ကိုေမာင္ဦး

လူကပုပု။

လူ ပုၿပီး စိတ္ရွည္တယ္မွတ္လား။ အရမ္းတုိတယ္။

မိန္းမျဖစ္သူ မသႏၱာက ဆရာမ။ ဆရာမဆုိေတာ့ ဆရာလုပ္တာ ၀ါသနာပါတာေပါ့။ မႈလ တန္းလား အလယ္တန္းလား မသိဘူး။ သူက ဆရာမ လုပ္တယ္။

ကုိေမာင္ဦးက လူေတြစုိးရိမ္ေနတဲ့ ဧရာ၀တီျမစ္ေဘးနားမွာ ေနတဲ့ လူေတြထဲက လူတစ္ဦး။ ေညာင္တုန္းသားလုိ႔ ေခၚႏုိင္တယ္။ ေဒါသ အရမ္းႀကီးတယ္။ မဟုတ္မခံ စိတ္ရွိတယ္။ အလကားေန ေပ်ာ္တက္တဲ့လူ။

သူက က်ေနာ့္တပ္မႈး။ က်ေနာ့္ကုိ ငါးမိနစ္အတြင္း ေရွ  ့တန္းစစ္မ်က္ႏွာျပင္မွာ ေအေက ၄၇ ပစ္နည္းကုိ သင္ေပးခဲ့တယ္။ သင္တဲ့အခ်ိန္က မြန္နဲ႔ကရင္နယ္စပ္ ၀င္ေရာ္ေခ်ာင္းေဘးမွာ။ ပတ္လည္မွာ နအဖ စစ္တပ္ေတြ ရွိတယ္။

ေသနတ္ကို ဒီလုိကုိင္၊ ဒီလုိပစ္။ ဒီလုိ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္မွ ပစ္လုိ႔ရတယ္။ သူေျပာမွ က်ေနာ္လည္းသိတယ္။ ေသနတ္က တစ္ခ်က္ပစ္ရင္ တစ္ေထာင္ပဲထြက္တယ္။ အၿမဲတန္း လီးပဲ ဆုိတဲ့ စကားလည္းေျပာတယ္။ သူ ့ရဲေဘာ္ေတြကုိ ေသမွာစုိးလုိ႔။

ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ  ့နယ္က ရြာတစ္ရြာေပါ့။ နာမည္က ႏွစ္အိမ္ရြာလုိ႔ေခၚတယ္။ ၉-ေလးလုံးကာလမွာ ဘတ္ေပါင္းစုံ စစ္ဆင္ေရစၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔က လက္နက္ကုိင္ စစ္သား။ ျပည္တြင္းကအဖြဲ႔က လူထုအုံၾကြေရး။ ျပည္ပက လူေတြက စြတ္ၿပီး အာ ေပါ့။ တုိက္ပြဲနည္းနာကုိေျပာတာပါ။ တၿပိဳင္တည္း ၉-ေလးလုံးမွာ ခ် ၾကတာေပါ့။

တစ္ခုေသာ ညတစ္ညမွာ ကင္းေစာင့္ၿပီး ျပန္လာတဲ့ က်ေနာ္ အသားကုန္အိပ္တာေပါ့။ အိပ္တဲ့ အိမ္က ကရင္အိမ္။ ႏွစ္အိမ္ရြာလုိ႔ ေခၚတဲ့ ရြာမွာျဖစ္တယ္။

ကုိေမာင္ဦးလက္ထဲမွာ စကားေျပာစက္၊ ေအေက ၄၇၊ ေပ်ာက္ၾကားယူနီေဖာင္းကုိ ၀တ္ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ အိပ္ေနတဲ့ေနရာကို သူေရာက္လာပါတယ္။

ေဟ့ေကာင္ေတြ ထ ထ...အခု ဘန္ေကာက္ျမန္မာသံရုံးကုိ ၀င္ၿပီး ဆီးေနၿပီ...ဆုိၿပီး အားရ၀မ္းသာေျပာတယ္။ သူ ့ကုိၾကည့္ရတာ အေတာ္ေလးကုိ အားရွိေနပုံ။ က်ေနာ္လည္း ဘာသိမလဲ။ ဆီးလည္း ဆီးေပါ့။ ကုိယ္နဲ႔ ဘာဆုိင္တာ မွတ္လုိ႔။ သူေျပာၿပီး ထြက္သြားတယ္။ ဒီေလာက္ထိ ျဖစ္တဲ့လူ။

က်ေနာ္တုိ႔ အိမ္ရွင္ေတြက ၿခံစုိက္တယ္။ ရာဘာနဲ႔အျခားသီးပင္စားပင္ေတြစိုိက္တယ္။
က်ေနာ္တုိ႔က သူတုိ႔အိမ္မွာတည္းေတာ့ သူတုိ႔အတြက္ စားဖုိ႔ ထမင္းခ်က္ေပးတယ္။ ခ်က္ၿပီးရင္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ကုိေမာင္ဦးက သူတုိ႔အတြက္ ဖယ္ေပးတယ္။ သူကေတာ့ ေျပာတယ္။ ဒါစည္းရုံးေရးေပါ့။ အမွန္မွန္က က်ေနာ္တုိ ့ ေက်းဇူးဆပ္တာပါ။ သူတုိအိမ္မွာေနၿပီး သူတုိ႔ ေက်းဇူးကုိ တုန္႔ျပန္တဲ့အရာပါ။ ဒါကုိ ကုိေမာင္ဦးက တပ္မႈးဆုိေတာ့ အၿမဲတန္းလုပ္ေပးတယ္။

တစ္္ေန႔ ကုိေမာင္ဦး မႈးတယ္။ သူက မႈးရင္ လမ္းမယူဘူး။ အရႈးလုိပဲ။ မိန္းမနဲ႔ ခေလးကိုထားၿပီး စစ္မ်က္ႏွာျပင္မွာ စစ္တုိ္က္ဆုိေတာ့ သူလည္း ေဂါက္ပါတယ္။ တစ္ဘက္က တပ္မႈးဆုိတဲ့ တာ၀န္ကုိလည္း သူက ယူထားတာကုိး။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူ ့ကုိ အၿမဲတမ္း ၾကပ္ ေပးပါတယ္။ အားေပးပါတယ္။ ကူေပးပါတယ္။ ဒါကုိ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြသုံးတဲ့ အတုိင္း လုိက္ပါမႈ အားေကာင္းတယ္ေပါ့။

သူရဲ  ့ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓာတ္။ ရန္ငါရွင္းမႈ ့က တကယ္အားေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ေတာ့ သူက ညီအစ္ကုိလုိ။ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ လူ ့ေဂါက္။

ယေန႔အထိ သူက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ေနတာေတာင္ သူ ့စိတ္က ေတာထဲကို အၿမဲတန္းျပန္ေရာက္တဲ့အတုိင္းပဲ။ ဒါက ဘာကုိျပလဲဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူထုကုိ အရမ္းခ်စ္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုိခ်င္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ဗုံးမခြဲခ်င္ပါဘူး။

ေစာက္ခ်ဳိးေတြ ျပင္၊ ဒါပဲ

နာမည္ႀကီး၏ လစာႏႈံးထားမ်ား

ၾသစေတ်းလ် ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က တစ္ရက္ကုိ ၁၄၁၈ ေဒၚလာ  ရပါတယ္။ အေမရိကန္ သမၼတက တစ္ရက္ကုိ ၆၄၇၇ ေဒၚလာ ရေတာ့ ၾသစေတ်းလ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ထက္ ပုိမ်ားပါတယ္။

သူတုိ ့က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြဆုိေတာ့ လစာမ်ားမ်ားပုိေပးရပါတယ္။ အထင္ကရ ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ျဖစ္တယ္ဆုိေတာ့။ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြထက္ပုိမ်ားတဲ့ လစာကုိ ဘယ္သူကရလဲ။

အဂၤလန္ ဘုရင္မႀကီးရဲ  ့ေယာက်္ားျဖစ္သူ ခ်ားစ္က တစ္ရက္ ၉၇၄၅၅ ေဒၚလာ ရတယ္။

ဒီေငြေတြကုိဘယ္သူေတြက ေပးတာလဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ  ့အခြန္ေငြေတြဆီကပဲ ေပးရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တျခားခံစားခြင့္ေတြလည္း ရွိပါတယ္ေသးတယ္။ သမၼေတြထဲမွာ အနဲဆုံးလစာ ရတဲ့သူကေတာ့ ဇင္ဘာေဘြက သမၼတ မႈကာဘီ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ရက္ကုိ ၆၇-ေဒၚလာပဲရပါတယ္။ က်ေနာ့္ထက္ေတာင္ နဲေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက က်ေနာ့္ထက္ပုိၿပီး ခ်မ္းသာေလတယ္။ ဒီလုိ လစာနဲနဲရတဲ့သူက ဘာ့ေၾကာင့္အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ လူ ျဖစ္ေနတာလဲ။ အေျဖကေတာ့ ခုိး လုိ႔ပါ။

ျမန္မာႏုိ္င္ငံက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ၊ သမၼေတြရဲ  ့ လစာက အမ်ားဆုံးတစ္ရက္ကုိ ေဒၚလာ ၃၀၊ ၄၀ ေတာင္ မေက်ာ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလူေတြအရမ္းခ်မ္းသာၾကပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာလဲဆုိေတာ့ အေျဖက ရုိးရုိးေလးပါ။ အသားကုန္ ခုိး လို႔ပါ။ လစာနဲနဲ ရေလ၊ မ်ားမ်ားခုိးေလ။

 ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ  ့လစာက တစ္ရက္ကုိ ဘယ္ေလာက္ရလဲ။ သူက လစာမရွိပဲ ဘာနဲ႔ ထမင္းစားလဲ။ ေမးခ်င္လုိ႔ပါ။ မသိလုိ႔ပါ။


စလစ္ဘရစ္တီဆုိတာ ဘာလဲ

Celebrity လုိ႔ေျပာရင္ နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ရုပ္ရွင္မင္းသား မင္းသမီးေတြကုိ အဓိကေခၚတယ္။ ဒီေနရာမွာ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကုိလည္း Celebrity လုိ႔ေခၚႏုိင္ပါတယ္။ အေမရိကန္ သမၼတ လည္း စလစ္ဘရစ္တီျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ကမၻာ့အလည္မွာ စလစ္ဘရစ္တီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္က နာမည္ႀကီးၿပီး လူႀကိဳက္နဲေနတဲ့ ႏုိ္င္ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ားကုိေတာ့ စလစ္ဘရစ္တီ စာရင္းထဲ ထည့္လုိ႔မရပါ။ သူတုိ႔ကုိေတာ့ နာမည္ႀကီး သူခုိးစာရင္း၊ လူဆုိးစာရင္းထဲမွာေတာ့ ထည့္ပါတယ္။ တာလီဘန္အဖြ႔ဲလိုမ်ဳိးနဲ႔ တန္းတူ ထားလို႔ရပါတယ္။

နာမည္ႀကီးေတြကို ထမင္းေကၽြးတဲ့လူ

ႏုိင္ငံေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ဘုရင္ေတြကို ဘယ္သူေတြ ထမင္းေကၽြးလဲလုိ ႔ေမး ရင္ ျပည္သူေတြ ကပဲ ေပးရ၊ ေကၽြးရပါတယ္။ ဒီလူေတြက ဖန္တီးရွင္ေတြမဟုတ္ေတာ့ ဥစၥာဓနေတြကုိ ဥံဳဖြ ဆိုၿပီး မန္းလုိ႔မရပါ။ ဆုိေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ ဘုရင္ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ျပည္သူေတြကပဲ ေထာက္ပံ့ေပးရတယ္။

ျပည္သူက ေကၽြးတဲ့ထမင္းကုိစားၿပီး ျပည္သူလူထုရဲ  ့အက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရြက္တဲ့ ဘုရင္ေတြ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ၊ သမၼတေတြ ကမၻာေပၚမွာအမ်ားႀကီးပါ။ သူတုိ႔က သိတယ္။ ဘယ္လုိ သိလဲဆုိေတာ့ ငါတုိ႔ဟာ ငါတုိ႔ျပည္သူေတြရဲ  ့အခြန္ေငြေတြနဲ႔ အဆမတန္မ်ားတဲ့ လစာေတြကုိယူထားတဲ့သူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ငါတုိ႔က ပုိၿပီးသူတုိ႔အေပၚတာ၀န္ရွိတယ္။ သူတုိ႔ေကၽြးတဲ့ ထမင္းကိုစားၿပီး သူတုိ႔ေကာင္းက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိတဲ့ စိတ္မ်ိဳးရွိတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျပည္သူက သူတုိ႔ကို ထိန္းေက်ာင္း လုိ႔ရတဲ့ စနစ္နဲ႔ဗဟုသုတလည္းရွိေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲေတြ ေပါက္ကရလုပ္လုိ ့မရဘူး။ သုိ ့ေသာ္ ျမန္မာျပည္က ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲဆုိသူမ်ား၊ အာဏာပုိင္မ်ားဟာ သူတုိ႔လုပ္စာကုိ ျပည္သူေတြ ထုိင္စားေနတဲ့ အေပါက္မ်ဳိးနဲ႔ ျပည္သူေတြကုိ ေစာ္ကားၾကေလတယ္။


အာဏာရွင္ဆုိတာလည္း ဒါပဲ

ဘုန္းႀကီးေတြလည္း အာဏာရွင္ပဲ။ ဘယ္လုိအာဏာရွင္လုပ္လဲဆုိေတာ့ ဒီလုိပါ။ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ေျပာတာကုိ နားေထာင္ရတယ္။ ျပန္ေျပာရင္ ငရဲႀကီးတယ္။ ကုိယ့္ထက္ ၀ါႀကီးတဲ့ ဘုန္းႀကီးေျပာသမွ် တင္ပါ့ ဘုရား လုပ္ရတယ္။ ဘုန္းႀကီးေျပာရင္ လူေတြက ႏုိ္း ဆုိၿပီး မဆန္ ့က်င္ရဲဘူး။ ဘုန္းႀကီးေတြ အာဏာရွင္လုပ္တဲ့အေၾကာင္းကုိ ဘုန္းႀကီးေတြပဲ ပုိသိပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ဘယ္သူက ထမင္းေကၽြး တာလဲ။ ျပည္သူပဲ ေကၽြးပါတယ္။  ျပည္သူတစ္ေယာက္က ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကုိ အလွဴေငြ တစ္က်ပ္လွဴတယ္။ အလွဴခံတုန္းက ေက်ာင္းေဆာက္ဖုိ႔ဆုိၿပီး အလွဴခံတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီဘုန္းႀကီးက ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကုိ သူ ့နာမည္နဲ႔ အလွဴေငြျပန္ထည့္တယ္။ တကယ္ဆုိရင္ လွဴဒါန္းသူအားလုံးရဲ  ့နာမည္ကုိ ထည့္သင့္တာေပါ့။ အခုၾကေတာ့ သူကပဲ သူ၀င္ေငြနဲ႔ လွဴသလုိမ်ဳိး နာမည္ေကာင္းယူတယ္။ ဒါမေကာင္းဘူး။

ဗမာျပည္မွာ ဘုန္းႀကီးေတြ တအားမ်ားတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြမ်ားတာ မေကာင္းဘူး။ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ က်ဆင္းေစတယ္။ ဘုန္းႀကီးဆုိတာက စက္ရုံက အလုပ္သမားလုိ၊ လယ္သမားလုိ အလုပ္လုပ္လုိ႔မရေတာ့ ကုန္ထြက္မရွိဘူး။ ပါးစပ္ေပါက္ တုိးတာပဲရွိတယ္။ စစ္သား ေလးသိန္း၊ ဘုန္းႀကီးေလးသိန္း ကိုတင္ေကၽြးရတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ  ့စရိတ္ကုိ တြက္ၾကည့္ရင္ သိႏုိင္တယ္။ ဒီရွစ္သိန္းက ကုိယ့္စပါးကုိယ္စိုက္ စားရင္ေတာ့ေကာင္းတာေပါ့။ အခုၾကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲ။

အထက္မွာေျပာသလုိ ၀န္းႀကီးခ်ဳပ္ေတြ၊ ဘုရင္ေတြ၊ ျမန္မာျပည္ကႏုိ္င္ငံေတာ္အႀကီးအကဲေတြအပါအ၀င္ အားလုံးေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကုိ ထမင္းေကၽြးရတဲ့ ျပည္သူ ့ရဲ  ့၀န္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးလဲဆုိတာကုိ သေဘာက္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေက်းဇူးသိတတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ  ့ထမင္းေတြကုိ ဒီလူေတြရဲ  ့လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ ေျခမနဲ႔ ကေလာ္ထုတ္ရင္ေတာင္ အေတာင့္လုိက္ထြက္လာႏုိင္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ထမင္းေကၽြးတဲ့လူကုိ ေခ်ေခ်ငံငံ ဆက္ဆံသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္ကေတာ့ ဒီလုိ မဆက္ဆံတဲ့အျပင္ သူတုိ႔က ျပည္သူကုိ ထမင္းေကၽြးရတဲ့ပုံစံနဲ႔ သူတုိ ့ ေစာက္ခြက္ေတြက မာ, ေနတာပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေစာက္ခ်ဳိးေတြ ျပင္။ ဒါပဲ။


ရည္ညႊန္း။     ။ http://mywage.org.au/main/celebrity-pay/politician-pay

လက္ပစ္ဗုံး

လက္ပစ္ဗုံး

အခ်ိန္က ၂၀၀၅-ခုႏွစ္ မတ္လ။ ပူျပင္းေသာ ေန ့တေန ့။ ေနရာက မဲ့ေဆာက္ၿမိဳ  ့။ ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ  ့ၿမိဳ  ့ေလးတစ္ခု။ ဒီၿမိဳ  ့မွာ ျမန္မာအစုိးရကုိ ဆန္ ့က်င္ေတာ္လွန္ေနတဲ့ သူပုန္္ေတြရဲ  ့ဌာနခ်ဳပ္ေတြရွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ပါတီရဲ  ့ဌာနခ်ဳပ္လည္း ဒီၿမိဳ  ့မွာ ရွိေလတယ္ေပါ့။

ပါတီ၀င္ေတြရဲ  ့မိသားစုေတြဟာ အိမ္ငွားၿပီးေနၾကတယ္။ တစ္အိမ္မွာ မိသားစု သုံးေလးစု စုေပါင္းၿပီး ေနၾကတယ္။ ေငြမတက္ႏုိင္လုိ ့ပါ။ က်ေနာ္တုိ ့ေနတဲ့အိမ္မွာ မိသားစုေလးစုရွိတယ္။ အိမ္က ႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္။ NCUB လုိ ့ေခၚတဲ့တပ္ေပါင္းစုဌာနခ်ဳပ္ရုံးရဲ  ့ေလးအိမ္ေက်ာ္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ အိမ္ရွိေလေတာ့ လုံၿခဳံေရးသတိအၿမဲရွိပါတယ္။

ကုိရဲ (အေမရိက)၊ ကုိေန၀င္း (အေမရိက)၊ ကုိ၀ဏ (အေမရိက)၊ ကုိအံ့ေဇာ္ (ေနာ္ေ၀) နဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ မိသားစုေတြ အဲဒိအိမ္မွာ စုေပါင္းၿပီး ေနၾကတယ္။ က်ပ္က်ပ္တည္းတည္းေနရတဲ့ ဘ၀ပါ။ ထမင္းခ်က္ရင္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္၊ ေစ်း၀ယ္ရင္လည္း တစ္ေယာက္တစ္လွည့္။ ေငြကုိင္တဲ့သူကေတာ့ ပါးစပ္နဲနဲစုိေလတယ္ေပါ့။ ထားပါေတာ့။ အားလုံးက ၁၀၉-၁၁၀ ဆုိေတာ့ အေတာ္ေပ်ာ္ၾကတယ္။ ဒါက က်ေနာ္တုိ႔ရဲ  ့အိမ္။

အိမ္ေဘးမွာ ေခ်ာင္းေသးေသးလည္းရွိတယ္။ အိမ္ေရွ  ့မွာက ေခ်ာင္းေသးေသးလုိျဖတ္ဖုိ႔အတြက္ တံတားေသးေသးေလးရွိတယ္။ ငါးေပေလာက္ပဲက်ယ္တဲ့ သစ္သားတံတားေလးပါ။ အဲဒိ အနီအနားတစ္၀ုိက္မွာ အိမ္ကခေလးေတြကစားၾကတယ္။

အိမ္က ရွိတဲ့လူေတြအေၾကာင္းကုိ နဲနဲ မိတ္ဆက္ေပးအုံးမယ္။

ကုိေန၀င္းဆုိတဲ့ လူက လူပ်င္း။ ဘာမွ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ သူ ့မိန္းမ မမႈ ကလည္း အုတ္ေပ်ာ္။ ဟုိအုတ္အုတ္ ဒီအုတ္အုတ္နဲ႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့လူ။

ကုိ၀ဏဆုိတဲ့ လူက လက္၀ါးတစ္ျခမ္းပ်က္ေနတဲ့လူ။ လက္ပစ္ဗုံးကုိ အားအားယားယား ကလိရင္း ဖ်ဴ  ့စ္ ထ, ေပါက္လုိ႔ လက္၀ါးတစ္ျခမ္း အဖ်က္ခံရ သူပုန္အုိ အရက္သမားႀကီး။ အသက္က (၅၀) နီးပါးရွိေနၿပီ။ အခုထိ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ အၿငိမ္းစားယူၿပီး လန္းေနတုန္း။

ကုိအံ့ေဇာ္ဆုိတဲ့ လူကေထာင္ထြက္။ ေထာင္ထြက္ဆုိၿပီး အထင္မေသးနဲ႔။ မုိက္လို ့ေထာင္က်တာ မဟုတ္။ ႀကိဳက္လုိ႔ေထာင္က်တာ။ သူ ့အိမ္မွာ ေဆးေျခာက္မိလုိ႔ဆုိၿပီး ျမန္မာအစုိးရက သူ ့ကို ႏွစ္ရွည္ေထာင္ခ်ခဲ့တယ္။  သူတုိ႔အေျပာကေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အကြက္ဆင္ၿပီး ဖမ္းတယ္ေပါ့။ အမွန္မွန္က သူကလည္း ရႈ တာကုိး။ ကုိအံ့ေဇာ္က ၈၈-မ်ဳိးဆက္ ႏုိင္ငံေရးသမား။ လုံး၀ကုိမာတဲ့ သံေခ်ာင္းႏုိ္င္ငံေရးသမား။ ေတာ္လွန္ေရးသမား။ ေထာင္ကထြက္ေတာ့၊ ထပ္ဖမ္းမွာေၾကာက္လုိ႔ဆုိၿပီး မဲ့ေဆာက္က လူ႔ေဘာင္သစ္ဌာနခ်ဳပ္ကုိေရာက္လာတဲ့လူ။ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ ေရစက္ႀကဳံေလတယ္ေပါ့။ ႏုိင္ငံျခားကုိ အတူထြက္တဲ့အထိ ဘန္ေကာက္က အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ သူတုိ႔မိသားစုနဲ႔ အတူေနခဲ့ရေသးတယ္။ က်ေနာ္က ၾသစေတ်းလ်။ သူက ေနာ္ေ၀။ သူလည္း စာေရးတယ္။ အရက္ဖုိးရဖုိ႔အတြက္ ေခတ္ၿပိဳင္မွာ ေဆာင္းပါးေရးတဲ့လူ။ အခုေတာ့ ေနာ္ေ၀မွာ အရက္ဖုိးမ်ားမ်ားရေတာ့ ေဆာင္းပါးေတာင္မေရးေတာ့ဘူး။

တေန႔မွာ အိမ္ေရွ  ့တံတားနားမွာ ကစားေနတဲ့ ကုိ၀ဏရဲ  ့သမီးက လက္ပစ္ဗုံးတစ္လုံးေတြ ့တယ္။ သူေတြ ့ေတာ့ အိမ္ကလူႀကီးေတြကုိ သူပုန္သားသမီးပီပီ အလွ်င္အျမန္ သတင္းပို႔ေလတယ္။ လက္ပစ္ဗုံးက တံတားေအာက္က ေခ်ာင္းထဲမွာေရၾကည္ေနေတာ့ ေကာင္းေကာင္းျမင္ရတယ္။ ခေလးမေလး သတင္းပုိ႔ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးသတိ၊ ရန္သူသတိ အၿမဲရွိတဲ့ ကုိ၀ဏက မႈးေၾကာင္မႈးေၾကာင္နဲ႔ ခ်က္ခ်င္းအိမ္က တယ္လီဖုန္းကုိ ေကာက္ကုိင္ၿပီး ပါတီဌာနခ်ဳပ္က ပါတီေရးရာညြန္ၾကားေရးမႈးခ်ဳပ္ ကုိေအာင္ကုိ (အေမရိက) ထံကို ဆက္လက္သတင္းပုိ႔ေလတယ္။

 " လက္ပစ္ဗုံးတစ္လုံးေတြ ့ေၾကာင္း၊ အရြယ္အစားက လိေမၼာ္သီးအရြယ္ရွိေၾကာင္း၊ အိမ္ေရွ  ့က ေခ်ာင္းထဲမွာ ရွိသျဖင့္ ထေပါက္လွ်င္ အကုန္လုံးမသာျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း " သူရဲ  ့စုိးရိမ္ခ်က္ကို တင္ျပေလတယ္။

ဒီမွာတင္ ခ်က္ဆုိ နားခြက္က မီးေတာက္တဲ့ ပါတီေရးရာညႊန္ၾကားေရးမႈးခ်ဳပ္က လုိအပ္သလုိ စီစဥ္ညႊန္ၾကားေလတယ္။ ပါတီမွာ ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရးကုိနဲ႔ ဆက္ဆံဖုိ႔အတြက္ တာ၀န္ေပးထားတဲ့ ငပုေက်ာ္စြာ၀င္း (အေမရိက) ဆီကုိ ကုိေအာင္ကုိက ခ်က္ခ်င္း အမိန္ ့ေပးတယ္။

" အျမန္ဆက္လုပ္။ ခ်က္ခ်င္းေဆာင္ရြက္။ ဒါပဲ"

ေစာ္နဲ႔ ဇိမ္ယူေနတဲ့ ငပုေက်ာ္စြာလည္း ခ်က္ခ်င္း မဲ့ေဆာက္က ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရးကုိ ဖုန္းဆက္ၿပီး "ဆပ္၀ါဒီ ခပ္ ဖိ"၊ ဘာညာဆုိၿပီး ငေထာက္ေတြကို ရႊီးေလတယ္။ ေက်ာ္စြာ၀င္းဆုိတာက က်ေနာ္နဲ ့အတူတူ သူပုန္လုပ္ၾကတဲ့ ငယ္ေပါင္းေဘာ္ဒါႀကီးေပါ့။ ထုိင္းစကားကုိ အေတာ္ကၽြမ္းေတာ့ သူ ့ကုိပါတီက ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ပါတီၾကားမွာ ဆက္ဆံဖုိ႔အတြက္ ဆက္ဆံေရးအရာရွိအျဖစ္ ခန္႔ထားခံရတဲ့ လူ ေပါ့။ လစာေတာ့ မရဘူး။

သူကလည္း နဲနဲဆုိ မ်ားမ်ားပုိေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိေတာ့ ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရးေတြကုိ အားရပါးရ ၾကပ္, တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဗုံးေတြ ့တဲ့ ေနရာက NCUB ဌာနခ်ဳပ္၊ NUGB ရုံးတုိနဲ႔ နီးတဲ့ ေနရာဆုိေတာ့။

မဲ့ေဆာက္ ႏုိင္ငံေရးရပ္ကြက္က သိတဲ့အတုိင္း။ သတင္းတစ္ခုထြက္ၿပီဆုိရင္ အားလုံးသိတယ္။ မီဒီယာေတြကလည္း စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္တာခံရတဲ့လက္ပစ္ဗုံး။ သတင္းက မဲ့ေဆာက္တၿမိဳ  ့လုံးကုိ ျပန္႔သြားၿပီ။

"လက္ပစ္ဗုံးတစ္လုံးကို လူ႔ေဘာင္သစ္အဖြဲ႔၀င္ေတြရဲ  ့အိမ္နားမွာ ေတြ႔လုိ႔တဲ့"

သန္းတုတ္ၿပီး အတင္းေျပာသလုိ တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ေပါက္ေလတယ္။ နအဖ ေထာက္လွမ္ေရးေတြကမ်ား တမင္တကာ လုပ္ႀကံတယ္လုိ႔ဆုိၿပီး ထင္ေၾကးေပးတဲ့လူကေပးတယ္။

နာရီ၀က္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ဆုိင္ကယ္ဖြတ္ခ်က္ဖြတ္ခ်က္နဲ႔ ေသနတ္အတုိကုိ ခါးခ်ိတ္ၿပီး ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ေက်ာ္စြာ၀င္းတုိ႔ ေရာက္လာၾကတယ္။ ေခ်ာင္းထဲက လက္ပစ္ဗုံးကုိ လာၾကည့္တယ္။ ၾကည့္သာၾကည့္သြားတယ္။ ဘယ္သူမွ ေရေျမာင္းထဲကို ဆင္းၿပီး မဆယ္ရဲၾကဘူး။

ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရးက မဆယ္ရဲေတာ့ သူကပဲ ဆက္ၿပီး မဲ့ေဆာက္က ထုိင္းစစ္တပ္ကုိ လွမ္းၿပီးအေၾကာင္းၾကားတယ္။ ထုိင္းစကားနဲ႔ သူတုိ႔ေျပာေတာ့ က်ေနာ္နားမလည္ဘူး။ ဒီလုိေျပာတယ္လုိ႔ေတာ့ ခန္႔မွန္းမိတယ္။

" လက္ပစ္ဗုံးေတြ ့ရွိ။ ေရေျမာင္းထဲမွာျဖစ္။ အနီးအနားမွာ သူပုန္အိမ္ေတြရွိ။ အျမန္လာၾကည့္"

ဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ေရွ  ့မွာ လူေတြစုရုံးစုရုံးနဲ႔ ေရေျမာင္းထဲက လက္ပစ္ဗုံးကုိ ငုံ ့ငုံ ့ၿပီး ၾကည့္ေနၾကတယ္။ အားလုံးက ရင္တမမနဲ႔။ ဗမာေတြရဲ  ့ထုံးစံအတုိင္း ထင္ျမင္ခ်က္ေတြနဲ ့အတူ အာ တာပဲရတယ္။ ဘယ္သူမွ လက္ေတြ  ့ဆင္းၿပီး မဆယ္ရဲၾကဘူး။

နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေတာ့ ထုိင္းစစ္တပ္က မုိင္းရွာတဲ့စစ္သားေတြေရာက္လာၾကတယ္။ အရာရွိတစ္ေယာက္နဲ႔ ရဲေဘာ္ေလးေယာက္ အဖြဲ ့ေလးေပါ့။ ထုိင္းစစ္တပ္က စစ္ကားနဲ႔ အတူ မုိင္းရွာတဲ့ကိရိယာ ယူလာၾကတယ္။ ဘယ္မွာလဲ လက္ပစ္ဗုံး။ ၀ုိင္းၾကည့္ေနတဲ့လူေတြကလည္း အမ်ားႀကီးဆုိေတာ့ မုိင္းရွာတဲ့အဖြဲ ့ကလည္း ပဲ မ်ားမ်ား။ စစ္သာမတုိက္ရဲတာ လူ အေရွ  ့မွာေတာ့ ဟန္တျပျပနဲ႔ ဟန္ပဲရွိတဲ့ ထုိင္းစစ္သားေတြပါလား။ ဘယ္သူမွ ေခ်ာင္းထဲကို ဆင္းၿပီး လက္ပစ္ဗုံးကုိ မေကာက္ရဲဘူး။ ျမန္မာစစ္သားသာဆုိရင္ အရာရွိ အမိန္ ့ေပးတာနဲ႔ ဘာမွမစဥ္းစားပဲ ဆင္းၿပီးေကာက္မယ္လုိ႔ ေတြးမိတယ္။

သူတို႔ ျပင္ဆင္ေနတုန္း လက္ပစ္ဗုံးကုိ ကလိလုိ႔ လက္ျပတ္ေနတဲ့ ကုိ၀ဏက အိမ္ေရွ  ့၀ရံတာကေန မိန္ ့မိန္ႀကီးနဲ႔ "မစမ္းရင္" ေဆးေပါ့လိပ္အတုိကုိ ဖြာၿပီး ထုိင္ၾကည့္ေလတယ္။ သူ႔ေခါင္းထဲမွာလည္း တခါေသဘူး ပ်ဥ္ဘုိးနားလည္တယ္ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ဳိးရွိေလမလားပဲ။ ငါသာဆင္းၿပီးဆယ္ရင္ ေနာက္ထပ္ လက္တစ္ဘက္ထပ္ၿပီး ပ်က္လိမ့္အုံးမယ္ထင္တယ္။ အသာေလးၿငိမ္ေနမွ...........ဆုိတဲ့အေတြးမ်ဳိးေပါ့။

ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ေထာင္ထြက္၊ စာေရးဆရာ ကုိအံ့ေဇာ္က အနီးနားမွာ ကပ္ၿပီး စပ္စုေလတယ္။ လက္ပစ္ဗုံးဆုိတာ ဘယ္လုိဟာလဲ။

" ကုိအံ့ေဇာ္.....အကုိက လူ႔ေဘာင္သစ္ရဲ  ့ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ တစ္ေယာက္ပဲဆုိေတာ့ အကုိပဲ လက္ပစ္ဗုံးကုိ ဆင္းၿပီးေကာက္ေလ"  လုိ႔ ေနာက္ေတာ့....သူက ဒီလုိျပန္ေျပာတယ္။

" အာ...မင္းကလဲ" ဆုိၿပီး အိမ္ထဲကို စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႔ တန္းေျပးေလေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ေျပာတာ မမွန္ဘူးလား။ သူက ေခါင္းေဆာင္။ က်ေနာ္ကရဲေဘာ္ေလ။ ေခါင္းေဆာင္ဆုိေတာ့ ေရွ  ့က ရဲရဲ၀့ံ၀ံ့ ဦးေဆာင္ရမွာေပါ့။ ဟုတ္ဘူးလား။

မုိင္းရွာတဲ့ ကိရိယာနဲ႔ ထုိင္းစစ္သားေတြ ပထမဦးဆုံး စမ္းသပ္တာ မရဘူး။ တီ...တီ....တီ....ဆုိတဲ့ အသံမျမည္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေရကလည္းေနာက္ေနေတာ့ လက္ပစ္ဗုံးကုိ မျမင္ရဘူး။ ေရၾကည္တုန္းကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေတြ ့ရတယ္။ မုိင္းရွာတဲ့ဟာႀကီးနဲ႔ မရေတာ့ ထုိင္းစစ္သားေတြက ေရပုံးနဲ႔ ေပါက္တူး ေတာင္းတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အိမ္က ေရပုံး အစုတ္နဲ႔ အရုိးက်ဳိးေနတဲ့ ေပါက္တူးကုိ သြားယူၿပီး သူတုိ႔ကိုေပးလုိက္တယ္။

ဒီမွာတင္ ထုိင္းစစ္သားေတြ ငါးပတ္ၾကပီ။ ေခ်ာင္းကုိ တားတမံေတြ ပိတ္။ ရြံ  ့ဗြက္ေတြေပႀကံ၊ ေခၽြးတရႊဲရႊဲနဲ႔ ေခ်ာင္းထဲကေရကုိ ခပ္ထုတ္ၾကေလတယ္။ က်ေနာ္လည္း ၀င္ၿပီး ကူေပါ့ဗ်ာ။ လက္ပစ္ဗုံး ရွိတဲ့ေနရာကိုေတာ့ အမွတ္အသားလုပ္ထားတယ္။ အဲဒိေနရာကုိ မသြားရဲဘူး။ ထ ၿပီးကြဲရင္ အားလုံးေသကုန္မွာဆုိေတာ့။

တစ္နာရီေလာက္ ငါးပတ္ၾကရင္း အားလုံးေမွ်ာ္လင့္ေတာင္းတေနတဲ့ လက္ပစ္ဗုံးႀကီးကုိ ေတြ ့ပါၿပီ။ ေတြ ့ေတာ့ခ်က္ခ်င္း ဘယ္သူမွမေကာက္ရဲဘူး။ ငါးပတ္ၿပီး ႀကီးလာတဲ့ က်ေနာ္ ငါက်ီးနဲ႔ ငါးေမြထုိး ကို ဗြက္ထဲမွာ စမ္းသလုိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အဆူးမဆူးေအာင္ စမ္းၾကည့္တယ္။ လက္ပစ္ဗုံးက သံနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ လက္ပစ္ဗုံးမွ မဟုတ္တာ။ ဆယ္ၿပီး ကုန္းေပၚကုိ ပစ္တင္ေပးလုိက္ေတာ့ လူေတြအားလုံး ရွဲ က နဲ။ ကြဲမွာေၾကာက္လုိ႔ထင္တယ္။ သူတုိ႔ကိုင္ၾကည့္ေတာ့မွ လက္ပစ္ဗုံးက သႀကၤန္မွာ ေရထည့္ၿပီး ကစားတဲ့ လက္ပစ္ဗုံးျဖစ္ေနတယ္။ ဒီမွာတင္ အားလုံး၀ုိင္းရယ္ၾကေလတယ္။ ထုိင္းစစ္သားေတြက "ခ်စ္ဖုိင္" ဆုိၿပီး ဆဲပါေလေရာ။

ဒါ့ေၾကာင့္ မုိင္းရွာတဲ့ ကိရိယာနဲ႔ ရွာတာ မေတြ ့တာကုိး။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ အရမ္းေတာ္တဲ့ ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရး၊ မုိင္းရွာကၽြမ္းတဲ့ ထုိင္းစစ္တပ္၊ စစ္ေရးသတိအၿမဲရွိတဲ့ သူပုန္ေတြအားလုံး ကုိ၀ဏရဲ  ့ေလးႏွစ္အရြယ္ သမီးေလး ၾကပ္, တာကုိ ခံလုိက္ရေလသတည္း။


ခ်စ္ဖုိင္=ဆဲျခင္း (ထုိင္းစကား)
ဆပ္၀ါဒီခပ္= မဂၤလာပါ (ထုိင္းစကား)
ဖိ = အကုိ (ထုိင္းစကား)

နအဖ နဲ ့ေဒါ္စု သတင္းစာ၇ွင္းလင္းပြဲက ၈၇င္းနစ္စာအုပ္ထဲမွာေတာင္ မွတ္တမ္းတင္လုိ ့၇တယ္

တစ္နာ၇ီၾကာ ေတြ ့ဆုံ။ သတင္းစာ ၇ွင္းလင္းပြဲလုပ္။ ေမးခြန္းသုံးခု ေမးခြင့္၇။ ဒီေန ့အလုပ္ထဲမွာ အျဖဴေတြက ေျပာတယ္။ နအဖ နဲ ့ေဒါ္စု သတင္းစာ၇ွင္းလင္းပြဲက ၈၇င္းနစ္စာအုပ္ထဲမွာေတာင္ မွတ္တမ္းတင္လုိ ့၇တယ္တဲ့ဗ်ာ။ ေမးခြန္းသုံးခုဆုိေတာ့။ အ၇င္တုန္းက ေတြ ့ဆုံပြဲေတြမွာ ဒီလုိ သတင္းစာ၇ွင္းလင္းပြဲ မလုပ္တာေတာ့ အေတာ္ထူးျခားပါတယ္။ တစုံတ၇ာေတာ့ အဆင္ေျပႏုိင္မယ္လုိ ့ယူဆပါတယ္။ သုိ ့ေသာ္ တဘက္ကလည္း ဒီလုိ ေတြးမိတယ္။  ဒါလား နအဖ ေပးတဲ့ ေတြ ့ဆုံးေဆြးေႏြးေ၇း။ ဒါလား ေဒါ္စုေတာင္းေနတဲ့ ေတြ ့ဆုံပြဲ။ ဘာေတြေျပာလဲဆုိတာလည္း အေသးစိတ္မသိ၇။ ေဒါ္စုၾကည့္၇တာ လက္ပုိက္ၿပီးေတာ့ ခန္ ့ခန္ ့ႀကီးနဲ ့။ ဆ၇ာမႀကီး အထာလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မေပ်ာ္၇ြင္တဲ့ပုံ။ ဦးေအာင္ၾကည္ၾကည့္၇တာ အေတာ္ ေပ်ာ္ေနတဲ့ပုံ။ သူက ၈န္တူလားဗ်။ မ်က္ႏွာက အေျခာက္လို။ ေနပါအုံး။ ေတြ ့ဆုံလာတာက ဦးခင္ညြန္ ့ ၇ွိစဥ္ကတည္းက။ တခါမွ တခါမွ မျဖစ္။ အ၇ည္အခ်င္း၇ွိတဲ့ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ဆုိ၇င္ အဆင္ေျပေအာင္ ညွိႏူိင္းႏုိင္၇မယ္လုိ ့ က်ေနာ္ေတာ့ ယုံၾကည္တယ္။ အခုေတာ့ ေတြ ့တာပဲ အဖတ္တင္။ မီဒီယာမွာ ပါ။ ဒါေလာက္ပါပဲလား အေမစု၇ယ္။ ျပည္သူေတြကေတာ့ ဆင္၇ဲ ့ဟုိဟာကို ေခြး ေမွ်ာ္၇သလုိ ျဖစ္ေနၿပီ။ လည္ပင္ ၇ွည္တာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ အဆင္ေျပပါေစလုိ ့ဆုေတာင္းပါတယ္။ ဘယ္သူမွ သာေစနာေစမ၇ွိပဲ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္နဲ ့လူထုကုိ ပဲ အဒိက ငဲ့ ၾကပါလုိ ့ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အြန္လုိင္းကေနေ၇းလုိ ့ ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာျဖစ္ေနပါတယ္။ ေမာင္ဘုန္းေက်ာ္

Next One

ေစာမူစာ Moon Hsar က ၾသစေတ်းလ်ႏုိ္ငံ ဘစ္စဘိန္မွာေနတယ္။ ကုိထူးထူးဟန္နဲ ့တစ္ၿမိဴ  ့တည္းပါ။ သူက က၇င္။ အသက္ ၄၄။ ခေလး ငါးေယာက္အေဖ။ သူလည္း အစုလိုက္အၿပဴံလုိက္သတ္တယ္လုိ ့ ဒီေန ့ႏုိင္ငံတကာ မီဒီယာမွာေျပာၿပီ။ စစ္ေထာင္လွမ္းေ၇းတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ  ့ ေကအန္ယူမွာ လွ်ိဴ  ့ေထာက္လွမ္းခဲ့ပါတယ္။ သိခ်င္၇င္ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ ေနာက္ထပ္ ၾသစီမွာ ၇ွိတဲ့ ေထာက္လွမ္းေ၇းေဟာင္းေတြ သူတုိ ့လုိ ့ စြန္ ့ဖုိ ့၇ွိတယ္လုိ ့သိ၇တယ္။ အားေပးပါတယ္။ Refugee Moon Hsar gestures during an interview at his home in Brisbane, Friday, July 24, 2011. Hsar, 44, has come forward to confess his secret military past he says caused the deaths of up to 50 people in Burma, while working as a secret agent for the Burmese military between 1984 and 1987. (AAP Image/Dave Hunt) NO ARCHIVING

က်ေနာ္တို ့အေနနဲ ့ ဦးသိန္းစိန္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းတို ့ကိုေထာက္ခံသင့္တယ္။ မဟာမိတ္လုပ္သင့္တယ္လို ့ ျမင္ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းနဲ ့တင္ေအာင္ျမင့္ဦး သေဘာထား ကြဲလြဲေနၾကျပီ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေရႊမန္းနဲ ့ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးတို ့ အခ်င္းမ်ားေနၾကတယ္လို ့သတင္းရပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ ့အတြင္း အုပ္စုတိုက္ပြဲသိသိသာသာျဖစ္ေပၚေနတယ္။ ဗိ္ုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္း၊ ဦးသိန္းစိန္၊ ဦးေအာင္မင္း (မီးရထား၀န္ႀကီး) တို ့က ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကိုလုပ္ျခင္တယ္။ အေမရိကန္နဲ ့ ေျပလည္ေအာင္ဆက္ဆံခ်င္တယ္။ နိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ျပန္လြတ္ေပးသင့္တယ္လို ့ျမင္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြကိုလုပ္ျပီး အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကိုလုပ္မွ ျဖစ္မယ္လို ့ ယူဆတယ္။

တရုပ္အစိုးရကျမန္မာျပည္ကိုလြမ္းမိုးေနမႈေတြ စီးပြားေရးကို စိုးရိမ္ေနၾကတယ္။ ျမစ္ဆံုေရကာတာေဆာက္လုပ္မႈကို အႏၱရာယ္ႀကီးမားတဲ့စြန္ ့စားမႈလို ့ သူတို ့ျမင္ၾကတယ္။ သူတို ့နဲ ့ဆန္က်င္ဖက္ဂိုဏ္းက တင္ေအာင္ျမင့္ဦး၊ ေက်ာ္ဆန္း၊ ခင္ေအာင္ျမင့္၊ရဲထြန္းတို ့ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို ့အေနနဲ ့ ဦးသိန္းစိန္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းတို ့ကိုေထာက္ခံသင့္တယ္။ မဟာမိတ္လုပ္သင့္တယ္လို ့ ျမင္ပါတယ္။

From Mr Zon's blog

ဆက္လုပ္ပါ။ ကုိထူးထူးဟန္။ အားေပးေနပါတယ္။

ဆက္လုပ္ပါ။ ကုိထူးထူးဟန္။ အားေပးေနပါတယ္။ တေန ့ေတာ့အမွန္ေပါ္လာမွာပါ။ သူမ်ားေတြ ေဝဖန္တာကုိ ေၾကာက္ေန၇င္ ဘာမွမလုပ္ျဖစ္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူမ်ားေတြဘာပဲေျပာေျပာ အေလးမထားပါနဲ ့။ ေလးစားလွ်က္ ဘုန္းေက်ာ္

   

စြယ္ေတာ္ႀကီး

ကုိသုိက္လုိ႔ေခၚတဲ့ လူက လူရုိးႀကီး။ သူက ABSDF တပ္ရင္း (၉) ရဲ  ့ရင္းမႈး။ ၁၉၈၈-ခုႏွစ္မွာ မာစတာဘြဲ႔ကို သင္ယူေနတဲ့ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္။ လူက လူေခ်ာ။ စကားေျပာရင္ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔။

ကုိပိန္ လုိ႔ေခၚတဲ့လူက ကိုသိုက္ရဲ  ့သူငယ္ခ်င္း။ အသားျဖဴျဖဴ တရုတ္စပ္။ သူက တပ္ရင္းမႈး။ ကုိသုိက္နဲ႔ကုိပိန္က ေဘာ္ဒါေတြ။ က်ေနာ္က သူတို႔ရဲ  ့ပရိသတ္။ အၿမဲတမ္း ကုိပိန္ရဲ  ့ေတာ္ကီေတြထဲမွာ နစ္ေမွ်ာေနသူေပါ့။ တခါတေလ ကုိပိန္က သူလည္း ေဒါက္တာပိန္ ျဖစ္ခ်င္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ သူမ်ားေတြကုိ အားက်လုိ႔။ သုိ႔ေသာ္ ဘုိလုိလည္း အရမ္းကၽြမ္းတယ္ထင္လား။ ဘုန္းႀကီးေတြ တရားစာဖတ္တဲ့ေလသံနဲ႔ ဘိုလုိေျပာတက္သူ။ This is a book ဆုိရင္ သူက သစ္စ္အစ္စ္အက္ဘုတ္ခ္ လုိ႔ဆုိၿပီးဖတ္တဲ့လူ။ အခုေတာ့ အေမရိကန္မွာ ဆူရွီဆုိင္ပုိင္ရွင္အျဖစ္ သူ ့အနာဂတ္ကိုေရြးခ်ယ္ေလတယ္။ သူလည္း ၈၈-ခုႏွစ္ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား။တပ္ရင္းမႈးေဟာင္းႀကီးေပါ့။

၈၈-ခုႏွစ္မွာ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္က သူမ်ားေတြေတာခုိၾကေတာ့ သူတုိ႔လည္း အားၾကမခံေတာခုိၾကေလတယ္။

ကုိပိန္က ေလခၽြန္တာအရမ္းကၽြမ္းတယ္။ ေလေလးတခၽြန္ခၽြန္နဲ႔ အၿမဲတမ္းၿပဳံးေပ်ာ္ၿပီး သူမ်ားေတြကုိ ၾကပ္ တာကုိ၀ါသနာအရမ္းပါတဲ့လူ။

ကုိသုိက္ ႏွင့္ ကုိပိန္

တေန႔ေတာ့ ကုိပိန္ရဲ  ့သြားတစ္ေခ်ာင္း က်ဳိးသြားတယ္။ ကုိပိန္က က်ဳိးသြားတဲ့ သူ႔သြားကုိ ေသေသခ်ာခ်ာထုတ္ပုိးၿပီး ဘုရားစင္ေပၚမွာ တင္ထားတယ္။ ကုိသုိက္နဲ႔ကိုပိန္က အတူေနေတာ့ ဘုရားတရားကုိင္းရႈိင္းတဲ့ ကုိသုိက္လည္း ဘုရားရွစ္ခုိးေလတယ္ေပါ့။ ဒီမွာတင္ ကုိသုိက္က ေသေသခ်ာခ်ာ ထုတ္ထားတဲ့ ကုိပိန္ရဲ  ့သြားကုိေတြ႔ၿပီး ဒီလုိေမးတယ္။

"ကုိပိန္ ဒီသြားက ဘယ္သူ ့ဟာလဲ" လုိ႔ဆုိၿပီး အံ့ၾသတႀကီးနဲ႔ေမးတယ္။ ဒီမွာတင္ ကုိပိန္က ဒီလုိေျပာတယ္။

"ဒါ ပုဂၢိဳလ္တစ္ပါးက စြန္႔သြားတဲ့ စြယ္ေတာ္ႀကီး" ဆုိၿပီးခပ္တည္တည္နဲ႔ ကုိသုိက္ကုိ ၾကပ္ေလတယ္။

သူမ်ားၾကပ္တာကုိ ၾကပ္မွန္းမသိတဲ့ကုိသုိက္....ကုိပိန္ရဲ  ့စြယ္ေတာ္ႀကီးကုိ အားရပါးရ ဖင္မႈေထာင္ေထာင္ၿပီး ရွစ္ခုိးေလတယ္။ လုိခ်င္တဲ့ဆုကိုေတာင္းပါတယ္။ စြယ္ေတာ္ႀကီးဆုိေတာ့ ဖူးရခဲတယ္ဆုိၿပီး ကုိပိန္ကုိ ႀကိတ္ၿပီး ေက်းဇူးတင္ေလတယ္။

သုံးေလးရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကုိပိန္က သူ ့သူငယ္ခ်င္းကုိ အေတာ္ေလးသနားသြားၿပီ။ အၿမဲတန္း သူ ့စြယ္ေတာ္ႀကီးကုိ ဖူးေနလုိ႔။ ဒီမွာတင္ကုိပိန္က-

"ေဟ့လူ အဲဒါ က်ေနာ့္သြားဗ်" လုိ႔  စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႔ ေျပာေလတယ္။ ဒီမွာတင္ ကုိသုိက္မ်က္ႏွာနီရဲၿပီး-

"ခင္ဗ်ားဗ်ာ" ဆုိၿပီး ဆဲပါေလေရာ။

အခုေတာ့ ကုိသုိက္က ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံ ဆစ္ဒနီမွာေနၿပီး ကုိပိန္က အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာပါ။

မွတ္ခ်က္။    ။ ခြင့္မေတာင္းပဲေရးမိတာကုိ ခြင့္လႊတ္ပါ။

အာဇာနည္ေန႔ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ကဘာလဲ???

ဦးေစာေၾကာင့္ အာဇာနည္ေန႔ျဖစ္လာတာလုိ႔ေျပာႏုိင္သလုိ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ မေသခဲ့ရင္လည္း အာဇာနည္ေန႔ဆုိတာ ျမန္မာ့သမုိင္းမွာရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး...။

ေသနတ္နဲ ့အပစ္ခံရလုိ ့ေသတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔လူတစ္စုကုိ အာဇာနည္လုိ႔ေခၚရင္...ဘာ့ေၾကာင့္လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲမွာ ေသခဲ့တဲ့သူေတြ၊ အသတ္ခံရတဲ့သူေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိၾကေတာ့ တခမ္းတနားအာဇာနည္ကုန္းဆုိၿပီး လုပ္ေပးခဲ့လား။ မလုပ္ေပးခဲ့ပါ။

၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုတုိ႔၊ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္၀င္ေတြ၊ ဗကပက သခင္သန္းထြန္း၊ ဦးေန၀င္းစတဲ့လူေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္  စတဲ့တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြလည္း လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲမွာ ပါခဲ့တယ္။ အခုဆုိရင္ ေသတဲ့လူလည္း ေသကုန္ၾကပီ။ သူတုိ႔ေသလုိ႔ အာဇာနည္ကုန္းလုပ္ေပးလား။ အာဇာနည္ေန႔လုိ႔ သတ္မွတ္ေပးလား။ ဘယ္သူက အာဇာနည္ေန႔ဆုိၿပီး သတ္မွတ္တာလဲ။

ဦးႏုအစုိးရပဲ မဟုတ္လား။ သူတုိ႔က ဗမာေတြျဖစ္တယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေတြျဖစ္တယ္။ ေဘာ္ဒါေတြျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း အမႊန္းတင္ေပးတာေကာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ တကယ္တန္းေျပာရရင္ အာဇာနည္ေန႔ဆုိတဲ့အရာဟာ တျခားလူေတြအတြက္ မတရားသလုိျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ေတြးမိတယ္။

အာဇာနည္ေန႔အစား စစ္သခ်ၤိဳင္းလုိမ်ဳိးလုပ္ၿပီး ဒီေနရာမွာ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့လူတုိင္းကုိ ျမဳပ္ႏွံသင့္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ကစလုိ႔ အညတရရဲေဘာ္အဆုံးကို အာဇာနည္လုိ႔သတ္မွတ္သင့္တယ္။ အခုၾကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔အစည္းအေ၀းလုပ္တုန္း ပါ၀င္တဲ့လူေတြေလာက္ပဲ အာဇာနည္ျဖစ္ကုန္သလားလုိ႔ပါ။ က်ေနာ့္ရဲ  ့အဘုိးေတြ ဂ်ပန္ကုိတိုက္တုန္းက BIA တပ္မွာ ထမင္းခ်က္ဘူးတယ္။ ေသနတ္တုိက္ဘူးတယ္။ သူတုိ႔လည္း တုိက္ပြဲထဲမွာ ဂ်ပန္သတ္လုိ႔ေသခဲ့တယ္။ သူတုိ႔ၾကေတာ့ အာဇာနည္မျဖစ္ဘူးဗ်ာ။ သနားပါတယ္။

ဘယ္သူကုိမွ မေစာ္ကားပါဘူး။ ေတြးေနတာပါ။

ကုိထူးထူးဟန္မေဂါက္ပါ

ကုိထူးထူးဟန္ကုိ သံသယနဲ႔ ေရးလာေျပာတာကုိၾကည့္ၿပီး တခါတေလ အဲဒိလုိသံသယမ်က္လုံးနဲ႔ၾကည့္တဲ့လူေတြဟာ ေခါင္းမရွိသလုိပဲ။ ဒီကိစၥက အမႈေသးေသးေလးမဟုတ္ဘူး။ အနည္းဆုံးေထာင္က်ႏုိင္တယ္။ ေဂါက္ၿပီးေျပာရင္ေတာင္ စစ္လားေဆးလားျမန္းလားနဲ႔ ဘယ္ေလာက္အလုပ္ရႈပ္တယ္မွတ္လဲ။ က်ေနာ္သာဆုိရင္ ဘာဘီက်ဴနဲ႔ဘီယာပဲ ဇိမ္ခံၿပီးေသာက္ေတာ့မယ္။ ဒီလုိေပါက္ကရကို ဘယ္ေတာ့မွမေျပာပါ။

ဒီေလာက္ အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ၀န္ခံခ်က္ကုိ က်ေနာ္သာဆုိရင္ ဘယ္ေတာ့မွမေျပာပါ။ အနည္းဆုံး အလုပ္ရႈပ္တယ္။ ရဲတုိ႔ တရားရုံးတုိ႔နဲ႔ စကားေျပာရတာ အရမ္းအလုပ္ရႈပ္တယ္။ Centerlink ပုိက္ဆံစားၿပီး ၾသစီ၀ုိင္တစ္ခြက္နဲ႔ ဘာဘီက်ဴစားၿပီး ဇိမ္ပဲခံမယ္။ ဒီလုိမ်ဳိး ေပါက္တကရေတာ့မေျပာ။

နာမည္ႀကီးခ်င္ရင္ တျခားနည္းလမ္းရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုထူးထူးဟန္ ေဂါက္တာဆုိရင္ေတာ့ မတက္ႏုိင္။

ၾသစီမွာ တခ်ဳိ ့ေသာ ၈၈-ကလူေတြ မုန္ ့ရႈလိုက္၊ ဂလုလုိက္နဲ႔ ကၽြန္းေၾကာင္တာျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကုိထူးထူးဟန္ကေတာ့ ျဖစ္ပုံမေပၚပါဘူး။ ၾသစေတ်းလ်မွာ ျမန္မာေထာက္လွမ္းေရးေတြ တစ္ပုံႀကီးရွိတယ္လုိ႔ ကုိထူးထူးဟန္ေျပာပါတယ္။

သူေျပာသလုိ ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္းအရွိေတြရဲ  ့သားေတြသမီးေတြလည္း ေျပာတာကုိ ေတြ႔ဘူးပါတယ္။ မယုံမရွိနဲ႔။ အိမ္ေရွ ့ကိုလာၿပီး ေသနတ္နဲ႔ ေတ့ ပစ္သြားႏုိင္တယ္။ က်ေနာ္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတစ္ဦးနဲ႔ တစ္ရုံးတည္းေနဘူးပါတယ္။ မဲ့ေဆာက္က ရုံးမွာပါ။ သူစစ္ေထာက္လွမ္းေရးဆုိတာ မသိခဲ့ပါ။ ဒီလုိလူမ်ဳိးေတြအမ်ားႀကီး။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိထူးထူးဟန္ရဲ  ့သတိၱကုိ ခ်ီးက်ဴးပါ။ 

ကုိထူးထူးဟန္

က်ေနာ္ ဒါကုိ ဖတ္ၿပီးအရမ္းအံ့ၾသသြားခဲ့တယ္။ ၀မ္းနည္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္လည္မိပါတယ္။ သူ ့လုိလူမ်ဳိး ရွိေသးပါလားလုိ႔။

ကုိထူးထူးဟန္သည္ ၈၈-ခုႏွစ္တြင္ လူအေျမာက္အမ်ားကို သတ္ပစ္တယ္။ ဆႏၵျပသူမ်ားကုိ ဆုိလုိပါသည္။ အခု သူ ့အမွားကို သူ ေတာင္းပန္သည္။ ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံရဲ ့ဥပေဒအတုိင္း လုိက္နာမည္ဟု သူေျပာသည္။ က်ေနာ္သူ ့ကုိ အရမ္းေလးစားတန္ဖုိးထားမိသည္။ က်ေနာ္တက္ႏုိင္သေလာက္ သူ ့ကုိကူညီပါအုံးမယ္။

ဘာ့ေၾကာင့္ သူဒီလုိသတ္ရလဲဆုိေတာ့ အေၾကာင္းရင္းမ်ားစြာရွိႏုိင္သည္။ သူ ့ကိုေတြ႔ရင္ က်ေနာ္ေမးခ်င္ပါသည္။ အမိန္႔မေပးပဲ ဘယ္သူကမွ မသတ္ပါ။

က်ေနာ္သည္ စစ္သားမိသားစုမွ ေပါက္ဖြားလာသည္။ ေထာက္လွမ္းေရးဌာနခ်ဳပ္နားတြင္ေနသည္။ အမ်ဳိးေတြသည္ ေထာက္လွမ္းေရး ၀န္ထမ္းမ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။

က်ေနာ္သည္ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ၈၈-ခုႏွစ္မွာ လူေတြကုိ သတ္ခဲ့တာကို သိခဲ့သည္။ သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းေျပာေနသည္ကုိ ၾကားခဲ့မွတ္ခဲ့ဘူးသည္။

ယခုလုိ ကုိထူးထူးဟန္ေျပာသည္ကုိ တခါမွမေတြ႔ဘူးပါ။ ျဖစ္ႏုိင္္လွ်င္ ကုိထူးထူးဟန္ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလုိသတ္ခဲ့ရလဲဆုိတာကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာျပေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိပါသည္။

---------------------

A Burmese refugee living in Australia says he committed 24 executions while working undercover for the Burmese military regime and says he was involved in at least another 100 murders.

Htoo Htoo Han, now an Australian citizen, says he performed the executions during the 1988 anti-government uprising that swept Burma, resulting in thousands of deaths.

Han says he worked as an undercover officer in Burmese military intelligence from 1987 until 1992, leading a group whose main role was to identify targets and kill them.

"I did it, I am a war criminal," he said.

"For so long I have lived like an animal.

"Now I want to release what I carry inside for 20 years. I want to say sorry to the mothers and fathers of the people I killed."

Han says he chose to approach the media with his story, fearing it might not be told if he went directly to authorities.

The 44-year-old father of three young children says he expects to be dealt with and is ready to turn himself over to Australian authorities.

He says he led a group that infiltrated student groups and masqueraded as protesters.

As leader of the group, he says he was also indirectly involved in at least 100 other murders.

"We destroy them ... destroy means kill," Han said.

He says he killed his victims with a bullet to the back of the head, but is aware of others who were buried alive and their bodies incinerated.

"Just bang, very quick. I don't do torture," he said.

Han has come forward because he says he can no longer live with his guilt.

An Australian citizen for more than a decade, Han says he turned his back on his former Burmese masters before coming to this country, a decision he claims resulted in an attempt on his own life.

Since arriving here he has campaigned widely in Australia against his former government, speaking in schools and using his artistic skills to focus on repression and human rights abuses around the world.

He insists he has not engaged in any criminal activity in Australia.

In 2003, SBS television made a documentary around a campaign he conducted in Australia to raise awareness of human rights abuses in Burma.

Han says he is prepared to face whatever justice he deserves, including a long jail term.

He also acknowledges he may never see his children again, but he hopes they will come to understand what he has done.

"I am prepared for this. I think my wife and kids for sure will cry a lot," he said.

"But in Burma a thousand mothers cry."

AAP

Topics: law-crime-and-justice, unrest-conflict-and-war, murder-and-manslaughter, crime, human, australia, burma

First posted July 18, 2011 13:37:07

ေပးပုိ႔သူ ကုိသိန္းလြင္(လူ႔ေဘာင္သစ္)

ဘုန္းႀကီးဆုိတာ ဘုန္းႀကီးနဲ႔တူမွေကာင္းတယ္

က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ  ့မွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေလးေက်ာင္းရွိတယ္။ ဓမၼာရုံတစ္ခုလည္းရွိေသးတယ္။ အရင္တုန္းက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ႏွစ္ေက်ာင္းပဲရွိပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးကတစ္မ်ဳိး၊ လူက တစ္မ်ဳိးနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြအမ်ားႀကီးေပၚလာပါတယ္။ ၿမိဳ  ့က ေသးေသးေလးပါ။

ေနာက္ဆုံးေပၚတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြဟာ တစ္ေက်ာင္းနဲ႔တစ္ေက်ာင္း ခဲ နဲ႔ လွမ္းထုေတာင္ မွီႏုိင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ ကြဲတာနဲ႔လူေတြလည္းကြဲပါေတာ့တယ္။ အရင္တုန္းက မရွိအတူရွိအတူေနလာခဲ့တဲ့လူေတြ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိစၥနဲ႔ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ၾကၿပီး မတည့္ၾကျပန္ဘူး။

ျမန္မာကလြဲရင္ အျခားေက်ာင္းေတြဟာ ခန္းနားႀကီးမားေသာ အေဆာက္အဦးႀကီးေတြပါ။ ျမန္မာေက်ာင္း ကေတာ့ ကေဘာက္တိကေဘာက္ျခာ ေက်ာင္းလုိ႔ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာေတြဟာ ခ်မ္းသာတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ေက်ာင္းေသးတာကုိေတာ့ လက္ခံပါတယ္။

ျဖစ္ႏုိင္ရင္ က်ေနာ္က စုစည္းမႈနဲ႔ ညီညြတ္မႈကုိ အရမ္းအလုိရွိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိစၥ ေျပာျဖစ္တယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသုံးေလးေက်ာင္းျဖစ္ေနတာ မေကာင္းဘူးလုိ႔လည္းမေျပာခ်င္ပါ။ ဘုန္းႀကီးလည္း အားလုံးေပါင္းမွာ ေလးပါးေလာက္ရွိပါတယ္။ သုံးေက်ာင္းေပါင္းရင္ေတာင္ ေလးပါးေလာက္ပဲရွိတာကုိ ဒီလိုလုပ္ရင္ မေကာင္းဘူးလားလုိ႔။

အျခားဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို ေရာင္းၿပီးတစ္ေက်ာင္းထဲမွာ ေက်ာင္းႏွင့္တူေသာ ေက်ာင္းအႀကီးတစ္ခုကုိ ေဆာက္လုပ္ၿပီး ဘုန္းႀကီးေတြအခ်င္းခ်င္း သတင္းသုံးရင္ မေကာင္းဘူးလားလုိ႔ အႀကံေပးဘူးပါတယ္။ ဘယ္လူႀကီး ဘယ္ဘုန္းႀကီးကမွ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ ဘာသာေရးလုပ္ၿပီး အတၱေတြႀကီးၾကတယ္။ သာသာနာေတာ္ျပန္႔ပြားေရးလုပ္ဖုိ႔အတြက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေထာင္ထားတာပါ။ ဘုန္းႀကီးေတြ ေငြကုိ မက္ၿပီးၾသစေတ်းလ်မွာ သတင္းသုံးဖုိ႔မဟုတ္ပါ။

က်ေနာ္ မိရုိးဖလာ ဗုဒဘာသာ၀င္တစ္ဦးပါ။ ဘုန္းႀကီးကိုလည္း ရွိခုိးတက္ပါတယ္။ ေလးစားတက္ပါတယ္။ သံဃာဆုိတာကိုလည္း ၾကည္ညိဳပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ခၽြင္းခ်က္ေတာ့ရွိပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးဆုိရင္ ၀ိနည္းနဲ႔ေနတဲ့ဘုန္းႀကီး၊ တန္ခုိးမႀကီးရင္ေတာင္ ဘုန္းႀကီးစာတက္တဲ့ ဘုန္းႀကီးေတြကို ပုိၿပီးၾကည္ညိဳပါတယ္။ ဘုန္းႀကီး၀တ္ၿပီး ေငြရဖုိ႔၊ အစားေခ်ာင္ဖုိ႔အတြက္ သကၤန္းကုိခုတုံးလုပ္တာေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ  ့ကဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိသြားၿပီး ဘုန္းႀကီးကုိ ကန္ေတာ့ဖုိ႔ အင္မတန္၀န္ေလးပါသည္။

ခရာဇ္ယာန္ဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူႀကီးတစ္ေယာက္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိ အပ်င္းေျပသြားလည္တယ္။ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ျဖစ္တဲ့သူက ခရစ္ယာန္ကိုးကြယ္တဲ့လူကို ဒီလုိေျပာတယ္။ မင္းငါ့ေက်ာင္းကိုလာၿပီး ငါ့ကုိ ကန္ေတာ့ေပါ့။ ဒီမွာတင္ ဟုိလူက....မင္းလည္း လူ၊ ငါလည္း လူ ဘာလုိ႔ မင္းကုိငါက ရွစ္ခုိးရမွာလဲလုိ႔ေျပာေရာ။ ဒါက က်ေနာ္ေတြ႔ဘူးၾကားဘူးတဲ့ ၿမိဳ  ့က ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါ။

က်ေနာ္တုိ အလုပ္လုပ္တဲ့ ၀င္ေငြဟာ တစ္ႏွစ္ကိုမွ ေဒၚလာ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ စုမိရင္ အေတာ္ကံေကာင္းပါ။ ဟုိေပး ဒီေပး၊ ဟုိဟာ၀ယ္ ဒါ၀ယ္နဲ႔ လစာထုတ္တာနဲ႔ကုန္ပါတယ္။ ဒါက လူတို္င္းပါ။ ႏုိင္ငံျခားမွာေနတဲ့လူတုိင္း ေငြကုိအမ်ားႀကီးမစုႏုိင္ပါ။ ေနဘူးတဲ့လူတုိင္းသိပါတယ္။ သူ ့ေငြနဲ႔သူ ့ဟာက ကြက္တိပါ။

သုိ႔ေသာ္ ဘုန္းႀကီးေတြ ေငြအေတာ္စုမိတယ္။ သူတုိ႔မွာ ဘာကုန္က်စရိတ္မွမရွိဘူး။ ဆြမ္းလည္း အခမဲ့။ ေနစရာေက်ာင္းလည္း အခမဲ့။ ေရဖုိးမီးဖုိး အခမဲ့။ အစုိးရကေပးတဲ့ ေထာက္ပ့ံေၾကးလည္းရေသးတယ္။ တကယ္လုိ႔ေက်ာင္းတက္ေနရင္ေပါ့။ ဒါ့အျပင္၊ တရားပြဲသြားရင္ အလွဴေငြ၊ ကထိန္ဆုိရင္လည္း အလွဴေငြရပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ကုိ သုံးေလးေသာင္းေလာက္ သူတုိ႔မွာ ၀င္ေငြရွိပါတယ္။ တရားေဟာေကာင္းရင္ေကာင္းသလုိ ေထာပါတယ္။ မနာလုိလုိ႔ေျပာေနတာမဟုတ္ပါ။ ေက်ာင္းမွာက ဘုန္းႀကီး တစ္ပါးႏွစ္ပါးပဲရွိေတာ့ ေထာပါတယ္။ ဒါေတာင္ ဘုန္းႀကီးေတြဟာ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ျမန္မာ့ကြန္ျမဴနတီ အတြက္ ရည္ဇူးၿပီး တစ္ေက်ာင္းထဲျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ မလုပ္ၾကဘူး။ တခါတေလ စဥ္းစားမိတာက ဘုန္းႀကီးလည္းလူပဲ။ အတၱရွိတယ္။ ေနရာလုၾကတယ္လို႔။

သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းကြဲေတာ့ လူေတြပါလုိက္ကြဲၾကတယ္။ ဘုန္းႀကီး၀တ္တာက ေငြရဖုိ႔မဟုတ္ပါ။ သာသနာအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္သည္ ဒီလုိဘုန္းႀကီးမ်ားကိုု ကန္ေတာ့ဖုိ႔အင္မတန္၀န္ေလးပါတယ္။ က်ေနာ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားဖို႔ အင္မတန္ေၾကာက္ပါတယ္။ သာမညဆရာေတာ္လုိမ်ဳိးဘုန္းႀကီးဆုိရင္ က်ေနာ္အေတာ္ၾကည္ညိဳပါတယ္။ ကန္ေတာ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ တခါတေလ ဘုန္းႀကီးေတြကုိၾကည့္ၿပီး အရမ္းစိတ္ပ်က္တယ္။

ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံမွာ သတင္းသုံးတဲ့ဘုန္းႀကီးဟာ အဂၤလိပ္လုိမွ အျခားသူေတြကုိ တရားမေဟာတက္ရင္ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးသာသနာက ျပန္ ့ပြားအုံးမွာလဲ။ အခုုေတာ့ ဘုန္းႀကီးအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လုံး၀ တရားမေဟာတက္ဘူး။ ဘုိလုိေျပာတာပါ။ ဗမာလုိေတာ့ ေဟာပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ၾသစေတ်းလ်လာတာ ဘာလုပ္ဖို႔လဲ။ ေငြ ရဖုိ႔လား။ ဘုန္းႀကီး ၀တ္တာဘာလုပ္ဖုိ႔လဲ။ အစားေခ်ာင္လုိ႔လား။ ဘုန္းႀကီးအားလုံးကုိ မဆုိလုိပါဘူး။ လုပ္တဲ့ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ေျပာေနတာပါ။ ဘာသာတရားကုိလည္ မေစာ္ကားပါဘူး။ က်ေနာ္ စိတ္ရွင္းရွင္းနဲ႔ ကုသုိလ္လုိခ်င္ပါတယ္။

လမ္းေပၚမွာစီးတဲ့ ဧရာ၀တီ

လမ္းေပၚမွာ စီးတဲ ့ဧရာ၀တီ

က်ေနာ္ မငိုဘူးအေမ
အခန္းတံခါးေတြကို အလံုပိတ္
မီးပြင့္ေတြ အကုန္မွိတ္ျပီး
တိတ္တဆိတ္ အိပ္ခဲ့ရတဲ ့ညေတြမွာ
ငါဘာေတြ မွားခဲ ့လို ့လည္းဆိုတဲ ့ေမးခြန္းတခုနဲ ့
သက္ျပင္းေတြကို မွဳတ္ထုတ္ေနခဲ့ရတယ္။

ပထမေန ့
ေမတၱာတရားရဲ ့ပဲ ့တင္သံေတြ
လမ္းမေတြေပၚကိုလႊမ္း
သံဃာေတာ္ေတြ ခင္းေနတဲ ့လမ္းေဘးမွာ
လက္အုပ္ခ်ီ မ်က္ရည္၀ဲ
က်ေနာ္ရဲ ့ေျခေထာက္ေတြကို
ေၾကာက္စိတ္ေတြက ဆြဲထားတုန္းပဲ အေမ။

ဒုတိယေန ့
မိုးထဲ ေရထဲ ေျခဗလာနဲ ့
ေမတၱာေ၀ က်တဲ ့ပြဲမွာ
လူငယ္ေတြ ျပည္သူေတြ
ေရႊ၀ါေရာင္ စီးေၾကာင္း ေဘးက ျခံရံ
ဧရာ၀တီ အသစ္းတခု
လမ္းေပၚကို လွ်ံထြက္က်
ေမေမ ေရ အဲဒီေန ့ကေတာ့
က်ေနာ္ ကိုယ္တုိင္ ဧရာ၀တီ ျဖစ္ခဲ့ရေပါ့။

ေနာက္တေန ့ရိုးရိုးေလးပါပဲ အေမ
အေမရဲ ့အပူကို အန္တု
ေညာင္းညာကိုက္ခဲမွဳေတြကို မမွဳတဲ ့
သံဃာ့အာဇာနည္ တို ့အတြက္
အုပ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္
က်ေနာ္ အေသအခ်ာကို ျဖစ္ခဲ့တယ္ အေမ။

ဗုဒၹဘာသာ ထြန္းကားတဲ ့ႏိုင္ငံက
ဗုဒၹဘာသာ ၀င္တေယာက္ျဖစ္တဲ ့အေမ
က်ေနာ့္ရဲ ့လုပ္ရက္ေတြ အတြက္
သာဓုေခၚ ေက်နပ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

က်ေနာ့္ စိတ္နဲ ့မတန္တဲ ့
အခ်ိဳ ့ေသာ သူေတြ့ရဲ ့အေၾကာင္း
အေမ့ကို စာလံုးေပါင္းျပ မေနေတာ့ပါဘူး။
အရူးတကာ့ အရူးထဲမွာမွ
အဆိုးဆံုးဆိုတဲ ့အာဏာရူး
ျပီးေတာ့ သူ ့ႏွဳတ္မွာမွ အမိန္ ့ေပးခြင့္
သူ ့လက္ေအာက္မွာက
ငရဲ နဲ ့ေတာင္ မတန္တဲ ့
မိစၧာေတြ
သူတို ့ရဲ ့လက္ထဲမွာက လူသတ္လက္နက္
ေမေမေရ
ဒီႏိုင္ငံရဲ ့အနာဂါတ္ သူတို ့လက္ထဲကို
ဘယ္လိုစိတ္နဲ က်ေနာ္တို ့့အပ္ရမလည္း။

ေမေမေရ
ရိုက္ႏွက္ခံ ဒဏ္ရာဗလာပြနဲ ့
ျပန္လြန္ေတာ္ မူခဲ့ၾကရွာတဲ ့
သံဃာေတာ္အခ်ိဳ ့ရဲ ့၀ိဥာဥ္ေတြ
က်ေနာ့္ကုိ လာစကားေျပာေနတယ္။
(အေရွ ့အရပ္ ရွိေသာ အနႏၱ စၾကာဝဠာအနႏၱ သတၱ၀ါတို ့
ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ျငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။ ေဒါသ ခပ္သိမ္းျငိမ္းၾကပါေစ။
ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ျငိမ္းၾကပါေစ။ ႏွလံုးစိတ္၀မ္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။ )

ငါတို ့ေမတၱာတရားဆိုတဲ ့အလင္းနဲ ့
ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းကို ထြန္းညွိခဲ့ၾကတယ္တဲ ့
ဟုတ္တယ္အေမ
အားလံုးဟာ တကယ့္ကို ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းပါပဲ
ဒိုင္းေတြကို နံပါတ္တုတ္နဲ ့တဒုန္းဒုန္းတီးျပီး
ညာသံေပး ခ်ီတက္လာသံေတြ
မ်က္ရည္ယိုဗံုးခြဲသံေတြ
ေသနတ္ပစ္သံေတြ
ေအာ္ဟစ္ ဆဲဆိုသံေတြ
ေနာက္…. ၾကိမ္းေမာင္းရိုက္ႏွက္သံေတြ
အဲဒီအသံေတြ ေရာက္မလာခင္အခ်ိ္န္ထိ
တႏို္င္ငံလံုးဟာ သံဃာေတာ္ေတြရဲ ့
ေမတၱာတရားေတြနဲ ့ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းအတိ
ျပီးေနခဲ့ပါတယ္ အေမ။

ေမေမေရ
မိစၧာတို ့ရဲ ့က်ည္တေတာင့္ကို ႏွလံုးသားထဲ
ထုိးေဖာက္၀င္ေရာက္ခြင့္ ျပဳလုိက္ရတဲ ့
ေက်ာင္းသား တေယာက္ရဲ ့၀ိဥာဥ္က
က်ေနာ္ ့ကို စကားေတြ လာေျပာတယ္။
(သံဃာေတာ္ေတြကို က်ေနာ္ ရွစ္ခိုးတယ္။
သံဃာေတာ္ေတြ လုိအပ္သမွ်ကို က်ေနာ္ လွဴဒါန္းတယ္။
သံဃာေတာ္ေတြနဲ ့အတူ သတၱ၀ါေတြ အားလံုးကို
က်ေနာ္ ေမတၱာပို ့တယ္။
က်ေနာ္ ဘာအမွားမွ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။
က်ေနာ္ အျဖဴစင္ဆံုး စိတ္တခုနဲ ့
အလုပ္သင့္ဆံုး အလုပ္တခုကိုပဲ လုပ္ခဲ့တာပါတ)ဲ့ ။

ဟုတ္တယ္ အေမ။
ေက်ာင္းသားေတြ၊ြလူငယ္ေတြ၊ျပ​ည္သူေတြ၊
သံဃာေတာ္ေတြ ေဖာက္တဲ ့လမ္းေနာက္ကို
ေပ်ာ္လို ့ေလွ်ာက္လိုက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။
အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို နားလည္လို ့
အမွန္နဲ ့အမွားဆုိတာကို ခြဲျခားတတ္လို ့
အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္ ရမယ္ဆိုတဲ ့အသိရွိခဲ့လို ့
ေနာက္ျပီး တတ္ႏိုင္တဲ ့အားေလးတခုနဲ ့နိစၧဓူ၀ ဘ၀ေတြထဲက
ျဖစ္ျဖစ္ေနတဲ ့မျဖစ္သင့္တာေတြကို ေလ်ာ့ပစ္ႏိုင္ဖို ့
သိတ္မေသခ်ာတဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလး မစို ့မပို ့္နဲ ့
လမ္းေပၚကို ထြက္ခဲ့ၾကတာပါ။

အမွားအယြင္းဆိုတာနဲ ့ေ၀းတဲ ့
အျဖဴေရာင္ လူငယ္ေလးေတြဆိုတဲ ့ရင္ဘတ္ကို
အနီေရာင္ေသြးေတြလႊမ္းေအာင္ပ​စ္ခတ္
သူတို ့ေတြ လုပ္ရက္ခဲ့ၾကတယ္ အေမ။

ေမေမေရ
အဲဒီေတာ္လွန္ေရးမွာ
ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေတြက အစ
စစ္ေျမျပင္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
သံဃာေတာ္ေတြရဲ ့ေသြးက စလို ့
ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ ့ေသြးအဆံုး
မိစၧာေတြ ျမိန္ေရ ယွက္ေရ ေသာက္သံုးခဲ့ၾကတယ္။

ေမေမေရ
အေျပာင္းအလဲတခုအတြက္
အသက္၀ိဥာဥ္ေတြ စေတးဖို ့လိုအပ္တယ္တဲ့။
ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းအတြက္ တရားမွ်တမွဳအတြက္၊ အမွန္တရားအတြက္
ဒီထက္ပိုျပီး ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္
ထပ္ေပးဆပ္ရအံုးမွာလည္းဆိုတဲ​ ့အေမး။
ေျဖႏိုင္သူေတြကို ေမးၾကည့္ေပးပါအံုး ေမေမ။

မိုးေပၚေထာင္ေဖာက္ဖုိ ့မဟုတ္တဲ ့ေသနတ္ေတြ
အလွျပထားတာ မဟုတ္တဲ ့၀ါးရင္းတုတ္ေတြ
အဲဒါေတြ ထားလိုက္ပါ ေမေမ။
ေသခ်ာတာ တခုက ေတာ့
ဘယ္ေလာက္ သတ္သတ္
ဘယ္ေလာက္ေသေသ
လမ္းေပၚက ဧရာ၀တီဟာ
က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ ရင္ဘတ္ထဲမွာ
ထာ၀ရ စီးဆင္းေနအံုးမယ္ ဆိုတာပါ။

ကဗ်ာရြတ္ဆုိမႈ - ေနဘုန္းလတ္

ပုိ ့သူ ကုိေသာမစ္ (ဘာလီ)

က်ေနာ္တုိ႔အလုပ္အေၾကာင္း-၂

Geologist တစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့ ေရႊရွာနည္းကို မသိပါ။ ေတြ ့ဘူးတဲ့ အရာကိုေျပာျပပါမယ္။ ပထမဆုံး ေရႊေၾကာရွိႏုိင္မဲ့ ေနရာမွာ ရွာေဖြေရးလုပ္ဖုိ႔အတြက္ အစုိးရဆီမွာ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံရပါတယ္။ အစုိးရကေန သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္ဆီးမႈ၊ ဌာေနတုိုင္းရင္းသားေတြရဲ  ့ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ေတြရွိမရွိ စစ္ေဆးပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလုိ အစုိးရက အာဏာရွိတဲ့အတုိင္း ရွာေစဆုိၿပီး လုပ္လုိ႔မရပါ။ ဥပမာ ရွာေဖြေရးလုပ္မဲ့ေနရာမွာ ေဒသခံရြာေတြရွိၾကည့္ပါ။ ရွာေဖြေရးကို လုံး၀ခြင့္မျပဳ။ ေတာရုိင္းတိရဆန္ေတြနဲ ့အပင္ေတြကုိ ထိခိုက္ပ်က္ဆီးမႈ ရွိေစႏုိင္တယ္ဆုိရင္လည္း ရွာေဖြေရးလုိင္စင္ထုတ္မေပးပါ။

Stakeholder engagement လို႔ေခၚတဲ့ ဘက္ေပါင္းစုံပါ၀င္ႏုိင္မႈရဲ  ့သဘာတူညီမႈ ့လည္း ရယူပါတယ္။ ဥပမာ ေဒသခံရြာသား၊ အစုိးရ၊ အန္ဂ်ီအုိ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာအဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ရွာေဖြေရးအတြက္ တုိင္ပင္ညွိႏႈိင္းမႈေတြလုပ္ရပါတယ္။ အားလုံးအတြက္ အက်ဳိးရွိေစမွ အစုိးရက ရွာေဖြေရးလုိင္စင္ခ်ေပးပါတယ္။ 

လုိင္စင္ရတာနဲ႔ Drilling တူးပါတယ္။ ေျမေအာက္ကမီတာ ၂၀၀၀ ကေန သုံးေထာင္ေလာက္အထိမွာ ေရႊေၾကာရွိမရွိကုိ Sample နမႈနာ ေကာက္ပါတယ္။ ေရႊေၾကာဆုိတာက ေက်ာက္တစ္တန္မွာ ေရႊေအာင္စ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲဆုိတဲ့ အရာျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားဆုံးက ေက်ာက္တစ္တန္မွာ ေရႊေအာင္စ (၂.၅) ေလာက္ရွိရင္ မုိင္းတူးႏုိင္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္အေသးစိတ္ စီးပြားျဖစ္မျဖစ္ကုိ တြက္ခ်က္ၿပီးမွ တူးေလ့ရွိပါတယ္။ ကုန္က်စရိတ္နဲ႔ အျမတ္ကုိ တြက္ခ်က္ၿပီး အျမတ္မ်ားမ်ားရမွ တူးပါတယ္။ ဒါက ဘူမိေဗဒပညာရွင္မ်ားရဲ  ့အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

Drilling မွာ သုံးမ်ဳိးရွိပါတယ္။ RC၊ RAB၊Diamond ဆုိတဲ့ ေျမေအာက္ေက်ာက္နမႈနာေတြကို စုတ္ယူ၊ တူးယူတဲ့ စက္ေတြကိုသုံးၿပီး ေရႊရွာတဲ့နည္းပါ။ၿပီးရင္ ေက်ာက္နမႈနာေတြကို ဓာတ္ခြဲခန္းကို ပုိ႔ပါတယ္။ ကုန္က်စရိတ္က အရမ္းႀကီးပါတယ္။ ဓာတ္ခြဲခန္းက ရလာတဲ့ Result ေတြကုိ ကြန္ျပဴတာနဲ ့အဆင့္ဆင့္ တြက္ခ်က္ၿပီးမွာ Ore Body ကုိအကြက္ရုိက္ပါတယ္။ မုိင္းနင္းေဆာ့ဖ္၀ဲယားေတြနဲ ့ဆုိေတာ့ သိတ္မခက္ပါဘူး။ အျမတ္မ်ားမ်ားရႏုိင္မယ္လုိ ့ထင္ရင္ ေရႊတူးလုိ႔ရပါတယ္။ တူးနည္းႏွစ္ခုရွိပါတယ္။ Open Pit နဲ႔ Underground နည္းဆုိၿပီးသုံးပါတယ္။ Underground နည္းက ေစ်းေပါတယ္။ Open Pit က ကၽြင္းအႀကီးႀကီးကိုတူးတဲ့နည္းဆုိေတာ့ ေငြကုန္မ်ားတယ္။ ေျမေအာက္ထဲမွာ ကားေတြေတာင္ ေမာင္းလို႔ရတဲ့ ေျမေအာက္မုိင္းတူးနည္းက အရမ္းစိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။


မုိင္းႏွင့္အသက္အႏၱရာယ္

ၾသစေတ်းလ်မုိင္းမွာ လုပ္ဘူးသူတုိင္း အပူအေအးဒဏ္ကုိခံႏုိင္ရည္ရွိရပါတယ္။ ပူရင္ အရမ္းပူတယ္။ ေအးရင္ အရမ္းေအးတယ္။ အပူခ်ိန္ ၅၀ ဒီဂရီ ဖာရင္ဟိုိက္ေလာက္ေအာက္မွာ အလုပ္လုပ္ရတယ္။ တခါတေလ ႏွာေခါင္းေသြးလွ်ံတယ္။ မုိင္းအလုပ္က ညစ္ပတ္တယ္။ ပင္ပန္းတယ္။ ကုိယ္ကာယကုိ သုံးရတယ္။ ရုံးထဲမွာ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းတာရွိသလုိ ေနပူထဲမွာ Tough Book ဟုေခၚေသာ ေနပူခံ၊ မုိးရြာတာကိုခံႏုိင္ရည္ရွိတဲ့ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ အလုပ္လုပ္တာလည္းရွိတယ္။

အမ်ားအားျဖင့္ က်ေနာ့္အလုပ္သည္ အျပင္မွာ လုပ္ရတာက ပုိမ်ားသည္။ အျပင္မွာလုပ္ရေတာ့ အဓိကေၾကာက္စရာေကာင္းတာက ယင္ေကာင္ေတြ။ ေနပူရင္ ယင္ေကာင္ေတြ ထြက္တယ္။ ကိုယ္ေပၚက ေခၽြးေတြကုိ လာစုပ္တယ္။ ယင္ေကာင္ဆုိတာက တစ္ေကာင္ႏွစ္ေကာင္မဟုတ္။ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီးအနည္းဆုံးရွိမယ္။ Fly net လုိ႔ေခၚတဲ့ ယင္ေကာင္မ၀င္ႏုိင္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ျခင္ေထာင္ေသးေသးေလးကုိ မ်က္ႏွာမွာ ၀တ္ထားရတယ္။ မ၀တ္ထားရင္ အလုပ္လုပ္လုိ႔မရဘူး။ ဒီေလာက္ထိဆုိးတဲ့ ယင္ေကာင္။

ေရမ်ားမ်ားေသာက္ရတယ္။ ေရငတ္ေသတဲ့ လူေတြအမ်ားႀကီး။ ေနပူေတာ့ ေရေသာက္။ ဓာတ္ဆားရည္အထုတ္ပါေဆာင္ထားရတယ္။ ဆားဓာတ္ျဖည့္ဖုိ႔။ တစ္ရက္လွ်င္ မနက္ (၆) နာရီကေန ညေန (၆) နာရီထိ အလုပ္လုပ္တာဆုိေတာ့၊ ထုိင္းႏုိင္ငံအေျခစုိက္ အန္ဂ်ီအုိေရာင္ေရာင္ ႏုိင္ငံေရးသမားေရာင္ေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးသမားငေၾကာင္ေတြလုပ္တဲ့ အလုပ္ေလာက္ေတာ့ ဘုန္းေက်ာ္ သနားတယ္။ တခါတေလာက္ ဒီလူေတြမုိင္းမွာလုပ္ဘူးေစခ်င္တယ္။ နဖူးကေခၽြး ဖင္ၾကားထဲအထိေရာက္တယ္။

ေတာထဲမွာ လမ္းမရွိဘူး။ ကုိယ့္လမ္းကုိ လမ္းခရုစာနဲ႔ ထုိးေဖာက္ရတယ္။ Global Positioning System (GPS) သုံးရတယ္။ ေျမပုံပါရတယ္။ လမ္းေပ်ာက္လုိ႔ကေတာ့ မလြယ္။ လမ္းေပ်ာက္လုိ႔ေသတဲ့မသာေတြတစ္ပုံႀကီး။ ေျမၿပိဳလုိ႔ေသတဲ့မသာေတြလည္း မနည္း။ ေက်ာက္ပိလုိ႔၊ ကားႀကိတ္လုိ႔ေသတဲ့လူေတြလည္းရွိတယ္။ မုိင္းလုပ္ငန္းသည္ အသက္အႏၱရာယ္ အရမ္းႀကီးသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ Safety ကို ဦးစားေပးသည္။ ေလယ်ာဥ္ခဏခဏစီးရသည္။ ေလယ်ာဥ္စီးရတာလည္း သိတဲ့အတုိင္း။ ပ်က္ၾကရင္ေလွ်ာႏုိင္တယ္။

ဆက္ရန္-

ဘာေတြ ေရးမွန္းမသိဘူး...မႈးေနလုိ ့

က်ေနာ္ အခုစာေရးသည့္အခ်ိန္ကုိ ေျပာပါမယ္။ မနက္ ၇.၁၇ မိနစ္။ ေဘးမွာ Jin Bean ဟုေခၚေသာ္အရက္ပုလင္းရွိတယ္။ က်ေနာ္အရက္သမား မဟုတ္ပါ။ သုိ ့ေသာ္ တအားေသာက္သည္။

က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားတုိ ့ကုိ ေျပာမလုိ ့ ဒီစာကုိ မႈးေနတုန္းေရးတယ္။ ကြန္ျပဴလက္ေတာ့ကုိ ေပါင္ေပၚတင္ မ်က္လုံးေတာင္ မႈးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ဆုိေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရဘူး။

အဓိက တစ္ေယာက္ထဲေသာက္ရင္း အေတြးေတြ ေပ်ာက္သြားမွာစုိးလုိ ့ဒီစာကုိ မႈးေနရင္း ေရးရတာပါ။

ေရးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အသက္ (၇) ႏွစ္အရြယ္သားက ေဘးမွာ အိပ္ရာႏုိးလုိ ့ထုိင္ၿပီး ၾကည့္ေနတယ္။ က်ေနာ္သည္ အသက္ (၃၁) ႏွစ္အရြယ္ ရႈးတူးတူးေပါေပါေၾကာင္ေၾကာင္ေကာင္ျဖစ္ေလသည္။ လူတုိင္းႏွင့္ ဘယ္ေတာ့မွ အဆင္မေျပ။ သုိ႔ေသာ္ သူတုိ႔ က်ေနာ့္ကုိ ခ်စ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူတုိ႔ကို အရမ္းခ်စ္သည္။ က်ေနာ္ဘာဘဲေျပာေျပာ သူတုိ႔စိတ္မနာ။

က်ေနာ္ မႈးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တခုခု ရင္ထဲမွာ ဆူးရွမိသည္။ က်ေနာ္တာ၀န္မေက်ပါ။ က်ေနာ္ ငုိ ပါသည္။

က်ေနာ့္ မယားညီအစ္ကုိ မြန္ျပည္သစ္ပါတီက ကုိထူးဟုေခၚေသာ္ လူရုိးႀကီးသည္ ဘုရားသုံးဆူတြင္ေနသည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ကုိတင္စုိးေနာင္ဟုေခၚေသာ ABSDF တပ္ရင္းတစ္မွ တပ္ရင္းမႈးသည္ က်ေနာ့္မယားညီအကုိျဖစ္ေလသည္။ နန္းထုိက္ဟုေခၚေသာ၊ ကုိေနမ်ဳိးေလးဟုေခၚေသာ ABSDF ကုိသံေယာဇဥ္ႀကီးေသာ ငေၾကာင္ေတြသည္ က်ေနာ့္အမ်ဳိးေတြျဖစ္ေလသည္။ ကုိတင္စုိးေနာင္မွလြဲ၍ က်န္သည့္ က်ေနာ့္ မယားညီအကုိမ်ားသည္ အသက္ရွင္လွ်က္ ေတာ္လွန္ေရးဆက္လုပ္တုန္းပင္။

က်ေနာ္သည္ စံခလပူရီမွ မြန္မခ်က္ေသာ မုန္႔ဟင္းခါးကိုႀကိဳက္သည္။ မုန္႔ဟင္းခါးကုိႀကိဳက္သလုိ ကုိေအာင္သူၿငိမ္း၊ ကုိထူးခ်စ္၊ ကုိေအာင္ေက်ာ္စုိး၊ ကုိစုိးဟန္၊ ကုိေအာင္ဆန္းညြန္႔၊ ကုိေရႊေသြး၊ ကုိလူေမာ္၊ ဦးေက်ာ္ထက္၊ ေဒါက္တာေက်ာ္ညြန္ ့ရွိလူမ်ား၊ စသျဖင့္ကုိ က်ေနာ္တအား ခ်စ္ေလသည္။ နာမည္မပါတဲ့ လူေတြ ဘုန္းေက်ာ္ကုိ ဆဲပါ။ မပါရေကာင္းလားလုိ႔။


က်ေနာ္သည္ အခ်စ္ကုိ ဦးစားေပးသည္။ မိသားစုအခ်စ္။ သူငယ္ခ်င္းအခ်စ္။ အခ်စ္ရွိွလွ်င္ ေငြရိွစရာမလုိ။ အလုိလုိ စိတ္ခ်မ္းသာသည္ဟု က်ေနာ္ထင္သည္။

က်ေနာ့္တြင္ခေလးသုံးေယာက္ရွိသည္။ အႀကီးဆုံးသည္ (၇) ႏွစ္အရြယ္ ငေပါတစ္ေကာင္။ သူ႔ေက်ာင္းတြင္ အၿမဲတမ္း ပထမရမွ ေက်နပ္သည့္ က်ေနာ့္သားျဖစ္သည္။ သမီးႏွစ္ေယာက္လည္း ရွိေလသည္။ စာဖတ္၀ါသနာအရမ္းပါသည္။ က်ေနာ့္ကုိ စာအုပ္အၿမဲတမ္း ၀ယ္ခုိင္းသည္။ က်ေနာ့္သမီးေတြကုိ သား ထက္ပုိခ်စ္သည္ဟု ေျပာလွ်င္က်ေနာ္ လြန္ရာမက်ပါ။ ဒါ သဘာ၀ပါ။

၈၈-ခုႏွစ္တြင္ က်ေနာ္သည္ ၂-တန္းေက်ာင္းသားျဖစ္သည္။ မဂၤလာဒုံမွ တပ္တြင္းေက်ာင္းျဖစ္သည့္ အမက ၂၅ တြင္ ေက်ာင္းတက္ေနသည္။ အဂၤလိပ္ဆရာမရဲ  ့အမ်ဳိးေတြသည္ မဂၤလာဒုံေစ်းထဲတြင္ ငွက္ေပ်ာသီးေရာင္းသည့္ဆုိင္ ဖြင့္ထားသည္။ ဆရာမသည္ အပ်ဳိႀကီးျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားေတြအား တစ္ရက္လွ်င္ အဂၤလိပ္စကားလုံး (၅၀) ေလာက္အလြတ္က်က္ခုိင္းသည္။ မရလွ်င္ ႀကိန္လုံးျဖင့္ေဆာ္ပေလာ္တီးေလသည္။

ဆရာမေၾကာင့္ က်ေနာ္သည္အဂၤလိပ္စာကုိ စိတ္၀င္စားပါသည္။

အထက္တြင္ေျပာသည့္ ကုိတင္စိုးေနာင္အေၾကာင္းကုိ ဆက္ေျပာပါအုံးမည္။ ကုိတင္စုိးေနာင္သည္ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ မြန္လူမ်ဳိးျဖစ္သည္။ လူ ့ဂြစာျဖစ္သည္။ က်ေနာ္နဲ ့လုံး၀မတည့္ပါ။ စိတ္ေကာင္းေစတနာရွိသည္။သူ ့မိဘေတြသည္ မုဒုံနယ္မွ သူေဌးႀကီးမ်ားျဖစ္သည္။ ယေန႔အထိ ခ်မ္းသာတုန္းဟု သိရသည္။

ကုိတင္စုိးေနာင္သည္ မိသားစုထဲတြင္အႀကီးဆုံးျဖစ္သည္။ သူသည္ ေပေပေတေတ ေနသည္။ စုတ္ျပတ္သက္ေအာင္ေနသည္။ ခ်မ္းသာေသာ္လည္း ခ်ီး  ႀကီးက်သည္။ ပညာတက္ေသာ္လည္း လမ္းမယူသည့္ အက်င့္ရွိသည္။

ထုိင္းႏုိင္ငံအေျခစုိက္ လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသည့္ ကုိထူးခ်စ္၊ ကုိေအာင္မ်ဳိးမင္းတုိ႔အား ကုိတင္စုိးေနာင္အေၾကာင္းေမးၾကည့္လွ်င္ အေသးစိတ္သိရႏုိင္သည္။

ကုိထူးခ်စ္သည္ ကုိတင္စုိးေနာင္ရဲ  ့မ်က္ႏွာအားထုိးပစ္သည္။ သူမထုိးလွ်င္ ထုိင္းေတြ သတ္လိမ့္မယ္လုိ ့ ဆရာခ်စ္ေျပာေလသည္။ ဒီလုိအထိုးခံရတဲ့ ကုိတင္စုိးေနာင္ ကုိထူးခ်စ္အား ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မနာ။

က်ေနာ္သည္ တင္စုိးေနာင္ဟုေခၚေသာ္ ၈၈-မ်ဳိးဆက္ ငေၾကာင္အား ဘ၀င္မေတြ ့လွ။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ က်ေနာ္ ထုိးခ်င္ေနသည္။ က်ေနာ့္ကုိ ေပါက္တက္ကရေျပာသည္။ ခေလးဟု ေျပာသည္။ သူက လူႀကီးဟု ေျပာသည္။

က်ေနာ္သူ ့အမ်ဳိး မြန္မကုိ ယူလုိ႔ က်ေနာ့္ကုိ သူ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မဆုိး။

ကုိတင္စုိးေနာင္ေသေတာ့ လသားအရြယ္ ခေလးတစ္ေယာက္က်န္ခဲ့သည္။ ေသတာက အေသေသာက္လုိ ့ပါ။

သူ ့မိန္းမ မဇင္မြန္သည္ က်ေနာ့္ အမႀကီးျဖစ္သည္။ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ေတြးသည့္အေတြးရွိသည္။ သူ ့ကုိ က်ေနာ္ခ်စ္သည္။ သုိ ့ေသာ္ က်ေနာ္သူ ့ကုိ ၾကည့္မရ။

ကုိတင္စုိးေနာင္ေသေတာ့ ခေလး လသားအရြယ္ကုိ ထားသြားသည္။ က်ေနာ့္မွာ ခေလးသုံးေယာက္ ရွိသည္။ ခေလးေတြအသက္လည္းႀကီးလွၿပီ။ က်ေနာ္ ဘာ့ေၾကာင့္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတာလဲ။

ခြဲထြက္ၾကပါ...ကိုယ္ပိုင္ႏုိင္ငံတည္ေထာင္ၾကပါ

က်ေနာ္သာ လက္ရွိအေနအထားမွာ တုိင္းရင္းသားသူပုန္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ရင္ သိတ္ေကာင္းမယ္။

 စစ္အစုိးရ နဲ ့ဘယ္လုိမွ ညွိလုိ ့မရဘူးတဲ့အဆုံး ကုိယ္ပုိင္လြတ္လပ္ေရးေၾကျငာမယ္။ ဥပမာ SSA အဖြဲ ့လုိမ်ဳိးဆုိရင္ အရမ္းေၾကျငာလုိ ့ေကာင္းေပါ့။ ဟုိအရင္းကတည္းက တုိင္းရင္းသားေတြဟာ ကုိယ့္ထီးကုိယ့္နန္းနဲ႔ေနလာတဲ့လူေတြပဲ။

ကခ်င္၊ ကရင္၊ကယား စလုိ႔ တုိင္းရင္းသားအားလုံး ဒီလုိ လုပ္ႏုိင္တဲ့အခြင့္အလမ္းရွိတယ္။ ေတာင္ပုိင္းဆူဒန္ေတာင္ လုပ္ၿပီးသြားၿပီ။ လူဦးေရ ၆-သန္းေလာက္ပဲရွိတယ္။ ကရင္လူဦးေရထက္ေတာင္နဲေသးတယ္။ ေတာင္ပုိင္းနဲ႔ေျမာက္ပုိင္း ဘယ္လုိမွ ညွိႏႈိင္းလုိ႔မရေတာ့ ခြဲထြက္တာအေကာင္းဆုံးပဲဆုိၿပီ သူတုိ႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ အေရွ  ့တီေမာကုိၾကည့္ပါ။

က်ေနာ္ကေတာ့ ခြဲထြက္ေရးကို အားေပးတယ္။ ဘယ္လုိမွ ညွိလုိ႔မရရင္ေတာ့ ဒီနည္းလမ္းက အေကာင္းဆုံးပဲ။ ကုိယ္ပုိင္လြတ္လပ္ေရးေၾကျငာၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံကို ကုိယ္တည္ေထာင္ၾကေပါ့။
--

Thanks for sending!!!

Phone Kyaw

ျမန္မာျပည္ရွိ ခရီးသြားလုပ္ငန္းမ်ားအေပၚအႀကံျပဳခ်က္

ျမန္မာ့ခရီးသြားလုပ္ငန္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ရန္အတြက္  ျပည္တြင္းတြင္ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ကြ်န္ေတာ့အျမင္ျဖင့္တင္ျပပါသည္။

လက္ရွိဟိုတယ္စာရင္းႏွင့္   အခန္းအေရအတြက္မွာကိန္းဂဏန္းအရသာရွိၿပီး၊ အမွန္တကယ္ႏိုင္ငံျခား သားတည္းခိုႏိုင္သည့္ အခန္းအေနအထားမွာအလြန္နည္းပါး ပါသည္။

ပုဂံ-အင္းေလးကေလာတြင္ ဝင္ ေရာက္ေသာ အေနအထားႏွင့္လက္ခံႏိုင္ေျခရွိေသာ္လည္း ရန္ကုန္ မႏၱေလးတြင္ Tour ထားႏိုင္ေသာ ဟိုတယ္မ်ားေလ်ာ့ပါးလာသည္။

ဝန္ေဆာင္မႈႏွင့္ အရည္အေသြးမ်ားက်ဆင္းေနသျဖင့္အခန္းအေရအတြက္သာ ရွိ၍အမွန္တကယ္ Tour  အဆင့္မွီအခန္း နဲပါးေနပါေသးသည္။တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာအရ ၿမိဳ  ့ႀကီးမ်ားျဖစ္သည့္ ရန္ကုန္ႏွင့္မႏၱေလးတြင္ MidRange 3 Star Level အခန္း Tour Operator  မွေရာင္းရန္ အလြန္ပင္နဲပါးေနပါေသးသည္။ High Season တြင္ ယခင္ႏွစ္ကထက္ ၂-ဆခန ္႔ဝင္ေရာက္လာလွ်င္ပင္ အလြန္အခက္အခဲေတြ႕ရ ေပမည္။

ထို႔အတြက္ဧည့္သည္မ်ားအား ခရီးစဥ္ျဖန္႔ထုတ္ႏိုင္ရန္ ေျမာက္ဦး၊ စစ္ေတြ၊ အင္းဝ၊

မင္းကြန္း၊ သီေပါ၊ နမ့္ဆမ္၊ ပုပၸား၊ စေလ၊ ေက်ာက္ေျမာင္း၊ အင္းေတာ္ႀကီး၊ကကၠဴ၊ ေရႊစက္ေတာ္၊ ဖိုးဝင္းေတာင္၊ စံကား၊ သာစည္၊ ပဲခူး ၊မိုးယြန္းႀကီး၊သံေတာင္၊ ပင္ေလာင္း၊ လြိဳင္ေကာ္၊ ေမာ္တင္စြန္း၊ ထားဝယ္၊ က်ိဳကၡမီ၊ေကာ့ ေသာင္း၊ ပူတာအို၊ မင္းတပ္ ေဒသမ်ားတြင္ အမွန္တကယ္ Tour  လက္ခံႏိုင္ေသာအလတ္တန္းစား ဟိုတယ္ ဧည့္ရိပ္သာမ်ား ( 25 to 60 USD) တည္ေဆာက္ျခင္း
  ကိုခြင့္ျပဳသင့္၊ အားေပးသင့္ပါသည္။ 

 

ယင္းဧရိယာမ်ား၏လည္ပတ္ခြင့္ကန္႔သပ္ခ်က္မ်ားကိုလည္း ေလ်ာ့ေပါ့ျခင္း(သို႔)  ျမန္ ဆန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ေပးေစလိုပါသည္။ သို႔မွသာ Tour Operator မွ
  ခရီးစဥ္အသစ္မ်ားေဖၚထုတ္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

 

ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိပါက ေနျပည္ေတာ္ေဒသ၊ (ေတာင္တြင္းႀကီး - ေတာင္ညိဳ)၊ (ပ်ဥ္းမနား၊ ပင္ေလာင္း)၊
ကားလမ္းမ်ားႏွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္၊ ထားဝယ္ရထား လမ္းတို႔အား Tourခြင့္ျပဳေပးႏိုင္ပါကခရီးစဥ္သစ္မ်ား တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။၄င္းအႀကံျပဳေဒသမ်ား တြင္အလယ္အလတ္တန္းစား ဟိုတယ္မ်ားတည္ေဆာက္လုပ္ ခြင့္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ေဒသခံလုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားအတြကအခြင့္အလမ္းမ်ားေပၚထြက္ေစ လာမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ကေလာ၊ အင္းေလး၊ သီေပါ၊ ေက်ာက္မဲ၊ ပူတာအို၊ မင္းတပ္၊ ကန္ပတ္လက္ေဒသခံ နယ္ေျမကြ်မ္းက်င္သူ TrekkingGuide မ်ားအား ေဒသတြင္း တရားဝင္ျဖစ္ေစရန္ ရက္တိုသင္တန္းမ်ားပို႔ခ်၍
လိုင္စင္တခုသတ္မွတ္ ေပးသင့္ပါသည္။ သံျဖဴဇရပ္ ႏွင့္အလားတူျဖစ္ေသာကန္ခ်နာဘူရီ Dead Railway Line အစတြင္ ျပတိုက္ ႏွင့္ရထားလမ္းခရီးစဥ္အား စိတ္ဝင္စား ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ျပသထားသျဖင့္ဧည့္သည္မ်ား
 မ်ားျပားလွပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိသံျဖဴဇရပ္ WW II ျပခန္းမွာ လံုးဝပ်က္စီးေနသည္က ိုစိတ္မေကာင္းဖြယ္ရာေတြ႕ရွိရပါသည္။ ထို႔အျပင္ဘုရား
ဖူးခရီးစဥ္မ်ားကိုသာ ျပသေနရျခင္းမွ ကင္းေဝးေစရန္ႏွင့္
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဝန္းက်င္ တြင္ခရီးစဥ္ဆြဲဆန္႔ႏိုင္ရန္ ပုဇြန္ေတာင္ ေခ်ာင္း၊
လိႈင္ျမစ္၊ ရန္ကုန္ ျမစ္၊ ပဲခူးျမစ္၊ တြံေတးတူးေျမာင္းႏွင့္
ဧရာဝတီျမစ္လက္တက္မ်ား အတြင္း လည္ပတ္ႏိုင္ေသာ Live On Board  ႏွင့္ Sunset
 Boat  ခရီးစဥ္မ်ား ခြင့္ျပဳျခင္းႏွင ့္ေရယာဥ္ငယ္မ်ားတည္ေဆာက္ေျပးဆြဲ
 ျခင္း ကိုအားေပး သင့္ပါသည္။

 ျမန္မာ့ခရီးသြားလုပ္ငန္းဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစလိုေသာဆႏၵျဖင္  

 ေစာျမင့္ႏိုင္ ( G - 6887 , Management - 5 )

 

ျမန္မာ တုိးဂိုက္အုပ္စုမွ ရယူပါသည္။

ဦးစုိးေအာင္ကို ေလးစားပါတယ္

ဦးစုိးေအာင္

ဝါရွင္တန္ရွိ ျမန္မာအစိုးရသံ႐ံုးမွ ပထမ အတြင္းဝန္ ဦးစိုးေအာင္သည္ တကယ္သတၱိရွိေသာ ၀န္ထမ္းတဦးျဖစ္တယ္လုိ ့ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သူနဲ႔ပက္သက္လုိ ့ အေမရိကန္အေျခစုိက္ ၈၈-မ်ဳိးဆက္ေတြက ကူညီဖုိ႔လုံး၀အသင့္ရွိတယ္လုိ ့သိရတယ္။ သူတို႔အျပင္ က်ေနာ္တုိ႔ၾသစေတ်းလ်ကလည္း အဆင္သင့္ပါပဲ။ တခုပဲ အားမရတာက တျခားသံရုံးက လူေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ သူ ့လုိမလုပ္ၾကလဲ မသိဘူး။ ဦးစုိးေအာင္ေရ ဘာမွအားမငယ္နဲ႔။

ဧရာ၀တီကုိ မေရာင္းပါနဲ႔

တရုတ္ျပည္ရဲ  ့စီးပြားေရးဖြံ ့ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ  ့ႏႈံးက အရမ္းေကာင္းေနေတာ့ စြမ္းအင္လုိအပ္မႈ အရမ္းရွိေနတယ္။ ဒီလုိအပ္မႈ  ့ျဖည့္ဖုိ႔အတြက္ တရုတ္ေတြဟာ ဘယ္ေနရာကေန ဘာရႏုိင္လဲဆုိတာကုိ လုိက္ၿပီးေခ်ာင္း ရတဲ့အထိ ျဖစ္ေနတာကို လူတုိင္းသိတယ္။ ရုတ္စြအဆုံး အာဖရိကတုိက္က ကြန္ဂုိလုိ ႏုိင္ငံမွာေတာင္သြားၿပီး တရုတ္ေခါက္ဆြဲဆုိင္ ဖြင့္ၾကတဲ့ တရုတ္ေတြ ဂြင္ခ်ဲ  ့စီးပြားျမင္ၾကတယ္။ ဒီေလာက္ေသနတ္ေတြ ပစ္ေနတာေတာင္ အေၾကာက္အရြံမရွိ ေငြ ပဲ မဲတဲ့တရုတ္။

ဘာ့ေၾကာင့္သူတုိ႔ စီးပြားေရးကုိ အသားကုန္လုပ္ရလဲဆုိေတာ့ ဒီလုိရွိတယ္။ ပထမတစ္ခ်က္က တရုတ္ေတြ ေသရင္သူမ်ားေတြလုိ အုတ္ဂူေသးေသးနဲ႔ ေသတဲ့လူစားမဟုတ္ေတာ့ ဂူႀကီးႀကီးအတြက္ ေငြလုိတယ္။ ဂူႀကီးႀကီးအတြက္ ၿခံႀကီးႀကီးလုိတယ္။ ပုိက္ဆံေတာင္ မီးရႈိ  ့ၿပီး ေသတဲ့သူေတြကုိ ဂုဏ္ျပဳရတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က တရုတ္လူဦးေရက သန္းေထာင္ခ်ီရွိေနတယ္။ ေက်ာ္ေတာင္ေနၿပီ။ ဒီလူဦးေရအတြက္ ေငြမ်ားမ်ားစုေဆာင္းႏုိင္မွ တရုတ္ေတြ အနာဂတ္အတြက္ ေခါက္ဆြဲဆြဲ ၀၀ စားႏုိင္မယ္။ မ်ားမ်ားစားႏုိင္မွ အားရွိမယ္။ အားရွိမွ ခေလးေမြးႏုိင္မယ္။ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေကာင္ပဲေမြးရင္ေတာင္ သန္းေထာင္ေက်ာ္ေနတဲ့လူေတြရွိေတာ့ ကုိယ့္ဟာကုိယ္သာ တြက္ၾကည့္ေတာ့။ ဒါက ကမၻာႀကီးရဲ  ့ေနရာအႏွံ ့အျပားမွာ တရုတ္အင္ပါယာကုိ ပုိၿပီးခ်ဲ  ့ႏုိင္မယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ တရုတ္ စီးပြားေရးေသာင္းက်န္းတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ စီးပြားေရးနဲ႔ပက္သက္ရင္ ဆံပင္ကစလုိ ့ လက္သည္းခြံအဆုံး လုိက္ၿပီး၀ယ္တယ္။

အျမတ္ရဖို ့ဆုိရင္ တရုတ္နဲ႔ကုလားဟာ ဘယ္ေလာက္ႏွိမ္ႏွိမ္ မ်က္ႏွာစပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔ အရွက္မရွိလုပ္တက္တဲ့ အက်င့္ရွိတယ္။ တရုတ္ေတြ ကုလားေတြ မေကာင္းဘူးလုိ ့ေျပာေနတာမဟုတ္ပါ။ သူတုိ ့ရဲ  ့အက်င့္ကုိ ေတြ ့ဘူးတဲ့အတုိင္း တင္ျပေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုအခ်ိန္မွာ တရုတ္ႏုိင္ငံသည္ အရမ္းစီးပြားျဖစ္ေနၿပီ။ ကုန္ၾကမ္းေတြအရမ္းလုိတယ္။ ဒါမွ Made in China မ်ားမ်ားကုိ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ထုတ္ႏုိင္မယ္။ ႏုိင္ငံျခားကုိ တင္ပုိ႔ႏုိင္မယ္။ မ်ားမ်ားနဲ႔ေပါေပါတင္ပုိ ့ေလ တရုတ္အတြက္ ပုိကုိက္ေလ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကုန္ၾကမ္းအတြက္ ရတဲ့ေနရာကေန ရသလုိ ၀ယ္ယူရတဲ့အေျခအေနလုိ ့ေျပာႏုိင္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံက ရသမွ်တြင္းထြက္ေတြကုိ သိမ္းက်ဴံး၀ယ္တယ္။ သံ၊ ေရႊ၊ နစ္ကယ္၊ ေၾကး၊ အကုန္၀ယ္တယ္။ ၾသစေတ်းလ်ေတြ ပါတဲ့ အီးေတာင္ အနာဂတ္မွာ တရုတ္ေတြ ၀ယ္အုံးမယ္ထင္တယ္။ ေျမၾသဇာအတြက္။

ဆုိလုိခ်င္တာက တရုတ္ႏုိင္ငံသည္ ကမၻာပတ္ၿပီး ကုန္ၾကမ္းေတြကို လုိက္ၿပီး၀ယ္ေနတယ္။ ကုန္ၾကမ္းအတြက္ဆုိရင္ သူမ်ားပုိင္နက္ကိုေတာင္ က်ဴးေက်ာ္တယ္။ဒိအတြက္ ျမန္မာျပည္ကေတာ့ သနားတယ္။

မေန႔က ဧရာ၀တီ ျမစ္ဆုံဆည္ကိစၥကုိ ဂ်ပန္ Geologist နဲ႔ စကားေျပာမိတယ္။ သူက ျမန္မာျပည္မေျပာနဲ႔ တရုတ္ေတြ ငါတုိ႔ ႏုိင္ငံရဲ  ့ရပုိင္နက္ထဲအထိ၀င္ၿပီး ေရေအာက္က ေက်ာက္လႊာေက်ာမွာ သယံဇာတရွိမရွိကို လိုက္ရွာေနလုိ႔ ေမာင္းထုတ္ရေသးတယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ၾကည့္....ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စီးပြားေရးေသာင္းက်န္းတဲ့ တရုတ္လဲ။ ၾသစေတ်းလ်ေတြလည္း တရုတ္ဆုိရင္ ၾကည့္မရ။ မေပါင္းလုိ႔လည္းမျဖစ္။ သူတုိ႔၀ယ္မွ က်ေနာ္တုိ႔လည္း အလုပ္ရတာကုိး။

ျမန္မာျပည္ကေတာ့ အနီးဆုံးမုိ႔ တရုတ္ႀကီးက အရမ္းခ်စ္တယ္။ တရုတ္လုိေျပာရင္ " ၀" က်ီမွာ ႀကိဳက္တာေျပာ " ၀ " အကုန္လုပ္ေပးမယ္ဆုိတဲ့အထိ တရုတ္က သေဘာေကာင္းပုံရတယ္။ ျမန္မာအစုိးရကုိ တရုတ္ႀကီးကပ္ၿပီး ဖင္ခ်ေနတာ ျမန္မာအစုိးရကလည္း သိတယ္။ သုိ႔ေသာ္ " ၀ "မွ မကယ္ရင္ ျမန္မာအစုိးရလည္း ႏို္င္ငံတကာအလယ္မွာ တံေတြးနဲ႔ေထြးတာကုိ ဘယ္လုိကာႏုိင္မလဲ။
"၀" ရွိေနလုိ ့တူ နဲ႔ညပ္ႏုိင္တာေပါ့။ တရုတ္ႀကီးက ေရွာင္လင္လည္း ကၽြမ္းတယ္ဆုိေတာ့။ ယင္ေကာင္ေတာင္ တူ နဲ႔ ဖမ္းႏုိင္တယ္။

ေလာေလာဆယ္ အျမတ္ရေနလုိ႔ ျမန္မာအစုိးရကုိ တရုတ္က တူ နဲ႔ကာေပးထားပါတယ္။ ျမန္မာကလည္း ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ ဧရာ၀တီကုိ ေစ်းေပါေပါနဲ ့ ထုိးအပ္လုိက္ပုံရတယ္။ ဧရာ၀တီဆုိတာက ခ်င္းမုိင္းအေျခစိုက္ ဘုရွစ္ဧရာ၀တီကုိ ေျပာတာမဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္ေျပာတဲ့ဧရာ၀တီဆုိတာက ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ  ့အဓိက အသက္ေသြးေၾကာႀကီး။ ဒါႀကီးသာ မရွိရင္ ျမန္မာေတြလည္း ဒုကၡအေတာ္ေရာက္မယ္ထင္တယ္။ ေသာင္ျပင္မွာလႊတ္တဲ့ ဟသၤာလုိမ်ဳိးဆုိတဲ့ စကားပုံေတာင္ သုံးဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ေရကာတာေတြသာေဆာက္လိုက္ရင္ ေရစီးနည္းလုိက္၊ မ်ားလုိက္မို ့ေသာင္ျပင္လည္း ရွိလိုက္မရွိလုိက္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဟသၤာမေျပာနဲ႔ က်ီးကန္းေတာင္ နားစရာရွိမွာမဟုတ္ဘူး။

အခုေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္အထက္ပုိင္းမွာ ဆည္ေတြအမ်ားႀကီးေဆာက္မယ္။ ဆည္ကထြက္တဲ့ လွ်ပ္စစ္ကို ကခ်င္ျပည္နယ္က လူေတြသုံးရမယ္ထင္လား။ မပူနဲ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔နဲ႔ ဘာမွမဆုိင္။ တရုတ္ျပည္ကုိ ပုိ ့ဖုိ႔ပါ။ ေတာင္ေပၚသား ကခ်င္ေတြကြာ၊ မီးမရွိလည္း မင္းတုိ႔ ေနလုိ႔ရပါတယ္။ အရင္တုန္းကလည္း မီးမရွိပဲ ေနလာတာဆုိေတာ့ ဒီအတုိင္းပဲ ေန။ ဆည္က ထြက္တဲ့လွ်ပ္စစ္ကုိ တရုတ္ကုိေရာင္းရင္ ေငြရမယ္။ မင္းတုိ႔ကခ်င္ေတြအတြက္ ေပါေခ်ာင္ေကာင္းေဆးရုံတစ္ရုံေလာက္ေဆာက္ေပးမယ္။ ၿပီးရင္ ကခ်င္သူပုန္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကုိ တရုတ္လုပ္ ကားတစ္စီးေလာက္ ေကၽြးလုိက္မယ္။ ဒါဆုိရင္ ကခ်င္ေတြပါးစပ္တိတ္ေပါ့လုိ႔ နအဖက ေတြးပုံရတယ္။ က်န္တာေတာ့ ငါတုိ႔အာဏာၿမဲဖုိ႔အတြက္ ဘတ္ဂ်က္ဟုေခၚေသာ ဘတ္ဂ်က္ေပါ့။

ဒီမွာတင္ ကခ်င္လည္း သိတဲ့အတုိင္း။ ဒီလုိမ်ဳိးေတာ့ မရဘူး။ ၂၀၁၁-ဆုိေတာ့ ကခ်င္လည္း ၁၉၉၃-ေလာက္က ကခ်င္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ညွပ္ခ်လို ့မရေတာ့။ ျပန္ခ်တာေပါ့။

ထားေတာ့။ ဆည္ေဆာက္ရင္ဘာေတြျဖစ္ႏုိင္လဲဆုိတာကို ေျပာအုံးမယ္။

အဓိကႏွစ္ခုရွိတယ္။ ဆည္ေဆာက္ေနတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ေဆာက္ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္ဆုိၿပီး ခြဲျခားျမင္ၾကည့္ပါ။ ေဆာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္စီးမႈ၊ ရြာေတြအေရႊခံရမႈ၊ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းလုပ္ငုပ္လက္ရင္းေတြ ပ်က္စီးမႈစတဲ့ဟာေတြ တစ္ပုံႀကီး။ ဒါေတြကုိ အတိအက်စာရင္းေကာင္းမႈမရွိေတာ့ ဘယ္လုိမွ မေျပာတက္ဘူး။ ေဒသခံေတြ ဆည္ေဆာက္ေတာ့အလုပ္ရႏုိင္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ မစားေလာက္ပါဘူး။ တရုတ္ဆုိတဲ့အမ်ဳိးက အရမ္းခုိင္းၿပီး အေပးနဲတဲ့လူေတြျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ဆုိင္မွာ က်ေနာ္လုပ္ဘူးေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ တရုတ္မေတြေတာ့ အေတာ္လွတယ္ထင္တာပဲ။

ေဆာက္ၿပီးသြားရင္ ဘာေတြျဖစ္ႏုိင္လဲဆုိေတာ့ အက်ဴိးဆက္က မေတြး၀့ံစရာ။ ဒါကုိေနာက္မွ က်ေနာ္အေသးစိတ္ေရးပါအုံးမယ္။

ျမန္မာအစုိးရက ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ ဧရာ၀တီျမစ္အထက္ပုိင္းမွာ ဆည္ေတြမေဆာက္သင့္ပါဘူး။ စဥ္းေတာင္ မစဥ္းစားသင့္တဲ့အရာျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ႏုိင္ငံကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ သူ ့တုိင္းျပည္မဟုတ္ေတာ့ ဘာကုိမွ ဂရုစိုက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ စြမ္းအင္လုိအပ္ခ်က္ကုိ ျဖည့္ဖို ့အတြက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊသမီးကို ၀ယ္လုိ ့ရရင္လည္း တရုတ္က ၀ယ္မွာပါ။ မယုံရင္ေရာင္းၾကည့္ပါ။ တရုတ္ေတြမိန္းမလုိခ်င္တာ တစ္ပုိင္းကုိေသေနတာပဲ။

ဆက္ရန္-

Impacts of Dams on Rivers ကုိဆက္ေရးပါအုံးမယ္။ 

ဧရာဝတီ ကို ကယ္တင္ၾကစုိ ့ (ေအာင္ဒင္)

ဒီလို ေခါင္းစဥ္တပ္ေတာ့ လြန္တယ္လို႕ တခ်ိဳ႕ကထင္ၾကလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမည့္ က်ေနာ္တို႕ရဲ့ မိခင္ျမစ္မၾကီး ဧရာဝတီဟာစစ္အုပ္စုရဲ့ အလိုေတာ္ရိ ဘိန္းဘုရင္ ေလာ္စစ္ဟန္ ရဲ့ ေအးရွားေဝါလ္ကုမၸဏီနဲ႕တရုတ္ကုမၸဏီမ်ားရဲ့ စက္ယနၴယားၾကီးေတြနဲ႕တူးဆြ တိုက္ခိုက္မႈေအာက္မွာ အျပင္းအထန္နာက်င္ေနရပါျပီ၊ ကိုခင္ဝမ္းရဲ့ "မဟာ သဘာဝရွင္"၊ ကိုထူးအိမ္သင္ရဲ့ "ရာဇဝင္မ်ားရဲ့ သတို႕သမီး"၊ က်ေနာ္တို႕ အားလုံးရဲ့ မိခင္ ဧရာဝတီ ဟာ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာသူမ်ားရဲ့ အႏိုင္က်င့္မႈကို စတင္ခံစားေနရပါျပီ၊ ဧရာဝတီ ကို အခ်ိန္မီ ကယ္တင္ႏိုင္ၾကဖို႕၊ အင္နဲ႕ အားနဲ႕ အကာအကြယ္ေပးႏိုင္ၾကဖို႕ ဒီစာတမ္းကို ေရးပါတယ္၊

(၁)

ဇြန္လ ၉ ရက္ေန႕က စျပီး ျမန္မာစစ္အုပ္စု ရဲ့ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္လက္ေအာက္ခံတပ္ေတြက ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းမွာရွိတဲ့ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ရဲ့ အေျခစိုက္စခန္းေတြကို စတင္တိုက္ခိုက္တာ အားလုံး သိၾကျပီးျဖစ္မွာပါ၊ အစပိုင္းမွာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္စစ္ပြဲေတြ ဆက္တိုက္ျဖစ္ပြါးခဲ့ျပီး ဒီကေန႕အထိလဲ ႏွစ္ဖက္အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္ ဆိုေပမည့္ စစ္ပြဲငယ္ေတြ ၾကိဳၾကားၾကိဳၾကား ျဖစ္ေပၚေနဆဲပါ၊ ဗမာစစ္တပ္ နဲ႕ ကခ်င္စစ္တပ္ ႏွစ္ဖက္စလုံးမွာ အက်အဆုံးေတြ၊ ဒဏ္ရာရသူေတြအေျမာက္အမ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္၊ ပိုျပီး ဆုံးရွုံးနစ္နာရတာကေတာ့ ကခ်င္ျပည္သူေတြပါ၊ ဗမာစစ္တပ္ရဲ့ အႏိုင္က်င့္မႈ၊ လုယက္မႈ၊ အဓမၼေပၚတာဆြဲမႈေတြေၾကာင္႕ေသာင္းနဲ႕ခ်ီတဲ့ ျပည္သူေတြ ေနရပ္ေဒသကို စြန္႕ခြါထြက္ေျပးၾကရပါတယ္၊ တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္က ေကအိုင္ေအ ဌာနခ်ဳပ္ရွိရာ လိုင္ဇာ မွာခိုလံႈေနၾကတာ ဒုကၡသည္ဦးေရ ၁၄၀၀၀ ေက်ာ္ရွိပါတယ္၊

ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကေတာ့ တရုပ္ႏိုင္ငံထဲ ဝင္ေျပးၾကျပီး ေဆြမ်ိဳး၊ မိတ္ေဆြမ်ားထံ ခိုလႈံေနၾကရပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕က နယ္စပ္ကို မေျပးပဲ အထက္ဖက္က ဗန္းေမာ္၊ ဝိုင္းေမာ္ျမိဳ႕ေတြက ခရစ္ယန္ဘုရားေက်ာင္းေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ ခိုလႈံေနၾကရပါတယ္၊ မေျပးႏိုင္သူေတြကေတာ့ ကခ်င္တပ္ကို ေထာက္ခံသူမ်ားအျဖစ္ ဗမာစစ္တပ္က ဖမ္းဆီး ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္တာ၊ သတ္ျဖတ္တာ ခံၾကရပါတယ္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႕အစည္းရဲ့ သတင္းပို႕ခ်က္အရ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီး အနည္းဆုံး ၁၈ ေယာက္ေလာက္ဟာ ဗမာစစ္သားေတြရဲ့ အုပ္စုလိုက္မုဒိန္းက်င့္တာခံၾကရျပီး တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြကို စစ္သားေတြက မုဒိန္းက်င့္ျပီးတာနဲ႕ သတ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္လို႕ ၾကားသိရပါတယ္၊

ဒီစစ္ပြဲေတြ စတာနဲ႕ ၁၇ႏွစ္ေက်ာ္တည္ရွိခဲ့တဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို တဘက္သတ္ခ်ိဳးေဖာက္တာက ျမန္မာစစ္အုပ္စုဘက္ကပါ၊ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ တပိန္ျမစ္ကို ဆည္ဖို႕ဟန္႕တားျပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္ထုတ္ယူဖို႕လုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာစစ္အုပ္စုနဲ႕ တရုပ္အစိုးရ ကုမၸဏီမ်ားရဲ့ ပူးေပါင္းစီမံကိန္းေတြက ကခ်င္တပ္မ်ားထိန္းခ်ဳပ္ရာေဒသအတြင္းမွာ က်ေရာက္ေနလို႕ အဲဒီေဒသအတြင္းကေန ကခ်င္တပ္မ်ားကို ေမာင္းထုတ္ဖို႕လုပ္တဲ့ စစ္ဆင္ေရးပါ၊ အခုေတာ့ ႏွစ္ဖက္အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ စတင္ေနပါျပီ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းက ျပည္သူမ်ားသာမက တကမ႓ာလုံးက အစိုးရေတြ၊ ျပည္သူေတြကပါ အပစ္အခတ္ရပ္စဲျပီး ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းၾကဖို႕ ေတာင္းဆိုေနၾကတာပါ၊ ဒါေပမည့္ အားလုံးေမွ်ာ္လင့္သလို စစ္ပြဲေတြအဆုံးသတ္ျပီး ထာဝရတည္တန္႕တဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႕ဆိုတာ အလွမ္းေဝးလြန္းလွပါတယ္၊ ျမန္မာစစ္အုပ္စုနဲ႕ တရုပ္အစိုးရရဲ့ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတဲ့ မတရားမႈေတြ မရပ္သ၍ က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ျငိမ္းခ်မ္းႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါ၊

(၂)

ျမန္မာစစ္အုပ္စုကို တရုတ္စိုးရက စီးပြါးေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘက္ေပါင္းစံုက ေထာက္ခံအားေပးေနခဲ့တာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ကတည္းကပါ၊ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို မတရားသျဖင့္ အၾကမ္းဖက္ရယူထားမႈေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုၾကီးက ပစ္တင္ ရွုံ႕ခ်ေနတဲ့ ျမန္မာစစ္အုပ္စုကို ႏိုင္ငံတကာအေရးယူမႈေတြ မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ တရုတ္အစိုးရက ကုလသမဂၢလံုျခံုေရးေကာင္စီမွာ၊ အေထြေထြညီလာခံမွာ၊ လူ႕အခြင့္အေရးေကာင္စီမွာ အျမဲတမ္းအကာအကြယ္ေပးေန႐ံုတင္မက ျမန္မာစစ္အုပ္စုအတြက္လိုအပ္တဲ့ လက္နက္ခဲယမ္းေတြ၊ စစ္ေလယဥ္ေတြ၊အေျမာက္ေတြ၊ တင့္ကားေတြ ကိုလဲ အလိုရွိသေလာက္ေလွ်ာ႕ေစ်းနဲ႕ တမ်ိဳး၊ အေႂကြးစံနစ္နဲ႕ တဖံု ေထာက္ပံ့ေရာင္းခ်ေပးေနတာပါ၊ အတိုးမဲ့ေခ်းေငြေတြ၊ အတိုးနည္းေခ်းေငြေတြ ထုတ္ေပး၊ စီးပြါးေရးပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ လုပ္ျပီး ျမန္မာစစ္အုပ္စုကို တရုတ္အစိုးရက က်ားကန္ေပးေနတာပါ၊ အဲဒီလို အကူအညီေပးမႈ ေတြအတြက္ ျမန္မာစစ္အုပ္စုက တရုတ္အစိုးရကို ရက္ရက္ေလ်ာေလ်ာ ျပန္ေပးေနရတာလဲအမ်ားၾကီးပါ၊

အထင္ရွားဆုံးကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းကို ယူနန္ျပည္နယ္က တရုတ္ေတြ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႕ ဝင္ေရာက္အေျခခ်ခြင့္ရျပီး အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ အထူးအခြင့္အေရးေပးမႈနဲ႕ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အျပိဳင္အဆိုင္မဲ့လုပ္ခြင့္ရျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ စီးပြါးေရးကိုၾကီးၾကီးမားမား ခ်ယ္လွယ္ႏိုင္ေနတာပါပဲ၊ မနၲေလးလို ျမန္မာ့မင္းေနျပည္ေတာ္ေဟာင္း နဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ဒုတိယအၾကီးဆုံးျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးဟာ တရုတ္ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးလို႕ထင္ရေလာက္ေအာင္ ေဒသခံျမန္မာေတြက အေဝးကိုေရာက္ကုန္ျပီး တရုတ္စီးပြါးေရးသမားေတြက အလုံးအရင္းနဲ႕ လႊမ္းမိုးထားၾကပါျပီ၊ လား႐ိႈး၊ မူဆယ္၊ ျမစ္ၾကီးနား၊ ဗန္းေမာ္ စတဲ့ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ျမိဳ႕ၾကီးမ်ားမွာလဲ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ား အလုံးအရင္းနဲ႕ ေရာက္ရွိေနထိုင္ၾကျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသား လက္မွတ္မ်ားကိုေတာင္ ကိုင္ေဆာင္ထားၾကျပီး ျပီးခဲ့တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စစ္အုပ္စုရဲ့ ၾကံ့ဖြံ႕ပါတီ ကိုမဲေပးခဲ့ၾကတာပါ၊

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အဖိုးတန္ သယံဇာတေတြ၊ ကြၽန္းသစ္ေတြ၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ၊ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ေတြလဲ တရုတ္ကုမၸဏီမ်ားက ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ျပီး တရုတ္ျပည္မၾကီးကို သယ္ယူသြားေနၾကပါျပီ၊ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို တရုတ္အစိုးရက စီးပြါးေရးကိုလိုနီျပဳေနတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေနပါျပီ၊ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူတို႕အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ တရုတ္အစိုးရကို ပဏၰာဆက္သ ကြၽန္ျပဳခံေနၾကတာ ၾကာပါျပီ၊ အဲဒီေလာက္ေစာ္ကားေနရတာကိုမွ မေက်နပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ တရုတ္အစိုးရက ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ အသက္ေသြးေၾကာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အသည္းႏွလုံး၊ က်ေနာ္တို႕ခ်စ္တဲ့ ျမစ္ၾကီး ဧရာဝတီ ကို လည္ျမိဳညွစ္၊ အႏိုင္က်င့္ေနျပန္ပါျပီ၊

(၃)

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေမလမွာ ျမန္မာစစ္အုပ္စုက တရုတ္အစိုးရပိုင္ China Power Investment Corporation (CPI) နဲ႕ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း၊ ေမခ၊ မလိခ နဲ႕ ဧရာဝတီျမစ္ဖ်ားမွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္ထုတ္လုပ္ေရးအတြက္ ဆည္ၾကီး (၇) ခု ေဆာက္လုပ္မည့္ သေဘာတူညီခ်က္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကပါတယ္၊ အဲဒီသေဘာတူညီခ်က္အရ မလိချမစ္ေပၚမွာ လိုင္းဇာဆည္၊ ေမချမစ္ေပၚမွာ ခ်ီေဘြ၊ ပရွဲ၊ လာခင္၊ ဖီေဇာ၊ နဲ႕ ေခါင္လန္ဖူး ဆည္ ၅ ခု နဲ႕ ေမခ နဲ႕ မလိခ ဆံုတဲ့ ျမစ္ဆံု၊ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးရဲ့အစမွာ ျမစ္ဆံုဆည္ စတဲ့ ဆည္ၾကီး (၇) ခုကို ၁၀ ႏွစ္အတြင္း ျပီးေအာင္ တည္ေဆာက္ဖို႕ပါ၊ အဲဒီ ဆည္ၾကီးမ်ား နဲ႕အတူ ေရကာတာၾကီးမ်ား၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္ထုတ္လုပ္ေရးစက္႐ံုမ်ားလဲ ပါဝင္တည္ေဆာက္မွာျဖစ္ျပီး ဒီဆည္ၾကီး (၇) ခုကေန လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား တႏွစ္ကို မီဂါဝပ္ ၁၃၃၆၀ ထုတ္လုပ္ျပီး တရုတ္ျပည္ ယူနန္ေဒသကို တင္ပို႕ျဖန္႕ျဖဴးဖို႕ပါ၊

ဒါဟာျဖင့္ အစြမ္းကုန္စီးပြါးေရး တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာတဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ တဟုန္ထိုးျမင့္မားလာတဲ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားလိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႕ တရုတ္အစိုးရရဲ့ ၾကိဳးစားမႈပါ၊ သူ႕ႏိုင္ငံတိုးတက္ေရးအတြက္ ဆနၵရွိတာကို အပစ္မေျပာလိုေပမည့္ ဒီ ဆည္ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႕ ႏိုင္ငံကျပည္သူေတြ ဆုံးရွုံးနစ္နာရမွာကို လုံးဝငဲ့ကြက္စဥ္းစားျခင္းမရွိပဲ တကိုယ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္နဲ႕ အႏိုင္က်င့္တာ၊ က်ေနာ္တို႕ရဲ့ ဧရာဝတီ ကို လည္မ်ိဳညွစ္တာကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕ အစြမ္းကုန္ရွုံ႕ခ်ၾကရမွာပါ၊

ဒီဆည္ၾကီး (၇) ခုမွာ အၾကီးဆုံးက ျမစ္ဆံုဆည္ပါ၊ တည္ေနရာက ေမခ၊ မလိခ ျမစ္ဆံုရဲ့ေအာက္ဖက္ ၂ မိုင္ခန္႕အကြာ၊ ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕ရဲ့ ေျမာက္ဘက္ ၂၆မိုင္ခန္႕အကြာ၊ ဆည္ ရဲ့အတိုင္းအတာက အျမင့္ေပ ၅၀၀ (အထပ္ ၄၉ ထပ္ျမင့္တဲ့ အေဆာက္အအံုတခုေလာက္) နဲ႕ အလ်ား ေပ ၅၀၀ ရွိပါမယ္၊ ဆည္ေရကို ထိန္းသိန္းထားမည့္ ေရကာတာၾကီး (Reservoir) က စကၤာပူႏိုင္ငံ(ဧရိယာ စတုရန္းမိုင္ ၂၆၈) ထက္ႏွစ္ဆေလာက္ေတာင္ၾကီးျပီး နယူးေယာက္ျမိဳ႕ (ဧရိယာ စတုရန္းမိုင္ ၄၆၉) ေလာက္ က်ယ္တယ္လို႕ သိရပါတယ္၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္မွာ ရည္ရြယ္တဲ့အတိုင္း ေဆာက္လုပ္ျပီးစီးသြားရင္ တႏွစ္ကို လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ၃၆၀၀ ကေန ၆၀၀၀ မီဂါဝပ္ အထိ ထုတ္လုပ္ႏိုင္မယ္လို႕ ဆိုပါတယ္၊ ေဆာက္လုပ္ေရးကုန္က်စားရိတ္က အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၃၆၀၀ ျဖစ္ျပီး ဒီစီမံကိန္းကေန အဓိက အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမွာက ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊အထူးသျဖင့္ အရင္က ၈လုံးလို႕ေခၚျပီး အခု ၉လုံး ျဖစ္လာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေဟာင္း ဒုသမၼတ ဦးသီဟသူရ တင္ေအာင္ျမင္ဦး ၊ သူ႕ရဲ့အလိုေတာ္ရိစီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ စတီဗင္ ေလာ (ေခၚ) ထြန္းျမင့္ႏိုင္ နဲ႕ သူ႕ရဲ့ Asia World ကုမၸဏီ နဲ႕ တရုတ္အစိုးရတို႕ပဲျဖစ္ျပီး အဓိက နစ္နာဆုံးရွုံးၾကမွာက သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္၊ ဒါဟာျဖင့္ တရုတ္အစိုးရက ျမန္မာစစ္အုပ္စုကို ျမန္မာျပည္သူေတြကို သတ္ျဖတ္အႏိုင္က်င့္ဖို႕ ေထာက္ပံ့ကူညီရုံတင္မကဘူး၊ သူကိုယ္တိုင္က ျမန္မာျပည္သူေတြကို တိုက္႐ိုက္ သတ္ျဖတ္အႏိုင္က်င့္ဖို႕ၾကိဳးစားတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊

(၄)

တကယ္က ဒီစီမံကိန္းကို မလုပ္သင့္ေၾကာင္း ကခ်င္ျပည္သူမ်ား၊ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ (ေကအိုင္အို/KIO) တို႕က ျမန္မာစစ္အုပ္စုကိုေရာ၊ တရုတ္အာဏာပိုင္မ်ားကိုပါ အၾကိမ္ၾကိမ္ေမတၱာရပ္ခံခဲ့ၾကတာပါ၊ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁ရက္ေန႕မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ တန္ဖဲ ရြာသားမ်ားက ကခ်င္အတိုင္ပင္ခံအဖြဲ႕ထံ၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၁ရက္ေန႕ မွာ ေကအိုင္အို ဥကၠ႒က ယူနန္ျပည္နယ္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕ထံ၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၆ရက္ေန႕မွာ ေကအိုင္အို ဥကၠ႒က နအဖဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးသန္းေရႊ ထံ၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၆ရက္ေန႕မွာပဲ ကခ်င္ျပည္နယ္ တန္ဖဲ ရြာသားမ်ားက ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉးထံ၊ ၂၀၀၉ ခု ေအာက္တိုဘာ ၂၆ရက္ေန႕မွာ ေကအိုင္အိုက ကခ်င္အတိုင္ပင္ခံအဖြဲ႕ထံ၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႕မွာ ေကအိုင္အိုက ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉးထံ၊ စာေတြအၾကိမ္ၾကိမ္ပို႕ျပီး ဒီျမစ္ဆံုဆည္တည္ေဆာက္ေရး စီမံကိန္းကို ပယ္ဖ်က္ေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုခဲ့၊ ကန္႕ကြက္ခဲ့ၾကတာပါ၊ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာပဲ မတ္လ ၂၆ ရက္ေန႕မွာ ေကအိုင္အို ဥကၠ႒ၾကီး လေရာ္ ေဇာင္းဟရာ က တရုတ္သမၼတ နဲ႕ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအၾကီးအကဲ ဟူဂ်င္ေတာင္ ထံစာပို႕ျပီး ေမတၱာရပ္ခံခဲ့ပါေသးတယ္၊ ဒါေပမည့္ တရုတ္အစိုးရေရာ၊ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကပါ ကခ်င္ျပည္သူေတြရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး ျမစ္ဆံုဆည္တည္ေဆာက္ေရး စီမံကိန္းကို ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနၾကဆဲပါ၊

ဒီေနရာမွာ တရုတ္အစိုးရရဲ့ ရက္စက္ယုတ္မာမႈနဲ႕ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာျပီးေရာဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို အံ့ဩဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့ တရုတ္နဲ႕ ျမန္မာ ႏွစ္ဖက္စလုံးက အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ ကြၽမ္းက်င္သူေတြ၊ သိပၸံပညာရွင္ေတြက ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ေအာက္တိုဘာလမွာ အစီရင္ခံစာတေစာင္တင္သြင္းျပီး ျမစ္ဆံုဆည္တည္ေဆာက္ေရးကို ဖ်က္သိမ္းဖို႕ အၾကံေပးခဲ့ၾကတာပါ၊ဒီလိုပါ၊

(၅)

ျမစ္ဆံုဆည္တည္ေဆာက္ေရးနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး လူထုရဲ့ ကန္႕ကြက္မႈေတြရွိလာတဲ့အခါမွာ တရုတ္ နဲ႕ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားက သူတို႕ စည္းနဲ႕ ေဘာင္နဲ႕ ေဆာင္ရြက္ပါတယ္ဆိုတာျပႏိုင္ဖို႕ တရုတ္၊ျမန္မာပညာရွင္မ်ားပါဝင္တဲ့ Biodiversity And Nature Conservation Association (BANCA) အဖြဲ႕ကို ျမစ္ၾကီးနား နဲ႕ ျမစ္ဆုံေဒသတဝိုက္မွာ ပါတ္ဝန္းက်င္ထိခိုက္မႈ တိုင္းတာခ်က္ပထမအဆင့္ (The First Step of Environmental Impact Assessment/EIA) ျပဳလုပ္ဖို႕ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ထဲမွာ တာဝန္ေပးခဲ့ပါတယ္၊ EIA ဆိုတာက ကုလသမဂၢက ဦးေဆာင္ဖြဲ႕ထားတဲ့ မဲေခါင္ျမစ္ေကာ္မရွင္ (Mekong River Commission) က မဲေခါင္ျမစ္ဝွမ္းေဒသမွာ ေဆာက္လုပ္မည့္ ဆည္မ်ားအတြက္ မေဆာက္လုပ္ခင္ ၾကိဳတင္ေလ့လာဖို႕ သတ္မွတ္ထားတဲ့ တိုင္းတာဆန္းစစ္ခ်က္ (Assessment) ျဖစ္ျပီး အဆင့္ ၁၀ ဆင့္ရွိပါတယ္၊

တာဝန္ေပးခ်က္အရ အဲဒီအဖြဲ႕က လေပါင္းမ်ားစြာ ကြင္းဆင္း ေလ့လာသုံးသပ္မႈေတြ လုပ္ျပီး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ မွာ စာမ်က္ႏွာ ၁၀၀၀ နီးပါးရွိတဲ့ သူတို႕ရဲ့ ေတြ႕ရွိခ်က္အစီရင္ခံစာ (Environmental Impact Assessment/EIA) နဲ႕ အၾကံျပဳခ်က္ေတြ (Recommendations ) ကို တရုတ္ နဲ႕ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားထံ တင္သြင္းခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီအစီရင္ခံစာမွာ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးကို" ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အသက္ေသြးေၾကာ၊ ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းနဲ႕ ခရီးသြားလာမႈအတြက္အမွီျပဳရာ၊ သန္းေပါင္း ၅၀ေက်ာ္ျပည္သူေတြ ရဲ့ ပင္မ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းၾကီး" အျဖစ္တင္စားျပီး "ဒီျမစ္ၾကီးကို ဆည္ၾကီး (၇) ခုနဲ႕ အပိုင္းပိုင္းအျပတ္ျပတ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာဟာ ျမစ္ဆံုေဒသမွာေနၾကတဲ့ ျပည္သူေတြတင္မက၊ ျမစ္ေအာက္ပိုင္း အေဝးၾကီးက၊ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚေဒသက ျပည္သူေတြကိုပါ အင္မတန္ၾကီးမာတဲ့ လူမႈေရး၊ စီးပြါးေရး နဲ႕ ပါတ္ဝန္းက်င္ဆိုင္ရာ အနိဌာ႐ံုေတြ သက္ေရာက္ေစလိမ့္မယ္" လို႕ ေထာက္ျပေဝဘန္ထားပါတယ္၊

ဒီအစီရင္ခံစာေရးသူေတြကပဲ "ဧရာဝတီျမစ္ဆုံ ဟာ ကခ်င္လူမ်ိဳးမ်ားရဲ့ ဂုဏ္ယူစရာပိုင္ဆိုင္မႈ၊ ယဥ္ေက်းမႈရဲ့ အသည္းႏွလုံး ျဖစ္ျပီး ဒီျမစ္ဆံုဟာ ဆည္ေဆာက္လုပ္ေရးအတြက္ လုံးဝေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာျဖစ္လို႕ အဲဒီဆုံးရွုံးမႈၾကီးဟာျဖင့္ ကခ်င္လူမ်ိဳးမ်ားသာမက ျမန္မာျပည္သူမ်ားအားလုံးအတြက္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိၾကီးမားတဲ့ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစရာၾကီးျဖစ္လိမ့္မယ္" လို႕လဲ သတိေပးထားပါတယ္၊ ေရလႊမ္းမိုးခံရမည့္ ေက်းရြာေတြ၊ ေရႊ႕ေျပာင္းေနရာခ်ရမည့္ ျပည္သူေတြ၊ အဖ်က္ဆီးခံရမည့္ သစ္ေတာၾကီးေတြ၊ ထာဝရေပ်ာက္ဆုံးသြားမည့္ သဘာဝအလွအပေတြ၊ ဆက္လက္မရွင္သန္ႏိုင္ေတာ့မည့္ ရွားပါးသစ္ပင္ေတြ၊ ပန္းေတြ နဲ႕ ေရသတၱဝါေတြ အေၾကာင္းတင္ျပသတိေပးထားသလို ဧရာဝတီျမစ္ေရစီးဆင္းမႈ ေႏွးေကြးသြားတဲ့အတြက္ေၾကာင္႕ ပင္လယ္ဘက္က ဆားငံေရေတြ ျပန္လည္စီးဝင္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ စပါးက်ီျဖစ္တဲ့ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚေဒသမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႕ ေရလုပ္ငန္းေတြ ပ်က္စီးၾကမည့္အေၾကာင္း ေထာက္ျပထားပါတယ္၊

ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အစီရင္ခံစာေရးသာသူ ပညာရွင္မ်ားက တရုတ္၊ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားကို "ျမစ္ဆံုေရကာတာေဆာက္လုပ္ေရးစီမံကိန္းကို စြန္႕လႊတ္ဖို႕ နဲ႕ မျဖစ္မေနေဆာက္မွျဖစ္မယ္ဆိုရင္ လဲ ျမစ္ဆံုမွာ မေဆာက္ပဲ ျမစ္ဆံုရဲ့အထက္ ေမခ နဲ႕ မလိချမစ္မ်ားမွာ အေသးစား ဆည္ ႏွစ္ခုအစားထိုးေဆာက္ဖို႕” အၾကံျပဳထားပါတယ္၊

အဲဒီ ပညာရွင္မ်ားရဲ့ တာဝန္သိသိတင္ျပခ်က္ေတြကို တရုတ္၊ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားက ေဒါသတၾကီး ညင္းပယ္လိုက္ၾကပါတယ္၊ အစီရင္ခံစာကိုလဲ လူထုၾကားထဲ ေရာက္မလာေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားၾကျပီး ေနာက္ထပ္ေဆာင္ရြက္ရမည့္ တိုင္းတာခ်က္အဆင့္ ၉ ခုကိုလဲ မေဆာင္ရြက္ေတာ့ပါ၊ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ျပီးေရာဆိုတဲ့ မူဝါဒနဲ႕ ျမစ္ဆံုဆည္တည္ေဆာက္ေရး ကို အားၾကိဳးမာန္တက္ေဆာင္ရြက္ေနေတာ့တာပါ၊

ပညာရွင္မ်ားက ျမစ္ဆံုဆည္ဟာ စစ္ကိုင္းငလ်င္ျပတ္ေရြ႕ေၾကာၾကီးနဲ႕ နီးလို႕ ငလ်င္မ်ားလႈပ္ခဲ့ရင္ ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕ၾကီးတျမိဳ႕လုံး စကၠန္ ၂၀ အတြင္းမွာ ေရေအာက္နစ္ျမဳတ္သြားႏိုင္တယ္လို႕လဲ သတိေပးၾကပါတယ္၊ အဲဒီအတြက္ စစ္အုပ္စုရဲ့ အေရးယူမႈက ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕အေျခစိုက္ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ကို ျမစ္ဆုံရဲ့အထက္ဖက္က ပူတာအိုျမိဳ႕ကို ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်ဖို႕အမိန္႕ထုတ္တာပါ၊ ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕ေန ျပည္သူမ်ားအတြက္ေတာ့ နည္းနည္းေလးမွ စိတ္ပူပံုမရပါ၊

ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစရာအေကာင္းဆုံးကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူလူထုတရပ္လုံးရဲ့အက်ိဳးစီးပြါးကို တရုတ္အစိုးရက အဓမၼဖ်က္ဆီးေနတာကို ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေက်ေက်နပ္နပ္ ခြင့္ျပဳျပီး ပူးေပါင္းကူညီေနတာပါပဲ၊ တကယ္ေတာ့ တရုတ္ အစိုးရနဲ႕ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားပူးေပါင္းျပီး ျမန္မာလူထုတရပ္လုံးအေပၚ အၾကမ္းဖက္တဲ့ ရာဇဝတ္မႈၾကီး (Crimes against Humanity) က်ဴးလြန္ေနတာပါ၊

(၆)

ဒီစာကို ေဒါသနဲ႕ ေရးတာျဖစ္ေၾကာင္း ဝန္ခံပါရေစ၊ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕စကားလုံးေတြ ၾကမ္းတမ္းေနပါလိမ့္မယ္၊ ခြင့္လႊတ္ၾကပါ၊ ျပီးေတာ့ တရုတ္၊ ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ားအခ်င္းခ်င္း မုန္းတီးဖို႕ ၊ ရန္ျဖစ္ဖို႕ လံႈ႕ေဆာ္တာလဲ မဟုတ္ရပါ၊ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ဘယ္လို အာဃာတမွ မရွိပါ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွာ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားကိုလဲ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္းမို႕ ခ်စ္ခင္ပါတယ္၊ ေဆြမ်ိဳးအရင္းအခ်ာလို သေဘာထားပါတယ္၊ ဒါေပမည့္ တရုတ္အစိုးရနဲ႕ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္႐ံႈ႕ခ်ဖို႕ ဒီစာတမ္းကို ေရးပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ ဧရာဝတီ ကိုကယ္တင္ၾကဖို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအေပါင္းကို ေတာင္းဆိုပါတယ္၊

ဘယ္လို ကယ္တင္ၾကမလဲ၊ က်ေနာ္တို႕ ဧရာဝတီ ကယ္တင္ေရး (SAVE THE IRRAWADDY) အမ်ိဳးသားေရး လႈပ္ရွားမႈၾကီးလုပ္ရမွာပါ၊ ျပည္တြင္းက ျပည္သူေတြက ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္တည္ေဆာက္ေရးကို ကန္႕ကြက္ေၾကာင္း ျမန္မာစစ္အုပ္စုကို ေတာင္းဆိုသင့္သလို ရန္ကုန္ မွာရွိတဲ့ တရုတ္သံရုံး၊ မနၲေလးမွာရွိတဲ့ တရုတ္ေကာင္စစ္ဝန္ရုံးမ်ားကို ကန္႕ကြက္စာေတြ ေပးပို႕သင့္ပါတယ္၊

ဧရာဝတီျမစ္ၾကီး အႏိုင္က်င့္ခံေနရမႈနဲ႕ ကခ်င္ျပည္နယ္ နဲ႕ ျမန္မာတႏိုင္ငံလုံးက ျပည္သူေတြ ထိခိုက္နစ္နာမည့္အေရးကို လူထုသိနားလည္ေအာင္ ရွင္းလင္းတင္ျပျပီး လူထုအင္အားနဲ႕ ဧရာဝတီကို ကာကြယ္ၾကရမွာပါ၊ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္မ်ားကလဲ သူတို႕ရဲ့ တရားပြဲမ်ားမွာ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးရဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ရည္ညႊန္းဖြဲ႕ဆိုျပီး ဧရာဝတီကို ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ဖို႕လူတိုင္းမွာတာဝန္ရွိေၾကာင္း ေဟာေျပာသင့္ပါတယ္၊ အႏုပညာရွင္မ်ားကလဲ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီး အရင္လိုမစီးဆင္းႏိုင္ေတာ့ရင္ ျဖစ္လာမည့္အက်ိဳးဆက္ေတြကို လူထုနဲ႕ စစ္တပ္ထဲက ႏိုင္ငံခ်စ္တဲ့ စစ္ဗိုလ္၊ စစ္သားေတြသိေအာင္ သီခ်င္းေတြစပ္ဆို၊ စာတမ္းဖတ္ပြဲေတြ၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္သင့္ပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ ေလာဘေဇာကပ္ေနတဲ့ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အလိုေတာ္ရိစီးပြါးေရးသမားေတြနဲ႕ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရတို႕ကို ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ဧရာဝတီ ကို ထိရင္ မခံဘူးေဟ့ ဆိုတာကို သိေအာင္ျပသၾကဖို႕ပါ၊

ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကလဲ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံမ်ားမွာ ရွိတဲ့ တရုတ္သံရုံး၊ ေကာင္စစ္ဝန္ရုံးမ်ားေရွ႕မွာ ဆနၵျပတာ၊ ကန္႕ကြက္စာပို႕တာေတြလုပ္သင့္ပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံမ်ားက အစိုးရမ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို တရုတ္အစိုးရရဲ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအေပၚ တိုက္႐ိုက္ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈၾကီးကို တင္ျပတိုင္တန္းသင့္ပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ အခု ကုလသမဂၢက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္အုပ္စုက က်ဴးလြန္ေနတဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္စုတခုလုံးအေပၚအၾကမ္းဖက္မႈေတြကို စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ဖြဲ႕ျပီး ေဖာ္ထုတ္အေရးယူဖို႕ ေတာင္းဆိုေနသလို တရုတ္အစိုးရကလဲ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးကိုအႏိုင္က်င့္ျပီး ျမန္မာျပည္သူေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္ေနတယ္၊ Crimes against Humanity ေတြ က်ဴးလြန္ေနတယ္ဆိုတာ တိုင္တန္းၾကရမွာပါ၊

က်ေနာ္တို႕ဘက္မွာ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစံု၊ အေတြးအေခၚေပါင္းစံု နဲ႕ ရပ္တည္မႈေပါင္းစံုရွိျပီး မညီညြတ္ၾကဘူးလို႕ သတ္မွတ္ခံၾကရပါတယ္၊ နအဖစစ္အုပ္စုအေပၚ စီးပြါးေရးပိတ္ဆို႕မႈလုပ္တာကို ေထာက္ခံတဲ့လူ နဲ႕ ကန္႕ကြက္တဲ့လူ၊ စစ္အုပ္စုရဲ့ လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္တဲ့လူနဲ႕ လႊတ္ေတာ္အျပင္မွာပဲေနတဲ့လူ၊ ႏိုင္ငံေရးကို သက္ေတာင့္သက္သာလုပ္ခ်င္တဲ့လူ နဲ႕ ေထာင္အၾကိမ္ၾကိမ္အက်ခံျပီးလုပ္တဲ့လူ၊ ပညာရွင္ဘဝေျပာင္းျပီး ေဘးကေဝဘန္တဲ့လူနဲ႕ မိုက္ခြက္ကိုင္ျပီး အသံလႊင့္တဲ့လူ၊ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ထိုင္ျပီး အင္တာနက္နဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တဲ့လူ၊ စစ္အုပ္စုနဲ႕ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေတာ့ ေျပာင္းမွာပါလို႕ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့လူ နဲ႕ စစ္အုပ္စုရဲ့ လွည့္ဖ်ားမႈကိုမခံပဲ ပိုျပီးဖိအားေပးခ်င္တဲ့လူ၊ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္ကုန္သြားတဲ့လူေတြ နဲ႕ စိတ္မဝင္စားေတာ့ တဲ့လူ၊ က်ေနာ္တို႕ အားလုံး ဘယ္လိုပဲရွိခဲ့ရွိခဲ့၊ အျမင္ေတြ၊ ရပ္တည္ခ်က္ေတြ မတူခဲ့ရင္ေတာင္မွ ဒီတခါေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ညီၾကရေအာင္ပါ၊ ဧရာဝတီ မရွိရင္ က်ေနာ္တို႕ဘဝေတြ အဓိပၸာယ္ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ၊ က်ေနာ္တို႕ ညီမွ အမိ ဧရာဝတီ ကို ကယ္တင္ႏိုင္၊ ကာကြယ္ႏိုင္မွာပါ၊

ဧရာဝတီ ကိုကယ္တင္ၾကပါစို႕။

ဟစ္တုိင္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။