်ာင္းေနရွာေသာ

ဘဏ္စာေရးမေလးကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္း

” အျမင္မေတာ္ကြာ၊ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေလး ေနစမ္း၊ ဒါဓါးျပတိုက္တာ၊

မုဒိမ္းလာက်င့္တာ မွဳတ္ဘူး။ “

အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္၊ M.Sc ဘဲြ႔ရဓါးျပေပါက္စေလးက

” ဆရာ… တိုက္ရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ ေရတြက္ရေအာင္။ “

မူလတန္းသာေအာင္ေသာ ဓါးျပဗိုလ္ ေျပာလိုက္သည္မွာ

“ေတာ္ေတာ္ႏုံခ်ာတဲ့ေကာင္၊ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ဥစၥာ ဘယ္အခ်ိန္ထိ

ေရတြက္ေနရမွာလဲကြာ၊ ဒီညTV သတင္း ေစာင့္နားေထာင္ၾကည့္ရင္ သိေရာေပါ့။ “

ဓါးျပမ်ားထြက္ခြာသြားၿပီးေနာက္ ဘဏ္ဥကၠဌက

” သြား…ျမန္ျမန္ရဲသြားတိုင္စမ္း။ “

ဘဏ္မန္ေနဂ်ာ လွည့္ထြက္မည္အျပဳမွာ ဘဏ္ဥကၠဌ အလ်င္စလိုထပ္ေျပာလိုက္သည္မွာ

” ေနအုံး…တေလာတုန္းက ငါတို႔အလြဲသုံးစားထားတဲ့ သန္း ၅၀ ပါတခါထဲ

ေပါင္းထည့္ပလိုက္ကြာ “

ဘဏ္မန္ေနဂ်ာက အဓိပၸါယ္ပါပါ တခ်က္ခိုးၿပံဳးကာ ဆက္ေျပာလိုက္သည္မွာ

” တလတခါေလာက္ လာတိုက္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာကြာ…”

ေနာက္တေန႔… ဘဏ္ယြမ္ေငြ သန္း ၇၀ ဓါးျပတုိက္ခံရေၾကာင္း TV သတင္းအရ ၾကားသိရ၏။

ဓါးျပေတြ အဖန္တလဲလဲ ေရတြက္ၾကည့္လည္း သန္း ၂၀ မွ်သာရိွသည္။

ဓါးျပဗိုလ္ ေအာ္ဆဲလိုက္သည္မွာ

” ေတာက္…ငါအသက္ကိုဖက္နဲ႔ထုပ္ၿပီး တိုက္တာေတာင္မွ သန္း ၂၀ ပဲရတယ္

ဘဏ္ဥကၠဌက ပါးစပ္ဖ်ားေလးလွဳပ္လိုက္ရုံနဲ႔ သန္း ၅၀ အျမတ္ေပၚသြားၿပီ။

ဒီေခတ္ႀကီးၾကည့္ရတာ ပညာတတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ…။ “

ရီလဲရီၾကပါေစ။

ပညာတတ္မ်ားလဲဲျဖစ္ၾကပါေစဗ်ာ။

ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္းေလးပါ။

MTY from Madaygazette

တူႏွစ္ကိုယ္ တည္းအုိပ်က္နဲ ့ပဲတန္ပါတယ္

ႏုိင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့လူအေတာ္မ်ားမ်ား လင္မယားေတြကြဲေနၾကၿပီ။ ဗမာျပည္မွာေနတုန္းကဆုိရင္ တူႏွစ္အုိတဲအုိပ်က္မွာေနရေနရ၊ ထမင္းရည္ကုိပဲ အတူတူေသာက္ၾကမယ္ဆုိၿပီး ခ်စ္ ခဲ့တဲ့စုံတြဲေတြ ဟန္ဘာကာ၊ ကား နဲ ့ ေဒၚလာေတြပိုင္ၿပီး တုိက္ႀကီးေပၚမွာလည္းေရာက္ေရာ မိန္းမက ေယက်္ားေကာ ဟုိဟာေတြအၿပိဳင္အဆုိင္ ထ လာေရာပဲ။ ကဲ....ဒါကုိၾကည့္ၿပီး....ျမန္မာေတြဟာ ငတ္ေနတာပဲမေကာင္းဘူးလား။

ကုိမင္းကုိႏုိင္တပ္ထဲ၀င္ပါ

ကုိမင္းကုိႏုိင္၊ ကုိကုိႀကီး နဲ ့ ၈၈-ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း

ေတြ စစ္တပ္ထဲ ၀င္သင့္တယ္။ စစ္သားလုပ္သင့္ေနၿပီ။

ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အိမ္မရွိ၊ ယာမရွိ အလုပ္မရွိမဲ့အတူတူ တပ္ထဲ၀င္ရင္ အလုပ္ရမယ္၊ လုိင္ခန္းရမယ္။ စားစရာ ရိကၡာရမယ္။ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္က သူတုိ ့တပ္ထဲ၀င္မယ္ဆုိရင္ တပ္ၾကပ္ႀကီးအဆင့္ေတာ့ ေပးမယ္လုိ ့ေျပာတယ္။ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနလည္းေျပာင္းေနၿပီဆုိေတာ့ တပ္ထဲက သူတုိ ့ကုိ လက္ခံမွာပါ။ စစ္သားေတြအရမ္းလုိေနတာပဲဟာ။

ေနာက္ၿပီးတပ္ထဲမွာ ပြင့္လင္းတဲ့လူ ့ေဘာင္ျဖစ္ေရးတုိ ့ဘာတုိ ့လုပ္ဖုိ ့အခြင့္အလမ္းေတြရမယ္။ ဒါဆုိရင္ နားမလည္တဲ့ရဲေဘာ္ေတြ နားလည္လာႏုိင္တယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း စစ္သားေတြကုိအားေပးတဲ့အေနနဲ ့စစ္ထဲမ်ား၀င္လုိက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲမသိဘူး။

ကုိမင္းကိုႏုိင္တုိ ့အဖြဲ ့နဲ ့ေဒၚစုတုိ ့တေတြ ေသနတ္ကိုင္ၿပီး ကင္းေစာင့္ေနတာကို ျမင္ခ်င္လုိက္တာဗ်ာ။

ေခြးေနရာမရသလုိမ်ဴိးျဖစ္ေနတဲ့ ပညာမရွင္

ပညာရွင္ဆုိတာကုိ က်ေနာ္ေလးစားပါတယ္။ သူတုိ ့ဟာ တုိင္းျပည္အတြက္မရွိမျဖစ္တဲ့ လူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ေနရာတုိင္းမွာ ပညာရွင္ေတြလုိအပ္ေနေပမဲ့ ပညာရွင္ဟာ ကုိယ္တတ္ထားတဲ့ အထူးျပဳကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဘာသာရပ္အေပၚမွာ အၿငိမ္မေနပဲ ဟုိကူးဒီကူးျဖစ္ေနတာကုိ က်ေနာ္က ေခြးေနရာမရတဲ့ ပညာရွင္လုိ ့သတ္မွတ္ခ်င္ပါတယ္။

ဘာ့ေၾကာင့္ဒီစကားကုိေျပာလဲဆုိေ

တာ့ မသိတဲ့လူေတြဟာ ႏိုင္ငံျခားတကၠသုိလ္က မာစတာဘြဲ ့နဲ ့ပါရဂူလုိ ့ေခၚတဲ့ PhD ရတဲ့လူေတြကုိ အထင္ေတြစြတ္ႀကီးတဲ့ထုံးစံရွိပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ က်ေနာ္လည္းပါပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္ေတြမွာ PhD ဘြဲ ့နဲ ့မာစတာရတုိင္း အာလုံးသိဖုိ ့တက္ဖို ့ဆုိတာ လုံး၀မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ မသိပဲ အထင္ႀကီးတဲ့သူေတြေကာ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ဟုတ္လွၿပီလုိ ့ထင္ေနတဲ့ ဆရာသမားမ်ားကိုလည္း သတိေပးခ်င္လုိ ့ဒီစာကုိေရးပါတယ္။

ယေန ့ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲေတြမွာ ပညာရွင္လုိ ့ေျပာလုိ ့မရတဲ့ ၊ ပညာမရွင္ေတြ ၀င္ေရာက္စြတ္ဖက္ေနပါတယ္။

သူတုိ ့က ဒီဘြဲ ့ေတြကို ဘယ္လုိ ရလဲဆုိတာကုိ နည္းနည္းေလာက္ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ သာမန္ျပည္သူေတြဟာ ကုိယ့္ရဲ ့ေခၽြးနည္းစာေလးေတြနဲ ့ႏုိင္ငံျခားတကၠသုိလ္ေတြမွာ ပညာေတြသင္ယူၾကတယ္။

သူတုိ ့ရည္ရြယ္ခ်က္က တုိင္းျပည္အတြက္ဆိုတဲ့ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ စကားလုံးလည္းမစဥ္းစားပါဘူး။ စေကာလားရွစ္ရဖုိ ့အတြက္ ေလွ်ာက္လႊာထဲမွာ လိမ္ၿပီးေတာ့လည္းမေရးၾကပါဘူး။

အဓိက သူတုိ ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘြဲ ့ေကာင္းေကာင္းရရင္အလုပ္ေကာင္းေကာင္းရမယ္။ အလုပ္ေကာင္းရင္ ၀င္ေငြေကာင္းမယ္။ ငါခ်မ္းသာမယ္။ အင္မတန္ကို ရုိးစင္းတဲ့ ရည္ရြယ္တစ္ခုပါ။

ေနာက္ဆုံး သူတုိ ့ေတြဟာ ႏုိင္ငံျခားတကၠသုိလ္ႀကီးေတြကေန ဘြဲ ့ေတြရၿပီး လုပ္ငန္းခြင္ကုိ ၀င္ၾကပါတယ္။ ျဖစ္သလုိ ဘ၀ကို စတင္ရုန္းကန္ၾကတယ္။ ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္တည္ၿပီး လုပ္ငန္းအေတြ ့အႀကဳံရေအာင္ ေလးငါးဆယ္ႏွစ္ က်ဴိးစားရုန္းကန္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အေတြ ့အႀကဳံမ်ားလာေတာ့ PhD ဆုိတဲ့ ဘြဲ ့ကုိ အသက္ေလးငါးဆယ္မွာ ရၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံး ဒီဘြဲနဲ ့သုေတသနလုပ္ငန္းေတြအေပၚမွာ အာရုံစိုက္ၿပီးလုပ္ၾကပါတယ္။ ဒါက သာမန္အရပ္သားေတြရဲ ့စဥ္းစားခ်က္။

သူတုိ ့လုိမဟုတ္ပဲ ႏွဖူးမွာဟုိဟာတက္ေပါက္ၿပီး အေခ်ာင္လုိက္ခ်င္တဲ့လူေတြရွိတယ္။

သူတုိ ့အမ်ားစုကေတာ့ မာစတာနဲ ့PhD ဘြဲ ့ေတြကုိ သူမ်ားလုပ္စာနဲ ့ရၾကပါတယ္။ ဆုိလုိတာက စေကာလားရွစ္နဲ ့ရတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကိုယ့္ရတဲ့ဘြဲ ့နဲ ့ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္က တျခားစီ။ သူတုိ ့စိတ္ထဲထင္္ေနတာက PhD နဲ ့မာစတာရမွ လူရာ၀င္သလုိ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တခါတုန္းက ကုိေန၀င္းေမာင္ မေသခင္တုန္းက ဆရာဦးေက်ာ္၀င္းက ဒီလုိေျပာပါတယ္တဲ့။

ကုိေန၀င္းေမာင္....ခင္ဗ်ား PhD ရမွ ျဖစ္မယ္တဲ့.....ဆုိလုိခ်က္က ဒါမွမရရင္ သူ ့ဘ၀က ဘာမွသုံးစားလုိ ့မရသလုိ ၊ လူေတာမတုိးသလုိပဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ ့စဥ္းစားၾကည့္....PhD ဆိုတဲ့ဘြဲ ့က ဘာမုိ ့လုိ ့လဲ။ ျမတ္စြာဘုရားလုိ အကုန္လုံး ဒိဗၹစကၠဴညာဏ္(စာလုံးေပါင္းမွားေနတယ္) ရတာမွ မဟုတ္တာ။ ဒီလုိဘြဲ ့ရတဲ့လူဟာ စာေလးသုံးေလးႏွစ္ဖတ္ႏုိင္ရင္ ရတာပဲ။

ေနာက္တစ္ခု ရွိပါေသးတယ္။ အျဖဴေတြရဲ ့ယူဆခ်က္ကတမ်ဴိးပါ။ Geology နဲ ့ PhD ရတဲ့သူဟာ၊ သမၼတရဲ ့ႏုိင္ငံေရး အႀကံေပးျဖစ္ဖုိ ့သူတုိ ့မစဥ္းစားပါဘူး။ သူတုိရဲ ့ ကၽြမ္က်င္မႈဟာ Geology ကလြဲ ့လုိ ့တျခားမရွိဘူး။

စီးပြားေရးနဲ ့PhD ရတဲ့လူေတြဟာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကိစၥေတြကို ၀င္ေရာက္စြတ္ဖက္ေလ့ မရွိဘူး။ က်ေနာ့္ဆရာ ေဒါက္တာမ်ဴိးညြန္ ့လုိ ေနရာတကာမပါဘူး။ ေနာက္ဆုံးကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ေခြးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ျမတ္စားမကၽြမ္းက်င္ဘူး (ေဆာရီးဆရာေရ...ဆရာ့ကိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး)။

ႏုိင္ငံတကာမွာ PhD နဲ ့မာစတာဘြဲ ့/ရတဲ့ ဗမာေတြ ေထာင္ေသာင္းေတာင္မကဘူးလုိ ့ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့ၿမိဳ ့မွာတင္ ဗမာ PhD ေတြတစ္ပုံႀကီးပါ။ သူတုိ ့က သူတုိ ့အလုပ္ကို လုပ္ပါတယ္။ လစာစားၿပီး သုေတသနနဲ ့စာသင္ၾကားေရးအလုပ္ပဲလုပ္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြလုိ မတက္ကၽြမ္းပဲ ေနရာတကာ ၀င္ၿပီးလည္းမရႊီးပါဘူး။ဦးတင္ေမာင္သန္း၊ ေနာ္ေမဦး၊ ဦးဟန္ေညာင္ေ၀နဲ ့ေဒါက္တာေဇာ္ဦးတုိ ့လုိ ့သူတုိ ့မလုပ္ပါဘူး။ သူတုိ ့ၾကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးသမားလည္းမဟုတ္၊ သူပုန္လည္းမဟုတ္၊ ေလာ္ဘီသမားလည္းမဟုတ္၊ ပညာရွင္လည္းမဟုတ္ဆုိေတာ့ သူတုိ ့ကုိ က်ေနာ္ဒီလုိေျပာခ်င္တယ္။ ပါေလရာငပိခ်က္လုိ ့။

ေနာက္ဆုံး အဂၤလိပ္ေတြဟာ PhD ကို အသက္ ၂၇-ေလာက္ဆုိရင္ ဒီေကာင္ေတြရၾကပါတယ္။ ဥပမာ မုိင္းမွာ က်ေနာ္ေတြ ့ဘူးတဲ့ PhD ေတြအေၾကာင္းကို နဲနဲေလာက္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ သူတုိ ့ေတြဟာ သက္ဆုိင္ရ တကၠသုိလ္ေတြမွာ Lecture လုပ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ Geology အေၾကာင္းကို မုိင္းတကာလွည့္ၿပီး သုေတသနလုပ္ၾကပါတယ္။ ေနပူမေရွာင္ မုိးရြာမေရွာင္ ကြင္းျပင္ထဲမွာ Log သို ့ မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။ ေခၽြးေတြစုိရႊဲ ညစ္ပတ္ေပႀကံၿပီးလုပ္ၾကတယ္။ သူတုိ ့ေတြကို သန္ ့ရွင္းေရးသမားကလည္း အထင္မႀကီးဘူး။ သူတုိ ့ကလည္း အထင္မေသးဘူး။ သူတုိ ့ေတြဟာ PhD လည္းမျဖစ္ ဟုိဟာလည္းမျဖစ္တဲ့ ျမန္မာပညာရွင္ေတြလို စကားလုံးေတြႀကီး ဖင္ လည္း မရႈး ၾကပါဘူး။ PhD ရဲ ့လစာဟာ ကားျပင္တဲ့လူထက္ေတာင္ နဲပါေသးတယ္။ မယုံရင္ ဂြတ္ဂယ္မွာရွာၾကည့္ပါ။

အခုေတာ့ က်ေနာ္တုိ ့တုိင္းျပည္ရဲ ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ပဲၾကည့္ၾကည့္၊ ဘယ္ေနရာပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ေနရာတကာပါတဲ့ ပညာရွင္မဟုတ္တဲ့ ပညာမရွင္ေတြကိုေတြ ့ေနရတယ္။ ဘာမွ လုပ္အေတြ ့အႀကဳံမွမရွိ၊ တကၠသုိလ္က အလြယ္ကူဆုံးဘြဲ ့ကို၊ အေခ်ာင္ရတဲ့ စေကာလားရွစ္နဲ ့ယူၿပီး လူတက္ႀကီးေတြလုပ္ေနတာကို က်ေနာ္ လုံး၀ၾကည့္လုိ ့မရဘူးျဖစ္ေနလုိ ့ပါ။

ခက္တာက ေနရာေပးမႈျပသနာပါ။ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ ့အစည္းေတြကလူေတြကလည္း ႏုိင္ငံျခားက ဘြဲ ့မ်ားရလာတဲ့လူဆုိရင္ အထင္ကိုႀကီးသလားမေမးနဲ ့။ ဘုရားေပးတဲ့ တန္ခုိးေတာ္ေတြ ရသလုိလုိ။ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္လုိ ့ေျပာေနတဲ့လူ အမ်ားစုကလည္း သင္မွမသင္ဘူးတာ။ ေထာင္ထဲေနရင္ေန မေနရင္ ဒုိ ့အေရးေအာ္ဖုိ ့ဆုိတဲ့ သင္ၾကားမႈ ့ေလာက္ပဲ ရေတာ့ အေမရိကန္၊ ၾသစီ၊ နဲ ့အဂၤလန္က ဘြဲ ့မ်ားရတဲ့လူဆုိရင္ သူ ့ဖထြးနဲ ့မိေထြးမ်ားထင္ေနလားမသိဘူး။ လူႀကီးမင္းတုိ ့ခင္ဗ်ား....သူတုိ ့လည္း ခ်ီးပါရင္ ဖင္လွန္ပါရပါတယ္။

ႏုိင္ငံျခားက PhD နဲ ့မာစကာရတဲ့လူေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ သက္ဆုိင္ရာႏုိင္ငံေတြမွာ အလုပ္မရဘူး။ ခန္ ့လည္းမခန္ ့ခ်င္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ ့လဲဆုိေတာ့ ငပိစားတဲ့ေလသံနဲ ့အဆင့္ရွိရွိေနရာေတြနဲ ့ဘယ္လုိ ့မွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ေနာက္ၿပီး တကယ္တမ္း တက္ကၽြမ္းမႈက မရွိဘူး။ အလုပ္အေတြ ့အႀကဳံမရွိဘူး။ မယုံရင္ Perth မွာ စီးပြားေရးပညာရွင္ေဒါက္မ်ဴိးညြန္ ့နဲ ့ စိတ္ပညာရွင္ ေဒါက္တာေအာင္ျမင့္ကုိေမးၾကည့္ပါ။

ဆုိေတာ့ ဒီလုိအေျခအေနမ်ဴိးကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံက ပညာရွင္မဟုတ္တဲ့လူေတြက သိတယ္။ တကၠသုိလ္ကဘြဲ ့လည္းရေရာ သူတုိ ့အလုပ္ရဖုိ ့အရင္စဥ္းစားရတယ္။ ရွာေဖြရတယ္။ ႏုိင္ငံျခားမွာက သူတုိ ့အတြက္ မလြယ္ဘူး။ အရမ္းကို ၿပိဳင္ဆုိင္မႈရွိတယ္။ အလုပ္ရွင္ကလည္း သူတုိ ့အစား သူတုိ ့ထက္ ဘာသာစကားေရာ ပညာအရည္အခ်င္းအရပါ တက္ကၽြမ္းတဲ့သူတုိ ့လူမ်ဴိးေတြကုိပဲ ခန္ ့တာမ်ားပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး ကုမရတဲ့ ရာဂါတစ္ခုရွိေသးတယ္။ ဒီဘြဲ ့ႀကီးေတြကို ကုိင္ၿပီးေတာ့ သူတုိ ့က ဆရာပဲလုပ္ခ်င္ေနတဲ့ေရာဂါ။ လူတုိင္းကုိ သူတုိ ့ေလာက္မသိဘူးလုိ ့ထင္္ေနတဲ့ေရာဂါ၊ စကားေျပာရင္ ဆရာအသံေပါက္ေနတဲ့ေရာဂါ။ ေရာဂါေတြက မ်ားသားပဲ။ ႏုိင္ငံျခားမွာက သူတုိ ့ထက္ဆရာေတြခ်ည္းပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတုိ ့ဆရာလုပ္ႏုိင္တဲ့ ဂြင္က ျမန္မာျပည္ကေတာသားေတြေနတဲ့ ဂြင္ပဲျဖစ္တယ္။ သူတုိ ့ဆီမွာ အနည္းဆုံး အထင္ႀကီးတယ္။ အမ်ားဆုံး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစားပြဲ၀ုိင္းမွာ ပြဲစားလုပ္ခြင့္ရမယ္။ ေရွ ့ဆုံးတန္းမွာ ခန္ ့ခန္ ့ႀကီးထုိင္ၿပီး ရႊီးႏုိင္မယ္။ ဒီလုိမ်ဴိးဆုိေတာ့ သူတုိ ့က ေတာသားေတြေနတဲ့တုိင္းျပည္မွာပဲ သူတုိ ့အတြက္ကုိက္တယ္ေလဗ်ာ။

အဓိကျပသနာက သူတုိ ့ဒီလုိလုပ္တာကုိ မသိတဲ့ေကာင္ေတြကလည္း လက္ခံတာကိုး။ ဆုိေတာ့ ဒီလုိမ်ဴိးရွိတယ္။ ဒီလုိမ်ဴိးရွိတယ္လုိ ့ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ အထင္မႀကီးၾကနဲ ့။ အဓိက အားလုံးက ကိုယ့္ဂြင္နဲ ့ကိုယ့္ပဲ။ က်ေနာ္လည္း ဒီအတုိင္းပဲ။

ဒီလုိလူမ်ဳိးေတြကုိ အရပ္စကားနဲ ့မိုက္မုိက္ရုိင္းရုိင္းေျပာရရင္ ေခြးေနရာမရသလုိမ်ဴိးလုိ ့ေျပာလုိ ့ရတယ္။

ေတာင္းပန္သံ။ ။ က်ေနာ့္အျမင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရင္ထဲမွာ ထိသြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။

ABSDF အတြက္ ရင္ခုန္သံ

ABSDF ကုိေဆြးေႏြးရင္ သူမ်ားေတြလုိ တန္းတူေဆြးေႏြးဖုိ ့လုိပါတယ္။ မႏွိမ္ဖို ့အေရးႀကီးပါတယ္။ သူတုိ ့အင္အားကုိ ၾကည့္ရင္ နယ္စပ္ကအင္အားနဲ ့တင္မလုံေလာက္ပါဘူး။ အနယ္အနယ္အရပ္အရပ္မွာေရာက္ေနတဲ့ လူေတြကုိလည္း ထည့္တြက္ဖုိ ့လုိပါတယ္။ Big Picture ကုိၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

ျမန္မာေငြေစ်းတရား၀င္ေပၚလာပါၿပီ

စုကီႏွင့္ သူမ၏ အခ်စ္ေတာ္မ်ား

သူတုိ ့လည္း ျမန္မာျပည္နဲ ့ပက္သက္ၿပီးအေတာ္ေလးကို စုိးရိမ္ပူပန္ၾကတယ္။ ႏုိင္ငံတကာ သတင္းဌာနေတြျဖစ္တဲ့ SBS နဲ ့ BBC တုိ ့ကေန ျမန္မာႏုိင္ငံသတင္းေတြကို တစ္ပတ္မွာ တစ္ခါေလာက္ သူတုိ ့ေတြ ့ေနျမင္ေနရေတာ့ သူတုိ ့လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံအေျခအေနကုိ သိတဲ့ပုံပဲ။

သူတုိ ့ဆုိတာက ႏုိင္ငံတကာကေန ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ သတၳဳတူးေဖာ္ေရးလာလုပ္ေနတဲ့ ပညာရွင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံကစလုိ ့၊ ဆင္းရဲတဲ့ က်ေနာ္တုိ ့လုိ ျမန္မာႏုိင္ငံက လူေတြလည္း ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံက ေရႊတူးေဖာ္ေရး မုိင္းတြင္းမွာလုပ္ၾကတယ္။ အဓိကေတာ့ လစာအရမ္းေကာင္းလုိ ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်က္ေလယ်ာဥ္နဲ ့အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္လုပ္ရတာအျပင္၊ အိမ္ နဲ ့ ထမင္းကအစ အားလုံးစရိတ္ၿငိမ္းဆုိတဲ့ အခြင့္အေရးလည္း ရၾကေတာ့ ဂ်ာမနီ၊ အဂၤလန္၊ အေမရိကန္နဲ ့ဂ်ပန္ေတြေတာင္ က်ေနာ္တုိ ့မုိင္းမွာ လုပ္ၾကပါတယ္။ အနဲဆုံးပညာရည္အခ်င္း ကေတာ့ တကၠသုိလ္ကေပးတဲ့ ဘြဲ ့တခုခုေတာ့ရွိပါတယ္။ သူတုိ ့ႏုိင္ငံက ဘြဲ ့ကုိ ၾသစီေတြကလည္း အသိအမွတ္ျပဳေတာ့ အလုပ္ ရ တာ လြယ္ပါတယ္။ ဗမာျပည္က ဘြဲ ့ကေတာ့ ေျပာမေနနဲ ့ေတာ့။ ဘယ္မွာမွ သုံးလုိ ့မရဘူး။

ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က အန္အယ္ဒီႏုိင္သြားေတာ့ အလုပ္နားခ်ိန္မွာ တီဗြီၾကည့္ေနတဲ့ လူေတြအားလုံး ေဟးးးးးဆုိတဲ့အသံေတာင္ၾကားရတဲ့

အထိ အားေပးၾကတယ္။

မနက္ (၆) နာရီအလုပ္ဆင္းေတာ့ Environmental Superintendent လုိ ့ေခၚတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္မပ်က္စီးရေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ဌာနရဲ ့ဌာနမႈးက က်ေနာ့္ကုိ ေတြ ့ေတြ ့ျခင္း ဒီလုိေျပာတယ္။

Suu Kyi..Democracy....Suu Kyi....Democracy

လက္သီးဆုပ္ၿပီး အားရပါးရ ေအာ္ဟစ္ေနတယ္။ သူေျပာတဲ့ စုၾကည္ ဒီမုိကေရစီ ၊ စုၾကည္ ဒီမုိကေရစီ....ဆုိတဲ့စကားလုံးကလည္း အေတာ္ရီစရာေကာင္းတယ္။ သူက စုၾကည္ကုိ အသံမထြက္တက္ေတာ့ စုကီ....စုကီ....ဆုိေတာ့ က်ေနာ္က ဒီလူ ဘာကုိေျပာေနမွန္း မသိဘူးလုိ ့ေတြးေနမိတယ္။ ေနာက္မွ ေၾသာ္...ဒီလူ အန္အယ္ဒီႏုိင္တာကုိ ၀မ္းသာေနပုံရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူငါတုိ ့ကုိအားေပးေနတာ ျဖစ္မယ္လုိ ့။

သူက ၾသစီစစ္စစ္ပါ။ ၾသစီေတြဟာ ပါးစပ္ကလည္း Fuck ဆုိတဲ့ စကားကုိ ထည္လဲသုံးပါတယ္။ ဒါကုိ က်ေနာ္က ရုိင္းတယ္လုိ ့ထင္တယ္။ သူတုိ ့အခ်င္းအခ်င္းေတာ့ ရုိင္းတယ္လုိ ့မထင္ဘူး။

တစ္ခါတေလၾကရင္ လူစုံလာရင္ သူတုိ ့ကျမန္မာအစုိးရ အေၾကာင္းလည္းးေျပာတတ္တယ္။

Fucking Junta and Fucking Suu Kyi ဆုိတဲ့ စကားလုံးၾကားေတာ့ အစုိးရအတြက္ေဒါသမထြက္မိေပမဲ့ ဒီေကာင္ေတြ ေဒၚစုကုိ Fucking Suu Kyi လုိ ့ေျပာတာကုိေတာ့ အေတာ္တင္းတယ္။ တစ္ခါတေလ က်ေနာ္လည္း တင္းလာၿပီးဆုိရင္ Fuck The Shut Up ဆုိတဲ့ စကားလုံးျပန္ၿပီတုန္ ့ျပန္မွ ဒီေကာင္ေတြ Fuck Fuck မေျပာေတာ့ဘူး။ အေတာ္ဆုိးတဲ့ေကာင္ေတြ။

မုိင္းမွာ အားလုံးလုိလုိက တစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို တစ္ေယာက္သိပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိသိလဲဆုိရင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က ထမင္းခ်က္တဲ့ လူေတြက ထမင္းခ်က္တာ မနပ္လုိ ့ဆုိၿပီး အီးေမးနဲ ့စားဖုိ မန္ေနဂ်ာကုိ ထမင္းကုိ နပ္ေအာင္ခ်က္ဖုိ ့အႀကံေပးတဲ့စာကုိ က်ေနာ္ေရးပါတယ္။ ဒါကုိ မုိင္းတစ္ခုလုံးက သိသြားတယ္။ မုိင္းမွာ လူေပါင္း ၈၀၀-ေလာက္ရွိေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးသိသြားသလဲ မသိဘူး။ သူတုိ ့က ေနာက္ဆုိရင္ ဗမာတစ္ေယာက္ပဲရွိတဲ့ က်ေနာ့္ကို ေတြ ့တုိင္း ထမင္းအေၾကာင္းပဲေျပာေတာ့တယ္။ ဒီေလာက္ထိ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္သိပါတယ္။ အားလုံးလုိလုိက ေတာထဲမွာ မိသားစုနဲ ့ေ၀းၿပီး အလုပ္လုပ္တာဆုိေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ေဖးေဖးမမ ပါပဲ။ ကူညီတက္တယ္။

အရက္အတူတူေသာက္တယ္။ ၿပီးရင္ ဘယ္မိန္းမက ဖင္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးေၾကာင္း ေျပာတယ္။ အဂၤလိပ္မေတြလည္း ေယာက်္ားေတြထက္ဆုိးတယ္။ အရက္၀ိုင္းမွာ အဆင္ေျပရင္ အတူတူ အိပ္ၾကေရာပဲ။

မုိင္းမွာ ဌာနေပါင္းစုံရွိတယ္။ HR ဌာနစၿပီး သင္တန္း၊ လုံၿခဳံေရး၊ Geology၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ နဲ ့ဌာနေပါင္း ၁၀-ခုေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ ေက်ာက္ခဲထဲက ေရႊထြက္ေအာင္ညွစ္တဲ့အထိဆုိေတာ့ Process ကာလက ၾကာတယ္။ မုိင္းရဲ ့သက္တမ္းက အနည္းဆုံး ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေတာ့ တူးလုိ ့ရတယ္။

အခုလက္တစ္ေလာ နစ္ကယ္ေစ်းၾကေနေတာ့ ၾသစီက နစ္ကယ္တူးတဲ့မုိင္းက အလုပ္သမားေတြကို အလုပ္ေလွ်ာ ့ေနပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့လည္း ဘယ္ေတာ့ ေလွ်ာ့တဲ့အထဲမွာပါမလဲမသိပါဘူး။ ကံေကာင္းတာက ေရႊ ေစ်းႏႈံးက က်တယ္လုိ ့မွမရွိတာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ ့ေရႊမုိင္းကေတာ့ မထိခုိက္ႏုိင္ဘူးလုိ ့ေျပာပါတယ္။

အလုပ္ထဲက လူေတြအားလုံး ျမန္မာျပည္ကုိ စိတ္၀င္စားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္နဲ ့ပက္သက္ၿပီး ဦးသန္ ့ကုိသိသလုိ၊ စုကီလုိ ့ေခၚတဲ့ ေဒၚစုကုိလည္း သူတုိ ့သိပါတယ္။ အတုိက္အခံကုိ အရမ္းအားေပးပါတယ္။ ေဒၚစုႏုိင္ေတာ့ နယူးဇီလန္က ဘူမိေဗဒပညာရွင္က မင္းတုိ ့ႏုိင္ငံမွာ မိန္းမ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္အုံးမွာေပါ့လုိ ့ သူကမွတ္ခ်က္ေပးတယ္။။ ဒီကိစၥကုိ အလုပ္ထဲမွာ မနည္းရွင္းျပရပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူတုိ ့အထင္ ေဒၚစုက အစုိးရျဖစ္ေတာ့မယ္လို ့ထင္ေနၾကလုိ ့ပါ။ ႏုိင္ငံတကာမွာ ဒီကိစၥကုိ က်ေနာ္တုိ ့အေနနဲ ့ရွင္းျပဖုိ ့လုိအပ္ေနၿပီ။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္က နယူးဇီလန္ကငနဲကုိ ေဒၚစုအစုိးရျဖစ္ဖုိ ့ေနေနသာသာ ပါလီမန္မွာ အေစာင့္ေတာင္ရပါ့မလားမသိဘူးလုိ ့ပဲေျပာမိပါေတာ့တယ္။

၈-ရက္ဆက္တုိက္၊ တစ္ရက္ကုိ ၁၂-နာရီတိတိ အလုပ္လုပ္ရေတာ့ အေတာ္ပင္ပန္းပါတယ္။ အိမ္ျပန္ခါနီးေတာ့ လူက အေတာ့္ကုိေမာေနၿပီ။ မုိင္းကေန ဘတ္စ္ကားေပၚတက္ၿပီး ေလယ်ာဥ္ဆီကုိတန္းေျပးရပါတယ္။ယူနီေဖာင္းေတြကလည္း ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနၾကၿပီ။ ဘယ္သူမွ နပ္ကတုိင္နဲ ့ေလယ်ာဥ္ေပၚမွာမေတြ ့ပါဘူး။ အားလုံးက ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတဲ့ ယူနီေဖာင္းေတြနဲ ့။

ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ညေနေဆာင္းေနၿပီ။

ေလယ်ာဥ္မထြက္ခင္ ေဆးလိပ္ေသာက္ၾကတယ္။ ဟုိအေၾကာင္းေျပာ ဒီအေၾကာင္းေျပာနဲ ့။

စုၾကည္ကုိ စုကီလုိ ့ေျပာတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဌာနက ဌာနမႈးနဲ ့က်ေနာ္စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ခင္ဗ်ားတုိ ့ဘယ္လုိမ်ဴိး မုိင္းမတူးခင္နဲ ့တူးၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ပတ္၀န္းက်င္ကိစၥကုိ စီမံခန္ ့ခြဲလဲလုိ ့ေမးပါတယ္။

သူကေတာ့ Environmental Impact Assessment ကုိညြန္းတယ္။ ဒါကိုေတာ့ လူတုိင္းနားလည္ပါတယ္။ အဓိက အစုိးရရဲ ့၀င္ေရာက္စြတ္ဖက္မႈကို က်ေနာ္သိခ်င္လုိ ့ ဒီကိစၥကို အဓိကထားၿပီး ထပ္ေမးၾကည့္တယ္။

သူက မုိင္းမတူးခင္မွာ အစုိးရဆီမွာ ကုမဏီတုိင္းက အေပါင္ထားတဲ့ေငြ (Bond) တင္ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့မုိင္းက ေဒၚလာ ၂၅-သန္း အေပါင္ထားရတယ္။ တကယ္လုိ ့အစုိးရရဲ ့မုိင္းနဲ ့ဆုိင္တဲ့ စည္းကမ္းကုိ မျပည့္မွီဘူးဆုိရင္ အေပါင္ထားတဲ့ေငြ ရႈံးပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကုမဏီေတြက ဒီေငြမရႈံးေအာင္ ဒီကိစၥအတြက္ ဌာနသီးသန္ ့ရွိရတယ္လုိ ့ဆုိတယ္။

" ဒီအခ်ိန္မွာ မင္းကုိ ေျပာရင္ ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူး။ ေလယ်ာဥ္လည္း ထြက္ခါနီးၿပီ။ ေနာက္အပတ္ ငါ့ရုံးခန္းကုိ လာခဲ့။ မင္းသိခ်င္တဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြကို ငါ Print ထုတ္ေပးမယ္"

"ဘာ့ေၾကာင့္ မင္းသိခ်င္တာလဲ" ထပ္ေမးပါတယ္။

က်ေနာ္က-

"ျမန္မာျပည္မွာ မုိင္းေတြရွိတယ္။ သူတုိ ့ကို ရွယ္ေပးခ်င္လုိ ့ပါ"

"ဘာမုိင္းေတြရွိလဲ"

"အေတာ္စုံပါတယ္"

ဒါဆုိရင္ မင္းကို ငါကူညီမယ္လုိ ့ကတိေပးပါတယ္။

က်ေနာ္ကေက်းဇူးတင္ပါတယ္လုိ ့ေျပာတာ့ သူက မလုိပါဘူးကြာလုိ ့ေျပာတဲ့အထိ ျမန္မာျပည္နဲ ့ပက္သက္ၿပီး အေတာ္ကူညီခ်င္တဲ့ပုံေပၚပါတယ္။ ဒီလုိလူမ်ဴိးေတြအမ်ားႀကီးပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျမန္မာအစုိးရရဲ ့ပါးစပ္ကသာ က်ေနာ္တုိ ့ႏုိင္ငံအတြက္ အကူအညီေတာင္းၾကည့္ပါ။ ရုိးရုိးသားသားနဲ ့အခမဲ့အကူအညီေပးမဲ့လူေတြတစ္ပုံႀကီးပါ။

စုကီ ဒီမုိကေရ၊ စုကီ ဒီမုိကေရစီ

တစ္လုံးနဲ ့တစ္ေခ်ာင္း

သူတုိ ့ထုံးစံက ျမန္မာနဲ့မတူဘူး။ မိန္းမနဲ ့ေယာက်္ား အရက္အတူေသာက္တယ္။ ဥပမာ အရက္ဆုိင္ပဲဆုိပါစုိ ့။ အရက္ေသာက္ေနရင္းနဲ ့အဆင္ေျပရင္ အတူတူအိပ္လုိ ့ရတယ္။


တေန ့ေတာ့ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တ့ဲ အဂၤလိပ္တစ္ေယာက္က အရက္ဆုိင္မွာ အသက္ ၂၂-အရြယ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိေတြ ့တယ္။ ဟုိပြားဒီပြားနဲ ့အဆင္ေျပသြားၾကတယ္။ ဒါနဲ ့သူ ့အိမ္ကုိ ညဖက္ေခၚလာတယ္။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ လိင္ဆက္ဆံဖုိ ့အက်ၤီခ်ြတ္တယ္။ ဆုိေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ ့အေပၚပုိင္း အလွအပေတြကို ျမင္သြားၿပီ။

ဒါနဲ ့သူက အေတာ္လွတယ္ကြလုိ ့မွတ္ခ်က္ေပးတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ဟုိကလိဒီကလိနဲ ့ အရွိန္က တက္လာေရာ။ ေနာက္ဆုံး ေကာင္မေလးေဘာင္ဘီကုိ ခ်ြတ္တဲ့အထိေရာက္လာၿပီ။ ဒီမွာတင္ ျပသနာက စၿပီ။

ႏွာကလည္းအသာကုန္မႊန္၊အရက္ကလည္း မႈးဆုိေတာ့ အားရပါးရ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခ်ြတ္တယ္လုိ ့သူကေျပာတယ္။

"ဟာ...တစ္ေခ်ာင္းပဲရွိတယ္"

ငါ...ကံ...ဘယ္ေလာက္ဆုိးလဲဆုိရင္ ေကာင္မေလးမွာ ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းပဲ ရွိတယ္ကြလုိ ့က်ေနာ့္ကုိေျပာျပတယ္။

သူက တုိေနတဲ့ေပါင္တုိကုိ ျမင္ၿပီး တန္ ့သြားေတာ့ ေကာင္မေလးက ေမးတယ္။

"ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းနဲ ့ဟိုဟာလုပ္တာ ျပသနာရွိလုိ ့လား"

အသားကုန္အရွိန္တက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆုိေတာ့ သူျပန္ေျဖတာက-

"တစ္ေခ်ာင္းမကလုိ ့ႏွစ္ေခ်ာင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျပသနာမရွိပါဘူး...အခ်စ္ရယ္"

ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း လူေနာက္။ သူလည္း အရက္ဆုိင္မွာ ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးနဲ ့အဆင္ေျပလာတယ္။ အိမ္ကို မ လာတယ္ဆုိပါစို ့။ ႏွစ္ေယာက္လုံးကလည္းမႈးေနၿပီ။ အဝတ္အစားေတြလည္း ခ်ြတ္ေရာ သူလည္း ဟုိေကာင္လုိ အရမ္းအံ့ၾသသြားတယ္။

" ေဟ့ေကာင္ေရ...မင္းက ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းမရွိတာ ေတာ္ေသးတယ္။ ငါ့းေစာ္မွာ ႏုိ ့တစ္လုံးပဲရွိတယ္ကြ"

ႏုိ ့ျပတ္ႀကီးကုိ ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသေနေတာ့ ေကာင္မေလးက ေမးတယ္။

"တစ္လုံးပဲရွိတာျပသနာရွိလုိ ့လား"

အသားကုန္မႊန္ေနတဲ့ေကာင္ဆုိေတာ့...သူေျပာတာက-

"တစ္လုံးပဲရွိရွိ၊ သုံးလုံးပဲရွိရွိ ဒီညကိစၥအဆင္ေျပဖုိ ့အဓိကပါ အခ်စ္ရယ္"

သူတုိ ့အရက္ဆုိင္မွာေတြ ့တုန္းက ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ ့ႏွစ္လုံးရွိၿပီး ဘယ္လုိျဖစ္လုိ ့အိမ္ေရာက္မွ တစ္ေခ်ာင္းနဲ ့တစ္လုံးေပ်ာက္သြားတာလဲ မသိဘူးဆုိၿပီး က်ေနာ္တုိ ့က ဝုိင္းေမးၾကတယ္။ ဒါနဲ ့-

ႏွစ္ေယာက္လုံးက တစ္ၿပိဳင္တည္းေျဖတယ္။

"အတုႀကီးေတြကြ"

ူသူငယ္ခ်င္းေတြ သတိထားဖုိ ့အေတြ ့အႀကဳံကို ေဝမွ်တာပါ။ က်ေနာ့္အေတြ ့အႀကဳံမဟုတ္ပါ။

မွတ္ခ်က္။ ။ ေကာင္မေလးက ရင္သာကင္ဆာေၾကာင့္ျဖတ္ထားရတာလုိ ့ၿပီးတဲ့အခါမွေျပာပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ကားတုိက္ခံရလုိ ့ေျခေထာက္ျဖတ္ထားခံရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက ေျခေထာက္အတု နဲ ့ရင္သားအတုေတြတပ္ထားၾကပါတယ္။

ရင္နာလုိက္တာကြာ

ျမန္မာေတြ -င္လည္းခံရေသး၊ ဆီလည္းစုိက္ရေသးဆုိတဲ့အျဖစ္မ်ဴိးျဖစ္္ေနၿပီ။ ျမစ္ဆုံျပန္စဖုိ ့ေရးတဲ့စာမွာ အေတာ္မုိက္ရုိင္တဲ့ စကားလုံးေတြနဲ ့ျပည့္ေနတယ္။


၁။ စက္ေတြကို တရုတ္ကသြင္းတယ္

၂။ က်ြမ္းက်င္လုပ္သားငါးရာ တရုတ္ေတြျဖစ္မယ္

၃။ ဘိလပ္ေျမကအစ ကုန္ပစၥည္းကအဆုံး တရုတ္က လာမယ္

၄။ အကုန္လုံးအခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္ေပးရမယ္

ဆည္ကိစၥ ခဏေဘးဖယ္ထားပါ။ တကယ္တမ္းျဖစ္သင့္တာက ျမန္မာျပည္က အလုပ္သမားေတြကုိ က်ြမ္းက်င္လာေအာင္သင္တန္းေပးမယ္။ စက္ေတြကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဝယ္မယ္။ ဘိလပ္ေျမကအစ စားေသာက္ကုန္အဆုံး ျမန္မာႏုိင္ငံက ဝယ္မယ္။ တရုတ္ေတြဆီက အခြန္ေကာက္ရမယ္။ ျဖစ္သင့္တာက ဒါမ်ဴိးျဖစ္ရမွာ။ ဒါမွ ျမန္မာေတြတုိးတက္မွာေပါ့။ အလုပ္ရမွာေပါ့။ အခုၾကေတာ့ဗ်ာ ဘယ္ေလာက္ ေစာ္ကားသလဲဆုိတာကုိၾကည့္ပါ။ လွ်ပ္စစ္တင္မကဘူး၊ ၾကာလာရင္ ျမန္မာေတြအကုန္လုံးကုိ ႏွမ-ိုးတရုတ္ျပည္ကပတ္ -ုိးတာခံရေတာ့မယ္။

သတိ....ဘဝမေမ့ပါေစနဲ ့။

ျပည္သူကေတာ့ ေပးၿပီးၿပီ။ ခင္ဗ်ားတုိ ့က ျပည္သူကုိ ဘာမ်ားျပန္ေက်ြးမွာလဲလုိ ့ေမးရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ။ ၉ဝ-ခုႏွစ္တုန္းက တာဝန္မေက်ခဲ့ေပမဲ့ ယေန ့မွာ တာဝန္ေက်မယ္လုိ ့ေတာ့ ထင္မိပါတယ္။


အဘြားႀကီးရဲ ့ႏုိင္ငံေရးၾသဇာေၾကာင့္ အရင္တုန္းက အဆင့္မရွိခဲ့တဲ့လူေတြ အခုေတာ့ အဆင့္အတန္းေတြရလာပါၿပီ။ မျဖစ္ခင္တုန္းကေတာ့ မ်က္ႏွာကတမ်ဴိး၊ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ တမ်ဴိးဆုိရင္ေတာ့ တံေတြးနဲ ့ဝုိင္းေထြးတာကုိ ခံရႏုိင္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ ့ဘာ့ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ ့ကုိ မဲေပးရလဲဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္ပါေစ။

ေတာင္းတဲ့ဆုနဲ ့ျပည့္ဝပါလို၏

အရွင္ဘုရားတပည့္ေတာ္ ဘုန္းေက်ာ္သည္ အရမ္းမုိက္ရုိင္းတာကုိ ခဏေဘးဖယ္ထားၿပီး အန္အယ္ဒီႏုိင္ပါေစဆုိတဲ့ ဆု တစ္ခုကုိေတာ့ ေပးေတာ္မႈပါဘုရား

အားေပးလွည့္ပါ

သႀကၤန္ကို ဘူးသီးေက်ာ္နဲ ့ပတ္ခ်င္သလား

နန္းႀကီးသုတ္စားၿပီး သႀကၤန္မွာ ဥပုဒ္ေစာင့္ခ်င္သလား

အေၾကာ္စုံထဲမွာ ႏုိင္ငံေရးကုိပါထည့္ေၾကာ္ခ်င္သလား

ဟစ္ေဟာ့သီးခ်င္နဲ ့အပ်ဴိမေလးေတြ က ေနတာကုိ ငန္းခ်င္သလား

အကုန္ရေစရမယ္

ွဒါတင္မကေသးဘူး လန္းေစဖို ့အတြက္

သႀကၤန္ေရနဲ ့လည္း ျဖန္းေပးအုံးမဲ့ လူ ့ေဘာင္သစ္လူငယ္ရဲ ့ေစ်းေရာင္းပြဲကို အားေပးလွည့္ပါ။