ကုိေဇာ္မုိးေက်ာ္ (RFA)
ကုိျငိမ္းနဲပတ္သက္လုိေျပာရရင္ေတာ့ကြာ...ေတာ္လွန္ေရးသမားေကာင္းတစ္ေယာက္..စစ္သားေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ..
သူတတ္စြမ္းသမွ် ျမန္မာျပည္သူေတြလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္လုပ္ခဲ့တဲ့ သူပါ..လူေအး..လူေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ..သူ ႔ကုိယ္က်ိဳးအတြက္ဘာမွ မမက္ေမာတဲ့သူပါ..သူေသဆုံးေသဆုံးသြားရတာ အေတာ္၀မ္းနည္းတယ္...သူကကဗ်ာေတြစာေတြလည္း ျမတ္ႏုိးတဲ့သူပါ..သူကလက္ႏွက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးကုိဘဲ စိတ္အားသန္တဲ့သူ..ဒါေပမယ့္ ေတာ့လွန္ေရးက ခြင့္ျပဳတဲ့အေျခအေနေအာက္မွာ..တတ္စြမ္းသမ်ွလုိက္ပါလုပ္ ေဆာင္ခဲ့တဲ့သူပါ..ညီအကုိေတြလုိေတာထဲမွာ အၾကာၾကီးအတူေနခဲ့ရတာဆုိေတာ့ သံေယာဇဥ္ရွိတယ္..
ဒါေလာက္ပါဘဲကြာ..
ဦးေက်ာ္ထက္( ဥကၠဌ) PDF
ငါ့ညာဘက္လက္တစ္ဘက္ျပဳတ္သြားၿပီ..
ကုိေအာင္ထူး..(ဗဟုိေကာ္မတီ) PDF
ကုိၿငိမ္းဘယ္ေတာ့မွ ႏုိင္ငံျခားကိုေရာက္ေနတဲ့လူေတြဆီက ပိုက္ဆံမေတာင္ဘူးကြ...
ကုိထြတ္ဦးလႈိင္ (ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ) DPNS
ကုိၿငိမ္းက...ငါတုိ႔ရဲေဘာ္ကြ..
4/30/10
တတိယႏုိင္ငံေရာက္ရဲေဘာ္သည္ ပင္ပန္း၏...
ရဲေဘာ္ေဟာင္းသုိ႔...
ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္ပါဗ်ာ။
က်ေနာ္တုိ႔ေျပာေနတာက ဘက္လုိက္မရွိပဲေျပာရင္ေကာင္းတယ္။ အခု နယ္စပ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့လူေတြကုိ စြပ္ၿပီး အျပစ္တင္တာေတာ့ မေကာင္းဘူး။ သူတုိ႔လည္းလုပ္တယ္။ ရုိးသားပါတယ္။ မရုိးသားတဲ့လူက လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔ရတယ္။ ဒါကိုလည္းသိတယ္။ တခ်ိန္ခ်ိန္ၾကရင္ သူတုိ႔ကိစၥသာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိ ေကာင္းေအာင္ေျပာဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔မွာတာ၀န္ရွိတယ္။ တတိယႏုိင္ငံမွာ က်ေနာ္တုိ႔သူတုိ႔လုိ မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ေလပန္း၊ ဆႏၵျပ၊ ေငြေပး စတဲ့ ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္ အဆင့္ပဲရွိတယ္။
တတိယႏုိင္ငံမွာေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြရဲ ႔ဘ၀ကလည္းမလြယ္ဘူးဗ်။ မနက္ မုိးမလင္းေသးဘူး၊ စက္ရုံကုိ သြားရၿပီ။ ဖင္က ေသြးထြက္ထိေအာင္အလုပ္လုပ္ရတယ္။ တစ္ပက္မွာ စေနဆုိတာ မရွိဘူး။ တစ္ရက္ေလာက္ပဲနားရတယ္။ တစ္ရက္မွာေတာင္ အိမ္က မိသာစုအေရးကုိလုပ္ရေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ႏုိင္ငံေရးလည္း၀င္ပါေသးတယ္။ ၀ါသနာျဖစ္ေနတာကုိးဗ်။
ခင္ဗ်ားစဥ္စားၾကည့္...
အရင္တုန္းက...အဖြဲ႔အစည္းရဲ ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြ ၾသစီမွာ အိမ္သာေဆးရတယ္။ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္။ မယုံရင္ ကိုသိုက္ကုိေမးၾကည့္...သူက ေအဘီ တပ္ရင္းကုိးရဲ ႔ရင္းမႈးပဲ။ သူလည္း အသားကုန္ခ်ရတယ္။ ၾသစီမွာေရာက္ၿပီး၊ အေမရိကန္မွာေရာက္ၿပီး နယ္စပ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ လူ ၁၀၀ ကိုေဆးလိပ္ဖုိးေတာ့ျပန္ေပးတယ္။ ဒိထက္ေတာင္မ်ားေသးတယ္။ ကိုေမာင္ေမာင္ဦး(လူ႔ေဘာင္သစ္)က ဒီလုိေျပာတယ္ဗ်...။ ငါတုိ႔ဒီမွာ -ီးၿပဲေအာင္ရွာရတာ သူတုိ႔မသိဘူးတဲ့။
ကုိယ္ဘ၀နဲ႔ကိုယ္ဆုိေတာ့ သူမ်ားေတာ့အားမကုိးနဲ႔ဗ်ာ..။ ခင္ဗ်ားငတ္ရင္ ဘယ္ေကာင္မွလာမေၾကြးဘူး။ ကိုယ့္ထမင္းကုိယ္ရွာစားႏုိင္ၿပီး ေတာ္လွန္ႏုိင္တဲ့တေန႔ ေအာင္ပြဲရတယ္။ ခင္ဗ်ားမယုံရင္ က်ဳးဘားသမၼတ နဲ႔ ေခ် ကုိေမးၾကည့္ေတာ့။
က်ေနာ္ဒီလုိစာေရးတာေတာင္ ၁-နာရီကုိ ေဒၚလာ ၃၀ တန္တယ္။ အခုေရးတာ တျပားမွမရဘူး။ စိတ္ရွိလုိ႔ဒါေတြကိုလုပ္ေနတာ။
ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္ပါဗ်ာ။
က်ေနာ္တုိ႔ေျပာေနတာက ဘက္လုိက္မရွိပဲေျပာရင္ေကာင္းတယ္။ အခု နယ္စပ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့လူေတြကုိ စြပ္ၿပီး အျပစ္တင္တာေတာ့ မေကာင္းဘူး။ သူတုိ႔လည္းလုပ္တယ္။ ရုိးသားပါတယ္။ မရုိးသားတဲ့လူက လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔ရတယ္။ ဒါကိုလည္းသိတယ္။ တခ်ိန္ခ်ိန္ၾကရင္ သူတုိ႔ကိစၥသာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိ ေကာင္းေအာင္ေျပာဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔မွာတာ၀န္ရွိတယ္။ တတိယႏုိင္ငံမွာ က်ေနာ္တုိ႔သူတုိ႔လုိ မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ေလပန္း၊ ဆႏၵျပ၊ ေငြေပး စတဲ့ ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္ အဆင့္ပဲရွိတယ္။
တတိယႏုိင္ငံမွာေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြရဲ ႔ဘ၀ကလည္းမလြယ္ဘူးဗ်။ မနက္ မုိးမလင္းေသးဘူး၊ စက္ရုံကုိ သြားရၿပီ။ ဖင္က ေသြးထြက္ထိေအာင္အလုပ္လုပ္ရတယ္။ တစ္ပက္မွာ စေနဆုိတာ မရွိဘူး။ တစ္ရက္ေလာက္ပဲနားရတယ္။ တစ္ရက္မွာေတာင္ အိမ္က မိသာစုအေရးကုိလုပ္ရေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ႏုိင္ငံေရးလည္း၀င္ပါေသးတယ္။ ၀ါသနာျဖစ္ေနတာကုိးဗ်။
ခင္ဗ်ားစဥ္စားၾကည့္...
အရင္တုန္းက...အဖြဲ႔အစည္းရဲ ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြ ၾသစီမွာ အိမ္သာေဆးရတယ္။ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္။ မယုံရင္ ကိုသိုက္ကုိေမးၾကည့္...သူက ေအဘီ တပ္ရင္းကုိးရဲ ႔ရင္းမႈးပဲ။ သူလည္း အသားကုန္ခ်ရတယ္။ ၾသစီမွာေရာက္ၿပီး၊ အေမရိကန္မွာေရာက္ၿပီး နယ္စပ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ လူ ၁၀၀ ကိုေဆးလိပ္ဖုိးေတာ့ျပန္ေပးတယ္။ ဒိထက္ေတာင္မ်ားေသးတယ္။ ကိုေမာင္ေမာင္ဦး(လူ႔ေဘာင္သစ္)က ဒီလုိေျပာတယ္ဗ်...။ ငါတုိ႔ဒီမွာ -ီးၿပဲေအာင္ရွာရတာ သူတုိ႔မသိဘူးတဲ့။
ကုိယ္ဘ၀နဲ႔ကိုယ္ဆုိေတာ့ သူမ်ားေတာ့အားမကုိးနဲ႔ဗ်ာ..။ ခင္ဗ်ားငတ္ရင္ ဘယ္ေကာင္မွလာမေၾကြးဘူး။ ကိုယ့္ထမင္းကုိယ္ရွာစားႏုိင္ၿပီး ေတာ္လွန္ႏုိင္တဲ့တေန႔ ေအာင္ပြဲရတယ္။ ခင္ဗ်ားမယုံရင္ က်ဳးဘားသမၼတ နဲ႔ ေခ် ကုိေမးၾကည့္ေတာ့။
က်ေနာ္ဒီလုိစာေရးတာေတာင္ ၁-နာရီကုိ ေဒၚလာ ၃၀ တန္တယ္။ အခုေရးတာ တျပားမွမရဘူး။ စိတ္ရွိလုိ႔ဒါေတြကိုလုပ္ေနတာ။
ကုိထူးခ်စ္ေျပာတဲ့ ကုိၿငိမ္း...
ကုိထူးခ်စ္ (GHRE) က ကုိၿငိမ္းနဲ႔ပက္သက္ၿပီးေျပာတယ္။ ကုိၿငိမ္းက ငါတုိ႔လုိ...က်ြတ္ကြ်တ္အိတ္ဆြဲၿပီး ေတာခုိတာမဟုတ္ဘူးကြ။ မင္း...အခုေတာ္လွန္ေရးမွာရွိေနတဲ့လူေတြကုိ ေမးၾကည့္။ ကိုၿငိမ္းက ခ်ီးပုံး(အတာခ်ီေက့စ္) နဲ႔ ေၾကာင္လွ်ာသီးဆြဲၿပီး ေတာခုိလာတာကြ။
4/29/10
သူခ်စ္ေသာကဗ်ာမ်ား...
ကုိလြမ္းဏီက ရုိးမေပၚမွာ အိပ္ပါေစ ဆုိတဲ့နာမည္နဲ႔ကုိၿငိမ္း ႏုိးခဲ့တယ္။
ေကာဇာသကၠရာဇ္ ခြန္ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္
ခရစ္သကၠရာဇ္ ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္
႐ိုးမဆြယ္မွာ ေနကြယ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္လား။
လဇူလိုင္ကို
မင္း မပိုင္ေတာ့ဘူးလို ့
ငါ မေျပာႏိုင္ဘူး
မင္းက ရဲဝံ့သူႀကီး တေယာက္ပါ။
ငုယင္ဗန္ထ႐ြဳိင္း
သမိုင္းပံုရိပ္၊ အိပ္မက္ရွည္လ်ား
တံတားေအာက္မွာ မင္းရပ္ေစာင့္တယ္။
ငွက္ဖ်ားအဆိပ္၊ ႀကိတ္မွိတ္အာခံ
တိတ္ဆိတ္ညယံ၊ ေႏြမီးလွွ်ံ၌
ေမာင္းျပန္တိုက္ခၽြတ္ေနဆဲလား။
ေဒါင္းအိုးေဝ မီးက်ည္
႐ိုးမေပၚက ၾကယ္နီ
ဒီလႈိင္းေတြ ျမင့္သစ္တဲ့ ရာသီ
ငါ့ဆီလာခဲ့အုန္းေလကြာ။
ကြမ္းတယာညက္၊ အရက္တလံုး
ျပည္ဖံုးကားခ်၊ ေသတမ္းကဗ်ာ
ေဖြရွာထုဆစ္ေနစဥ္မွာ၊
သင့္ရဲေဘာ္တို ့၊ ကဗ်ာအလံ
တဝက္ထူလႊင့္ေနၿပီေကာ။ ။
× × × × ×
(ရဲေဘာ္ေရးေဖာ္ ၿငိမ္းလူသို ့ …)
ေမာင္လြမ္းဏီ
၂၉ - ၄- ၂၀၁၀
ကဗ်ာဆရာ ေဆာင္းလူက အေကြ႔ေန႔ဆုိၿပီး ကုိၿငိမ္းကုိဂုဏ္ျပဳပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာေရ …
ေဟာ့ဒီ
ေလာကဓံ စာမ်က္ႏွာထက္မွာ
ေန႔မအား ညမအား
႐ုိးမနဲ႔ စီးခ်င္းထုိး
ကဗ်ာပန္းခင္းကုိ ပ်ဳိးရင္းမွ …
မီးခုိးတလူလူ ရြက္တလူလူနဲ႔ …
ပူပူေလာင္ေလာင္ ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ
ဘာမေျပာ ညာမေျပာနဲ႔
ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ အေကြ႔ေန႔နဲ႔
လႊင့္ထြက္ခဲ့ေပါ့ …။
ေဆာင္းလူ
(ဧၿပီ ၂၉၊ ၂၀၁၀)
(ဧၿပီလ ၂၉ ရက္၊ ၂၀၁၀ ေန႔မွာ ဘဝတပါးသို႔ ကူးေျပာင္းသြားတဲ့
ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ၿငိမ္းလူ (ဟယ္လ္ပင္) သို႔ …)
ေကာဇာသကၠရာဇ္ ခြန္ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္
ခရစ္သကၠရာဇ္ ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္
႐ိုးမဆြယ္မွာ ေနကြယ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္လား။
လဇူလိုင္ကို
မင္း မပိုင္ေတာ့ဘူးလို ့
ငါ မေျပာႏိုင္ဘူး
မင္းက ရဲဝံ့သူႀကီး တေယာက္ပါ။
ငုယင္ဗန္ထ႐ြဳိင္း
သမိုင္းပံုရိပ္၊ အိပ္မက္ရွည္လ်ား
တံတားေအာက္မွာ မင္းရပ္ေစာင့္တယ္။
ငွက္ဖ်ားအဆိပ္၊ ႀကိတ္မွိတ္အာခံ
တိတ္ဆိတ္ညယံ၊ ေႏြမီးလွွ်ံ၌
ေမာင္းျပန္တိုက္ခၽြတ္ေနဆဲလား။
ေဒါင္းအိုးေဝ မီးက်ည္
႐ိုးမေပၚက ၾကယ္နီ
ဒီလႈိင္းေတြ ျမင့္သစ္တဲ့ ရာသီ
ငါ့ဆီလာခဲ့အုန္းေလကြာ။
ကြမ္းတယာညက္၊ အရက္တလံုး
ျပည္ဖံုးကားခ်၊ ေသတမ္းကဗ်ာ
ေဖြရွာထုဆစ္ေနစဥ္မွာ၊
သင့္ရဲေဘာ္တို ့၊ ကဗ်ာအလံ
တဝက္ထူလႊင့္ေနၿပီေကာ။ ။
× × × × ×
(ရဲေဘာ္ေရးေဖာ္ ၿငိမ္းလူသို ့ …)
ေမာင္လြမ္းဏီ
၂၉ - ၄- ၂၀၁၀
ကဗ်ာဆရာ ေဆာင္းလူက အေကြ႔ေန႔ဆုိၿပီး ကုိၿငိမ္းကုိဂုဏ္ျပဳပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာေရ …
ေဟာ့ဒီ
ေလာကဓံ စာမ်က္ႏွာထက္မွာ
ေန႔မအား ညမအား
႐ုိးမနဲ႔ စီးခ်င္းထုိး
ကဗ်ာပန္းခင္းကုိ ပ်ဳိးရင္းမွ …
မီးခုိးတလူလူ ရြက္တလူလူနဲ႔ …
ပူပူေလာင္ေလာင္ ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ
ဘာမေျပာ ညာမေျပာနဲ႔
ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ အေကြ႔ေန႔နဲ႔
လႊင့္ထြက္ခဲ့ေပါ့ …။
ေဆာင္းလူ
(ဧၿပီ ၂၉၊ ၂၀၁၀)
(ဧၿပီလ ၂၉ ရက္၊ ၂၀၁၀ ေန႔မွာ ဘဝတပါးသို႔ ကူးေျပာင္းသြားတဲ့
ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ၿငိမ္းလူ (ဟယ္လ္ပင္) သို႔ …)
ကုိၿငိမ္းသုိ႔....
29/12/08 ရက္ေန႔မွာ ကုိၿငိမ္းနဲ႔ပက္သက္တာကုိေရးခဲ့ပါတယ္။ အခုဆုိရင္ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါးရွိခဲ့ၿပီ။ ေရးၿပီးေျခာက္လေလာက္ၾကာေတာ့ ကုိၿငိမ္းနဲ႔ မဲ့ေဆာက္မွာေတြ႔တယ္။ မဲ့ေဆာက္က ညေစ်းမွာေတြ႔တယ္။ ေသာက္ၾကစားၾကပြားၾက။ ဒီပြဲမွာ ေက်ာ္စြာ၀င္း(အေမရိက)၊ ထြန္းထြန္း၀င္း (ပီဒီအက္ဖ္)၊ ပီဒီအက္ဖ္က ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္
လည္းပါတယ္။ ေသာက္ရင္းနဲ႔ကုိၿငိမ္းက က်ေနာ့္ကိုေမးတယ္။ မင္းငါ့အေၾကာင္းအင္တာနက္မွာေရးထားတာ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ေျပာလုိ႔ငါဖတ္ရတယ္တဲ့။ မင္းဟာေတြကမွားေနတယ္ကြ...လုိ႔ေျပာတယ္။ က်ေနာ္လည္းသူမ်ားေျပာျပလုိ႔ေရးရတာပါလုိ႔...ေျပာျဖစ္တယ္။ ကုိၿငိမ္းမေသခင္မွာ ကုိၿငိမ္းသိေအာင္ ကုိၿငိမ္းကုိခ်ီးက်ဴးေပးတာပါလုိ႔။ ေသမွ ခ်ီးက်ဴးရင္အလကားပဲဗ်..လို႔ေျပာမိတယ္။ အရက္၀ုိင္းၿပီးေတာ့ ဟုိလည္ဒီလည္နဲ႔ ည ၂-နာရီမွာ က်ေနာ့္ကုိလုိက္ပုိ႔တယ္။ မင္းမႈးေနၿပီတဲ့။ အရမ္းရစ္တယ္ဆုိၿပီး ဆုိင္ကယ္နဲ႔တည္းတဲ့တည္းခုိခန္းကုိလုိက္ပုိ႔တယ္။
ကုိၿငိမ္းကုိစေတြ႔တုံးက ႏုိ႔ဘုိးဒုကၡသည္စခန္းမွာ ၉၉-ခုႏွစ္က။ ၿပီးေတာ့ တပ္မဟာ (၆) ကုိေရွ ႔တန္းဆင္းတယ္။ သူက ဒု-စစ္ေၾကာင္းမႈးပါ။ စစ္ေၾကာင္းမွာပါတဲ့ရဲေဘာ္ေတြအားလုံးရဲ ႔ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကုိခံရတဲ့သူပါ။ လက္ေရတျပင္တည္းစားတဲ့သူပါ။ သူ႔မွာ ပိုင္ဆုိင္မႈဘာမွမရွိပါဘူး။ ျဖစ္သလုိေန၊ ျဖစ္သလုိစား၊ သူမ်ားေတြတတိယႏုိင္ငံသြားဖုိ႔လည္း အစီအစဥ္မရွိပါဘူး။
စစ္သင္တန္းတက္တုံးကလည္း သူက သင္တန္းနည္းျပပါ။ သင္တန္းဆရာက သင္တန္းသားေတြကုိေတာေၾကာင္လည္းပစ္ေၾကြးပါတယ္။ ကာဘုိင္ပစ္တာအရမ္းလက္ေျဖာင့္တယ္။ စစ္တုိက္လည္းေတာ္တယ္။ လူထုစည္းရုံးေရးကုိ ေအာက္ေျခအထိ ဆင္းၿပီးလုပ္ႏုိင္တယ္။ ကဗ်ာေရး၊ စာေရး ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဘက္စုံေတာ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ပါ။ မေကာင္းတာက အရက္အရမ္းေသာက္တယ္။ မႈးရင္ခ်ီးက်တယ္။ ပုိက္ဆံေခ်းၿပီးျပန္မဆက္ဘူး။ အခုက်ေနာ္ေရးတဲ့စာကို ကိုၿငိမ္းတစ္ေယာက္ဖတ္ႏုိင္ဦးမွာမဟုတ္ပါ။ က်ေနာ့္တာ၀န္ေက်ပါတယ္။ သူမေသခင္မွာ က်ေနာ္သူ႔ကုိ ခ်ီးက်ဴးေၾကာင္းေရးထားတဲ့စာကုိ သူဖတ္ခဲ့ရတယ္။ လူေတြကုိ မေသခင္ခ်ီးက်ဴးအားေပးၾကပါ။
အရက္ေၾကာင့္ေသခဲ့လူေတြကိုၾကည့္ပါ။ အားလုံး ၄၅ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေသၾကတယ္။ နီးစပ္တဲ့သူေတြကိုၾကည့္ပါ။
၁) ကိုတင္စုိးေနာင္
၂) ကုိဂုရု
၃) ကုိႏုိင္ထြန္း
၃) ကိုျမင့္ေဇာ္
၄) ကိုၿငိမ္း
၅) ကုိ...
၆) ကုိ....
အားလုံးဟာ တုိက္ပြဲမွာ မေသခဲ့ရဘူး။ အရက္ေၾကာင့္ပဲေသခဲ့ရတယ္။ အခုလက္ရွိနယ္စပ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့လူေတြ၊ ျပည္ပေရာက္ေတြအားလုံး က်ေနာ္အပါအ၀င္ ေစာေစာမေသသင့္ဘဲမေသၾကပါနဲ႔ဗ်ာ...။ ရင္နာလြန္းလုိ႔ပါ။ ဒီစာေရးရင္းနဲ႔ က်ေနာ္ေတာ့ ကိုၿငိမ္းကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ အသားကုန္ေသာက္ၿပီ...။ http://yoma3.org/ ကုိၿငိမ္းအေၾကာင္းသိခ်င္ရင္ ဒီမွာႏွိပ္ပါ။
29/12/08 မွာ ကုိၿငိမ္းဖတ္ခဲ့တဲ့က်ေနာ့္စာ။
အေဖက သားကုိ တုိးတက္တက္ေစခ်င္လုိ႔ ႏုိင္ငံျခားကုိလႊတ္တယ္။ သားကတုိးတက္ခ်င္လုိ႔ အတာခ်ီေက့စ္ ဆြဲၿပီး ႏုိင္ငံျခားကုိလာတယ္။ လာတဲ့ေနရာက ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္တေနရာ။ ေတာ္လွန္ေသာ လူငယ္ေတြဆုံစည္းၿပီး ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာကုိ ကုိယ္လုပ္တဲ့ေနရာ။ ခံစားခြင့္၊ ဘ၀အာမခံခ်က္ စတဲ့ လူေျပာမ်ားေနတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ကုိေက်ာခုိင္း၊ သူတကယ္ယုံၾကည္တဲ့အမွန္တရားေနာက္ကုိ လုိက္ခဲ့သူ။ အေဖက စစ္တပ္က ထိပ္ပုိင္း ေခါင္းေဆာင္။ အေဖယံုၾကည္တာကုိ လက္မခံ။ အမွန္တရားကုိ တူးဆြ ထူးလွတဲ့သူ႔ဘ၀။
တခါတုန္းက ဘုရားသုံးဆူနားက လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမစခန္းတခုမွာ သူက သင္တန္းမႈး။ ညဘက္ ရဲေဘာ္ေတြ အိပ္ေမာၾက ေနခ်ိန္ သူ မအိပ္။ ကာဘုိင္ကုိဆြဲၿပီး မုိးလင္းခ်ိန္ ရဲေဘာ္ေတြစားဖုိ႔ ေတာေၾကာင္ပစ္ထြက္။ ေတာေၾကာင္ ရၿပီး သူ ကုိယ္တုိင္ကုိင္၊ သူကုိယ္တုိင္ခ်က္၊ သူကုိယ္တုိင္ မင္းတစ္တုံးငါတစ္တုံး။ ငါလုပ္လုိ႔ ငါပုိစားမယ္ သူ႔မွာမရွိ။ သူ႔ရင္ထဲမွာ ရွိတာက အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈ။ အခုလည္း အမွန္တရားကုိ ဆက္လက္ ရွာေဖြေနဆဲ။
က်ေနာ္ေတာ့ သူေျပာသလုိ " ၀ီ၀ီမ်ည္တယ္...ဘာလဲ..အဲဒီေကာင္နာမည္....ေမ့ေနလုိ႔။ သူက Bite တယ္ေလ..ေၾသာ္သိၿပီ။ ....Mosquito"
လည္းပါတယ္။ ေသာက္ရင္းနဲ႔ကုိၿငိမ္းက က်ေနာ့္ကိုေမးတယ္။ မင္းငါ့အေၾကာင္းအင္တာနက္မွာေရးထားတာ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ေျပာလုိ႔ငါဖတ္ရတယ္တဲ့။ မင္းဟာေတြကမွားေနတယ္ကြ...လုိ႔ေျပာတယ္။ က်ေနာ္လည္းသူမ်ားေျပာျပလုိ႔ေရးရတာပါလုိ႔...ေျပာျဖစ္တယ္။ ကုိၿငိမ္းမေသခင္မွာ ကုိၿငိမ္းသိေအာင္ ကုိၿငိမ္းကုိခ်ီးက်ဴးေပးတာပါလုိ႔။ ေသမွ ခ်ီးက်ဴးရင္အလကားပဲဗ်..လို႔ေျပာမိတယ္။ အရက္၀ုိင္းၿပီးေတာ့ ဟုိလည္ဒီလည္နဲ႔ ည ၂-နာရီမွာ က်ေနာ့္ကုိလုိက္ပုိ႔တယ္။ မင္းမႈးေနၿပီတဲ့။ အရမ္းရစ္တယ္ဆုိၿပီး ဆုိင္ကယ္နဲ႔တည္းတဲ့တည္းခုိခန္းကုိလုိက္ပုိ႔တယ္။
ကုိၿငိမ္းကုိစေတြ႔တုံးက ႏုိ႔ဘုိးဒုကၡသည္စခန္းမွာ ၉၉-ခုႏွစ္က။ ၿပီးေတာ့ တပ္မဟာ (၆) ကုိေရွ ႔တန္းဆင္းတယ္။ သူက ဒု-စစ္ေၾကာင္းမႈးပါ။ စစ္ေၾကာင္းမွာပါတဲ့ရဲေဘာ္ေတြအားလုံးရဲ ႔ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကုိခံရတဲ့သူပါ။ လက္ေရတျပင္တည္းစားတဲ့သူပါ။ သူ႔မွာ ပိုင္ဆုိင္မႈဘာမွမရွိပါဘူး။ ျဖစ္သလုိေန၊ ျဖစ္သလုိစား၊ သူမ်ားေတြတတိယႏုိင္ငံသြားဖုိ႔လည္း အစီအစဥ္မရွိပါဘူး။
စစ္သင္တန္းတက္တုံးကလည္း သူက သင္တန္းနည္းျပပါ။ သင္တန္းဆရာက သင္တန္းသားေတြကုိေတာေၾကာင္လည္းပစ္ေၾကြးပါတယ္။ ကာဘုိင္ပစ္တာအရမ္းလက္ေျဖာင့္တယ္။ စစ္တုိက္လည္းေတာ္တယ္။ လူထုစည္းရုံးေရးကုိ ေအာက္ေျခအထိ ဆင္းၿပီးလုပ္ႏုိင္တယ္။ ကဗ်ာေရး၊ စာေရး ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဘက္စုံေတာ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ပါ။ မေကာင္းတာက အရက္အရမ္းေသာက္တယ္။ မႈးရင္ခ်ီးက်တယ္။ ပုိက္ဆံေခ်းၿပီးျပန္မဆက္ဘူး။ အခုက်ေနာ္ေရးတဲ့စာကို ကိုၿငိမ္းတစ္ေယာက္ဖတ္ႏုိင္ဦးမွာမဟုတ္ပါ။ က်ေနာ့္တာ၀န္ေက်ပါတယ္။ သူမေသခင္မွာ က်ေနာ္သူ႔ကုိ ခ်ီးက်ဴးေၾကာင္းေရးထားတဲ့စာကုိ သူဖတ္ခဲ့ရတယ္။ လူေတြကုိ မေသခင္ခ်ီးက်ဴးအားေပးၾကပါ။
အရက္ေၾကာင့္ေသခဲ့လူေတြကိုၾကည့္ပါ။ အားလုံး ၄၅ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေသၾကတယ္။ နီးစပ္တဲ့သူေတြကိုၾကည့္ပါ။
၁) ကိုတင္စုိးေနာင္
၂) ကုိဂုရု
၃) ကုိႏုိင္ထြန္း
၃) ကိုျမင့္ေဇာ္
၄) ကိုၿငိမ္း
၅) ကုိ...
၆) ကုိ....
အားလုံးဟာ တုိက္ပြဲမွာ မေသခဲ့ရဘူး။ အရက္ေၾကာင့္ပဲေသခဲ့ရတယ္။ အခုလက္ရွိနယ္စပ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့လူေတြ၊ ျပည္ပေရာက္ေတြအားလုံး က်ေနာ္အပါအ၀င္ ေစာေစာမေသသင့္ဘဲမေသၾကပါနဲ႔ဗ်ာ...။ ရင္နာလြန္းလုိ႔ပါ။ ဒီစာေရးရင္းနဲ႔ က်ေနာ္ေတာ့ ကိုၿငိမ္းကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ အသားကုန္ေသာက္ၿပီ...။ http://yoma3.org/ ကုိၿငိမ္းအေၾကာင္းသိခ်င္ရင္ ဒီမွာႏွိပ္ပါ။
29/12/08 မွာ ကုိၿငိမ္းဖတ္ခဲ့တဲ့က်ေနာ့္စာ။
အေဖက သားကုိ တုိးတက္တက္ေစခ်င္လုိ႔ ႏုိင္ငံျခားကုိလႊတ္တယ္။ သားကတုိးတက္ခ်င္လုိ႔ အတာခ်ီေက့စ္ ဆြဲၿပီး ႏုိင္ငံျခားကုိလာတယ္။ လာတဲ့ေနရာက ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္တေနရာ။ ေတာ္လွန္ေသာ လူငယ္ေတြဆုံစည္းၿပီး ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာကုိ ကုိယ္လုပ္တဲ့ေနရာ။ ခံစားခြင့္၊ ဘ၀အာမခံခ်က္ စတဲ့ လူေျပာမ်ားေနတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ကုိေက်ာခုိင္း၊ သူတကယ္ယုံၾကည္တဲ့အမွန္တရားေနာက္ကုိ လုိက္ခဲ့သူ။ အေဖက စစ္တပ္က ထိပ္ပုိင္း ေခါင္းေဆာင္။ အေဖယံုၾကည္တာကုိ လက္မခံ။ အမွန္တရားကုိ တူးဆြ ထူးလွတဲ့သူ႔ဘ၀။
တခါတုန္းက ဘုရားသုံးဆူနားက လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမစခန္းတခုမွာ သူက သင္တန္းမႈး။ ညဘက္ ရဲေဘာ္ေတြ အိပ္ေမာၾက ေနခ်ိန္ သူ မအိပ္။ ကာဘုိင္ကုိဆြဲၿပီး မုိးလင္းခ်ိန္ ရဲေဘာ္ေတြစားဖုိ႔ ေတာေၾကာင္ပစ္ထြက္။ ေတာေၾကာင္ ရၿပီး သူ ကုိယ္တုိင္ကုိင္၊ သူကုိယ္တုိင္ခ်က္၊ သူကုိယ္တုိင္ မင္းတစ္တုံးငါတစ္တုံး။ ငါလုပ္လုိ႔ ငါပုိစားမယ္ သူ႔မွာမရွိ။ သူ႔ရင္ထဲမွာ ရွိတာက အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈ။ အခုလည္း အမွန္တရားကုိ ဆက္လက္ ရွာေဖြေနဆဲ။
က်ေနာ္ေတာ့ သူေျပာသလုိ " ၀ီ၀ီမ်ည္တယ္...ဘာလဲ..အဲဒီေကာင္နာမည္....ေမ့ေနလုိ႔။ သူက Bite တယ္ေလ..ေၾသာ္သိၿပီ။ ....Mosquito"
Ko Nyein....I love you a lot!!!!!
Drinking too much kills a lot of youths in our movement. Please be careful.
4/28/10
အၾကမ္းဖက္နည္းနဲ႔ေအာင္ပြဲခံမယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္လည္း ျမန္ျမန္ခ်ၾကဗ်ာ...ေစာင့္ရတာၾကာတယ္။ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။ မြန္၊ ကရင္၊ ရွမ္း၊ ၀၊ ကခ်င္ တုိက္ၾကေတာ့။ ျမန္ျမန္ေသ ျမန္ျမန္နားေအးတယ္။ ဒါဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔လည္းျမန္ျမန္ျပန္လုိ႔ရတယ္။ ဒီတစ္ခါတုိက္ရင္ ရဲေဘာ္ေတြအခ်င္းခ်င္းမသက္နဲ႔ ထိပ္ပိုင္းကေကာင္ေတြကုိသာ စႏွိတ္ပါနဲ႔ေခ်ာင္းပစ္၊ ဗုံးခြဲၾက။
အခုျပည္တြင္းမွာ အဆက္မျပတ္ကြဲေနတဲ့ဗုံးေတြဟာ အရပ္သားေတြတုိက္ကတ္ထားတာမဟုတ္ဘူး။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ ႔စီးပြားေရး၊ သူတုိ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းကုိ အဓိကပစ္မွတ္ထားတာဆုိေတာ့ ေကာင္းတယ္။ မ်ားမ်ားသာခြဲၾကေဟ့။ ထူး Company ကုိခြဲၾကဗ်ဳိ ႔..။ စစ္အစိုးရကုိ ဘာနဲ႔တုိက္တိုက္ တရားတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္...သူတုိ႔သားသမီးေတြကုိျပန္ေပးဆြဲ၊ မုဒိမ္းက်င့္ၾက။ ဒီေကာင္ေတြျပည္သူေတြကုိ သတ္ထားတာ ေရတြက္လုိ႔ေတာင္မရေတာ့ဘူး။
အၾကမ္းဖက္နည္းနဲ႔ေအာင္ပြဲခံမယ္။ မတရားဘူးလုိ႔ေျပာတဲ့ေကာင္ေတြ ေပၚတင္ထြက္ခဲ့ၾကကြာ...။
အခုျပည္တြင္းမွာ အဆက္မျပတ္ကြဲေနတဲ့ဗုံးေတြဟာ အရပ္သားေတြတုိက္ကတ္ထားတာမဟုတ္ဘူး။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ ႔စီးပြားေရး၊ သူတုိ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းကုိ အဓိကပစ္မွတ္ထားတာဆုိေတာ့ ေကာင္းတယ္။ မ်ားမ်ားသာခြဲၾကေဟ့။ ထူး Company ကုိခြဲၾကဗ်ဳိ ႔..။ စစ္အစိုးရကုိ ဘာနဲ႔တုိက္တိုက္ တရားတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္...သူတုိ႔သားသမီးေတြကုိျပန္ေပးဆြဲ၊ မုဒိမ္းက်င့္ၾက။ ဒီေကာင္ေတြျပည္သူေတြကုိ သတ္ထားတာ ေရတြက္လုိ႔ေတာင္မရေတာ့ဘူး။
အၾကမ္းဖက္နည္းနဲ႔ေအာင္ပြဲခံမယ္။ မတရားဘူးလုိ႔ေျပာတဲ့ေကာင္ေတြ ေပၚတင္ထြက္ခဲ့ၾကကြာ...။
ပါလီမန္ထုိးပြဲ..
ျမန္မာပါလီမန္မွာေကာဘာျဖစ္မလဲ???????
4/23/10
ေယာက်္ားအျဖစ္မွ တရား၀င္စြန္႔လႊတ္ပါေၾကာင္း....
ယေန႔ထုတ္ၾကးမုံသတင္းမွာပါတဲေၾကာ္ျငာေလး Add ရန္ရွိ
ဒီေၾကာ္ျငာေလးၾကည့္ပါ။ ေယာက်္ားကရွာေဖြမေၾကြးႏုိင္၊ အၿမဲတမ္းမႈးေနလို႔၊ သူမကုိဟုိစြပ္စြဲဒီစြပ္စြဲလုိ႔ဆုိၿပီး ေယာက်္ားအျဖစ္ကေနစြန္႔လႊတ္တယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းသတင္းစားထဲမွာထည့္တယ္။ ဥပမာ ဒီေယာက်ာ္းက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္၊ မေသာက္မစားပဲ သူေဌးျဖစ္ေအာင္ရွာေဖြေၾကြးႏုိင္တယ္ဆုိရင္ သူမက အဲလုိသတင္းစာထဲမွာ...ငါ့ေယာက်ာ္းက၊ လူေတာ္၊ လူေကာင္းႀကီး ရာသက္ပန္ေပါင္းပါမယ္ဆုိတာကို ထည့္ပါ့မလား။ အဲလုိထည့္တာကုိေကာေတြ႔ဘူးလား။
လက္ထပ္ၿပီးစီးေၾကာင္းေၾကာ္ျငာကုိၾကည့္ပါ။ ရာထူး၊ ဂုဏ္ထူးေတြ၊ တသီႀကီး၊ ဘြဲ ႔ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ၾကြား၀ါထားတယ္။ လမ္းေဘးမွာ ဆုိက္ကားနင္းတဲ့သူ၊ အရက္ပုန္းေရာင္းတဲ့သူ၊ သူေတာင္းစား စတဲ့ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္ထူးႀကီးေတြရဲ ႔မဂၤေဆာင္ေၾကာ္ျငာေတြ႔ဘူးလား။ ဥပမာ ေမာင္လွ(လမ္းေဘးအရက္ေရာင္း) ႏွင့္ မျဖဴျဖဴ (အသုတ္စုံ) တုိ႔ရဲ ႔မဂၤလာဧည့္ခံပြဲကုိ ၾကြေရာက္ခ်ီးျမွင့္ပါေသာ ဆယ္အိမ္ေခါင္း ဦးလွ၊ မဂၤလာလက္စြပ္ဆင္ျမန္းေပးပါေသာ ဒု-တစ္ၾကပ္ဦးေမာင္(အၿငိမ္းစား)ႏွင့္ ေဒၚေစာ (၀ါရင့္ပဲျပဳတ္သည္) တုိ႔အားေက်းဇူးအထူးတင္ရွိေၾကာင္း....ဒါမ်ဳိးေတြ႔ဘူးလား။ သတင္းစာထဲမွာေျပာတာပါ။
ဆီဒုိးနားမွာမဂၤလာႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေဆာင္ၿပီး တႏွစ္ေလာက္ၾကာမွာ ကြဲသြားတဲ့ လင္မယား၊ ဘြဲေတြတသီႀကီးနဲ႔ ေငြေၾကးခ်မ္းသာလို႔ ရာသက္ပန္မေပါင္းလုိက္ရတဲ့လင္မယား၊ ေပါင္းရတဲ့လင္မယားေလာကမွာအမ်ားႀကီးပါ။ ဆီဒုိးနားမွမဂၤလာမေဆာင္၊ သတင္းစာထဲမွာမထည့္တဲ့ ပဲျပဳတ္သည္နဲ႔ဆုိက္ကားသမား၊ ကူလီသမားနဲ႔ပန္းရံသည္...သူတုိ႔တစ္သက္လုံးအုိေအာင္မင္းေအာင္ေပါင္းၾကတာကေကာ ေတြ႔ဘူးလား။ ကြဲတာေကာေတြ႔ဘူးလား။ ဒီဘ၀ႏွစ္ခုမွာ ဘာကအေရးအႀကီးဆုံးလဲ။ အခ်စ္လား၊ ေငြလား၊ ဂုဏ္လား။ ဒီဘ၀ႏွစ္ခုမွာ ဘယ္အရာကပုိၿပီး အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲေအာင္လုပ္ေပးပါသလဲ။ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္လုပ္ခဲ့တဲ့လူေတြပဲ ကြဲၾကၿပဲၾကမ်ားၿပီး၊ ပဲျပဳတ္ကုိဆီစမ္းၿပီး စားရတဲ့လင္မယားေတြက ပုိၿပီးၿမဲတယ္လို႔ထင္တယ္ဗ်ာ။
ဒါကဘာကိုျပလဲဆုိေတာ့ ျမန္မာေတြတလြဲဆံပင္ေကာင္း ဂုဏ္ယူသင့္တာမယူ၊ တန္ဖုိးမထားသင့္တာကုိ တန္ဖုိးထား၊ ေစာက္တလြဲေတြျဖစ္ေနတာကုိ ယေန႔ နအဖလက္ေအာက္မွာ မျမင္ခ်င္အဆုံး။ ေနာက္တခုရာထူးေတြၿပိဳင္ၾကၿပီး၊ အတြင္းစိတ္ဓာတ္ကုိ မၿပိဳင္၊ ညာဏ္ထုိင္းေနၾကတဲ့ ဒီေလာကမွာ တရားတယ္ဆုိတာ ဘုန္းႀကီးေခါင္းက ..သန္းလုိပဲ....အရမ္းရွာရခက္တယ္။
ေနာက္တခုက ေၾကးမုံ၊ ျမန္မာ့အလင္းသတင္စာရဲ ႔တန္ဖိုးကုိဘယ္လုိသတ္မွတ္ရမလဲဗ်ာ။ ရာထူးၿပိဳင္ဖုိ႔လား၊ သန္းေရႊလဥသန္းရွာတာကုိေရးဖုိ႔လား၊ ၀န္ႀကီးေတြ အျပင္းေျပဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္တာကုိေရးဖုိ႔လား။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ယေန႔ကာလျမန္မာ့အလင္းသတင္စာ၊ ေၾကးမုံသတင္းစာရဲ ႔တန္ဖုိးက ငရုတ္သီးမႈန္႔ထုတ္တဲ့စကၠဴဘ၀၊ အိမ္သာမွာ တစ္ရႈးမရွိလုိ႔ ယာယီအသုံးျပဳရတဲ့ပစၥည္းအျဖစ္ တျဖည္းျဖည္းက်ေရာက္ကုန္ပါလား။ ဒီသတင္းစာမွာပါတဲ့၊ လုပ္တဲ့၊ တာ၀န္ယူတဲ့လူေတြရဲ ႔အရည္အခ်င္းေတာ့ဘာမွမေျပာပါရေစနဲ႔ေတာ့။ ဒီလူေတြကုိ အထက္ကေၾကာျငာရွင္အမ်ဳိးသမီးလုိ သူ႔ေယာက်္ားကုိအသုံးမက်လုိ႔ ေယာက်္ားအျဖစ္မွ တရား၀င္စြန္႔လႊတ္ေၾကာင္းသတင္းစာထဲမွာထည့္သင့္ပါသလား။
ဒီေၾကာ္ျငာေလးၾကည့္ပါ။ ေယာက်္ားကရွာေဖြမေၾကြးႏုိင္၊ အၿမဲတမ္းမႈးေနလို႔၊ သူမကုိဟုိစြပ္စြဲဒီစြပ္စြဲလုိ႔ဆုိၿပီး ေယာက်္ားအျဖစ္ကေနစြန္႔လႊတ္တယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းသတင္းစားထဲမွာထည့္တယ္။ ဥပမာ ဒီေယာက်ာ္းက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္၊ မေသာက္မစားပဲ သူေဌးျဖစ္ေအာင္ရွာေဖြေၾကြးႏုိင္တယ္ဆုိရင္ သူမက အဲလုိသတင္းစာထဲမွာ...ငါ့ေယာက်ာ္းက၊ လူေတာ္၊ လူေကာင္းႀကီး ရာသက္ပန္ေပါင္းပါမယ္ဆုိတာကို ထည့္ပါ့မလား။ အဲလုိထည့္တာကုိေကာေတြ႔ဘူးလား။
လက္ထပ္ၿပီးစီးေၾကာင္းေၾကာ္ျငာကုိၾကည့္ပါ။ ရာထူး၊ ဂုဏ္ထူးေတြ၊ တသီႀကီး၊ ဘြဲ ႔ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ၾကြား၀ါထားတယ္။ လမ္းေဘးမွာ ဆုိက္ကားနင္းတဲ့သူ၊ အရက္ပုန္းေရာင္းတဲ့သူ၊ သူေတာင္းစား စတဲ့ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္ထူးႀကီးေတြရဲ ႔မဂၤေဆာင္ေၾကာ္ျငာေတြ႔ဘူးလား။ ဥပမာ ေမာင္လွ(လမ္းေဘးအရက္ေရာင္း) ႏွင့္ မျဖဴျဖဴ (အသုတ္စုံ) တုိ႔ရဲ ႔မဂၤလာဧည့္ခံပြဲကုိ ၾကြေရာက္ခ်ီးျမွင့္ပါေသာ ဆယ္အိမ္ေခါင္း ဦးလွ၊ မဂၤလာလက္စြပ္ဆင္ျမန္းေပးပါေသာ ဒု-တစ္ၾကပ္ဦးေမာင္(အၿငိမ္းစား)ႏွင့္ ေဒၚေစာ (၀ါရင့္ပဲျပဳတ္သည္) တုိ႔အားေက်းဇူးအထူးတင္ရွိေၾကာင္း....ဒါမ်ဳိးေတြ႔ဘူးလား။ သတင္းစာထဲမွာေျပာတာပါ။
ဆီဒုိးနားမွာမဂၤလာႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေဆာင္ၿပီး တႏွစ္ေလာက္ၾကာမွာ ကြဲသြားတဲ့ လင္မယား၊ ဘြဲေတြတသီႀကီးနဲ႔ ေငြေၾကးခ်မ္းသာလို႔ ရာသက္ပန္မေပါင္းလုိက္ရတဲ့လင္မယား၊ ေပါင္းရတဲ့လင္မယားေလာကမွာအမ်ားႀကီးပါ။ ဆီဒုိးနားမွမဂၤလာမေဆာင္၊ သတင္းစာထဲမွာမထည့္တဲ့ ပဲျပဳတ္သည္နဲ႔ဆုိက္ကားသမား၊ ကူလီသမားနဲ႔ပန္းရံသည္...သူတုိ႔တစ္သက္လုံးအုိေအာင္မင္းေအာင္ေပါင္းၾကတာကေကာ ေတြ႔ဘူးလား။ ကြဲတာေကာေတြ႔ဘူးလား။ ဒီဘ၀ႏွစ္ခုမွာ ဘာကအေရးအႀကီးဆုံးလဲ။ အခ်စ္လား၊ ေငြလား၊ ဂုဏ္လား။ ဒီဘ၀ႏွစ္ခုမွာ ဘယ္အရာကပုိၿပီး အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲေအာင္လုပ္ေပးပါသလဲ။ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္လုပ္ခဲ့တဲ့လူေတြပဲ ကြဲၾကၿပဲၾကမ်ားၿပီး၊ ပဲျပဳတ္ကုိဆီစမ္းၿပီး စားရတဲ့လင္မယားေတြက ပုိၿပီးၿမဲတယ္လို႔ထင္တယ္ဗ်ာ။
ဒါကဘာကိုျပလဲဆုိေတာ့ ျမန္မာေတြတလြဲဆံပင္ေကာင္း ဂုဏ္ယူသင့္တာမယူ၊ တန္ဖုိးမထားသင့္တာကုိ တန္ဖုိးထား၊ ေစာက္တလြဲေတြျဖစ္ေနတာကုိ ယေန႔ နအဖလက္ေအာက္မွာ မျမင္ခ်င္အဆုံး။ ေနာက္တခုရာထူးေတြၿပိဳင္ၾကၿပီး၊ အတြင္းစိတ္ဓာတ္ကုိ မၿပိဳင္၊ ညာဏ္ထုိင္းေနၾကတဲ့ ဒီေလာကမွာ တရားတယ္ဆုိတာ ဘုန္းႀကီးေခါင္းက ..သန္းလုိပဲ....အရမ္းရွာရခက္တယ္။
ေနာက္တခုက ေၾကးမုံ၊ ျမန္မာ့အလင္းသတင္စာရဲ ႔တန္ဖိုးကုိဘယ္လုိသတ္မွတ္ရမလဲဗ်ာ။ ရာထူးၿပိဳင္ဖုိ႔လား၊ သန္းေရႊလဥသန္းရွာတာကုိေရးဖုိ႔လား၊ ၀န္ႀကီးေတြ အျပင္းေျပဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္တာကုိေရးဖုိ႔လား။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ယေန႔ကာလျမန္မာ့အလင္းသတင္စာ၊ ေၾကးမုံသတင္းစာရဲ ႔တန္ဖုိးက ငရုတ္သီးမႈန္႔ထုတ္တဲ့စကၠဴဘ၀၊ အိမ္သာမွာ တစ္ရႈးမရွိလုိ႔ ယာယီအသုံးျပဳရတဲ့ပစၥည္းအျဖစ္ တျဖည္းျဖည္းက်ေရာက္ကုန္ပါလား။ ဒီသတင္းစာမွာပါတဲ့၊ လုပ္တဲ့၊ တာ၀န္ယူတဲ့လူေတြရဲ ႔အရည္အခ်င္းေတာ့ဘာမွမေျပာပါရေစနဲ႔ေတာ့။ ဒီလူေတြကုိ အထက္ကေၾကာျငာရွင္အမ်ဳိးသမီးလုိ သူ႔ေယာက်္ားကုိအသုံးမက်လုိ႔ ေယာက်္ားအျဖစ္မွ တရား၀င္စြန္႔လႊတ္ေၾကာင္းသတင္းစာထဲမွာထည့္သင့္ပါသလား။
4/21/10
က်ေနာ့္...ရဲ ႔ ဘ၀...က်ေနာ့္ရဲ ႔ယဥ္ေက်းမႈ
မုိးလင္းရင္ အိပ္ရာႏုိးၿပီ...။ မနက္ ၇-နာရီခြဲေလာက္မွာထတယ္။ ထထျခင္း...သတင္းေတြဖက္တယ္။ နာရီ၀က္အခ်ိန္ေပးတယ္။ ဘီဘီစီဖြင့္ရင္းနဲ႔မ်က္ႏွာသစ္။သြားတုိက္။ တခါတေလေရခ်ဳိးတယ္။ တခါတေလ မခ်ဳိးဘူး။
လြန္ခဲ့တဲ့ငါးရက္ေလာက္က ႀကိဳတင္ၿပီးခ်က္ထားတဲ့ ကရင္မုန္႔ဟင္းခါးကုိစားတယ္။ မုန္႔တီကုိ Freeze လုပ္ထားတယ္။ ကရင္မုန္႔တီဆုိတာက ဆီမပါ။ ဆန္မႈန္႔၊ ပဲမႈန္႔၊ ငွက္ေပ်ာအူ၊ ၾကက္သြန္နီပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ဂ်င္း၊ ဇပင္လင္ကုိေထာင္းၿပီး၊ ငါးခူနဲ႔ေရာလုိက္ရင္ ကရင္မုန္႔ဟင္းခါးျဖစ္တယ္။ ငါးခူ၊ ပဲမႈန္႔၊ စတဲ့အရာေတြအားလုံးကုိ၊ ဗီယမ္နမ္ဆုိင္က၀ယ္တယ္။ တရုတ္ဆုိင္က၀ယ္တယ္။ ငွက္ေပ်ာပင္ကုိ ျမန္မာျပည္က ရွမ္းမအိမ္မွာ၀ယ္တယ္။ တပင္ကုိ ဆယ္ေဒၚလာေပးရတယ္။ မုန္႔ဖတ္ကုိဗီယမ္နမ္က လာတဲ့မုန္႔ဖတ္အေျခာကိုျပဳတ္လုိက္ရင္ စားလုိ႔ရတယ္။ ျမန္မာေတြအႀကိဳက္ခ်ည္စုတ္စုတ္အန႔ံေတာ့မရေတာ့ စားမေကာင္းဘူး။ မရွိေတာ့လည္းျဖစ္သလုိစားရတာေပါ့။ ဒါက က်ေနာ္ခ်က္တဲ့ကရင္မုန္႔တီ။ ခေလးလည္းစားလုိ႔ရတယ္။ လူႀကီးလည္းစားရတယ္။ ဆီမပါေတာ့ေရာဂါကင္းတယ္။
မနက္ ၈-နာရီမခြဲခင္ စားတယ္။ ၈-နာရီခြဲတာနဲ႔ေက်ာင္းသြားဖုိ႔အဆင္သင့္လုပ္ရတယ္။ ထမင္းဘူးထုတ္တယ္။ ေက်ာင္းမွာစားရင္ ဘုိစားတဲ့အစားအစာကို ဘယ္လုိမွစားမရေတာ့ အိမ္က ငပိရည္နဲ႔ မွ်စ္ျပဳတ္ထည့္သြားတယ္။ ေက်ာင္းနဲ႔အိမ္နဲ႔က နာရီေလာက္ကားေမာင္းရတယ္။ တခါတေလခေလးကုိေက်ာင္းပုိ႔တယ္။ မနက္ကုိးနာရီမွာ။ သူ႔ကုိပုိ႔ၿပီးတာနဲ႔ေက်ာင္းသြားတယ္။ ညေနသုံးေလာက္မွာခေလးေက်ာင္းဆင္းတယ္။
ေက်ာင္းဆင္းရင္အိမ္ျပန္တယ္။ ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္။ ၿပီးရင္ အင္တာနက္ဖြင့္တယ္။ သတင္းဖတ္တယ္။ ထမင္းခ်က္တယ္။ တခါတေလ။ အိမ္ကုိသန္႔ရွင္းေရးလုပ္တယ္။ တံမ်က္စီးမရွိဘူး။ Vaccum Cleaner နဲ႔ဖုန္စုပ္တယ္။ ေရခ်ဳိးတယ္။ ထမင္းစားတယ္။ ည ၁၀ နာရီေလာက္အိပ္တယ္။ မအိပ္ခင္ ေက်ာင္းကစာေတြနည္းနည္းဖတ္တယ္။ စိတ္မ၀င္စားလည္းဖတ္ရတယ္။ တာ၀န္ပဲေလ။
ေက်ာင္းအားရက္မွာ ကားေမာင္းသင္တယ္။ တစ္ပက္ကုိ ေဒၚလာ ၃၀၀ ေလာက္ရတယ္။ အစုိးရကေပးတဲ့ေထာက္ပ့ံေၾကးက အမ်ားႀကီး။ လုံေလာက္တယ္။ သုိ႔ေသာ္ ၾကားေပါက္ရွာတယ္။ ေဆးရႈ၊ အရက္ေသာက္ဖုိ႔။ ေဆးရႈဆုိတာ ေဆးလိပ္ေသာက္တာကုိေျပာတာ။ ဒါေတြကေစ်းႀကီးတယ္။ ၾကားေပါက္မရွိရင္ ဒါေတြမလုပ္ႏုိင္ဘူး။
ေသာၾကာ၊ စေနဆုိရင္ အေမရိက၊ မဲ့ဆာက္၊ ခ်င္းမုိင္၊ ဘန္ေကာက္၊ ေအာ္စီ၊ ေနာ္ေ၀ မွာရွိတဲ့ ရဲေဘာ္မႀကီးတႀကီးေတြဖုန္းဆက္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးပြားတယ္။ ဘယ္လုိလႈပ္ရွားမႈရွိလဲ၊ ဘယ္သူ႔အတင္းရွိလဲဆုိတာစုံစမ္းတယ္။ အရက္ေသာက္ရင္း အျမည္းလုပ္တဲ့သေဘာပါ။ တခါတေလ ဘယ္သူမွဖုန္းမကိုင္ဘူး။ ဘုန္းေက်ာ္မႈးလုိ႔ဆုိၿပီး။ ဘယ္သူမွေတာ့မေကာင္းေၾကာင္းမေျပာဘူး။ ဒါကထူးျခားတယ္။
တခါတေလ သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ သြားေကာင္းတယ္။ ပြားတယ္။ ၀ါးတယ္။ ည ၁၀ နာရီေလာက္အိမ္ကုိမႈးၿပီးကားေမာင္းတာ ခဏခဏပဲ။ တခါမွေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး။ အခုေတာ့နည္းနည္းဆင္ခ်င္တယ္။ ရဲဖမ္းမွာစုိးလုိ႔။ တခါတေလ သူမ်ားဘေလာ့ဂ္ေတြမွာတက္ၿပီး အာတယ္။ ပြားတယ္။ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ဆုိၿပီး ဆရာႀကီး၀င္လုပ္တယ္။ လူ႔ေဘာင္သစ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ မႈးၿပီးအႀကံေပးတယ္။ ဟုိကလူေတြကေတာ့ေျပာတယ္။ မင္းနဲ႔ငါဘာမွေျပာစရာအေၾကာင္းမရွိဘူးလုိ႔။ ဘာလုိ႔မရွိမွာလဲလုိ႔...မႈးၿပီးေစာတကတက္တယ္။ ဒါက တာ၀န္တခု။ အိမ္မွာက မိန္းမနဲ႔ခေလးကလြဲရင္ အင္တာနက္က ေဘာ္ဒါပဲ။ ဆုိေတာ့ ေျပာစရာမရွိဘူး။ စကားႀကီးစကားက်ယ္ကုိဆုိလုိတာပါ။
ေနာက္ေန႔မနက္လင္းေတာ့...ကရင္မုန္႔တီးစားတယ္။ ေက်ာင္းသြားဖုိ႔ျပင္တယ္။ တေန႔၊ တပတ္၊ တလ ဒါနဲ႔ရြာလည္ေနတယ္။ ဘာလဲဟ...ငါ့ဘ၀..ဆုိၿပီး စဥ္စားေနရတာအေမာ။ ေက်ာင္းတက္တာဘာလဲ။ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ။ ေအာ္စီမွာေနတာ ဘာလုပ္ဖုိ႔လဲ။ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ။ ငါဘာလုပ္မွာလဲ။ ဒီလုိနဲ႔ပဲအသက္ႀကီးၿပီးေသမွာလား။ ကုလားႀကီးလုိ ျပည္ျမန္မာကုိ မဲ့ေဆာက္ကေနခုိး၀င္ၿပီး ျပန္ရင္ေကာင္းမလား။ အင္း....ေမာတယ္ဗ်ာ...။ ဒီလုိနဲ႔ ဘ၀ကို အဆုံးမသက္ခ်င္ေတာ့ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ေစာက္သုံးမက်ဘူးလုိ႔အၿမဲတမ္းေျပာျဖစ္တယ္။
ခေလးေတြႀကီးလာရင္ ဘာမွပူစရာမလုိဘူး။ ေအာ္စီအစုိးရအစစအရာရာတာ၀န္ယူတယ္။ ငတ္ရင္ေၾကြးတယ္။ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ေငြမရွိရင္ေပးတယ္။ ေဆးကုတာအခမဲ့။ စုေဆာင္းမႈေငြ၊ အိမ္မရွိလည္းဘာမွမျဖစ္ဘူး။ သူတုိ႔အသက္ႀကီးလာရင္၊ကုိယ့္အိမ္ေထာင္နဲ႔ကုိယ္ျဖစ္ေတာ့ အိမ္၀ယ္၊ စီးပြားရွာ ဘာမွပူပင္စရာမရွိ။ တခုေတာ့ရွိတယ္။ သူတုိ႔ရဲ ႔အုံးေႏွာက္ထဲကုိယ္ ပညာထည့္ေပးရုံပဲ။ ေဘးကထိန္းေပးရုံပဲ။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္ကဒီလုိစဥ္းစားတယ္။ ငါ..ဘာလုပ္မွာလဲလုိ႔...။
ငါ..ဒီမွာအၿမဲေနမွာလား။ ဒီလုိေတာ့မေနခ်င္ဘူး။ ေခ်ာင္းေဘးမွာ ငါးမွ်ားခ်င္တယ္။ မုိးေလးဖြဲဖြဲရြာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အရက္ကေလးနဲ႔ညိမ့္ခ်င္တယ္။ ငါးဇင္းရုိင္း၊ ဇရစ္ရုိး၊ ဖေလာင္ေတာင္ေမြး၊ စတဲ့ရာသီေပၚသီးႏွံေတြကုိစားခ်င္တယ္။ ပကာသန၊ ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ဘ၀ကို လုိခ်င္တယ္။ တကၠသုိလ္က PhD ဘြဲ ႔ရၿပီး ေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္ေျပာတာကုိမုန္းတယ္။ ပုိက္ဆံခ်မ္းသာၿပီး...နာမည္ႀကီးၿပီး ေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္၊ ေအာက္ေျခလြတ္တာကုိမုန္းတယ္။ ဆုိေတာ့ငါဘာလုပ္မွာလဲ။ တခုပဲရွိတယ္....ျမန္မာျပည္ျပန္မယ္။ ျပန္လုိ႔မရရင္ စံခလပူရီ-ဘုရားသုံးဆူနယ္စပ္၊ မဲ့ေဆာက္မွာေနခ်င္တယ္။ စစ္အစုိးရကုိ ဒူးေထာက္ဖုိ႔ျမန္မာျပည္ျပန္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဒါက က်ေနာ့္ရဲ ႔ယဥ္ေက်းမႈပဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ငါးရက္ေလာက္က ႀကိဳတင္ၿပီးခ်က္ထားတဲ့ ကရင္မုန္႔ဟင္းခါးကုိစားတယ္။ မုန္႔တီကုိ Freeze လုပ္ထားတယ္။ ကရင္မုန္႔တီဆုိတာက ဆီမပါ။ ဆန္မႈန္႔၊ ပဲမႈန္႔၊ ငွက္ေပ်ာအူ၊ ၾကက္သြန္နီပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ဂ်င္း၊ ဇပင္လင္ကုိေထာင္းၿပီး၊ ငါးခူနဲ႔ေရာလုိက္ရင္ ကရင္မုန္႔ဟင္းခါးျဖစ္တယ္။ ငါးခူ၊ ပဲမႈန္႔၊ စတဲ့အရာေတြအားလုံးကုိ၊ ဗီယမ္နမ္ဆုိင္က၀ယ္တယ္။ တရုတ္ဆုိင္က၀ယ္တယ္။ ငွက္ေပ်ာပင္ကုိ ျမန္မာျပည္က ရွမ္းမအိမ္မွာ၀ယ္တယ္။ တပင္ကုိ ဆယ္ေဒၚလာေပးရတယ္။ မုန္႔ဖတ္ကုိဗီယမ္နမ္က လာတဲ့မုန္႔ဖတ္အေျခာကိုျပဳတ္လုိက္ရင္ စားလုိ႔ရတယ္။ ျမန္မာေတြအႀကိဳက္ခ်ည္စုတ္စုတ္အန႔ံေတာ့မရေတာ့ စားမေကာင္းဘူး။ မရွိေတာ့လည္းျဖစ္သလုိစားရတာေပါ့။ ဒါက က်ေနာ္ခ်က္တဲ့ကရင္မုန္႔တီ။ ခေလးလည္းစားလုိ႔ရတယ္။ လူႀကီးလည္းစားရတယ္။ ဆီမပါေတာ့ေရာဂါကင္းတယ္။
မနက္ ၈-နာရီမခြဲခင္ စားတယ္။ ၈-နာရီခြဲတာနဲ႔ေက်ာင္းသြားဖုိ႔အဆင္သင့္လုပ္ရတယ္။ ထမင္းဘူးထုတ္တယ္။ ေက်ာင္းမွာစားရင္ ဘုိစားတဲ့အစားအစာကို ဘယ္လုိမွစားမရေတာ့ အိမ္က ငပိရည္နဲ႔ မွ်စ္ျပဳတ္ထည့္သြားတယ္။ ေက်ာင္းနဲ႔အိမ္နဲ႔က နာရီေလာက္ကားေမာင္းရတယ္။ တခါတေလခေလးကုိေက်ာင္းပုိ႔တယ္။ မနက္ကုိးနာရီမွာ။ သူ႔ကုိပုိ႔ၿပီးတာနဲ႔ေက်ာင္းသြားတယ္။ ညေနသုံးေလာက္မွာခေလးေက်ာင္းဆင္းတယ္။
ေက်ာင္းဆင္းရင္အိမ္ျပန္တယ္။ ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္။ ၿပီးရင္ အင္တာနက္ဖြင့္တယ္။ သတင္းဖတ္တယ္။ ထမင္းခ်က္တယ္။ တခါတေလ။ အိမ္ကုိသန္႔ရွင္းေရးလုပ္တယ္။ တံမ်က္စီးမရွိဘူး။ Vaccum Cleaner နဲ႔ဖုန္စုပ္တယ္။ ေရခ်ဳိးတယ္။ ထမင္းစားတယ္။ ည ၁၀ နာရီေလာက္အိပ္တယ္။ မအိပ္ခင္ ေက်ာင္းကစာေတြနည္းနည္းဖတ္တယ္။ စိတ္မ၀င္စားလည္းဖတ္ရတယ္။ တာ၀န္ပဲေလ။
ေက်ာင္းအားရက္မွာ ကားေမာင္းသင္တယ္။ တစ္ပက္ကုိ ေဒၚလာ ၃၀၀ ေလာက္ရတယ္။ အစုိးရကေပးတဲ့ေထာက္ပ့ံေၾကးက အမ်ားႀကီး။ လုံေလာက္တယ္။ သုိ႔ေသာ္ ၾကားေပါက္ရွာတယ္။ ေဆးရႈ၊ အရက္ေသာက္ဖုိ႔။ ေဆးရႈဆုိတာ ေဆးလိပ္ေသာက္တာကုိေျပာတာ။ ဒါေတြကေစ်းႀကီးတယ္။ ၾကားေပါက္မရွိရင္ ဒါေတြမလုပ္ႏုိင္ဘူး။
ေသာၾကာ၊ စေနဆုိရင္ အေမရိက၊ မဲ့ဆာက္၊ ခ်င္းမုိင္၊ ဘန္ေကာက္၊ ေအာ္စီ၊ ေနာ္ေ၀ မွာရွိတဲ့ ရဲေဘာ္မႀကီးတႀကီးေတြဖုန္းဆက္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးပြားတယ္။ ဘယ္လုိလႈပ္ရွားမႈရွိလဲ၊ ဘယ္သူ႔အတင္းရွိလဲဆုိတာစုံစမ္းတယ္။ အရက္ေသာက္ရင္း အျမည္းလုပ္တဲ့သေဘာပါ။ တခါတေလ ဘယ္သူမွဖုန္းမကိုင္ဘူး။ ဘုန္းေက်ာ္မႈးလုိ႔ဆုိၿပီး။ ဘယ္သူမွေတာ့မေကာင္းေၾကာင္းမေျပာဘူး။ ဒါကထူးျခားတယ္။
တခါတေလ သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ သြားေကာင္းတယ္။ ပြားတယ္။ ၀ါးတယ္။ ည ၁၀ နာရီေလာက္အိမ္ကုိမႈးၿပီးကားေမာင္းတာ ခဏခဏပဲ။ တခါမွေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး။ အခုေတာ့နည္းနည္းဆင္ခ်င္တယ္။ ရဲဖမ္းမွာစုိးလုိ႔။ တခါတေလ သူမ်ားဘေလာ့ဂ္ေတြမွာတက္ၿပီး အာတယ္။ ပြားတယ္။ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ဆုိၿပီး ဆရာႀကီး၀င္လုပ္တယ္။ လူ႔ေဘာင္သစ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ မႈးၿပီးအႀကံေပးတယ္။ ဟုိကလူေတြကေတာ့ေျပာတယ္။ မင္းနဲ႔ငါဘာမွေျပာစရာအေၾကာင္းမရွိဘူးလုိ႔။ ဘာလုိ႔မရွိမွာလဲလုိ႔...မႈးၿပီးေစာတကတက္တယ္။ ဒါက တာ၀န္တခု။ အိမ္မွာက မိန္းမနဲ႔ခေလးကလြဲရင္ အင္တာနက္က ေဘာ္ဒါပဲ။ ဆုိေတာ့ ေျပာစရာမရွိဘူး။ စကားႀကီးစကားက်ယ္ကုိဆုိလုိတာပါ။
ေနာက္ေန႔မနက္လင္းေတာ့...ကရင္မုန္႔တီးစားတယ္။ ေက်ာင္းသြားဖုိ႔ျပင္တယ္။ တေန႔၊ တပတ္၊ တလ ဒါနဲ႔ရြာလည္ေနတယ္။ ဘာလဲဟ...ငါ့ဘ၀..ဆုိၿပီး စဥ္စားေနရတာအေမာ။ ေက်ာင္းတက္တာဘာလဲ။ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ။ ေအာ္စီမွာေနတာ ဘာလုပ္ဖုိ႔လဲ။ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ။ ငါဘာလုပ္မွာလဲ။ ဒီလုိနဲ႔ပဲအသက္ႀကီးၿပီးေသမွာလား။ ကုလားႀကီးလုိ ျပည္ျမန္မာကုိ မဲ့ေဆာက္ကေနခုိး၀င္ၿပီး ျပန္ရင္ေကာင္းမလား။ အင္း....ေမာတယ္ဗ်ာ...။ ဒီလုိနဲ႔ ဘ၀ကို အဆုံးမသက္ခ်င္ေတာ့ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ေစာက္သုံးမက်ဘူးလုိ႔အၿမဲတမ္းေျပာျဖစ္တယ္။
ခေလးေတြႀကီးလာရင္ ဘာမွပူစရာမလုိဘူး။ ေအာ္စီအစုိးရအစစအရာရာတာ၀န္ယူတယ္။ ငတ္ရင္ေၾကြးတယ္။ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ေငြမရွိရင္ေပးတယ္။ ေဆးကုတာအခမဲ့။ စုေဆာင္းမႈေငြ၊ အိမ္မရွိလည္းဘာမွမျဖစ္ဘူး။ သူတုိ႔အသက္ႀကီးလာရင္၊ကုိယ့္အိမ္ေထာင္နဲ႔ကုိယ္ျဖစ္ေတာ့ အိမ္၀ယ္၊ စီးပြားရွာ ဘာမွပူပင္စရာမရွိ။ တခုေတာ့ရွိတယ္။ သူတုိ႔ရဲ ႔အုံးေႏွာက္ထဲကုိယ္ ပညာထည့္ေပးရုံပဲ။ ေဘးကထိန္းေပးရုံပဲ။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္ကဒီလုိစဥ္းစားတယ္။ ငါ..ဘာလုပ္မွာလဲလုိ႔...။
ငါ..ဒီမွာအၿမဲေနမွာလား။ ဒီလုိေတာ့မေနခ်င္ဘူး။ ေခ်ာင္းေဘးမွာ ငါးမွ်ားခ်င္တယ္။ မုိးေလးဖြဲဖြဲရြာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အရက္ကေလးနဲ႔ညိမ့္ခ်င္တယ္။ ငါးဇင္းရုိင္း၊ ဇရစ္ရုိး၊ ဖေလာင္ေတာင္ေမြး၊ စတဲ့ရာသီေပၚသီးႏွံေတြကုိစားခ်င္တယ္။ ပကာသန၊ ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ဘ၀ကို လုိခ်င္တယ္။ တကၠသုိလ္က PhD ဘြဲ ႔ရၿပီး ေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္ေျပာတာကုိမုန္းတယ္။ ပုိက္ဆံခ်မ္းသာၿပီး...နာမည္ႀကီးၿပီး ေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္၊ ေအာက္ေျခလြတ္တာကုိမုန္းတယ္။ ဆုိေတာ့ငါဘာလုပ္မွာလဲ။ တခုပဲရွိတယ္....ျမန္မာျပည္ျပန္မယ္။ ျပန္လုိ႔မရရင္ စံခလပူရီ-ဘုရားသုံးဆူနယ္စပ္၊ မဲ့ေဆာက္မွာေနခ်င္တယ္။ စစ္အစုိးရကုိ ဒူးေထာက္ဖုိ႔ျမန္မာျပည္ျပန္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဒါက က်ေနာ့္ရဲ ႔ယဥ္ေက်းမႈပဲ။
4/18/10
လုပ္ႀကံသက္ျဖတ္ေရးသည္သာေအာင္ပြဲျဖစ္သည္
ျမန္မာျပည္ကုိ ဖ်က္ဆီးတာ ဗမာေတြျဖစ္တယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြ ဘယ္ေတာ့မွ ဖ်က္ဆီးခဲ့တာမဟုတ္ပါ။ ဒီလုိေျပာလုိ႔ မင္းက ဘာသိလုိ႔လဲမေမးနဲ႔။ သမုိင္းပညာရွင္ေတြလုိ အခ်က္အလက္နဲ႔မေျပာတက္တာကုိေတာ့ခြင့္လႊတ္။ ဖ်က္ဆီးတဲ့ဗမာေတြထဲမွာ လူႀကီးေတြျဖစ္တယ္။ လူငယ္ေတြမပါဘူး။ ကဲ...ဖ်က္ဆီးတဲ့ဗမာေတြဆုိတာ ဘယ္သူေတြလဲ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိဖ်က္ဆီးတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အာဏာမက္ျခင္း၊ ငါ့မိသားစုေကာင္းစားေရး၊ ငါ...စားေပါက္ေခ်ာင္ေရး၊ ငါ့..အဖြဲ႔ေကာင္းစားေရး၊ ငါ့..ဆရာကုိဖားေရး၊ ငါ...ဆုိတဲ့အတၱေတြေၾကာင့္လုိ႔ ေကာက္ခ်က္ဆြဲတယ္။
၁။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း
၂။ ဂဌဳန္ဦးေစာ
၃။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ
၄။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္
၅။ ဦးႏု
၆။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း
၇။ သခင္သန္းထြန္း
၈။ သခင္စုိး
၉။ ဦး....သျဖင့္။။။ သခင္...စသျဖင့္။ သူတုိ႔ဟာ ဗမာေတြျဖစ္တယ္။ အခုလက္ရွိ NLD ကုိၾကည့္။ ဗမာေတြျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္ေရႊ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ဦးေဆာင္ေနတယ္။ ဘာေတြျဖစ္လာအုံးမလဲမသိဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဗမာေတြဖ်က္ဆီးခဲ့တာလုိ႔ေျပာတာ။ သူတုိ႔အားလုံးဟာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ေအာက္လူငယ္မရွိဘူး။ သူတုိ႔အာဏာရတဲ့အခ်ိန္မွာ။ ေကာင္းစားေနခ်ိန္မွာ။ ဗမာေတြဟာ လူမ်ားစုျဖစ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးကိုဦးေဆာင္ၿပီးလုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြလည္းျဖစ္တယ္။ ဖ်က္ဆီးတဲ့လူေတြလည္းျဖစ္တယ္။ ၾကားထဲကခံရတဲ့ သူေတြက လူေအးေတြျဖစ္တဲ့ တုိင္းရင္းသားနဲ႔ ျပည္သူေတြပဲ။
လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔ရတဲ့ လူတစ္စုဗမာေၾကာင့္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာအသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္ပ်က္ဆီးရတယ္။ ဒုကၡေရာက္ရတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းအာဏာရွင္လုပ္တာဟာ သူ႔အျပစ္ပဲပုံခ်လုိ႔မရဘူး။ သူ႔ေဘးမွာ သူ႔ကုိကပ္ဖားရပ္ဖားလုပ္ေနတဲ့ လူေတြမွာလည္းအျပစ္ရွိတယ္။ သူနဲ႔တည့္တုံးက အသံမၾကားရဘူး။ သူက ကန္ထုတ္ေတာ့မွ အသံၾကားတယ္။ သိတ္ရက္စက္တဲ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းေပါ့။ ကုိယ့္ေစာက္သုံးမက်တာေတာ့ထည့္မေျပာဘူး။ ဒီေန႔လည္း ဒု-ဗုိလ္မႈႀကီးေဟာင္း ၾကည္ေဆြေရးတဲ့ ဦးေန၀င္းအေၾကာင္းဖတ္ေတာ့မွ ဒီလုိသုံးသပ္မိတယ္။ ကုိယ္အာဏာရွိတုံး၊ ၀ါးတီးမွန္တုံးကေတာ့ ဘာေစာက္သံမွမၾကားရဘူး။ ပီးမွ ရက္စက္တယ္ေျပာတယ္။ အခုလက္ရွိ နအဖ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ တည့္တဲ့လူေတြလည္း အရင္တုန္းကျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔သိတ္မကြာဘူး။ အာဏာနဲ႔ စည္းစိမ္အတြက္ပဲ မက္တယ္။ သန္းေရႊ၊ ေမာင္ေအး အာဏာရွင္ လုပ္ေနတာကုိ တျခားဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္းသိတယ္။ ျပည္သူလည္းသိတယ္။ ဒါလည္း ငါ့..ကိုမထိရင္ပီးေရာဆုိပီး ၿငိမ္ခံေနလုိ႔ ဟုိသူေတာင္စားကေရာက္တက္လာတယ္။
အခုတပ္တြင္းပုန္ကန္မႈေတြျဖစ္ေနတာဆက္တုိက္ပဲ။ အရာရွိေတြလည္း ဒုိးကုန္ၿပီ။ ေထာက္လွမ္းေရးေတြလည္း ႏုိင္ငံတကာမွ ျပန္႔ကုန္ၿပီ။ သူတုိ႔ေကာင္းစားတုံးကေတာ့ အရင္အတုိင္းပဲ ဘာေစာက္သံမွမၾကားဘူး။ သန္းေရႊက ကန္ထုတ္လုိက္ေတာ့မွ သန္းေရႊမေကာင္းေၾကာင္းထုတ္ေျပာေတာ့တယ္။ အရင္တုန္းက သန္းေရႊမေကာင္းေၾကာင္းမသိဘူးလား။
အခုေနာက္ဆုံးတပ္တြင္းပုန္ကန္မႈဟာ ေသြးရုိးသားရုိးမဟုတ္ဘူး။ ေအာက္ေျခမွာငတ္ေနလုိ႔ ဆႏၵျပတာထက္ တျခားပုန္ကန္မႈရွိတယ္။ ေစာက္သုံးမက်တဲ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြနဖူးထိပ္ဖူးမွန္ဖုိ႔နီးပီ။ ဒီလုိမ်ဳိး လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရမဲ့တာ၀န္က ပုန္ကန္မႈကုိ ဦးေဆာင္တဲ့အရာရွိေတြလက္ထဲမွာရွိတယ္။ ဘယ္ေတာ့ေသမလဲဆုိတာေစာင့္ၾကည့္ရမဲ့အခ်ိန္ပဲ။
အရပ္သားေတြလုိ စစ္သားေတြက လမ္းမေပၚထြက္ၿပီး ကုန္ေစ်းႏႈံးက်ဆင္းေရးေအာ္မဲ့လူတန္းစားမဟုတ္ဘူး။ အခြင့္အေရးရတာနဲ႔ လက္ညဳိးေလး တခ်က္ေကြးလုိက္ရုံပဲ။ သူတုိ႔ေတြ သန္းေရႊ၊ ေမာင္ေအးကုိ သတ္ၿပီး အာဏာသိမ္းလိမ့္မယ္ဆုိတာ ဘယ္သူသိလဲ။ သန္းေရႊေဘးနားမွာရပ္ေနတဲ့ အူဇီကုိင္တဲ့ လူကပစ္သက္မယ္ဆုိတာကုိလည္း ဘယ္သူသိလည္း။
တပ္တြင္းပုန္ကန္မႈကုိ ေအာင္ပြဲခံမယ္နည္းနာကေတာ့ လုပ္ႀကံေရးျဖစ္တယ္။ သတ္ပစ္ေရးျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူကုိ သတ္ရမလဲ နအဖ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ သုံးေလးဦးေလာက္ကို သက္ပစ္ရမယ္။ သူတုိ႔ကုိသက္လုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ငရဲမႀကီးဘူး။ တရားဥပေဒနဲ႔မညိွစြန္းဘူး။ ဒီလုိလုပ္ႀကံလုိက္လုိ႔ ျပည္သူနဲ႔ႏုိင္ငံေရးသမားေတြက တုိင္းျပည္ရဲ ႔ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳအုံးမယ္။
အခုေနာက္ဆုံး တပ္တြင္းပုန္ကုန္မႈဆုိတာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစုကုိ သတ္ျဖတ္လုပ္ႀကံေရးနဲ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ရမယ္။ ဆူပူဆႏၵျပတာဟာ ထိေရာက္တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္မဟုတ္ဘူး။ စစ္သားတစ္ေသာင္းဆူပူရင္ စစ္သားတစ္သိန္းနဲ႔ရင္းဖုိ႔ အာဏာရွင္ကလုပ္လုိက္မယ္။
ဒီတစ္ခါ ဗမာေတြကုိ ဗမာေတြက သက္ၿပီးေျပာင္းမွရမယ္။ ဘယ္တုိင္းျပည္မွာမဆုိရင္ လူေပါင္းသိန္းခ်ီေသၿပီမွ အေကာင္းဘက္ကုိေျပာင္းတယ္။ အနည္းဆုံးေတာ့ ေသြးထြက္သံယုိမႈမျဖစ္ပဲနဲ႔ မည္သည့္တုိင္းျပည္မွ အေျပာင္းလဲႀကီးမေျပာင္းဘူး။ ေသြးနဲ႔ရင္းမွ ေအာင္ပြဲဆုိတာရတယ္။
ငါတုိ႔တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ျပည္သူေပၚမွာ ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာမေဖာက္ဘူး။ ေဖာက္တဲ့ေကာင္ေတြက ငါ့မိသားစုေကာင္းစားေရး၊ ငါအာဏာရွိေရးကုိလုပ္ေနတဲ့ လက္တစ္ဆုတ္စာလူတစ္စုျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ သန္းေရႊ၊ ေမာင္ေအး၊ ေရႊမန္း၊ ေအာင္ေသာင္း၊ နဲ႔ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးဆုိတာ လူတုိင္းသိတယ္။
တပ္တြင္းပုန္ကန္မႈရဲ ႔ေအာင္ျမင္မႈဟာ ဒီလူတစုကုိ သက္ပစ္တာနဲ႔ဆုိင္တယ္။
၁။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း
၂။ ဂဌဳန္ဦးေစာ
၃။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ
၄။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္
၅။ ဦးႏု
၆။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း
၇။ သခင္သန္းထြန္း
၈။ သခင္စုိး
၉။ ဦး....သျဖင့္။။။ သခင္...စသျဖင့္။ သူတုိ႔ဟာ ဗမာေတြျဖစ္တယ္။ အခုလက္ရွိ NLD ကုိၾကည့္။ ဗမာေတြျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္ေရႊ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ဦးေဆာင္ေနတယ္။ ဘာေတြျဖစ္လာအုံးမလဲမသိဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဗမာေတြဖ်က္ဆီးခဲ့တာလုိ႔ေျပာတာ။ သူတုိ႔အားလုံးဟာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ေအာက္လူငယ္မရွိဘူး။ သူတုိ႔အာဏာရတဲ့အခ်ိန္မွာ။ ေကာင္းစားေနခ်ိန္မွာ။ ဗမာေတြဟာ လူမ်ားစုျဖစ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးကိုဦးေဆာင္ၿပီးလုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြလည္းျဖစ္တယ္။ ဖ်က္ဆီးတဲ့လူေတြလည္းျဖစ္တယ္။ ၾကားထဲကခံရတဲ့ သူေတြက လူေအးေတြျဖစ္တဲ့ တုိင္းရင္းသားနဲ႔ ျပည္သူေတြပဲ။
လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔ရတဲ့ လူတစ္စုဗမာေၾကာင့္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာအသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္ပ်က္ဆီးရတယ္။ ဒုကၡေရာက္ရတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းအာဏာရွင္လုပ္တာဟာ သူ႔အျပစ္ပဲပုံခ်လုိ႔မရဘူး။ သူ႔ေဘးမွာ သူ႔ကုိကပ္ဖားရပ္ဖားလုပ္ေနတဲ့ လူေတြမွာလည္းအျပစ္ရွိတယ္။ သူနဲ႔တည့္တုံးက အသံမၾကားရဘူး။ သူက ကန္ထုတ္ေတာ့မွ အသံၾကားတယ္။ သိတ္ရက္စက္တဲ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းေပါ့။ ကုိယ့္ေစာက္သုံးမက်တာေတာ့ထည့္မေျပာဘူး။ ဒီေန႔လည္း ဒု-ဗုိလ္မႈႀကီးေဟာင္း ၾကည္ေဆြေရးတဲ့ ဦးေန၀င္းအေၾကာင္းဖတ္ေတာ့မွ ဒီလုိသုံးသပ္မိတယ္။ ကုိယ္အာဏာရွိတုံး၊ ၀ါးတီးမွန္တုံးကေတာ့ ဘာေစာက္သံမွမၾကားရဘူး။ ပီးမွ ရက္စက္တယ္ေျပာတယ္။ အခုလက္ရွိ နအဖ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ တည့္တဲ့လူေတြလည္း အရင္တုန္းကျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔သိတ္မကြာဘူး။ အာဏာနဲ႔ စည္းစိမ္အတြက္ပဲ မက္တယ္။ သန္းေရႊ၊ ေမာင္ေအး အာဏာရွင္ လုပ္ေနတာကုိ တျခားဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္းသိတယ္။ ျပည္သူလည္းသိတယ္။ ဒါလည္း ငါ့..ကိုမထိရင္ပီးေရာဆုိပီး ၿငိမ္ခံေနလုိ႔ ဟုိသူေတာင္စားကေရာက္တက္လာတယ္။
အခုတပ္တြင္းပုန္ကန္မႈေတြျဖစ္ေနတာဆက္တုိက္ပဲ။ အရာရွိေတြလည္း ဒုိးကုန္ၿပီ။ ေထာက္လွမ္းေရးေတြလည္း ႏုိင္ငံတကာမွ ျပန္႔ကုန္ၿပီ။ သူတုိ႔ေကာင္းစားတုံးကေတာ့ အရင္အတုိင္းပဲ ဘာေစာက္သံမွမၾကားဘူး။ သန္းေရႊက ကန္ထုတ္လုိက္ေတာ့မွ သန္းေရႊမေကာင္းေၾကာင္းထုတ္ေျပာေတာ့တယ္။ အရင္တုန္းက သန္းေရႊမေကာင္းေၾကာင္းမသိဘူးလား။
အခုေနာက္ဆုံးတပ္တြင္းပုန္ကန္မႈဟာ ေသြးရုိးသားရုိးမဟုတ္ဘူး။ ေအာက္ေျခမွာငတ္ေနလုိ႔ ဆႏၵျပတာထက္ တျခားပုန္ကန္မႈရွိတယ္။ ေစာက္သုံးမက်တဲ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြနဖူးထိပ္ဖူးမွန္ဖုိ႔နီးပီ။ ဒီလုိမ်ဳိး လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရမဲ့တာ၀န္က ပုန္ကန္မႈကုိ ဦးေဆာင္တဲ့အရာရွိေတြလက္ထဲမွာရွိတယ္။ ဘယ္ေတာ့ေသမလဲဆုိတာေစာင့္ၾကည့္ရမဲ့အခ်ိန္ပဲ။
အရပ္သားေတြလုိ စစ္သားေတြက လမ္းမေပၚထြက္ၿပီး ကုန္ေစ်းႏႈံးက်ဆင္းေရးေအာ္မဲ့လူတန္းစားမဟုတ္ဘူး။ အခြင့္အေရးရတာနဲ႔ လက္ညဳိးေလး တခ်က္ေကြးလုိက္ရုံပဲ။ သူတုိ႔ေတြ သန္းေရႊ၊ ေမာင္ေအးကုိ သတ္ၿပီး အာဏာသိမ္းလိမ့္မယ္ဆုိတာ ဘယ္သူသိလဲ။ သန္းေရႊေဘးနားမွာရပ္ေနတဲ့ အူဇီကုိင္တဲ့ လူကပစ္သက္မယ္ဆုိတာကုိလည္း ဘယ္သူသိလည္း။
တပ္တြင္းပုန္ကန္မႈကုိ ေအာင္ပြဲခံမယ္နည္းနာကေတာ့ လုပ္ႀကံေရးျဖစ္တယ္။ သတ္ပစ္ေရးျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူကုိ သတ္ရမလဲ နအဖ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ သုံးေလးဦးေလာက္ကို သက္ပစ္ရမယ္။ သူတုိ႔ကုိသက္လုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ငရဲမႀကီးဘူး။ တရားဥပေဒနဲ႔မညိွစြန္းဘူး။ ဒီလုိလုပ္ႀကံလုိက္လုိ႔ ျပည္သူနဲ႔ႏုိင္ငံေရးသမားေတြက တုိင္းျပည္ရဲ ႔ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳအုံးမယ္။
အခုေနာက္ဆုံး တပ္တြင္းပုန္ကုန္မႈဆုိတာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစုကုိ သတ္ျဖတ္လုပ္ႀကံေရးနဲ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ရမယ္။ ဆူပူဆႏၵျပတာဟာ ထိေရာက္တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္မဟုတ္ဘူး။ စစ္သားတစ္ေသာင္းဆူပူရင္ စစ္သားတစ္သိန္းနဲ႔ရင္းဖုိ႔ အာဏာရွင္ကလုပ္လုိက္မယ္။
ဒီတစ္ခါ ဗမာေတြကုိ ဗမာေတြက သက္ၿပီးေျပာင္းမွရမယ္။ ဘယ္တုိင္းျပည္မွာမဆုိရင္ လူေပါင္းသိန္းခ်ီေသၿပီမွ အေကာင္းဘက္ကုိေျပာင္းတယ္။ အနည္းဆုံးေတာ့ ေသြးထြက္သံယုိမႈမျဖစ္ပဲနဲ႔ မည္သည့္တုိင္းျပည္မွ အေျပာင္းလဲႀကီးမေျပာင္းဘူး။ ေသြးနဲ႔ရင္းမွ ေအာင္ပြဲဆုိတာရတယ္။
ငါတုိ႔တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ျပည္သူေပၚမွာ ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာမေဖာက္ဘူး။ ေဖာက္တဲ့ေကာင္ေတြက ငါ့မိသားစုေကာင္းစားေရး၊ ငါအာဏာရွိေရးကုိလုပ္ေနတဲ့ လက္တစ္ဆုတ္စာလူတစ္စုျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ သန္းေရႊ၊ ေမာင္ေအး၊ ေရႊမန္း၊ ေအာင္ေသာင္း၊ နဲ႔ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးဆုိတာ လူတုိင္းသိတယ္။
တပ္တြင္းပုန္ကန္မႈရဲ ႔ေအာင္ျမင္မႈဟာ ဒီလူတစုကုိ သက္ပစ္တာနဲ႔ဆုိင္တယ္။
4/16/10
Burma's Got Talent
စုိင္းစုိင္းေလာက္ေတာ့သနားတယ္။ ေတာ္ေတာ္...ေတာ္တဲ့ခေလးေလးေတြပါလား...။ ပုိက္ဆံရွိရင္ေတာ့ ဒီခေလးေတြကုိ စီရီးတစ္ေခြေလာက္ထုတ္ေပးအုံးမယ္။
4/14/10
4/13/10
လူ႔ေဘာင္သစ္ေက်ာင္းရွင္ျပဳၿပီ....
က်ေနာ္တုိ႔ ပါတီမွာ လူ႔ေဘာင္သစ္ေက်ာင္းဆုိတာရွိတယ္။ ဒီေက်ာင္းရဲ ႔လႈပ္ရွားမႈေတာ့ဂုဏ္ယူတယ္ဗ်ာ။ တကယ္ေကာင္းတယ္။ ဒါမ်ဳိးျဖစ္ရမွာ။ အစည္းအေ၀း၊ အခမ္းအနားမွာ ေလပန္းတာထက္စာရင္ဒါက ပိုၿပီးက်က္သေရရွိတယ္လုိ႔ေတာ့ထင္ပါတယ္။ ကုိၿငိမ္းတစ္ေယာက္မႈးၿပီးေကြးေနေအာင္ကတာကုိလည္းဂုဏ္ယူတယ္ဗ်ာ။
4/9/10
လူ႔ေဘာင္သစ္အေၾကာင္းေရးမယ္
လူ႔ေဘာင္သစ္က ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လူ႔ေဘာင္သစ္မွာ ဘာေတြခြဲျခားဆက္ဆံခံရမႈရွိလဲဆုိတာ ေရးမယ္။ ရဲေဘာ္ျခင္းတူေပမဲ့၊ မ်က္ႏွာႀကီးရာဟင္းဖတ္ပါ...ဆုိသလုိမ်ဳိးဆက္ေရးမယ္။ ဘယ္သူကုိမွသာေစနာေစမရွိေစရဘူး။ က်ေနာ့္အျမင္ကုိ က်ေနာ္ေရးမယ္။ မႀကိဳက္ရင္ အခုကတည္းက က်ေနာ္ကုိေျပာပါ။
4/5/10
ေခါင္းေဆာင္ေတြလား၊ ေခါင္းေရွာင္ေတြလား
ေရးသင့္၊ မေရးသင့္စဥ္းစားၿပီးမွ ေရးလုိက္တယ္။ စိတ္ဆုိးလည္းမတက္ႏုိင္ဘူး။ ရင္ထဲမွာရွိတာကုိ ေျပာမွရေတာ့မယ္။ နယ္စပ္အေျခစုိက္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔က ေခါင္းေဆာင္ေတြတာ၀န္မယူတက္ၾကဘူး။ မယူခ်င္တာလား။ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ ႔ေခါင္းေဆာင္ဆုိတဲ့ေနရာေတာ့လုိခ်င္ၾကတယ္။ ငါ့အဖြဲ႔အစည္းတုိးတက္ေအာင္၊ အဖြဲ႔၀င္ေတြရဲ ႔စား၀တ္ေနေရး၊ သူတုိ႔ခေလးေတြရဲ ႔ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး လုပ္ေပးအတြက္ပ်က္ကြက္ၾကတယ္။
နယ္စပ္မွာ အဖြဲ႔ေတြမ်ားတယ္။ က်ေနာ္သိသေလာက္၊ ကိုယ္နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့အဖြဲ႔ေတြကုိ ေျပာျပမယ္။ ABSDF DPNS NLDLA KNU PDF PPF PLF ALP NDD အဖြဲ႔ေတြရွိတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ေတြက အဖြဲ႔၀င္ေတြအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနယ္စပ္မွာရွိၾကေသးတယ္။ တခ်ဳိ ႔လည္း တတိယႏုိင္ငံထြက္ကုန္ၾကၿပီ။ ျပန္လုပ္တဲ့ခပ္ရွားရွားပဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလုိျဖစ္ရလဲဆုိေတာ့ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အထူးသျဖင့္ အဖြဲ႔အစည္းကုိ စိတ္နာသြားၾကတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးကုိေတာ့ခ်စ္ၾကတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလုိျဖစ္ရလဲဆုိတာကုိရွင္းျပမယ္။
က်ေနာ္ေနခဲ့တဲ့ စံခလပူရီ-ဘုရားသုံးဆူနယ္စပ္၊ မဲ့ေဆာက္ နဲ႔ ဒုကၡသည္ စခန္းေတြမွာရွိေနတဲ့ အဖြဲ႔၀င္ေတြ၊ သူတုိ႔မိသားစုေတြ အရမ္းဒုကၡေရာက္ရတယ္။ ဘုရားသုံးဆူဘက္မွာ ABSDF တပ္ရင္း-၁ အေျခစိုက္တယ္။ ရဲေဘာ္ေတြဟာ ေတာထဲက ရာဘာၿခံေတြမွာရာဘာျခစ္ရတယ္။ စားဖုိ႔အတြက္။ ေနေတာ့လည္း စုတ္ျပတ္သတ္ေနတာပဲ။ အပမ္းေျဖစရာ TV ေတာင္မရွိဘူး။ သူတုိ႔ခေလးေတြ ေက်ာင္းသြားဖုိ႔မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ မိဘနဲ႔အတူ ရာဘာျခစ္ရတယ္။ ေတာထဲကသီးပင္စားပင္ေတြကုိ ရွာစားရတယ္။
အဖြဲ႔အစည္းကလည္း သူတုိ႔စား၀တ္ေနေရးေျပလည္ေအာင္မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ဒီျပသနာေတြရဲ ႔တာ၀န္အရွိဆုံးကေတာ့ လက္ရွိ ABSDF ဗဟုိေကာ္မတီပဲျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ကုိသံခဲမွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ကုိယ္ေခါင္းေဆာင္ေတာ့လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒီျပသာနာေလးေတာင္မေျဖရွင္းႏုိင္ဘူး။ တပ္ရင္း ၁-က ရဲေဘာ္ေတြ ခေလာ့ခနီ ဒုကၡသည္စခန္းမွာျဖစ္ခ်င္တုိင္းျဖစ္။ အလုပ္မရွိ၊ အကိုင္မရွိ၊ စားဖုိ႔ေတာင္အႏုိင္အႏုိင္ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ယူအန္အစီအစဥ္နဲ႔တတိယႏုိင္ငံထြက္ဖုိ႔လုပ္ျပန္ေတာ့လည္း အဆင္မေျပ။ ဒီလုိပဲေခ်ာင္ပိတ္ၿပီးေနရရွာတယ္။ ဘယ္ေလာက္သနားစရာေကာင္းလဲ။
၈၈-ကတည္းက လုပ္လာၾကတဲ့ရဲေဘာ္ေတြ၊အသက္ေတာင္ရင္းၿပီး ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးကိုယ့္ရဲ ႔ခံစားခြင့္က ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖုိးမရွိတဲ့ဘ၀ျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒီလုိျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ABSDF ဗဟုိေကာ္မတီဘဲျဖစ္တယ္။ အရင္တုန္းက ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြျဖစ္တဲ့ ကုိမုိးသီးဇြန္၊ ကုိႏုိင္ေအာင္ဦးေဆာင္ေတြ ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာလည္းလုံး၀တာ၀န္ရွိတယ္။ ဒါက တပ္ရင္း ၁-ဥပမာပဲရွိေသးတယ္။
မဲ့ေဆာက္နဲ႔၊ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာရွိတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြလည္း တပ္ရင္း-၁ နဲ႔ သူမသာကုိယ္အသုဘပဲ။ အနည္းဆုံးေတာ့ တတိယႏုိင္ငံကိုထြက္ႏုိင္ေအာင္ အဖြဲ႔အစည္းကတာ၀န္ခံၿပီးလုပ္ေပးသင့္တာေပါ့။ ေတာ္လွန္ေရးမလုပ္တဲ့ သူေတြေတာင္ တတိယႏုိင္ငံမွာတပုံႀကီးျဖစ္ကုန္ၿပီ။ ကုိယ့္ရဲေဘာ္ေတြ၊ သူတုိ႔ရဲ ႔သားသမီးေတြဟာ ကုိယ့္သားသမီးလုိ၊ သားသမီးခ်င္းကုိယ္ခ်င္းစာၾကေစခ်င္တယ္။
ေနာက္ၿပီး NLD-LA နဲ႔အျခားအဖြဲ႔ကရဲေဘာ္ေတြလည္းအလားတူပဲ။ အဖြဲ႔အစည္းကေခါင္းေဆာင္ေတြေတာ္ေတာ္တာ၀န္မဲ့ၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတုိ႔ေတြတတိယႏုိင္ငံလည္းေရာက္ေရာ မိမိအဖြဲ႔အစည္းကုိ ဘာမွျပန္ၿပီးကူညီမေပးေတာ့ဘူး။ ဒါဟာ အဖြဲ႔အစည္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြတာ၀န္ကင္းမဲ့ခဲ့လုိ႔ လက္စားေခ်ခံရတယ္လုိ႔ျမင္တယ္။ ႏုိ႔ဘုိးဒုကၡသည္စခန္းမွာ NLD-LA ကရဲေဘာ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အသက္ေတာင္အေသခံၿပီးေရွ ႔တန္းမွာတုိက္ပြဲ၀င္လာခဲ့တယ္။ သူေလျဖတ္ေတာ့၊ သူ႔မိန္းမက သူ႔ကုိ သူမ်ားအိမ္မွာလုိက္ၿပီးအ၀တ္ေလွ်ာ္ေၾကြးရရွာတယ္။ ခေလးႏွစ္ေယာက္က ဟုိအပင္တက္ဒီအပင္တက္ၿပီး အိမ္ရဲ ႔စား၀တ္ေနေရးကိုျဖည့္တင္းရတယ္။ အခုသူတုိ႔မိသားစု အေမရိကန္ကုိေရာက္ကုန္ၿပီ။ သူတုိ႔ဘယ္ေတာ့မွ NLD-LA ဆုိတာၾကားခ်င္ေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
မည္သည့္ရဲေဘာ္မဆုိ ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္အေပၚမွာေတာ့ သံေယာဇဥ္နဲ႔တန္ဖိုးထားမႈရွိတယ္။ အလားတူ KNU PDF ALP PLF PPF ရဲေဘာ္ေတြလည္းဒီအတုိင္းပဲ။ အဖြဲ႔အစည္းက ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္မေၾကြးႏုိင္ရွာဘူး။ ခုိင္းစရာရွိရင္ေတာ့ ေခၚခုိင္းတယ္။ ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မပီသတဲ့လူေတြပဲ။ အနည္းဆုံးေတာ့ မိမိအဖြဲ႔၀င္ေတြကုိ တုိးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္းလုပ္ေပးသင့္တာေပါ့။
DPNS လည္းဘာထူးလဲ။ ကန္႔ထဲ၀င္ရင္ေပးတဲ့ေငြက တျပားႏွစ္ပဲ။ မဲ့ေဆာက္က ေခါင္းေဆာင္နဲ႔မိန္းမ၊ သူ႔သားသမီးၾကေတာ့ အလွ်ံအပယ္စားႏုိင္ေသာက္ႏုိင္တယ္။ ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းထားႏုိင္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဖြဲ႔၀င္ေတြႏုိင္ငံျခားအဆင္ေျပတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒီလူေတြကုိေဘာပဲလုိ႔ေျပာၾကတာတရားတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ၿပီး ေသသြားတဲ့လူေတြတပုံႀကီးရွိတယ္။ သူတုိ႔ရဲ ႔က်န္ရစ္သူမိသားစုေတြကေတာ့ သူတုိ႔သားေတြကိုဘယ္ေလာက္ႏွေမ်ာလုိက္မလဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ လုံး၀အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔က်ေနာ္ေျပာတယ္။ အခုလက္ရွိနယ္စပ္မွာတာ၀န္ယူေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ေခါင္းေဆာင္ပဲလုပ္ခ်င္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔တူတဲ့ တန္တဲ့အရည္အခ်င္း၊ အသိစိတ္ဓာတ္ကင္းမဲ့ၾကတယ္။ တာ၀န္ကင္းၾကတယ္။
ခင္ဗ်ားတုိ ့.... ရဲေဘာ္ေတြရဲ ႔ဘ၀ထဲကုိ တစ္ပတ္ေလာက္၀င္ၾကည့္စမ္းပါ။ ရဲေဘာ္ေတြ ရာဘာျခစ္ရသလုိ၊ ပန္းရံလုပ္ရသလုိ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔လုပ္ၾကည့္ပါလား။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ခေလးေတြကုိ ရာဘာျခစ္ခုိင္းမလား။ သူမ်ားအိမ္က ခုိင္းမွ ထမင္းစားရတဲ့ခေလးေတြဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔သားသမီးေတြျဖစ္ၾကည့္ပါလား။ အနည္းဆုံးေတာ့ ကိုယ္ကတာ၀န္မယႏုိင္ရင္ေတာင္ တတိယႏုိင္ငံေတြထြက္ႏုိင္ေအာင္ တာ၀န္ယူၿပီးလုပ္ေပးၾကေပါ့။ အခုေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ...ေခါင္းေရွာင္အဆင့္အတန္းနဲ႔ရပ္ကုန္ၾကပီ။
နယ္စပ္မွာ အဖြဲ႔ေတြမ်ားတယ္။ က်ေနာ္သိသေလာက္၊ ကိုယ္နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့အဖြဲ႔ေတြကုိ ေျပာျပမယ္။ ABSDF DPNS NLDLA KNU PDF PPF PLF ALP NDD အဖြဲ႔ေတြရွိတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ေတြက အဖြဲ႔၀င္ေတြအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနယ္စပ္မွာရွိၾကေသးတယ္။ တခ်ဳိ ႔လည္း တတိယႏုိင္ငံထြက္ကုန္ၾကၿပီ။ ျပန္လုပ္တဲ့ခပ္ရွားရွားပဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလုိျဖစ္ရလဲဆုိေတာ့ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အထူးသျဖင့္ အဖြဲ႔အစည္းကုိ စိတ္နာသြားၾကတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးကုိေတာ့ခ်စ္ၾကတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလုိျဖစ္ရလဲဆုိတာကုိရွင္းျပမယ္။
က်ေနာ္ေနခဲ့တဲ့ စံခလပူရီ-ဘုရားသုံးဆူနယ္စပ္၊ မဲ့ေဆာက္ နဲ႔ ဒုကၡသည္ စခန္းေတြမွာရွိေနတဲ့ အဖြဲ႔၀င္ေတြ၊ သူတုိ႔မိသားစုေတြ အရမ္းဒုကၡေရာက္ရတယ္။ ဘုရားသုံးဆူဘက္မွာ ABSDF တပ္ရင္း-၁ အေျခစိုက္တယ္။ ရဲေဘာ္ေတြဟာ ေတာထဲက ရာဘာၿခံေတြမွာရာဘာျခစ္ရတယ္။ စားဖုိ႔အတြက္။ ေနေတာ့လည္း စုတ္ျပတ္သတ္ေနတာပဲ။ အပမ္းေျဖစရာ TV ေတာင္မရွိဘူး။ သူတုိ႔ခေလးေတြ ေက်ာင္းသြားဖုိ႔မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ မိဘနဲ႔အတူ ရာဘာျခစ္ရတယ္။ ေတာထဲကသီးပင္စားပင္ေတြကုိ ရွာစားရတယ္။
အဖြဲ႔အစည္းကလည္း သူတုိ႔စား၀တ္ေနေရးေျပလည္ေအာင္မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ဒီျပသနာေတြရဲ ႔တာ၀န္အရွိဆုံးကေတာ့ လက္ရွိ ABSDF ဗဟုိေကာ္မတီပဲျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ကုိသံခဲမွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ကုိယ္ေခါင္းေဆာင္ေတာ့လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒီျပသာနာေလးေတာင္မေျဖရွင္းႏုိင္ဘူး။ တပ္ရင္း ၁-က ရဲေဘာ္ေတြ ခေလာ့ခနီ ဒုကၡသည္စခန္းမွာျဖစ္ခ်င္တုိင္းျဖစ္။ အလုပ္မရွိ၊ အကိုင္မရွိ၊ စားဖုိ႔ေတာင္အႏုိင္အႏုိင္ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ယူအန္အစီအစဥ္နဲ႔တတိယႏုိင္ငံထြက္ဖုိ႔လုပ္ျပန္ေတာ့လည္း အဆင္မေျပ။ ဒီလုိပဲေခ်ာင္ပိတ္ၿပီးေနရရွာတယ္။ ဘယ္ေလာက္သနားစရာေကာင္းလဲ။
၈၈-ကတည္းက လုပ္လာၾကတဲ့ရဲေဘာ္ေတြ၊အသက္ေတာင္ရင္းၿပီး ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးကိုယ့္ရဲ ႔ခံစားခြင့္က ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖုိးမရွိတဲ့ဘ၀ျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒီလုိျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ABSDF ဗဟုိေကာ္မတီဘဲျဖစ္တယ္။ အရင္တုန္းက ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြျဖစ္တဲ့ ကုိမုိးသီးဇြန္၊ ကုိႏုိင္ေအာင္ဦးေဆာင္ေတြ ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာလည္းလုံး၀တာ၀န္ရွိတယ္။ ဒါက တပ္ရင္း ၁-ဥပမာပဲရွိေသးတယ္။
မဲ့ေဆာက္နဲ႔၊ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာရွိတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြလည္း တပ္ရင္း-၁ နဲ႔ သူမသာကုိယ္အသုဘပဲ။ အနည္းဆုံးေတာ့ တတိယႏုိင္ငံကိုထြက္ႏုိင္ေအာင္ အဖြဲ႔အစည္းကတာ၀န္ခံၿပီးလုပ္ေပးသင့္တာေပါ့။ ေတာ္လွန္ေရးမလုပ္တဲ့ သူေတြေတာင္ တတိယႏုိင္ငံမွာတပုံႀကီးျဖစ္ကုန္ၿပီ။ ကုိယ့္ရဲေဘာ္ေတြ၊ သူတုိ႔ရဲ ႔သားသမီးေတြဟာ ကုိယ့္သားသမီးလုိ၊ သားသမီးခ်င္းကုိယ္ခ်င္းစာၾကေစခ်င္တယ္။
ေနာက္ၿပီး NLD-LA နဲ႔အျခားအဖြဲ႔ကရဲေဘာ္ေတြလည္းအလားတူပဲ။ အဖြဲ႔အစည္းကေခါင္းေဆာင္ေတြေတာ္ေတာ္တာ၀န္မဲ့ၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတုိ႔ေတြတတိယႏုိင္ငံလည္းေရာက္ေရာ မိမိအဖြဲ႔အစည္းကုိ ဘာမွျပန္ၿပီးကူညီမေပးေတာ့ဘူး။ ဒါဟာ အဖြဲ႔အစည္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြတာ၀န္ကင္းမဲ့ခဲ့လုိ႔ လက္စားေခ်ခံရတယ္လုိ႔ျမင္တယ္။ ႏုိ႔ဘုိးဒုကၡသည္စခန္းမွာ NLD-LA ကရဲေဘာ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အသက္ေတာင္အေသခံၿပီးေရွ ႔တန္းမွာတုိက္ပြဲ၀င္လာခဲ့တယ္။ သူေလျဖတ္ေတာ့၊ သူ႔မိန္းမက သူ႔ကုိ သူမ်ားအိမ္မွာလုိက္ၿပီးအ၀တ္ေလွ်ာ္ေၾကြးရရွာတယ္။ ခေလးႏွစ္ေယာက္က ဟုိအပင္တက္ဒီအပင္တက္ၿပီး အိမ္ရဲ ႔စား၀တ္ေနေရးကိုျဖည့္တင္းရတယ္။ အခုသူတုိ႔မိသားစု အေမရိကန္ကုိေရာက္ကုန္ၿပီ။ သူတုိ႔ဘယ္ေတာ့မွ NLD-LA ဆုိတာၾကားခ်င္ေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
မည္သည့္ရဲေဘာ္မဆုိ ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္အေပၚမွာေတာ့ သံေယာဇဥ္နဲ႔တန္ဖိုးထားမႈရွိတယ္။ အလားတူ KNU PDF ALP PLF PPF ရဲေဘာ္ေတြလည္းဒီအတုိင္းပဲ။ အဖြဲ႔အစည္းက ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္မေၾကြးႏုိင္ရွာဘူး။ ခုိင္းစရာရွိရင္ေတာ့ ေခၚခုိင္းတယ္။ ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မပီသတဲ့လူေတြပဲ။ အနည္းဆုံးေတာ့ မိမိအဖြဲ႔၀င္ေတြကုိ တုိးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္းလုပ္ေပးသင့္တာေပါ့။
DPNS လည္းဘာထူးလဲ။ ကန္႔ထဲ၀င္ရင္ေပးတဲ့ေငြက တျပားႏွစ္ပဲ။ မဲ့ေဆာက္က ေခါင္းေဆာင္နဲ႔မိန္းမ၊ သူ႔သားသမီးၾကေတာ့ အလွ်ံအပယ္စားႏုိင္ေသာက္ႏုိင္တယ္။ ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းထားႏုိင္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဖြဲ႔၀င္ေတြႏုိင္ငံျခားအဆင္ေျပတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒီလူေတြကုိေဘာပဲလုိ႔ေျပာၾကတာတရားတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ၿပီး ေသသြားတဲ့လူေတြတပုံႀကီးရွိတယ္။ သူတုိ႔ရဲ ႔က်န္ရစ္သူမိသားစုေတြကေတာ့ သူတုိ႔သားေတြကိုဘယ္ေလာက္ႏွေမ်ာလုိက္မလဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ လုံး၀အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔က်ေနာ္ေျပာတယ္။ အခုလက္ရွိနယ္စပ္မွာတာ၀န္ယူေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ေခါင္းေဆာင္ပဲလုပ္ခ်င္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔တူတဲ့ တန္တဲ့အရည္အခ်င္း၊ အသိစိတ္ဓာတ္ကင္းမဲ့ၾကတယ္။ တာ၀န္ကင္းၾကတယ္။
ခင္ဗ်ားတုိ ့.... ရဲေဘာ္ေတြရဲ ႔ဘ၀ထဲကုိ တစ္ပတ္ေလာက္၀င္ၾကည့္စမ္းပါ။ ရဲေဘာ္ေတြ ရာဘာျခစ္ရသလုိ၊ ပန္းရံလုပ္ရသလုိ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔လုပ္ၾကည့္ပါလား။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ခေလးေတြကုိ ရာဘာျခစ္ခုိင္းမလား။ သူမ်ားအိမ္က ခုိင္းမွ ထမင္းစားရတဲ့ခေလးေတြဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔သားသမီးေတြျဖစ္ၾကည့္ပါလား။ အနည္းဆုံးေတာ့ ကိုယ္ကတာ၀န္မယႏုိင္ရင္ေတာင္ တတိယႏုိင္ငံေတြထြက္ႏုိင္ေအာင္ တာ၀န္ယူၿပီးလုပ္ေပးၾကေပါ့။ အခုေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ...ေခါင္းေရွာင္အဆင့္အတန္းနဲ႔ရပ္ကုန္ၾကပီ။
4/3/10
ကုိထူးခ်စ္ (GHRE) မွ ယေန႔အစည္းအေ၀းကုိေပးပုိ႔ေသာ အႀကံျပဳစာ
နအဖ ရဲ႕ လုပ္ဟန္အားလုံးသိၿပီးၿဖစ္တယ္။ လက္ေတြ႔အလုပ္လုပ္ဖို႔လုိၿပီ။ ျပည္ပအဖဲြဲ႔အစည္းေတြ တပ္ေပါင္းစုေတြေဖါင္းပြေနတယ္။ တစ္ခ်ိုဳ႕ဆို အနွစ္(၂၀) အတြင္းမွာ လူအေယာက္ ( ၂၀) ေတာင္မစုနုိင္ဘဲနဲ႔ တပ္ေပါင္းစု၀င္ေတြၿဖစ္ေနတယ္။
“ ၿပည္ပမွာ စစ္မွန္ညီညြတ္ၿပီး အမွန္တကယ္ အလုပ္လုပ္နိုင္မဲ႔ တပ္ေပါင္းစုရွိရမယ္”
တစ္ခ်ုိဳ႕ဆိုအဖြဲ႕အစည္းကုိပဲ ဖက္တြယ္ၿပီး ရေသ႔စိတ္ေျဖ ေတာ္လွန္ေရးပဲလုပ္ေနႀကတယ္။
လူထုကုိယံုဖုိ႔လုိတယ္။ ၿပီးေတာ႔ သူတုိ႔ကုိအလုပ္အေႀကြးျပဳဖို႔လည္းလုိတယ္။ သူတုိ႔မိသားစုေတြနဲ႕ သားသမီးေတြကုိ ပညာသင္ေပးဖိုိ႔လိုတယ္။ ထုိင္းနိင္ငံမွာ အေၿခစိုက္တဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြအေနနဲ႕ ေရြ႕ေၿပာင္းအလုပ္သမားေတြရဲ႕အားကိုယံုဖို႔လိုတယ္။သူတုိ႔ကုိေသေသခ်ုာခ်ာစည္းရုံးလုိ႔ရနိင္တယ္။သူတုိ႔ေတြမွာ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အင္မတန္အေရးပါတဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြရွိေနတယ္ဆိုတာ နားလည္ဖို႔လိုမယ္။
အေရးတႀကီးလုပ္သင္႔တာက ၿပည္တြငး္မွာ လုပ္ေနတဲ႔ လူေတြကုိထိထိေရာက္ကူဖုိ႔လုိမယ္။ လူမႈ ႔ ဖြင္႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြကို NLD အေနနဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္နုိင္ေအာင္ အကူအညီေပးရမယ္။ အဲဒါလဲ နုိင္ငံေရးလုပ္တာဘဲလုိ႔က်ေနာ္ယံုႀကည္တယ္။ NLD အေနနဲ႔ လူထုအေထာက္အၿပဳလုပ္ငန္းေတြကို တနုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲဲ႕ လုပ္နုိင္မယ္ဆိုရင္ လူထုက NLD ကို ပိုၿပီးအားကိုးလာလိမ္႔မယ္။ ျပည္တြင္းမွာ လုပ္စရာေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတယ္( ပညာေရး၊က်န္္းမာေရး၊လူငယ္ထုဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၊ အမ်ိဴသမိီးအေရး၊လူ႔အခြင္႔အေရး)တစ္ခ်ိဴ႕ေဒသေတြမွာ NLD အေနနဲ႔စထားၿပီးျဖစ္တယ္။ ပုိလုပ္နိုင္ေအာင္ပံ႔ပုိးဖို႔ေၿပာတာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ဒီဖက္မွာရွိတဲ႔ အဖဲြ႕ေတြ၊လူပုဂဳိလ္ေတြအေနနဲ႔ ရုိးသားစြာ အမွန္အတုိင္းျမင္တတ္ဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီလုိ႔ေၿပာခ်င္တယ္။
စာေရးေကာင္းတဲ႔လူေတြအေနနဲ႔ကလဲ စာေတြေရးေရးၿပီး ဟိုလူဒါလုပ္သင္႔တယ္၊ဒီအဖဲြ႕ဒါလုပ္သင္႔တယ္လုိ႔ ေၿပာေနမဲ႔အစား ကို္ယ္လုပ္နုိင္တာကုိစလုပ္သင္႔ၿပီ။ ဗမာၿပည္နို္င္ငံေရးဟာက်ေနာ္တို႔အေရး...ခင္ဗ်ားတုိ႔အေရးၿဖစ္တယ္။
နုိင္ငံတကာကိုဘဲအားကိုးေနလို႔မရဘူး။ အမွန္တကယ္ မ်ိဴးခ်စ္စိတ္ရွိတဲ႔ လူေတြ စုစည္းမယ္၊တကယ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တတ္နုိင္တဲ႔ဖက္ကပူးေပါင္းဖို႔အဆင္သင္႔ဘဲ။
ဒါေပမဲ႔ statement ပဲထိုင္ထုတ္ေနတဲ႔တပ္ေပါင္းစု ဆိုရင္ေတာ႔ အခု အနွစ္၂၀ ေက်ာ္ၿဖတ္သန္းၿပီးၿပီ၊ ေနာင္အနွစ္ ၂၀၀ ေက်ာ္ၿဖတ္သန္းဖို႔ဘဲရွိေတာ႔တယ္။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက-
၁) UG ဆိုၿပီး ျပည္တြင္းမွာ ေငြေတြ ပံုေအာသံုးေနမဲ႔အစား။ အထဲမွာလုပ္ေနတဲ႔လူေတြကို စနစ္တက်ေထာက္ပံ႔သင္႔တယ္။
၂) နုိင္ငံၿခားမွာရပ္တည္ေနတဲ႔ တပ္ေပါင္းစုေတြအေနနဲ႔ ထုိင္း၊ စကၤာပူ၊ မေလးရွား စတဲ့ႏုိင္ငံေတြေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ ႔ေထာက္ခံမႈကိုယူပါ။ သူတုိ႔အတြက္ Welfare လုပ္ငန္းေတြ၊ပညာေပးလုပ္ငန္းေတြကုိ လုပ္ပါ။
၃) တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ေတြ ( အလုပ္သမားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္)က ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ထုိင္မေနပါနဲ႔။ လူထုစည္းရုံးေရးလုပ္ငန္းလုပ္ပါ။ ျပည္ပမွာရွိတဲ့ ျမန္မာလူထုအားကုိယံုယံုႀကည္ရယူပါ။
ေလးစားစြာၿဖင္႔
ထူးခ်စ္
လူမွဳ႕ေရး/လူ႔အခြင္႔အေရးလွုဳပ္ရွားသူ ( ထို္င္းနုိ္င္ငံ)
“ ၿပည္ပမွာ စစ္မွန္ညီညြတ္ၿပီး အမွန္တကယ္ အလုပ္လုပ္နိုင္မဲ႔ တပ္ေပါင္းစုရွိရမယ္”
တစ္ခ်ုိဳ႕ဆိုအဖြဲ႕အစည္းကုိပဲ ဖက္တြယ္ၿပီး ရေသ႔စိတ္ေျဖ ေတာ္လွန္ေရးပဲလုပ္ေနႀကတယ္။
လူထုကုိယံုဖုိ႔လုိတယ္။ ၿပီးေတာ႔ သူတုိ႔ကုိအလုပ္အေႀကြးျပဳဖို႔လည္းလုိတယ္။ သူတုိ႔မိသားစုေတြနဲ႕ သားသမီးေတြကုိ ပညာသင္ေပးဖိုိ႔လိုတယ္။ ထုိင္းနိင္ငံမွာ အေၿခစိုက္တဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြအေနနဲ႕ ေရြ႕ေၿပာင္းအလုပ္သမားေတြရဲ႕အားကိုယံုဖို႔လိုတယ္။သူတုိ႔ကုိေသေသခ်ုာခ်ာစည္းရုံးလုိ႔ရနိင္တယ္။သူတုိ႔ေတြမွာ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အင္မတန္အေရးပါတဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြရွိေနတယ္ဆိုတာ နားလည္ဖို႔လိုမယ္။
အေရးတႀကီးလုပ္သင္႔တာက ၿပည္တြငး္မွာ လုပ္ေနတဲ႔ လူေတြကုိထိထိေရာက္ကူဖုိ႔လုိမယ္။ လူမႈ ႔ ဖြင္႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြကို NLD အေနနဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္နုိင္ေအာင္ အကူအညီေပးရမယ္။ အဲဒါလဲ နုိင္ငံေရးလုပ္တာဘဲလုိ႔က်ေနာ္ယံုႀကည္တယ္။ NLD အေနနဲ႔ လူထုအေထာက္အၿပဳလုပ္ငန္းေတြကို တနုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲဲ႕ လုပ္နုိင္မယ္ဆိုရင္ လူထုက NLD ကို ပိုၿပီးအားကိုးလာလိမ္႔မယ္။ ျပည္တြင္းမွာ လုပ္စရာေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတယ္( ပညာေရး၊က်န္္းမာေရး၊လူငယ္ထုဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၊ အမ်ိဴသမိီးအေရး၊လူ႔အခြင္႔အေရး)တစ္ခ်ိဴ႕ေဒသေတြမွာ NLD အေနနဲ႔စထားၿပီးျဖစ္တယ္။ ပုိလုပ္နိုင္ေအာင္ပံ႔ပုိးဖို႔ေၿပာတာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ဒီဖက္မွာရွိတဲ႔ အဖဲြ႕ေတြ၊လူပုဂဳိလ္ေတြအေနနဲ႔ ရုိးသားစြာ အမွန္အတုိင္းျမင္တတ္ဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီလုိ႔ေၿပာခ်င္တယ္။
စာေရးေကာင္းတဲ႔လူေတြအေနနဲ႔ကလဲ စာေတြေရးေရးၿပီး ဟိုလူဒါလုပ္သင္႔တယ္၊ဒီအဖဲြ႕ဒါလုပ္သင္႔တယ္လုိ႔ ေၿပာေနမဲ႔အစား ကို္ယ္လုပ္နုိင္တာကုိစလုပ္သင္႔ၿပီ။ ဗမာၿပည္နို္င္ငံေရးဟာက်ေနာ္တို႔အေရး...ခင္ဗ်ားတုိ႔အေရးၿဖစ္တယ္။
နုိင္ငံတကာကိုဘဲအားကိုးေနလို႔မရဘူး။ အမွန္တကယ္ မ်ိဴးခ်စ္စိတ္ရွိတဲ႔ လူေတြ စုစည္းမယ္၊တကယ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တတ္နုိင္တဲ႔ဖက္ကပူးေပါင္းဖို႔အဆင္သင္႔ဘဲ။
ဒါေပမဲ႔ statement ပဲထိုင္ထုတ္ေနတဲ႔တပ္ေပါင္းစု ဆိုရင္ေတာ႔ အခု အနွစ္၂၀ ေက်ာ္ၿဖတ္သန္းၿပီးၿပီ၊ ေနာင္အနွစ္ ၂၀၀ ေက်ာ္ၿဖတ္သန္းဖို႔ဘဲရွိေတာ႔တယ္။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက-
၁) UG ဆိုၿပီး ျပည္တြင္းမွာ ေငြေတြ ပံုေအာသံုးေနမဲ႔အစား။ အထဲမွာလုပ္ေနတဲ႔လူေတြကို စနစ္တက်ေထာက္ပံ႔သင္႔တယ္။
၂) နုိင္ငံၿခားမွာရပ္တည္ေနတဲ႔ တပ္ေပါင္းစုေတြအေနနဲ႔ ထုိင္း၊ စကၤာပူ၊ မေလးရွား စတဲ့ႏုိင္ငံေတြေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ ႔ေထာက္ခံမႈကိုယူပါ။ သူတုိ႔အတြက္ Welfare လုပ္ငန္းေတြ၊ပညာေပးလုပ္ငန္းေတြကုိ လုပ္ပါ။
၃) တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ေတြ ( အလုပ္သမားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္)က ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ထုိင္မေနပါနဲ႔။ လူထုစည္းရုံးေရးလုပ္ငန္းလုပ္ပါ။ ျပည္ပမွာရွိတဲ့ ျမန္မာလူထုအားကုိယံုယံုႀကည္ရယူပါ။
ေလးစားစြာၿဖင္႔
ထူးခ်စ္
လူမွဳ႕ေရး/လူ႔အခြင္႔အေရးလွုဳပ္ရွားသူ ( ထို္င္းနုိ္င္ငံ)
ေပါလွခ်ည္လား Irrwaddy အယ္ဒီတာႀကီးရယ္....
မ်က္စိေနာက္တယ္။
သိခ်င္တာက သတင္း။ ဖတ္ဖုိ႔အတြက္ တက္လုိက္ေတာ့...တခါတည္း ပဲ...မ်ားၿပီး၊ ရုပ္ရွင္မင္းသားလုိမ်ဳိး အင္တာဗ်ဴး။
ကုိယ့္လုိင္းကုိစြတ္တင္သလုိမ်ဳိးျဖစ္ကုန္ၿပီ။ ၾကည့္လဲလုပ္ပါအုံး။ က်ေနာ္တုိ႔သတင္းနဲ႔စာပဲဖတ္ခ်င္ပါတယ္။
မ်က္စိေနာက္တဲ့အျပဳအမႈကုိ Irrawaddy ကအယ္ဒီတာႀကီးေရွာင္ပါေစ။ ဆံရွည္ကုိယ္ေတာ္ကုိ၊ ဆံရွည္ကုိယ္ေလးကေမးတာ၊ ဗ်ဴးတာ၊ ကိုယ္ပုိင္တဲ့ ၀က္ဆုိက္မွာတင္တာ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဖတ္တဲ့သူက်ေနာ္က မ်က္စိေနာက္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ေပါရက္ေလတယ္။
Irrwaddy အယ္ဒီတာႀကီး ကုိေအာင္ေဇာ္ကုိေပၚတင္ေျပာသည္။ ကုိယ္ကိုလည္းအထင္ေတြစြတ္မႀကီးနဲ႔အုံး။ အႏူေတာက လူေခ်ာတစ္ေယာက္ပါ။
ကုိေအာင္ႏုိင္ဦး ႏွင့္ ဇင္းမယ္အေျခစုိက္ငေပါမ်ား....ကုိလည္းေျပာစရာရွိေသးတယ္။ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးေလ့လာသူမ်ား...ျဖစ္ကုန္ၾကပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခ်င္ရင္ ဗမာျပည္ျပန္ၾကဗ်ာ...။ ခ်င္းမုိင္မွာမေနၾကနဲ႔။ ၀ုိင္းရုိက္ခံေနရအုံးမယ္။ ေစာက္ရႈးေတြလုိပဲ။ ဟားဗက္တကၠသုိလ္က တႏွစ္တန္ မာစတာဘြဲ႔က လက္ေတြ႔မွာအသုံးမ၀င္ဘူးဆုိတာ အားလုံးသိတယ္။
"ျမန္မာျပည္၏ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားသည္ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ေျဖရွင္းရန္ လြယ္ကူသည့္ ျပႆနာမ်ားမဟုတ္ေၾကာင္း၊ လက္ေတြ႔ ဆန္စြာ စဥ္းစားမည္ဆုိလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲဲကုိ လက္ခံ၍ တျဖည္းျဖည္းျခင္းသာ ဒီမုိကေရစီကုိ ေျပာင္းယူရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းခ်င္းမုိင္ အေျခစုိက္ ျမန္မာ့အေရးေလ့လာသူ ဦးေအာင္ႏုိင္ဦးက ေျပာသည္"
သိခ်င္တာက သတင္း။ ဖတ္ဖုိ႔အတြက္ တက္လုိက္ေတာ့...တခါတည္း ပဲ...မ်ားၿပီး၊ ရုပ္ရွင္မင္းသားလုိမ်ဳိး အင္တာဗ်ဴး။
ကုိယ့္လုိင္းကုိစြတ္တင္သလုိမ်ဳိးျဖစ္ကုန္ၿပီ။ ၾကည့္လဲလုပ္ပါအုံး။ က်ေနာ္တုိ႔သတင္းနဲ႔စာပဲဖတ္ခ်င္ပါတယ္။
မ်က္စိေနာက္တဲ့အျပဳအမႈကုိ Irrawaddy ကအယ္ဒီတာႀကီးေရွာင္ပါေစ။ ဆံရွည္ကုိယ္ေတာ္ကုိ၊ ဆံရွည္ကုိယ္ေလးကေမးတာ၊ ဗ်ဴးတာ၊ ကိုယ္ပုိင္တဲ့ ၀က္ဆုိက္မွာတင္တာ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဖတ္တဲ့သူက်ေနာ္က မ်က္စိေနာက္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ေပါရက္ေလတယ္။
Irrwaddy အယ္ဒီတာႀကီး ကုိေအာင္ေဇာ္ကုိေပၚတင္ေျပာသည္။ ကုိယ္ကိုလည္းအထင္ေတြစြတ္မႀကီးနဲ႔အုံး။ အႏူေတာက လူေခ်ာတစ္ေယာက္ပါ။
ကုိေအာင္ႏုိင္ဦး ႏွင့္ ဇင္းမယ္အေျခစုိက္ငေပါမ်ား....ကုိလည္းေျပာစရာရွိေသးတယ္။ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးေလ့လာသူမ်ား...ျဖစ္ကုန္ၾကပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခ်င္ရင္ ဗမာျပည္ျပန္ၾကဗ်ာ...။ ခ်င္းမုိင္မွာမေနၾကနဲ႔။ ၀ုိင္းရုိက္ခံေနရအုံးမယ္။ ေစာက္ရႈးေတြလုိပဲ။ ဟားဗက္တကၠသုိလ္က တႏွစ္တန္ မာစတာဘြဲ႔က လက္ေတြ႔မွာအသုံးမ၀င္ဘူးဆုိတာ အားလုံးသိတယ္။
"ျမန္မာျပည္၏ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားသည္ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ေျဖရွင္းရန္ လြယ္ကူသည့္ ျပႆနာမ်ားမဟုတ္ေၾကာင္း၊ လက္ေတြ႔ ဆန္စြာ စဥ္းစားမည္ဆုိလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲဲကုိ လက္ခံ၍ တျဖည္းျဖည္းျခင္းသာ ဒီမုိကေရစီကုိ ေျပာင္းယူရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းခ်င္းမုိင္ အေျခစုိက္ ျမန္မာ့အေရးေလ့လာသူ ဦးေအာင္ႏုိင္ဦးက ေျပာသည္"
4/1/10
လူပဲဗ်ာ...
နယ္စပ္အတုိက္အခံ၊ ျပည္တြင္းအတုိက္အခံေတြကုိ ေ၀ဖန္တဲ့အသံေတြၾကားေနရတယ္။ အလုပ္မလုပ္ဘူး။ ျပည္သူအတြက္ မလုပ္ဘူး။ လုပ္စားၾကတယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့အတိုက္အခံေတြရဲ ႔ခံစားမႈကိုျပန္ၾကည့္ပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏုိဘယ္ဆုေပးတာ မွားတယ္။ ဒီဆုေၾကာင့္ non-violence လုပ္းငန္းစဥ္ဘက္ေရာက္သြားတယ္။ ျပည္သူေတြက ေဒၚစုရဲ ့အၾကမ္းမဖက္ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ၾကာသြားတယ္လို႔ျမင္တယ္။ ေဒၚစုမွာျပည္သူကေပးတဲ့အာဏာရွိတယ္။ ေဒၚစုရွိသလုိ NLD မွာလည္းရွိတယ္။ ေဒၚစုက တခ်က္ေျပာတာနဲ႔ျပည္သူကလုပ္မယ္။ ေဒၚစုက ေျပာတာက သြယ္၀ိုက္တဲ့နည္းနဲ႔ပဲရွိေျပာတယ္။ လူထုနားလည္ေအာင္ေဒၚစုမေျပာဘူး။ ဥပမာ...ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လမ္းေပၚထြက္ဆႏၵျပၾက၊ တုိက္ခိုက္ၾက၊ လုိ႔တခါမွမေျပာၾကဘူး။ ဒါကုိျပည္သူကအားမရဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ဖြံ ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီက ဒီေလာက္ႏွိပ္စက္ေနတာကုိ ဘုရားစကားနဲ႔ေျပာတာ မေကာင္းဘူး။ နားလည္ရင္ေတာ့ေကာင္းတယ္၊
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကုိ ျပည္တြင္းျပည္ပေလကန္ေ၀ဖန္တာကို ႀကိဳဆုိတယ္။ တခါတေလ သူတုိ႔ဘာေတြေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္လုပ္ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ ေထာက္ျပအားေပးသင့္တယ္။ သူတုိ႔လဲလုပ္ခဲ့မွာပဲ။ လူဆုိတာက အျပစ္ေျပာရင္ ညစ္တြန္းတြန္းတယ္။ အေကာင္းေျပာေတာ့ပုိအားရွိတာေပါ့ေနာ္။ NLD ကုိေ၀ဖန္ေလကန္တဲ့လူေတြကုိၾကည့္ပါ။ လူထုဦးစိန္၀င္းေကာင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့လူထုဦးစိန္၀င္းက ပါးစပ္နဲ႔လက္ပဲရွိတယ္။ စားေရး၊ စကားေျပာတာကုိပါ။ သူတကယ္လက္ေတြ႔မလုပ္ရဲဘူး။ NLD ကတကယ္လက္ေတြ႔လုပ္ရတာ။ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲခပင္ပန္းေခါင္းစားလည္းဆုိတာစဥ္းစားၾကည့္ပါ။ NLD ဟာ ထုိင္းအေျခစုိက္အတိုက္အခံလုိ ပရုိပုိဆယ္မရွိပါဘူး။ လစာမရပါဘူး။ ကုိယ့္ထမင္းကိုယ္စားၿပီးလုပ္ရတာပါ။ ထမင္းစားဖုိ႔လည္းလုပ္ရေသးတယ္။ ေထာင္က်ဖုိ႔ႏုိင္ငံေရးလည္းလုပ္ရေသးတယ္။ ဒါကုိ ထည့္တြက္ၾကဖုိ႔ပါ။ NLD ကုိအားမရတာေတာ့ရွိပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈအပုိင္းပါပဲ။ အသက္ႀကီးၿပီျဖစ္တဲ့လူေတြကုိေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ထားတာမေကာင္းပါဘူး။ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ရင္ လူတုိင္းဟာ ေဂါက္တက္ပါတယ္။ ငယ္မႈျပန္တက္ပါတယ္။ အုံးေႏွာက္မမွန္ပါဘူး။ ဒါကုိနားလည္းရင္ NLD မွာ အဘြားအရြယ္၊ အဘုိးအရြယ္ေတြကုိ ေအးေအးေဆးေဆးပဲထားသင့္ပါတယ္။
ထိုင္းအေျခစုိက္အတုိက္အခံ
ထုိင္းအေျခအစုိက္အတုိက္အခံကိုလည္း ေ၀ဖန္တဲ့သူေတြက လုပ္စားႏုိင္ငံေရး။ ပရုိပုိဆယ္ႏုိင္ငံေရး၊ စတိတ္မန္႔ပဲထုတ္တယ္ေပါ့။ ဒီလုိေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ဟုတ္တာလည္းရွိသလုိ၊ မဟုတ္တာလည္းရွိပါတယ္။ သူတုိ႔လည္း NLD လုိပဲ။ ေ၀ဖန္ခံရရွာတယ္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္သူတုိ႔ရွိေနလုိ႔ တခ်ဳိ ႔သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ၊ လႈပ္ရွားမႈေတြထြက္လာၾကတယ္။ ထုိင္းအေျခစုိက္အတုိက္အခံဟာ စီးပြားေရးလည္းမလုပ္ႏုိင္ဘူး၊ စားဖုိ႔အလုပ္လည္းမလုပ္ႏုိင္ဘူး၊ ထြက္ေပါက္ပိတ္ေနေတာ့မလြယ္ဘူး။ ၀ါးတီးမွန္ဖုိ႔ေတာင္မနည္းလုပ္ ေနရတယ္။ ဒါကိုေတာ့နားလည္သင့္တယ္။ ၁၉၈၈ - ခုႏွစ္ကတည္းက ဒီေန႔အထိ လုပ္လာၾကတဲ့လူေတြကုိယ့္အခ်င္းခ်င္းပုိၿပီးနားလည္သင့္တယ္။ သူတုိ႔ဒီလုိမ်ဳိးထုိင္းအေျခစုိက္မွာဆက္ေနတာကုိက တန္ဖုိးတခုပဲ။ က်ေနာ္လည္းမလုပ္ႏုိင္ဘူး။ လူပဲဗ်ာ...။
တတိယႏုိင္ငံေရာက္ေတာ္လွန္သူမ်ား
က်ေနာ္အပါအ၀င္ လုပ္ႏုိင္တာက စာေရး၊ လူေတြ႔ရင္အသားကုန္စြပ္ပြား၊ တခ်ဳိ ႔ခင္ရာမင္ေၾကာင္းေငြေပး...ဒါပဲရွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကိုယ္ထိလက္ေရာက္မလုပ္ႏုိင္ၾကဘူး။ မိသားစုစား၀တ္ေနေရးကုိဦးစားေပးရုန္းကန္ေနရတယ္။ ဒီၾကားထဲ ထုိင္းက အတုိက္အခံကိုေလကန္လုိက္၊ ျပည္တြင္းကုိ ေလကန္လုိက္လုပ္ေတာ့ ကုိယ္ပဲမတရားဘူးလုိ႔ထင္မိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း လူထုဦးစိန္၀င္းလုိပဲ...အသက္ေတာင္ ေအာက္ဆီဂ်င္အကူနဲ႔ရႈေနရတယ္မဟုတ္ဘူးလား။ NLD ျပည္ပအတုိက္အခံကို ေ၀ဖန္တာဘာမွမျဖစ္ဘူး။ တခါတေလကုိယ့္မ်က္ေခ်းကိုယ္ျပန္ၿပီးၾကည့္ရင္ ပုိရွင္းတယ္။ ဒီလုိမ်ဳိးက်ေနာ္တုိ႔လုပ္သင့္တယ္။
တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ား
သူတုိ႔အလုပ္က သူတုိ႔လူမ်ဳိးေရးပဲ။ သူတုိ႔လူမ်ဳိးေကာင္းစားဖုိ႔ပဲဦးတည္မွာပဲ။ ဗမာေတြလုိ အားလုံးၿခဳံလုပ္၊ အကုန္လုံးယူဆုိတဲ့ စိတ္မရွိေတာ့ သူတုိ႔အလုပ္ကရွင္းတယ္။ တခါတေလတုိင္းရင္းသားေတြကုိလည္းအားမရဘူး။ မ်က္စိကန္း၊ ဆြံ ႔အ ေနတဲ့လူေတြလုိ႔ထင္မိတယ္။ ဒါဆုိဒါပဲ။ ဟုိဟာ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြအကုန္လုံးကို အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ၾသစီစတဲ့ႏုိင္ငံေတြမွာသြားၿပီး ဘြဲ႔တခုခုေလာက္ရေစခ်င္တယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏုိဘယ္ဆုေပးတာ မွားတယ္။ ဒီဆုေၾကာင့္ non-violence လုပ္းငန္းစဥ္ဘက္ေရာက္သြားတယ္။ ျပည္သူေတြက ေဒၚစုရဲ ့အၾကမ္းမဖက္ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ၾကာသြားတယ္လို႔ျမင္တယ္။ ေဒၚစုမွာျပည္သူကေပးတဲ့အာဏာရွိတယ္။ ေဒၚစုရွိသလုိ NLD မွာလည္းရွိတယ္။ ေဒၚစုက တခ်က္ေျပာတာနဲ႔ျပည္သူကလုပ္မယ္။ ေဒၚစုက ေျပာတာက သြယ္၀ိုက္တဲ့နည္းနဲ႔ပဲရွိေျပာတယ္။ လူထုနားလည္ေအာင္ေဒၚစုမေျပာဘူး။ ဥပမာ...ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လမ္းေပၚထြက္ဆႏၵျပၾက၊ တုိက္ခိုက္ၾက၊ လုိ႔တခါမွမေျပာၾကဘူး။ ဒါကုိျပည္သူကအားမရဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ဖြံ ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီက ဒီေလာက္ႏွိပ္စက္ေနတာကုိ ဘုရားစကားနဲ႔ေျပာတာ မေကာင္းဘူး။ နားလည္ရင္ေတာ့ေကာင္းတယ္၊
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကုိ ျပည္တြင္းျပည္ပေလကန္ေ၀ဖန္တာကို ႀကိဳဆုိတယ္။ တခါတေလ သူတုိ႔ဘာေတြေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္လုပ္ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ ေထာက္ျပအားေပးသင့္တယ္။ သူတုိ႔လဲလုပ္ခဲ့မွာပဲ။ လူဆုိတာက အျပစ္ေျပာရင္ ညစ္တြန္းတြန္းတယ္။ အေကာင္းေျပာေတာ့ပုိအားရွိတာေပါ့ေနာ္။ NLD ကုိေ၀ဖန္ေလကန္တဲ့လူေတြကုိၾကည့္ပါ။ လူထုဦးစိန္၀င္းေကာင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့လူထုဦးစိန္၀င္းက ပါးစပ္နဲ႔လက္ပဲရွိတယ္။ စားေရး၊ စကားေျပာတာကုိပါ။ သူတကယ္လက္ေတြ႔မလုပ္ရဲဘူး။ NLD ကတကယ္လက္ေတြ႔လုပ္ရတာ။ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲခပင္ပန္းေခါင္းစားလည္းဆုိတာစဥ္းစားၾကည့္ပါ။ NLD ဟာ ထုိင္းအေျခစုိက္အတိုက္အခံလုိ ပရုိပုိဆယ္မရွိပါဘူး။ လစာမရပါဘူး။ ကုိယ့္ထမင္းကိုယ္စားၿပီးလုပ္ရတာပါ။ ထမင္းစားဖုိ႔လည္းလုပ္ရေသးတယ္။ ေထာင္က်ဖုိ႔ႏုိင္ငံေရးလည္းလုပ္ရေသးတယ္။ ဒါကုိ ထည့္တြက္ၾကဖုိ႔ပါ။ NLD ကုိအားမရတာေတာ့ရွိပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈအပုိင္းပါပဲ။ အသက္ႀကီးၿပီျဖစ္တဲ့လူေတြကုိေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ထားတာမေကာင္းပါဘူး။ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ရင္ လူတုိင္းဟာ ေဂါက္တက္ပါတယ္။ ငယ္မႈျပန္တက္ပါတယ္။ အုံးေႏွာက္မမွန္ပါဘူး။ ဒါကုိနားလည္းရင္ NLD မွာ အဘြားအရြယ္၊ အဘုိးအရြယ္ေတြကုိ ေအးေအးေဆးေဆးပဲထားသင့္ပါတယ္။
ထိုင္းအေျခစုိက္အတုိက္အခံ
ထုိင္းအေျခအစုိက္အတုိက္အခံကိုလည္း ေ၀ဖန္တဲ့သူေတြက လုပ္စားႏုိင္ငံေရး။ ပရုိပုိဆယ္ႏုိင္ငံေရး၊ စတိတ္မန္႔ပဲထုတ္တယ္ေပါ့။ ဒီလုိေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ဟုတ္တာလည္းရွိသလုိ၊ မဟုတ္တာလည္းရွိပါတယ္။ သူတုိ႔လည္း NLD လုိပဲ။ ေ၀ဖန္ခံရရွာတယ္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္သူတုိ႔ရွိေနလုိ႔ တခ်ဳိ ႔သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ၊ လႈပ္ရွားမႈေတြထြက္လာၾကတယ္။ ထုိင္းအေျခစုိက္အတုိက္အခံဟာ စီးပြားေရးလည္းမလုပ္ႏုိင္ဘူး၊ စားဖုိ႔အလုပ္လည္းမလုပ္ႏုိင္ဘူး၊ ထြက္ေပါက္ပိတ္ေနေတာ့မလြယ္ဘူး။ ၀ါးတီးမွန္ဖုိ႔ေတာင္မနည္းလုပ္ ေနရတယ္။ ဒါကိုေတာ့နားလည္သင့္တယ္။ ၁၉၈၈ - ခုႏွစ္ကတည္းက ဒီေန႔အထိ လုပ္လာၾကတဲ့လူေတြကုိယ့္အခ်င္းခ်င္းပုိၿပီးနားလည္သင့္တယ္။ သူတုိ႔ဒီလုိမ်ဳိးထုိင္းအေျခစုိက္မွာဆက္ေနတာကုိက တန္ဖုိးတခုပဲ။ က်ေနာ္လည္းမလုပ္ႏုိင္ဘူး။ လူပဲဗ်ာ...။
တတိယႏုိင္ငံေရာက္ေတာ္လွန္သူမ်ား
က်ေနာ္အပါအ၀င္ လုပ္ႏုိင္တာက စာေရး၊ လူေတြ႔ရင္အသားကုန္စြပ္ပြား၊ တခ်ဳိ ႔ခင္ရာမင္ေၾကာင္းေငြေပး...ဒါပဲရွိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကိုယ္ထိလက္ေရာက္မလုပ္ႏုိင္ၾကဘူး။ မိသားစုစား၀တ္ေနေရးကုိဦးစားေပးရုန္းကန္ေနရတယ္။ ဒီၾကားထဲ ထုိင္းက အတုိက္အခံကိုေလကန္လုိက္၊ ျပည္တြင္းကုိ ေလကန္လုိက္လုပ္ေတာ့ ကုိယ္ပဲမတရားဘူးလုိ႔ထင္မိတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း လူထုဦးစိန္၀င္းလုိပဲ...အသက္ေတာင္ ေအာက္ဆီဂ်င္အကူနဲ႔ရႈေနရတယ္မဟုတ္ဘူးလား။ NLD ျပည္ပအတုိက္အခံကို ေ၀ဖန္တာဘာမွမျဖစ္ဘူး။ တခါတေလကုိယ့္မ်က္ေခ်းကိုယ္ျပန္ၿပီးၾကည့္ရင္ ပုိရွင္းတယ္။ ဒီလုိမ်ဳိးက်ေနာ္တုိ႔လုပ္သင့္တယ္။
တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ား
သူတုိ႔အလုပ္က သူတုိ႔လူမ်ဳိးေရးပဲ။ သူတုိ႔လူမ်ဳိးေကာင္းစားဖုိ႔ပဲဦးတည္မွာပဲ။ ဗမာေတြလုိ အားလုံးၿခဳံလုပ္၊ အကုန္လုံးယူဆုိတဲ့ စိတ္မရွိေတာ့ သူတုိ႔အလုပ္ကရွင္းတယ္။ တခါတေလတုိင္းရင္းသားေတြကုိလည္းအားမရဘူး။ မ်က္စိကန္း၊ ဆြံ ႔အ ေနတဲ့လူေတြလုိ႔ထင္မိတယ္။ ဒါဆုိဒါပဲ။ ဟုိဟာ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြအကုန္လုံးကို အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ၾသစီစတဲ့ႏုိင္ငံေတြမွာသြားၿပီး ဘြဲ႔တခုခုေလာက္ရေစခ်င္တယ္။
Subscribe to:
Posts (Atom)